Kinderhaters

Naar mijn beleving

is het niet de rechter die die mening heeft maar de man die rechter is. De rechter gaf de dames gelijk. Hij moest wel.

Okee okee

zoveel verstand heb ik er nu ook weer niet van. Ik blijf het toch muggenziften vinden.

Kun je je dan echt overal vanaf maken

door de schuld bij anderen, de maatschappij en de overheid te leggen? Mag niet verwacht worden dat sommige dingen gewoon duidelijk zijn? Je wordt bijvoorbeeld geacht de wet te kennen. Ik kan me er bij de rechter niet vanaf maken door te zeggen 'ja maar niemand heeft me het wetboek gegeven of voorgelezen'. Maar ook zonder te dreigen met wetten mag je verwachten dat jong en oud bepaalde fatsoensregels in acht kan nemen. Voetballen in een muziektent is net zo logisch als muziek maken in een stiltecoupé in de trein. Ik vind het werkelijk tenenkrommend dat je alles uit de kast haalt om ons ervan te overtuigen dat je mag voetballen in een muziektent omdat er geen hek omheen staat. Als alles wat betrekking heeft op fatsoen en regels zo uitgekauwd moet worden gepresenteerd en er niet meer van de gewone burger verwacht kan worden dat men zich zonder uitgekauwde uitleg weet te gedragen vind ik dat wel ernstig.
In een muziektent voetballen staat niet gelijk aan 'leuker spelen', maar in mijn ogen wel met 'niet tevreden zijn met de mogelijkheden die er al zijn', of 'kijken hoe lang het duurt voor er iets van gezegd wordt'. Als een kind aankomt met 'het is me te ver' en daarom in een muziektent gaat voetballen, mag van mij ouderwets over de knie.
Pikant detail: ik stem niet op Groen Links.

Nou ja!

>>Ik ben het ondertussen met jou eens dat op straat spelen een stuk gezonder is dan voor de tv hangen, maar er zijn heel wat Papendrechtse dames en zielsverwante fatsoensrakkers die daar anders over denken< <

Kan het nog ongenuanceerder??? Wat een kul zeg, alleen omdat ze niet willen dat er in hun muziektent gevoetbald wordt....

Parool 17-1-2008: herrie crèche is probleem

AMSTERDAM - Herrie van crèches is een probleem. Dat blijkt uit een groot aantal brieven die Het Parool heeft ontvangen. Aanleiding is het verhaal over de man die met een megafoon kinderen vanaf zijn balkon toeschreeuwde. Veel briefschrijvers zeggen zijn gedrag te begrijpen.
Het aantal kinderdagverblijven is de afgelopen jaren snel gegroeid (in Amsterdam zijn het er nu vierhonderd, de laatste drie maanden kwamen er twaalf bij) en dat lijkt ook te gelden voor het aantal conflicten over geluid. Exacte aantallen zijn niet voorhanden, maar stadsdelen zeggen steeds vaker bezwaarschriften tegen nieuwe vestigingen te krijgen (in Oud-Zuid liggen er momenteel zeven) en de politie noteert regelmatig klachten over geluidsoverlast.
In 1993 zaten in heel Nederland 70.000 kinderen in een kinderdagverblijf. In 2007 waren dat er 350.000, vijf keer zo veel. Veel nieuwe kinderdagverblijven worden in Amsterdam gevestigd in leegstaande schoolgebouwen of in souterrains van woonblokken, die in een stad nu eenmaal vaak beschikbaar zijn. Volgens bewoners kan het geluid in de gesloten huizenblokken van een stad slecht weg.
Sommige kinderdagverblijven veroorzaken geluid met een sterkte van 55 decibel, met af en toe pieken naar tachtig, blijkt uit metingen die stadsdeel Oud-West heeft laten verrichten. Boven de tachtig decibel kan gehoorschade ontstaan.
De overheid heeft de toename van het aantal kinderdagverblijven gestimuleerd. Zij wil het voor ouders makkelijker maken hun kind naar een crèche te brengen en zelf te gaan werken. (JASPER KARMAN)

Kinderen in muziektent

De opmerking van Rijdende Rechter Frank Visser was, dat de Stichting weliswaar in haar recht stond maar dat haar beleid een doodlopende weg is. Ik begrijp dat wel. Wil je immers een plaatselijk cultureel erfgoed voor de volgende generaties behouden, dan zal de Stichting haar beleid moeten wijzigen en bijvoorbeeld ook eens wat voor de kinderen organiseren, zij zijn immers de volgende generatie. Ik vind in dat licht het feit dat de Stichting voormalig openbare ruimte voor één euro heeft overgenomen ook verplichtingen schept ten opzichte van àlle inwoners van Papendrecht.
Het gaat er dus niet om dat de Stichting kinderen toelaat te voetballen in haar muziektent, noch dat de Stichting speeltuinen gaat opknappen (is juridisch sowieso lastig want geld besteden aan andere zaken dan de muziektent staat waarschijnlijk niet in haar statuten). Met enige creativiteit kunnen vast heel wat dingen bedacht worden die wel georganiseerd kunnen worden voor de kinderen èn goed passen in een muziektent!
Elisabeth.

En waar wordt gezegd

dat er niks voor de kinderen in de muziektent wordt georganiseerd? De mw van de Stichting was zelfs bereid met Pieter van gedachten te wisselen....maar dat wilde Pieter niet....want, hij wil alleen maar voetballen in de muziektent en klimmen om in de boom te komen (letterlijk terug te vinden in de stukken in krant en internet!!!) En zo is de cirkel weer rond

Triomfantelijk

“De mw van de Stichting was zelfs bereid met Pieter van gedachten te wisselen....maar dat wilde Pieter niet....want, hij wil alleen maar voetballen in de muziektent en klimmen om in de boom te komen (letterlijk terug te vinden in de stukken in krant en internet!!!)”
Ik heb hier gisteren ook al over gepost, ik kan me voorstellen dat Pieter de uitnodiging niet direct met beide handen aangreep, hij was behoorlijk aangedaan en de uitnodiging was eerder triomfantelijk dan hartelijk. Ik denk dat elke volwassenen met enige reserve had gereageerd op die uitnodiging op dat moment. Ik denk niet dat Pieter alleen wilde voetballen, heb dat eerlijk gezegd ook nergens uit geconcludeerd en ik denk ook dat Pieter in de toekomst waarschijnlijk wel betrokken zal raken bij activiteiten, mits de ‘zure dames’ bereid zijn ruimte te geven en niet alleen hun ideeën projecteren op kinderen.
Elisabeth.

Zielsverwante fatsoensrakkers

>>Ik ben het ondertussen met jou eens dat op straat spelen een stuk gezonder is dan voor de tv hangen, maar er zijn heel wat Papendrechtse dames en zielsverwante fatsoensrakkers die daar anders over denken< <
Er zijn kennelijk genoeg zielsverwante fatsoensrakkers die problemen hebben met buitenspelende kinderen, zie het bericht over de instemmende reacties over de megafoonman uit Het Parool. Iedereen, met of zonder kinderen vindt dat kinderen vaker buiten moeten spelen, i.p.v. achter de TV of computer te hangen. Vaak worden en passent de ouders ter verantwoording geroepen, zij zijn te lui, te druk of whatever om er voor te zorgen dat hun kroost buiten speelt. Maar de consequenties daarvan, buiten spelende kinderen produceren geluid, of zo u wilt herrie, en dan blijken er toch veel mensen te zijn die niet met de consequenties geconfronteerd willen worden en volgt weer dat die kinderen binnen moeten blijven, of misschien alleen op afgesproken tijdstippen een uurtje buiten en oproepen kindervoorzieningen als crèches en scholen te verplaatsen naar de randen van de stad (naast de ring A10 bijvoorbeeld, daar is toch al herrie). En natuurlijk de vraag: “waarom woon je überhaupt met kinderen in de stad?!” Ik heb het vaak gehoord.
Een stad is geen reservaat voor bejaarden en zielsverwanten die hun rust zoeken, al zou je dat wel gaan denken als je de ingezonden brieven vandaag leest en een diepgaander stuk toevallig over een vestiging van onze crèche, Kindergarden, waar overigens ook Justine Pardoen wordt geciteerd (volgens mij vrij selectief trouwens). Grote mensen maken ook geluid, of herrie zoals u wilt. Denk maar aan buitenrokende en kletsende mensen, naast ingangen van café’s, restaurants en kantoren, gaat dag en nacht door! Of mensen die het theater verlaten, voor je raam of in de trein uitgebreid verslag doen op hun mobieltje. Pubers die ’s avonds samen komen, hangjongeren zijn het. Ook de bejaarden zelf treft blaam. Net nog, bij ons in de buurt, staat er weer zo’n invalidenbusje uit te laden bij het verzorgingstehuis, en het gaat toch traag met die oude mensen …
Kern is dat we samen zullen moeten wonen. Voor iedereen moet je soms een beetje ruimte maken. Er zijn veel dingen te bedenken die mensen doen waar je je dagelijks aan kunt ergeren, maar moet je van al je ergernissen werk maken? Of je ergernissen op schandalige wijze uiten zoals bij de crèche in Oud-West? Soms is het, ook voor jezelf, beter te accepteren en de ander zijn ruimte te respecteren. Aan spelende kinderen ergert men zich terecht of onterecht mateloos maar ook kinderen hebben een stukje ruimte nodig om te kunnen spelen en buiten te kunnen zijn en de dingen te doen die zíj leuk vinden.
Voetballen in een muziektent mag dan een brug te ver zijn, maar een voor en door kinderen georganiseerde play-back wedstrijd of bonte avond lijkt me toch een mogelijkheid waar de Pieter en de dames van de Stichting mee kunnen leven.
Elisabeth.

Ook al vooringenomen

>>mits de ‘zure dames’ bereid zijn ruimte te geven en niet alleen hun ideeën projecteren op kinderen< <

de dames zijn niet zuur, en waar haal je nu weer vandaan dat ze hun ideeen op de kinderen willen projecteren? Ze willen alleen niet dat de dagelijkse spelactiviteiten in de muziektent worden gedaan, nergens wordt beweerd dat ze andere ideeen geweerd zouden hebben....

Misschien moeten jullie toch eens een keertje hier in Papendrecht langskomen, mooi dorp....en kom dan eens even bij de muziektent kijken, en bij het museum dat de Stichting beheert. Kunnen jullie met eigen ogen aanschouwen welke dingen ze helaas niet van de slopershamer hebben kunnen weerhouden.....Dat lot was de muziektent wellicht ook beschoren, als zij hem niet hadden overgenomen en opgeknapt.... Dat stukje waar de muziektent staat leent zich uitstekend om er nog 2 dure woningen op te zetten....

Not in my backyard

Beemer: “Als jij een huis hebt gekocht waar later bij je achterburen een creche in het souterrain wordt gevestigd en jij vervolgens in je tuin continu herrie hebt, dan kan ik me voorstellen dat je daar van baalt zonder dat dat wil zeggen dat je gelijk maar vindt dat elk kind in Nederland in bewoond gebied niet meer buiten mag spelen. Of dat je buurkinderen niet meer buiten mogen spelen.”
Nee, tuurlijk niet maar ‘not in my backyard’, is een wens die ook de meeste mensen het liefste willen verwezenlijken en dat kan niet. Iedereen vindt ook dat zwervers van de straat moeten, maar niemand wil een opvangplek naast de deur.
Wel kan gekeken worden hoe de overlast het beste kan worden bestreden. Ook vandaag stond weer in Het Parool dat de betrokken crèches hun best doen de overlast te beperken maar geen van allen kan tegemoet komen aan de wensen van àlle omwonenden en geen enkele crèche zal ook willen beloven dat de kinderen helemaal niet meer buitenspelen; ze zijn zelfs wettelijk verplicht kinderen te laten buitenspelen.
Ook kleine kinderen hebben ruimte nodig en crèches voorzien in een duidelijke behoefte van veel mensen, er zijn lange wachtlijsten. Voorkomen kan worden, dat er in één blok meerdere crèches en scholen zitten. Overigens spelen bij een crèche kinderen overigens niet de hele dag buiten, kleine kinderen hebben behoefte aan regelmaat en doorgaans betekent dat rond hapjes, drankjes, slaapjes ’s ochtends en ’s middags een uur of anderhalf buiten gespeeld wordt. Op onze school overigens, midden in een blok tussen twee hoofdgrachten, spelen de klassen om de beurt buiten en de bovenbouw gaan naar speelterreinen in de buurt. Volgens de landelijke richtlijnen is het vrij forse schoolplein te klein voor het aantal kinderen, en dus moet het zo. Er is vast wel eens geprotesteerd door omwonenden tegen de school, maar de praktijk is nu zo.
De laatste grote protesten betroffen de broodnodige brandtrap aan de achterkant van het kleutergebouw van de school. Van de brandweer moest het dringend gebouwd worden i.v.m. de veiligheid van de kinderen, de mensen die protesteerden vonden een brandtrap schadelijk voor het 19e eeuwse grachtenpand in het bijzonder en voor het stadsgezicht (aan de binnenkant) in het algemeen.
Elisabeth.

Maar waar het steeds om gaat

Niet om het lawaai of overlast dat Pieter en zijn vrienden zouden geven....Nergens wordt aangegeven dat dat het probleem is. Zouden Pieter en zijn kornuiten gewoon naast de muziektent hebben gespeeld, zouden ze waarschijnlijk niet eens aangesproken zijn....

Gekleurd

Sweetness, ook al vooringenomen: “de dames zijn niet zuur, en waar haal je nu weer vandaan dat ze hun ideeen op de kinderen willen projecteren? Ze willen alleen niet dat de dagelijkse spelactiviteiten in de muziektent worden gedaan, nergens wordt beweerd dat ze andere ideeen geweerd zouden hebben....”
De quote ‘zure dames’ plaats ik steeds tussen haken, het is namelijk een quote eerder uit de draad. Overigens kwamen ze op mij bepaald niet als levensgenieters over op t.v. …
De dames hadden kennelijk wel de Rijdende Rechter nodig om op het idee te komen dat het betrekken van de toekomstige generaties voor het behoud van de muziektent voor deze toekomstige generaties geen slecht idee was. Ik heb het programma gisteren gezien en er werden überhaupt erg weinig activiteiten georganiseerd, ik meen me te herinneren drie à vier keer per jaar. En daar zaten volgens de geïnterviewde kinderen voor hun geen leuke dingen bij. Ik ben dus niet vooringenomen, ik baseer me op de informatie uit het programma ‘Herrie in de tent’.
Ik geloof overigens best dat Papendrecht een mooi dorp is, ik ken en spreek enkel over het programma. Amsterdam staat er trouwens ook gekleurd op door de berichtgeving over de schreeuwende en scheldende buren van de crèche en toch is het onze hoofdstad die wereldberoemd is om de mooie grachten.
Elisabeth.

Tjee

>>Overigens kwamen ze op mij bepaald niet als levensgenieters over op t.v. … < <

nou ja!!!! Hoe moeten ze dan overkomen op tv? Hadden ze hun carnavalskostuum aan moeten doen ofzo?

>>De dames hadden kennelijk wel de Rijdende Rechter nodig om op het idee te komen dat het betrekken van de toekomstige generaties voor het behoud van de muziektent voor deze toekomstige generaties geen slecht idee was< <

tja....dat weten we niet he? Het is een programma, het is opgenomen en er wordt flink in geknipt om het zo spraakmakend mogelijk te maken.....wie zegt dat er niet al eerder zo'n idee is geopperd door de Stichting?

>>Ik heb het programma gisteren gezien en er werden überhaupt erg weinig activiteiten georganiseerd, ik meen me te herinneren drie à vier keer per jaar. En daar zaten volgens de geïnterviewde kinderen voor hun geen leuke dingen bij. Ik ben dus niet vooringenomen, ik baseer me op de informatie uit het programma ‘Herrie in de tent’. < <

Moet er dan elke week wat in gedaan worden?? En ach, dat de kinderen de wel georganiseerde dingen niet leuk vonden....het valt niet mee om iedereen tevreden te houden toch? Ok, je baseert je op het programma, maar dat is al vooringenomen, dus....

De grens

Nog afgezien van een bordje verboden toegang of zure dames: Waar ligt de grens bij wat wel en niet mag. Hinkelende meisjes wel, voetballertjes ook (volgens sommigen), maar hoe zit het met drinkende jongeren 's avonds, die daar lekker droog in de muziektent zitten?
In ons dorp worden zulke overdekte plekken ondanks een eigen JOB (hoewel dat ook al in de fik is gestoken) ingenomen door drinkende jongeren, met overal glas de volgende ochtend.
Even terug naar schaatsers die even uitrusten op je bankje: wij wonen aan het water, dus een moeder met kind die even wil zitten mag best op de steiger, maar de groep volwassen die met bier 's avonds bij de buren ging zitten (ongevraagd, onbekend) was toch echt minder en dan vraag je toch echt (de buren dan) of ze weg gaan van jouw steiger.
Lietje

Verbaasd

Ik ben wat verbaasd dat iedereen in dit draadje zoveel respect heeft voor verbodsbordjes. Ik zie dat in de praktijk nauwelijks. Ik fiets altijd naar school over een voetpad. Dat is niet mijn gewoonte, maar werkelijk bijna iedereen doet het. Ik zie er echt bijna nooit iemand afstappen, en er fietsen veel mensen omdat het de standaardroute naar school is. Het "voetpad" bord lijkt meer een overblijfsel uit vroegere tijden, toen de stad drukker was, en het straatje nog winkelgebied was. Als de politie hier consequent het voetpadgebied gaat handhaven, zou ik ook proberen met de gemeente te kijken of er toch geen fietspad van gemaakt kan worden, ofwel of er een andere fietsroute gecreeerd kan worden. De rijdende rechter is niet mijn manier, maar goed, ik kan me voorstellen dat dat voor een tienjarig kind dat dat programma kent wel een logischer stap is dan de gemeenteraad.

Ik heb ook altijd een zakmesje in mijn tas of jas. Ook als ik door de binnenstad fiets om kindlief van school te halen. Op basis van de APV is dat verboden. Ik doe het toch. Ik ben het niet eens met dat verbod en als ik een boete krijg zal ik ook protesteren.

Doen jullie dit soort dingen nou nooit? Houden jullie je altijd keurig aan de wet, en zijn er nooit dingen waar jullie het niet mee eens zijn?

Peach

ja hoor ,ik fiets ook regelmatig over de stoep,en ook wel eens door een rood stoplicht( overigens niet als mijn kinderen daarbij zijn,vanweg het voorbeeld dat ik wil geven) maar als ik dan een boete krijg,of een waarschuwing( Mevrouw ,u mag hier niet fietsen,zie de borden) dan accepteer ik dat ,eigen schuld dikke bult.en als mijn kind herhaaldelijk van een speelplek wordt weggestuurd waar het verboden is om te spelen,leg ik dat ook uit aan mijn kind,dat er niet voor niets een bordje staat met verboden toegang en dat hij dat heeft te accepteren.en als mijn kind zegt,dan wil ik naar de rijdende rechter ,want ik wil daar toch spelen,dan verbied ik dat.

Stel

Dus, stel, jullie lopen in de binnenstad op donderdagavond. Je hebt net een nagelvijl gekocht bij de drogist, en hebt meteen in een cafeetje even snel je nagels bijgevijld, omdat er een scheurtje in zat en je naar een feestje gaat. Op weg naar het feestje staan agenten die iedereen fouilleren (dat is beleid, de hele binnenstad is fouilleergebied). Agent vindt nagelvijl, en geeft je een boete en een uitbrander, omdat je met een wapen in de binnenstad loopt. Wat doe je dan? Zeg je dan ook dat je accepteert dat je fout zat en betaal je de boete zonder mokken? Ik vind dat idioot. Ik vind die regel fout fout fout, hij zorgt voor schijnveiligheid, en ik weiger daaraan mee te werken.

En in het geval van het straatje richting school zouden jullie gewoon iedere dag gaan lopen? Minuten opofferen van de kostbare middagpauze? In mijn ervaring stappen de meeste mensen even af en groeten ze beleefd naar de agent als die ze wijst op het fietspad, en fietsen ze daarna/de volgende dag gewoon weer verder. Dan heb ik liever mensen die proberen een structurele oplossing voor het fiets/voetpadprobleem te vinden.

Miriam, pieters punt

Miriam je schrijft: "Het gaat hier om een muziektent en een jongetje van tien. Dat jongetje van tien maakt een belangrijk principieel punt. Dat punt wordt hardnekkig gemist door velen."

Wat is dat punt dan? Zou je dat in een zin kunnen zeggen? (oprechte belangstelling, ik vind het namelijk interessant wat je schrijft, maar het lukt me nog niet om het goed te begrijpen en de kern ervan te pakken)

Zoetigheid

Sweetness windt zich op omdat ik de dames van de Stichting op t.v. niet vond overkomen als levensgenieters: "nou ja!!!! Hoe moeten ze dan overkomen op tv? Hadden ze hun carnavalskostuum aan moeten doen ofzo"
Nee, waarom zouden ze?
Sweetness over het vriendelijke advies van de Rijdende Rechter aan de Stichting zich ook te richten op de toekomstige generatie: "tja....dat weten we niet he? Het is een programma, het is opgenomen en er wordt flink in geknipt om het zo spraakmakend mogelijk te maken.....wie zegt dat er niet al eerder zo\'n idee is geopperd door de Stichting?"
Zou kunnen, maar als er wel activiteiten waren voor kinderen in de muziektent, dan het lijkt me dat een sterk argument voor de Stichting dat zeker aan bod was gekomen, in elk geval bij de hoorzitting.
Sweetness, over activiteiten in de muziektent: "Moet er dan elke week wat in gedaan worden?? En ach, dat de kinderen de wel georganiseerde dingen niet leuk vonden....het valt niet mee om iedereen tevreden te houden toch?"
Nou ja, drie a vier keer per jaar is wel wat erg zuinig voor een voormalige openbare ruimte, zeker als je doelstelling is iets te behouden voor de toekomstige generaties. En nee, je kunt niet iedereen tevreden houden, maar jj kan wel je best doen meer doelgroepen te bereiken zoals de toekomstige generatie voor wie de muziektent behouden moet blijven.
Elisabeth.

Peach

Dan heb ik liever mensen die proberen een structurele oplossing voor het fiets/voetpadprobleem te vinden.

Dat begrijp ik,maar met jou zijn er nog 17 miljoen mensen in dit land,die allemaal van hun dagelijks ritje over de stoep een fietspad willen maken,en dat is nou eenmaal onmogelijk.
je kan nu eenmaal niet alles wat jij wil,of anders wil,veranderen,daarom is het vaak beter om te accepteren dat dingen nou eenmaal zo zijn,en dat je kinderen ook te leren.
In geval van de nagelvijl,ik zou verschrikkelijk balen,omdat ik weet dat ik de intentie niet heb om er iemand mee te steken,maar dat weet iemand die mij niet kent niet,die kan niet in mijn hoofd kijken wat ik van plan ben met die nagelvijl,al zie ik er nog zo keurig uit,dus als dat een wettelijke regel is zou ik dat ook accepteren.want als morgen mijn kind wordt neergestoken door een *keurige mevrouw* met een nagelvijl,dan ga ik ook protesteren waarom die nagelvijl niet is afgepakt.