Tiener zwangerschap
Waarschuwing: gevoelig onderwerp.
Mijn zoon 18 heeft zijn 17 jarige vriendin waar hij 2 maanden mee samen is bezwangerd.
Zij woont in een begeleid wonen instelling en heeft een voogd van jeugdzorg. Indien zwanger etc mag ze daar niet meer blijven wonen.
Ze zitten op een roze wolk en willen het houden. Alles voorgespiegeld wat de situatie is. En dat ze een baby nu niets te bieden hebben. Aangezien ze beiden nog op school zitten.
Nu hadden ze bedacht of ik en mijn lief hun konden helpen door bv voogdij op ons te nemen. (Als dat al kan want zij heeft immers een voogd van jeugdzorg)
En dat ze dan met zijn drieën hier zouden wonen. En hun school af zouden maken. Zoon moet laatste jaar en zou eigenlijk daarna doorleren op de universiteit. En zij moet sws nog 3 jaar.
Hoe verdrietig ook, eerlijk gezegd Zou het het beste zou zijn als ze een overtijdbehandeling doen. Want ze willen ook niet dat kind in pleeggezin terecht komt.
Heb haar gezegd dat ze moet praten met haar voogd en dat ze naar de huisarts moet gaan voor gesprek over de mogelijkheden en eventuele doorverwijzingen.
Ik vind het heel verdrietig voor hun maar ik ben gewoon bang dat dit nooit goed zal gaan.
Wachttijden sociale huur is tegenwoordig 15 jaar. Daarnaast financieel en ben gewoon bang dat er ruzie gaat komen.
Het huis is te klein en slecht geïsoleerd, mijn jongste is aan t puberen en daarbij ik ken haar ook niet goed.
Voorzie gewoon dat er spanningen en ergernissen gaan komen en dat daadwerkelijk alles op mijn en man’s schouders terecht zal komen. Hij werkt overigens 6 dagen per week dus zal t zorgen op mij neerkomen. En t financiële op mijn man zn schouders, aangezien hij nu al meer bijdraagt ivm mijn kleine wia. Ben zelf ook niet helemaal gezond.
Ben bang dat dit de relatie met mijn man zal stuk maken als ze hier komen wonen. Wij zijn 9 jaar samen, waarvan 3 jaar samenwonend. Of dat het zo fout gaat dat ik hun weg moet sturen.
Ik kan hun niet dwingen tot een keuze. Echter zo voelen hun het wel. En ik voel mij schuldig dat ik die hulp die hun nodig hebben/willen niet kan bieden.
Babyhuis voor moeder/kind is pas als het kindje geboren is en vd duur van 6 maanden. Urgentie is tegenwoordig ook niet 123. En financieel dacht mijn zoon dan zijn studiefinanciering tzt te kunnen gebruiken.
Heeft iemand ervaring hiermee of tips?
Alvast bedankt voor de reacties.
Schemerlampje schreef op 02-08-2022 om 12:31:
[..]
Maar als de vader de baby erkent, gaat de voogdij dan ook naar de instelling of krijgt de vader “gewoon” het gezag?
Nee, niet gewoon denk ik. Dit kind wordt buiten huwelijk geboren, wat betekent dat de vader niet automatisch het gezag heeft. In zo'n situatie krijgt een vader normaal gesproken samen met de moeder het gezag als ze daarvoor samen een aanvraag indienen, waarna de rechter het gezamenlijk gezag toekent. Dit kan pas na de geboorte van het kind.
Ik weet niet of een minderjarige moeder een dergelijk gezamenlijk verzoek kan indienen, maar ik vermoed van niet omdat zij zelf geen gezag heeft vanwege die minderjarigheid. En daarbij: als het kind is geboren zal er zsm een aanvraag worden ingediend (door de Raad voor de Kinderbescherming meen ik) om de gecertificeerde instelling met de voogdij te belasten. En als dat is gebeurd, krijgt vader het gezag ook niet zomaar.
Overigens: erkenning kan vziw wel, ook al voor de geboorte. Daarvoor is toestemming van de moeder nodig, en in het betreffende wetsartikel staat nergwns dat die moeder meerderjarig moet zijn. Maar erkenning leidt niet automatisch tot ouderlijk gezag.
Misschien wordt ze nog 18 tijdens deze zwangerschap?
Pistache schreef op 02-08-2022 om 13:20:
Misschien wordt ze nog 18 tijdens deze zwangerschap?
Nee
Index224 schreef op 02-08-2022 om 13:02:
[..]
Nou, wat zou je doen dan? De baby uit de baarmoeder trekken? Blij dat je mijn moeder niet bent zeg.
Ik kan niet geloven dat zon jonge meid zo'n menig over abortus heeft. Vrouwen van mijn generatie hebben daar voor gevochten en jij neemt het allemaal voor lief en maakt het belachelijk. Ik vind dat een minderjarige kind (want dat is wat het meisje is) niet instaat is om een baby op te voeden.
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 10:22:
[..]
begeleid wonen en het hebben van een voogd. Wie weet wat daar allemaal afspeelt
Wat een vreselijk vooroordeel.
Ze kan zich meerderjarig laten verklaren. https://www.rechtspraak.nl/Onderwerpen/gezag/Paginas/meerderjarigheidsverklaring.aspx
Ook kan ze afhankelijk van hoe lang het nog duurt na de bevalling voordat ze 18 wordt, zelf het gezag gewoon houden. Ik was ook nog 17 toen ik beviel namelijk.
De kans dat er wel direct een onderzoek van de raad komt is wel heel groot. Dus een OTS is zeker een zeer aanwezige mogelijkheid.
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 13:26:
[..]
Ik kan niet geloven dat zon jonge meid zo'n menig over abortus heeft. Vrouwen van mijn generatie hebben daar voor gevochten en jij neemt het allemaal voor lief en maakt het belachelijk. Ik vind dat een minderjarige kind (want dat is wat het meisje is) niet instaat is om een baby op te voeden.
Volgens mij heeft de generatie van mijn oma jouw generatie vooral ervoor gevochten om baas over eigen buik te blijven en dus niet onder dwang een abortus moeten ondergaan. Juist voor de keuzevrijheid om er ZELF voor te kiezen om wel of geen kind te krijgen.
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 13:26:
[..]
Ik kan niet geloven dat zon jonge meid zo'n menig over abortus heeft. Vrouwen van mijn generatie hebben daar voor gevochten en jij neemt het allemaal voor lief en maakt het belachelijk. Ik vind dat een minderjarige kind (want dat is wat het meisje is) niet instaat is om een baby op te voeden.
Je kent dat kind niet eens, hoe weet jij nou of ze in staat is om wel of niet voor een kind te zorgen? En ik dacht dat het baas in eigen buik twee kanten opwerkt?
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 13:26:
[..]
Ik kan niet geloven dat zon jonge meid zo'n menig over abortus heeft. Vrouwen van mijn generatie hebben daar voor gevochten en jij neemt het allemaal voor lief en maakt het belachelijk. Ik vind dat een minderjarige kind (want dat is wat het meisje is) niet instaat is om een baby op te voeden.
Het maakt niet zoveel uit wat jij ervan vindt. Het is haar lichaam, dus zij bepaalt wat ze wil. Daarbij ken je haar helemaal niet. Genoeg 17 jarigen die het prima doen als moeder. Misschien geen ideale situatie, maar het is nu zoals het is, dus je kunt beter in oplossingen denken dan te oordelen zoals jij nu doet.
Ellori schreef op 02-08-2022 om 13:31:
[..]
Volgens mij heeft
de generatie van mijn omajouw generatie vooral ervoor gevochten om baas over eigen buik te blijven en dus niet onder dwang een abortus moeten ondergaan. Juist voor de keuzevrijheid om er ZELF voor te kiezen om wel of geen kind te krijgen.
Precies!
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 10:51:
[..]
Ik ga uit van alle opties. Het is al 3 keer in mijn omgeving voorgekomen dat het toch niet de vader bleek te zijn. En daarnaast zwanger worden na 2 maanden kan in principe wel maar dat moet betekenen dat ze seks hadden minstens een paar keer per week. Is dat niet te veel voor zo'n korte relatie. Moet je elkaar eerst niet leren kennen een paar maanden, voordat je seks hebt? Of ben ik nu hopeloos ouderwets?
Ja je bent inderdaad hopeloos ouderwets in je redeneren.
Ellori schreef op 02-08-2022 om 13:31:
[..]
Volgens mij heeft
de generatie van mijn omajouw generatie vooral ervoor gevochten om baas over eigen buik te blijven en dus niet onder dwang een abortus moeten ondergaan. Juist voor de keuzevrijheid om er ZELF voor te kiezen om wel of geen kind te krijgen.
Nou inderdaad!
Temet schreef op 02-08-2022 om 13:19:
[..]
Nee, niet gewoon denk ik. Dit kind wordt buiten huwelijk geboren, wat betekent dat de vader niet automatisch het gezag heeft. In zo'n situatie krijgt een vader normaal gesproken samen met de moeder het gezag als ze daarvoor samen een aanvraag indienen, waarna de rechter het gezamenlijk gezag toekent. Dit kan pas na de geboorte van het kind.
Ik weet niet of een minderjarige moeder een dergelijk gezamenlijk verzoek kan indienen, maar ik vermoed van niet omdat zij zelf geen gezag heeft vanwege die minderjarigheid. En daarbij: als het kind is geboren zal er zsm een aanvraag worden ingediend (door de Raad voor de Kinderbescherming meen ik) om de gecertificeerde instelling met de voogdij te belasten. En als dat is gebeurd, krijgt vader het gezag ook niet zomaar.
Overigens: erkenning kan vziw wel, ook al voor de geboorte. Daarvoor is toestemming van de moeder nodig, en in het betreffende wetsartikel staat nergwns dat die moeder meerderjarig moet zijn. Maar erkenning leidt niet automatisch tot ouderlijk gezag.
In dit geval zijn er denk ik drie opties:
* De moeder kan nog voor de geboorte van het kind aan de rechter vragen om haar meerderjarig te verklaren, dan krijgt ze zelf automatisch het gezag over haar kind.
*De vader erkent het kind tijdens de zwangerschap en vraagt direct na de geboorte het gezag aan (als wettelijke vader is hij de eerste die in aanmerking komt voor het ouderlijk gezag als de moeder daar nog niet toe bevoegd is)
* Als zowel vader als moeder geen gezag hebben dan zal waarschijnlijk een voogdijinstelling de voogdij aanvragen over het kind (NB: en dat eindigt dus niet automatisch als de moeder meerderjarig wordt, dat moet dan specifiek aangevraagd worden, weer bij de rechter). Ik zou als ik één van de ouders was in dit geval eerste de eerste optie proberen, en als dat niet lukt gaan voor de tweede optie.
Beste Rosaline,
Hier ervaring met een vergelijkbare situatie. Zoon iets ouder dan de jouwe, vriendin ook in begeleid wonen. Zoon en vriendin kenden elkaar wel langer, en ja, het kan voorkomen dat je je best doet met anticonceptie maar dat het niet werkt. Vriendin wilde baby houden, zoon niet. Zoon en vriendin hebben gesprekken gevoerd bij abortuskliniek en Fiom. Voogd vanuit Jeugdzorg gaf weinig tot verkeerd advies en kon verder qua hulp of opvang niets bieden. Vriendin had ook weinig vertrouwen in voogd. Zoon wilde zijn verantwoordelijkheid nemen, hield veel van vriendin en samen besloten ze uiteindelijk om ervoor te gaan. Dat is een korte beschrijving van een intens moeilijk proces met veel gesprekken, tranen, paniek, boosheid en verdriet. Verschil hier was dat ouders van vriendin wel in beeld waren en steunden waar ze konden. Verder precies dezelfde, vooral praktische, problemen. Sociale huur geen mogelijkheid, moeder en kindhuizen allemaal vol. Bovendien wilde zoon zijn taak als vader serieus nemen, dus de wens was samenwonen. Jeugdzorg greep zijn kans, sloot het hulptraject vervroegd af en vriendin moest terug naar ouders. Wij hebben lang vol gehouden dat bij ons samenwonen geen optie was, maar uiteindelijk ging het met vriendin niet meer bij haar ouders. Wij hadden wel de ruimte. Ze wonen in een tuinhuis, geheel zelfstandig en ze betalen ook huur. Zoon heeft een prima betaalde fulltime baan gevonden, vriendin wil een studie gaan oppakken maar er is nog geen opvang beschikbaar. Ze heeft een bijbaantje in de avonduren, maar verder geen inkomsten. De baby in kwestie is inmiddels een paar maanden oud, een heerlijk kind waar ontzettend goed voor wordt gezorgd door de ouders en familie en vrienden die om ze heen staan. We weten niet wat de toekomst brengt, de huidige woonruimte is erg klein, er is geen zicht op sociale huur, geen zicht op kinderopvang komend jaar. En natuurlijk hebben we zorgen. Maar voor nu doet iedereen heel erg zijn best en maken we er met elkaar het beste van. Je hebt helemaal gelijk dat je inwonen bij jullie niet hoeft te faciliteren, maar als je de situatie uitlegt bij familie, vrienden, op werk, in de buurt is er wellicht iemand die iemand kent met een plekje voor ze. Dat zou een belangrijk begin zijn als ze ervoor kiezen om de baby te houden. Terugkijkend denk ik heel eerlijk nog steeds dat abortus een betere keuze was geweest, maar wie ben ik om daar iets van te vinden? Zij zijn gelukkig en ze doen het samen hartstikke goed. Daar kan ik alleen maar trots op zijn. Ik herken heel erg je staat van totale paniek en ontkenning. Dat wordt beter, naarmate de tijd vordert komen er hopelijk ook voor jullie steeds meer kleine puzzelstukjes die op hun plek vallen. Mijn ervaring; wij hebben keihard ingezet op alle onmogelijkheden, op alle praktische zaken (zoals jij met het whiteboard ...) maar het landde totaal niet; de keuze is puur op gevoel gemaakt door de enige die daarover kan beslissen. Zelfs als het haar de relatie met zoon zou kosten ging ze niet voor abortus kiezen. Het heeft me tijd gekost om dat te accepteren, ik kan je alleen maar aanraden om in gesprek te blijven met elkaar. Want hoe dan ook, abortus of baby, dit is een verdrietige situatie waarin je elkaar hard nodig hebt. Sterkte!
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 12:58:
[..]
Er staat dat zij haar 3 jarige opleiding gaat afmaken en als ze dan ook voor de baby moet zorgen en haar man 40plus uur werkt, blijft er weinig tijd over om te werken
In heel veel branches kan je werken en leren tegelijk. Ik ken heel veel jongeren die dit doen. Ook tienermoeders. Opvang wordt door de gemeente vergoed dus ook deze tienermoeder kan gewoon werken en studeren als ze dat zou willen evenals haar vriend dus bijstand oid is helemaal niet aan de orde. Het zal niet makkelijk zijn maar het kan echt jong moeder zijn, studeren en werken.
