Brief van ouders online over de nieuwe ontwikkelingen rond de zorg voor jeugd-- lees even mee!
Beste ouders,
Ouders Online heeft samen met een ouder een brief geschreven die we willen presenteren op de bijeenkomst van Jeugdpoort as dinsdag. Dat is een bijeenkomst van iedereen die ertoe doet als het gaat om jeugdbeleid (ministers, staatssecr. en het hele veld van jeugdzorg). Sinds kort willen ze daar ook oudersvertegenwoordigingen bij hebben.
Nu is Ouders Online formeel geen ouderbelangenorganisatie, maar aangezien die er ook vrijwel niet zijn, hebben we toch maar de handschoen opgepakt.
Let op: dit gaat over de nieuwe jeugdwet, die 2015 moet ingaan. Er wordt nu al van alles geregeld en beslist. De kranten schrijven er weinig over, maar ook voor gewone ouders gaat het enorme gevolgen hebben.
We willen jullie graag informeren. Dit is de brief die we daar gaan aanbieden. Volgende week komt hij ook op Ouders Online (www.ouders.nl), hopelijk ondertekend door zoveel mogelijk ouderclubs.
Graag jullie reactie!
Justine Pardoen (hoofdredactie Ouders Online)
-------------------------------------------
Geachte dames en heren,
Is het in het belang van ouders en hun kinderen dat er meer geld geïnvesteerd wordt in de jeugdzorg, en al of niet in preventie en vroegsignalering?
Misschien is het in het belang van ouders dat geprobeerd wordt juist met minder budget een betere inzet van de zorg na te streven, en te onderzoeken hoe je dat dan bereikt. In onze ogen kan dat namelijk wel, onder één belangrijke voorwaarde: dat wordt ingezet op een goede selectie ‘aan de poort’, dat wil zeggen met inzet van universitair geschoolde professionals. Dan kan, zo is onze overtuiging, de zorg voor jeugd toe met minder geld, terwijl de relatie met ouders verbetert.
Om een voorbeeld te noemen. In de jeugdhulpverlening zijn veel jongeren met psychiatrische problematiek. Zulke kinderen belasten de draagkracht van een gezin enorm. Bovendien gaat het vaak om psychiatrische ziekten met een erfelijke component, waardoor ouders ook psychische problemen kunnen hebben. Daar moet bij de beoordeling van de benodigde ondersteuning en zorg rekening mee worden gehouden. Deze beoordeling vraagt nogal wat van een jeugdprofessional. In de praktijk zien we het dan ook vaak fout gaan: de relatie tussen hulpverlening en ouders is in veel gevallen ronduit slecht, waardoor verkeerde beslissingen genomen worden, oneigenlijke machtstrijd gevoerd wordt, en de kinderen om wie het gaat, uiteindelijk niet voldoende geholpen worden. Wanneer een uithuisplaatsing volgt, wat door jeugdzorg vaak als enige redmiddel gezien wordt, raken kinderen én ouders zwaar getraumatiseerd.
In de praktijk blijkt dat de gemiddeld HBO-opgeleide jeugdzorgmedewerker niet over de juiste vaardigheden beschikt voor deze subtiele, en moeilijke processen van inschatten, oordelen, beslissen en begeleiden. Maar ook in andere gevallen zien we dat ouders ontevreden zijn over de bejegening, en krijgen kinderen niet wat ze nodig hebben. Het is juist zo vreselijk belangrijk dat ouders en jeugdhulpverlening kunnen samenwerken, zoveel mogelijk in harmonie, elkaar ondersteunend en aanvullend, en in alle transparantie. Maar dit lijkt haast een utopie, terwijl het toch ook een van de doelstellingen is van u, zoals u hier allemaal bij elkaar zit.
Waar gaat het dan mis?
Punt 1 (Waarheidsvinding en kwaliteit)
Op dit moment leidt de werkwijze van jeugdzorg tot veel onnodige tegenwerking van ouders. Bij pedagogische onmacht van ouders, of bij psychiatrische problematiek informeert de jeugdzorgmedewerker een multidisciplinair team onder leiding van een academisch geschoolde gedragsdeskundige, die oordeelt op basis van de bevindingen van de jeugdzorgmedewerker, nota bene, zonder de ouders of de jongere ooit gezien gesproken of onderzocht te hebben. Dat moet veranderen. Als dat namelijk niet gebeurt, verhuizen de oude fouten van het systeem gewoon mee in de transitie.
Het zou zo geregeld moeten worden:
• Bij forse pedagogische en/of psychiatrische problematiek dient een forse inzet aan de poort te worden geleverd. Ouders en kinderen hebben er recht op dat vanaf het begin een academisch geschoolde gedragsdeskundige wordt ingezet die het voortouw neemt om zelf met de jongere en zijn ouders in gesprek te gaan en deugdelijk onderzoek te verrichten.
• Er worden géén feiten geregistreerd van ‘horen zeggen’, maar alleen uit eigen bevinding. Als een buurvrouw constateert dat een moeder een bepaalde diagnose heeft, wordt dat niet als feit genoteerd, maar is dat hooguit aanleiding voor meer onderzoek.
• Waar uitspraken van derden niet kunnen worden bevestigd, kunnen deze niet als zodanig een rol spelen in het verdere proces. Dat dat nu wel zo is, heeft ertoe geleid dat jeugdzorg veel fouten maakt, en dat ouders zich rechteloos voelen, en vaak wanhopig.
Punt 2 (Rechtspositie ouders en kinderen)
Met de transitie worden de waarborgen voor cliënten sterk verminderd. Zo verdwijnt met de transitie het recht op zorg, en we vinden dit is strijdig met artikel 24 IVRK. Het is niet zeker of jongeren die nu een vaste behandelaar of begeleider hebben, deze kunnen behouden. Ouders maken zich nu zorgen, en terecht: ze vrezen dat een passend zorg- of hulpaanbod hun kinderen onthouden kan worden onthouden, doordat bij gemeenten het geld zomaar op kan zijn, of dat zij beslissen het anders te besteden, of dat het type zorg niet is ingekocht of omdat de gemeenten geen leveringsplicht hebben.
Met de transitie kan het dus straks zo zijn dat jongeren in Rotterdam nog wel passende zorg kunnen krijgen en in Groningen niet. We vinden dit strijdig met het gelijkheidsbeginsel. Moeten ouders straks gaan procederen om de juiste hulp te krijgen voor hun kind? Krijgen we straks net zoals in het onderwijs waar nu 16.000 thuiszitters zijn waar niet echt naar omgekeken wordt, te maken met duizenden kinderen in psychische nood die niet de zorg krijgen die ze nodig hebben? Hierdoor vallen ze buiten de boot en maken ze een valse start in hun leven. Naast financiële gevolgen zou dat een enorm negatieve invloed hebben op het welbevinden van ouders en die jongeren die dan onbetamelijk lang op de juiste zorg moeten wachten. Nog afgezien van de maatschappelijke gevolgen op de lange termijn.
Kortom, onze vraag is hoe meer geld in de jeugdzorg deze problemen kan oplossen? Ouders hebben er op dit moment niet veel vertrouwen in, om eerlijk te zijn. We zien ook niet hoe meer geld investeren in het nog vroeger aanwezig zijn in alle gezinnen, de problemen gaat oplossen van een ongezonde levensstijl, toenemende obesitas, schooluitval en radicalisering, jeugdcriminaliteit en de nu op ons afkomende grote jeugdwerkeloosheid. Ouders maken zich zorgen dat er juist meer jongeren tussen wal en schip zullen belanden met de nieuwe jeugdwet en dat hun ouders niet weten waar ze terecht kunnen als er conflicten ontstaan met de gemeente over de juiste zorg. Hoe wordt de rechtsbescherming van ouders en kinderen geregeld?
Tot slot: De voorwaarden voor succes
Het hele doel van de transitie was het geldmonster te beteugelen door de zorg dichter bij de mensen brengen en de gemeenten uitvoeringsverantwoordelijk te maken. Maar de transitie heeft alleen kans van slagen onder de volgende voorwaarden:
• als de gemeenten zich bij de hele transitie meer gaan aantrekken van het perspectief van de gebruikers, dus van de ouders en kinderen in wiens belang dit allemaal ondernomen wordt;
• als er academisch gekwalificeerde professionals (zoals orthopedagogen en psychologen) aan de poort komen, waar ouders voldoende vertrouwen in hebben;
• als al het huidige jeugdzorg personeel beter wordt opgeleid, met het doel om de eigen kracht van ouders zelf en hun kinderen te leren zien, respecteren en meer te benutten;
• als duidelijk is hoe de positie, ook de rechtspositie, van ouders en kinderen geregeld wordt, zodat zij weer vertrouwen kunnen hebben in het systeem van jeugdzorg;
• als het hele proces alleen nog gewerkt wordt met feiten die volgen uit eigen bevindingen op basis van gedegen onderzoek door wetenschappelijk geschoolde jeugdprofessionals, in plaats van op hear say uit de sociale omgeving van een cliënt.
• als ouders in de jeugdzorg recht krijgen op een second opinion;
• als er aandacht is voor de noodzakelijke samenhang en integrale aanpak binnen het gehele sociale domein, inclusief passend onderwijs;
• als ervaringsdeskundigen zoals ouders, cliënten en hun familie, een rol zullen krijgen in visitatiecommissies;
• als, kort gezegd, een transparantere, gevalideerde werkwijze wordt gecreëerd, die gecontroleerd en getoetst kan worden.
Wat helpt
Uiteindelijk helpt alleen goede hulpverlening en ouders en hulpverleners die snappen dat signalering en melding een dure hype is en een valkuil waardoor de hulp aan ouders en kinderen onveilig wordt. En dat zolang dossiers een manier zijn om ouders onderuit te halen dat het nooit wat wordt met een juiste risicotaxatie.
Meldcode per 1 juli a.s.
Voorlopig wordt de bedreiging van de ouderlijke integriteit en ondermijning van de positie van ouders alleen maar ernstiger.
http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/huiselijk-geweld/hulp-bieden/meldcode
Allerlei bureautjes trainen inmiddels hoog- en laaggeschoold personeel in alle sectoren in het hanteren van de LIRIK, die lijst waar je elk kind in kan terug vinden vanwege de ruime en elkaar aanvullende criteria. Afgezien nog van de transitie naar de gemeenten waar een hoop onzekerheid afkomt op jeugdhulpverleners. Een chaotische situatie waarin men de eigen frustraties gaat afreageren op ouders. Lukt het even niet? Een melding is zo gedaan.
Al zeker als er, net als inmiddels in het voortgezet onderwijs, er allerlei vinkjesformulieren en procedures worden afgestemd. Geen toestemming voor bespreking in een ZATteam? Melden bij BJZ.
Wie nu hulp zoekt zal zich moeten omringen met medestanders uit eigen kring.
Gevolgen uhp
http://en.wikipedia.org/wiki/Child_Protective_Services
Deze engelse wikipedia site laat goed zien wat de gevolgen zijn van staatsingrijpen in gezinnen.
"The number of foster children in the state's care increased 24 percent to 32,474 in Fiscal 2005, while the number of deaths increased 60 percent. Compared to the general population, a child is four times more likely to die in the Texas foster care system."
In Nederland hebben we het gehad over sexueel misbruik. Nog niet eens over geweld, moord en doodslag. 4 Keer zoveel kans voor een kind om dood te gaan in de pleegzorg.
Dat zou te denken moeten geven en tot uiterste terughoudendheid moeten dwingen.
Wereldwijd: je voorland
http://www.parentsinaction.net/english/Legal/KnowYourFamilyRights.htm
"Know your rights before you talk to anyone from CPS, they won’t tell you your rights. CPS can’t do anything without your consent”
"A guide to protect the constitutional rights of both parents and children"
"The authors were victims of a false report and were falsely accused by DCF in Connecticut without conducting a proper investigation. The authors fought back for 8-months against this corrupt organization whose order of the day was to deny them their 4th, 6th and 14th Amendment rights and to fabricate false charges without evidence. DCF’s charges and petition to the court was nothing more than baseless allegations, never evidence."
Het voordeel in Amerika is dan wel weer dat je kan procederen voor schadevergoeding en dat kan hier niet.
Voor Nederland is de stichting KOG een goede waarschuwing voor ouders die te maken krijgen met het AMK en de Kinderbescherming. En een waarschuwing om geen zaken te doen met jeugdzorgwerkers die meer training hebben in het signaleren van kindermishandeling dan in casemanagement.
Annej
Ik geloof niet dat iemand dit nog leest, AnneJ. Het wordt nogal erg insiders (ik weet in elk geval totaal niet meer waar je het nu allemaal over hebt)
Jdh gaat stoppen
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/04/jeugdzorg-dark-horse-wordt-vanaf-30.html
Alles is wel zo'n beetje gezegd. Sven en Ranada hebben in elk geval wat succesjes op hun naam staan. De poppenvilla, het dossier Yunus, en meer.
"Men heeft in jeugdzorgland geen oog voor het daadwerkelijke kind, maar voor het symbolische kind, het kind waar men in ‘gelooft’. De jeugdbeschermer droomt van onschuld en ziet niet dat hij zelf een deel is van het kwaad, van de verkrachting van die onschuld"
Toch verwacht ik nog van ze te horen, al is het maar in ingezonden brieven of op twitter.
Maar verstandig is het wel zo'n poging om weer eens hele andere dingen te gaan doen met je leven. Dat spreekt mij ook wel aan. Maar ik weet ook dat je het nooit helemaal kunt loslaten wat er gebeurt is.
Stenna
Dat er niemand reageert wil niet zeggen dat er niet wordt gelezen. Ik lees anders de berichten van AnnaJ maar al te graag.
Darkhorse
Ik kan wel begrijpen dat ze er afstand van nemen. In dit soort discussies is het mij ook al opgevallen dat er maar weinig mensen zijn die echt wat geven om een kind. Veel mensen blijken het wel best te vinden dat kinderen zwaar mishandeld worden door de kinderrooforganisatie.
Maar ja, het is ook te ongelooflijk om waar te zijn. Je snapt het pas als het je eigen kind overkomt.
Kennis uit het oog verloren
Van de week heb ik nog een kennis uit het oog verloren door een wraakactie van de kinderrooforganisaties op haar kind.
Ze had namelijk te veel klachten waar de kinderrooforganisatie haar gelijk in moest geven. Dus wat doet de kinderrooforganisatie als ze op hun teentjes getrapt zijn: dan besluiten ze maar om het kind uit huis te sleuren.
Dit kind vertelde aan mij altijd dat ze de liefste en beste mamma van de wereld had en nooit bij haar weg wilde.
Verdrietig richard
Je zou willen dat mensen in de hulpverlening dat verdriet ook konden zien in plaats van zich te verschuilen achter regeltjes en procedures en zich op te laten jagen door hysterische overheidsspotjes.
Kindermishandeling
Ook mondhygienisten zijn bestookt met workshopjes 'kindermishandeling'.
" L. Steverink-Jorna þ@Mondzorg8erhoek 15 april Is het kindermishandeling als de tanden niet of niet vaak genoeg worden gepoetst? #watvindjij ?"
Lijkt me kandidaat voor een OTS en een uHP, nietwaar? Die mondhygieniste dan.
Naar het amk
"Annika Paap þ@AnnikaPaap 15 april @Mondzorg8erhoek absoluut! hoort bij de dagelijkse verzorging, net als wassen, eten en schone kleding. verwaarlozing is ook mishandeling"
En dan wordt het AMK gebeld voor advies. De rest is history.
Preken
voor eigen Parochie, heet dit ook wel. Of voor eigen sekte, zou ik haast zeggen.
Eigen rubriek
Kan er geen eigen rubriek komen, iets van "hulpverlening" of zo? Ik merk dat ik Algemeen Ouderschap steeds meer ga mijden omdat het nog maar over 1 onderwerp lijkt te gaan. En anders wordt het wel naar dat ene onderwerp toegestuurd.
Ik sluit mijn ogen niet voor misstanden in de (jeugd)zorg, maar ik vind de toon hier erg aanvallend, verbeten en alleen maar negatief.
Een reden om het niet zo serieus te nemen als misschien zou moeten.
Verder hebben meerdere mensen al aangegeven zich hieraan te storen, vandaar de suggestie voor een aparte rubriek.
Goed idee
Hoewel ze natuurlijk al hun eigen website hebben (Darkhorse oid). Maar je hebt gelijk dat er bijzonder weinig gepost wordt nog, in de rubriek Algemeen. Ik vermoed ook door het sterke "single issue" gehalte van de laatste tijd. Dus mij lijkt het ook een goed idee, een eigen rubriek.
Laten we het over de toon dan nu maar niet meer hebben, dat wordt meteen weer dezelfde herhaling van zetten vrees ik.
Trend
Ook in de medische zorg worden er steeds meer klachten ingediend. http://medischcontact.artsennet.nl/nieuws-26/archief-6/tijdschriftartikel/124820/steeds-meer-tuchtklachten.htm.
Als je het ruim neemt lijkt 25% gegrond is te lezen.
Ja ik steun het idee
Ik steun het idee van een aparte rubriek van harte. Ik begin ook steeds meer moeite te krijgen met sommige discussies in deze rubriek.
Wat zijn we weer eensgezind....
.....het is wat Richard zegt: Je snapt het pas als het je eigen kind overkomt.
Het is wat Darkhorse -die er dus mee stopt- zegt: je kunt honderd keer herhalen wat er mis zit in de jeugdzorg, het ontbreekt aan draagvlak. Geen journalist die zich erin waagt en als politici luisteren dan is het naar de jeugdzorg zelf. Logisch ook, jeugdzorg heeft miljoenen te besteden aan spotjes en voorlichtingsmateriaal waarin ze zelf de reddende engel mag spelen. Dat er heel veel mensen zijn die door falen van de organisatie (verder) in de ellende worden gestort, ach......blijkbaar is wat er gebeurt te erg om geloofd te worden, om zelfs maar aandacht aan te besteden. Je zult het betreffende gezin maar zijn.
Justine, bedankt.
Handig
Het idee dat je er zelf toch niet mee te maken gaat krijgen klopt niet. Om redenen die niets met jou of je gezin te maken hebben kun je een melding krijgen, vooral nu het aantal potentiele melders omhooggeschroefd is en getraind wordt voor de verplichte meldcode per 1 juli a.s.
Het is goed om te weten wat je rechten zijn en samen te bedenken hoe je ongewenste inmenging kunt voorkomen.
Ik zou bijvoorbeeld niet naar een mondhygieniste gaan en de tandarts niet meer vragen om poetsinstructie. Uiteindelijk moet je dat toch zelf met je kinderen oplossen, dat gaan zij niet voor je doen. En dan kom je wel in de picture van potentiele melders.
Dus zorg dat je kinderen goed gepoetst bij de tandarts verschijnen en accepteer dat niet altijd goed poetsen maar als een natuurverschijnsel waar je verder niet over in discussie gaat: het kan altijd beter en je let er al op dat ze poetsen. Of zoek een andere tandarts. Onze tandarts heeft helemaal geen neigingen om zich met mijn opvoeding te bemoeien. Hij geeft advies en dat is dat, verder moeten we het zelf uit zoeken. En ik heb ook nog nooit het advies gehad om naar een mondhygieniste te gaan.
Wat bedoel je emine
Emine, bedoel je dat we het daarom dus niet meer over andere onderwerpen mogen hebben, in deze rubriek Algemeen? Vind je een aparte rubriek dus geen goed idee?
Onzin
Onzin natuurlijk dat ik zou vinden dat het niet meer over andere onderwerpen zou mogen gaan. Volgens mij reageer ik daar trouwens ook net zo hard aan mee hoor.
Wel vind ik het bijzonder dat er zo weinig oog en oor is voor dit leed. Nou weet ik hoor, dat een dood kind erger is. En da thet terecht is dat mensen dan begrip en steun krijgen. Maar dat zou ik ook zo graag zien voor jeugdzorgslachtoffers. Mensen echter die hun kind kwijt zijn aan de leugens van de jeugdzorg of dag in dag uit bang moeten zijn dat de gezinsvoogd het idee krijgt het kind uit huis te plaatsen, hoeven niet op begrip te rekenen. Zij worden tot tweederangsburger (of nog minder), kijken of ze (hoewel ze met veel zijn) toch geen gelijk hebben in wat ze zeggen hoeft niet. Nee, liever roepen we dat een kind niet voor niets uit huis geplaatst wordt, zelfs een luisterend oor is teveel. Stel jezelf even in de plek, denk ik dan.
Emine
Ik denk dat er hier niemand is die ontkent dat er misstanden zijn. Dat er onterecht kinderen uit huis worden geplaatst en dat het leed en het trauma niet te overzien is. Dat er zeer zeker iets moet veranderen.
Jullie worden geloofd, jullie pijn wordt erkend.
Maar...
Er zijn ook een heleboel mensen die die ervaringen niet hebben en ook nooit zullen krijgen. Toeval? Ja, misschien, maar dat feit is er. En nogmaals, dat zegt niet dat jullie verhaal onwaar is, maar dat het niet alleen zwart is. Ook wit, en meestal grijs.
De manier waarop ouders die geen slechte ervaringen hebben hier worden benaderd slaat elke discussie dood. Er wordt een mening opgedrongen, op een onprettige manier.
En dan kan er geschermd worden met een onderzoek hier en een onderzoek daar, als mensen simpelweg goede ervaringen hebben zullen ze die onderzoeken of niet lezen, of met een korreltje zout nemen.
Waarschuwingen zijn fijn, maar een overkill werkt op mij als een lap op een rode stier. En dat is wat hier in mijn ogen gebeurd.
Daarom pleit ik voor een eigen rubriek, waar mensen die antwoorden, ervaringen en meningen zoeken kunnen kijken of ze zich daar op hun plek voelen. En zodat Algemeen Ouderschap weer de rubriek wordt waar het voor is bedoeld; voor algemene dingen die met het ouderschap te maken hebben.
Nu loopt deze rubriek leeg, dat kan toch ook niet de bedoeling zijn?
Nee hoor
ik laat me niet verleiden de discussie hierboven in deze draad (en in andere draadjes) weer opnieuw in te gaan. Anderen hebben hier al prima uitgelegd wat er niet klopt in jouw redenering en verwijt dat dit ons niet zou kunnen schelen. Geef ze een eigen rubriek, please!
Stenna
Alleen wel jammer dat hier inmiddels waarschijnlijk bijna niemand meer leest. Ik was wel benieuwd of meer mensen dit een goed idee vinden.
Niet nog meer rubrieken alsjeblieft
't is niet zozeer deze rubriek die leegloopt, het is meer OO in zijn geheel dat leegloopt. Steeds meer rubrieken hebben vrijwel geen toeloop. Steeds meer rubrieken open ik niet eens meer omdat de kans dat er iets in staat heel erg klein is.
Mijns inziens zou OO juist drastisch moeten snijden in het aantal rubrieken. Het is tijd om nauwelijks bezochte rubrieken op te heffen of samen te voegen.
Met het huidig tempo van leegloop vermoed ik dat OO over een paar jaar verdwenen is.
Ik steun het idee voor een eigen rubriek.
Wellicht een goed plan
Niet alleen voor de conceptuele discussies maar juist ook om de mensen die in aanraking komen en vragen hebben een "portal" te geven. Ik zie vaak (mi) goede adviezen langskomen aan mensen die er mee te maken krijgen en door een eigen rubriek weet men veel beter dat dit soort advies hier gegeven kan worden. Lijkt me waardevol
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Leegloop
Fora lopen zowieso leeg. Facebook is een belangrijke vervanger geworden. Maar dit forum heeft ook nog eens als belangrijk nadeel dat de lay out heel vervelend is. Ik hoop dat OOL een facebookpagina zal maken, het geluid is te belangrijk om te verdwijnen. En iets zal doen aan deze vorm van een forum. Het geluid is te belangrijk.
Richard
Misschien zat je al op een reactie te wachten, maar ik vind dit nogal een aantijging:
In dit soort discussies is het mij ook al opgevallen dat er maar weinig mensen zijn die echt wat geven om een kind. Veel mensen blijken het wel best te vinden dat kinderen zwaar mishandeld worden door de kinderrooforganisatie. ===
Dat ik niks om een kind zou geven, maak je op uit het feit dat ik niet met jullie meehuil? Nou... meld mij dan maar aan bij het AMK. Klacht: kaaskopje geeft niks om kinderen, omdat ze niet voor de volle 100 procent achter ons staat.
Dit is wat me zo tegenstaat in o.a. jouw reacties. Je staat niet open voor iets anders dan jouw gelijk. Wie weet is mijn mening wel grijs en niet zo zwart wit als jij erin staat en waar jij mij (want ik vat jouw opmerking persoonlijk op) van beschuldigt. Je hoeft niet voor jouw mening te zijn om wel begrip te hebben voor je frustratie en om wel te zien dat er dingen verkeerd gaan.
Gerry
OOL heeft al een facebookpagina.
https://www.facebook.com/OudersOnline?fref=ts
