Demonstratie tegen jeugdzorgonrecht op 31 maart

Waar rook is

Van dichtbij ken ik de verhalen vanuit Jeugdzorg. Regelmatig hoor ik verhalen over kinderen en hoe er met hen wordt omgegaan door de ouders. Kinderen die men laat "vallen" die maar bleven huilen en werden "gesust" ouders die gebruiken, kinderen alleen laten etc, etc. Niemand zit te wachten op een nieuwe Savannah en ja, pas weer een kindje in het ziekenhuis dat levenslang gehandicapt zal zijn door fracturen waaraan moeder schuldig was. Niemand neemt zo maar een kind af, daar hoop ik vanuit te gaan. Ik ga niet demonstreren en kies hierbij voor het belang van het kind voor dat van de ouder! Met dien verstande dat dat de juiste keuze is.

Ja jammer

Ik zou er voor tekenen om er ook nog steeds zo over te denken als 'ogen open'. Helaas is het onderscheidingsvermogen van de jeugdbeschermers afwezig zodat je nooit meer weet of een kind terecht of onterecht zijn familie is kwijtgeraakt.

Ogen open?

Happy dreaming...

mirjam

Boze droom

Gelukkig zijn er meer die niet met hun ogen open slapen zoals Mirjam. Ik denk echt alleen maar aan de kinderen, weerloze kinderen en hun ouders, die het mogelijk niet eens zo bedoeling maar bij wie ze niet veilig zijn. Ogen dicht voor misbruik, mishandeling, verwaarlozing.
Nee, dat is geen boze droom.
Gelukkig zijn er mensen die kinderen beschermen, en ja, overal gaat wel eens iets mis, maar bij het in bescherming nemen van kinderen, liever 1 te veel, dan 1 te weinig. Moeten we de namen noemen, we zijn hen in ieder geval niet vergeten zoals al eerder in dit draadje bleek...

Zucht

Lees het draadje nog eens.

mirjam

Ja er zijn ook missers

niemand die dat ontkent, maar wat moeten we dan? Ik zei al eerder, moet er dan maar niet ingegrepen worden en straks weer een verhaal lezen van een kind dat omgebracht is? alsjeblieft niet zeg!!!

Pfff....

Gaan we nog een rondje....???????

Want?

Ik lees hier niks anders dan wat een drama instantie Jeugdzorg is. En wat ze allemaal wel niet fout doen. Maar evenzoveel verhalen zijn er waar het wel goed is gegaan. Waar kinderen uiteindelijk wel beter af waren.

Ouders

O ja, ik zou ook wel eens ouders willen spreken die goede ervaringen hebben met jeugdzorg. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel wat goede acties heb gezien maar dat zijn uitzonderingen, met name als het om bescherming gaat.

Kinderen

Ik geloof direct dat er kinderen zijn met goede ervaringen. Maar ik vrees dat dat ook een uitzondering is en dat het bij een mix van goede en slechte ervaringen blijft. En ja, ik zou ook graag kinderen spreken die goede ervaringen hebben met jeugdzorg danwel jeugdbescherming.

Nou ik

ik heb gewoon goede ervaringen met Jeugdzorg, zelf bij ze aangeklopt ooit met mijn kind. ook bij de tweede toen er problemen waren. Geen enkele probleem gehad. Heb me altijd cooperatief opgesteld. Ook PGB's aangevraagd, waar je dan nog moet gaan zitten vertellen wat er niet goed gaat, dus munitie genoeg zou je bijna zeggen.

Het probleem

is niet dat er ingegrepen wordt, maar dat er verkeerd ingegrepen wordt. Daardoor zijn kinderen letterlijk en figuurlijk nog verder van huis. Het lijkt me bijvoorbeeld niet zinvol om autistische kinderen van het ene naar het andere pleeggezin te sturen. Die pleeggezinnen krijgen net zo min echte hulp als de ouders. Dan krijg je dus een kind dat het zelfs onder de beste omstandigheden al moeilijk heeft, geen hulp krijgt, en ook nog eens zijn vertrouwde omgeving en de ouders die van hem houden kwijt is. Ik ken zo 2 gezinnen waar dat gebeurd is. En ik kan me werkelijk niet voorstellen hoe dat de kinderen helpt. Of hoe iemand het idee in zijn hoofd kan krijgen dat dit kinderen helpt.

Nu even niet

Dan ben ik blij voor je. Voor hetzelfde geld had je iemand getroffen die met zo'n scoringslijstje een vlekje had bespeurd en er vervolgens een onwaarschijnlijk verhaal van had gemaakt. Het is gewoon een risico. Maar ik ben oprecht blij dat je in elk geval met 2 kinderen goed geholpen bent. Het kan wel!

Jawel annej

Er zijn hier op OO ouders die aangegeven hebben wel goede ervaringen met Jeugdzorg te hebben, waaronder ik. Daarmee wil ik niets afdoen van de ellende die er ook is. Jammergenoeg zijn de anti-jeugdzorg posters hier alleen maar bezig met de negatieve kant. Er worden krantenberichten (hoe rot ook) uit 2008 gebruikt als bewijs voor het gevaar van Jeugdzorg.
Ik vind het goed dat er kritisch naar Jeugdzorg gekeken word, maar ik knap af op gedram en hetzerige, eenzijdige, berichtgeving.

Nu even niet en ogen open

1/3 van de kinderen wordt beter van ots, 1/3 blijft gelijk, 1/3 wordt slechter.

Dus die 1/3 voor wie het beter wordt moet 2/3 boeten?

De echt dramatische verhalen worden echt gered, ook voor Savannah en het maasmeisje, al jaren. Weet ik ook uit ervaring.

Het gaat hier om de kinderen die niet gered hoeven worden, jou kinderen, mijn kinderen, dat buurmeisje die niet altijd schone kleren aan heeft, dat kind om school dat niet zo goed meekomt, dat dikkertje die patat eet, die leuke puber die op 1 avondje teveel gedronken heeft.

De echte mishandelingsgevallen en de kinderen van zwaar verstandelijk beperkten ouders worden echt geholpen en soms ook gedwongen.

Ik ben het wel eens met klant en Ano, het is de toon! Overigens, ik ben blond, goed opgeleid en verdien goed, kom ik in aanmerking voor de baan

De deskundigheid

Wat Evanly schrijft heb ik zelf bijna mee moeten maken. Gewoon omdat er ook hulpverleners rondlopen, in dit geval een zogenaamde deskundige op het gebied van autisme die dan niet deskundig zijn. Dan ben je mooi zuur. Alles aan mijn kinderen met autisme werd anders uitgelegd, inderdaad als 'trauma in de jeugd' en dat soort. Ook de raadsonderzoekers hadden werkelijk geen idee en blunderden wat af, gelukkig voor mij, want dat was aantoonbaar niet handig om mij daar mee op te zadelen. Maar je zou liever willen dat hulpverleners die deskundigheid wel bezitten. Want inderdaad mijn grootste nachtmerrie was mijn kinderen die met hun autisme op school vastliepen van de stress ook nog eens uit onbegrip uit huis plaatsen? Terwijl ik het net zelf zo'n beetje begon te begrijpen? Had me ook al veel te veel moeite gekost, raar dat je zoveel hulpverleners kan tegenkomen maar dat er zo weinig echt iets van weten? Vreemde wereld. En dat heb ik ook om mij heen gezien. Kinderen met autisme die uithuisgeplaatst niet begrepen werden door pleegouders die ook al niet geholpen werden met het begrijpen van het karakter van zo'n kind. Het zijn dan wel je kinderen die de vernieling in gedraaid worden door een stelletje amateurs. Neem me niet kwalijk. Jeugdhulpverlening is dus een groot risico en je moet goed op jezelf passen als je daar mee in aanraking komt.

Annej

Daar ga je weer met hetzelfde verhaal. Ik vind het echt rot voor je, maar net als jij zegt dat mensen die het wel goed getroffen hebben met hulp van Jeugdzorg "geluk" hebben gehad, kan je ook zeggen dat jij "pech" hebt gehad. Het zou niet moeten mogen, hoor, maar kan je je voorstellen dat er mensen zijn die genuanceerder denken over Jeugdzorg?
En nogmaals: ik vind het heel goed dat er kritisch gekeken wordt naar waar het misgaat!

Tuurlijk fay

Het zou geen kwestie van geluk of pech moeten zijn.

Mee eens annej

Daar ben ik het helemaal mee eens Annej. Ik las ergens dat Jeugdzorg bezig is met het opstellen van richtlijnen. Gelukkig zijn er toezichthouders als de Ombudsman. Ik hoop ook dat eea eenduidiger en beter wordt. Goede hulp is mogelijk!

Natuurlijk is het raar

dat het kennelijk een kwestie van geluk of pech is, dat zou het niet moeten zijn. Ik denk ook zeker dat daar beter op moet worden toegezien. Maar het helpt echt niet om Jeugdzorg nu helemaal aan de schandpaal te nagelen.

Wat helpt

Inderdaad, de schandpaal helpt niet. Maar je ogen dicht doen onder het motto: "sommige kinderen moeten nu eenmaal wel worden weg gehaald", helpt ook niet.
Als je mij vraagt wat mijn doel is, dan is dat: meer grenzen voor Jeugdzorg. En meer deskundigheid. Dus: ouders moeten zich ergens kunnen verweren, dat kan nu niet. Als Jeugdzorg namelijk niet naar de rechter hoeft te luisteren, zoals nu het geval is, is de hele rechtspraak op dit vlak een wassen neus. En kun je je als ouder nooit verdedigen, ben je vogelvrij. Er moet dus betere wetgeving komen, waarin is vastgelegd waar ouders hun recht kunnen halen.
-Er moeten dwingende termijnen komen waarop onderzoeken moeten zijn afgerond. Dus niet zoals nu per ongeluk te lang in de pleegzorg zitten en daar dan maar moeten blijven.
Het is wel mogelijk om andere wetgeving los te krijgen, de stichting misplaatst is erin geslaagd om in de wet vast te laten leggen dat jeugdigen die niets op hun kerfstok hebben, niet meer in jeugdgevangenissen mogen worden geplaatst. Het geeft wel te denken dat er wetgeving nodig is om te zorgen dat Jeugdzorg je puber niet om niks in de gevangenis gooit, maar vooruit.
-De Inspectie Jeugdzorg gaat nu niet in op individuele gevallen. Ze moeten verplicht gaan worden om dat wel te doen. Er zijn op dit moment diverse instellingen onder verscherpt toezicht gesteld, waaronder BJZ Haaglanden waar een aantal van de gevallen die hier langs komen door gedupeerd zijn. Maar er wordt nooit een instelling gesloten. Ook dat moet wel mogelijk zijn. Wanbeheer levert nu nooit einde oefening op, zoals in de rest van de samenleving wel het geval is.
-Gezinsvoogden moeten een opleiding krijgen die hen klaarstoomt voor de functie. Dus het kan niet zo zijn dat ze alleen met een verpleegkundigenachtergrond en soortgelijke niet gepaste opleidingen, aan de slag kunnen. Net als bij elke andere soort zorg moeten kinderen en eventueel gezinnen door de behandelaar en/of degene die verantwoordelijk is voor cruciale beslissingen worden gezien. Dus niet zoals nu van achter een bureau, varend op de "rapportage" van laag opgeleide gezinsverzorgsters die het buitenland alleen kennen van de Costa's, beslissen dat ouders kennelijk pedagogisch onmachtig zijn.
-Verslavingszorg voor kinderen vanaf 13/14 jaar moet dringend worden verbeterd. Er is een uitstekende kliniek, maar daar moet je vanaf weten en daar kom je vaak terecht via het zelfhulpcircuit. Jeugdzorg verwijst er niet naar, want deze zorg wordt wel door de verzekering vergoed, maar opereert onafhankelijk van het bestaande Jeugdzorgcircuit. En daar houden ze niet van. Dus gaan die kinderen of naar een gesloten afdeling waar ze als criminelen weer uit komen, of ze gaan naar de reguliere verslavingszorg waar men onvoldoende kennis heeft van jeugdigen.
Tot zover mijn positieve input voor vandaag. Ik ben iets te zwaar maar niet veel. Ik heb donker haar. Ik ben hoog opgeleid. Ik kan uit mijn woorden komen. Maar ik weet af en toe ook niet waar te beginnen.

Ja dat moet

Zo zou het moeten zijn. Maar hoe krijg je dat voor elkaar? Niet met emotionele hetzerige betogen. Daar ben ik echt van overtuigd.

Ik ben er echt van overtuigd dat Even anno helemaal gelijk heeft. Je hebt mensen als Richard Korver nodig om het woord te doen. Zakelijk, to the point en zonder fratsen. Dan kom je geloofwaardig over en kan wellicht integraal het besef komen dat er uitwassen zijn.

Met: "ik zing zoals ik gebekt ben" red je het niet. Daarmee bevestig je alleen maar het al bestaande beeld: dat er vast wel een vlekje te vinden is als je zo praat.

Het is voor JZ niet persoonlijk en het helpt je dan echt niet om het wel persoonlijk te maken. Dit soort discussies win je m.i. alleen maar door uit van je recht en het recht van je kind. Ik vraag me eigenlijk wel af hoe het Internationale gerechtshof hierin staan.

Stukje weggevallen

Dit soort discussies win je m.i. alleen maar door uit TE GAAN van je recht en het recht van je kind. Ik vraag me eigenlijk wel af hoe het Internationale gerechtshof hierin staan.

En verder inderdaad hulde aan Ouder Online om de correcte en bondige samenvatting van de zaak Yunus.

Eeehhhh giny

Met je eens, zie mijn eerdere postings. Tot wie richt je je nu? Anders blijft deze draad in herhaling vallen.

Zaakwaarnemers

Natuurlijk ben ik blij met zaakwaarnemers als de ombudsman, stichting Kog, Richard Korver, maar ook de groep advocaten die een aantal jaren geleden een 'brandbrief' schreven over deze kwesties.
Maar ik vraag me af wat er nodig is om echt een verandering te krijgen want het lijkt wel steeds ernstiger te worden. Met name door de overgang naar de gemeenten is men zich weer extreem aan het profileren, met name in Amsterdam. Ik hoop maar dat ze dat nog even blijven doen dan wordt misschien vanzelf wel duidelijk wat een toestand er ontstaan is.
Maar voor mij gevoel is er geen kruid tegen gewassen. Zelfs geen zorgvuldig formulerende zaakwaarnemers. Het is gewoon, quote Justine, een sterk merk.

Eeeehhh klant

Sorry dat ik ook een mening heb...

Iedereen mag eruit halen wat voor hem of haar van toepassing is. Ik ga hier niet specifiek mensen aanhalen. En mijn vraag mbt het Internationale Gerechtshof is een oprechte vraag.

Klant

We zullen het moeten doen met verschillende mensen die hun verhaal vertellen en hun argumenten over het voetlicht brengen. Ook met een ruziezoeker als klant.

Giny

Zo was het niet bedoeld. Ik heb even gegoogeld. Er zijn uitspraken van het Europese hof. Bij de stichting KOG vind je er meer over.

De andere kant

Het is me om te beginnen nog steeds niet helemaal duidelijk of het hier aangehaalde vonnis wel over Yunus ging. De NRC beweert iig dat het vonnis zijn broers betrof:
http://www.nrc.nl/ombudsman/2013/03/22/de-zaak-yunus-eerst-de-context-dan-pas-de-feiten/

Daar wordt het verhaal natuurlijk wel anders van, en het verwijt dat jeugdzorg een rechterlijke uitspraak heeft genegeerd door Yunus niet terug te laten gaan naar zijn ouders zou dan komen te vervallen. Dat neemt niet weg dat het er op lijkt dat er flink geblunderd is. Wat ik me nu wel afvraag is waarom al die andere uitspraken niet openbaar gemaakt zijn... (Daar ben ik op tegen hoor, ik vind dat de privacy van Yunus al genoeg geschonden is).

Wat mij opvalt is dat op dit forum vooral aandacht is voor een kant van het verhaal. Ik, als relatief neutrale lezer, heb hier toch wel moeite mee. Er worden kinderen thuis verwaarloosd en op allerlei manieren mishandeld en ik vind dat de overheid dan in moet grijpen. Er wordt hier regelmatig genoemd dat maar 1/3 vd kinderen beter af is met een OTS of UHP ( De wetenschappelijke onderbouwing van deze cijfers ontbreekt volledig). Een aantal van jullie gaan dus van dit "feit" uit. Maar voor die aanzienlijke groep kinderen is vervolgens geen aandacht meer, hun belang lijkt ondergeschikt te worden aan het belang van sommige ouders en hun kinderen. Het gebrek aan aandacht voor deze groep stoort me. Natuurlijk voel ik empathie voor ouders en hun kinderen die onrecht is aangedaan. Maar ik begrijp open ogen ook. Waarom niet alleen tegen jeugdzorg, maar ook tegen kindermishandeling demonstreren? Waarom niet ouders die hun kinderen mishandelen in de discussie betrekken? Ik zou op hun namelijk ook behoorlijk pissig zijn, zij maken BJZ in menig ogen noodzakelijk en zij zorgen ervoor dat de publieke opinie zich vooral tegen kindermishandeling richt en niet tegen misstanden binnen jeugdzorg... Maar goed, dit zijn mijn overpeinzingen maar.