Armoede: sociale participatie ook eerste levensbehoefte
Sociale participatie ook eerste levensbehoefte
03 augustus 2009
Als iemand buiten zijn of haar eerste levensbehoeften niets extra’s kan betalen, vinden mensen dat er sprake is van armoede. Een zelfstandige woning, gezond eten en nieuw gekochte kleding worden beschouwd als de eerste vereisten. Daarnaast is men van mening dat iemand goed verzekerd moet zijn tegen ziektekosten, brand en inbraak.
*
Mensen vinden ook dat een huishouden moet kunnen beschikken over telefoon, een televisie en een computer met internetaansluiting. Ook moet er geld zijn voor recreatie, het vieren van verjaardagen, het op bezoek gaan en het lidmaatschap van een (sport)club.
*
De aanwezigheid van kinderen in het huishouden vereist een hoger budget in verband met kleding en school. Ook moeten er hogere eisen gesteld worden aan de woning en de voeding. Uitstapjes, vakantie of het lidmaatschap van een club worden voor kinderen belangrijker geacht dan voor volwassenen.
*
De goederen en voorzieningen die mensen noodzakelijk vinden voor alleenstaanden en paren zonder kinderen, zijn te betalen van een bijstandsinkomen. Eenoudergezinnen en paren met kinderen met een inkomen op bijstandsniveau lopen echter het risico dat zij tekortkomen.
Dit zijn de belangrijkste conclusies uit de publicatie Genoeg om van te leven. Focusgroepen over de minimale kosten van levensonderhoud, een gezamenlijke uitgave van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) en het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting (Nibud), die op 4 augustus 2009 is verschenen. Het rapport doet verslag van groepsdiscussies tussen burgers over wat armoede volgens hen is en over de kosten van levensonderhoud die volgens hen minimaal noodzakelijk zijn.
Het onderzoek
Het SCP en het Nibud hebben gezamenlijk onderzoek gedaan naar de meningen van Nederlandse burgers over armoede, over de goederen en voorzieningen die zij minimaal noodzakelijk vinden en over de kosten daarvan. De vraag was in hoeverre de mening van burgers over een minimaal acceptabele levensstandaard overeenkomt met de inhoud van de minimumvoorbeeldbegroting van het Nibud, en in hoeverre het bijbehorende budget aansluit bij de armoedegrenzen van het SCP. Het onderzoek is uitgevoerd via een benadering die niet eerder in Nederland is toegepast: de consensuele budgetmethode. Burgers praatten in groepen met elkaar over de thema’s om zoveel mogelijk tot gezamenlijke standpunten te komen. Vier focusgroepen zijn driemaal bijeengekomen. De gesprekken resulteerden in gedetailleerde budgetten voor vijf verschillende soorten huishoudens: een alleenstaande man van 35 jaar, een alleenstaande man van 75 jaar, een paar zonder kinderen, een alleenstaande moeder met twee kinderen, en een paar met drie kinderen.
De armoedebegrippen, leefstijlen en budgetten waar de focusgroepen op uitkomen, sluiten in het algemeen goed aan bij de systematiek van de SCP-armoedegrens en de budgetmethode die het Nibud hanteert.
Armoede = onvoldoende geld om te voorzien in behoeften
Alle vier focusgroepen waren het erover eens dat armoede inhoudt dat er onvoldoende geld is om in bepaalde behoeften te voorzien. Over welke behoeften dit zijn, varieerden de meningen. Eén groep vond dat iemand arm is wanneer hij of zij de eerste levensbehoeften (onderdak, voeding, kleding) niet kan bekostigen. De andere groepen vonden echter dat er sprake is van armoede wanneer men wel de eerste levensbehoeften kan bekostigen, maar daarbuiten niets extra’s kan betalen.
Noodzakelijke posten
Elke focusgroep discussieerde uitgebreid over goederen en voorzieningen die voor een huishouden minimaal noodzakelijk zijn. Alle groepen vonden een flat geschikt als woonruimte, met een aantal slaapkamers dat past bij de omvang van het huishouden. Gezond eten vond iedereen belangrijk, maar een warme maaltijd hoeft niet iedere dag. De (goedkope) kleding zou nieuw gekocht moeten zijn. Verder zou ieder huishouden tegen bepaalde risico’s verzekerd moeten zijn. In ieder geval is een inboedelverzekering, een aansprakelijkheidsverzekering en een ziektekostenverzekering nodig. Ten slotte hechtten de focusgroepen aan sociale participatie: uitstapjes, het vieren van verjaardagen, zo nu en dan een (goedkope) vakantie en het lidmaatschap van een club zijn volgens hen vooral voor kinderen van groot belang.
Bijbehorende kosten
Over de samenstelling van de goederen- en voorzieningenpakketten waren de vier groepen het wel eens, maar de maandbudgetten bleken soms echter sterk van elkaar te verschillen. De opvattingen over het benodigde aantal exemplaren van de producten (hoeveel warme maaltijden per week, hoeveel paar schoenen?), over het prijsniveau (brood van een goedkope supermarkt of van de warme bakker?) en over de levensduur (hoeveel jaar gaat een wasmachine mee, hoe lang doet men met een jas?) liepen soms nogal uiteen. Voor een alleenstaande liepen de budgetten van de vier groepen uiteen van ruim 800 euro per maand tot iets meer dan 975 euro per maand; voor een paar met drie kinderen varieerden de budgetten tussen bijna 1700 euro en ruim 2200 euro.
De aanwezigheid van kinderen in het huishouden deed het vereiste budget bij alle groepen sterk oplopen. Er is meer geld nodig voor speelgoed, opvang en school. Ook stelde men hogere eisen aan de kwaliteit van de woning (groter, met meer meubels en liefst in een goede buurt) en van de voeding (meer fruit en meer verse groenten). Uitstapjes, een vakantie of het lidmaatschap van een club werden voor kinderen als belangrijker gezien dan voor volwassenen. De groepen waren algemeen van mening dat kinderen er niet de dupe van mogen worden als de ouders een beperkt inkomen hebben.
Inkomsten op bijstandsniveau in de meeste gevallen toereikend
De maandbudgetten die nodig zijn om de samengestelde pakketten van goederen en voorzieningen te bekostigen, zijn vergeleken met de inkomsten die de huishoudens zouden hebben op het niveau van de bijstand en van het wettelijk minimumloon. In beide gevallen zijn de inkomsten inclusief alle heffingskortingen, vakantietoeslag en overige subsidies en tegemoetkomingen.
De pakketten zoals die door de focusgroepen zijn samengesteld, blijken niet altijd te bekostigen van een inkomen op bijstandsniveau. Dit geldt vooral voor een paar met drie kinderen; voor hen zou het tekort kunnen oplopen tot bijna 500 euro per maand. Een alleenstaande moeder met twee kinderen houdt op grond van het budget van een van de focusgroepen ruim 50 euro per maand over, maar komt volgens een andere groep ruim 250 euro tekort. Voor alleenstaanden en paren zonder kinderen zou een inkomen op bijstandsniveau wel toereikend moeten zijn.
Het minimumloon is over het algemeen wel voldoende; alleen een paar met drie kinderen heeft volgens twee van de vier focusgroepen meer inkomsten nodig om alle budgetposten te kunnen bekostigen. In beide gevallen gaat het om een bedrag van meer dan 300 euro per maand. Vooral alleenstaanden zouden echter moeten kunnen rondkomen van het minimumloon. Volgens de budgetten van alle vier groepen is er dan zelfs een fors overschot, oplopend van 270 euro tot ruim 400 euro per maand.
Ouderen
Ik word soms zo moe over dat gezeur over ouderen die "rijk" zijn en daardoor gekort zouden moeten worden op hun aow.
Als ik naar mijn schoonouders kijk; eigen zaak gehad, altijd keihard gewerkt en hebben nooit een pensioen kunnen opbouwen op een normale manier (eigen baas dus). Pas toen ze genoeg geld hadden om voor hunzelf een pensioen op te kunnen bekostigen, waren ze eigenlijk al te oud om het op een redelijk haalbare manier te doen.
Ze hebben dus altijd hard gewerkt, eigen woningen gehad en hun laatste huis met winst kunnen verkopen, kleiner gaan wonen en samen met hun spaargeld en de winst van het huis en hun aow-tje kunnen ze nu lekker doen waar ze vroeger nooit tijd voor hadden of geen geld omdat alles in de zaak ging. En omdat ze zo wijs geweest zijn, zouden ze nu opeens gestraft moeten worden. Blijf er van af !!
Ze betalen al genoeg. Ze hebben al genoeg inkomstenbelasting erover betaald toen ze het gestort kregen en daarna iedere keer nog vermogensbelasting.
Wat ze in al die jaren aan belastingen betaald hebben, kan nu zo'n gezin met een benodigd budget van 1700-2200 van onderhouden worden.
Als we nu eens met z'n allen minder loonbelasting zouden betalen, zouden werkgevers minder loonkosten hebben (aangezeien het netto bedrag hetzelfde blijft en het brutobedrag omlaag gaat), kan er meer geïnvesteerd worden, kunnen er meer mensen aangenomen worden, zijn er minder mensen met een uitkering en lost het zich allemaal vanzelf op.....op den duur.
Overigens, in mijn gemeente (en een heleboel anderen) is er een minimabeleid; bijvoorbeeld kinderen uit groep 8 en klas 1 en 2 krijgen geld voor de kampen, geld voor een PC met internetverbinding, geld voor een sportclub naar keuze, vervanging wasmachines/drogers en noem maar op. Voor iedereen tot een inkomen van 120% van bijstandniveau.
Als je dan alle toeslagen/bijslagen er nog bij op telt, zitten de bijstandgezinnen hier inderdaad op een gemiddeld maandinkomen van € 1850 per maand.
Jakiro
Nee hoor pelle
In het onderzoek (en daar refereer ik naar) wordt gezegd dat nieuwe kleren binnen die 1e levensbehoeften vallen. Ik zeg daarop dat nieuw helemaal niet altijd hoeft. Er staat nergens in het stuk iets over 2e hands zeemankleding.
Manda ook maar o.t.
Ik vind het antwoord niet voor de hand liggend om eerlijk te zijn. Waarom doen ouders een kind van 5 op pianoles? Waarom heb je daar 70 euro per maand voor over?
Jakiro
Zeg ik dat je schoonouders gestraft moeten worden? Nee, ik zeg dat ze niet bevoordeeld hoeven te worden, dat is iets heel anders. Je haalt er nu 1 voorbeeld uit. Ik kan ook met voorbeelden komen van rijke ouderen die lange reizen maken, waarom zouden zij bevoordeeld moeten worden? Als ik straks 'oud' ben wil ik niet in het hoekje gezet worden van die zielige oudere die allerlei extraatjes nodig heeft ( ik hoop dat wij dan genoeg gespaard hebben zodat we veel leuke dngen kunnen doen, man is ook kleine zelfstandige - en zo niet, dan hebben we het vast ook leuk 
)
Pianoles
Ik vind het niet zo leuk dat Manda nu moet gaan verantwoorden waarom haar dochter op pianoles gaat.Als ik het me kon veroorloven ging één van mijn kinders nu op drumles,hij wil het graag.
Groetjes,Bastet
Nivelleren
Ik snap dat alles inkomensafhankelijk maken ook niet zo goed. Van het woord "nivelleren" krijg ik spontaan jeuk (als ook de belasting maar weer met een extra schaal verhogen 
Ja, er moet altijd een vangnet zijn voor mensen die aan de onderkant zitten. Ik moet nog denken aan het oude besje die in een hoekje op straat letterlijk dood lag te gaan toen wij een een 3 weken geleden door Rome liepen. Ik ben blij in een land te leven waar dit soort taferelen niet bij het straatbeeld horen. Maar de prikkels om het goed te willen doen weg te nemen door alles kapot te willen nivelleren daar ben ik ontzettend tegen en is niet goed voor de maatschappij an sich.
En wat betreft die pianoles, ik snap het gehamer er niet zo op. Ik lees tussen de regels door dat Kaaskopje dat nogal elitair vindt en daarom wordt de vraag gesteld waarom een 5-jarige op pianoles "moet". Nou, misschien omdat ze het leuk vindt of omdat de ouders het een verrijking voor het kind vinden dat het piano leert spelen? Ik kan wel wat bedenken hoor 
Belachelijk
heb ik een dochter van 5 die op pianoles MOET ?
Nou ja, lachwekkend eigenlijk, maar het zal wel weer de kift zijn.
Precies
ik ben het eens met Marith. Ik geloof zoals ik eerder zei meer in maatregelen en voorzieningen die mensen daadwerkelijk verder en dus zelfstandiger maken. Sociaal liberaal dus, niet al te veel bemoeienis, laat mensen het zelf doen en doe naast de ib minder met potjes kaarten en kortingen.
Ken ook iemand in de bijstand
gepromoveerd is ze, ze is een type wat op een sollicitatiegesprek begint over haar scheiding van 6 jaar geleden. Of bij een sollicitatiegesprek zelf zegt dat ze veel te hoog opgeleid is maar dat het bedrijf daar dan maar gebruik van moet maken. Natuurlijk wordt ze nergens aangenomen.
Ik geloof Fladder direct, ik vidn het systeem zo te lezen ook remmend frustrerend en onwerkbaar maar het ligt soms ook aan de persoon zelf.
Pelle en manda rijn
Als ik er met de leeftijd naast zit, sorry, maar ten eerste, Pelle, wat maakt het jou uit of ik dit soort vragen stel aan Manda? En ten tweede, Manda, het is zéker niet de kift. In tegendeel. Het is nieuwsgierigheid zoals ik al zei. Ik ben benieuwd waarom ouders een kind op die leeftijd op muziek doen. Heeft ze daar zelf om gevraagd? Is het een must bij de opvoeding? Vriendelijk verzoekje aan jou Manda Rijn: zou je ook een keer de moeite willen nemen om normaal op een vraag van mij in te gaan? Als de gelegenheid zich voordoet ben ik ook vriendelijk tegen jou en ik begin dit een beetje zat te worden. Ik had mezelf voorgenomen om je voor elk antwoord gewoon vriendelijk te bedanken en er verder geen oordeel over te hebben. In dit draadje was het niet mijn bedoeling er verder op door te gaan.
Als ik wat kattig overkom...
sorry
Kaaskopje
ik denk dat jij wel jaloers bent, dat dramt maar door.
En je bent helemaal niet vriendelijk. "zou je ook een keer de moeite willen nemen om normaal op een vraag van mij in te gaan? Als de gelegenheid zich voordoet ben ik ook vriendelijk tegen jou en ik begin dit een beetje zat te worden". Dit soort zinnen vind ik zo typerend voor jou, zo zeikerig. Kom dan eens met een interessante stelling, draag eens wat toe aan de discussie, blijf on topic, doe eens je best niet te vervallen in persoonlijk geneuzel.
Stop met meta discussieren en hou op met je mening als pseudovraag neer te plempen.
Fladder
ze wordt begeleidt, kost bakken met geld inderdaad en levert al jaren niets op.
Izar
ik vind eigenlijk meer dan wat ik eerder zei dat de hele kinderbijslag afgeschaft moet worden, het hele systeem dus.
Het geld wat daarmee vrij komt stoppen onderaan in diensten en producten.
Dus je verlaagt de koopkracht maar zorgt er voor dat dingen zoals zwemles voor iedereen toegankelijk is, sportles in het buurthuis gesubsidieerd gegeven wordt, boeken gratis blijven, tandarts en ziektenkosten voor kinderen gratis zijn, elk gezin toegang heeft tot een pc met internet thuis.
Wat vind jij zoal dan ?
Jammer manda
...
Kaaskopje(ot)
Je wekte toch wel een beetje de indruk dat Manda zich moet verantwoorden voor de keuze pianoles.Ik kan me voorstellen dat dat wat vervelend overkwam.Vindt je het elitair ofzo?
groetjes,Bastet
Bastet
Ik meende echt dat ik er in dit draadje verder niet over door wilde gaan.
Kinderbijslag stoppen
Dat lijkt mij een erg slechte oplossing. Kinderbijslag is een uitgelezen mogelijkheid om aankopen te doen die je normaal amper kunt doen. Kleding, sportspullen, de kapper om iets geks te noemen, misschien contributie/abonnementsgeld van het een of ander. Het is zeer welkom als je krap zit. De tandarts en ziektekosten zijn voor kinderen gratis. Vanaf 18 jaar ligt dat anders.
Voor gezinnen waarin geen belangstelling is voor sport of buurthuis e.d. is het niet interessant of dat goedkoper wordt of niet, die hebben meer aan contant geld om zo te besteden als hen het beste past.
Ik heet dan wel geen manda
Maar ik heb kinderen met 10 jaar muziekles achter de kiezen. Waaronder piano. Wat wil je weten?
Piano was voor ons een keuze omdat het een instrument is waar je in elk geval meteen de goeie klankt uitkrijgt. Dat had ons kind nodig. De andere fluiterde, en dan moet je veel meer techniek aanleren om er sowieso al eens een keer een toon er een béétje fatsoenlijk uit te krijgen.
Piano is wat dat aangaat lekker makkelijk. En ja, muziekles is duur. Nou betaalde ik wel minder dan de 70/maand van Manda, maar ver zat ik er niet vandaan (per kind).
Tirza
Fladder
voor elk verhaal die jij kent van mensen die hun stinkende best doen, maar het niet lukt om die bijstand uit te komen, kan ik daar zat mensen tegenover zetten die helemaal hun best niet doen en net als het voorbeeld van Manda niet slim bezig zijn met solliciteren.
Ik heb nu wat sollicitaties lopen en de hoeveelheid fout geschreven brieven, CV's in een slechte opmaak of mensen die tijdens het gesprek absurde eisen gaan stellen is extreem vermoeiend. Zeker als je te maken hebt met mensen die al een uitkering hebben.
Leer die mensen om een goede foutloze sollicitatiebrief te schrijven, laat ze hun CV foutloos en in een correcte uniforme opmaak maken. En stuur ze in vredesnaam niet in een wordformaat, ik heb een spellingscontrole op de PC en ik zie al die leuke rode en groene streepjes.
Dat zou al een stuk schelen.
Ik zal niet zeggen dat ik zo goed schrijf, verre van. Voor een neerlandicus/taalpurist, moeten mijn stukjes om te huilen zijn. Maar mijn sollicitatiebrief zou foutloos de deur uitgaan.
Ik vind extreme nivellering ook geen oplossing, zoals ik al zei is er dan altijd een groep die buiten de boot valt en het dan zwaarder heeft dan de groep onder hem.
Maar wat dan wel de oplossing voor armoede is. Volgens mij bestaat die niet
Ja fladder
van de zijlijn roepen is ook makkelijk maar er is niemand die beweert dat het ongecompliceerd is in de bijstand.
Ik denk alleen dat de discussie rondom bijstand ed verder gaat dan die tv, vakantie en goede kleding. Want als dat het enige probleem zou zijn dan valt het wel mee.
O en ik verheug mij op het moment
dat mijn zoontje zo oud is als het kind van Manda. Ik heb allang besloten welke muzieklessen ik wil voor mijn kind. Je hebt van die kleuterlessen op het conservatorium, daar zou ik mijn kind echt graag naar toe willen sturen.
Ik vind muziekles namelijk een geweldige toevoeging, maar dan moet het goed gegeven worden. De basis is het allerallerbelangrijkst en juist die basis moet al vroeg gelegd worden, het liefst door kundige, kwalitatief goede (en dus dure) muzieklessen.
Waarom?
waarom is het een geweldige toevoeging muziekles?
Ik heb het nooit gehad, en mis het totaal niet. Ook belemmert het gebrek aan muziekles mij niet in mijn leven. Ik zie de toegevoegde waarde er niet van.
Cultuur kun je op veel manieren binnen krijgen.
Muziekles
Hier ook muzieklessen. Ik vind dat van belang als een kind het zelf ziet zitten (en daarvoor wil ik best een klein beetje aandringen); simpelweg omdat muziek maken zo ontzettend veel plezier kan opleveren.
En ja, die lessen zijn duur, ze worden gegeven door vakkundige, hoogopgeleide mensen. Die werken niet voor niks, logischerwijs. Zeventig euro vind ik een realistisch bedrag, vooral bij gevorderde kinderen.
Zes is een uitstekende leeftijd om te beginnen, dan gaat noten leren lezen spelenderwijs. Zeker voor piano; het tweehandig gebeuren is voor kinderen van die leeftijd zoveel makkelijker te leren dan op latere leeftijd!
Het hangt bijzonder samen met persoonlijke voorkeur, ik ben niet heel gek van sport en wel van muziek (maken) dus ik promoot eerder muzieklessen dan sportlessen. Uiteraard beslist een kind uiteindelijk zelf, maar het is lastig kiezen voor muziek als je er niets van hebt aangeboden gekregen.
Muziekles
Als eerste wil ik zeggen dat ik vind dat jullie kaaskopje wel erg hard aanpakken. Ik vind het helemaal geen vreemde vraag hoor, waarom je je kind met 5 jaar op pianoles wil doen. Op de muziekschool (bij ons) hebben ze "ik zou wel eens..."-lessen. Dan kan je kind een bepaalde instrumentengroep uitproberen. Volgens mij is dat wel slimmer om te doen, omdat je kind dan zelf een goede keuze kan maken.
Ten tweede: je zal maar een kind hebben wat een muzikaal wonderkind is, maar het komt er niet uit omdat de ouder(s) geen geld hebben voor muzieklessen. Manda, ik vind dat je erg loopt te "pochen", eerlijk gezegd zou ik jou wel eens willen zien in de situatie van een bijstandsmoeder die éen grote bonk ellende heeft meegemaakt (en misschien nog steeds meemaakt?). Alhoewel, dat gun ik zelfs mijn ergste vijand niet.
Fladder, jij hebt precies verwoord wat ik vind!
Gr. Poezie.
Heb het voortgezet bij off topic
Bij vooroordelen. Dat leek me een betere plek.
Pelle, ik zag nadat ik op jou gereageerd had pas dat je niet de eerste was.
Kiki
Een goede foutloze sollicitatiebrief schrijven is tegenwoordig praktisch het enige wat je nog mag leren als je geen werk hebt en een uitkering hebt. Het leuke is dat je die 'cursus' ook moet doen als je die lessen helemaal niet meer nodig hebt. Weggegooid geld dus in veel situaties. Wat mijn man er dan wel aan over heeft gehouden is zijn baan, maar daar heeft hij geen sollicitatiebrief voor hoeven schrijven. Ze wilden alleen zijn CV hebben, meer niet. Ze hadden mijn man die tip dus ook gelijk bij de sociale dienst kunnen geven.
Fladderbeestje
In grote lijnen ben ik het ook heel erg met jou eens. De hulp die je bij de sociale dienst krijgt is de afgelopen jaren ernstig afgenomen. Kon je vroeger bijna elke gewenste opleiding krijgen (daar heb ik ook van mogen profiteren in 1999), tegenwoordig mag je blij zijn als je mag leren solliciteren. Leuk dat je dat mag leren, sommigen hebben er ook best iets aan, maar het vergroot je mogelijkheden op de arbeidsmarkt maar in heel beperkte mate. Ik heb aan den lijve ondervonden hoe het is als reeds toegezegde hulp weer wordt ingetrokken omdat ik niet meer tot de doelgroep behoorde. Wij zaten in de WSNP en moesten daarom uiteraard solliciteren. Omdat wij een uitkering hadden kwam ik in aanmerking voor een reïntegratietraject. Dat traject was in volle gang toen mijn man werk kreeg, niet lang daarna viel er een brief op de mat dat het reïntegratietraject helaas werd afgeblazen omdat mijn man werk had gevonden en ik dus via de sociale dienst geen recht meer had op dit soort hulp. Mijn man had op dat moment een tijdelijke baan van een half jaar. Daar waren we blij mee natuurlijk, maar ik was weer terug bij af. Ik kon er toch niets aan doen dat mijn man al wel werk had en ik nog niet? Achteraf is het goedgekomen met mij hoor. Het leuke is dat ik nu hetzelfde werk doe als waar ik via reïntegratie terechtgekomen zou zijn. Mijn 'branche' is héél populair bij reïntegratie. Heel veel mensen die hun handen uit de mouwen willen steken moeten dat doen op werkplekken waar ze niet voor gekozen zouden hebben als het niet had gehoeven. Die wetenschap alleen al brengt mij ertoe altijd vriendelijk te blijven tegen mensen in welke bedrijfstak dan ook.
Ik vind overigens wel dat jij het vanuit een heel erg negatieve kijk verwoord. De gang naar de sociale dienst is niet persé vernederend. Een vrouw waarvan de man een nieuw liefje heeft is niet persé getraumatiseerd. Het is niet altijd makkelijk, maar het is toch de kunst om zo positief mogelijk te blijven.
Budgetten
Tja, probleem is natuurlijk dat er vanuit de overheid steeds meer wordt bezuinigd op de uitkeringen, dus inderdaad de dure cursussen zoals die vroeger konden, dat kan niet meer....vaak was het dan ook nog zo, dure cursus gevolgd, en dan gingen de mensen toch niet aan de slag....dus ja, wat dan? Nu hebben ze dan in veel gemeentes stichtingen waar je als bijstandsgerechtigde werk moet doen, om je uitkering te behouden (Workfirst ofzo)....
Vind ik het allemaal terecht? Nee, er zullen altijd schrijnende gevallen zijn....mooiste zou zijn als je aan iemands neus kan zien dat hij/zij oprecht is en echt in nood, zodat je die wat extra kan geven als opstap naar een baan....maar helaas, je kan dat niet aan iemands neus zien. Dus worden er regels gemaakt, waaraan je moet voldoen. Dus stellen de overheid en gemeentes regels op, wie wanneer in aanmerking komt....Eerlijk? Nee en ja....Eerlijk omdat de regels voor iedereen gelijk zijn, maar ook weer niet eerlijk omdat de goeden onder de kwaden moeten lijden.....
Kaaskopje
Al eerder dan de muzieklessen van Manda gaf ik je een hint dat jouw 'status'gebeuren soms heel irritant overkomt. Het is duidleijk dat jij de combi kind van 6,5 en pianoles onzin vindt. Waarschijnlijk zit er weer een statuddingetje achter. Inderdaad zonder pianoles ga je niet dood. En pianoles is in sommige gezinnen iets onbetaalbaar, in andere gezinnen moet er voor worden gesappeld en in sommige gezinnen kan het gewoon.
Discussies die over iets luxere tot zeer luxe producten gaan (pianoles tot verre reizen en zwembad in de tuin) aarden altijd in dit gezeur.
Voor jou zijn pianoles en heel veel andere dingen 'status'. Ik heb die dingen in mijn jeugd nooit mogen ervaren. Mijn kinderen krijgen die kansen wel.
Manda's kind gaat op pianoles. In jouw ogen elitair en gepushed. Jouw kind zit/zat op scouting. Dat geeft jou en je kind ook een bepaalde status/imago. En wieweet ook wel gepushed.
