Moederschap versus werk

MMcGonagall schreef op 04-04-2022 om 15:37:

Wat jij wilt, maar het is wel frappant dat vaders die spagaat niet voelen. Ik heb er zelf gelukkig nooit last van gehad. Toen de kinderen heel klein waren, werkte ik 32 uur. Inmiddels alweer jaren 40 uur en dat gaat prima. Het is wel eens druk, ik kan niet alles perfect, maar over het algemeen loopt het goed. Schuldgevoel heb ik nooit gehad en ik vind werken en financiële zelfredzaamheid niet meer dan vanzelfsprekend.

Jawel hoor, als je echt met mannen daarover gaat praten zul je die verhalen ook horen. Vast niet bij alle mannen l, maar ik ken ze wel. 

toen mijn kinderen klein waren werkte ik 16 uur en alleen op momenten dat man vrij was. Nooit stress om opvang of ziekte en heb genoten van die bijzondere tijd.  
Nu beiden 32 uur, het zijn pubers en ik moet er nog steeds zijn maar ze vinden het ook fijn als ik werk

zolang je jezelr kan bedruipen hoef je je niet schuldig te voelen naar de maatschappij. Realiseer je wel dat je hun jeugd nooit meer over kan doen en als jij het gevoel hebt dat je teveel mist en je kan het veroorloven dat anders te organiseren, waarom niet

Je moet vooral doen waar JIJ je goed bij voelt en lak hebben aan de maatschappij of wat anderen ervan vinden. Ik persoonlijk zou er enkel voor zorgen dat ik nooit financieel afhankelijk ben van die ander, maar verder doen wat voor mij goed voelt. En als dat inhoudt dat man misschien ook een stapje terug zou moeten doen, dit samen overleggen.

Lexus schreef op 04-04-2022 om 12:20:

Tja tegenwoordig lijken vrouwen te moeten werken alsof ze geen kinderen hebben en kinderen hebben alsof ze niet werken.
En als dat niet goed voelt, als het voor de kinderen niet goed voelt zal er iets moeten veranderen.

De oplossing is niet vanzelfsprekend dat je dan maar niet gaat werken want daar heb je (misschien) wel plezier in, maar dat je in je partnerschap gaat kijken hoe het anders kan. Ik persoonlijk zou zeggen: het samen met minder geld doen (als dat kan), allebei minder werken waarbij vader ook gelijkelijk zijn opvoedtaken opneemt zodat de kinderen ook minder achter de tablet gezet hoeven worden en jij je daar niet schuldig over voelt.

We vergeten wel eens dat de 40 urige werkweek is gebaseerd op een model waarbij een het werk buitenshuis doet en de ander de opvoedtaken, huishoudelijk werk etc. Nu is dat dus een 80urige werkweek per gezin. Het moet uit de lengte of de breedte komen, dus zijn ouders gestresst en wordt de persoonlijke tijd met kinderen verkleind. Ik denk dat dat niet goed is, voor geen van de partijen. Ik denk dat een vader en moeder die beide werken maar beiden ook tijd voor de opvoedtaken hebben het beste is voor iedereen. Ja het moet financieel uit kunnen. In die zin is het goed te bekijken welke posten geschrapt kunnen worden: tweede auto, vakantie etc.
Pas er wel voor op dat jij niet in een financieel afhankelijke positie komt.

Helemaal mee eens. De bedoeling van de emancipatie was keuzevrijheid, maar nu anderhalf inkomen eerder regel dan uitzondering is, zijn alle prijzen er ook min of meer op gebaseerd en is één inkomen per gezin eigenlijk geen reële keuze meer.

Kijk samen hoe je kunt schuiven met werktijden, kostenposten, balans tussen tijd op het werk en tijd voor het gezin.

duizel schreef op 04-04-2022 om 14:15:

[..]

Wat is het verschil tussen 2x4 dagen werken of 1x3 en 1x5?

Ik ben denk ik niet duidelijk geweest. Mijn man moet 5 dagen bereikbaar zijn. Om die reden zie ik het niet zitten om 4 dagen te werken. En verder zag ik het sowieso niet zitten om 4 dagen te werken. Ook niet als man 4 dagen zou werken. Overigens is mijn man ook blij dat ik maar drie dagen werk. Het is een gezamenlijke beslissing geweest.

Wij hebben wel geluk gehad want mijn man moet dan wel 5 dagen bereikbaar zijn  maar kan zijn eigen tijd redelijk indelen. Werkt ook wel eens in de avond of heeft afspraken op zaterdag. Dat maakt dat hij ook makkelijk een             'schooltijd dag ' kan werken. We hebben om die reden zelden oppas nodig gehad, ook al omdat ik ook tot op zekere hoogte mijn tijd zelf kan indelen. 

Voor ons werkt het prima zo. Man doet ook genoeg in het huishouden. Ik iets meer maar het is goed zo.

Als jij en je man het erover eens zijn, doe dat dan. Wat wij vinden is echt totaal onbelangrijk en je hoeft je ook niet te verantwoorden naar de maatschappij.
Je zult niet de eerste zijn die deeltijd gaat werken om meer tijd voor het gezin te kunnen besteden.

MMcGonagall schreef op 04-04-2022 om 20:38:

[..]

Dat is nu juist wel een probleem, of althans toont aan waarom gelijkheid nog ver te zoeken is. Gezinnen waar de man 3 dagen en de vrouw 5 dagen werkt, zijn nog ver in de minderheid. Dat terwijl de ft werkende man in de beste positie zit van iedereen. Geen derde shift, lekker het vuilnis buiten zetten en op zondag het vlees snijden. En à la, soms een keer stofzuigen.

Maar dan is de vraag: waarom regelen al die sinds 40 jaar al zó enorm geëmancipeerde vrouwen in hun eigen relatie dan niet dat het anders is? En kom me nou niet aan met maatschappij of samenleving, want achter je eigen voordeur kun je zelf regelen wat je wilt.

Pejeka1 schreef op 04-04-2022 om 20:39:

[..]

Maar dan is de vraag: waarom regelen al die sinds 40 jaar al zó enorm geëmancipeerde vrouwen in hun eigen relatie dan niet dat het anders is? En kom me nou niet aan met maatschappij of samenleving, want achter je eigen voordeur kun je zelf regelen wat je wilt.

Vrouwen verdienen vaak minder dan mannen. Als de man naar drie dagen gaat, levert het gezin netto meer in dan wanneer de vrouw dat doet.

Vrouwen werken vaker in sectoren waar minder hoge salarissen worden betaald (zorg en onderwijs).

Ik hoor veel vaker van mannen die een baan hebben waarbij parttime werken niet kan of niet geaccepteerd wordt of het absoluut niet handig is. Geen idee waarom dan precies.

Ik denk dat het idee van de man als kostwinner van het gezin vooral onder mannen nog best wel bestaat. Dat dat ook een soort status/ego dingetje is. 

Veel vrouwen willen zelf meer voor de kinderen zorgen. Die zeggen dan 'ik ben geen moeder geworden om mijn kind vijf dagen naar de opvang te doen'. Vaders hoor ik dat bijna nooit zeggen. Wel dat hun vrouw meer plezier haalt uit zorg voor de kinderen dan zij en dat ze het daarom de vrouw gunnen om een extra dag met de kinderen te hebben.

Hoe dan ook, regel het thuis zoals het voor jullie goed voelt en wat in jullie situatie het beste is. Wat anderen denken boeit niet. Als die het graag anders zien, dan doen ze het zelf maar zo.

MMcGonagall schreef op 04-04-2022 om 20:38:

[..]

Dat is nu juist wel een probleem, of althans toont aan waarom gelijkheid nog ver te zoeken is. Gezinnen waar de man 3 dagen en de vrouw 5 dagen werkt, zijn nog ver in de minderheid. Dat terwijl de ft werkende man in de beste positie zit van iedereen. Geen derde shift, lekker het vuilnis buiten zetten en op zondag het vlees snijden. En à la, soms een keer stofzuigen.

TO is niet verantwoordelijk voor de gelijkheid tussen man en vrouw, dus dat is niet haar probleem. 

Pejeka1 schreef op 04-04-2022 om 20:39:

[..]

Maar dan is de vraag: waarom regelen al die sinds 40 jaar al zó enorm geëmancipeerde vrouwen in hun eigen relatie dan niet dat het anders is? En kom me nou niet aan met maatschappij of samenleving, want achter je eigen voordeur kun je zelf regelen wat je wilt.

De vrouwen die dat niet willen regelen het niet zo.  Probleem is alleen dat zij zich maar niet kunnen voorstellen dat er ook heel veel vrouwen zijn die vrijwillig niets liever willen dan minder of niet werken.  Er is geen begrip voor elkaar

bieb1963 schreef op 04-04-2022 om 12:09:

Uiteraard gaat nu iedereen over je heen vallen met de opmerking: "en vader dan, kan die niet minder werken......?" Maar los van allerlei argumenten die er kunnen zijn, zoals hij heeft meer salaris, of een baan waar dat lastig is enz., die vraag is voor mij iig totaal niet relevant. Wat wél relevant is, wat voor jou en je gezin het fijnst is, het fijnst voelt. Als jullie het financieel redden met wat minder, zou ik zeggen: doen! Je leeft nu, nu voelt het niet goed, wil je het anders. Hoe de toekomst eruit ziet, weet je toch niet.

Je werkt niet alleen voor je salaris, ook voor een goeie CV en pensioen opbouw. Realiseer je wel dat je financieel afhankelijk wordt van je man... Wordt dan niet tof, mocht je ooit uit elkaar gaan. Niet voor niets bestaat de term Bijstandsmoeder... Bijstandsvader namelijk niet. Je hebt samen voor kinderen gekozen dus ja, man mag ook wat minder werken en thuis meer in de opvoeding/huishouden doen.

MMcGonagall schreef op 04-04-2022 om 20:38:

[..]

Dat is nu juist wel een probleem, of althans toont aan waarom gelijkheid nog ver te zoeken is. Gezinnen waar de man 3 dagen en de vrouw 5 dagen werkt, zijn nog ver in de minderheid. Dat terwijl de ft werkende man in de beste positie zit van iedereen. Geen derde shift, lekker het vuilnis buiten zetten en op zondag het vlees snijden. En à la, soms een keer stofzuigen.

In mijn vorige baan had ik opvallend veel vrouwelijke collega's die een man hadden die of een kleinere parttime baan had of zelfs huisvader waren. Maar dat kwam omdat het werk heel onregelmatig was maar wel heel goed verdiende. Dat terzijde. 

Ik denk dat je het meeste overhoud ( netto geld  bedoel ik) als je beiden vier dagen werkt. Omdat het fiscaal het beste is om zo dicht mogelijk bij elkaar te zitten qua inkomsten.
Wij hebben daar toch niet voor gekozen om redenen die ik al eerder heb genoemd. 
Verder vind ik dat je buitengewoon denigrerend doet naar mannen. Of jij hebt alleen maar slechte voorbeelden gezien. Mijn man doet beslist meer dan het vuilnis buiten zetten en op zondag het vlees snijden en een keer stofzuigen. Veel meer zelfs.
Ik weet niet of een FT werkende man in de beste positie zit. Voor ons werkte het het beste zo uit. Ik kan overigens mijzelf bedruipen mocht ik alleen komen te staan. Ik zie niet in dat ieder stel precies alles gelijk moet verdelen. Dus elk precies even veel huishoudelijk werk en precies even veel dagen werken. Gij zult gelijk zijn... tot je er in stikt zeker. Voor ons werkt dit goed zo en ik wil niet het extreme gelijkheidsdenken door mijn strot geduwd krijgen. Wat niet wegneemt dat ik wel vind dat je een verantwoordelijkheid hebt naar de maatschappij en je er niet met een jantje van leiden ervan af moet maken of zo maar moet verwachten dat de maatschappij alles maar op moet lossen als je geld tekort komt.

TO moet samen met haar partner een manier uitgaan werken hoe zij het beste deze 'tropenjaren' doorkomen en daar is niet een goed of slecht aan.

Pejeka1 schreef op 04-04-2022 om 20:39:

[..]

Maar dan is de vraag: waarom regelen al die sinds 40 jaar al zó enorm geëmancipeerde vrouwen in hun eigen relatie dan niet dat het anders is? En kom me nou niet aan met maatschappij of samenleving, want achter je eigen voordeur kun je zelf regelen wat je wilt.

Dit herken ik enorm. Situatie schets. Ik (vrouw) ambitieus en carrière gericht met partner die van nature veel zorgzamer is, zijn baan is iets wat meer een noodzakelijk kwaad is dan iets waar hij voldoening uit haalt. Ik verdien ook significant meer dan partner. Voordat we kinderen kregen werkte ik ruim meer dan 40 uur per week en zorgde hij voor het huishouden. Nooit gedoe over. Toen kregen we een dochter en waar ik er vanuit ging dat we allebei naar 4 dagen zouden gaan, vond partner dat hij echt niet parttime kon werken. Dat zou niet passen binnen de bedrijfscultuur. Ik had de vraag wel gesteld op werk, het antwoord was nee, na veel verdriet ben ik toen gaan door solliciteren naar een andere baan. En toen ik mijn baan uiteindelijk opzegde kon het alsnog.

Mijn partner vond dat hij dat echt niet kon vragen. Terwijl zijn baan beter in deeltijd kan dan mijn baan. Hij zei voor een vrouw ligt dat anders en toen ben ik echt heel boos geworden, omdat ik dus letterlijk heb moeten opzeggen om het voor elkaar te krijgen. Uiteindelijk heeft hij de vraag gesteld en mocht het direct, wel kreeg hij veel grapjes van collega's. Partner is nu heel blij dat hij die dag vrij heeft, hij geniet daar echt enorm van. Dus die grapjes die neemt hij inmiddels voor lief.

Ik merk op mijn werk (van oudsher mannen bolwerk) dat ik ook echt de deur heb open gezet voor meer mensen (mannen) die deeltijd willen werken.

Wat mij betreft veranderd de maatschappij alleen door de acties van een grote groep individuen. Dus als je zelf vind dat iets moet veranderen, verander het dan eerst voor jezelf en met een beetje geluk volgen er meer.