De kinderen van mijn vriend
Laat ik met mezelf beginnen.
Ik ben moeder van twee kinderen. Na de geboorte van het tweede kind gescheiden van de vader van mijn kinderen. Die heeft daarna nooit meer omgekeken naar zijn kinderen. Nooit geholpen met de opvoeding, financieel nooit geholpen en heeft nooit meer contact gehad met de kinderen. Mijn kinderen zijn nu pubers en ik vind het enorm vervelend dat ze nooit een vader hebben gehad.
Daarna wel een relatie gehad, maar dat is uiteindelijk fout gelopen, omdat diegene veel verschil maakte tussen zijn kinderen en mijn kinderen. Met mijn kinderen wilde hij nooit eens ergens naar toe, maar als zijn kinderen er waren, dan was hij de hele dag op pad met ze.
Mijn nieuwe vriend heeft twee kinderen. Daarna is zijn vrouw er vandoor gegaan met ‘n ander. Daarna heeft vooral hij voor de kinderen gezorgd. Doordat hij veel tijd en aandacht gaf aan zijn kinderen en hun moeder niet, zijn ze erg gehecht geraakt aan hem.
Sinds ‘n jaar wonen we samen. Door de grote afstand tussen hem en zijn kinderen (nu) ziet hij z’n kinderen vooral in de vakanties. Door corona is dat wel lastig soms.
Het contact tussen hem en mijn kinderen is goed. Hij gaat met de kinderen sporten, helpt ze met hun huiswerk, brengt en haalt ze naar school, vriendjes, vriendinnetjes, etc als dat nodig is. Voorheen kon ik me financieel weinig veroorloven, maar nu gaan we ook regelmatig naar de bioscoop, kermis, weekendje weg, etc.
Het enige waar we ruzie over hebben is over zijn kinderen.
Soms wil hij een cadeautje voor ze kopen. Dan is het winkel in, winkel uit en meer dan ‘n uur rondkijken. Dat heeft al een paar keer geleid tot ruzie. Hij wil dan iets kopen wat ze echt leuk vinden, terwijl het volgens mij vooral om het idee gaat. Tijdens de laatste ruzie heeft ‘ie gezegd dat ‘ie voortaan wel in z’n eentje gaat om iets te kopen als ik er toch het geduld niet voor heb.
En wat ook voor ruzie zorgt is dat hij er hier soms met zijn hoofd totaal niet bij is. Zijn kinderen missen hem heel erg. Als hij met ze belt, is het voor hem ook bijna onmogelijk om een normaal gesprek te voeren met zijn kinderen. Ze huilen alleen maar dat ze hem missen, vragen wanneer hij weer komt, of ze naar hem mogen komen, etc. Ook zijn ex voert de emotionele druk flink op met dingen als dat de kinderen erg te lijden hebben dat ze hem niet zo vaak meer zien, dat de kinderen altijd naar hem vragen, etc.
Hij is dan soms dagen depressief. Valt moeilijk in slaap, is vroeg wakker, zit dan met glazige ogen wat voor zich uit te staren, is vergeetachtiger, etc. Hij is dan niet chagrijnig of zo, maar eerder geestelijk afwezig. Ik herken ‘m dan niet meer terug. Hij is over het algemeen erg vrolijk, sociaal, positief ingesteld, maar zo gauw als het over zijn kinderen gaat, verandert hij in een emotioneel wrak.
Ik vind dat niet leuk om hem zo te zien. Snap ook niet zo goed dat hij dit niet vooraf heeft bedacht dat zijn kinderen hem zouden gaan missen en hij zijn kinderen. Dit heeft al een aantal keren tot ruzie geleid. Als ik hem zo zie, dan wekt dat flinke irritatie bij mij op. Ook deze discussie heeft ‘ie op dezelfde manier afgesloten als die discussie over die cadeaus. Hij praat amper nog over zijn kinderen.
Ik voel me nu aardig buitengesloten voor wat betreft zijn kinderen. Hij zegt dat ik het daar zelf ‘n beetje naar gemaakt hebt.
Heeft er iemand tips? Ik ben bang dat er vaker ruzie komt, dat hij uiteindelijk voor zijn kinderen kiest of dat hij echt in een depressie komt.
Poezel_en_Wip schreef op 15-09-2021 om 19:37:
[..]
Met de bedoeling dat het ook zijn thuis zou worden/zijn, toch?
Ja, maar op termijn zouden we kijken naar iets anders. Ook iets groter, omdat het hier wel erg klein is.
Ma_Flodder schreef op 15-09-2021 om 19:38:
Ik begrijp ook niet waarom een werkster 2 a 3 keer per week een paar uurtjes te druk is. Net als een professionele nanny die voor de kinderen kan zorgen zodat TO en vader daar niet op hoeven te zitten.
Maar het eindeloze bezoek, dat is dan weer niet te druk.
Een werkster doet weinig aan het geruzie en geroep de hele dag. Een professionele nanny. Denk niet dat de vader daarmee akkoord zou zijn gegaan.
A12345 schreef op 15-09-2021 om 19:06:
[..]
Ik vind fysiek geweld wel een graad erger dan verbaal geweld. En hij kent me ook. Hij weet dat er soms dingen uitflappen die ik niet meen of maar half meen.
Leuke poging om jezelf weer vrij te pleiten, maar het is gewoon absoluut niet waar. Geestelijk geweld is minstens even schadelijk als fysiek geweld.
Lees met dat feit in gedachten de posting van Coreopsis nog even terug, want feitelijk is dat wat jij doet: je slaat iemand voor zijn kop (met woorden) en zegt dan dat hij je maar moet vergeven want jij hebt nou eenmaal weinig zelfbeheersing en je hebt toch sorry gezegd? Volgende stap: jij hebt mij boos gemaakt, daarom sla ik jou (met handen of met woorden, dat is hetzelfde).
-Verwijderd wegens het geven van een ongepaste medische indicatie.
Ik hoop echt dat je hulp zoekt.
Ik ben blij voor je ex-vriend dat hij eieren voor zijn geld gekozen heeft, want dit had nog veel gruwelijker uit de hand kunnen lopen.
Imi schreef op 15-09-2021 om 19:58:
[..]
Leuke poging om jezelf weer vrij te pleiten, maar het is gewoon absoluut niet waar. Geestelijk geweld is minstens even schadelijk als fysiek geweld.
Lees met dat feit in gedachten de posting van Coreopsis nog even terug, want feitelijk is dat wat jij doet: je slaat iemand voor zijn kop (met woorden) en zegt dan dat hij je maar moet vergeven want jij hebt nou eenmaal weinig zelfbeheersing en je hebt toch sorry gezegd? Volgende stap: jij hebt mij boos gemaakt, daarom sla ik jou (met handen of met woorden, dat is hetzelfde).
[...]
Ik ben blij voor je ex-vriend dat hij eieren voor zijn geld gekozen heeft, want dit had nog veel gruwelijker uit de hand kunnen lopen.
Af en toe er iets uitflappen tijdens een discussie, vind ik wel van een andere orde dan iemand een tik geven.
Hulp heb ik al gezocht. Geen idee hoe je nu weer [.... ongepaste diagnose verwijderd] en dat het veel gruwelijker uit de hand had kunnen lopen.
A12345 schreef op 15-09-2021 om 20:06:
[..]
Af en toe er iets uitflappen tijdens een discussie, vind ik wel van een andere orde dan iemand een tik geven.
Hulp heb ik al gezocht. Geen idee [...] en dat het veel gruwelijker uit de hand had kunnen lopen.
Je flapt niet af en toe iets uit, je geeft jouw eerlijke mening. Je hebt alleen moeite om hier op aangesproken te worden en duikt in een slachtofferrol.
A12345 schreef op 15-09-2021 om 20:06:
[..]
Geen idee hoe je nu weer bij [...] uitkomt en dat het veel gruwelijker uit de hand had kunnen lopen.
Wat ik zei: ik herken heel veel kenmerken bij jou. Ook nu weer geen enkele blijk van zelfinzicht. Nul. Hoe je alle kritiek ver van je af werpt en steeds weer ombuigt naar wat anderen fout doen. Je gebrek aan inlevingsvermogen en empathie. Maar ook de manier waarop je ruzies omschrijft.
Ik vind het triest voor je, want hierdoor zijn relaties gedoemd te mislukken en kom je niet verder in het leven, als persoon.
Imi schreef op 15-09-2021 om 20:18:
[..]
Wat ik zei: ik herken heel veel kenmerken bij jou. Ook nu weer geen enkele blijk van zelfinzicht. Nul. Hoe je alle kritiek ver van je af werpt en steeds weer ombuigt naar wat anderen fout doen. Je gebrek aan inlevingsvermogen en empathie. Maar ook de manier waarop je ruzies omschrijft.
Ik vind het triest voor je, want hierdoor zijn relaties gedoemd te mislukken en kom je niet verder in het leven, als persoon.
Ik herken er amper. En al helemaal geen kenmerken waardoor je kunt stellen dat er sprake is van [...] of iets dat gruwelijk uit de hand kan lopen.
Imi schreef op 15-09-2021 om 20:18:
[..]
Wat ik zei: ik herken heel veel kenmerken bij jou. Ook nu weer geen enkele blijk van zelfinzicht. Nul. Hoe je alle kritiek ver van je af werpt en steeds weer ombuigt naar wat anderen fout doen. Je gebrek aan inlevingsvermogen en empathie. Maar ook de manier waarop je ruzies omschrijft.
Ik vind het triest voor je, want hierdoor zijn relaties gedoemd te mislukken en kom je niet verder in het leven, als persoon.
Volgens mij is het niet aan forummers om een soort van diagnose te stellen.
Ik denk ook niet dat je zoiets bij jezelf herkennen kunt.
A12345 schreef op 15-09-2021 om 20:22:
[..]
Ik herken er amper. En al helemaal geen kenmerken waardoor je kunt stellen dat er sprake is [...] of iets dat gruwelijk uit de hand kan lopen.
Dat dus. Je laat het hier al honderden reacties lang zien, maar zelf zie je het niet, zelfs niet als mensen je er meermaals expliciet op wijzen.
Ik herken het heel duidelijk.
Gelukkig worden niet alle mensen met
Diagnose verwijderd
maar jij bent met woorden al lekker bezig en je ontkent dat dat erg is, dus ik durf mijn hand niet voor je in het vuur te steken.
Persoonlijke relaties van mensen met zo'n persoonlijkheid lopen meer dan eens gruwelijk fout. Lees er maar eens wat over. Ik ben er nog, maar het heeft meermaals weinig gescheeld. Hij had ook niet zoveel zelfbeheersing... Mijn ex vindt trouwens ook dat er helemaal niks mis met hem is. Hoort er meestal bij.
Nose schreef op 15-09-2021 om 20:30:
[..]
Volgens mij is het niet aan forummers om een soort van diagnose te stellen.
Ik stel geen diagnose, ik vertel dat ik heel veel kenmerken herken. Een diagnose is aan een deskundige.
Imi schreef op 15-09-2021 om 20:44:
[..]
Dat dus. Je laat het hier al honderden reacties lang zien, maar zelf zie je het niet, zelfs niet als mensen je er meermaals expliciet op wijzen.
Ik herken het heel duidelijk.
Gelukkig worden niet alle mensen met een [...] fysiek gewelddadig, maar jij bent met woorden al lekker bezig en je ontkent dat dat erg is, dus ik durf mijn hand niet voor je in het vuur te steken.
Persoonlijke relaties van mensen met zo'n persoonlijkheid lopen meer dan eens gruwelijk fout. Lees er maar eens wat over. Ik ben er nog, maar het heeft meermaals weinig gescheeld. Hij had ook niet zoveel zelfbeheersing... Mijn ex vindt trouwens ook dat er helemaal niks mis met hem is. Hoort er meestal bij.
Ik heb ook helemaal niet gezegd dat ts
Diagnose verwijderd
Het ging mij meer om de dynamiek van de reageerders: je merkt al 2000 berichten lang dat inlevingsvermogen een uitdaging is voor iemand en toch blijft men het maar uit proberen te leggen en zelfs verbaasd zijn dat iemand dat niet begrijpt.
Maar sommige mensen missen gewoonweg dat schakeltje. Dat maakt hen geen slechte mensen maar dat maakt het uitleggen en benadrukken van de noodzaak tot empathie tot sisyfusarbeid: je begint steeds opnieuw maar het leidt nergens toe, het kwartje valt niet.
A12345 schreef op 15-09-2021 om 19:39:
[..]
Een werkster doet weinig aan het geruzie en geroep de hele dag. Een professionele nanny. Denk niet dat de vader daarmee akkoord zou zijn gegaan.
Ja, echt alles ligt aan hem en zijn kinderen.
Kom op zeg. 
MRI schreef op 15-09-2021 om 21:05:
[..]
Ik heb ook helemaal niet gezegd dat ts […] behoort hoor. Het ging mij meer om de dynamiek van de reageerders: je merkt al 2000 berichten lang dat inlevingsvermogen een uitdaging is voor iemand en toch blijft men het maar uit proberen te leggen en zelfs verbaasd zijn dat iemand dat niet begrijpt.
Maar sommige mensen missen gewoonweg dat schakeltje. Dat maakt hen geen slechte mensen maar dat maakt het uitleggen en benadrukken van de noodzaak tot empathie tot sisyfusarbeid: je begint steeds opnieuw maar het leidt nergens toe, het kwartje valt niet.
Als ze daadwerkelijk tijd nodig heeft om genuanceerder te denken dan kan het best komen. Waarschijnlijk niet nu omdat ook ik confronteer.
Ik hoop dat later het kwartje gaat vallen TO, ik denk namelijk ook niet dat je slecht bent. Ik denk wel dat relaties problematisch zullen verlopen als je niet leert om jezelf in een ander te verplaatsen en te reflecteren.
A12345 schreef op 15-09-2021 om 15:56:
[..]
Meestal word ik na een tijdje wel toegeeflijker. Niet als iemand ergens over door blijft gaan of koppig blijft doen, maar wel als iemand gewoon normaal doet.
Maar goed, daar heeft hij dus geen zin meer in. Het klonkt echt 'n beetje van als ik niet weg zou gaan, dan zou je toch niks meer van mij hoeven te verwachten.
Begrijp je niet dat je met deze houding een volwassen dialoog onmogelijk maakt? Iemand geeft grenzen aan en jij gaat met je hakken in het zand en de ander mag dan hopen dat je na twee weken weer een beetje redelijk wordt en kan in de tussenliggende periode dan niet terugkomen op het onderwerp, omdat jij je dan nóg meer klem gezet voelt.
Dat komt concreet neer op iemand die altijd maar rekening moet houden met hoe de boodschap voor jou valt en op eieren moet lopen om je maar niet tegen de haren in te strijken. Dat kan bijna geen volwassene lange tijd volhouden zonder zichzelf voorbij te lopen of jou intens te gaan haten. Het draait nl. ook hier weer compleet om jou en hoe er rekening gehouden moet worden met jouw enorm lange tenen.
Het is al een miljoen keer gezegd, maar je blijft het maar op een ander afschuiven en hebt ontzettend weinig inlevingsvermogen voor een ander en veel teveel voor jezelf.
