Documentaire de gezinsvoogd

Anne je doet precies het zelfde

Maar je ziet toch maar een deel in die docu. In zijn algmeenheid zijn criteria, langdurige hulp die tot niets leidt, kinderen die zich niet optimaal ontwikkelen, bla bla. Je weet toch niet precies wat hier speelde om daar nu uitgebreid op in te gaan? Hoe weet je dan dat het suggesties zijn of aannames. Die heb jij toch andersom ook? Dat zegt net zoveel over jouw inzicht en deskundigheid! En je denkt dat deskundige hulp betekent dat met name de hulpverlener het wel (moet) kan oplossen. Dat is pas kortzichtig....Het is geen tovenaar.....weer een illusie armer. Waar blijf je met je netwerk?

Je bent enorm tegenstrijdig in je reacties. Aan de ene kant verwacht je een soort tovenarij van de hulpverleners ('een tekort aan deskundigheid')aan de andere kant mogen ze zich nergens mee bemoeien en hebben ze geen expertise (alles is gebaseerd op aannames en suggesties)....

Standaardkreten

Incidentjes benoemen, hulpverlening die niet op gang komt, geen netwerkondersteuning en geen zicht op de situatie. Dit zijn standaardkreten waarmee kinderen uit huis worden gehaald. Deze kreten kregen wij ook mee in de rapportage. Maar er staat nergens verklaart waar deze kreten op worden gebaseerd. Wanneer je bij de rechter met feiten en bewijsmateriaal aantoont dat de kreten niet kloppen, dan wordt dat uitgelegd alsof je de problematiek niet inziet.

Ik heb de documentatie nog niet gezien. Maar als ik dit draadje zo lees dan lijkt het mij weer gewoon een standaard gevalletje van onnodig ingrijpen ingekleurd door een pr-verhaaltje voor jeugdzorg. Van het weekend ga ik wel kijken. Al zal ik wel weer van slag raken over zoveel onrecht dat de kinderen en de ouders wordt aangedaan.

Het verschil

Is dat Richard en ikzelf die kretologie ook in onze dossiers hebben gehad. Dan weet je wat dat voorstelt.

Terug ot

Nu wordt het toch weer een herhaling van zetten en het lijkt me weinig zinnig een discussie te voeren obv aannames. Annej, het leek me toch heel duidelijk dat Margriet die andere moeder bedoelde... , maar ja die past kennelijk niet in jouw referentiekader.

Terug ot, ik wist niet dat een gezinsvoogd zo nauw bij de gezinnen betrokken is. Ik vond het echt mooi om te zien hoe de gezinsvoogd met de kinderen omging, heel liefdevol. Richard, het is echt geen promofilmpje voor jeugdzorg. Er is ook aandacht voor het verdriet en de onmacht van de moeders. Over de afweging van de kinderrechter kun je volgens mij obv de informatie uit de documentaire helemaal geen oordeel hebben.

De bascule

Is ook in dit verhaal betrokken. Daar zijn mensen die echt verstand van zaken hebben maar ook mensen die zich arrogant en betweterig opstellen tegenover ouders. En die zich bekwamen in het opbouwen van dossiertjes tegenover ouders. Zo jammer dat er niet meer vanuit deskundigheid en respect gewerkt wordt. Maar vanuit onbegrip en dwang.

Inderdaad

Naar mijn idee werd er niet aan de geestelijke vermogens van de Turkse moeder getwijfeld, wel aan of zij in staat was om haar kinderen goed op te voeden. Na een flinke periode is gebleken dat het voor de kinderen nadelig was om ze bij de moeder te houden. Ik vond het een drama, heel erg zielig, etc., maar ik heb niet de indruk dat ze de kinderen bij de moeder hebben weggehaald als het eigenlijk wel goed ging. Jij wilt JZ zo graag beschuldigen dat je blijkbaar bereid bent om alles wat krom is aan een situatie als van die Turkse moeder recht te praten. Nog even en het hoort bij de Turkse cultuur dat ze patat eten als ontbijt.
Wat ik mij afvroeg: bestaat er geen begeleid wonen voor dit soort gezinnen? Dus met een constante begeleider in huis?

Wsg

Wsg begeleid ouders met een verstandelijke beperking. Dat zijn natuurlijk niet altijd mensen met een bepaald uiterlijk. Dat kun je verder niet uit deze doc halen

Deze problematiek duurt al jaren, de kinderen zijn zeker al 1 keer uit huis geplaatst. Het probleem is niet voldoende geholpen. De kinderen vertonen te veel problematisch gedrag. Zelfs de zus esra gaf aan zich zorgen te maken over haar broertjes, terwijl zij normaal loyaal naar ouders zou zijn.

Ga er dus maar van uit dat er meer aan de hand is. Uiteraard lezen ze niet even alle stukken voor die de rechter heeft gehad.

Daarnaast vinden de meeste ouders het moeilijk om zelf in te zien dat ze het niet goed doen. Dus je komt weinig ouders tegen die zullen zeggen het is terecht dat ze mijn kinderen uit huis plaatsen.

Helaas is het naast een uithuisplaatsing ook erg schadelijk voor kinderen om niet veilig op te groeien. Daar krijgen we als nl-ers allemaal mee te maken. Veel jonge overvallers zijn ex-otsers.

Je hebt minder goede hulpverleners en minder goede ouders. Scheer ze niet over 1 kam!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Niet goed doen

Dit is oook al een bekende. Als ouders iets niet goed doen dan wil je graag dat iemand ze uitlegt wat ze niet goed doen en wat ze beter zouden kunnen doen. En dan geen culturele kletspraatjes maar op maat advies. Ook dat blijkt niet uit de uitzending. Het is gewoon niet concreet. Je doet het niet goed DUS UHP. Zonder mee te nemen dat kinderen er niet veel beter van worden als ze uithuisgeplaatst worden, met alle risico's van dien. Het verbaasd me niet dater ex-otsers onder jonge overvallers zitten. OTS is namelijk geen hulp maar justitie en bedreiging. In plaats van al die zogenaamde risicotaxaties zou ik graag willen dat de hulpverlening zich meer bezig houdt met deskundigheid op het gebied van begeleiding van ouders en kinderen. Nu gaat teveel aandacht, tijd en geld naar justitie in plaats van naar hulp.

Annej

De gezinsvoogd uit de film voldoet aan al jouw criteria, wat wil je eigenlijk nog meer?

Siobo

De oudere mijnheer heb ik geen commentaar op. Wel staat hij een jonge gezinsvoogd bij in de UHP van de Turkse jongetjes. Daar ben ik dus niet blij mee.
Ik vind de rechter niet kritisch genoeg en ik zie bij die jonge gezinsvoogd allemaal van die kreten die wat lijken te zeggen maar je mist gewoon de concrete onderbouwing. En daarvoor is zo'n ingreep te heftig.
Je kunt niet van mij verwachten dat ik natuurlijk begrijp dat zo'n UHP hier noodzakelijk is. De argumenten daarvoor imponeren mij niet. Met name omdat UHP op zichzelf schadelijk is. Ik vind niet met argumenten aangetoond dat moeder niet geschikt is.

Annej

Je weet zelf helemaal niet voldoende van de zaak om een oordeel over de rechter en haar uitspraak te kunnen hebben, iig niet obv de informatie uit de documentaire. Je gebruikt alleen maar stukjes, onvolledig, soms met een draai, die in jouw verhaal passen. Alles wat nuance kan aanbrengen in jouw eenzijdige verhaal laat je buiten beschouwing. Op de vraag van Margriet over de beperkte moeder heb je nog steeds geen antwoord gegeven. Op mij kom je daardoor niet als een betrouwbare discussiepartner over. Volgens mij ben je zo verblind dat je het niet eens bewust doet...

Siobo

Dat zijn ook geen argumenten Siobo.
De moeder die Margriet bedoelde is een andere. Daar reageer ik niet op in deze draad.
Waar ik over val is dat het allemaal zo vanzelfsprekend lijkt, maar dat is het niet. Door het taalgebruik wordt je op het verkeerde been gezet. En dat taalgebruik is een systematisch onderdeel in het beoordelen van ouders. En dan zeg ik het nog netjes. Eenieder die dat niet zelf heeft meegemaakt kan nog onder de indruk raken van kretologie als 'bedreiging van de veilige ontwikkeling', hulpverlening heeft niet geholpen (hoezo? welke hulpverlening? te weinig,. te veel, te laat, niet op maat?), je ziet daar heb ik zo mijn vragen bij. Voor mij moet je dat met argumenten onderbouwen. Ik hoor de vader tegen de oudere gezinsvoogd zeggen dat dochter Ezra veel te laat uit huis geplaatst is en het excuus van de gezinsvoogd daarbij. Ook al geen feit dat ik de ouders aan zou smeren. Ik hoor nergens de afweging hoe schadelijk zo'n UHP is voor deze jongetjes, behalve van de advocaat van moeder, die verder ook niet serieus genomen wordt. Ik hoor moeder zeggen wat ze onderneemt met de kinderen, ze gaat naar de bieb, ze doet leuke activiteiten, imponeert allemaal niet, moeder is een quantite negleable. Dat is de houding. Waarom kan niet samen met moeder besloten worden of het nog houdbaar is dat de jongetjes thuis blijven? Ook daar hoor ik niets over. En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan.

Langspeelplaat

Alles wat jij inbrengt als argumenten zijn aannames. Je bent als ervaringsdeskundige echt niet opeens alwetend geworden. Nogmaals: op basis van de informatie uit de film kun je, zonder er van alles bij te verzinnen, helemaal geen oordeel hebben over de zaak en rechter.

Betrouwbaar

Dat vind ik dus echt zo'n standaardtruc uit het assortiment van jeugdbeschermers. Maak mij maar onbetrouwbaar, gewoon door dat te zeggen. Zeg maar 'eenzijdig' dat betekent wat. Je kunt mij verblind noemen maar ook daar heb je geen argumenten voor. En natuurlijk neem ik het ook op voor de ouder, ik ben zelf een ouder en ik weet hoe je weggezet kan worden, de manier waarop en de consequenties die dat heeft. Dat is nou eenmaal mijn referentiekader.
Tegelijk ben ik met mijn 2 kinderen afhankelijk van de hulpverlening. Ik moet het doen met wat er is, constant met die angst dat er weer eentje gaat flippen en ons naar justitie stuurt om vage redenen, zo vaag dat ik er niet op kan vertrouwen dat het niet meer gebeurt.
Ik zie goede dingen maar ook bedenkelijke dingen, niet alleen bij mijzelf maar ook bij het netwerk dat ik inmiddels heb vanwege mijn functie en omgeving. Het zou beter zijn als ik wel geaccepteerd wordt als een betrouwbare discussiepartner, ik heb belang bij goede jeugdhulpverlening en de kritiek is niet die van mij alleen. Het is een bekend zwaktebod om als je geen tekst meer hebt maar gauw te roepen dat iemand toch niet betrouwbaar is.

Je luistert niet siobo

Ik hoef helemaal geen argumenten te geven voor de uitkomst UHP. Mijn punt is dat er geen argumenten voor zijn. Daar heb ik geen aannames voor nodig. Dat is gewoon retoriek waar je tegenaan loopt. Je kunt wel verwachten dat mensen nu o, en a, zeggen, en concluderen dat jeugdzorg en rechter goed bezig zijn, maar voor mij volgt dat niet logisch uit deze film en dat heb ik hier neergezet. Ik zal niet de enige zijn die met herkenning de zaak ziet afspelen waarin de retoriek van de hulpverlening het wint van de moeder. Een zaak niet gebaseerd op feiten en kansen maar op suggesties en zwarte pieten richting ouders.

Annej o.t.

ik heb het gevoel dat we niet alleen een andere mening hebben, maar ook langs elkaar heenpraten. Ik maak me in zaken die me aan het hart gaan schuldig aan tunnelvisie en ik heb het idee dat jij dat hier ook doet, en er nog last van hebt ook. Maar goed, we komen hier toch niet uit. Als ik mijn eigen bijdragen aan de discussies lees, kom ik veel harder over dan IRL (dat hoop ik in ieder geval...) Ik vind het lastig om zo kort op "papier" allerlei nuances aan te brengen. Ik laat je hier verder met rust, maar in een volgend draadje komen we elkaar wel weer tegen! En compleet ot, je komt op mij, ondanks totaal andere zienswijzen, sympatiek en leuk over!

Wsg

Indertijd ben ik in een vroeg stadium geadviseerd om met de WSG in zee te gaan vanwege de beperkingen van mijn kinderen. Niet de beperkingen van mijzelf.

Annej

"Dat is nou eenmaal mijn referentiekader."
Daar heb ik begrip voor. Jij ervaart JZ e.d. als iets negatiefs, door hoe ze zich naar jou en je kinderen opstellen. Maar door dat referentiekader ben je niet meer in staat om zonder vooroordeel naar situaties van andere mensen te kijken. Die andere mensen zijn bij voorbaat slachtoffer van JZ en is JZ automatisch een stelletje amateurs die erop uit zijn om hun leven te verpesten. En ik durf te stellen dat dit natuurlijk niet in zijn algemeenheid zo ligt. Zolang jij alleen maar rode vlekken voor je ogen krijgt als het onderwerp JZ betreft en niet over je eigen referentiekader heen kunt kijken, is een redelijk gesprek rond dit onderwerp nooit mogelijk. Dat is jammer

Kaaskopje

Zolang het soort kritiek als dat van mij niet gehoord wordt, zolang verandert er ook niets. Jeugdzorg en de kinderbescherming doen nog eens een workshopje signaleren, gooien er met gemeentegeld nog eens een spotje tegenaan, hollen van dossier naar de rechtbank en hulp ho maar. Ik zou willen voorstellen dat elke jeugdhulpverlener voortaan weigert om naar signaleringsworkshopjes te gaan. In plaats daarvan wordt er ingezet op deskundigheid. Volg ook eens een paar trainingen bij autisme centraal. Loop eens een stageweek bij een oudervereniging. Hoor eens een echte deskundige aan op het gebied van psychiatrie en ontwikkelingsverschillen. Dring aan op goede voorzieningen voor ouders en kinderen. Leer de sociale kaart op je duimpje. Leer elkaar kritisch te bevragen of je niet bezig bent met je eigen fantasievolle onderbuik in plaats van met praktische oplossingen voor een gezin met kinderen. Maak nou eens waar waar je voor staat, naast de ouders staan en samen oplossingen zoeken. Leg de lat niet te hoog, wees eens geduldig. Leer van elkaars best practices, geef elkaar daarin klinische les. Laat je oren niet de hele tijd hangen naar de publieke opinie en kletspraatjes op verjaardagen. Ik weet zeker dat er mensen werken in de jeugdhulpverlening die nuchter en praktisch hun werk gewoon goed doen. De sector wordt echter gedomineerd door signaleringsgekte en justitie. Verklaar me maar voor gek en zeg nog maar eens dat ik het niet goed zie. Ik ben geen uitzondering. Ik vind het een immoreel bedrijf met die suggestieve verhalen. Als je niet meer gereedschap hebt dan dat dan blijft het zo. De hulpverlening is niet te vertrouwen want voor je het weet wordt je niet geholpen maar gecriminaliseerd. Blijkbaar willen we dat anders zouden we wel inzetten op deskundigheid in plaats van hysterie.

Bescherming

Dat neemt niet weg dat ik me heel goed realiseer dat er ouders en kinderen zijn die bescherming nodig hebben en die je niet op elkaar los kunt laten. Maar als het verstand ontbreekt om het verschil te zien dan zie ik het somber in. Dat ik er een kinderrechter voor nodig heb om van die lasterverhalen af te komen vind ik een teken aan de wand. En ik ben niet de enige. Elk weldenkend mens had kunnen zien dat ik een hulpvragende ouder ben met een paar bijzondere kinderen. Tenzij je je gek laat maken door de publieke opinie, kletspraatjes en instellingsbelangen. Wie zo'n rapport leest als normaal mens denkt dat je met een labiele psychisch gestoorde ouder te maken hebt. Die beeldvorming is gewoon uit de duim gezogen. Dat niemand van die meiden zich gewoon met mij verhouden en met compassie naar mij en mijn kinderen heeft gekeken neem ik ze kwalijk. En dat betekent dat ze mensen niet kunnen inschatten en met kokerogen kijken. Wie is daar nou mee geholpen. Ook de echt zware gevallen niet. Dan zie je door de bomen het bos niet meer. Waar gaat het dan nog over?

Gezien en er gewoon misselijk van

Ben op dit moment weinig op het forum door ziekte. Actief reageren lukt heel slecht en daarom laat ik het maar. Maar hier wil ik even op reageren.

Allereerst aan Richard: ik betwijfel of het wijs is om te kijken als je snel last hebt van herbeleving. In de doc. is een moeder te zien die van ellende over de grond rolt, net nadat ze te horen krijgt dat haar kinderen zullen worden weggehaald. Mij deed het veel.

Ik heb de documentaire gezien en ook ik herkende de termen en zag hoe het een en ander niet werd onderbouwd, maar wel voor zoete koek geslikt: en daar ga je als ouder. Ik vond het misselijkmakend hoe meneer de gezinsvoogd zat te lachen toen de advocaat van moeder vertelde dat een groot deel van het probleem ook de hulpverlening was die het gezin overspoelde.....terwijl ik mij wel heel goed kan voorstellen dat dat zo is: ik heb zelf inderdaad ervaren dat je met een heel leger aan hulpverleners te maken kunt krijgen die allemaal hun product willen slijten, de een zegt dit, de ander zegt dat, maar puntje bij paaltje danst het allemaal met elkaar mee en heb je als ouder gefaald. Als de hulpverlening niet is geslaagd en het netwerk is niet betrokken, terwijl er bij de zitting wel mensen om moeder heen staan (dus er is wel degelijk een netwerk) dan heeft de gezinsvoogd misschien wel steken laten vallen, dan is de regie misschien niet goed gevoerd of niet goed duidelijk gemaakt waar het netwerk mee kan helpen. Maar of de gezinsvoogd wel genoeg deed, daar wordt op een zitting niet naar gevraagd.

Schokkend ook vond ik hoe dat jonge huppelding meteen de kinderen uit huis wilde halen na de uitspraak en hoe ze haar collega van het opvanghuis nog zei hoe geweldig ze was omdat ze twee bedden had.....Mogen die mensen zoiets nog aan hun kinderen vertellen en het even verwerken? Nee, dezelfde avond nog moest het gebeuren. Ze kon niet wachten. Bah. En echt bah omdat ze er vervolgens toen ze voor de deur stond voor de uhp er van overtuigd was dat de kinderen binnen zaten, maar stil waren omdat ze niet mee wilden....

Het argument van moeder dat de kinderen niet uit elkaar gehaald mochten worden werd van tafel geveegd, maar wat was het eerste wat het jongetje zei toen hij verplaatst werd? Hij begon over zijn broer.....En wat esra betreft....maakte zij zich zorgen, of wilde zij de gezinsvoogd neit zeggen waar haar broertjes waren en praatte ze hem naar de mond? Als je je echt zorgen maakt dan zeg je toch waar ze mogelijk kunnen zijn?

Ook het lacherige toen ze in het huis van dat gezin liepen, vond ik heel schokkend. Alsof ze zelf niet in de gaten hebben wat dit doet in een leven.

Ik kan alleen maar heel blij zijn dat wij van Jeugdzorg af zijn.

Interessant

Interessante documentaire, ik wist niet dat het werk van een gezinsvoogd zo veelzijdig was.
Mooi te zien hoe warm hij was en dat hij een goede band had met de kinderen.

Het was idd hartverscheurend de reactie van de Turkse moeder op de uithuisplaatsing. Maar dat vond ik ook weer tekenend. Ik zou het toch voor mijn kinderen minder pijnlijk maken.

Hier waren de kinderen niet bij maar ik hoop dat ze thuis niet over de grond ging rollen.

Liora

Liora

Ik zou ook over de grond rollen als mijn kinderen uit huis geplaatst zouden worden, daar vind ik nou niets geks aan. Dat neemt niet weg dat het soms in het belang van kinderen kan zijn toch tot UHP over te gaan. In deze zaak kunnen wij over de noodzakelijkheid van deze maatregel niet op basis van feitelijke informatie oordelen. Speculeren kan natuurlijk wel, maar daar zie ikzelf het belang niet zo van in.

Tekenend liora?

Met andere woorden, het klopt dat deze moeder haar kinderen kwijt is? Vind je dat nou zelf ook niet wat te ver gaan? Een moeder die haar kinderen kwijt raakt mag niet instorten? Dat bewijst dat ze niet deugt als moeder? Voor mij deugt deze moeder juist. Ze is met huid en haar betrokken en je raakt haar tot in het diepste van haar ziel door haar de kinderen af te nemen. Dat pleit voor haar en is juist een bewijs dat het een goede moeder is.

Amen

Dank Siobo, voor je reactie dat je zelf ook over de grond zou rollen. Aan AnneJ heb ik niets toe te voegen. Amen.

Liora, het is makkelijk praten hoor, wat je doet. Los van dat ik denk dat het niet kan wat jij zegt: Ik denk dat het juist voor de kinderen goed is dat ze zien dat het hun ouders verdriet doet als ze worden weggehaald. Anders zouden ze nog het idee krijgen dat het hen niets interesseert.

Uhp om subjectieve redenen

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/03/de-valse-media-discussie-rond-yunus.html

"Eén Vandaag zendt een stukje Turkse televisie uit met daarin vice-premier Bekir Bozdag:
‘We horen dat kinderen om subjectieve redenen worden afgenomen en daar willen we wat aan doen,’ zegt hij volgens de ondertiteling.
Hem hoor ik niets over het lesbisch-zijn zeggen. Heel diplomatiek zegt hij, wat zowel Turkse als Nederlandse ouders meemaken: ‘Kinderen worden om subjectieve redenen afgenomen.’"

Wat klopt er niet aan de mediahype rond yunus?

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/03/iets-klopt-er-niet-aan-de-hele-zaak.html#comment-form
"Ik heb ook zo mijn vraagtekens bij dit maatwerk. Ik lees ook alleen maar dat Yunus gevallen zou zijn en dat een rapport van radiologie dat de ouders vrijpleit achtergehouden wordt door jeugdzorg. Ook lees ik dat één van de pleegouders een medewerkster is van jeugdzorg. En als de ouders de kinderen zouden mishandelen waarom hebben ze dan de oudste jongens terug gekregen? Dat is toch niet logisch? Volgens mij gaat het hier om een wanhopige moeder die al 9 jaar vecht om haar gezin herenigt te krijgen en dat is diep triest. Uit wanhoop heeft ze toen de hulp van de premier ingeroepen net zoals burgers hier brieven schrijven naar de koningin."

Dat is dus het probleem.
Een herkenbaar probleem. Ook in onze rapportage werden ontlastende gegevens achterhouden, bijvoorbeeld mijn trainingen bij Autisme Centraal, het feit dat ik hulp geregeld had, speciaal onderwijs voor zoon en training voor dochter op de speciale school.
Ook het vakjargon, het aandikken van incidenten die op zich niet spectaculair zijn, zit in de weg. Een gevallen baby is mishandeling en verwaarlozing, zeer waarschijnlijk aangevuld met opmerkingen als 'yoghurt met patat' of gebrekkig Nederlands spreken, als bewijs, als het weglaten van het radiologieverhaal niet afdoende is.

Het kan natuurlijk niet zo zijn dat kinderen gescheiden worden van hun familie zonder dat er concreet bewijs is dat dat absoluut noodzakelijk is, en dat ontbreekt. Ook hier. De onderbuik van de hulpverleners is leidend en het feit dat ouders in de picture zijn vanwege een gevallen baby. Dat mag niet. Je moet als ouder wel perfect veilig opereren en je fouten verbergen voor de hulpverlening op straffe van het kwijtraken van je kinderen. Daarom vecht de moeder van Yunus al 9 jaar om haar zoon terug te krijgen. En is het lesbische ouderschap maar een deel van het probleem, toevallig wel de focus van de politiek, zodat ze niet in hoeven te gaan op het feit dat gezinnen hun kinderen kwijt raken op subjectieve gronden, zoals dat wel netjes geformuleerd wordt door de Turkse overheden, die zich helemaal niet bezighouden met lesbisch ouderschap, ze kijken wel uit.

Vriend dochter

Net als die vriend van mijn dochter. Moeder heeft zich de benen uit het lijf gerend om speciaal onderwijs en overige ondersteuning te regelen en is nu weggezet als onmachtig. Ze zal heus wel eens geflipt zijn, dat zou ik ook gedaan hebben in haar geval, met alle tegenwerking die ze kreeg.

Het kind is nu door Jeugdzorg geplaatst bij de gewelddadige vader, want die houdt hem er wel onder. Kennelijk is dat de bedoeling. Het kind is erg ongelukkig, dat spreekt vanzelf, maar dat is kennelijk geen bezwaar.

3 issues nederland turkije

De Turkse overheid heeft inmiddels 3 issues met de Nederlandse overheid. De Turkse Denizhan die van school gestuurd is omdat hij tussen de lessen door Turks sprak. Turkse ouders die op subjectieve gronden hun kinderen kwijtraken aan gezinnen waar ze cultureel geen affiniteit mee hebben. Maar bovendien de kwestie Demmink, die (niet alleen) Turkse minderjarige jongens misbruikt zou hebben, maar dat wordt door Nederland niet onderzocht. Er is een onderzoekscommissie in Amerika mee bezig. Het Helsinki committee is er mee bezig. En het vreemdste is: na zijn pensionering is Demmink lid geworden van het Helsinki committee.
Dan gaan wij hier in Nederland een hetze voeren tegen de Turkse overheid die zich niet moet bemoeien met onze interne aangelegenheden en al zeker niet met een lesbisch pleeggezin. Terwijl we ons moeten schamen over de 'subjectieve' want niet onderbouwde beslissingen in de kinderbescherming waardoor mensen hun kinderen kwijtraken, een school die de schoolcarriere van een puber op scherp zet door een onzinnige taalkwestie en een schrijnend, al jaren, niet onderzochte kwestie op het gebied van sexueel misbruik van minderjarigen door een hooggeplaatste overheidsfunctionaris.
En nee, ik geloof niet in complotten maar wel in al te menselijk, onhandig, gedrag, waarin het eigenbelang of organisatiebelang, de publieke opinie of vriendjes belangrijker zijn dan je ambtelijk integer gedragen.