Aversie tegen bv

Huisarts

De huisartsen uit mijn woonplaats verwijzen bv-ende dames met vragen/problemen door naar mij. De vrouwelijke sectie is bij me op cursus geweest.

Iedereen blij.

Tirza

Mariarosa

Als je die moeite wilt nemen, graag. Mijn email is jegrootje apestaartje zeelandnet punt nl

Tirza

Buiten

Juist heerlijk, mensen blijven in beweging, hoewel je altijd een keukenkluitje houdt Zet die mensen in, dat vinden ze leuk!
Het wordt vast geweldig, veel plezier!

Manda

Heb je mijn verklaring voor je duizelingen en flauwtes ooit gelezen? Het is niet veel voorkomend, maar wel redelijk bekend verschijnsel, een "bijwerking" van oxytocine. Oxytocine komt vrij bij de toeschietreflex (of andersom eigenljk, het zorgt er voor dat de tsr optreedt) en heeft een sterk vernauwende werking o pspiergroepen. Sommige moeders (en jij klinkt als een daarvan) ervaren bij de stoot oxytocine misselijkheid, duizelingen, migraine-achtige verschijnselen omdat dus ook ándere spieren worden samengetrokken als alleen die van de melkproducerende cellen.
Hetzelfde hormoon zorgt voor het samentrekken van de baarmoeder in je kraambed, dat kan ook echt flínk pijn doen. En dat van zo'n suf hormoontje. Er is vrij weinig aan te doen, het neemt op den duur af, omdat de oxytocine-levels wat beter ingeregeld raken.

Tirza

sorry, bericht moest hier onder.

Overigens

Wil ik nogmaals benadrukken dat ik persoonlijk dus geen bv-tegenstander ben. Ik heb het zelf met heeeeeeeeeeeeeel veel plezier gedaan en kijk écht met weemoed terug naar die tijd (ze wilden zelf stoppen en hadden écht geen interesse meer in die borst, snik, snik). Ik heb in die tijd ook heel veel gehad aan allerlei adviezen hier op dit forum. Ik had nog nooit in mijn leven van bijvoorbeeld een zuigelingenstaking gehoord, totdat mijn dochter dus zo'n fervent vakbondsaanhanger bleek te zijn en staakte. Door Mieke wist ik dit, dat het een fase was, dat het later weer beter zou gaan en omdat ik ook echt door wilde gaan met bv ben ik dus wel de strijd aangegaan waardoor ik nog 8 maanden heb kunnen genieten.
Maar soms.......
En helaas onthouden mensen wél die soms en niet die andere keren en krijg je dus de naam van bv-fanatici of bv-maffia. En ik zou het zo zonde vinden als die fanatici geen halt toegeroepen wordt waardoor bv en alles daar omheen om zeep geholpen wordt.
En daar komt dus mijn ervaring bovenop, maar dat is misschien niet helemaal eerlijk, omdat ik uit hoofde van mijn beroep dus vaker tegen dit aan loop dan de gemiddelde Nederlander.
Grtz.
Ardnax

Mieke

Die huisarts is slecht op de hoogte. Ik kan niet anders zeggen en heeft gefaald in het goed begeleiden van zijn patient.
Bovendien is het, gezien zijn taalgebruik, ook nog eens een communicatieve hork, maar dat terzijde.
Wie weet is voor hem een info-avond in jouw praktijk een optie ?
Heb je dat eigenlijk in de planning staan; workshops voor huisartsen om én jouw praktijk te promoten én om hun kennis op peil te houden ?
Ik zei net trouwens wel dat een mammografie kan tijdens bv, en het kan ook, maar het is wel dweilen daarna
Ik heb me rotgeschaamd toen ik de mammografie kreeg tijdens de bv....het spoot écht alle kanten op.
Het hielp overigens wel, dat portie ervaring aan de andere kant van de schakeltafel, bij borstvoedende moeders die ik daarna zelf kreeg als patient.
Grtz.
Ardnax

Manda

Manda, OK, we zullen het niet over jouw borsten hebben

Maar meen je dit nou echt? En als jouw zus/vriendin dan later bij jou komt uithuilen omdat ze er achter is gekomen dat je best kunt voeden met een A cup zeg je dan, Dat wist ik ook wel maar ik vind dat ik als volwassen vrouw niet over jouw borsten mag praten dus heb ik niets gezegd?

Ik ben nu de borstvoeding aan het afbouwen met als reden dat ik er echt geen zin meer in heb. Het maakt mij dan ook niets uit als iedereen dit onzin vindt en ik zal me daar ook zeker niet schuldig over voelen. Ik wil gewoon niet meer.

Maar toen ik eigenlijk dacht dat ik moest stoppen(terwijl ik dat nog niet wilde) heb ik veel gehad aan de adviezen van Mieke en anderen hier op het forum.

Ziva

Cup A, dat is natuurlijk een beetje een raar standpunt die mijn zus/vriendin niet zou maken. Dus in die zin kan ik er niet echt iets mee. Overigens hebben mijn zus, schoonzus, overige familie en al mijn vriendinnen bv gegeven.

Kijk, sommige dingen lopen gewoon zoals ze lopen. Ik ben in deze discussie gestapt toen ik net op kraamvisite was geweest van een vriendin die het een week heeft geprobeerd maar het gewoonweg niet lukte. Ik heb gezegd dat ik bv niet zo belangrijk vindt, dat het nu een groot issue lijkt maar dat is het over een jaar heel anders. "je hebt het toch geprobeerd, pech, en nu verder gaan".

Weet je dit soort discussies lopen ook heel hoog op als het over abortus gaat, ook dan ben ik voor volledige zeggenschap van de vrouw ook al houdt ze er gruwelijke redenen op na.

Dat ik er heel anders over denk hoeft niet te betekenen dat ik dat op moet leggen aan anderen. Ik geloof niet in jezus, ik ga ook niet op straat mensen er van overtuigen dat hij niet bestaat. De mensen die wel in hem geloven moeten dat vooral blijven doen. Komt uiteindelijk allemaal neer op respect, respect dat een ander anders in elkaar zit en dat mag.

Toch blijft het vreemd

Betrek je vervelende ervaringen met andere deskundigen ook op de beroepsgroep? Of op het beroep? Natuurlijk heb je goede en slechte, aardige en onaardige mensen bij bv-deskundigen net als overal.
Ik denk trouwens dat de vrijwilligheid van een deel van de bv-deskundigen een rol speelt. Daardoor wordt het eerder als 'bekeren' gezien en vergeleken met prive-bemoeienis van vrienden onderling, en minder als een beroepsrol waarin je nou eenmaal als functie hebt, naar het waarom te vragen (om dat voorbeeld maar even te nemen).

Is die vraag voor mij?

het komt niet puur door de beroepsgroep of fanatici. Er is ook iets wat veel puurder en eigen is en dat heb ik nu al 10 keer gezegd geloof ik.

Het is gewoon niet zo belangrijk meer voor mij. Dat is een mening gevormd door ervaring, grappig om te zien hoe vrouwen zich dat zelf persoonlijk aantrekken.

Nee ik was heel onduidelijk

Het eerste deel van mijn vorige posting was een reactie op Harmke. (en soortgelijke postings). Het is me van jou, Manda, wel duidelijk dat jouw mening niet alleen of zelfs voornamelijk met de bv-beroepsgroep te maken heeft.
Voor het tweede deel had ik bovendien dat bekeren wel van jou geleend, maar ik heb helemaal niet de indruk dat jij er zo tegenaan kijkt, tenslotte vergelijk je het met je eigen beroep. Ik zou ook niet expliciet kunnen zeggen wier visie hier wel door die vrijwilligheid wordt beinvloed, op die van Miekes 'mevrouwtje' huisarts na dan. Het is meer een vage indruk dat dat een rol kan spelen.

Overigens harmke

vreselijk, die cb verpleegkundige! Even los van mijn bovenstaande reacties.

Vraagje

Aan de mensen die zeggen dat ze een aversie voor borstvoeding hebben gekregen omdat een verpleegkundige of kraamverzorgster of lactatiekundige zo overdreven fanatiek was. Wat doe je dan als je ook een huisarts treft die juist overdreven fanatiek voor flesvoeding is? Die zegt "jee mevrouw, geen wonder dat uw kind ziek is, geeft u echt nog borstvoeding met zeven maanden? daar zit nu helemaal niets meer in hoor. U moet zo snel mogelijk afbouwen". Grote onzin natuurlijk. Daar krijg ik nou een aversie tegen flesvoeding van. Maar wat moet ik mijn kind dan voeden? Geen borstvoeding, want de borstvoedingsmensen zijn zo fanatiek. Geen flesvoeding, want de flesvoedingmensen zijn zo fanatiek. Niks dan maar?

Zucht

Ja peach, geef dan maar niks...
Grtz.
Ardnax

Wat me opvalt

Is dat "mensen zoals Mieke en ik" niet onder de bv-maffia worden geschaard. Terwijl wij nou juist von Kopf biss Fuss op borstvoeding zijn ingesteld.
Een aantal jaren geleden is er onderzoek gedaan naar de attitude van zorgverleners versus bv. Zowel de moeders als de zorgverleners werden geinterviewd. Moeders constateerden wat ik hier ook constateer: de mensen die "er van zijn", dáár heb je wat aan. De doorsnee zorgverlener komt niet verder dan theorie, maar mist domweg de praktische vaardigheden en tips, maar bovenal de attitude om dingen bij de moeder te laten en háár te volgen ipv dingen door te drukken. Of, zoals iemand het hier zo treffend schreef: borstvoeding moet, maar we zeggen lekker niet hoe je het doet.

Tirza

Tirza

ik heb toch de indruk dat jij feller en fanatieker op mij over komt dan Mieke. Ik wist overigens niet dat jij ook lactatiekundige was.

Misschien

verwar ik dan Tirza's lyrische eigen persoonlijke ervaringen met haar zo gezegde professionele output, die wisselen elkaar namelijk nogal af in de diverse draadjes.

Het verhaal over de oxytocine nav mijn bv ervaring is ook weer zo uit de lucht gegrepen dat ik er eerder niet op ben ingegaan. is lactatiekunde uberhaupt echt een wetenschap waarin je geleerd wordt eerst informatie te winnen voordat je met een theorie komt ?

Ardnax

Ardnax: "Stel nou dat de reden was geweest dat ze slechts maat A heeft en dus nooit genoeg kan hebben (fabeltje)? Wat dan?
Was er dan commentaar gekomen dat ze de verkeerde keuze gemaakt had, want het was maar een fabeltje? Dan leg je namelijk een waardeoordeel neer. Of was er verder dan niks over gezegd?"
Mag ik van jullie tegen zo'n mevrouw zeggen dat het niet uitmaakt hoe groot haar cup-maat is en dat je met kleine borsten ook je baby kunt voeden? Of veroordeel ik haar dan in jouw opinie?
Groeten, Maw.

Emmawee

Zie mijn eerdere reactie (waarin ik schrijf hoe ik zou reageren, wat redelijk oveeren komt met de jouwe)
grtz.
Ardnax

Manda

Laat maar. Wij boteren niet. Ik geloof niet dat ik overigens ooit een woord heb geschreven over mijn persoonlijke bv-ervaringen op dit forum. Mijn kinderen zijn namelijk inmiddels al een poosje van de borst.
En om het verwarrend te maken: ik ben wel lactatiekundige (dat is nml. een vrije titel), maar geen lactatiekundige IBCLC. Het boek wat op de opleiding van die laatste gebruikt wordt, is onder mijn redactie. En ja, en ook voor het oxytocineverhaal zijn wetenschappelijke bewijzen. Mijn dagelijks werk bestaat uit het begeleiden van borstvoedende vrouwen en het publiceren daarover. En zo nog een paar dingetjes.

Tirza

Ardnax

Ok, helder, daar heb ik overheen gelezen. Als ik effe mag samenvatten bedoel je dus gewoon: als je enthousiast bent over borstvoeding, spreek dan je mede-borstvoedingsfans aan op eventueel voorkomend overdreven fanatiek gedrag. Daar ben ik het mee eens hoor, heb het alleen nog niet vaak meegemaakt. Vaker heb ik meegemaakt dat opmerkingen negatief gekleurd of gedraaid worden. Dat 'waarom' vragen al gezien wordt als een aanval. Of dat je niet te enthousiast mag doen, omdat "vroegtijdige afhakers" daar mogelijk een schuldgevoel van kunnen krijgen, of dat je geen kunstvoeding mag zeggen, omdat dat negatief zou klinken. Tja... daar word ik dan weer moe van.
Groeten, Maw.

Tirza

ik zou niet weten of wij wel of niet boteren. Dat maakt mi ook niet uit. Deze discussie zullen we misschien ooit nog wel een keertje voeren, niet dat ik van mening zal veranderen maar misschien weet ik mij dan beter uit te drukken

Manda

Hoi Manda, Even plakken uit jouw berichtje

Cup A, dat is natuurlijk een beetje een raar standpunt die mijn zus/vriendin niet zou maken. Dus in die zin kan ik er niet echt iets mee.

Dit is natuurlijk maar een voorbeeld maar toch zijn er mensen die dit geloven (al ken jij ze misschien niet) Ik ben het ook helemaal met je eens dat je respect voor elkaars keuzes moet hebben en je ander niet jouw normen en waarden zou moeten oplegggen. Ik trek alleen een grens bij misinformatie.

Als iemand mij verteld geen bv te willen geven omdat ze daar geen zin in heeft of zo'n gedoe vindt of flesjes domweg veel leuker vindt dan de borst dan zal ik daar niet tegen in gaan. Net als jij vind ik het niet zo belangrijk wat een ander zijn kind te eten wil geven.

Maar als ze wel graag bv wil geven maar door een bakerpraatje denkt dat dat niet kan dan voel ik me wel verplicht de goede informatie te geven.

Zo begrijp ik echt niet hoe je als moeder of vader kan blijven roken terwijl je kinderen hebt. Er is bewezen dat kinderen van ouders die roken zelf vaker gaan roken dan kinderen van niet rokende ouders. Daarbij lopen je kinderen een groter risico jong hun vader of moeder te verliezen. Toch zijn er aardig wat mensen die ondanks dit gewoon doorroken met als argument ik rook niet waar de kinderen bijzijn. Al snap ik dit niet toch is het hun eigen zaak en zal ik daar niets over zeggen.

Inderdaad waar het op neer komt is respect voor elkaars keuzes maar dan wat mij betreft wel met de juiste informatie.

Laatste ziva

"Maar als ze wel graag bv wil geven maar door een bakerpraatje denkt dat dat niet kan dan voel ik me wel verplicht de goede informatie te geven. "

Dan moet je eerst vragen of de intentie er wel is om bv te geven, dan moet je vragen welke info zij heeft gehad en daarover heen kom jij met de 'juiste' informatie.

Ik zit niet te wachten op dit soort gesprekken aan het kraambed.

Kraambed

Kijk, daar kan ik me dan weer niet zoveel bij voorstellen dat ik met een vriendin/zus/collega het pas tijdens haar kraambed over wel of niet borstvoeding zou hebben. Dat komt in de negen maanden daarvoor echt wel een keer eerder aan de orde. Net als eindeloos kleppen over de zwangerschapskwaaltjes, de slapeloze nachten en de duizend andere dingen waar je je als zwangere druk over kan maken. Maar goed, ieder zijn eigen manier van communiceren.

Tja

hier nog geen slapeloze nachten of kwaaltjes dus misschien ligt het daar wel aan en praten over bv zie ik echt niet gebeuren, het doet er zo weinig toe.

gr. Manda (6 wkn zwanger)

Aversie tegen bv

Ik ben het wel met Ardnax eens. Door de hype die er nu is over bv, is het heel moeilijk voor vrouwen om eerlijk te zeggen dat ze kv gaan geven of doen. Ik hoor zovaak vrouwen dat ze verschrikkelijk door gaan en zichzelf pushen om bv te geven, omdat ze denken dat het MOET.
Bij mijn eerste zwangerschap heb ik een bewuste keuze genomen om kv te gaan geven. Alle zwangere vrouwen en zelfs de cursiste van gym waren sprakeloos! Maar o wat vond de cursiste het knap dat ik daar vooruit kwam! Hoe zo knap? We leven toch in een wereld waar we onze eigen keuzes mogen maken? Nu van de 2e zwanger en weer die preek, weer die verbazing, weer al die consequenties en gevolgen die ik heel schuldig naar me toegeworpen krijg. Wordt er zo moe van. O en die zwangere vrouwen van de cursus? Na een week of binnen een paar dagen, waren ze allemaal gestopt met bv. Knap hoor! En moet je dan de excuses horen die ze maakten! Pff, ieder zn eigen keus en ieder zn eigen ding. Maar die hype over bv, wordt ik echt kwaad en moe van.