Wanneer kan /mag je afstand nemen van je kind?
Heftige titel eigenlijk wel. Voor mij heel heftig om te zien, maar de vraag is op dit moment heel realistisch voor mij!
Het leven van mijn zoon (en mij) in vogelvlucht....
Toen mijn zoon klein was, wist ik dat er iets anders aan hem was. Ik heb op zijn 5e an de bel getrokken bij hulpverlening. Ik kreeg geen gehoor, niks van wat ik zag was waar en er was niks mis met mijn zoon.
Op zijn 12e begon het. Stelen van spullen, blowen, omgaan met oudere jongens, liegen en bedriegen en enorm brutaal. (dit is een korte samenvatting)
Op zijn 12e kreeg ik ook eindelijk de bevestiging dat hij best wel eens adhd zou kunnen hebben. Hij mocht medicatie proberen echter had hij vanwege zijn leeftijd zelf de keuze om deze in te nemen. Hij wilde dat wel proberen, niet veel later was de voorraad medicijnen verdwenen en had hij alles verkocht op school om vervolgens wiet te kunnen kopen
Na jaren van verschillende behandelingen van hulpverlening heb ik helaas moeten besluiten dat hij niet langer bij ons thuis kom blijven. Hij sloeg als in mijn huis in elkaar als hij geen geld van me kreeg, al mijn waardevolle spullen waren inmiddels verkocht voor wiet en ik had regelmatig mensen aan de deur die ons bedreigde door alle schulden die hij gemaakt had.(Dit gebeurde allemaal tijdens een intensief hulpverleningstraject) uiteindelijk is hij uit huis geplaatst en zijn wij (zijn broertje en ik) naar een ander deel van Nederland gevlucht om weg te komen van de bedreigingen en om uit de situatie te geraken.
Fast forward naar nu! Ruim 10 jaar later.. Er is nog niks veranderd. Zoonlief is bijna 23. Hij heeft meerdere keren op zichzelf gewoond maar alle keren uit zijn woning gezet.
Hij woont weer thuis maar heeft in de korte tijd veel schulden gemaakt bij diverse foute figuren (drug dealers en geld lenen) sinds de laatste maanden wordt ik bedreigd door figuren a la Mocro mafia (de serie). Ze zeggen dat ze me komen opzoeken en me komen nekken, dat ze al mijn ramen in komen gooien van mijn huis of mijn auto slopen. Tot nu toe allemaal nog niet gebeurd gelukkig, behalve veelvuldig aanbellen bv.
Maar dit alles is erg angstaanjagend. Ik ben een brave burger en zou zelf nooit in zo'n situatie terecht komen. Er staat een extra melding op ons adres bij 112 en ik loop inmiddels bij psycholoog en huisarts.
Mijn zoon is erg manipulatief, ik vind hem een pathologische leugenaar en ik vind dat hij narsistische trekken heeft.
Ik leef in angst, hij zegt dat ik me niet aan moet stellen! Men zegt dat ik hem aan zijn lot moet over laten, maar ik ben zijn moeder.. Ik moet er voor hem zijn!
Als ik boos op hem wordt en zeg wat ik vind weet hij het altijd zo te draaien dat ik ga twijfelen aan mezelf.
Als hij naast me komt staan voel ik op dit moment alleen maar woede, maar direct heb ik dan een groot conflict met mezelf omdat ik als moeder niet zo mag denken over mijn kind.
Ik zit inmiddels aan de kalmerende middelen, mijn maag doet pijn, ik kan niet werken en leef continu in angst en nog vraag ik me af... Wanneer kan je afstand nemen van je kind.. Wanneer mag ik voor mezelf kiezen?? Ik hoop hier wat helpende antwoorden te vinden...
Mijn verhaal is uiteraard niet compleet. De ellende met mijn zoon is al ruim 10 jaar bezig maar is allemaal te veel om hier te benoemen. Denk aan arrestaties, vast zitten, 3 jaar voorwaardelijk, huis zoekingen bij mij thuis naar aanleiding van zijn gedrag etc.
Vader bemoeit zich nergens mee en helpt niet.
Mijn excuses voor het lange en misschien onduidelijke verhaal..
Het liefst zou ik willen vluchten, heel ver weg.. Of hoop ik dat deze fuguren echt langs komen om mij te nekken... Dan ben ik van al deze ellende af en is er misschien wel rust..
Kan ik of mag ik afstand nemen van mijn zoon en hem aan zijn lot over laten.. Alle contacten verbreken... Ik weet het niet..
Het verscheurt me
Na 10 jaar zou het moeten
champie76 schreef op 03-04-2022 om 21:34:
[..]
Was het maar zo makkelijk
Hang een briefje bij de deur met een zin die je kan blijven herhalen naar hem. Bijvoorbeeld: ik zie dat je het moeilijk hebt, maar ik wil je niet meer in mijn huis hebben.
En je kan overwegen of je een klein raampje in de je deur kan maken. Wanneer je door dat raampje praat, ben je veiliger én doe je minder makkelijk de deur open.
Wil je jongste nog wel contact met zijn broer?
Bereid je voor op wat er kan komen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee! Lees je in en bedenk vooraf hoe je gaat reageren. Oefen dat in gedachten ook. Dan is de kans groter dat het ook lukt. Lees onderstaande link bijvoorbeeld eens. Het gaat over een ex maar voor een kind geldt in feite hetzelfde:
https://stellanovacoaching.be/2020/01/09/hoovering-hoe-de-narcist-je-weer-in-zijn-web-probeert-te-krijgen-2/
“Zodra je valt voor een van hun trucs, is hun missie geslaagd . Het gaat niet om jou, het draait allemaal om hen. En dat is de reden waarom narcisten terugkomen ; ze zitten in een ‘relatie’ met iemand puur om wat ze eruit kunnen halen, daarom zal het misbruik steeds weer opnieuw herbeginnen, vaak erger en heftiger dan eerst.
Ze peilen door middel van hoovering of ze nog steeds invloed op je hebben en of ze erin kunnen slagen om je weer te veroveren.
Hieronder beschrijf ik een aantal hoovering tactieken die frequent worden gebruikt door de narcist en hoe je ermee om kunt gaan.”
Jeetje TO, wat een opluchting maar ik kan me de spanning voorstellen voor als hij voor de deur staat.
Jij kunt je voorbereiden door juist te zorgen dat je niet met hem in discussie gaat. Het verweer is voor jezelf handig (dan kun je sterker staan) maar het is echt belangrijk dat je al die argumenten niet bij hem gaat gebruiken. Inderdaad oefenen met een vaste zin en die steeds maar weer herhalen. En op geen enkele manier uitleg willen geven, want zodra je dat doet, heeft hij munitie. Dan kan hij met je in discussie.
Hoe zouden anderen je daarin kunnen helpen, om uit de discussie te blijven?
Te oefenen met die vaste zin (bijv. Je kunt hier niet meer wonen. Je krijgt geen geld). En kun je anderen inschakelen als hij voor de deur verschijnt?
Je weet dat dit je gevoelige punt is (in discussie gaan, je laten overhalen), en daar kan je mee aan de slag
Heel veel sterkte.
nee, dat is niet gemakkelijk. Zou hij agressief kunnen worden?
En TO hoe is het nu?
Nou, het gaat eigenlijk wel oke. Hij heeft een eigen kamer en komt af en toe binnen wandelen. Ik geef duidelijk mijn grenzen aan en hij moet het daar maar mee doen.
Hopelijk blijft het zo 🤞🤞
Nou, regrowth gejuicht..
Zoon zit lekker in zijn kamer en de dreigementen naar mij en aan mijn adres blijven.. Zelfs inclusief appjes....
Ik weet niet meer wat te doen.. Heb zojuist een video deurbel besteld en we zitten met het mooie weer met de achterdeur op slot..
Politie is gewaarschuwd maar die kunnen niks doen..
Ellende
Lees mijn eerdere post op pagina 1 nog eens, en stel jezelf dan de vraag of een vluchthuis echt slechter is dan je huidige situatie.
Dit kun je toch niet volhouden? Vroeg of laat loopt dit gewoon verkeerd af.
Een vriend van mijn zoon is afgelopen weekend neer gestoken en in elkaar geschopt.
Dit heeft erg veel indruk op mij gemaakt. Want dit is de toekomst die ik voor hem voorzie..
De jongen vecht nu nog voor zijn leven. Mijn zoon is ook erg onder de indruk en is in shock. Echter zijn de problemen nu zo groot, dat ik me geen raad weet hoe dit opgelost moet worden.
"ze" hebben een bedrag van een paar duizend euro op mijn zoons hoofd gezet. Ik ben ontzettend bang dat hij te grazen genomen gaat worden omdat een of andere gek wel wat geld kan gebruiken.
Mijn zoon is inmiddels aan het werk
En hij hij heeft an graag uit dit wereldje te willen.
Hij zou nog een paar honderd euro moeten betalen maar dit duurde te lang, daarom persen ze hem nu af en willen over de 3 000 euro. Dit bedrag is nu ook op zijn hoofd gezet.
Ik ben moe, misselijk, ik kan niet meer..
Tegelijk ben ik met een nieuwe baan begonnen. Dit kan mij eindelijk een vast contract opleveren en meer zekerheid bieden, ik weet dat ik hier voor moet knokken maar ik weet niet waar ik de kracht nog vandaan moet halen.
Sorry, ik weet niet tegen wie ik anders mijn verhaal moet doen
Wat vreselijk van zijn vriend, wel heel goed dat hij aan het werk is. Kan me je zorgen heel goed voorstellen. Wat bedoel je met dit bedrag is op zijn hoofd gezet?
Heftig zeg. Weet de politie hiervan? Zo nee, doe aangifte.
Het is goed dat je zoon tot inkeer is gekomen, een baan heeft en op een normale, nette manier aan zijn geld wil gaan komen.
De angst begrijp ik heel goed. Sterkte.
Heb lang niet alles gelezen, maar moest denken aan een boek van Yvonne Keuls, de moeder van David S. Soms kun je niet anders dan afstand nemen, anders ga je compleet kapot. Je hebt zelf dringend ondersteuning nodig.
champie76 schreef op 03-05-2022 om 08:38:
Een vriend van mijn zoon is afgelopen weekend neer gestoken en in elkaar geschopt.
Dit heeft erg veel indruk op mij gemaakt. Want dit is de toekomst die ik voor hem voorzie..
De jongen vecht nu nog voor zijn leven. Mijn zoon is ook erg onder de indruk en is in shock. Echter zijn de problemen nu zo groot, dat ik me geen raad weet hoe dit opgelost moet worden.
"ze" hebben een bedrag van een paar duizend euro op mijn zoons hoofd gezet. Ik ben ontzettend bang dat hij te grazen genomen gaat worden omdat een of andere gek wel wat geld kan gebruiken.
Mijn zoon is inmiddels aan het werk
En hij hij heeft an graag uit dit wereldje te willen.
Hij zou nog een paar honderd euro moeten betalen maar dit duurde te lang, daarom persen ze hem nu af en willen over de 3 000 euro. Dit bedrag is nu ook op zijn hoofd gezet.
Ik ben moe, misselijk, ik kan niet meer..
Tegelijk ben ik met een nieuwe baan begonnen. Dit kan mij eindelijk een vast contract opleveren en meer zekerheid bieden, ik weet dat ik hier voor moet knokken maar ik weet niet waar ik de kracht nog vandaan moet halen.
Sorry, ik weet niet tegen wie ik anders mijn verhaal moet doen
Nou, hier ben je meer dan welkom met je verhaal. Al kunnen wij je natuurlijk in praktisch opzicht niet echt helpen.
Als je zoon echt serieus is over uit dat wereldje stappen en er echt (aantoonbaar?) een prijs op zijn hoofd is gezet, lijkt mij dat hij zich bij de politie moet melden. Dit is toch niet iets waar je als 'leek' zelf uit komt? Daar heb je hulp bij nodig van mensen die weten hoe dat werkt. Ik kan niets en niemand anders bedenken dan de politie. Ik weet niet of het iets oplost om die 3000 euro te betalen. Als hij dat doet, is hij in hun ogen denk ik een makkelijk slachtoffer om meer te halen. Dus vandaar, ga naar de politie.
Voor jezelf zou ik via de huisarts hulp regelen. Had je geloof ik al. Dat maakt natuurlijk de zorgen niet minder, maar misschien kan hij/zij je wel helpen fysiek op de been te blijven. Medicatie kan daarbij helpen. Want het is wel heel belangrijk dat jij die baan weet te behouden.
En hoe is het met je andere zoon?
MamaE schreef op 03-05-2022 om 09:53:
Heftig zeg. Weet de politie hiervan? Zo nee, doe aangifte.
Het is goed dat je zoon tot inkeer is gekomen, een baan heeft en op een normale, nette manier aan zijn geld wil gaan komen.
De angst begrijp ik heel goed. Sterkte.
De politie is op de hoogte. Hij zou aangifte moeten doen om geholpen te kunnen worden, alleen door durft niet want hij is bang dat het dan alleen maar erger wordt.
