Zoon met overgewicht blijft maar snoepen en bijkomen
Mijn zoon, bijna 14, heeft overgewicht. Hij is zwaar gebouwd met vooral een erg dikke buik.
Hij kampt daar al jaren mee, en ik probeer dus ook al jaren, op de zachte manier, om hem te stimuleren om er iets aan te doen door meer te sporten, minder te snoepen...
Wanneer ik lees over pubers met overgewicht, is het algemene advies steeds om je puber niet te pushen. Hij zou zelf de klik moeten maken.
Ik maak me echter erg veel zorgen hierover. En dan in de eerste plaats op het effect op zijn gezondheid. Een half jaar geleden hadden we een consultatie bij een endocrinoloog, ivm een ander probleem, en daar ging het ook over zijn gewicht. Zij liet hem zien hoe hij boven de groeicurve zat, en ze vertelde hem dat hij niet moest gaan diëten, maar dat er wel echt niks meer bij mocht komen.
De eerste weken had dat effect. Maar gaandeweg begon hij weer met snoepen.
En dat doet hij altijd wanneer ik het niet zie. Ik zie hem thuis zelden of nooit met zoetigheden. Maar ik vind wel veel papiertjes en zie op zijn rekening dat hij elke dag voor of na school winkeltjes induikt.
Van de week heeft hij een doosje gekregen met allerlei Milka-lekkernijen erin. Ik heb hem op het hart gedrukt om er af en toe iets uit te nemen. Vanmorgen stelde ik vast dat hij alles al opgegeten heeft. En het was niet weinig.
Nu moet ik me echt inhouden om niet echt heel hard tegen hem te gaan zijn. Als ik me volledig zou laten gaan, zou ik hem zeggen dat hij een vreetzak is en dat het werkelijk degoutant is wat hij doet. Klinkt hard, ik weet het, maar ik maak me er zoveel zorgen over.
Ik heb uiteraard al gedacht aan naar een diëtist gaan. Maar ik vrees dat dat effect net hetzelfde zal zijn als dat van de endocrinoloog.
Heeft iemand zinvolle tips voor mij?
Héél eerlijk: ik denk dat je op deze leeftijd daaraan niks meer kunt doen. Zelf goed voorbeeld geven door gezond te eten en met mate te snoepen. Maar opmerkingen maken werkt vaak averechts dus probeer je daarin in blijven houden. Uiteraard kun je een keer een goed gesprek met hem hebben, maar ik weet niet of hij daarvoor openstaat.
Hoe denkt hij zelf over zijn overgewicht?
Ik zou (laten) uitzoeken waar zijn verlangen naar snoepen en eten vandaan komt.
Eet hij emoties weg? Werkt zijn "Ik zit vol signaal" niet goed, etc?
Boos worden is contraproductief. En ik snap je onmacht en je frustratie. Toch echt niet doen. Ga op zoek naar de onderliggende oorzaak.
Wat vindt hij er zelf van? Als hij er zelf ook mee zit zouden jullie een strategie kunnen bedenken om hem te helpen. Bijvoorbeeld zijn geld beheren. En dan afspreken dat ongeacht hoeveel hij zeurt en tegensputtert, jij voet bij stuk houdt. Misschien vindt hij dat juist wel erg prettig.
Als hij er zelf niet mee zit, wordt het erg lastig. Je wil ook niet dat dit een grote kloof tussen jullie drijft, of dat zijn zelfbeeld keldert door jouw houding.
alhambra schreef op 16-02-2022 om 09:29:
Ik zou (laten) uitzoeken waar zijn verlangen naar snoepen en eten vandaan komt.
Eet hij emoties weg? Werkt zijn "Ik zit vol signaal" niet goed, etc?
Boos worden is contraproductief. En ik snap je onmacht en je frustratie. Toch echt niet doen. Ga op zoek naar de onderliggende oorzaak.
Dit.
Hoe gaat het verder met hem? Heeft hij het naar zijn zin op school? Heeft hij vrienden etc.?
Hoe eten jullie zelf?
Nadeel is ook dat de halve school lekkere dingen haalt. Helpt niet mee. Als ik soms hoor wat er gekocht wordt dan moet je sterk in he schoenen staan hoor.
Maar eerlijk....als ik kijk naar de figuren van de kinderen hier op de middelbare school dan zijn we wel in de breedte gegroeid hoor.
Je kunt best je zorgen uitspreken over zijn gezondheid en benoemen dat je merkt dat hij best veel snoept. Vraag ook hoe hij denkt dat jij hem kunt helpen om minder/niet meer te snoepen. En probeer uit te zoeken waarom hij snoept en de oorzaak aan te pakken.
ik zou met klem erop wijzen dat potentiële partners een dikke pens degoutant vinden en hij seks wel op zijn dikke buik kan schrijven als hij zo doorgaat.
Even de andere kant bekijken, het verbranden van de calorieën. Wat vindt hij zelf van sporten en bewegen? Heeft hij iets gevonden dat hij echt oprecht leuk vindt? Of moet hij met tegenzin? Dat maakt ook nogal uit.
Ik weet niet wat degoutant is, maar inderdaad zeg dat maar niet tegen hem.
Mijn dochters zijn 14 en 15 en er wordt inderdaad véél gesnoept en ik zie dat bij hun vrienden ook. En ja, dat wordt van zakgeld betaald. Ze zijn slank maar da's meer geluk dan wijsheid. Ik deed het zelf ook trouwens, op die leeftijd, ik denk eigenlijk dat het er een beetje bijhoort.
Ik denk dat, behalve educatie over voeding, er weinig is dat je kunt doen. Hoe meer je zeurt, hoe meer kans dat het stiekem gebeurt. Probeer in ieder geval een lijntje te houden. Bijvoorbeeld mijn oudste houdt van wandelen en we gaan dus ook regelmatig een stuk lopen (al is het maar naar de winkel en terug) en dat zijn de momenten dat we goede gesprekken hebben en waar ik ook voorzichtig advies kan geven over willekeurige onderwerpen.
Dat gaat vaak over als hij een leuk meisje ziet.
Misschien kun je je zoon leren koken? Geeft hem de ruimte om veel met eten bezig te zijn, maar op een bewuste manier (nadenken over menu's, smaken en ingrediënten) en hij leert over voeding op een speelse manier.
Waar houdt hij van? Chips? Maak het zelf in de oven/airfryer en experimenteer met verschillende groenten/smaken.
Hamburgers? Maak ze zelf van rul gehakt en bedenk, was en snijdt je eigen toppings. Misschien kan hij zelfs een eigen hamburgersaus bedenken?
Pizza? Maak zelf pizzadeeg en een lekkere tomatensaus
Etc
Ainne schreef op 16-02-2022 om 10:28:
Ik weet niet wat degoutant is, maar inderdaad zeg dat maar niet tegen hem.
Mijn dochters zijn 14 en 15 en er wordt inderdaad véél gesnoept en ik zie dat bij hun vrienden ook. En ja, dat wordt van zakgeld betaald. Ze zijn slank maar da's meer geluk dan wijsheid. Ik deed het zelf ook trouwens, op die leeftijd, ik denk eigenlijk dat het er een beetje bijhoort.
Ik denk dat, behalve educatie over voeding, er weinig is dat je kunt doen. Hoe meer je zeurt, hoe meer kans dat het stiekem gebeurt. Probeer in ieder geval een lijntje te houden. Bijvoorbeeld mijn oudste houdt van wandelen en we gaan dus ook regelmatig een stuk lopen (al is het maar naar de winkel en terug) en dat zijn de momenten dat we goede gesprekken hebben en waar ik ook voorzichtig advies kan geven over willekeurige onderwerpen.
Ik vroeger ook en ik zie nog steeds iedere middag om 4 uur de supermarkt volstromen met pubers 😄
Probeer thuis zoveel mogelijk gezond te eten als gezin (volkorenbrood, mager beleg, verantwoorde maaltijden) als tegengewicht om de balans te houden
"Even de andere kant bekijken, het verbranden van de calorieën". Voor gewichtsverlies geldt: minder innemen is effectiever/makkelijker te doen dan meer verbranden. Bewegen is nuttig voor heel veel dingen, maar om echt gewicht te verliezen moet je zoveel bewegen dat het amper te doen is om alleen daardoor af te vallen.
Kijk bijvoorbeeld hier:
Hoeveel je verbrandt per soort beweging (dieetplaneet.nl)
Fietsen tegen 16 km per uur verbrandt 4 (kilo)calorieën per kilo lichaamsgewicht. Dus bij een gewicht van 75 kg is dat 300 Kcal per uur. Een kilo lichaamsvet verbranden kost zo'n 8000 Kcal. Dus om 1 kilo te verbranden moet je dan 26,6 uur fietsen. Dan kan je ook wel kiezen voor activiteiten die meer verbranden, maar die zijn ook weer moeilijker lang vol te houden. Joggen verbrandt 6 Kcal per kilo per uur, 50% meer dus, maar 17,7 uur joggen is nog moeilijker te doen dan 26,6 uur fietsen (zeker met overgewicht, lijkt me, maar dat terzijde)
En die 300 Kcal (van dat uurtje fietsen), dat is dus 1 marsreep.
Een scholier heeft natuurlijk school, huiswerk, misschien nog een bijbaantje, die heeft waarschijnlijk helemaal niet zoveel tijd in de week dat er zoveel kan worden gesport dat hij daarvan afvalt. Als hij dat al zou willen. De meeste winst is te behalen met minder eten. En geen calorierijke dingen drinken. TS zegt niks over het drinkgedrag, maar als deze jongen veel frisdrank drinkt is er veel te halen door alle frisdrank door water te vervangen (of door dranken zonder calorieën, als hij light dranken lust).
Ik zou inderdaad beginnen met nagaan of hij dit zelf ook als een probleem ziet. En als dat zo is, hoe je hem kan helpen om hier iets aan te doen. Vraag dan vooral ook hoe hij dit tot nu toe ervaren heeft. Heeft hij iets aan jouw 'zacht stimuleren' gehad of ervaart hij dit vooral als irritant en veroordelend? Probeer er ook echt voor open te staan als hij dit laatste zegt, goede bedoelingen betekenen niet dat wat je doet helpend is.
Uit je laatste woorden (vreetzak, degoutant) maak ik op dat je je niet alleen zorgen maakt over zijn gezondheid, maar ook moeite hebt met hoe het dik zijn eruit ziet. Dat zou niet je zoons probleem moeten zijn. Makkelijker gezegd dan gedaan waarschijnlijk, maar je zoon hoeft niet te voldoen aan jouw (of iemand anders) schoonheidsideaal. Ik hoop dat je dat enigszins los kan koppelen.
Volgens mij valt het wel mee met de aversie tegen forse partners. We gaan Amerika achterna. Fors wordt normaal. De lantaarnpaal figuurtjes zijn al lang passé.
Vriendinnen van mijn dochter zijn 2x zo dik als die van mij en het is normaal.
