Dochter en haar vriend wonen in kraakpand
Mijn dochter van bijna 19 heeft een vriend leren kennen. Toen ik hem de eerste keer zag, zag hij er onverzorgd uit. Na een trip van 4 dagen installeerde hij hier zijn tent in de tuin en kwam de dag nadien iets drinken en zich wassen, wat hij enkel mijn dochter had gevraagd. Wat zijn studies en zelfstandig beroep (waarvan de website nu is afgesloten) betrof vertelde hij hier uitgebreid over. De keer nadien wou hij zijn tent hier terug opstellen. Voor ons was het ok als hij ons de dag nadien zou helpen met het snoeien van de haag, dit was immers voorzien. Na 10 minuten waren ze al weg. Hij kwam hier op een morgen toe met haar gsm die ze vergeten was. Ik wou hem aannemen maar op een arrogante manier toonde hij aan dat hij dat niet wou en ging met mij in discussie. Mijn man en ik hebben dan besloten dat hij hier niet meer binnenkomt met als gevolg dat mijn dochter met hem op een andere plek ging kamperen. We zijn op een site hier in de buurt aangesloten en er werd op vermeld dat krakers in een onbewoond pand zijn ingetrokken. Bij een buurvrouw hier verderop die haar man onlangs is verloren en veel spullen wegdoet zijn ze zaken gaan halen. Een gasvuurtje, borden, glazen, een fiets. Nu heb ik via die site gelezen dat geburen van het kraakpand al met hen zijn gaan praten en dat zij de intentie hebben om het op te knappen. De politie zoekt momenteel de eigenaar. Mijn dochter heeft pas haar diploma behaald en ging terug enkele maanden als jobstudente bij haar werkgever werken alvorens zich in te schrijven voor een vaste job. Binnenkort behaalt zij haar rijbewijs. Zij heeft hier altijd een goede thuis gehad en is in vele zaken verwend geweest. Volgens mij is ze naïef maar beseft niet welke gevolgen dit kan hebben. Ik heb het liefst dat ze de relatie zou verbreken want hij heeft geen goede invloed op haar. Maar gaat hij dat doen want hij heeft niets te verliezen. Komt uit een probleemgezin en heeft daar geen contact meer mee. Wat moet ik in dit geval doen?
Ik zou ook zeker contact willen met de jongen
Bij ons zag mjjn dochter, toen het enigzins foute vriendje mee op vakantie was (ja, echt), heel duidelijk dat zijn normen en waarden té verschillend waren van die van ons/haar.
Niet dat je deze jongen mee op vakantie moet vragen hoor. Maar als je hem leert kennen zou hij mee kunnen vallen. En in elk geval heb je meer zicht op je dochters welbevinden.
En dan ook nog: bij mij zijn de vrienden van mijn kinderen welkom. Wie voor hen belangrijk is, is voor mij belangrijk. Tenzij geweld, drugd oid.
Aan Ineda
Dat is het juist. Die jongen heeft geen contact meer met zijn ouders, heeft dat pand gekraakt, werkt niet, heeft schulden, heeft mijn dochter al eens geslagen, heeft geen vaste woonst, geen auto, is 11 jaar ouder en heeft vroeger drugs gebruikt. Welk stabiel leven kan hij mijn dochter van 18 geven? Snds ze hem kent is ze er niet op vooruitgegaan, Ze wil niet verder studeren, heeft nog geen job gevonden, zindert zich af van haar vroegere vrienden en vriendinnen, gaat niet meer mee op familiebezoek. Als ze bij ons komt is het enkel als ze iets nodig heeft of om geld te vragen Dus welke positieve punten brengt hij haar bij? Ik kan zulk een relatie moeilijk aanmoedigen. Vandaar dat ik ook niet wil dat hij hier binnenkomt. Ze is meerderjarig en ik kan haar niet verbieden om hem te zien. Maar ik ben zeker niet blij met die relatie.
Hardhorend, hardleers?
Sjonge Sonja, is kennis maken met iemand, hem leren kennen, in jouw optiek meteen een expliciete aanmoediging voor je dochter? Wat een rare kronkel in jouw denken zeg. Je hoeft ook niet blij te zijn met die relatie, JIJ hoeft toch ook niet met hem samen te wonen?
Hoeveel invloed denk je dat je kunt hebben als je hem, en dus ook haar, af blijft wijzen en wegjaagt?
Ik denk echt niet dat er hier iemand is die zou staan te juichen als zijn of haar dochter met zo’n man thuiskomt. Maar niet staan juichen en hem de toegang tot je huis weigeren, of zelfs maar weigeren hem te ontmoeten zijn echt twee compleet verschillende dingen. En je hoeft hem echt niet dagelijks uit te nodigen voor een uitgebreid diner of voor een weekend weg, maar gewoon eens een kop koffie zou al een wereld van verschil kunnen maken.
De wereld is niet alleen maar zwart of wit, zoals jij het blijkbaar denkt. Ik hoop voor jou en je dochter dat je in heel rap tempo tenminste een paar grijstinten leert zien. Want anders wordt het in de relatie met je dochter echt, heus, alleen maar zwart. Als in, ze moet je niet meer.
Als jij van jezelf vindt dat je haar goed hebt opgevoed, waarom vertrouw je er dan niet op dat het wel goed komt met haar?
Nou ja, we praten nu inmiddels al 125 berichten op je in, plus de andere draadjes, maar onze boodschap komt maar niet aan. Heb je ooit wel eens aan je dochter gevraagd hoe zij vindt dat jij het doet, als moeder? Heb je ooit wel eens bedacht dat mensen van elkaar verschillen, en dat dat goed is? Heb je ooit wel eens gedacht dat jij wel eens fout zou kunnen zitten, en dat niet de hele wereld gek is, maar jij? Valt je niet op dat er hier niemand is die jou bijvalt en zegt, joh, Sonja, je doet het fantastisch ! Hou vol, dan komt je dochter morgen weer bij je terug?
Eens ern dief ...?
'heeft vroeger drugs gebruikt. '
Wat knap dat hij gestopt is met die drugs. Ik weet van mensen in mijn omgeving dat dat heel moeilijk is. En wat jammer dat jullie hem veroordelen om wat hij vroeger heeft gedaan.
Dat slaan zou voor mij wel een probleem zijn. Maar ik zou hem dan juist beter willen leren kennen, zodat ik de band met mijn dochter behoud voor als het nog eens gebeurt (en ze niet kan zeggen dat wij er niks van snappen en hem helemaal niet kennen). Hoe moeilijk ik dat ook zou vinden.
Ineda
"En dan ook nog: bij mij zijn de vrienden van mijn kinderen welkom. Wie voor hen belangrijk is, is voor mij belangrijk. Tenzij geweld, drugd oid."
Daar gaat het nou net over. De discussie ging even een andere kant op. Olie op het vuur........
Raar rijtje
====Die jongen heeft geen contact meer met zijn ouders, heeft dat pand gekraakt, werkt niet, heeft schulden, heeft mijn dochter al eens geslagen, heeft geen vaste woonst, geen auto, is 11 jaar ouder en heeft vroeger drugs gebruikt. Welk stabiel leven kan hij mijn dochter van 18 geven? =====
Het totaalplaatje van deze jongen is niet positief ik zou het ook geen fijn vriendje voor mijn dochter vinden.
Ik snap dat er in dit rijtje dingen zitten waar jij je zorgen over maakt. Maar een paar dingen snap ik niet of daar zou ik meer over willen weten voor ik er over oordeel.
Heeft geen contact meer met zijn ouders.
Klinkt niet heel positief maar wat is de reden van het verbreken van contact? Is hij mishandeld? Wie heeft het contact verbroken met welke reden?
Misschien is de oorzaak van de breuk heel legitiem, weet jij veel?
Heeft geen auto
Echt totaal onbelangrijk. Wat is er mis met ov, fietsen of lopend ergens heen gaan?
Is 11 jaar ouder. Dat is wat meer dan het gemiddelde leeftijdsverschil tussen partners maar is dat onoverkomelijk?
Ga het gesprek aan met dochter een vriend, laat interesse zien in plaats van oordelen.
Niet aanmoedigen
Het klinkt inderdaad niet goed allemaal en natuurlijk wil je de relatie dan niet aanmoedigen.
Maar... dát hoeft ook niet, aanmoedigen...
Je hoeft 'alleen maar' open te staan voor haar keuzes. Achter je kind gaan staan en gaan zien met wie zij nu haar leven wil delen. Dus wel kennis met hem maken, niet voor jezelf of voor hem, maar voor je dochter. Serieus op zoek gaan naar zijn positieve kanten.
Als hij weer weg is, kun je huilen van verdriet. En hier steun zoeken.
En dan niet je dochter veroordelen, maar helpend vragen stellen. Bij dat vriendje van mijn dochter benoemde ik de leuke kanten die mijn dochter in hem zag. Maar ik stelde ook vragen, zoveel mogelijk zonder oordeel: 'hoe vind je dat, dat hij niet wil dat je met je vriendinnen afspreekt? Ben je sterk genoeg om voor jezelf op te komen? We konden daar, gelukkig!, samen over praten. Niet te veel of te lang. Maar ze wist wél dat ze bij mij terecht kon zonder dat we ruzie kregen. Op het laatst zei ik wel dat ze zo vaak ongelukkig leek, en dat dat toch niet de bedoeling kan zijn van een relatie.
En voor dát soort gesprekken, en om steun te kunnen gegeven, dáárom stel je je open voor je dochters keuze en maak je kennis met de jongen waar zij nu voor kiest.
Kort na die vakantie heeft mijn dochter het uitgemaakt, vooral bij ons was zichtbaar dat hij zo'n andere waarden en normen had. Hele dagen in bed lag, mijn dochter voor zich opeiste, weinig algemene ontwikkeling had en meer van dat soort dingen.
En ondertussen, zonder dat met haar te delen, mag je natúúrlijk heel hard hopen dat de relatie zo snel mogelijk uit gaat.
Maar onderussen houd je de band.met je dochter zo goed mogelijk en ben je er voor haar als ze het.moeilijk heeft.
Je krijgt op dit forum veel adviezen, ik hoop dat je er dingen uit kunt halen die helpend zijn.
Sterkte Sonja!
ouderwets
"Welk stabiel leven kan hij mijn dochter van 18 geven?"
Is dat niet een beetje ouderwets gedacht? Moet een meisje of vrouw daar niet gewoon zelf voor zorgen? Als ze zich laat beïnvloeden doet ze dat zelf.
Waarbij ik me me natuurlijk wel kan voorstellen dat je bang bent dat hij nog steeds drugs gebruikt - en je dochter dat ook gaat doen. Dat is dan wel haar eigen verantwoordelijkheid. En dat hij slaat. Ja, als hij dat weer doet gaat ze hopelijk bij hem weg.
Dank Mijntje
Daar wilde ik nog een aparte post aan wijden als ik oudste kind op tijd bij de trein had gebracht maar hi hebt precies verwoordt wat ik ook wilde zeggen.
Ik weet niet hoor
Ik zag eens een Engelse komedieserie. Dat had precies hetzelfde script: dochter neemt een losgeslagen wat oudere jongen mee die zijn tent eerst in de tuin zet, zich verveeld lui en onbehoorlijk gedraagt en het hele leven van dochter lijkt te verpesten. Het lijkt er verdomd veel op. Weet helaas niet meer hoe het heet
Aan Maro
En ze lijkt het niet te beseffen dat die vriend van haar profiteert, want ze is verliefd. Stelt haar toekomstige plannen, verder studeren of werk zoeken voor hem uit. En tegenover ons liegt ze. Ze liegt over een mogelijke job waar ze een auto voor nodig heeft. In principe is er geen job maar ze wil wel de auto. Dan is ze onafhankelijk en kan ze bij hem intrekken. Wij mogen immers de helft van de wagen en bijkomende kosten betalen. Dus de aankoop van die wagen werd geanuleerd. Ze leeft in het nu met weinig middelen en lijkt niet te beseffen dat de tijd voorbij gaat. Alles is zo simpel als je geen huishuur wil betalen en geen andere kosten hebt. Maar dit blijft niet duren en dan zullen ze een keuze moeten maken.
Vergeet die auto
Je had vanaf het begin moeten besluiten dat je die auto niet voor haar gaat betalen, dan had je jezelf nu al die negatieve energie kunnen besparen.
Ja, ze is verliefd. En dit klopt ook: 'Stelt haar toekomstige plannen, verder studeren of werk zoeken voor hem uit.' Maar ondertussen leert ze meer dan ze ooit op school zal leen, bijvoorbeeld hoe je leeft met heel weinig middelen. Op een dag zal ze haar keuzes heroverwegen: wil ik zo doorgaan of wil ik doen wat je moet doen om huishuur te betalen. Ze zal zelf bepalen wanneer die dag er is en of die er ooit komt.
Ondertussen zal ze veel levenservaring hebben opgedaan, levenservaring die jij en de schol haar niet kunnen bieden.
Kijk met respect en nieuwsgierigheid naar haar, naar de manier waarop ze heel andere keuzes maakt, hoe ze zich daarmee redt, in het besef dat jij zelf niet in staat bent om zulke keuzes te maken en niet weet hoe je met zo weinig middelen kunt leven.
Blijf een open en respectvolle houding houden ten opzichte van haar.
En wat haar vriendje betreft, ik kan het niet vinden, maar Wim Sonneberg had daar een mooie oplossing voor: Ik prijs ze het graf in.
Maak je hoofd en je hart open. Jouw manier leven is niet het enige mogelijke leven. Wel met de meeste zekerheid, maar dat wil niet zeggen dat die zekerheid zomaar aantrekkelijk is. De toekomst voor je dochter is nog erg lang. Ze gaat hem steeds meer zelf maken. Als je in staat bent om haar met een open blik tegemoet te komen, dan gaat er een nieuwe wereld voor je open.
Tsjor
Sonneveld
Wim Sonneberg moet natuurlijk zijn: Wim Sonneveld. Ik was even blijven hangen in zijn conference 'De gulle lach'. Meesterlijk.
Tsjor
Sonneveld
Ik lees een beetje mee in dit draadje en zit ook al de hele tijd aan Wim Sonneveld te denken. Hij staat op Youtube, Sonja, zoek m maar eens op, hij is heel toepasselijk.
Groeten,
Temet
En dat is precies wat wij deden
Door het (een beetje) foute vriendje van.mjjn dochter een paar dagen mee op vakantie te nemen: doodknuffelen.
Als we contact verboden hadden, was ze recht zijn armen ingehold.
Nu ging ze het wat raar vinden dat we het zo goed met elkaar konden vinden. Moet zeggen dat we oprecht probeerden (alleen) zijn goede kanten te zien. Maar zo bij ons, in de dagelijkse situatie was heel helder dat we een heel andere manier van leven hebben.
De waarheid komt aan het licht
lijkt me, als je een ongewenste partner van je kind gaat omarmen.
Of de verschillen worden idd mooi uitvergroot, of de partner in kwestie blijkt misschien wel mee te vallen?
Maar goed, nu zitten we (jullie) een fase verder.
Ik weet eerlijk gezegd niet of ik het zelf opgebracht zou krijgen, iemand dood te knuffelen die mijn kind heeft geslagen.
Een goede ingang blijft wel, altijd, de beste optie, vind ik.
Vanuit een goede omgang bij de man kun je ook veel makkelijker iemand aanspreken/afgrenzen.
Bijv vragen naar hoe hij denkt te voorkomen dat hij ooit je dochter nog aanraakt en hoe je daarbij zou kunnen helpen.
Dat komt veel beter binnen als je daarbij kunt aangeven dat je hem verder waardeert voor wie hij is.
Weigering aankoop auto
Sinds ze hier maandag boos is weggegaan omdat de auto er niet komt hoor ik al de hele week niets meer van haar. Ik ben niet bereid om een toegeving te doen wat betreft de wagen. Hun bedoeling is om de auto te gebruiken in het kraakpand. Aangezien ik er tegen ben dat zij er woont ga ik dat zeker niet mee financieren. Zoals Ineda zegt die vriend doodknuffelen, mee op reis nemen, thuis uitnodigen ga ik zeker niet doen. Ik heb nog geen positieve punten aan hem gezien en zou hem het liefst ver uit de buurt van onze dochter en ons houden. Zijn manier van leven past gewoon niet binnen ons gezin maar wanneer gaat zij dat inzien? Dat geweld was éénmalig zei ze en dus trok ze terug bij hem in.
En?
Hoop je er nu stiekem op dat je 'principiële' houding op z'n minst heeft bijgedragen aan de spanningen tussen je dochter en haar partner of deze zelfs heeft bewerkstelligd?
Dan ben je zeker vast van plan om vooral door te gaan op deze weg.
Rode krullenbol
Rode krullenbol
De tijd zal het uitwijzen maar indien ze bij hem wil blijven zullen we haar keuze moeten aanvaarden.
O, o, o, je leert niks het Sonje
====Zoals Ineda zegt die vriend doodknuffelen, mee op reis nemen, thuis uitnodigen ga ik zeker niet doen. Ik heb nog geen positieve punten aan hem gezien en zou hem het liefst ver uit de buurt van onze dochter en ons houden. Zijn manier van leven past gewoon niet binnen ons gezin maar wanneer gaat zij dat inzien?===
Zij gaat dat pas inzien als ze met hem samen welkom is bij jou thuis.
De volgende situatie is aan mijn brein ontsproten, geen idee of hij en zij dat werkelijk zo beleven. Het kan ook iets anders zijn.
Als hij nu met zijn handen eet en boeren en scheten laat tijdens het eten is dat grappig, moet ze er om lachen en is het anders dan ze thuis gewend is; dus "spannend" Als ze met hem bij jullie komt eten valt dochter heel snel terug in door jullie aangeleerde gewoontes, ze zal met bestek eten en boert niet en laat geen winden aan tafel. Als hij dan zijn best doet om met bestek te eten en niet te boeren is dat prima dan ziet ze dat hij zich kan/enigszins wil aanpassen en dat zie jij ook.
Als hij toch de friet met de handen naar binnen werkt, boert en zich anderszins onbehouwen gedraagt dan pas gaat dochter zien dat hij teveel verschilt van jullie gezin en dat ze met zo'n knul niet haar leven wil delen.
Dat doodknuffelen dat Inede aangeeft heb ik al toegepast toen mijn kinderen als kleuters met vriendjes en vriendinnetjes thuis kwam. Dochter wilde met Kees spelen, prima Kees mocht komen, hoewel ik (de ouders van Kees kennende) vermoedde dat Kees geen vriendje voor haar was. De eerste keer kon er met Kees buiten gespeeld worden en dochter vond het in een woord geweldig!!! Kees kon goed voetballen en hij was zo stoer, hij durfde bovenop het rek van de schommels te klimmen in het speeltuintje hier even verderop. De tweede keer dat er met Kees gespeeld ging worden gingen ze naar Kees thuis, die grote hond was wel een beetje eng maar Kees was stoer en leuk en hij kon goed voetballen en dat hadden ze ook gedaan. De keer erna dat Kees "in de picture" was voor een speeldate werd er bij ons binnen gespeeld op de kamer van dochter. Barbie raakte haar hoofd kwijt, en de Mega Mindy poster werd beklad met viltstift. Dochter zwaar teleurgesteld in Kees maar ach hij was zo stoer en zo goed in voetbal, ik hoorde nog steeds louter leuke verhalen over Kees. Toen moest ze op school samen met Kees iets knutselen waarbij Kees vooral aan het kliederen was en had dochter verf in haar nieuwe broek.
Dochter beetje boos op Kees.
Daarna nog wel eens gevraag hoe het met Kees was maar dochter ging steeds beter zien dat Kees niet zo bij haar pastte. Alleen dat voetballen dat ze samen konden was geweldig, Kees verder niet meer.
Na Kees hebben we een Marie gehad en een Thea. Kinderen die zo anders waren waarvan ik, door ze regelmatig in huis te halen, kon laten zien dat de normen en waarden bij die andere gezinnen te veel verschilden van onze normen en waarden.
Beide kinderen hebben al jong geleerd dat je de beste vriendjes vindt in gezinnen die lijken op je eigen gezin. Ik hoop dat ze dat ook blijven doen als het straks op partner keuze aan gaat komen.
Allemaal meeëten
Echt, het werkt. Iemand het graf inprijzen. Nou ja, het graf, maar in ieder geval de deur uit. En als het niet werkt, dan was het de ware en moet je het er mee doen.
Er zijn ook andere categorieën erge schoonzoons, zoals de narcisten die met je flirten en alles voor je doen, maar uiteindelijk je dochter geheel te gronde richten. Of de vrollijke flierefluiters, gezellig en leuk, maar op niks serieus te betrappen en dus uiteindelijk onleefbaar als partner. Of de depressieve dichters, volledig verzonken in hun eigen emoties en miskende excellentie, of...
enfin.
Geef de jongen een kans, en inderdaad, in jouw huis is het contrast groter dan bij haar. En wees vriendelijk en beleefd, zoals tegen elke gast.
Kinderen leven hun eigen leven, maar zolang je aan ze blijft trekken, blijven ze je als omgekeerd kompas ("dat doe ik dus NIET") gebruiken ipv hun eigen pad te zoeken.
Hangkous
Precies, vooral in je eigen omgeving ziet je kind dat het gedrag te veel afwijkt. Je hebt het goed omschreven!
Maakt niet uit
Of het nou gewone klasgenoten zijn of en prille verkering of een al wat stevigere verkering, het werkt.
Wat overigens niet wil zeggen
Dat ik altijd blij was/ ben met wie mijn kinderen het huis in slepen.
Sterk geurende vrienden, brutale types, kouwe kak ik heb het allemaal binnen gelaten.
1 Vriendin van dochter is ondanks mijn ontmoedigingsbeleid een blijvertje.
Die komt altijd huiswerk maken, eist "haar" plekje aan de werktafel van dochter op een is zeer nadrukkelijk aanwezig.
Ik heb me er bij neer gelegd.
Er blijkt toch iets positiefs te gebeuren door dat bazige gedrag. De resultaten voor toetsen en schrijfopdrachten die in die huiswerkuren geleerd/ gemaakt zijn zijn significant hoger dan de resultaten van op andere momenten gemaakt en geleerd huiswerk.
Inmiddels is er altijd een fles x in huis voor het geval zij huiswerk komt maken en niet blieft van de thee die ik gewoonlijk presenteer.
Oh Hangkous
Dat had ik hier maar zelden, dat ik kinderen (vriendjes) liever niet zag.
Mijn kinderen hebben ook zeker niet geleerd dat de beste vrienden uit gelijksoortige gezinnen komen, integendeel.
En we hebben hier ook 'alles' gehad, de totaal grenzeloze adhd-er, de autist die echt niet tegen veranderingen kon (en dan gigantisch flipte) de bazige vriendinnen die altijd alle feestjes verpesten, kinderen die thuis geen enkele sturing kregen, kinderen die overmatig veel sturing kregen enz enz enz.
Ik vond eigenlijk alles best wel leuk en zeker leerzaam, was altijd blij als ik de brokkenmaker weer heelhuids thuis afleverde en het bazige kind wat kreeg gedekseld. Natuurlijk waren er dilemma's en uitdagingen en soms ergernissen, maar vooral vond ik het allemaal erg leuk.
Mijn kinderen zijn nog niet met een partner thuisgekomen maar ik hoop dat ik daar ook voor open ga staan.
Ik kan me wel voorstellen dat ik erg veel moeite ga hebben met een echt narcistische partner of met criminele activiteiten. (en dan bedoel ik niet kraken
Aan Pien
Kraken is geen crimineel feit akkoord. Het wordt strafbaar als de eigenaar klacht indient. Dan komt het voor het vredegerecht en kunnen er bijkomende kosten moeten betaald worden. Ik vind dat kraken niet zo onschuldig is. Zegt veel over de persoon die het doet. Wil gratis profiteren van iemand anders zijn eigendom en van een uitkering. Kom je met zo iemand vooruit in het leven, eigen huis, job, kinderen, ik denk het niet.
Sonja
Ik zou er geen problemen mee hebben als partner van een kind van mij zou kraken.
Ik hoef de partners niet leuk te vinden.. Ook vind ik niet perse dat ze met hun partner goed vooruit hoeven te komen in het leven.
Natuurlijk is het makkelijker als dat wel zo is, maarja zo is het leven nu eenmaal niet altijd en ik kies hun partners nu eenmaal niet.
Ik stimuleer mijn kinderen (nu ze nog geen partner hebben) zo onafhankelijk mogelijk te worden.
Op het moment dat ze daarin andere keuzes gaan maken sluit mijn verhaal hierin af, het is aan hen.
Maar ik denk dat je de strekking van onze boodschap niet zo goed begrijpt.
Het gaat er niet om dat je hem echt hoeft te aanvaarden. (dat zou leuk zijn, maar hoeft echt niet)
Je mag ook best stiekem blijven hopen dat het uit gaat.
Het gaat erom dat je doet alsof je hem aanvaard.
Dat je je dochter gaat steunen, aanvaarden. (!)
Op die manier heeft ze veel meer ruimte om zelf na te denken, te ervaren, te reflecteren.
Door in strijd met jullie te blijven zitten heeft ze helemaal geen ruimte over voor die broodnodige zaken.
Sonja
Je hoeft ons er echt niet van te overtuigen dat deze jongen niet de ideale schoonzoon is. Heus, dat snappen we allemaal.
Maar we willen je graag laten zien dat jouw opstelling in deze kwestie jouw relatie met je dochter niet ten goede komt. Integendeel. Hoe meer jij hem veroordeelt hoe meer ze hem zal verdedigen. En hoe harder jij roept dat dit geen (goede) manier van leven is, hoe meer ze jou zal willen bewijzen dat dit wel de manier van leven is die zij wil. Maar op de een of andere manier komt die boodschap niet bij je binnen.
Oké, ik probeer een andere invalshoek. Stel, jouw beste vrienden hebben een zoon van 20, studeert, heeft een leuk bijbaantje. Kortom, geen vuiltje aan de lucht. Dan krijgt hij een vriendin. Een meisje dat ergens met een stel vrienden in een kraakpand woont. Ze heeft diverse tatoeages, piercings door haar lip en wenkbrauw (en dat zijn dan de zichtbare), ze gebruikt drugs en heeft een kind. Zoon voelt zich verantwoordelijk voor haar, en wil stoppen met zijn studie zodat hij kan gaan werken om geld te verdienen voor hemzelf en zijn vriendin + kind. Het is helder dat je vrienden niet blij zijn met hun 'schoondochter'. Wat raad jij ze aan?
Aan Pennestreek
Moeilijke situatie. Ze kunnen een gesprek aangaan met zoon over de gevolgen van zijn keuze. Hij moet zomaar zijn toekomst niet op het spel zetten voor iemand die op een totaal andere manier wil leven. Misschien is dat meisje beter af met iemand die onder dezelfde omstandigheden wil leven. Of die relatie zal blijven duren is de vraag.
Hij moet?
'Hij moet zomaar zijn toekomst niet op het spel zetten voor iemand die op een totaal andere manier wil leven.'
Maar dat is het hem juist. Hij moet helemaal niks, hij mag dat lekker zelf bepalen. JIJ bent degene die iets 'moet', tenzij je bereid bent om je dochter helemaal van je te vervreemden.
