Hoogmoed komt voor de val (heleen mees en jet bussemaker)
Toen Adolf Hitler in 1933 via democratische verkiezingen aan de macht kwam in Duitsland, was mijn grootmoeder van moederszijde een Duits staatsburger. Mijn opa had geen Duits paspoort. Vanwege de Duitse wetgeving was en bleef hij Nederlander, ondanks zijn huwelijk met een Duitse en hun keuze om hun bestaan samen op te bouwen in het geboorteland van mijn oma. In Duitsland gold (en geldt) nu eenmaal het recht van het bloed (het zgn. Jus sanguinis). Ook al leeft een familie er generatie op generatie; men kan alleen aanspraak maken op de Duitse nationaliteit op basis van afstamming.
Datzelfde jaar nog raakte hun gezin in de grootst mogelijke nood, doordat nieuwe wetgeving mijn opa werkloos en het gezin vrijwel brodeloos maakte. Om de zo hoge werkloosheid onder de Duitsers te verminderen, werd het werkgevers bij wet verboden om mensen in loondienst te hebben, die niet over de Duitse nationaliteit beschikten. Terwijl mijn opa hierdoor van ene op de andere dag zijn baan verloor, was de ´verdiencapaciteit´ van mijn oma vrijwel nihil. Zij was geschoold in een ambacht, waarmee wegens de crisis (tijdelijk) niet kon worden voorzien in de kosten van levensonderhoud. Ten einde raad stonden mijn grootouders hun kinderen uiteindelijk af aan een weeshuis, opdat zij zouden overleven.
Mijn moeder was toen zeven jaar oud en simpelweg te jong om een en ander goed te begrijpen. De breuk met haar ouders leidde tot een vertrouwensbreuk tussen mijn moeder en de mensheid, die eigenlijk nooit meer is hersteld. Een ander effect was, dat mijn moeder het van levensbelang acht om een actief lid te zijn van de katholieke kerk. Daartoe voelt zij zich ook verschuldigd. Het was namelijk een katholiek weeshuis waarin zij terecht kwam. Voor haar is het ondenkbaar dat je los van die kerk eveneens een bestaan kunt hebben; laat staan een goed.
Haar vertrouwen in de democratische rechtsstaat is niet al te groot. Naoorlogse ontwikkelingen als de welvaartstoename, democratisering van het onderwijs, emancipatie van de arbeider, ontzuiling, ontkerkelijking en gelijkberechtiging van de vrouw; het zegt haar allemaal niet zo veel. Ze keurt het democratisch bestel zeker niet af (in tegendeel), maar vraag zich wel onomwonden af, wat je er in de praktijk nu eigenlijk aan hebt. Onze rechten mogen dan zijn vastgelegd in bijvoorbeeld de Universele verklaring van de rechten van de mens, het kinderrechtenverdrag en onze Grondwet; je bent niet altijd automatisch gegarandeerd van die rechten, zo benadrukt zij steevast. Bovendien beseft zij als geen ander, dat wet- en regelgeving ook ten nadele van je kan worden gewijzigd.
Voor haar staat het aardse bestaan eigenlijk geheel en al in het teken van het leven na de dood. Tussentijds is het zaak je adem in te houden, zonder te stikken; levend naar de wil van God.
Mijn door mijn moeder tot het katholicisme bekeerde vader stond heel anders in het leven. Ook hij had door de crisisjaren en de oorlog een ellendige jeugd achter de rug, maar was socialistisch opgevoed. Hij gaf zijn kinderen uitdrukkelijk mee, dat als je het slachtoffer dreigt te worden van onrecht, je je maar beter kan verzetten daartegen; ook al kan het (vanuit gemakzucht of angst) nog zo aanlokkelijk zijn om dat te laten.
Hoewel ikzelf ben opgegroeid in de naoorlogse periode van vrede en welvaart, heb ik veel gehad aan de waarschuwende woorden van mijn ouders. Die bleken zonder meer goed van pas te komen, elke keer als ik te onpas stuitte op ongepaste woorden en daden van mijn medemens. De sceptische houding van mijn moeder heeft ervoor gezorgd, dat ik er nooit al te zeer door werd verrast. De emancipatoire gedragslijn van mijn vader heeft me ertoe aangezet de nodige assertiviteit te ontwikkelen en in de praktijk te brengen.
Wie zich mijn eerdere reacties hier op de ´power feministische´ uitlatingen van Jet Bussemaker kan herinneren, weet nu tegen welke achtergrond ik handel. Ik kon natuurlijk niet bevroeden, dat het ´power feminisme´ in diskrediet zou worden gebracht door de grondlegger ervan in hoogst eigen persoon. En hoe!
De affaire Heleen Mees heeft mijn ergernis over de ´power feministen´ vanzelfsprekend alleen maar doen toenemen. Ik ben pijnlijk getroffen en uitermate boos over hun zienswijze inzake feminisme en de peilloos arrogante houding die zij innemen jegens hun mede vrouwen. Toch kon ik deze week een minzaam lachje niet onderdrukken, toen ik vernam hoe Heleen Mees in problemen is gekomen. Neem het me alsjeblieft niet kwalijk, dat ik als verklaard tegenstander van het ´power feminisme´ nu even een hele lange neus trek naar aanleiding van deze gênante vertoning.
Eisen dat iedere vrouw zich in alle opzichten onafhankelijk opstelt ten aanzien van mannen (ook als het haar partner betreft), maar jezelf verlagen tot stalking, teneinde een gehuwde man voor jou te laten kiezen? Diegenen uitgezonderd die haar beter kennen, hadden we dat natuurlijk helemaal niet verwacht van zo´n vrouw! Wat een ontmaskering.
Nu maak je het wel vaker mee, dat iemand het ene zegt (te denken) en het ander (denkt en) doet en zich anders voordoet dan die is. Wat dat betreft niets nieuws onder de zon. Huichelen is van alle tijden. Ik vind het wel schokkend hoe een dergelijke vrouw vanuit de andere kant van de wereld het hoogopgeleide vrouwen hier in Nederland lastig heeft kunnen maken. En wat een opmerkelijke overeenkomst tussen het lot van de door haar lastig gevallen mannen en dat van ons! Blij toe dat het aan het daglicht is gekomen.
Zelf ben ik een gepassioneerd voorstandster van gelijke rechten en kansen voor vrouwen. Laat daar geen misverstand over bestaan. Weet ook, dat ik een heuse carrière als wetenschapper achter de rug heb, en ongetwijfeld ook nog voor de boeg. Andere vrouwen voorschrijven hoe zij hun leven dienen in te richten? Geen haar op mijn hoofd, die daaraan denkt! In een democratie is het ´leven en laten leven´.
Politiek Den Haag heeft al besloten de algemene heffingskorting op termijn af te schaffen. Een maatregel die haaks staat op het idee dat je de ouders die thuisblijven voor hun kinderen hiervoor ook zou kunnen belonen, zoals in andere landen gebeurt. Geïnspireerd door het ´power feminisme´ van Heleen Mees zint onze minister van Emancipatie op mogelijkheden om hoogopgeleide vrouwen af te straffen voor het niet fulltime verrichten van betaalde arbeid. Wij zouden daar hoe dan ook een prijs voor moeten betalen. Onze niet in geld uit te drukken bijdrage aan de samenleving telt voor haar niet.
Het is nu maar te hopen, dat Jet Bussemaker lering trekt uit de affaire. Zij heeft haar oor laten hangen naar een eenzame vrouw, die schaamteloos jaloers is op gehuwde moeders en de eer niet aan zichzelf weet te houden. Het ´power feminisme´ blijkt weinig tot niets om het lijf te hebben. Ook kan de door Heleen Mees opgerichte organisatie ´Women on top´, met het oog op de bijzondere associatie die de huidige naam voortaan kan oproepen, misschien maar beter op zoek gaan naar een nieuwe naam. Nog wranger vind ik het, dat eerzame vrouwen in vooraanstaande, leidinggevende posities door deze affaire nu ongetwijfeld nog meer hebben op te boksen tegen het vooroordeel, dat zij hun carrière op onheuse wijze zouden hebben gemaakt.
Mocht Jet Bussemaker vasthouden aan haar ´power feminisme´, dan hoop ik van harte, dat onze volksvertegenwoordigers zich t.z.t. niet zullen scharen achter de eerder door vrouwenhaat dan feminisme ingegeven plannen. Sterker nog: ik vertrouw erop dat deze dan ´rücksichtslos´ van tafel zullen worden geschoven. Thuisblijfmoeders behoren van overheidswege geen nadelige gevolgen te ondervinden van hun keuze om hun carrière tijdelijk op een lager pitje te zetten. Mensen behoren vrij te zijn in het inrichten van hun leven naar eigen goeddunken en persoonlijke levensomstandigheden. In naam van het feminisme een uitzondering maken op deze regel? Kan het nu eens (en voor altijd) afgelopen zijn met die dogmatische anti-sociale waanzin?
Wetenschappelijk onderzoek toont keer op keer aan, dat mensen die hun leven in gezinsverband doorbrengen, doorgaans een betere lichamelijke en geestelijke gezondheid genieten en een hogere levensverwachting hebben, dan diegenen die langdurig als alleenstaande door het leven gaan. Hun gebruik van zorg ligt dan ook vele malen lager. Dames en heren politici: ondersteun gezonde sociale verbanden en tel uit je winst!
Sorry, ik bedoel natuurlijk rode krullenbol
Rodebeuk zou ziets inderdaad niet snel zeggen!
Knurf
.
Ach
Als Mw Bussemaker dat dan allemaal vindt, kan ze dat toch ook brengen zonder bepaalde groepen af te zeiken? En dat geldt ook voor Mees. Zulke slimme hoogopgeleide vrouwen maar meer dan niet subtiel generaliseren kunnen ze niet. Dan is het ook niet raar dat men er over valt.
Overigens snap ik Rode Krullebol best hoor, ik was ook verbaasd te lezen dat Mees zich zo opstelt naar een man toe, maar ook vindt dat vrouwen niet afhankelijk moeten zijn van een man. Of wacht, laat ze zien dat ze, net als een man, ook sexueel kan intimideren??
Dwangstoornis
Als je iemand stalkt (als Mees dat al heeft gedaan, ze is alleen verdachte), dan is dat een stoornis. Met je overtuiging heeft dat verder niets te maken.
In Hitler Duitsland werd de huisvrouw en moeder verheerlijkt, zoals rk dat nu ook doet. Haar posting lijkt mij verder ingegeven door verontwaardiging over een belastingmaatregel, zo te zien het afschaffen van een of andere aanrechtsubsidie. Het leedvermaak dat er verder uit spreekt staat mij tegen.
Sorry you've lost me
Echt Rodekrullenbol, je zwatelt oeverloos. Als je een punt mocht hebben, breng het dan s.v.p. als een punt, niet als een stippeltjespatroon.
Je eerste verhaal klinkt nogal rechts-extreem, en in een volgende post beweer je dat je alert bent op rechts-extreem?
Wat dirksmama zegt
zullen we anders weer een gezellig bufferdraadje beginnen? Dat is alweer jaren geleden. Alles liever dan dit soort raaskallerij.
Knurf
We hebben ook nog RODE vulpeninkt 
Hitler en moeders (ot)
Puberma: "In Hitler Duitsland werd de huisvrouw en moeder verheerlijkt..."
Een kleine historische nuance is wellicht op zijn plaats: moeders werden zeer zeker verheerlijkt, maar uiteraard alleen wanneer zij in staat waren om zuiver Arisch ras te produceren.
Over huisvrouwen heeft Hitler zich naar mijn weten nooit uitgesproken. Een verheerlijking van de moeder thuis zou ook slecht passen bij zijn politieke beleid, waarin hij immers alle mannen tussen de 15 en 65 (en op het eind van de oorlog ook nog de oudere mannen) naar het front stuurde.
n@nny
Ik snap het niet
De logica van je betoog ontgaat me helemaal.
Er is een mevrouw Heleen Mees die een duidelijk standpunt heeft over vrouwen en emancipatie (waar je het eens of oneens mee kan zijn). Deze mevrouw is een affaire aangegaan met een getrouwde man. Nu wordt ze beschuldigd van stalking. Dat laatste is overigens nog niet bewezen. Volgens jouw redenatie haalt het simpele feit dat ze een affaire is aangegaan met een getrouwde man haar hele betoog onderuit. Dat verband zie ik al niet. Verder is ze volgens jou jaloers op gehuwde moeders (waarom? Omdat ze een affaire heeft met een getrouwde man? Welk bewijs heb je er voor dat ze jaloers is?) en hierdoor is ze zo fel. Dat is natuurlijk een fantastisch excuus om haar mening niet serieus te nemen maar de connectie tussen haar vemeende jaloezie, haar mening over emancipatie en haar affaire zie ik niet zo.
Dan wordt vervolgens ook nog Jet Bussemaker erbij gehaald. Want omdat JB ook wel eens iets heeft gezegd over vrouwen emancipatie is haar mening nu ook niet meer van enige waarde, immers mevrouw Mees is een affaire aangegaan met een getrouwde man en nou ja de connectie tussen die affaire en JB is wel duidelijk. Die hele affaire en vermeende stalking haalt dus ook niet alleen de mening van Heleen Mees onderuit maar ook de gehele emancipatie beweging in het algemeen en de gedachten en uitspraken van JB in het bijzonder.
Nee, inderdaad heel logisch allemaal.
Hoedje af!
Eerst mijn woorden verdraaien en mij woorden in de mond leggen, om vervolgens je er 'niet eens' mee te verklaren.
Voor alle duidelijkheid:
Ik ben begonnen met het bekritiseren van de uitspraken van Jet Bussemaker, omdat ik er als moderne, geëmancipeerde vrouw onaangenaam door was verrast.
Vrouwen in nazi-duitsland
Vrouwen in het Duitsland onder Hitler werden geacht hun baan op te geven. In de beginjaren was er sprake van crisis en nog geen oorlog. Vrouwen werden uit alle banen geweerd en vooral uit de "hogere" banen. Een van de redenen was overigens dat die vrouwen zelf maar zouden moeten trouwen in plaats van hun getrouwde mannelijke collega's het hoofd op hol te brengen... Zoveel mogelijk arische kindertjes baren was het devies, ook om het leger van soldaten te voorzien. Een link tussen het gedachtegoed van Mees en de ideologie van het Nazisme leggen is te bespottelijk om op te reageren. Hoeft trouwens ook niet, door het gebruik van een onvervalste godwin heeft RK zich al buitenspel gezet.
Buffer
Rode Beuk,
In Vakantietijd mag je pad op vakantie als je 10.000 euro spaargeld hebt!
Liora, in overtreding
Liora (o.t.)
Ohhh tof,
Dankjewel,
ik ga verhuizen!
Rode krullenbol
'Ik ben begonnen met het bekritiseren van de uitspraken van Jet Bussemaker, omdat ik er als moderne, geëmancipeerde vrouw onaangenaam door was verrast.'
Dat snap ik niet. Waarom voel je je (in vredesnaam) aangesproken door haar? Wat in jouw leven, in jouw keuzes (!) maakt dat jij het gevoel hebt dat je door haar afgekeurd wordt? Sta je niet achter de dingen die je doet, of vindt je zelf diep in je hart dat je de kantjes er vanaf loopt?
Ja, nou wordt ie mooi!
Ik verzet mij nu juist tegen de suggestie dat iedere hoogopgeleide vrouw die niet fulltime werkt, er de kantjes vanaf zouden lopen.
Enig idee om wie het bij deze discussie eigenlijk allemaal gaat? Echt niet alleen de thuisblijfmoeder die zich vanwege het hoge inkomen van haar partner kan permitteren zich te onttrekken aan betaalde arbeid. Wat dacht je bijvoorbeeld van al die juffen, die parttime werken om hun baan vol te kunnen houden?
Het is goed dat een overheid investeert in de scholing van vrouwen. Om vervolgens op straffe van financiële sancties van hen te ´eisen´ dat zij fulltime werken, is echter een stap te ver, omdat dit indruist tegen hun vrijheid van handelen.
Wat mij betreft beperkt overheidsbemoeienis met de arbeidsmarkt en vrouwenemancipatie zich tot faciliteren (mogelijkheden creëren). Op dit terrein is er overigens nog veel werk te verrichten; vooral als het gaat om het makkelijker maken van het verkrijgen van parttime banen. Niet alleen voor vrouwen, maar ook voor mannen.
Daar zijn de mannen
Eindelijk worden ook de mannen genoemd.
Misschien zouden meer mannen parttime gaan werken als het minder vanzelfsprekend was dat vrouwen dat doen. Allebei de helft werken is alleen voor de goedverdienende minderheid weggelegd. Maar nee, de fulltime werkende man heeft niets te kiezen en ontplooit zich gewoon tussen het werken door. Dat zouden meer mensen m/v moeten doen.
Tenzij we de boel omgooien en het basisloon voor iedereen weer van stal halen, zullen mensen m/v moeten werken en zorgen, en die balans samen moeten uitvechten.
Wat mij tegenstaat aan veel feministenpraat, oude en nieuwe stijl, Mees en Rodekrullenbol, is dat het impliceert dat vrouwen een aparte diersoort zijn met bijzondere behoeften en noden. Ik ben gewoon een mens, last time I checked.
Rode krullenbol
Als je een discussie wilt voeren over de afschaf van de aanrecht subsidie of over het beleid van de overheid op gebied van vrouwen emancipatie waarom zet je dat dan niet gewoon in je eerste bericht? Nu is er een heel relaas over je achtergrond gecombineerd met enkele venijnige beschuldigingen aan het adres van Heleen Mees. Het persoonlijke leven van Heleen Mees heeft niet zoveel met het onderwerp te maken namelijk.
Verschil
Nooit bij stil gestaan dat mannen en vrouwen nu eenmaal 'anders' zijn? Gelijke rechten: een must! Maar doen alsof mannen en vrouwen hetzelfde in elkaar zitten: nee! Zo is dat niet en nooit geweest. Biologisch gezien niet en wbt psyche gezien niet. En natuurlijk verschilt elke vrouw van de andere vrouw en elke man van de andere man. Maar grof gezegd is er een wezenlijk verschil tussen man en vrouw. Laten we daar ons voordeel mee doen en dat gewoon inzien. Iedere vrouw of man mag wat mij betreft z'n eigen keuze maken, ook als die zeer feministisch is. Maar DWING mensen er niet toe om anders te zijn dan dat ze werkelijk zijn en willen.
Bibi
Bibi
"Nooit bij stil gestaan dat mannen en vrouwen nu eenmaal 'anders' zijn?"
Jawel. Uitgebreid, zelfs. Zo uitgebreid dat ik inmiddels vermoed dat de echte biologische verschillen schaars zijn, en de verschillen waar we ons leven aan ophangen de culturele zijn.
Denk je dat er iets in vrouwen zit waardoor ze niet fulltime kunnen werken Of zouden moeten willen werken? Wil je de arbeidsverdeling in Nederland ophangen aan onveranderlijke man-vrouwverschillen?
Orthodox-joodse mannen in Israël werken niet, wist je dat? Dat doen hun vrouwen, die trouwens ook het huishouden en de kinderen doen. De mannen moeten namelijk met elkaar sporten en de Schrift bestuderen. Zou het biologisch bepaald zijn dat die mannen zo leven? Omdat mannen nou eenmaal zo geconfigureerd zijn dat ze zich op het hogere moeten richten, wellicht. Of zeg jij daarvan wel: dat is de cultuur.
Nou ja, wat ik maar wil zeggen: veel verschillen die je voelt of herkent zijn culturele verschillen, geen biologische. Dat wil niet zeggen dat ze niet evengoed aangeboren voelen, maar ze zijn het niet. En ik hoef dus niet zo nodig langs een grotendeels ingebeelde vrouwelijke meetlat gelegd te worden.
Niemand schiet mijns inziens iets op met aannames over DE vrouw. Door iedereen als mens te zien, haal je zoveel ruis uit de discussie.
Niet waar rode krullenbol
'Enig idee om wie het bij deze discussie eigenlijk allemaal gaat? Echt niet alleen de thuisblijfmoeder die zich vanwege het hoge inkomen van haar partner kan permitteren zich te onttrekken aan betaalde arbeid. Wat dacht je bijvoorbeeld van al die juffen, die parttime werken om hun baan vol te kunnen houden?'
Zoals ik al eerder schreef: je angst zorgt ervoor dat je dingen leest die er NIET zijn. Jet Bussemakers zegt dat vrouwen ervoor moeten zorgen dat ze in financieel opzicht minder afhankelijk worden van hun man. Alleen maar 'minder'. Ze zegt niet dat vrouwen helemaal niet samen met hun man mogen optrekken, alleen maar dat ze zich moeten realiseren dat als de man (met zijn inkomen) wegvalt, er zo weinig overblijft.
Verder contateert ze dat er steeds meer hoogopgeleide vrouwen zijn, maar dat die vrouwen geen carriere maken. Ze denkt dat dat komt door schuldgevoel. Misschien heeft ze gelijk, misschien ook niet. Maar ze zegt NERGENS dat iedere vrouw fulltime moet werken op de toppen van haar kunnen.
Overigens ken ik geen leerkrachten, vrouw of man, die parttime werken omdat ze anders hun baan niet volhouden. Ik ken wel veel leerkrachten die parttime werken omdat ze het fijn vinden om daarnaast tijd voor andere dingen te hebben, zoals hun gezin, het huishouden of hobby's. En dat is hun goed recht, zolang ze met hun inkomen (eventueel in combinatie met dat van hun parnter) hun eigen broek kunnen ophouden.
Applaus
Applaus voor de scherpe en inhoudelijk waardevolle bijdragen van Maylise, Krin en Knurf. Niks aan toe te voegen. En voor de buffertip van Liora, geweldig.
Krin
Maar die orthodox-joodse mannen zorgen dus óók niet voor de kinderen. Ik geloof toch echt dat er een heel sterke biologische component zit in het meer "zorgen" van de vrouw (en in combinatie daarmee meestal dus minder werken). Het gaat er ook helemaal niet om dat vrouwen zonodig minder willen werken, het gaat er om dat ze over het algemeen meer moeite hebben om hun kind(eren) achter te laten onder de hoede van een ander. En die drang om dat zorgen zelf te willen doen is een biologische, geen culturele. Of zie jij het feit dat mannen geen borstvoeding kunnen geven ook als cultureel verschijnsel?
Maar jippox
'Of zie jij het feit dat mannen geen borstvoeding kunnen geven ook als cultureel verschijnsel?'
Ik ben zo veel meer dan alleen mijn borsten!
Natuurlijk kan een man geen borstvoeding geven. En een vrouw wel. Maar borstvoeding geven is toch geen levensvervulling? Ja, voor een koe misschien, maar toch niet voor een vrouw?
Die paar maanden per kind, of voor mijn part een paar jaar, voor de volhouders. Neem gemiddeld drie kinderen per gezin ... En dan? De rest van je leven achter de geraniums omdat je je biologische plicht hebt gedaan?
Bovendien is voor een kind zorgen veel meer dan alleen die tepel erin hangen. Om het even oneerbiedig te zeggen. Die borstvoeding is maar zo'n klein deeltje van de verzorging, en mannen kunnen best veel op alle andere terreinen betekenen.
Ha, jippox
Nee, melkklierloze mannen kan ik niet cultureel wegverklaren. Jammer. En de zorgreflex zal inderdaad grotendeels biologisch zijn (al wordt ook bij mannen die veel zorgen vanaf kort na de geboorte de hormoonspiegel anders om dat zorgen makkelijker te maken).
Knurf
Het is maar een voorbeeldje van een niet-culturele component. Ik zal nooit zeggen dat mannen niet kunnen zorgen, maar ik denk wel dat die 'zorgdwang' van vrouwen voor een groot deel biologisch is, en dat mannen dat over het algemeen een stuk minder hebben. Met als gevolg een bepaalde werkverdeling.
Jippox
Google even op lacterende mannen. Waar een wil is, is een weg, lijkt het
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Biologische verschillen
Ik heb dit draadje tot nu toe met verbazing gelezen. Het beginverhaal van RK vond ik op zich wel te lezen. En als ik het kon lezen, is het voor een ander volgens mij ook te lezen. Ik begrijp ook waarom ze die inleiding hield. Haar achtergrond moest duidelijk gemaakt worden om haar feministische opvattingen te kunnen verklaren. Maar om vervolgens totaal uit de bocht te vliegen omtrent Heleen Mees, daar snapte ik dan weer niet echt veel van. Niets is zo menselijk als tegen beter in bepaalde emoties en gevoelens te hebben. De Dalai Lama zal ook wel eens uit zijn rol vallen neem ik aan. Maar goed, ook Rode Krullebol heeft haar emoties, dat is haar goed recht. Hopelijk is na het uiten ervan en de reacties erop weer ruimte om met frisse blik naar het hele onderwerp te kunnen kijken.
Wat Jet Bussemaker betreft: toen zij haar eerste uitspraken over vrouwen, opleiding, kosten, schuldig voelen, etc. had gedaan, was ik om eerlijk te zijn ook perplex. Ik vond het bijna op chantage lijken om vrouwen aan te praten dat ze zich schuldig moesten voelen naar de maatschappij toe in plaats van naar hun gezin. Maar ik heb haar later in een actualiteitenprogramma gezien en daar bleek dat de soep niet zo heet gegeten werd als toen hij werd opgediend. Mijn beeld van haar verhaal is dat vrouwen als het even kan deel uit moeten maken van de arbeidsmarkt. Dat is goed voor de vrouwen zelf, goed voor de economie en ze moeten tenslotte hun studieschuld ook afbetalen. En het gezin kan daar best aan wennen, zal daar ook aan moeten wennen, omdat een vrouw net zoveel recht heeft op een carrière als een man. Misschien vat ik het wel erg Jip en Janneke samen, maar in mijn beleving kwam het daar op neer.
RB later: 'Enig idee om wie het bij deze discussie eigenlijk allemaal gaat? Echt niet alleen de thuisblijfmoeder die zich vanwege het hoge inkomen van haar partner kan permitteren zich te onttrekken aan betaalde arbeid. Wat dacht je bijvoorbeeld van al die juffen, die parttime werken om hun baan vol te kunnen houden?'
Ik geloof dat ik dit een vrij denigrerende opmerking over die 'juffen' vind. Er zijn zoveel banen die opgedeeld zijn in parttime banen. De mogelijkheid is ooit gecreëerd en mensen maken daar gebruik van. Of dit altijd een succes is, kun je je afvragen. "Juffen" die een eenpersoonshuishouding hebben en dus gewoon geld moeten verdienen om rond te kunnen komen, zullen toch echt gewoon hun uren moeten draaien om dat te bereiken.
Ik ben het trouwens wel met een paar voorgangsters eens dat er echt wel verschil is tussen mannen en vrouwen en hun rol bij het grootbrengen van kinderen. Als het moet kunnen mannen en vrouwen elkaars rol wel overnemen, maar of je dat echt vanzelfsprekend mag vinden, vraag ik me af. Mannen kunnen heel goed zorgen, daar zijn genoeg voorbeelden van, maar ik denk dat de mensen die vinden dat mannen het totaal over kunnen nemen van vrouwen en omgekeerd, dan wel erg 'menselijk' denken. Als wij niet alles zo konden beredeneren als wij als mens nu eenmaal doen, dan zouden we net als andere dieren gewoon onze natuur volgen. En in 9 van de 10 gevallen draait het bij die natuur er toch op uit dat de kinderen bij moeder klitten en dat vader zijn gang kan gaan. Maar nee... natúúrlijk steken wij daar als moderne mens een stokje voor
Correctie
"...tegen beter in bepaalde emoties ..." moet zijn 'tegen beter weten in...'
Verantwoordelijkheid, je schuldig voelen
'Als het moet kunnen mannen en vrouwen elkaars rol wel overnemen, maar of je dat echt vanzelfsprekend mag vinden, vraag ik me af. Mannen kunnen heel goed zorgen, daar zijn genoeg voorbeelden van, maar ik denk dat de mensen die vinden dat mannen het totaal over kunnen nemen van vrouwen en omgekeerd..'
Helemaal mee eens. Er zijn gewoon verschillen, wie dat niet wil zien houdt zichzelf voor de gek.
Ik heb me altijd zeer verbaasd dat Heleen Mees zoveel te melden had over een situatie die ze uit eigen ervaring niet kent. Ze heeft geen kinderen - en als je die niet hebt, heb je geen idee hoe dat is. Echt niet. Vraag het maar aan verse ouders, ze hebben van tevoren veel gehoord, gelezen, gezien... maar de realiteit is anders en je leert jezelf op een nieuwe manier kennen.
Je schuldig voelen ten opzichte van de maatschappij vind ik onzin. Sowieso is schuldgevoel een slechte motivator. Zo negatief.
De maatschappij zijn wij. Je hebt verantwoordelijkheid voor elkaar, in de eerste plaats voor de mensen met wie je samenleeft en daarna voor de anderen. Om dat allemaal nadrukkelijk door een economische bril te bezien vind ik pijnlijk en gevaarlijk.
Ik ben bijna dagelijks in contact met mensen die door hun leeftijd en omstandigheden allang geen 'economisch nut' meer hebben. De waarde van een mens is gelukkig veel meer dan wat hij-zij in geld bijdraagt aan de maatschappij.
Krin
Geen idee waarop jij het baseert maar het zijn toch echt de orthodox-joodse vrouwen doe voor de kinderen zorgen!
