Omgangsregeling jongvolwassen kinderen
Hallo, ik zit al een tijdje met een issue thuis waar ik niet de juiste manier voor vind om mee om te gaan. Mijn partner heeft 2 kinderen : 24 en 20 jaar. Oudste werkt , jongste op de hogeschool. Gezien de leeftijd van de kinderen willen wij de “ omgangsregeling “ aanpassen maar weten niet goed hoe dit aan te pakken. Mijn partner heeft bang dat de kinderen zich niet meer welkom gaan voelen , maar de situatie is momenteel zo dat wij constant afhangen van de plannen van de kinderen /ex . Naar ons gevoel komen de kinderen nu enkel naar ons omdat ze het al jaren gewoon zijn , omdat het hun op sommige momenten beter uitkomt om bij ons te eten en overnachten en omdat ze vinden dat ze bij ons ook wat moeten verteren en verbruiken om zo hun moederen te “ ontlasten”. Ik druk dit misschien vreemd uit , maar echte quality time is er niet. Dit legt een enorme druk op mijn gezondheid en onze relatie , want de situatie geeft enorm veel stress. Naar mijn gevoel zou het voor iedereen beter zijn om op welbepaalde momenten ( bv uitstapje, etentje) af te spreken ipv de oude regeling te volgen. Alleen: hoe breng je dit correct aan? Iemand tips , raad of mening?
Moirmel schreef op 29-12-2023 om 15:39:
Waarom blijft iedereen het hier in hemelsnaam over een omgangsregeling hebben? De kinderen zijn ruim volwassen, dan is het toch niet meer normaal dat je bij je ouders binnenvalt wanneer het jou uitkomt.
En als ze dat wel normaal zouden vinden, dan hoort daar kostgeld tegenover te staan en duidelijke regels.
Maar ze wonen nog niet op zelfstandig, ze hebben 2 thuisen, bij hun moeder en bij hun vader.
Alleen bij hun vader zijn ze op bezoek want geen eigen sleutel en dus alleen welkom als pa of stiefma er zijn.
Ana123! schreef op 29-12-2023 om 15:31:
[..]
Wij zijn beide Belgisch . Misschien moet in dan een belgisch forum zoeken
Je hoeft geen Belgisch forum te zoeken, je moet het je alleen wel bewust zijn als je de antwoorden leest en er iets mee wil doen.
Moradora schreef op 29-12-2023 om 15:37:
[..]
Deze kinderen zijn niet uit huis, ze wonen zowel bij hun moeder als hun vader, ook al ziet TO dat niet zo.
Neen, ze hebben duidelijk gekozen om bij hun moeder te wonen en maken van de vader gebruik als uitvalsbasis.
Als onze stiefzoon 18 is en hij besluit om grotendeels bij zijn vader te wonen, dan verwacht ik inderdaad dat hij hier zijn huissleutels inlevert, afspreekt wanneer hij hier langskomt en niet verwacht dat het hier een hotel is.
Ana123! schreef op 29-12-2023 om 15:36:
[..]
Dank u.
Ook Belg, dus misschien toch een cultuurverschil.
Ana123! schreef op 29-12-2023 om 15:34:
[..]
Hoe bedoel je?
Nou dat als ze niet laten weten of zij er zijn of niet, dat jullie je eigen plan trekken en zij dus het risico lopen dat jullie er niet zijn of dat er niet op hen gerekend is met eten.
En dan zullen ze dus zelf een oplossing moeten bedenken. Zelf die boodschappen doen en zelf klaar maken. Dat moet mijn net 18 jarige ook al sinds zijn 16e.
En als zij met een bult was aan komen, dan doen ze die dus zelf in de machine en vouwen het ook zelf op etc.
Moirmel schreef op 29-12-2023 om 15:42:
[..]
Neen, ze hebben duidelijk gekozen om bij hun moeder te wonen en maken van de vader gebruik als uitvalsbasis.
Als onze stiefzoon 18 is en hij besluit om grotendeels bij zijn vader te wonen, dan verwacht ik inderdaad dat hij hier zijn huissleutels inlevert, afspreekt wanneer hij hier langskomt en niet verwacht dat het hier een hotel is.
Nee, want de omgangsregeling is nog niet beeindigd, in elk geval niet door de kinderen.
Moirmel schreef op 29-12-2023 om 15:42:
[..]
Neen, ze hebben duidelijk gekozen om bij hun moeder te wonen en maken van de vader gebruik als uitvalsbasis.
Als onze stiefzoon 18 is en hij besluit om grotendeels bij zijn vader te wonen, dan verwacht ik inderdaad dat hij hier zijn huissleutels inlevert, afspreekt wanneer hij hier langskomt en niet verwacht dat het hier een hotel is.
Wat vind jouw partner ervan dat jij zo over zijn zoon denkt? Zolang het huis (ook) van je partner is, is het ook van zijn zoon. Sterker nog: mocht jouw partner overlijden dan is het huis voor de helft officieel ook van zijn zoon. (Er vanuit gaande dat het huis nu van jullie beide is.)
Moirmel schreef op 29-12-2023 om 15:42:
[..]
Neen, ze hebben duidelijk gekozen om bij hun moeder te wonen en maken van de vader gebruik als uitvalsbasis.
Als onze stiefzoon 18 is en hij besluit om grotendeels bij zijn vader te wonen, dan verwacht ik inderdaad dat hij hier zijn huissleutels inlevert, afspreekt wanneer hij hier langskomt en niet verwacht dat het hier een hotel is.
Zelfs de vriendin van mijn zoon heeft een sleutel, en ook die van de vader van zoon. Net als mijn zoon de sleutels heeft van zowel de moeder van zijn vriendin als die van haar vaders huis. Ze wonen min of meer bij allemaal al zijn ze het meest bij mij of bij haar moeder, ze zijn wel bij ALLE ouders echt ALTIJD welkom ook als die ouders er niet zijn.
Ana123! schreef op 29-12-2023 om 15:37:
[..]
Geen sleutel mogen hebben omdat…,.,
Je hebt niet aangeven wat dat omdat dan is. Ik heb nog steeds niets gelezen wat verklaart waarom ze geen sleutel hebben en waarom jij het zo zwaar vind dat ze er zijn. Behalve dan dat de jongste wat problemen heeft, maar niet wat de impact daarvan dan is waardoor het zo onleefbaar is.
Ysenda schreef op 29-12-2023 om 15:42:
[..]
Maar ze wonen nog niet op zelfstandig, ze hebben 2 thuisen, bij hun moeder en bij hun vader.
Alleen bij hun vader zijn ze op bezoek want geen eigen sleutel en dus alleen welkom als pa of stiefma er zijn.
Je schrijft precies wat mij zo raakt in deze situatie. Ze zouden twee thuizen moeten hebben. Thuis als in: deze plek is ook van jou. Dat is niet zo en dat vind ik verdrietig.
Maar het gaat niet om wat Ana of wij van de 'omgangsregeling' vinden. De vraag is in hoeverre de kinderen zichzelf thuis voelen bij hun vader. Of voelen ze het alsof ze 'slechts op bezoek' zijn op vaste momenten. Als ik Ana lees, denk ik dat het voor haar dat laatste is. Haar gedachte om de afspraak los te laten, is voor haar dan ook maar een klein stapje verder. Maar als de kinderen het anders zien, dan is het afzeggen van de afspraak nogal wat. Dat kan voor hun wel eens voelen alsof je ze de deur uit zet.
Ana123! schreef op 29-12-2023 om 13:44:
[..]
Ze hebben dus ook geen sleutel , louter en alleen omdat zij telkens de boel op stelten zetten , effectief de kasten leegplunderen zodat moeder minder moet uitgeven , in huis ook met niet helpen en enkel in de zetel hangen als ze hier zijn …
Ana heeft het wel gezegd, vanwege het bovenstaande mogen ze geen eigen sleutel.
IMI-x2 schreef op 29-12-2023 om 16:09:
[..]
Ana heeft het wel gezegd, vanwege het bovenstaande mogen ze geen eigen sleutel.
Tja, dat zijn toch echt dingen die met name vader dan moet aanpakken. Kast leegplunderen? Dan halen ze zelf maar nieuwe boodschappen. Niet helpen in het huishouden? Dan wordt hun bed ook niet opgemaakt/kleding gewassen. Bankhangen? Dat hoort er toch juist bij als je ergens "thuis" bent? Dat zij dat graag doen wil nog niet zeggen dat je ernaast moet gaan hangen. (Al geeft dat soms wel heel waardevolle gesprekken).
kaatjecato schreef op 29-12-2023 om 14:48:
Waar zegt je partner geen 'nee' tegen? In wat voor situaties vind je dat de kinderen over jullie grenzen gaan?
Misschien wil hij ook overtuigd geen 'nee' zeggen tegen bepaalde dingen? En denken jullie daar gewoon anders over?
Ik heb het nog steeds niet duidelijk waar precies de pijn en stress zit. Wat doen de kinderen wat jij anders zou willen, en waar vind je dat hun vader iets laat liggen?
Misschien hanteert vader meer een laissez faire opvoeding en heb jij behoefte aan controle?
Bv. Nee dat lukt nu niet omdat…. Of bv in 2020 met de opkomst van Covid, durfde hij niet tegen de kinderen te zeggen dat als ze thuiskwamen eerst hun handen moesten wassen( kwamen van school, openbaar vervoer) , of bv toen de kinderen nog kleiner waren : het is nu bedtijd..,
Ana123! schreef op 29-12-2023 om 16:13:
[..]
Bv. Nee dat lukt nu niet omdat…. Of bv in 2020 met de opkomst van Covid, durfde hij niet tegen de kinderen te zeggen dat als ze thuiskwamen eerst hun handen moesten wassen( kwamen van school, openbaar vervoer) , of bv toen de kinderen nog kleiner waren : het is nu bedtijd..,
Dat klinkt alsof het probleem vooral bij je partner ligt. En niet zozeer bij zijn kinderen. Heb je wel eens een goed gesprek met hem hierover gehad?
Goh en wat nu als de moeder hetzelfde zou doen? Hun sleutel innemen als ze teveel eten of geen klusjes doen. Moeten ze dan onder een brug gaan slapen? Betaalt jouw man eigenlijk wel mee aan de leefkosten van zijn kinderen? Of mag de moeder naast de zorg ook alle kosten op zich nemen? Jongvolwassen zien dat he! Dan gaan ze zich echt niet beter gedragen.
