Intimiderend gedrag jongeren

Zomaar wat dingetjes

Vraag 1.: Stel dat dit een kind van jou zou zijn (het gaat o.a. om een jongen van 14), hoe zou je hier dan mee omgaan?
Ik denk dat de vriendengroep het grootste probleem is. Wie zijn het, ken ik de ouders, ken ik die jongeren? Ik zou proberen hem los te weken uit zijn vriendengroep óf de vrienden thuis nodigen, als daarvoor ruimte is. Ze samen wat laten doen. Dartscompetitie met prijzen, basketball, computerspellen, autowasactie voor een goed doel, ik verzin maar even wat.

Rooster in de gaten houden en actief contact houden met school, aanmoedigen dat hij meteen naar huis komt. Dingen afspreken aansluitend aan schooltijd (kapper, samen kleren kopen, tandarts, een of andere sportschoolafspraak). Activiteiten verzinnen, klusjes, vereniging.

Vraag 2.: Wat voor maatregelen mag je vind jij nemen om dit soort jongeren tegen te houden?
Jongerenopbouwwerker van de gemeente inschakelen.

Vraag 3.: Wat zou een afdoende straf zijn waarmee die jongeren het wel uit hun hoofd laten om ermee door te gaan?
Ik vraag me af of straf zinvol is, er wordt niet direct een regel overtreden, tenzij er een samenscholingsverbod is uitgevaardigd.
Er is meer aan de hand. Ze vinden dat intimideren kennelijk leuk, dus daarmee moet iemand die er verstand van heeft aan de slag gaan. Met de hele groep dus. Misschien een jongerenwerker. Wijkagent? Bureau Halt?

Vriendengroep en direct ingrijpen

Ik denk dat de leden van de groep een grote rol spelen en elkaar beïnvloeden en in dit gedrag vasthouden. Als idd duidelijk is dat een kind van mij dit zou doen zou ik echt direct ingrijpen.
Ik denk dat hij voorlopig buiten school de deur niet uitkomt, behalve voor ingeplande activiteiten zoals sport. Ik denk dat ik hem zou gaan brengen, van en naar school, van en naar sport, als het echt zo erg is. Ik zou veel praten, uitleggen hoe erg het is dat dit gebeurt, en ik zou met hem naar die winkel gaan (in overleg met het personeel natuurlijk) en hem laten merken hoe erg het is wat hij doet, excuses laten aanbieden. Dit zonder dat die vriendengroep het kan zien, tenzij hij het niet erg vindt.
Ik denk dat ik ook met school zou gaan praten, kijken of zij via maatschappelijk werk van school op hem in zouden kunnen praten.
Ik denk namelijk dat die jonge jongens in een situatie terecht komen waar ze niet meer uit kunnen, door die groepsdruk. Ingrijpen 'van bovenaf' weekt hen los uit die groep.
Oh, en als het mijn zoon zou zijn, en men wist dat hij het was, zou je gerust naar me toe kunnen komen. Dit soort dingen zou ik willen weten.
Als niet bekend is wie die jongens zijn zou men foto's van ze kunnen nemen en met die foto's de scholen langs gaan of medewerkers daar ze herkennen. En dan contact opnemen via de school. Dat werkt volgens mij perfect.
Ik zou bij een kind van veertien dus vrij heftig ingrijpen, gewoon hem patsboem uit die groep lichten. Als het ook klasgenoten zouden zijn zou ik ook via de school of ouders (als ik die zou kennen) contact zoeken. Wat mij betreft dient dit DIRECT afgelopen te zijn. Je moet dit vooral niet te lang laten doorsukkelen.

Foto's

Het is niet mijn bedoeling om je dwars te zitten hoor, maar denk je dat alle ouders er mee akkoord gaan als men met foto's waar hun kind op staat langs scholen gaat? De foto heeft tenslotte als doel jongeren met crimineel gedrag op te sporen. Op die foto staan impliceert dus crimineel gedrag.

Miriam!

Vertel eens Miriam, jij had laatst in t Culemborg draadje ook al diverse suggesties.

Regel

Tonny: er wordt niet direct een regel overtreden...
Mijn wetskennis is niet voldoende, maar is iemand bedreigen, een onveilig gevoel bezorgen 'er wordt geen regel overtreden'? Is dat nu net niet de ellende? Er moet iets gebeuren voor er iets gedaan kan worden want dan is er een regel overtreden.
Suggesties als 'jongerenwerker' e.d. vind ik heel sympathiek en ik denk dat vooral bij een groep in de leeftijd waar het hier om gaat gered moet worden wat er te redden valt zodat de rest van hun leven gewoon op de rails staat, maar is het soms niet te 'soft' hoe ermee omgegaan wordt? Van wiens kant moet je uitgaan: van het slachtoffer of van de dader? Als je de kant van de dader kiest kun je stellen dat je via een traject moet proberen ander gedrag aan te leren zodat hij of zij in de toekomst geen probleem meer zal vormen, ook voor zichzelf niet. Als je de kant van het slachtoffer kiest kun je stellen dat de dader zo snel mogelijk gestopt moet worden door hem van straat te halen.

Ik werk ook

Maar ik werk voor mezelf, als vertaler en thuis. In dit geval zou ik dus echt gaan halen en brengen.

Schrik

Het is mooi als een kind door schrik zich weer normaal gaat gedragen.
Ophalen en wegbrengen is alleen een optie als je niet werkt of thuis werkt. Bellen met de vaste telefoonlijn geeft ook niet echt zekerheid, tenzij je echt ieder half uur opnieuw gaat bellen en dat vindt niet iedere werkgever goed.

Foto's

Dit heb ik zelf meegemaakt. Een groep kinderen van groep acht fietste telkens langs een huis alwaar zij tegen een ruitje spuugden. De bewoners voelden zich bedreigd, hebben in overleg met de politie een webcam opgehangen en de filmpjes opgeslagen. Van de spugende kinderen hebben die mensen foto's gemaakt. Met die foto's zijn ze langs de naburige basisscholen gegaan. Kinderen zijn herkend. Het bleek overigens heel anders in elkaar te steken, (het was een spelletje) maar dat met die foto's mag volgens mij gewoon als je het zelf doet. Niet ophangen van: dit is een dief, maar wel met de foto's zelf langs de scholen gaan.

Geen pasklare oplossing

Kaaskopje, je vraag is: "Stel dat dit een kind van jou zou zijn (het gaat o.a. om een jongen van 14), hoe zou je hier dan mee omgaan?" En daar geef ik antwoord op, hoe ík ermee om zou gaan. Ik geef geen pasklare oplossing voor anderen.
Wel denk ik dat je niet zoveel bereikt met verboden. Ik denk dat je veel kunt bereiken door elkaar te vermenselijken. De jongeren moeten doorkrijgen wat ze de anderen aandoen, en het personeel moet doorkrijgen dat het 'maar' jongeren zijn. Ze met elkaar in contact brengen lijkt mij dan een goede mogelijkheid. Maar dan moet er nog wel grip op de jeugd zijn. Ouders moeten meewerken, enz.
Maar waarom vraag je dit? Speelt dit daadwerkelijk, heb jij er bijvoorbeeld last van of is het meer een soort denkspelletje voor op het forum?

"onveilig gevoel geven"

Bedreigen mag niet, maar als het onveilige gevoel alleen wordt veroorzaakt door rondhangen gebeurt er volgens mij niets strafbaars. Nu ben ik ook wel geneigd te denken dat als de manager loopt te huilen er wel meer zal zijn gebeurd dan rondhangen, maar toch: ik zou niet graag alle mensen de kost geven die wat snel van de kook raken als er meer dan 3 jongens van 15+ op een plek staan te niksen.

Wat dat Halt betreft: is het niet zo dat dat bureau pas in actie komt als er iets is gedaan wat strafbaar zou kunnen zijn (vernieling, bedreiging)?

Groeten,

Temet

Wat is er feitelijk aan de hand?

Ik sluit me aan bij Temet.
Als winkeleigenaar zou ik de jongeren binnehalen, kopje chocolademelk geven, namen en adressen achterhalen, afspraken maken. Om twee kanten af te dekken, namelijk ook de mogelijkheid dat die jongeren er met elkaar enger uit zien dan ze zijn.
Als ouder zou iemand me moeten vertellen wat er aan de hand is. Als ik gebeld zou worden met de informatie die Kaaskopje geeft, dan zou ik bij die winkel op bezoek gaan, kopje koffie erbij en eens overleggen wat er nu precies aan de hand is.
Waarom huilt de eigenaar van het bedrijf? Is er feitelijk wat gebeurt, of verklaart ze een dalende omzet uit de aanwezigheid van die kinderen op de hoek? Als dat laatste aan de hand is, dan zou ik haar niet concreet kunnen helpen. Ik zou haar bovendien wijzen op de mogelijke consequenties van de gedachten. Wat ze ervan maakt (bedreiging, personeel moet beschermd worden), wordt het vanzelf. Niet handig.
Maar toch:vervolgens zou ik mijn kind en de vriendjes uitleggen dat ook 'gewoon' en niet strafbaar gedrag toch intolerabel kan zijn. Zoals ik dat in feite altijd gedaan heb. Ook al heeft de winkeleigenaar mogelijk geen gelijk, die omzetdaling heeft een andere oorzaak, dan nog is er onder de huidige stemming over jongeren een zaak te maken waarin zij toch de schuld kunnen krijgen.
Dat wordt dokken, als de rechter het met die gedachtegang eens is. Los daarvan: als de makkelijkste oplossing bij die kinderen ligt, een stukje verderop hangen, dan zou dat een oplossing kunnen zijn.
Groet,
Miriam Lavell

Aanvulling

Ik denk eigenlijk dat dit soort 'gedrag' en ergernis eraan, net zo ongrijpbaar is als pesten op het schoolplein. Een sfeertje van angst is olie op het vuur en stookt het intimiderende karakter alleen maar op. Die jongeren hoeven steeds minder te doen om iemand over de kook te krijgen.
Dat wordt vanzelf een spelletje waarvan de jongeren, net als op het schoolplein, de impact niet bevatten.
Praten, die jongeren aanspreken en hun ouders informeren, is het enige dat erop zit. Maar je moet wel zorgvuldig zijn met je woorden. Noem het 'crimineel gedrag' en je slaat de plank al snel mis en maakt elk gesprek onmogelijk.
Een eenvoudig trucje is het groepje uit elkaar halen. Pik er eentje uit en huur die voor de zaterdagen in om het stoepje te vegen. Kostje twee tientjes in de week, maar het ijs is er wel mee gebroken.
Groet,
Miriam Lavell

Ik ben er voor de discussie

even vanuit gegaan dat de situatie is zoals jij beschrijft. Dus die jongeren plegen idd overlast, gericht op die winkel, waardoor het personeel zich bedreigd voelt en belemmert in hun gedrag, waardoor publiek de winkel niet meer binnenkomt, enz. enz. Een vorm van pesten eigenlijk.
Als die situatie toch anders ligt, en het meer een geval is van wederzijds onbegrip, angsten zonder werkelijke grond, dan zou ik eerst vrijblijvender gaan praten. En ook hier proberen beide 'partijen' voor elkaar een gezicht te geven.
Trouwens, praten, daar zou ik überhaupt mee beginnen, ik zou eerst eens zoonlief de hemd van het lijf vragen als ik ermee geconfronteerd werd dat hij overlast zou veroorzaken. Dat wil ik dan wel eerst zelf bevestigd krijgen.

De-escalerend gedrag

Ons huis is benaderbaar vanaf de voorkant en vanaf de achterkant. We zijn een tijdlang lastig gevallen door een groepje jongelui, waarvan ik zeker de helft kende. Zowel op de voor- als de achterramen kluiten gooien enzo, rolemmers omtrappen, dat soort gedoe. Heel naar en beangstigend. Manlief wilde zwaar ingrijpen, heeft er ook wel eens een paar bij de kladden gegrepen en flink toegesproken. Het hield niet op, integendeel. Ik ben op een gegeven moment naar buiten gegaan en heb ze binnen uitgenodigd. Jongens, jullie doen zó je best om mijn aandacht te krijgen: nu heb je hem. Kom gezellig bij me binnen (het was winter, donker, rond 10-en), veel te koud buiten, ik ga kopje thee voor jullie zetten en dan gaan we eens even gezellig praten. Ik vind het zielig voor jullie dat je hier zo rond moet hangen. Ik kreeg een paar flinke grote sm**len, stomme trut, ik mot geen thee, JAJA en dan zeker de politie bellen etc.etc. maar ik ben vriendelijk blijven staan, heb de leider een hand gegeven en me voorgesteld. Natuurlijk wilden ze niet mee naar binnen. Toen heb ik ze gezegd dat ik om aardig te zijn een paar avonden buiten cola neer zou zetten met een paar plastic bekertjes en als ze het koud kregen (of moesten plassen), mochten ze áltijd even aanbellen.
Toen ik terug thuis kwam, trilde ik helemaal van de ingehouden spanning. Ik was níet boos geworden, ik was vriendelijk gebleven en had gewoon hele suffe moeder dingen gezegd (moet je jas niet dicht enzo). De avond daarna was de colafles leeg en waren de bekertjes keurig in de rolemmer gegooid. De avond daarna was het gewoon helemaal klaar. En dat is het nog steeds.
Hangjongeren willen ook gewoon aandacht. En alle aandacht die ze krijgen, is altijd per definitie negatief. Een moederlijke uitstraling en een fles cola doen wonderen, in mijn ervaring.

Tirza

Tops

Ik probeer het zo neutraal mogelijk te houden, maar dat er al een beetje van mijn mening door heen komt zou kunnen.
Ik zeg absoluut niet dat je niet buitenshuis mag werken. Ik vraag me juist af hoe je dit soort dingen kunt aanpakken als je niet de hele dag beschikbaar bent om je kroost achterna te lopen.
Het gaat om voor mij onbekende jongeren, dus wie het zijn doet niet ter zake. Het gaat mij meer om het fenomeen.

Tja, het is lastig...

een baan én loslopende pubers in de gaten houden.

Ik denk dat er wel eens te makkelijk wordt aangenomen dat kinderen die fysiek en technisch hun eigen zaakjes kunnen regelen, geen thuis-zijnde ouders meer nodig hebben. Voor velen zal het gelden, die zijn onafhankelijk en te vertrouwen, maar er zullen er ook best wat zijn voor wie het beter zou zijn als er geregeld een ouder thuis zou zijn. Ik denk dat je in dat geval alles in het werk moet stellen om dat te realiseren, al is het maar een paar dagen per week. Of misschien een opa/oma die thuis de honneurs waarneemt.

Bij Tirza's hangjongeren deden 'moederlijke' aandacht en een bekertje cola wonderen, maar dat geldt niet alleen daar.

Ik denk ook

dat moederlijke aandacht wonderen kan verrichten. Helaas zijn er jongeren die daar niet door geraakt worden.
Er wordt hier geopperd dat bij wangedrag meer toezicht door ouders, school e.d. zou kunnen helpen. In dit geval wordt er toezicht gehouden door politie en buurtwacht, maar hebben de ouders blijkbaar niet zoveel overwicht dat ze de kinderen binnen kunnen houden, of ze weten het niet.

Tirza

Wat goed van je. Ik laat me nogal snel intimideren, dus heb grote bewondering voor jouw actie. Zal 'm onthouden voor als ik ooit zoiets meemaak.

Gemaksargumenten

Ja hoor, laten we voor het gemak alles op een hoop vegen. Hangende jongeren zijn crimineel en dat komt natuurlijk omdat ze werkende ouders hebben.
Kaaskopje:"Ik vraag me juist af hoe je dit soort dingen kunt aanpakken als je niet de hele dag beschikbaar bent om je kroost achterna te lopen. "
Volstrekt irrelevante vraag, tenzij je meent dat kinderen tot 18 jaar zich niet zonder begeleiding op straat mogen begeven. Vind je dat?
Maakt verder niet uit hoor, want het is maatschappelijk bijzonder gewoon dat kinderen op straat zijn ook al is hun moeder thuis. Moeder is er in al die gevallen ook niet bij.
tonny:"Tja, het is lastig... een baan én loslopende pubers in de gaten houden."
Wat wil je werkelijk beweren? Dat pubers niet los mogen lopen?
tonny:"Ik denk dat er wel eens te makkelijk wordt aangenomen dat kinderen die fysiek en technisch hun eigen zaakjes kunnen regelen, geen thuis-zijnde ouders meer nodig hebben."
Als er iemand makkelijke aannames doet, dan ben jij het. Wat heeft deze opmerking van jou in vre-des-naam te maken met wat Kaaskopje beschrijft?
In Amsterdam zetten ze tegenwoorde veel personeel in om spijbelaars op straat te betrappen. Op 65 aanhoudingen vonden ze er twee. De rest had gewoon een tussenuur of een middag vrij. Wat is je mening over deze kinderen? Moeten die meteen naar huis?
tonny:"Of misschien een opa/oma die thuis de honneurs waarneemt. "
Hoezo? Moeten die kinderen naar huis dan? Waarom?
Groet,
Miriam Lavell

Hm, kaaskopje vroeg wat ouders eraan kunnen doen

als kinderen zich dermate storend gedragen.
Daar ging ik op door, want Kaaskopje vroeg wat je er zelf (!) aan zou doen als het jouw kinderen zou betreffen.
Mijn keus zou dan zijn meer aandacht geven, er meer zijn, meer samen doen, en zo meer contact krijgen. Want er steekt iets achter dat eigenaardige gedrag, als je je zo opstelt voel je je niet erg happy. Negatieve manier van aandacht vragen.

Van mij hoeft niemand linea recta naar huis (waar al dan niet ouders of andere gezellige mensen aanwezig zijn), maar als het niet lukt normaal gedrag te vertonen in de openbare ruimte, is verplicht naar huis een goed idee, lijkt me. Iemand een ander goed idee dan?

Hangen, vooral in de kou, vind ik treurig. Dat pubers met een groepje bij elkaar willen zijn spreekt voor zich, maar buiten, hm, ik vind het treurig. Net zoals laatst dat verhaal van de jochies bij de supermarkt en dat blik - of dat nou bier was of niet- en waarover de zoon van degene die dit postte zich afvroeg wat daar nou gezellig aan was.

Naast het punt

tonny, je doet een heleboel aannames tegelijk. "Want er steekt iets achter dat eigenaardige gedrag, als je je zo opstelt voel je je niet erg happy. Negatieve manier van aandacht vragen."
Vast staat dat deze jongeren negatieve aandacht krijgen. Er staat niet vast dat ze om aandacht vragen. Dat aandacht geven wel kan helpen, zie geval Tirza, bewijst niet dat deze kinderen net zo geholpen zouden zijn met aandacht en 'gezellig samen dingen doen' van hun moeder.
Je gaat voorbij aan het feit dat jongeren, alle jongeren, in een leeftijd komen waarin ze op zoek gaan naar eigen activiteiten los van moeder. Dat is heel gezond. Een beetje samen ergens rondhangen is een volstrekt normaal gebruik in die fase. Daar is niks zorgelijks of zieligs aan.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam, normaal gebruik?

" Je gaat voorbij aan het feit dat jongeren, alle jongeren, in een leeftijd komen waarin ze op zoek gaan naar eigen activiteiten los van moeder. Dat is heel gezond. Een beetje samen ergens rondhangen is een volstrekt normaal gebruik in die fase. Daar is niks zorgelijks of zieligs aan. "
Welk percentage van de (mannelijke) jeugd spendeert een deel van zijn jeugd met "hangen" (en dan bedoel ik doelloos en voor omgeving/omstanders irritant en overlast gevend hangen)? Ik denk dat dat een minderheid is. Dus "normaal"?
En hoe kan jouw buurtrechter hier ingezet worden?

Samen ergens loshangen

is prima.

Maar als dat gebeurt op een intimiderende manier, is er niks prima's aan.

Excuus, rondhangen

ik vertik me

100%

Pluk:"Welk percentage van de (mannelijke) jeugd spendeert een deel van zijn jeugd met "hangen" (en dan bedoel ik doelloos en voor omgeving/omstanders irritant en overlast gevend hangen)? Ik denk dat dat een minderheid is. Dus "normaal"?"
Je haalt wat dingen door elkaar. Dat steeds meer omstanders dat gehang irritant vinden, ligt niet aan het feit dat jongeren hangen. Dat doen ze al een eeuwigheid namelijk. Rondhangen is een voortgezette bezigheid van speelafspraakjes in de zandbak, gecombineerd met een bezigheid die 100% van de jongeren elke schooldag op het schoolplein tijdens de pauze uitoefenen.
In een hoekje een beetje kletsen, niks doen, mensen kijken is heel normaal. Op enig moment spreken jongeren met elkaar af op een pleintje of hoekje buiten schooltijd om hetzelfde te doen.
tonny:"Maar als dat gebeurt op een intimiderende manier, is er niks prima's aan. "
De vraag blijft of deze jongeren expres intimiderend doen of dat het gaat om een winkeleigenaar die nogal snel op over de kook raakt.
Een wisselwerking van die twee lijkt me trouwens het meest waarschijnlijk.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Ik geloof niet dat het dit keer gaat om een manager die niks kan hebben of de tranen schieten omhoog. Er wordt niet voor niets zo serieus door de politie mee omgegaan. De winkel wordt nu onder toezicht afgesloten om het personeel te beschermen. Dat is toch ernstig?
De jongens doen expres intimiderend, neem dat maar van mij aan.
Dat mensen rondhangende jongeren steeds vaker irritant vinden komt, m.i., niet omdat omstanders het hangen niet goedkeuren, maar omdat de ervaring leert dat hangen nog wel eens gepaard gaat met vervelend gedrag. Het hoeft niet, maar ook hier geldt weer dat er helaas een percentage tussen zit die het voor de rest verpest. Hangende jongeren zijn dus goed voor op zijn minst argwaan, misschien zelfs angst. Als jongeren zich steeds bij de zelfde plek ophouden leer je wel uit welk vaatje er getapt wordt en of je je zorgen moet maken of niet. Zo staat er bij ons vaak een groepje die inderdaad 'hangt' en meer niet. Daar zal ik dus niets tegen zeggen, tenzij ze zoveel lawaai maken dat de buurt er niet van kan slapen. Dit zie ik dus als onschuldig 'vermaak'. De jongeren bij de winkel vermaken zich niet 'onschuldig'. Daar valt niets aan te verdedigen vind ik. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me ook afvraag of dit soort situaties altijd simpelweg op te lossen zijn met een 'goed gesprek' en positieve aandacht. Voor sommigen zal dit werken, anderen zijn er niet ontvankelijk voor.
Er stond vandaag weer een stukje in de krant dat iemand is gepromoveerd op het verschijnsel dat het gedrag van jongeren letterlijk tussen de oren kan zitten. Die hersentjes zijn gewoon nog niet klaar waardoor ze overmoedig gedrag kunnen vertonen. Okee, dat is duidelijk. We moeten dus soms wat door de vingers zien, maar dat heeft ook zijn grenzen.

Hangjongeren

worden al heel snel als intimiderend ervaren. Bij ons is er een tijd bij een lokale winkel flink rondgehangen door jongelui, zodat je er niet door kon. Met stoere scooters enzo. Gewoon even vriendelijk vragen, dan gaan ze opzij. Het zijn nét mensen.
Bij de entree van de bieb (overdekt) zit vaak een groepje jongelui te blowen. Daar kun je gewoon overheen stappen, die doen niks.
Er zijn ook winkelcentra waar hangoúderen geweerd worden. Groepen zijn misschien wel per definitie intimiderend? Een groep vrouwen die voor de Huishoudbeurs staat te wachten is toch ook eng?

Tirza

Tops, miriam e.a.

Ik weet ook niet of die jongeren fulltime werkende ouders hebben. Het zou zomaar kunnen van niet. Dus hebben ze een ouder die niet werkt. Die ouders zouden dus bovenop de lip van hun kind kunnen gaan zitten om te voorkomen dat ze tussen school en huis rottigheid uithalen. Maar wat doen ouders die dus niet zoveel ruimte hebben? Het gaat hierbij niet om mijn kinderen, maar als dat wel zo zou zijn heb ik niet de mogelijkheid om zomaar van mijn werk naar huis te gaan, ik heb geen ouders/schoonouders die de kinderen wel even naar en van school willen rijden. We hebben geen directe buren waarmee we kunnen afspreken dat de kinderen zich daar moeten melden. Wij werken ook 's avonds overigens, maar hebben ervoor gekozen elkaar daarmee af te wisselen. Als je werkt is het gewoon een feit dat het toezicht houden veel lastiger is dan wanneer je thuis bent.
Miriam vindt hangen heel normaal. Tot op zekere hoogte vind ik dat ook, maar ik heb het mijn dochters wel 'verboden'. Ik heb gezegd dat ik niet wil hebben dat ze zomaar wat gaan rondhangen in zo'n groep en daarmee ongemerkt voor overlast kunnen zorgen. Persoonlijk vind ik het ook een bepaald type wat rondhangt. Om even mijn vooroordelen te noemen: rokend, niet overdreven slim, het straalt niet veel positiefs uit omdat de verveling er afdruipt, er nog wel eens een ruzie-achtig toontje of roddelpraatje opklinkt.