Aub kijken : uur van de wolf op vrijdag 6 maart 22.50

Vandaag stuk in de krant

Een groot artikel in de Stentor met daarin zowel reakties van Alain en vader, en tevens een stuk van moeder.
Het eerste dat me opviel is dat vader zegt dat de dochters niets weten van alle commotie na de uitzending omdat ze niet op het internet mogen.
Wat denkt hij dat die meiden op school doen????

Groetjes, Minet

Hmm

Ik had de link willen plaatsen maar de Stentor heeft het stuk tot nu toe nog niet online gezet............zouden ze bang zijn voor een overdaad aan reakties?
Het artikel heet: Bewind van vader Pondman onder vuur

Groetjes, Minet

Ik heb ook het artikel gelezen

Ik wist niet dat het zo dicht bij waar ik woon speelde
Raar artikel en zeker die opmerking over dat de meiden niks weten omdat ze niet achter de pc mogen.Op school horen ze vast van alles en ze moeten toch ook dingen opzoeken voor werkstukken enzo op internet???

Ik blijf het een nare situatie vinden hoe die kids leven.Sinilind ik kan me voorstellen dat het je zo aangrijpt als het een goede vriendin van je is.
(((((sinilind)))))

Sini

Sterkte,ook voor jou,wat zul je je machteloos voelen....
Groetjes,Bastet

Wauw sini!

Wát een bericht van Renee Jonker! Wat hij schrijft is een enorme bevestiging voor je vriendin en voor wat jij al eerder schreef, en voor iedereen die alarmbellen kreeg bij deze documentaire. Hij geeft direct ook een, vind ik terechte, duw aan de regisseur van de documentaire en de redacties van verschillende programma's zoals De Wereld Draait Door, omdat deze blijkbaar totaal geen verstand hebben van werkelijke kunst en talent en kritiekloos zonder verstand van zaken alles uitzenden.
Blijkbaar is in de muziekwereld enorme commotie ontstaan over de documentaire, gelukkig maar. Helaas blijkt ook pa Pondman een verschrikkelijk eng iemand is, als zelfs gerenommeerde namen niet openlijk hun commentaar durven te leveren, uit angst voor wat dit voor effect zal hebben op de kinderen en ook op henzelf(!).
Als laatste, op de site van de NPS waar ook de reactie van Renee op staat, staat iets later gepost ook weer een reactie van Franciscus Pondman himself. Lees en huiver.
Sterkte Sini, voor jouzelf maar ook voor je vriendin.
Ik heb mij de laatste dagen proberen voor te stellen hoe het moet zijn, als het leven met je partner, de vader van de kinderen, zó erg is dat je vlucht terwijl je je kinderen moet achterlaten in de greep van die persoon.
Voor anderen, ik vind het de ergste kindermishandeling dat de kinderen er zelf van overtuigd zijn of zeggen te zijn, dat het goed is dat ze hun moeder niet zien, terwijl iedereen kan zien hoe erg hun leven is.
Op het gevaar af dat bovenstaande discussie weer oplaait: Ja Miriam, ik vind het eigenlijk een compliment, dat jij blijkbaar zo recht door zee bent dat je niet kunt (of wellicht in dit geval wilt) begrijpen dat ook ouders hun kinderen zodanig kunnen manipuleren dat die kinderen alleen nog maar de opvattingen van die ouders uiten. Kijk nog eens naar ouderverstoting, het bestaat, écht. En als je dan ook nog een narcistische persoonlijkheid hebt zoals de heer Pondman, die mijlenver van de werkelijkheid staat, dan wordt de situatie heel eng.
Werkelijk

Hmmm, beetje snel geschreven

mijn vorige bericht (zit eigenlijk te werken). Zinnen kloppen niet helemaal of zijn een beetje kort door de bocht. Enfin, de teneur is duidelijk.

De meisjes pondman

Zijn in elk geval niet veel anders dan de meisjes hier in mijn omgeving. Geen make-up, lange rokken, helpen in het huishouden, geen tv/internet, een verwrongen wereldbeeld en elke zondag urenlang indoctrinatie aanhoren mét vreselijk muziekonderwijs in de vrije tijd, in een gezin waar élke vader een pater familiaris is en elke jongen hoger op de ladder staat dan jij. En die meisjes: die redden het prima. Worden groot, blijven meestal gezond en dat zonder vaccinaties en krijgen zelf ook weer fijn een groot gezin.

Tirza

Anders opvoeden

Sini:"Ja eventueel wel, als het betekent dat de kinderen lichamelijk schade ondervinden van de training die gegeven wordt door een incompetente ouder."
Je weet niet wat je zegt en je haalt een aantal dingen stelselmatig en hopeloos door elkaar. Je wil helemaal niet dat de KNVB, de zwembond, schaatsbond, biljartvereniging of welke club ook, zich voortaan bemoeit met de opvoeding.
Er is bovendien geen sprake van lichamelijke schade bij deze kinderen. Er is onder vooraanstaande leden uit de toonkunst, de veronderstelling dat de manier van zingen op termijn vernietigend is voor de stem van deze kinderen. Dat betekent niet dat deze kinderen op enig moment niet meer kunnen praten (de term vernietigend is theatraal bedoeld), zelfs niet dat ze niet zullen kunnen zingen, het betekent hooguit dat deze kinderen nooit hun moeder achterna zullen gaan als groot talent in de toonkunsten. Tenminste, dat denken veel mensen uit die hoek. Niets is zeker. Ook niet dat die kinderen wel die weg zouden gaan als ze op een andere manier zangles zouden krijgen.
Ik begrijp de nationale paniek niet onder de toonkunstenaars. Die kinderen gaan allemaal naar het conservatorium. Daar is vader er niet bij. Kans genoeg om ze van andere muzikale inzichten te voorzien. Als ze ze willen horen. Voor het overige is er kans genoeg om ze voor straf van podia te weren (wie niet horen wil, moet maar voelen) en hebben zij weer de kans om toch nog podia te veroveren. Andre Rieu was ook niet de beste van de klas. Je kunt minachtend over hem doen, maar hij heeft zijn strijd voor zijn gevoel en met al zijn eigenwijsheid, toch maar mooi gewonnen.
Iets dergelijks kan met deze familie ook.
Sini:"Maar verder Miriam, vraag ik me af hoe je tegen ouderverstoting kijkt."
Laten we voor de discussie er eens helemaal in meegaan. Moeder is van vader gescheiden in de hoop de kinderen mee te krijgen en weg te kunnen halen bij vader. Is dat geen ouderverstoting dan? En hoe zit dat met dit draadje en al die andere discussies op internet en in andere media? Vader wordt publiekelijk opgehangen in de hoop dat de kinderen het licht zien. Als dat geen ouderverstoting is, dan is het op zijn minst karaktermoord.
Dit:"vader (in dit geval, oudervertoting is een fenomeen dat veel meer vaders treft dan moeders) heeft de kinderen doen geloven dat hun moeder een soort egoistische heks is die bij hun weg is gegaan omdat ze liever aan haar carriere dacht." is een doodnormaal kostwinnersverwijt. Of het eerlijk is of niet, doet er niet eens toe. Ik zie niet waarom er in dit geval moord en brand geschreeuwd moet worden.
Sini:"Moeten de kinderen tot hun 30 in het waan blijven dat hun vader gelijk heeft en dat de rest van de wereld slecht is omdat het zegt dat Papa niet gelijk heeft?"
Begin nou eens met het serieus nemen van die kinderen. Je hoeft het daarvoor niet met ze eens te zijn. Verklaar ze niet steeds voor gek of onbekwaam of willoos.
Sini:"Wanneer is de schade dan groter? Als ze nu of over een paar jaar uit de droom van papa wakker worden of pas over 10 of 20 jaar? "
God zal het weten. Jij weet het niet. Niemand weet het. Als ik ook eens een vermoeden uit mag spreken, dan denk ik dat deze mediajacht op de kinderen Pondman alsof ze een in een kelder gefritzeld leven leiden, het allerschadelijkst is.
Tirza:"De meisjes pondman Zijn in elk geval niet veel anders dan de meisjes hier in mijn omgeving."
Zo is dat.
Altair:"Cynisch of oprecht bedoeld?"
Nee. Het is de realiteit. Er zijn een heleboel vormen van opvoeding, de een wat meer op overtuiging gebaseerd dan de andere. Je kunt het er hardgrondig mee oneens zijn en met kromme tenen toekijken, maar er is niks dat erop wijst dat het 'helemaal fout' gaat met kinderen die anders opgevoed worden dan jij voorstaat.
Groet,
Miriam Lavell

Raar

Sini:"Mag ik alsjeblieft voor mezelf weten wat ik wel of niet wil?"
Mogen de kinderen Pondman dat ook?
Sini:"Dat jij Miriam Lavell het niet wilt is je goede recht, het is de mijne om te denken dat ik het wel wil."
Nee. Je wil het namelijk niet voor jezelf, maar voor en over anderen.
Sini:"En verder heb ik eigenlijk helemaal geen zin meer met je te discussieren. Je discussieer voor het plezier van de rethoriek lijkt het wel"
Ik ben bloedserieus Sini. Ik vind de manier waarop dit gezin besproken wordt en de wijze waarop buitenstaanders zich er dwingend mee denken te kunnen bemoeien, werkelijk bloedlink.
Sini:"Ik zal voortaan je bijdrage over dit soort zaken helemaal negeren, want ik verlies mijn tijd."
Ondertussen blijft mijn vraag staan: als je zo hangt aan beweringen over ouderverstoting, waarom juig je het tekeer gaan over die vader dan zo toe? Waarom in vre-des-naam wordt juist díe techniek gekozen om de kinderen tot inkeer te willen brengen?
Ik vind het raar.
Groet,
Miriam Lavell

Nationale paniek onder toonkunstenaars

Geachte mevrouw Lavell,

U begrijpt "de nationale paniek onder toonkunstenaars" niet. Er zal nog wel meer zijn dat u niet begrijpt, wat helemaal niet erg is zolang u zich niet van zulke denigrerende kwalificaties bedient als: "Voetbalpolitie" of "Andre Rieu was ook niet de beste van de klas."

André Rieu zal ongetwijfeld altijd de beste van zijn klas zijn geweest. De wijze waarop hij zijn liefde voor muziek en zijn talent als violist heeft weten aan te wenden als ondernemend musicus, kan alleen maar respect afdwingen. Uw impliciete insinuatie dat hij in de professionele muziekwereld (de voetbalpolitie?) niet voor vol wordt aangezien, laat ik maar even voor wat ie is.

André Rieu is wereldberoemd geworden als violist. Als hij speelt, klinkt zijn instrument niet gebarsten door verkeerd gebruik of overmatige belasting. Noch doordat het te lang in bittere kou heefd verkeerd.

Een gebarsten viool kun je laten repareren of vervangen. Een gebarsten zangstem klinkt voor de rest van je leven als die van Frank Pondman.

U heeft met dit forum kennelijk ook een podium gevonden. Ik heb een aantal van uw bijdragen gelezen. Mag ik zeggen dat uw stem inmiddels ook wat barsten begint te vertonen?

Sorry sini

Ik ben het met Miriam eens, hoe erg ik het ook vind voor jou en voor de moeder van de kinderen.

Wat jij wilt: dat een of andere instantie ingrijpt en het oplost, dat kan niet.

En de reden is dat de kinderen dit zelf willen. Ja, ze zijn gehersenspoeld, maar dat geeft nog niet het recht in te grijpen. In een sekte kun je ook niet ingrijpen, tenzij er aantoonbaar misbruik is geweest of zo. Volgens mij - los van de vraag of dat er al dan niet geweest is - kun je dat in deze zaak niet bewijzen. En dus heb je geen zaak.

Hoe mevrouw Renee Jonker hier ineens een toon meent te moeten aanslaan schiet me overigens ook volstrekt in het verkeerde keelgat, maar dat terzijde.

Margje

Pondman

Ik wil toch even reageren op alles wat hier gezegd wordt. Ik ken zowel moeder als Frank al vanaf 1977. Ik heb ze bij elkaar zien komen, kinderen zien krijgen en de opvoeding zijdelings gevolgd. Ik heb op zich niets tegen een strenge opvoeding, maar de manier waarop Frank met de - toen nog zéér jonge - kinderen omging was bij de beesten af. Dat had met strenge opvoeding niks meer te maken. De kinderen werden regelmatig - liefst en plein publique - door Frank vernederd door hatelijke rotopmerkingen als ze iets deden wat meneer niet beviel. We hebben het hier dus niet over lastige pubers (en dan nog...) maar over kinderen tussen (toen) ca. 2 en 10 jaar. De kinderen hebben het allang afgeleerd om tegen hun vader in te gaan, ze kijken wel uit. Natuurlijk zeggen ze dat ze het erg naar hun zin hebben, natuurlijk hebben ze "voor hun vader gekozen", maar denk maar niet dat dat een evenwichtige keuze was ! Frank gedraagt zich in de documentaire als een liefhebbende, schattige paps, maar mensen die hem kennen weten wel beter. Hartverscheurend om te zien hoe zulke getalenteerde kinderen stelselmatig vocaal, muzikaal en psychisch beschadigd worden. De reacties van Jard van Nes en van Elena Vink in de VPRO-gids verwoorden dit vlijmscherp. Zij weten waarover ze spreken, want ze zijn allebei autoriteit op het gebied van klassieke zang.

Renee jonker

Trouwens Margje, Renee Jonker is geen mevrouw maar een meneer en kent beide ouders, bovendien zijn bij hem honderden reacties uit de hele muziekwereld binnengekomen, waarmee hij meende iets te moeten doen. Dat lijkt me alleen al een compliment waard.

Tja whybe

dat geeft hem nog niet het recht om hier op het forum de overige posters even een veeg uit te pan te moeten geven uit naam van de goede zaak.

Echt hoor, ik begrijp dat deze zaak jullie zeer aan het hart gaat en ik zou me vast net zo inspannen als ik tot de inner circle behoorde, maar je moet je realiseren dat juist hier mensen ook proberen op basis van gezond (ongekleurd) verstand te redeneren, zoals wij hier al honderd jaar doen. Dat moet je waarderen, in plaats van dat af te wijzen.

Margje

Kleur

Met de kleur van mijn gezonde verstand is niks mis, kan ik je verzekeren. Als het stikvreemde kinderen zouden zijn waar zo mee gesold werd in een documentaire (en daarbuiten) zou ik me precies evenveel inspannen. Geen enkele zichzelf respecterende (professionele) musicus kan dit over zijn kant laten gaan, en dat heeft niks met "inner circles" te maken.

Kleur

Overigens is de reactie van Renee Jonker gefundeerd op kennis van zaken, iets wat ik niet van sommige andere reacties kan zeggen.

Nou, toch wel vrees ik

Kijk, ik heb ook wel verstand van zingen, geloof me. Ik heb ook zitten gillen van ongeloof toen ik de documentaire zag.

Maar wat kan je doen? Wat hij doet is niet strafbaar. De kinderen maken een gelukkige indruk. (Ja, ik baal er ook van, maar het is zo). Wat wil je dan bereiken? Ik ken ook mensen hier in de straat die hun zoontje dwingen viool te leren spelen op een manier waarvan mij de haren te berge rijzen. Pondman is een exces, maar hij is de enige niet. Er is geen wet die streng opvoeden verbiedt.

Ook de fysieke vernieling van hun stembanden is vreselijk maar wat kun je er tegenin brengen? Dan kan inderdaad ook een buitenstaander wel de ouders van een turntalentje aanklagen die hun kind extreem laten trainen.

Je hebt gewoon geen zaak. Ik zou willen dat het anders was.

Dat bedoel ik met gezond verstand. En in plaats van Miriam af te zeiken kun je beter proberen haar te overtuigen. Da's een goede oefening voor als het lukt er toch een rechtzaak van te maken en je moet de rechter overtuigen. Ik geef maar even een tip.

Margje

Waar ben je nou mee bezig?

Het lijkt mij dat het een zeer strategische zet is om je nu te gaan mengen in een discussie die hier al weken aan de gang is, en waarin mensen posten die hier al jaren komen, en dan binnen te komen ongeveer met de boodschap: Jongens, jullie weten er niets van, wij hebben de wijsheid in pacht dus ga het maar fijn ergens anders over hebben.

Echt, ik sta perplex. Ik zou verwachten dat je je hier op z'n minst met enige bescheidenheid meldt en je licht opsteekt over de manier waarop een andere groep mensen over deze kwestie spreekt.

Moeten wij nu ook gehersenspoeld worden, dat Pondman gek is omdat jullie het zeggen? Dat konden wij zelf ook wel bedenken, daar hadden we jullie niet bij nodig.

Maar goed, sterkte met je queeste.

Margje

Precies sini

Ik denk ook dat dat de enige mogelijkheid is: dat de kinderen zelf gaan inzien dat er meer kanten aan de zaak zitten. Ik zou zeggen: ja, daar kun je van uit gaan, dat gaat gebeuren. Ze gaan niet tot hun 30e bij hun vader blijven zitten.

Begrijp me goed dat ik me hier niet zo zit op te winden over Renee en Whybe omdat ik niet zou willen dat die kinderen weer met hun moeder in contact komen en dat die belachelijke vertoning ophoudt.

En volgens mij is alles wat Miriam doet (en een aantal anderen) telkens herhalen dat er inderdaad niets anders is wat je aan kunt voeren.

Ik zou willen dat jij ook tot rust kwam, Sini, dit is niet goed voor jou. Je hebt een groot hart, maar je moet ook een beetje ervan voor jezelf houden.

Margje

Spiegel

Whybe:"Geen enkele zichzelf respecterende (professionele) musicus kan dit over zijn kant laten gaan, en dat heeft niks met "inner circles" te maken."
Weet je wel hoe raar die opmerking staat? Het is toch echt net alsof het allemaal alleen maar erg is omdat die kinderen op tv zijn geweest en alsof moeder met haar hele achterban zich vooral heel erg van die kinderen en hun zang wil distantieren.
Nu is dat ook maar een interpretatie natuuurlijk, maar als ik dat zo kan zien, dan kunnen die kinderen dat ook.
Zichzelf respecterend musicus, geef me geduld zeg! Alsof alle knoeiers op de muziekschool, of pak 'm beet de deelnemers van Idols zichzelf niet respecteren. Alsof de kinderen Pondman alleen maar gelukkig en gelukt zijn als ze net als moeder dát podium halen. Alsof ze niet tevreden mogen zijn met wat ze hebben.
Whybe:"Overigens is de reactie van Renee Jonker gefundeerd op kennis van zaken"
Van muziekzaken wellicht (wie zegt dat er over smaak niet te twisten valt?) maar met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig.
Wat waren de verwijten ook al weer tegen vader Pondman? Kan niet tegen tegenspraak of kritiek, is manipulatief en hersenspoelend.
Kijk eens in de spiegel voor de grap.
Groet,
Miriam Lavell

Ietsje meer

Margje:"En volgens mij is alles wat Miriam doet (en een aantal anderen) telkens herhalen dat er inderdaad niets anders is wat je aan kunt voeren. "
Ik wil vooral ook zeggen dat de nu ingeslagen weg werkelijk destructiever is dan alles wat er al geweest is. Die kinderen hebben steeds meer reden om de afstand te bewaren en steeds minder om zich te bedenken.
Groet,
Miriam Lavell

Dat snap ik sini

Als mijn vriendin de moeder was zou ik er net zo onder lijden als jij.

Maar toch: ook de moeder heeft er meer aan als jij gezond en fit blijft....

Ga terug denken aan wat je deed, en met wie, en aan wat je vlak daarvoor deed, en daarvoor.....

Welterusten Sini. Je bent een goede vriendin.

Margje

Nee

Er is nog meer beweerd door Miriam, namelijk dat de moeder er goed aan zou doen geen contact meer te zoeken met de kinderen en het maar te laten en maar te hopen dat de kinderen haar ooit op zullen zoeken.
Daar ben ik het absoluut niet mee eens. Ik vind het nog steeds heel goed dat de moeder via kaartjes en telefoontjes contact probeert te houden. Verder vond ik de kinderen het grootste deel van de uitzending juist geen gelukkige indruk maken. Ook niet echt ongelukkig, maar er waren vele geforceerde momenten. Zeker wanneer moeder ter sprake kwam.
Groet,
Jujube

Vader ook

Jujube:"Ik vind het nog steeds heel goed dat de moeder via kaartjes en telefoontjes contact probeert te houden. "
Dat vindt vader ook goed. Moeder is al 8 jaar weg, maar heeft toch van alle kinderen het mobile nummer. Rara..
Weet je, als papa Pondman werkelijk meester is in het manipuleren, dan wordt het hem wel erg makkelijk gemaakt. Hij hoeft alleen maar mee te lezen, met sms-jes, brieven of discussies in de media of op het internet.
De munitie wordt gratis en voor niets met bakken binnen gebracht.
Echt, soms is niks doen en met kromme tenen toekijken het allerslimste.
Groet,
Miriam Lavell

Kinderbescherming

Ik ben zelf een kind van gescheiden ouders en het is ongelofelijk hoe machteloos kinderbescherming is.
In mijn geval bleven wij bij onze moeder en werd vader compleet zwart gemaakt. Rechterlijk waren er dingen vastgelegd en dat gebeurde toen wij 13 en jonger waren; natuurlijk kozen we voor onze moeder: Zij bleef thuis wonen en vader was de boeman. Als kind en jongvolwassene verlaat je niet snel de schijnbaar veilige plek, die je kenmerkt als "ouderlijk-huis". De buitenwereld deed niets en was in de meeste gevallen onwetend. Wij zijn allemaal goed terechtgekomen, maar relatie met vader heeft flinke deuk gehad en ook voor ons zelfbeeld was veel psychische bijstand nodig. En nu is de relatie met moeder moeizaam, omdat zij blijft leven met wrok en pijn.
Hier zie ik, naast de afschuwelijke zanglessen van de schijnheilige Franciscus (ben zelf zanger van beroep, dus weet waar ik het over heb), precies hetzelfde.
Het is tekenend en schrijnend hoe mensen denken dat jongvolwassenen zelf verantwoordelijk zouden zijn.. Immers ze zouden zelf kunnen kiezen toch? Maar wat valt er te kiezen?? Angst regeert! Zoals de moeder eerder schrijft: "je wordt geexcommuniceerd".. En dat is precies wat deze kinderen voelen! Moeder is dus prachtig voorbeeld! En je laat jouw broertjes en zusjes niet alleen. Vader regeert vanuit eigen wrok, machteloosheid en pijn. Maar dat kan toch geen reden zijn voor de buitenwereld om machteloos toe te kijken?
Het zal tijd worden dat jeugdzorg beseft dat zeker ook jongvolwassenen gemanipuleerd en geindoctrineerd worden en waarom is dat dan niet reden genoeg om in te grijpen? Zijn er geen andere mogelijkheden?
En dan heb ik het niet direct over weghalen bij de vader, maar wel over hulp en gesprekken met de kinderen en de ouders.
Zonder de documentaire blijven deze misstanden plaatsvinden en veel meer dan jullie beseffen!
Ik wens de kinderen Pondman alle goeds, want ik zie een hoop talent op allerlei gebied!

Maslow

Jozef:"het is ongelofelijk hoe machteloos kinderbescherming is."
In het archief van dit forum vind je het tegendeel. Dat vind je trouwens ook bij bijvoorbeeld misplaatst.nl en de honderden discussiesites en blogs van dwaze vaders. Niet in de laatste plaats vind je dat ook in de media, in stukken van advocatne, de Nationale Ombudsman en zelfs van de Europese, die Nederland op de vingers tikt vanwege de omgang met kinderen door jeugdzorg en justitie.
Jozef:"Wij zijn allemaal goed terechtgekomen, maar relatie met vader heeft flinke deuk gehad"
Gelukkig maar. En die deuk mag vervelend aanvoelen, maar is werkelijk maar een kleinigheid in vergelijking met gezinnen waarbinnen veel grotere problemen zijn.
Jozef:"Het is tekenend en schrijnend hoe mensen denken dat jongvolwassenen zelf verantwoordelijk zouden zijn.. Immers ze zouden zelf kunnen kiezen toch? Maar wat valt er te kiezen?? Angst regeert!"
Als hiervoor de mening van de kinderen/jongeren/jongvolwassenen zelf genegeerd moet worden en er voortaan afgegaan moet worden op wat de nationale zangvereniging ervan vindt, dan is het einde zoek.
Bovendien is deze situatie niet de enige waarheid. De waarheid is juist ook dat kinderen vanaf 12 jaar wél van ouder switchen, juist omdat ze hun mening laten gelden en omdat die gehoord wordt. 30 jaar geleden werden ze helemaal niet gehoord.
Jozef:"Het zal tijd worden dat jeugdzorg beseft dat zeker ook jongvolwassenen gemanipuleerd en geindoctrineerd worden en waarom is dat dan niet reden genoeg om in te grijpen?"
Omdat het eind dan zoek is. Wie gaat vervolgens bepalen wat wel 'de waarheid' is? Wanneer worden jongvolwassenen wel serieus genomen? En hoe zit dat met de manipulatie en indoctrinatie in alle andere relaties? Welke maat wilde je voeren? Wanneer is een cadeautje, kusje, aai over de bol omkoping en wanneer is het gewoon gezellig?
Jozef:"En dan heb ik het niet direct over weghalen bij de vader, maar wel over hulp en gesprekken met de kinderen en de ouders."
En niet alleen met de kinderen van deze vader, maar het alle vaders, moeders, gezinnen, samenwonenden waarbij iemand vermoedt dat er sprake is van manipulatie. Deze ouders, volwassenen, jongvolwassenen en kinderen, zullen de praatgroep in huis moeten laten, hun tijd in het gepraat moeten steken, zich diskwalificatie van hun eigen mening moeten laten welgevallen... Ik zie het helemaal voor me, straten waar huis aan huis op de deur gebonsd wordt om eens 'fijn te praten' op last van 'prominenten' uit de toonkunst, het voetbal, ballet of de beeldende kunst en onder het motto 'het kan toch niet waar zijn dat de kindren het eens zijn met deze mishandeling van hun talent!'
De commotie over dit gezin laat eigenlijk vooral zien hoe beschermd het milieu is waarin zij en hun tegenstanders verkeren. De roep om ingrijpen van hogerhand wegens belemmerde zelfontplooing is zo Maslow. Menen dat dat erg en ernstig is gaat zo voorbij aan al die andere milieu's waarin de basic's ontbreken en zelfontplooing een utopie is.
'Mishandeling van talent' is geen kindermishandeling en geen reden tot ingrijpen. Ik moet er niet aan denken dat het ooit zover komt. Er is ervaring met maatschappijen waar dat wel zo is. Boekentip: In het huis van de dichter van Jan Brokken.
Groet,
Miriam Lavell

Jeugdzorg jozef

"Het zal tijd worden dat jeugdzorg beseft dat zeker ook jongvolwassenen gemanipuleerd en geindoctrineerd worden en waarom is dat dan niet reden genoeg om in te grijpen? Zijn er geen andere mogelijkheden? "

Jeugdzorg houdt zich bezig met kinderen tot hun 18de verjaardag, daarna mogen ze het helemaal zelf uitzoeken. In het gezin Pondman komen dus niet eens alle kinderen meer voor jeugdzorg in aanmerking.
Gespecialiseerde gezinszorg zou hier op zijn plaats zijn, en wel fulltime, zodat andere noodzakelijke hulp via GGZ zo spoedig mogelijk gesignaleerd en ingezet kan worden.

Groetjes, Minet

Bestaat niet

Minet:"Gespecialiseerde gezinszorg zou hier op zijn plaats zijn, en wel fulltime, zodat andere noodzakelijke hulp via GGZ zo spoedig mogelijk gesignaleerd en ingezet kan worden. "
Alleen als het gezin dat zelf wil. Gedwongen gezinsbehandeling bestaat niet, behalve als dat aangestuurd wordt door jeugdzorg. Ik denk niet dat je werkelijk meent dat die voorziening wel zou moeten bestaan. Mocht ik me vergissen, dan denk ik dat jij je vergist. Als dit gezin aan de criteria voor gedwongen gezinsbehandeling in het kader van GGZ zou voldoen, dan kun je je bergen. Alle kans dat jij ook voldoet.
Groet,
Miriam Lavell