Demonstratie tegen jeugdzorgonrecht op 31 maart

Annej

Nee het was een opmerking. Geen commentaar, niet zo aangebrand. Veel mensen, zeker gezinnen, hebben verplichtingen op paasdagen en komen om die reden niet demonstreren,vandaar mijn opmerking.

Het criterium

Er is dus eigenlijk geen criterium hoe je het verschil kunt zien tussen een moeder die het niet en die het wel kan, goed voor haar kinderen zorgen? Dan nemen we maar het spraakgebruik van moeder.
Zo werkt het.
Neemt niet weg dat ik me kan voorstellen dat het soms teveel is voor mensen. Dat is het voor mij ook.

Annej

Nee, AnneJ, als buitenstaander heb je daar inderdaad helemaal geen kijk op. Je kent de mensen namelijk niet, en je weet dus al helemaal niet hoe het daar binnenshuis aan toe gaat. Je vormt dus je mening naar aanleiding van wat en hoe ze het zeggen. En daarom is het zo ongelofelijk belangrijk hoe je overkomt. Want dat bepaalt of mensen de inhoud van je boodschap willen geloven.

Zoals jij je boodschap brengt stoot je mensen af en doe je dus je zaak schade. Dus bij deze de overweging, ter wille van de andere jeugdslachtoffers: als je niet anders wilt zingen, kun je ook je mond houden en het woord overlaten aan de mensen die het wel kunnen.

Is het een wedstrijd marcella

Wie het wel kan en die het niet kan?

Alle verhalen

Ik denk dat het belangrijk is om alle verhalen te horen. Maar inmiddels is het wel een overdosis.

Annej

AnneJ, ik dacht dat jj een doel had:
- Mensen waarschuwen voor BJZ, dat het niet de onschuldige organisatie is die ze lijkt te zijn.
- Met op termijn, wezenlijke veranderingen daar

Maar als ik deze opmerking van je lees, dan denk ik dat je vooral bezig bent met je eigen gelijk halen en je eigen verhaal spuien. Er hebben al zoveel mensen tegen je gezegd dat wat je doet niet werkt voor je doel dat ik niet meer geloof dat je echt een doel hebt. Je wilt gewoon een publiek om te gillen en te trappen.

Hermetische schotten tussen hulpverlening en jeugdbescherming

Hoe het wel moet vind ik het beste geformuleerd door Peter Prinsen.
http://peterprinsen.nl/Wieisernutegenhetbelangvanhetkind.htm
"Wij moeten terug naar een rechtsstatelijker houding, waarin de integriteit van het ouderschap weer wordt gerespecteerd en Staatsopvoedingsverantwoordelijkheid in de ban is. Dat betekent: Hulpverleners zíjn niet "verantwoordelijk" voor de kinderen van burgers. Ook ambtenaren (Rechters, Raad voor de Kinderbescherming, Jeugdzorg) zijn dat niet. Ambtenaren zijn dienaren van de Rechtsstaat. Zij bedriegen niet, zij vervalsen niet, zij misleiden de rechter niet, zij zijn deugdzaam en zelfkritisch, zij respecteren de autonomie van de burgers, zij bewaren distantie. Hun optreden wordt door niets anders gerechtvaardigd dan door de deugdelijk en rechtsstatelijk aangetoonde noodzaak tot interventie. Kortom: zij allen gedragen zich “magistratelijk”, en dan niet voor de Bühne maar oprecht. Zij dienen zich te realiseren dat zij nooit alle ongelukken met kinderen kunnen voorkomen, zelfs niet al zouden zij alle burgerkinderen2 opsluiten in tehuizen.
Dat vergt een andere filosofie, hermetische schotten tussen kinderbescherming en jeugdhulpverlening en decimering van de budgetten.

Niemand wil jou onderuit halen

Maar een aantal mensen willen je wel tegen jezelf beschermen, omdat het jouw zaak, én dat van alle andere mensen die te maken hebben gehad met verkeerd handelen van de jeugdzorg, alleen maar verslechtert.

Ik geloof direct dat jou iets ergs is overkomen, want het is mij ook overkomen. Maar pas alsjeblieft op dat je, zoals al wordt gezegd, het vechten voor de goede zaak niet verwart met gelijk krijgen voor je eigen zaak. En vooral niet met het verwerken met wat je is overkomen.

Want het is van het allergrootste belang dat we het zo zakelijk en nuchter mogelijk houden en alle emoties uitschakelen, omdat dat nog meer tegen onze gevecht tegen de misstanden (niet tegen de jeugdzorg, maar tegen de misstanden) kan worden gebruikt. Immers, dan is het zo makkelijk voor anderen om te roepen dat we asociaal zijn, tokkies, onaangepast, eigen schuld, we lokken het zelf uit.

Ja, ook ik voel die haat om wat me is aangedaan en het is zo makkelijk en verleidelijk om ongenuanceerd te gaan roepen wat een hufters het zijn omdat ze mijn leven en mijn gezin volkomen overhoop hebben geschoffeld en ik daar nog dagelijks de gevolgen van ondervind in de vorm van een posttraumatische stoornis! Ik heb gelijk gekregen maar zelfs geen excuus ontvangen!
Maar dat gevoel spui ik liever in mijn dagboek of tegen mijn beste vriendin die van de hoed en de rand weet. Als het in het openbaar om de misstanden gaat, moet je het echt met fluwelen handschoentjes aanpakken omdat het zo snel tegen je kan worden gebruikt. "Mevrouw is labiel." "Mevrouw zal wel borderline hebben." "Mevrouw heeft psychische klachten" (ja, en waarom?). En dat moeten we voorkomen.

Er spelen drie dingen: de misstanden in de jeugdzorg aan de kaak stellen (en niet uit het oog verliezen dat er ook veel goeds gebeurt daar!), de bedreiging van ons gezin, en de psychische schade die dat bij ons ouders heeft aangericht (inclusief de problemen die daaruit voortvloeien, zoals problemen met werken en dus inkomstenderving, de kosten die je moet maken bij de GGZ, het stigma omdat er ooit rook is geweest en er "dus" ook vuur moet zijn, de nachtmerries die na al die jaren nog steeds terug keren en het eeuwige wantrouwen dat je bij je draagt, zelfs als je kind met een vervelend hoestje naar de dokter moet, want stel je voor dat ze er wat achter zoeken...).
Haal dat alsjeblieft niet door elkaar! Verwerken doe je thuis, maar niet in de strijd om meer aandacht te krijgen voor de fouten in de jeugdzorg!!!!!!!

Maar goed. Dovemansoren en zo. Jammer, zo krijgen we nooit het begrip en de steun die we zo keihard nodig hebben.

Nuttige link

Los van de ontsporende discussies, zoals in deze draad, broeit er kennelijk toch iets.
http://mobiel.nu.nl/politiek/3381975/vvd-wil-objectiever-optreden-van-jeugdzorg.html
Nu ga ik dat rapport van de veiligheidsraad eens even opzoeken.

Bevoegdheden

Het is een oud verhaal Klant. "Karakteristiek is de reactie van de politiek: Bij falen van de remedie: méér van hetzelfde, niet alleen op de werkvloer, maar ook politiek."

De veiligheidsraad

Van Pieter van Vollenhoven laat de andere kant van de medaille zien. Zoveel signalen van concrete mishandeling maar er wordt niet ingegrepen.
Vervolgens is er de roep om meer mensen, meer geld, meer bevoegdheden.
De vraag zou moeten zijn hoe je gezinnen die dat nodig hebben kunt helpen en kinderen die dat nodig hebben kunt beschermen.
Daar zijn inmiddels al een hoop antwoorden op.
Gelukkig dat de VVD er een oppakt. Eerlijk zijn in de rechtbank door het instellen van een eed. En de sancties om dat af te dwingen.

Zucht

Ik geef het op. Bij deze. Er zal op dit forum niet meer een zinvolle discussie, die wat oplevert en/of waar iemand wat van opsteekt over jeugdzorg van de grond kunnen komen.

Annej

het enige wat je nu bereikt heb is dat je de Onno van jeugdzorg geworden bent. Jammer.

Sinilind

Toch goed

Ik ben zelf wel erg blij met de bijdrage van AnneJ. Hierdoor ben ik wel degelijk kritischer gaan nadenken over Jeugdzorg en heb zelf ook wat dingen opgezocht en nagezocht en ben er meer over gaan lezen. Ik ben het ongetwijfeld niet altijd met haar eens maar ik vind haar bijdrage zeer waardevol.

Met maylise eens (off topic)

Ik vind het niet terecht om Anne met Onno te vergelijken zeg. Onno geeft nooit antwoord, gaat nooit op vragen in. Zet wat neer, beledigd mensen en weigert zich te verantwoorden.
Anne is duidelijk een betrokken ouder die andere mensen wil waarschuwen.
Ik ben het eens met een deel van de kritiek. Vaak wordt er beter naar je geluisterd, als je een boodschap zakelijk en met weinig emotie weet te brengen. Dus vanuit 'public relations' gezien, is het niet altijd slim, die emotie.
Maar aan de andere kant ben ook ik door bijdragen hier van AnneJ (en anderen) heel anders gaan denken over jeugdzorg. Heb ik zelf dingen opgezocht (want anne is wel bereid om links te geven itt Onno) en in die zin, zijn het voor mij in ieder geval nuttige draadjes, dit.

Onno/anne

hebben voor mij een hoge "oh nee niet weer" gehalte. Daardoor lees ik beide posters niet (overigens wel als Anne over andere dingen dan Jeugdzorg praat, dan zijn het fijne bijdragen.)
Kan niet de bedoeling zijn, toch? En ik ben zelf ook best erg kritisch over jeugdzorg, als docente heb ik er soms zijdelings mee te maken en het is niet vaak dat ze positieve dingen doen; een goede vriendin van mij is bovendien haar 5 kinderen mede door onkunde van jeugdzorg kwijt geraakt.
Maar c'est le ton qui fait la musique.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Sinilind

Als je de bijdrages van Onno niet leest, kan ik me voorstellen dat je je niet realiseert hoe anders hij zich op het forum gedraagt dan AnneJ.
Maar dan vind ik de vergelijking nog steeds niet eerlijk voor AnneJ.

Ik lees ze ze allebei

En ik heb AnneJ veel en veel hoger zitten dan Onno. Ik denk dat de intentie van beide posters ook heel anders is. Toch kan ik wel begrijpen wat Sinilind bedoelt. Er zijn wel meer mensen die steeds hetzelfde stokpaardje berijden. En dan kan er op een gegeven moment een soort leesmoeheid ontstaan, soort van been there, done that en got the t-shirt gevoel. En daarnaast, maar dat heb ik dus niet bij AnneJ, is de toon soms zo vijandig dat je bijna kunt begrijpen waarom de alarmbellen van Jeugdzorg zijn afgegaan. Het is dan moeilijk te bepalen wat nu wat veroorzaakt heeft.

Deze zaak moet het inderdaad van de publieke opinie hebben denk ik, totdat er een slimme politieke partij is die het ontstane gevoel van onbehagen weet op te pikken en weet om te zetten in verkiezingswinst. Opruiende teksten gaan niet bij helpen bij het verkrijgen van sympathie. Een goed zakelijk opgesteld dossier wel.

Sinilind

Wat AnneJ doet is waarschuwen. Als iemand die waarschuwing niet (meer) nodig heeft, prima toch, dan lees je het niet. ik begrijp eerlijk gezegd niet zo goed wat er nu "verpest" wordt door de "toon". Volgens mij valt er weinig te verpesten, zo erg is het met Jeugdzorg. En ik denk toch echt niet dat Jeugdzorg expres nog wat kindjes uit huis gaat plaatsen omdat de toon van AnneJ ze niet bevalt.

Er is nog nooit iets verbeterd in de politiek door een onderwerp maar te verzwijgen, omdat er anders wel eens iemand boos zou kunnen worden. Bovendien maak jij (en anderen) de denkfout dat jullie het allang weten en dat dat dus bij iedereen zo is. Dat is niet het geval.

Ik zelf ben heel anders gaan kijken naar een gezin in mijn omgeving. Ik had goede redenen om te denken dat jeugdzorg hier de plank enorm mis had geslagen. Maar je eerste reactie is: dat kan toch niet in een rechtsstaat? Nou, dat kan dus wel. AnneJ en anderen hebben me de ogen geopend en daarom steun ik dat gezin nu. Daar lijkt me niks mee mis. Ben benieuwd of Onno ook zo'n effect op mensen heeft...

Zucht...

Ze waarschuwt niet, ze schreeuwt. Het is haar goede recht, en nogmaals ik geloof absoluut niet dat alles pais en vree is in jeugdzorg. Integendeel (heb ik toch in mijn posting gezet?) zie ik in mijn werk en ook privé dat het vaak mis gaat. Maar met die toon en die woordkeuze wordt het voor de meeste mensen niets, ze slaan de postings van AnneJ over.
En nu stop ik ook met reageren,
Sini

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Voor de duidelijkheid: niet alleen annej!

Nu ligt AnneJ wel heel erg in de spotlights en dat is ook weer niet de bedoeling. Ik bedoel eigenlijk veel meer mensen die vechten tegen de misstanden in de jeugdzorg, ook buiten dit forum. Maar die vanuit hun angst, verdriet, wanhoop, emotie en frustratie daarbij een "verkeerde toon aan slaan" waardoor ze juist het tegenovergestelde bereiken van wat ze willen.

Een valkuil waar ik zelf ook nogal eens in val, geloof me...

Het heeft me veel therapie-uren gekost om die scheiding aan te brengen tussen mijn persoonlijke trauma en "de zaak zelf". Want ook al heb ik honderd keer gelijk, als ik dat presenteer zonder mijn emoties goed in bedwang te houden en met krachtige taal als "kidnappers" of "manipuleerders" (een term die ik zelf graag gebruik vanwege de werkwijze van een aantal jeugdzorgers), dan wordt er al snel gedacht: "Ja, maar jij zal vast wel... *vul maar in*". Helaas, zo werkt dat.

Ik vind het heel jammer dat AnneJ nu persoonlijk wordt uitgelicht, want dat is niet mijn bedoeling. Omdat zij zich in dit topic duidelijk manifesteert is het wel gebeurd, maar ik wil haar niet speciaal aanwijzen en beschuldigen van verkeerde communicatie. Want het is een groepsproces. Kijk maar op Dark Horse.

En voor de duidelijkheid: ook ik denk zoals zij doet. Maar ik probeer dat te vermijden als ik "in het openbaar" zoals op dit forum over dit probleem praat. Want echt, men draait zich om en loopt weg, zodra ik zeg wat ik heb ervaren in mijn eigen woorden (manipulatie, draaien, liegen en chanteren met uithuisplaatsing). Ik heb inmiddels geleerd mijn ervaring, als ik die deel met derden, te verpakken in een suikerlaagje, daarom een mooi cellofaantje, strikje erom. Ik vermijd woorden als "liegen" en "manipuleren", maar zeg: "Ik weet niet wat er is gebeurd, misschien een persoonsverwisseling of een verkeerde aanname, maar het was wel héél erg schrikken. Stel je voor: je komt voor advies en opeens ben je een foute ouder!"

Ik heb geleerd dat die zorgvuldig gekozen woorden zelfs harder aankomen dan "en toen hebben ze een rapportage geschreven vol fouten, aannames en zelfs regelrechte leugens die een eigen leven gingen leiden, en toen ik daar tegen in ging dreigden ze met uithuisplaatsing" ook al liggen de feiten eigenlijk wel zo.

Het is heel moeilijk, om je emoties zo uit te moeten schakelen en zo diplomatiek aan de slag te gaan. Maar ik heb wel geleerd: huilen, vloeken en schelden doe je maar thuis, want niemand kan er wat mee. Dergelijke ervaringen, die voor de gemiddelde mens (die ik ook ooit was) overkomen als heel extreem, vergezocht, "aan dat verhaal zit vast wel een andere kant", kan je nou eenmaal heel slecht rechtstreeks vertellen zonder negatieve gevoelens op te roepen bij een ander. Er moet altijd een suikerlaagje omheen, een (poging tot) begrip voor de tegenpartij (jeugdzorg in dit geval) tonen, vervolgens een mooi cellofaantje en een strikje, een beetje boetedoening ("misschien was ik zelf wel te emotioneel op dat moment na al die jaren zorgen om mijn kind, en werd dat als labiel gezien").

Sterkte met alles, voor iedereen die ook in dat schuitje heeft gezeten! Want het is slopend, je vertrouwen is volkomen kapot ("als ik naar de dokter ga denkt hij misschien wel dat ik mijn kind heb verwaarloosd en krijgen we weer gedonder"), en dan moet je ook nog gaan werken met suikerlaagjes, cellofaantjes en strikjes

Zorgelijk

Natuurlijk vlamt de angst hier ook regelmatig weer op. Het lukt me steeds beter om dat te kalmeren. Maar in contacten met school en hulpverlening ben ik wel volkomen duidelijk over de onterechte zorgmelding, het gebrek aan hulp daardoor voor mijn kinderen, wie ons wel heeft geholpen, en wat dat betekent voor mijn insteek in de hulpverlening. Een kans en een risico. Dat mogen mensen best weten. Te weinig emotie wordt je ook verweten.

Mijn ogen open

De discussies hebben mij de ogen wel geopend, zeker waar argumenten gefundeerd werden met informatie.
Beroepsmatig heb ii nog wel eens met jeugdzorg te maken; ik ben blij daar kritischer tegenover te staan.

Blij met annej

Ik post en reageer niet in dit soort draadjes omdat ik te kwetsbaar/getraumatiseerd ben door het handelen van bjz in mijn gezin. Dat AnneJ dit wel kan en doet En heb ik groot respect voor. En voor
jou Sinnilind ; ik vind je een eng mens na alles wat ik over je gelezen en gehoord heb van de incrowd de laatste jaren en dan ook nog zo durven reageren, bleergh...

Ik ben ook blij met annej en anderen

Want als het je zelf overkomt denk je dat je gek bent, of een uitzondering, dat je gewoon pech had. Dat hoop je zelfs, want het zou pas erg zijn als een hele organisatie systematisch zo te werk gaat als dat bij jou is gedaan.
Ik voel me door de bijdragen van AnneJ en anderen gesterkt om ook mijn verhaal te vertellen. Want dit gebeurt echt, en het gebeurt bij hele gewone mensen, met hele gewone kinderen, die heel gewoon opvoeden. En het haalt de grond onder je voeten vandaan, het bedreigt je in de diepste zin van je bestaan.

Ik herken het suikerlaagje en strikjesdeel ook heel goed. Mensen haken af als je iets vertelt wat te erg is. Dat geloven ze niet, waarschijnlijk omdat het te bedreigend is. En ook een beetje genant is het, als iemand zich laat gaan. Dat zit niet zo in onze cultuur, je moet wel altijd een beetje beheersd blijven natuurlijk.
Dat is weer die valkuil, want laat je je gaan, dan ben je ook direct die labiele ouder.
Verder denk ik ook dat het komt door de campagnes die gevoerd worden over al die mishandelde kinderen in Nederland. Mensen gaan het ook geloven. En ze denken in hun onschuld dat het alleen maar over die andere ouders gaat... En het is erg belangrijk dat men zich gaat realiseren dat het over henzelf gaat, over ons, over alle ouders.

Enfin, Annej vergelijkbaar met homeopatische Onno? Nee, ik zie dat dus niet. Maar ik ben ook wel enigszins van de homeopathie, trouwens... )

Ach ja khs

Weet je wat ik pas eng vind? Mensen die mij een eng mens vinden op basis van wat ze al jaren van de "incrowd" hebben gelezen, en vervolgens hun gal spuien onder een onherkenbaar nick. Maar de zon schijnt op mijn rug door het raam en dat maakt een hoop goed
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Khs

Jij komt veel enger over dan wie dan ook hier door je insunaties en schermen met kennis over anderen onder een onherkenbare naam.
Jouw reactie naar Sinilind toe gaat echt veel te ver.

Damessssssss

1. volgens mij is khs heel geen onbekende nick, alleen het zoeken op een naam met 3 letters is bijna onmogelijk, probeer maar met mijn naam.
2. iedereen post onder een nick en soms heb je nickwisselaars, dat moet ook kunnen.
3. laten we het gewoon netjes houden .... toch?