Dochter neemt mijn spullen ongevraagd mee naar huis van mijn ex
Gek word ik er van. Mijn dochter van 15 pakt ongevraagd allemaal spullen (laders, snoertjes, powerbanks, kleding, serviesgoed, ...) van mij en neemt die dan mee naar mijn ex. Omdat ze het niet vertelt kan ik mijn rot zoeken. Ik heb namelijk erg last van vergeetachtigheid.
Als ik haar dan een appje stuur met de vraag of ze dat voorwerp meegenomen heeft, dan zal ze dat nooit toegeven, omdat ze bang is voor de reactie. Ik heb haar al meerdere keren verteld dat ik het verwacht dat ze meldt als ze spullen meeneemt en dat ik niet boos word, omdat ik al blij ben dat ik niet meer verder hoef te zoeken. Dat werkt helaas maar beperkt, omdat ze bij haar moeder gewend is dat die erg scherp uit de hoek komt als ze zich niet aan de regels houdt.
Ik ben inmiddels ten einde raad, omdat mijn spullen maar blijven verdwijnen en ik maar blijf zoeken naar spullen die er niet meer zijn.
Wat raden jullie mij aan?
Ik weet niet beter dan met een stel kinderen dat vanzelf iedereen zijn opladers merkt, omdat je anders voortdurend discussie hebt. Nee dat is mijn oplader, nee de mijne, want ik had gister etc. etc.
IMI-x2 schreef op 14-08-2023 om 12:50:
Ik ken mensen die heel pietluttig zijn over welke kleding in welk huis hoort, maar dat heb ik nooit begrepen. De kleding is van het kind, niet van de ouder, zo zie ik het.
Zoals ik het lees gaat het om kleding van Hendrik zelf. Pubers kunnen best ineens bedenken dat pa een fijne trui heeft en die dan zelf aantrekken en ermee vandoor gaan. Als dat zo is dan heeft TO natuurlijk een punt, daar moet ze gewoon met haar vingers vanaf blijven.
Waar het kan (bv laders) zou ik het fysiek onmogelijk/moeilijk maken die mee te nemen. Mijn vader verzon destijds wel oplossingen met sloten en kettinkjes of grote hangers aan dingen.
Boos worden kan ook helpen, maar niet in één keer. Kan toch een paar keer duren voor het effect heeft.
Sommige dingen dubbel aanschaffen is natuurlijk ook wel zo handig. Maar dan nog kunnen dingen verdwijnen en als het je eigen spullen zijn die je nodig hebt is het best logisch om daar een punt van te maken of haar eens een koekje van eigen deeg te geven.
Ach ja, hier verdwijnt ook regelmatig het nodige richting ex, meegesleept door de kinderen. Tot glazen aan toe inderdaad 
Als ik het echt belangrijk vind (bijvoorbeeld míjn iPad-oplader), maak ik er wel een punt van. Verder laat ik het maar en kopen we gewoon wat extra (bijvoorbeeld iPhone-opladers of broodtrommels of plastic bakjes of sportkleding).
Hier gaan geen spullen naar ex maar wel naar de huizen van vriendjes/vriendinnetjes, heel irritant inderdaad. Helaas heb ik de oplossing niet behalve er voor zorgen dat de kinderen spullen die eerst prima voor algemeen gebruik konden zijn nu voor zichzelf hebben. Dus met verjaardagen of kerst kregen de kinderen een eigen powerbank, stijltang etc. Ook gebruiksdingen uit bijvoorbeeld de badkamer zoals tandpasta, make-up remover etc heb ik tegenwoordig in veelvoud want ik greep steeds mis als de kinderen de halve voorraad uit de badkamer weer eens hadden meegenomen. En sommige dingen bewaar ik tegenwoordig in mijn slaapkamer. Want daar 'durven' ze het gelukkig nog niet te pakken en dat moeten ze ook echt niet doen!
Lik op stuk is lastig ik kom er vaak pas achter als ze weer naar haar moeder is vertrokken. Dan zie ik haar pas weer anderhalve week later. Eigen spullen achter slot en grendel? Dan kan ik beter haar achter slot en grendel zetten. Ik probeer het wel hoor, maar wat zet je allemaal wel niet achter slot en grendel? Overigens zit ik er nog wel aan te denken om spullen van haar dan te pakken. Helaas zitten daar wel een aantal praktische bewaren aan vast. Een er van is dat wanneer ze thuis is dan krijg ik absoluut geen toegang tot haar kamer.
Er over praten heeft me tot nu toe weinig op geleverd. Misschien volgende keer als ze er weer is het weer aankaarten. Dat ik in tassen op haar kamer dingen heb gevonden die er niet in horen.
Kleding is inderdaad kleding van mij: een pyjamabroek, hardloopshirt, … Mijn kleding is van mij. Haar kleding mag ze zelf bepalen wat ze er mee doet. Daar wil ik me niet eens druk over maken.
Ze is echter niet verstrooid zoals ik dat ben.
Natuurlijk probeer is zo veel mogelijk de spullen in huis te hebben die ze ook bij mijn ex heeft. Er zijn hierin wel grenzen. En … als ze iets nodig heeft, waarom vraagt ze het niet?
@Pinokkio. Nee, ik zie totaal geen reden om anderen de schuld van iets te geven. Ik zie eigenlijk helemaal geen reden om over schuld te praten! Ik wil alleen maar weten waar mijn spullen zijn. Dan kan je ten minste in gesprek over of dat handig is, of er misschien iets bij gekocht moet worden of wat dan ook.
@Yumi, serviesgoed: borden, messen, vorken weggestopt tussen al haar zooi. Tot aan een zeef toe, die gebruikt wordt om krullen in het haar te föhnen! (je maak wat mee met pubers….)
Hier verdwenen opladers en kabeltjes ook regelmatig, maar aangezien ik niet gescheiden ben, namen de onverlaten het mee naar hun eigen kamer en bevonden ze zich in huis. En hoe groot het ook aangeven staat op de kamerdeur "Verboden Toegang", als ik mijn oplaadkabel niet kan vinden en heb 'm dringend nodig, ga ik er toch naar binnen en kom er dan weer uit met een trosje kabeltjes van mezelf en wat andere dingen die ik kwijt was. Klachten over onbevoegd de kamer binnendringen? Leen dan niet ongevraagd mijn spullen!
Tegenwoordig gaat het veel beter, één kind minder in huis, mijn en dijn is duidelijker doordat zoon zelf vanalles aanschaft, en inmiddels zijn er kabeltjes, opladers etc in overvloed.
BraveHendrik schreef op 14-08-2023 om 12:22:
Inderdaad, goed boos worden, uitleggen hoe gek ik er van wordt, ....
Theoretisch is het ook een oplossing me er niet zo druk om te maken, maar sommige spullen is wel erg lastig dat ze opeens zo maar weg zijn. Des te meer omdat ik helaas erg verstrooid ben.
Ik ben als uiterste oplossing op een gegeven moment achter slot en grendel gaan opbergen. Eerst ben ik spullen naar mijn kamer gaan verplaatsen met duidelijke instructies dat ze daar niet mocht komen. Maar toen dat ook niet hielp echt gaan verstoppen en opbergen. Soms zit er niks anders op.
absor schreef op 14-08-2023 om 12:43:
heb je het vermoeden dat ze dit expres doet om jou dwars te zitten?
(En dat denk ik niet) zo nee zoek dan gezamenlijk gewoon in oplossingen (koop dingen bijv dubbel) en lach om je verstrooidheid. Die zij mogelijk ook heeft als het jouw dochters is + een puber en dus vermoedelijk niet eens realiseert dat de powerbank nog in haar tas zat hoor
het is al erg genoeg als je je pubertijd moet doorbrengen in 2 verschillende huizen en je ouders niet eens met elkaar willen praten
In mijn situatie waren het echt eigen spullen, zoals mijn lader, mijn telefoon, mijn parfum, mijn schoenen en ook vragen waarom leverde het simpele antwoord op dat ze dat op dat moment 'nodig' had en er gewoon niet mee bezig was (wilde zijn, belangrijk genoeg vond) dat het niet van haar was. Mijn argumenten dat ik het vervelend gedrag vond maakte voor haar niet genoeg uit op het moment dat ze haar eigen redenen om het wél te doen belangrijker vond. Mijn niet leuk vinden woog voor haar niet genoeg op tegen het wel willen (of moeten als ze zelf haar lader of schoenen kwijt was) gebruiken. Uitleggen wat dit met de ander doet maakte geen indruk.
Verbied haar om spullen mee te nemen die niet van haar zijn.
William schreef op 14-08-2023 om 13:56:
Verbied haar om spullen mee te nemen die niet van haar zijn.
Was het maar zo simpel.
Zo werkt het niet in een puberbrein, ze zijn net als kleuters erg op zichzelf gericht en niet bezig met een ander tenzij die ander in hun eigen peer group zit en daar zit je als ouder per definitie niet.
Ik heb op een gegeven moment laders met tiewraps aan een verdeelstekkerdoos vastgemaakt. Was er zo klaar mee…
Ze hebben gewoon geen zin om te zoeken. Ik kan ook om het half jaar nieuwe haarborstels kopen want ‘oh ja, die liggen bij papa’ 🤭. Niet erg op zich, maar van mijn spul blijf je af. Dan krijgen ze het wel te horen.
Dus er liggen ook dingen van jou op haar kamer die afgesloten is als ze niet bij jou is? Dat zou ik niet accepteren. Ze zorgt dus na herhaaldelijk aansporen nog steeds niet dat jouw spullen terugkomen op de plek waar jij ze kan vinden. Dat is al niet oké maar vervolgens het recht op privacy opeisen en het tot jouw probleem maken dat ze jouw spullen heeft misplaatst, dat gaat nog een stap verder. Ik zou zeggen: die kamer gaat niet meer op slot want ik ga iedere keer dat ik wat mis op je kamer kijken of ik het kan vinden. Als ze de kamer toch afsluit? Heb je een reservesleutel van die kamer? Dan gewoon iedere keer dat je wat mist met die sleutel naar binnen en door haar spullen gaan. Dat gaat ze vast niet leuk vinden. Misschien is dat voldoende motivatie om er zelf verantwoordelijkheid voor te nemen? Als je geen reservesleutel hebt, ander slot erin. Keuzes hebben consequenties. Zij kan voorkomen dat jij op haar kamer moet komen door simpelweg jouw spullen netjes terug te leggen.
En voor jezelf van bepaalde dingen altijd een exemplaar in je eigen slaapkamer bewaren, die je dan ook maar gaat afsluiten.
PS ik zie dat ik dat verkeerd gelezen heb. Je krijgt juist geen toegang tot haar kamer als ze thuis is. Dat zou ik wel een ruzie waard vinden want daarvoor geldt eigenlijk hetzelfde als bovenstaand: ze lost het op of ze laat jou toe om zelf te zoeken. Ze kan niet tegen beide ‘nee’ blijven zeggen. Je zou in dat geval niet haar privacy schenden omdat je zo graag in haar spullen snuffelt maar omdat zij een door haar grensoverschrijdend gedrag veroorzaakt probleem stelselmatig niet oplost.
ik denk dat ik maar een flink moet gaan klussen. Voor mijzelf een slot op de relevante kasten en verder maar voor een tijdje de deur uit haar kamer halen. Misschien dat dan het gesprek op gang komt.
@ Wiliam, ze heeft de cursus Goed Luisteren naar je Vader nog niet afgesloten met een voldoende.
BraveHendrik schreef op 14-08-2023 om 14:51:
ik denk dat ik maar een flink moet gaan klussen. Voor mijzelf een slot op de relevante kasten en verder maar voor een tijdje de deur uit haar kamer halen. Misschien dat dan het gesprek op gang komt.
@ Wiliam, ze heeft de cursus Goed Luisteren naar je Vader nog niet afgesloten met een voldoende.
🤨😔 deur uit de kamer van een pubermeisje halen. Sorry hoor maar ik zou dan voortaan lekker bij mijn moeder blijven wonen
waarom niet wat luchtigere aanpak joh. Gebruik toch humor. Giet de boontjes niet af ofzo want je vergiet was kwijt bijv. Waarom toch zo met hard geschut erin. En als ze je hardloopshirt gebruikt om in te slapen of wat dan ook. Trek gewoon eens haar topje aan.
Ik zou ook de boel vastmaken, net zoals je bij sommige bibliotheken of de supermarkt zo'n schaar ziet hangen aan een kettinkje of staalkabeltje. Weet je zelf ook waar het ligt, want het kan door verstrooidheid niet ineens ergens anders belanden.
Maar ja, dat is natuurlijk geen optie met kleding of servies.
Je hebt groot gelijk dat je hier behoorlijk geïrriteerd van raakt, van mij mogen mijn kinderen lenen wat ze nodig hebben, maar het moet wel netjes terug gelegd worden.
Tijd om verder te gaan deel 2 van de cursus 'lenen en het weer terugbrengen' 
