Documentaire de gezinsvoogd

Waarheidsvinding

Even het volledige verhaal over Denizhan. http://turksenederlander.nl/denizhan-liegt-turkse-media-helpt.html

Over de rest zwijg ik maar...

Wie zegt dat dit het volledige verhaal is?

Wie zegt dat dit het volledige verhaal is en waarom heeft je posting waarheidsvinding? Dit artikel is niet meer dan het commentaat van een journalist na een reactie van de directeur, die net zo hard partij is in dit verhaal en overigens beaamt dat turks spreken op school verboden is.

Omdat ik je posting heel suggestief vind, alsof er ik weet iet wat uit het stuk zou blijken, heb ik het maar even gekopieerd. Er blijkt niets uit, alleen dat de directeur een ander verhaal heeft en dat de schrijver zich achter de directeur schaart. Komt ie:

Alleen van school af door Turks praten?

Heel even waren we er in de ban van. Een Turkse leerling was van school gestuurd omdat hij volgens eigen zeggen Turks sprak op school. Wat deed de media? Juist, die ging eens verhaal halen. Maar volgens mij pleeg je hoor en wederhoor als media. Is dat in dit geval zo gebeurd of waren we uit op sensatie?

TURKS BUITEN LESTIJD
De ‘gedupeerde’ in dit verhaal is Denizhan Murat Üresin(19). Volgens Denizhan sprak hij buiten de schooltijd Turks en is dat de enige reden voor verwijdering van school. Ook moeder is verontwaardigd.

“Twee leraren kwamen bij mij thuis om mijn kind te waarschuwen. Mijn kind is een Nederlander van Turkse afkomst, hij krijgt les in het Nederlands, maar natuurlijk kan hij buiten zijn lessen de Turkse taal gebruiken tijdens het praten met zijn vrienden.”

TURKSE MEDIA
De Turkse media ging vol op dit verhaal in. De ouders van Denizhan hebben verschillende Turkse kranten benaderd en hun verhaal gedaan. De Turkse media denkt dat er een verbod is op het spreken van Turks op schoolpleinen, gangen en kantines maar wees nou eens realistisch, de werkelijkheid is toch niet zo? En nog belangrijker, waarom is Denizhan verwijderd?

SCHOOLBESTUUR
School is allereerst verrast over de aandacht van de Turkse media. Schoolhoofd Piet van Dijck geeft aan dat Denizhan om hele andere redenen van school is gestuurd. Denizhan volgde sinds begin van dit schooljaar lessen op het Cosmicus college in Amsterdam. In de tussentijd zijn er 3 gesprekken geweest met de ouders over het gedrag van de leerling. Hij hield zich niet aan regels van de school en heeft zelfs docenten en leerlingen via internet bedreigd volgens het schoolhoofd. Na deze gesprekken bleef ditzelfde gedrag aanhouden en is Denizhan voor 5 dagen geschorst van school. Toen dit middel ook niet bleek te werken is besloten de leerling van school te sturen, aldus Piet van Dijck. Het gaat dus echt niet alleen om het spreken van Turks volgens de schoolhoofd. Overigens geeft hij wel aan dat het verboden is om Turks te praten op school.

Wat ik niet snap na het lezen van verschillende artikelen… Het is toch te gek voor woorden dat de media hier in trapt? Een school die voor het merendeel Turkse leerlingen heeft en Turkse docenten voor de klas heeft staan, daar zal toch ook weleens Turks gesproken worden? Hoe groot acht je de kans dat alleen het Turks spreken op zo’n school reden kan zijn voor verwijdering? Laten we eens wat kritischer zijn.

Helderziend?

Annej beweert heel duidelijk dat Denizhan van school gestuurd IS wegens het spreken van de Turkse taal, terwijl ze obv de beschikbare kennis imo had moeten zeggen dat er een 19-jarige scholier is die beweert dat... Daar zit natuurlijk een groot verschil. Verder is het verhaal met een reactie van de schoolleiding natuurlijk vollediger dan de opmerking alleen in de posting van Annej, en zeker wat genuanceerder. Tenslotte betekent waarheidsvinding iets anders dan waarheid. Ik pretendeer nier helderziend te zijn hoor: als er te weinig informatie voor handen is, probeer ik maar geen conclusies te trekken...

Helderziend

Ik ben hier ook niet helderziend. Bovendien is het nog onder de rechter en er komt nog een uitslag van de commissie voor de mensenrechten. Hopelijk doen die uitspraak op grond van de 'kale' feiten en niet van de interpretaties van deze en gene. Natuurlijk ook niet van mijn interpretatie.
Wat deze zaken gemeen hebben is dat er allerlei menselijk gedoe omheen zit en men zich achter procedures en regeltjes verschuilt uit eigenbelang en organisatiebelang, terwijl het om mensen gaat, die meer gebaat zouden zijn met minder blabla en meer feiten en kansen, ook die puber.

De discussie

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/03/de-politieke-en-media-leugens-in-de.html.
In het kort: ouders zijn door de rechtbank volledig hersteld in hun rechten en ontdaan van de beschuldigingen. Echter Yunus was al te lang in het pleeggezin en gehecht om terug te kunnen.
Deze ouders hebben als leeuwen gevochten tegen een onterechte beschuldiging van kindermishandeling.
De echte discussie zou dus moeten zijn hoe dat komt dat kinderen op onterechte gronden uit huis geplaatst worden. Dat moet anders.
En niet de spierballentaal richting de Turkse overheid, zogenaamd om een lesbisch pleegoudergezin te beschermen, hoe beschermenswaardig ook, dat is hier niet de 1e vraag en zo wordt het door de Turkse overheid ook niet geformuleerd.
Het is een zeer verdrietig drama en ik heb te doen met alle ouders, ook de pleegouders, die zich ook moeten realiseren dat ze bijdragen aan groot onrecht. Maar vooral ook Yunus die voor altijd een breuk heeft opgelopen met zijn broers en met zijn biologische ouders die niet meer in te halen is.

Wie verdient er hier een standbeeld?

http://www.spitsnieuws.nl/archives/column/2013/03/column-wereldbeeld
"Vraag blijft wanneer een biologische ouder volledig de zeggenschap over zijn kind verliest. Misschien ligt de grens bij een gebroken arm. Want dat moet je natuurlijk gewoon niet doen en daar zijn we het gelukkig overal ter wereld over eens. Hoop ik."
Je mag je kind dus niet per ongeluk laten vallen. Natuurlijk wel als het een ander overkomt? Een opvangleidster, een jeugdzorgwerkster of een andere hulpverlener?

Ook de column daaronder is lezenswaardig. De situatie van Yunus deed mij ook denken aan Le vie devant soi, met Simone Signoret. Alleen om heel andere redenen. Madame Rosa had een scherp inzicht in mensen en in hun culturele verscheidenheid en wisselende ook armoedige omstandigheden, ze pastte op kinderen van hoeren en voedde er een paar bij haar thuis op, en ik denk zelf dat zij het onderscheid had kunnen maken dat een kind gewoon bij zijn ouders hoort die er ook voor hem zijn. Het is te kort door de bocht dat de columniste de ouders van Yunus vergelijkt met de boze psychiatrisch gestoorde arabische vader van Momo die hem na 11 jaar opname, en geen contact, wil komen ophalen.
Zo wordt je dus als ouders op een hoop geveegd als je eenmaal zo'n beschuldiging voor je kiezen hebt gehad. Onterecht beschuldigd dus. Je bent in het diepe gegooid. De plek waar de samenleving op je los mag gaan als kindermishandelaar.
Deze biologische ouders verdienen een standbeeld voor het gevecht dat ze hebben geleverd om een onterechte beschuldiging te bestrijden en hun kinderen terug te krijgen. Daar hebben ze alles voor over gehad. Zelfs onterechte gevangenisstraf.

Speculaas?

"Dat neemt niet weg dat het soms in het belang van kinderen kan zijn toch tot UHP over te gaan. In deze zaak kunnen wij over de noodzakelijkheid van deze maatregel niet op basis van feitelijke informatie oordelen. Speculeren kan natuurlijk wel, maar daar zie ikzelf het belang niet zo van in."

Amen Siobo!

Precies dat is het manco van dit soort zinlose discussies over bijv. Yunus. Wie was erbij toen het besluit werd genomen om hem UHP. Dat een situatie zich kan ontwikkelen zegt niet dat op dat moment niet goed gehandeld is. Er is een periode geweest dat ook de oudste broers niet thuiswoonde (how about that). Een kind terugplaatsen bij ouders is het meest wenselijk maar niet altijd het beste voor het kind (ook al voeren die in dit soort discussies vaak de boventoon!. Ouders zijn in deze niet het uitgangspunt je doet juist wat goed is voor kind. Misschien wil Yunus niet eens bij ouders wonen. Heeft een kind ook nog wat in te brengen, het draait niet alleen om de wens van ouders, dat zou redelijk egoistisch zijn (dit alles uiteraard gebaseerd op noninformatie, het blijft gissen)......

Anne

"Het is een zeer verdrietig drama en ik heb te doen met alle ouders, ook de pleegouders, die zich ook moeten realiseren dat ze bijdragen aan groot onrecht. Maar vooral ook Yunus die voor altijd een breuk heeft opgelopen met zijn broers en met zijn biologische ouders die niet meer in te halen is."

Maar wie is er nou in eerste instantie verantwoordelijk, ouders toch? Waarom dragen pleegouders bij aan groot onrecht. Waar baseer je dat nou op?

Annej

Kijk eens? http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage.aspx?snelzoeken=true&searchtype=ljn&ljn=BB0880

Die heb ik gezien

Die heb ik gezien Siobo, deze uitspraak pleit de ouders van Yunus gewoon vrij.

Onrecht margriet

Op basis van een ongeval als het laten vallen van een baby je kind voorgoed kwijtraken uit je gezin is een groot onrecht. En dan jaren rechtzaken moeten voeren waarin ook van alles mis ging. In de gevangenis moeten zitten omdat je je andere kinderen niet onterecht wenst af te staan en ze 'ontvoert'. En dan moeten accepteren dat je kind al te lang in een pleeggezin zit om weer terug te mogen?
Dat is onrecht Margriet.
Natuurlijk niet volgens de regeltjes. Iedereen mag een melding doen, dat moet zorgvuldig onderzocht, en daar gaat de rechter over, ook al duurt het jaren en wordt er een groot gapend gat gemaakt in het leven van jezelf en je gezin. Dat is onrecht Margriet.

Melden?

Hmmmm, misschien moet ik een voormalige huisarts eens melden! Die bekende mij 15 jaar geleden dat ze haar baby in een maxicosi op het dressoir had gezet zonder de riempjes vast te maken. Baby was eraf geduikeld.
Hersenschudding, breuken, nee, dat was niet mis!
Misschien is er nog wel plek bij een Turks pleeggezin om die puber over te nemen. Er hebben zich net een aantal aangemeld! Per slot gaat het erom dat een kind veilig is!

Waarom de pleegouders bijdragen....

Waarom de pleegouders bijdragen aan onrecht....

Afgaande op de uitspraak die hier ook genoemd is en waarin gesteld wordt dat noch bewezen noch aannemelijk is dat de ouders hun kinderen hebben mishandeld en noch bewezen noch aannemelijk is dat de ouders pedagogisch tekort schieten (maar waarbij jeugdzorg het door de rechtbank gevorderde onderzoek om feit of tegendeel te bewijzen-onder voortduren van de uhp- steeds heeft uitgesteld), dragen de pleegouders hier een forse steen aan bij: zij geven het systeem de ruimte voor dit soort onrecht, door HET KIND VAN EEN ANDER bij zich te houden. Het is pure diefstal, pure waanzin, dit moet je ook als pleegouder niet willen.

Gemeen

Margriet,

Ik vind het gemeen om de uithuisplaatsing van de andere kinderen te gebruiken om de suggestie te wekken dat er heel wat aan de hand zou zijn.

Als we uitgaan van de hier aangehaalde uitspraak dan blijkt dat er niets aan de hand is geweest en dat na jaren gestuntel door jeugdzorg (waarvan ik denk dat het doelbewust was, ik herken het namelijk: en intussen liep de uhp gewoon door) de rechter niet meer heeft verlengd dan nodig was voor terugplaatsing.

Zoals ik de uitspraak interpreteer is deze uhp gelijktijdig gebeurt met het ongeluk van Yunus. Dus val van een kind: alle drie je kinderen kwijt, waarvan een definitief.

Dit is erbarmelijk. En toch hoeven de ouders niet op medeleven te rekenen. Nee, onderwerp van schande zijn zij. Het land spuugt op ze, tot op facebook aan toe. Ik hoop op een geweldige demonstratie aanstaande vrijdag...al vermoed ik dat ook de burgemeester van Lelystad de pet wel weer zal laten hangen naar de Nederlandse Jeugdzorg.

Immoreel

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/03/deze-rechter-kan-het-wel.html
De rechter die de ouders vrijpleit op alle gronden in de genoemde beschikking, en die alledrie de kinderen terug naar huis verwijst.

Als commentaar: "Een eervol mens zou bij zoiets de ouder bijstaan en niet afvallen."

Echter de rol van BJZ en de Kinderbescherming is structureel het blijven aanvallen van de ouders. Zo heb ik dat zelf ook ervaren.

Voor een hulpverlener is dat een immorele opstelling.

Annej

Volgens mij heb je jou ervaringen nog niet verwerkt. Zoek hulp i.p.v. Te blijven hangen in jou ideeen.

Ik ben zo'n slecht mens die wel eens zorgt voor een kind van een ander, die ze soms niet mogen opvoeden, soms niet willen. Ik weet zeker dat sommige kinderen niet meer geleefd hadden vandaag als men niet ingegrepen hadden.

Wie krijgt van jou de schuld als er weer een kindje gevonden wordt, vermoord?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Flauw tasja

Omdat er kinderen zijn die echt mishandeld worden moet je het ook goedvinden dat kinderen die niet mishandeld worden hun ouders kwijtraken.
Dat is een rotsmoes om te zeggen dat men gewoon het verschil niet kan duiden.
Dus iedereen die gemeld wordt heeft het gewoon gedaan. Nou ja, zo werkt het dus.
Hoe kan dat nou acceptabel zijn?

Dit deel van de uitspraak vond ik schokkend

"Dit, gevoegd bij het gegeven dat een forensisch onderzoeksrapport uit mei 2005 en de brief van [een derde] van 4 januari 2006, waarvan de inhoud de ouders in belangrijke mate ontlast voor wat betreft de eerder veronderstelde mishandeling, pas in april 2007 door Jeugdzorg werden overgelegd, maakte het naar het oordeel van de rechtbank begrijpelijk dat de ouders het gevoel hadden dat zij oneerlijk werden behandeld. Waar het hof enerzijds begrip heeft voor de grote onvrede van de ouders over de wijze waarop zij de afgelopen jaren door Jeugdzorg zijn behandeld en bejegend, dient anderzijds in het kader van het voorliggende beroep te worden getoetst of nog altijd de noodzaak bestaat de kinderen uit huis geplaatst te houden."

Dus al in 2005, 8 jaar geleden, was duidelijk dat er geen mishandeling had plaatsgevonden? Als jeugdzorg deze stukken niet had achtergehouden had Yunus teruggeplaatst kunnen worden voordat hij geheel en al was gaan behoren tot het gezin van de pleegouders. Ik kan me voorstellen dat terugplaatsing nu niet meer gebeurd, maar de terugplaatsing had wel destijds moeten gebeuren. Het zal je eigen kind maar zijn.

Dit omvat precies het protest van richard, annej en mijzelf

Niemand van ons zegt dat er geen gezinnen zijn die hulp nodig hebben of dat zoiets als Jeugdzorg (maar dan waardig) niet nodig zou zijn. Niemand van ons zegt ook dat er over het algemeen geen kinderen zijn die niet thuis kunnen wonen.

Ons protest richt zich op de manier waarop te werk wordt gegaan. In ieder geval in onze zaken, maar ook in die van Yunus.

Ik vind het een zwaktebod om dan maar te zeggen dat AnneJ haar ervaringen moet verwerken, terwijl dit soort dingen gebeuren en doorgaan in de Nederlandse Jeugdzorg. En niemand die er iets aan kan doen, bekommert zich erom. Niemand. Nee, we moeten ons mond houden en toezien hoe de pleeggezinnen en jeugdzorgwerkers een pluim in de bips krijgen, voor het zogezegd goede werk wat zij doen.

Maar jeugdzorg en pleegzorg aan kinderen die dat niet nodig hebben, kan ik niet anders zien dan misdaad. Wat mijn voorgangster al schrijft: het zal je kind maar zijn. Maar ook: je zal het kind maar zijn.

Tasja

Ik heb ooit aan Annej gevraagd of ze wel vindt dat Savannah uit huis had moeten worden geplaatst. Nee vond ze niet.

De discussie lijkt me verder zinloos.

Verdachtmakingen liora

Waarom deze verdachtmaking Liora?

Eigenlijk

Weet ik het antwoord ook wel. Als je je realiseert dat door jou toedoen onnoemelijk leed veroorzaakt wordt bij ouders en kinderen, dan kun je niet meer op dezelfde manier dit werk bij jeugdzorg doen.

Annej

Ik heb je dat destijds gevraagd en dat was jouw antwoord. Geen verdachtmaking, het was jouw mening!

Zijpaden

Of Anne J. spoort of niet, is hier niet het discussie-onderwerp. Ze is geen reclame voor de zaak waar ze voor denkt op te komen, dat is zeker waar. Maar het ging hier om de documentaire over de gezinsvoogd. En over de vraag of Nederlandse kinderen en ouders de zorg krijgen die zij nodig hebben als er problemen zijn. En daar kunnen we kort over zijn: die krijgen ze niet. Ik weet het uit eigen ervaring: er zit onvoldoende kennis van zaken bij Jeugdzorg. Ik weet dat er bijvoorbeeld voogden zijn met uitsluitend een verpleegkundigenopleiding. Dat is natuurlijk volstrekt onvoldoende. Bij de raad voor de kinderbescherming doet een HBOmevrouw met een afvinklijst van ergens in de twintig het "onderzoek" naar het functioneren van de ouders. Onder verantwoordelijkheid van een gedragsdeskundige, maar die ziet ouders en kinderen zelf niet. Er is ook nergens een instantie te vinden waar degenen die de eindbeslissing nemen, de gedragsdeskundigen, de kinderen en ouders zelf nooit zien.
Dat zie je ook af aan het vonnis waar de link van werd gegeven. Laten we het eens vergelijken met ziek zijn. Er zijn kinderen die ziek worden, soms ernstig. Die moeten als dat nodig is, naar een ziekenhuis, dat staat buiten kijf. Maar dan moet dat ziekenhuis wel zijn toegerust voor het behandelen van de ziekte, anders is het geen behandeling, maar mishandeling.
Dat is wat er hier aan de hand is. Kinderen worden niet geholpen, want Jeugdzorg is noch qua organisatie, noch qua kennisniveau tegen haar taak opgewassen. En nee, dat is geen kwestie van drukte en caseload. Het is een kwestie van niet-kunnen. Een verpleegster is geen pedagoge of psychologe, punt. Ook al geef je die slechts 1 casus in beheer, ze zal er niet tegen opgewassen zijn. Omdat Jeugdzorg tevens noch organisatorisch, noch qua kennisniveau in staat is tot adequate diagnostiek, komen er ook ouders in hun netten terecht, die helemaal niet zo ernstig disfunctioneren dat dit uithuisplaatsing zou rechtvaardigen. Dat zie je weer aan dit vonnis.
Jeugdzorg is ook al heel vaak op de vingers getikt door de inspectie Jeugdzorg. Bijvoorbeeld omdat ze Nederlandse kinderen naar buitenlandse gezinnen stuurden in Frankrijk bijvoorbeeld (echt waar) waar geen enkel toezicht mogelijk was. Dat is hen toen verboden. Dat zo'n verbod nodig is geweest, zegt alles.
Om kort te gaan: niemand ontkent dat gezinnen soms hulp nodig hebben. Niemand ontkent dat kinderen soms hulp nodig hebben. Waar het om gaat is dat gepaste hulp bij Jeugdzorg, die daar toch voor wordt betaald, niet te krijgen is!! Met vreselijke gevolgen voor zowel ouders als kinderen. Wij laten dat met zijn allen voortbestaan. En de pleegouders vangen kinderen op en stellen geen vragen. Dus ja, die zijn medeschuldig nog afgezien van het probleem dat er in veel pleeggezinnen ook misstanden zijn.
Ik zie geen oplossing komen. Over twintig jaar of langer zal er vermoedelijk een onderzoek komen naar misstanden in de Jeugdzorg aan het begin van de 21ste eeuw. En excuses of zo. Het is van een heel diepe treurnis.

Margriet

Ik ben nu toch heel benieuwd ook naar jouw commentaar op het staaltje onderzoeksjournalistiek hier. http://www.joop.nl/
De rechter heeft in 2007 opgedragen dat het kind naar huis moest. Jeugdzorg heeft dat gewoon niet uitgevoerd. In 2010 is daarop de uitspraak gedaan dat het kind nu te lang bij de pleegouders had gewoond en niet meer terug kon. Geen wonder dat die ouders laaiend zijn. Die pleegouders voeden dat kind niet op omdat het nodig is, maar omdat Jeugdzorg rechterlijke vonnissen gewoon niet uitvoert. De andere kinderen van dit gezin zijn wel weer thuis, deze is blijven steken in de bureaucratie. Het handelen van Jeugdzorg is hoogst verwerpelijk, maar de pleegouders zijn niet brandschoon. Die moeten geweten hebben van het vonnis, maar houden het kind wel bij zich. Het zijn dus geen nobele mensen die zich inzetten voor zielige kinderen, het zijn dames die het kind van iemand anders in huis houden, ook als de rechter heeft gezegd dat het terug moet naar zijn ouders. Margriet?

Sporen

Ik spoor. Het is alleen heel makkelijk om mij te diskwalificeren. Per slot, wie krijgt er nu een melding kindermishandeling? Dan is er toch wel iets aan de hand toch?

Eens met klant

Mooie heldere berichten.

Yunus

Hoe je ook denkt, de discussie zou niet over de rug van een kind gevoerd moeten worden. Hoe weten we zeker dat dit vonnis Yunus betreft? Als dat door een journalist aangetoond kan worden, is er toch sprake van grove privacyschending? Verschrikkelijk, de rol die Turkse en Nederlandse media spelen, laat het kind toch met rust en voer de discussie op een fatsoenlijke manier!

Klant!

Scherpe analyse, ben het er helemaal mee eens.