Dochter en haar vriend wonen in kraakpand

Niks

Dit verhaal en de schrijfstijl komen me erg bekend voor...
https://www.ouders.nl/forum/6-puberteit/dochter-onuitstaanbaar
https://www.ouders.nl/forum/6-puberteit/ben-ik-onredelijk

Ik ga niet weer aan de gang met tips, maar wil deze keer wel aan je kwijt dat ik je dochter helemaal begrijp!

Mocht ik me vergissen, dan excuses, maar dan blijven de tips die we hier met zijn allen in die draadjes ook al gegeven hebben dezelfde.

Poeh zeg

Zelf heb je ook wel wat steken laten vallen.
Hij wilde de telefoon niet aan jullie afgeven, dat kun je niet fijn vinden maar is wel zijn goed recht.
Om hem daarna de toegang te ontzeggen is wel extreem en ik denk dat je hiermee de ontwikkelingen een flinke zet hebt gegeven.

Ook kun je beter met iemand uit een problematischere omgeving dan die van jullie niets 'op de pof' doen.
Dus laat hem eerst de heg doen en dan pas tent opzetten..
Maar liever nog had je niets 'geeist', zeker niet als je niet zeker weet dat het ook gaat werken.
De jongen zou ik ook liever in mijn tuin houden om zicht te blijven hebben op dochter, dus ik zou het uit eigenbelang doen en er niets voor eisen.(vragen is iets anders, maar dan is eerst een band opbouwen wellicht slimmer)

Maar goed, het is nu zo gegaan en je dochter is volwassen.
Om weer wat meer zicht/grip op de situatie te krijgen zou je toenadering kunnen zoeken.
En houd vooral de relatie met je dochter goed.

18+

Je dochter is meerderjarig en mag zelf beslissen waar ze woont met de eventuele consequenties als dat een illegale manier is.

Kun jij het niet handig vinden maar verder dan adviseren kun je niet gaan.

Nou

Met de tips in de vorige twee draadjes heb je niets gedaan. Waarom kom je dan nu opnieuw hier tips vragen?

inventief

Meisje haalt haar middelbare school diploma, binnenkort haar rijbewijs. En met zulke volgens mij keurige ouders kiest ze uiteraard om zich tegen hen af te zetten een 'nietsnut.' Alhoewel: ze zijn wel inventief (spullen regelen, 'woonruimte').
Weet iemand hier of kraken echt strafbaar is? Het zal wel meevallen, al zie je het liever anders..
Ik zou voorstellen om maar weer bij jullie te kamperen en je wat vriendelijker op te stellen. Ze kunnen ook legaal aan een anti kraak woning proberen te komen.
Je houding nu (alleen afkeuring en afwijzing en hem niet beter willen leren kennen) werkt duidelijk averechts en drijft haar alleen maar verder van je af.

Strafbaar

Ja, kraken is sinds 2010 strafbaar. Eigenaren van een gekraakt pand kunnen aangifte doen bij de politie. Maar als de politie de eigenaar moet zoeken, zoals TS stelt, zal die nog geen aangifte hebben gedaan.

op deze leeftijd

doe je er goed aan zoveel mogelijk maar een beetje mee te bewegen en te veren ook al ben je het er niet mee eens, tenzij je alle contact met je dochter wil verliezen.

Geen nieuws

Probleem is als ik contact zoek dat zij haar gsm of de sms'jes niet beantwoord.
Ik ken die gast ook niet, misschien heeft hij een strafblad. Hij heeft ook al op veel plaatsen gewerkt al is hij pas 20 jaar. Vooraleer zij in het kraakpand introkken verdwenen hier bepaalde zaken, tang, stofdoek...
Maar zij heeft mij niet gezegd dat ze in een kraakpand woonde, het was mijn man die haar er zag buiten komen. Ze loog er steeds over dat zij ergens anders naartoe ging.

Verbruid

Je hebt het verbruid bij je dochter. Zij liegt omdat jij zo duidelijk afkeurt met wie zij omgaat en hoe zijn nu haar leven gaat inrichten. Maar daar ga jij toch niet over?

Je bent er niet voor haar, jij wil dat zij er voor jou is, en blijkbaar past ze daarvoor en heeft je geblokt.

Als je er voor haar bent dan staat jou deur voor haar open. Je ontvangt haar vrienden en beledigt ze niet. Je vraagt je dochter naar haar ervaringen en je preekt niet, die tijd is voorbij. En je biedt je hulp en steun aan, maar je dwingt dat niet af. En je geeft haar de kans om haar vleugels uit te slaan en ook zonodig fouten te maken of valkuilen in te stappen. Hoewel dit meisje me als een aardig doortastend typje klinkt. Die redt zich wel, is een uiteraard van een afstand ingeschatte observatie.

Je kunt zelf beter iets goeds of leuks gaan doen met je leven en je afvragen hoe je de relatie met je dochter kunt opbouwen voor je haar helemaal kwijt bent voorlopig.

Ach een kraakpand. Zo oud ben ik, daar zaten mijn beste vrienden. En nog. Ik heb vrienden die ooit samen met de woningbouw de appartementen hebben opgeknapt en verder gingen in de sociale huur.

Natuurlijk zit er van alles in kraakpanden, maar zijn er huizen dan? En moeten kinderen dan maar bij ouders zoals jij blijven wonen?

Een van de ergste dingen hoor ik van de generaties boven mij van inwonen, was dat je nooit onder je eigen tafel zat en dat altijd ouderen bleven bepalen hoe jij in het leven hoorde te staan en wat je geacht werd wel en niet te doen.

En woningnood gaat op en neer, maar het is op het moment wel weer heel erg bar. Het is een wonder dat er niet meer jongeren gaan kraken!

Goed bezig

'Ik ken die gast ook niet, misschien heeft hij een strafblad. '

Misschien? Jij bent goed bezig, lekker open minded ook.

Die jongen heeft een stofdoek gejat, denk je? Nou in ieder geval wel een proper type dan

Sonja

Aan je taalgebruik te merken ben jij waarschijnlijk "van België".
Misschien is het beter om je te wenden tot een Belgisch forum om goede passende adviezen te krijgen.
In Nederland zijn de gezagsverhoudingen tussen ouders en meerderjarige kinderen toch wat anders dan in België. Nederlandse kinderen van die leeftijd worden wat meer vrij gelaten en hebben wat meer eigen verantwoordelijkheid dan Belgische kinderen.
Ik heb het idee dat volwassen Belgische kinderen wat meer ouderlijk gezag accepteren dan Nederlandse kinderen over het algemeen.
Dat jouw dochter meer op de Nederlandse manier te werk gaat voelt voor jou niet goed maar hier advies blijven vragen gaat je niet helpen. Hier blijf je adviezen krijgen die je niet aanstaan; waar jij niets mee kunt.
Dat ligt niet aan jou, niet aan ons(als Nederlands forum) maar aan het Cultuurverschil
Ook al wonen we redelijk dicht bij elkaar hier haken weer met andere bijltjes.

Ik zou langs de zijlijn staan om ze aan te moedigen

als er een tang en een stofdoek verdwenen. Wat góóóééééd! Lekker voortvarend en zelfstandig. En beter dan dat er pakken koffie, zakken chips en flessen cola uit je voorraadkast verdwijnen. Of geld uit je portemonnee.

Tuurlijk, het zou fijner zijn als ze gewoon vragen of ze die spullen kunnen lenen. Maar ja, zo zitten pubers meestal niet in elkaar. Of jij was er net niet op het moment dat zij die tang nodig hadden en dus hebben ze hem maar meegenomen en vervolgens vergeten dat te zeggen.

Maar eerlijk, is dat waar je wakker van ligt? Lekker belangrijk dat hij al op veel plaatsen heeft gewerkt, hij werkt nu toch? Dat is toch waar het om gaat uiteindelijk? Bovendien, hoe weet je dat, als je hem niet kent?

Ik krijg echt een heel naar gevoel van hoe jij denkt dat je moeder moet zijn.

Hangkous

Ik vind je uitleg aan Sonja heel lief, maar iemand die steeds advies vraagt aan het recht voor zijn raap en minder gezagverdragende volkje in Nederland verdient dat we haar niet teleurstellen. ?

Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg.

@ Kaaskopje.

Sonja blijft hier om advies vragen en blijft adviezen krijgen die niet passend zijn in haar ogen. Ze kan er weinig mee en vindt dat haar kind moet luisteren naar haar.
Daarin gaat ze door dit forum niet gesteund worden. Misschien is het beter om advies te vragen bij soortgenoten in België, niet omdat ik niet wil adviseren hoe om te gaan met pubers maar om zich gesteund te voelen in haar gelijk.

Hangkous

Ik bedoelde het ietwat sarcastisch richting Sonja. Ze vraagt naar de bekende weg..

Hangkous

Sorry? Gesteund willen voelen in haar gelijk? Ik ken je inmiddels een beetje van dit forum, ik heb er toch wat moeite mee te geloven dat jij vindt dat ze gelijk heeft...

Als je hier keer op keer advies komt vragen, en daar niets mee doet, waarom kom je dan nog? Soms is eigenheid en je eigen weg gaan, ondanks wat de rest van de wereld daarvan vindt, helemaal prima. Maar wij zitten hier een beetje toe te kijken hoe TS haar dochter van zichzelf vervreemdt en niet aan wil nemen van een heleboel mede-ouders dat ze echt aanstuurt op een breuk. Daarvoor zit ik niet op dit forum. Ik wil graag helpen, mensen andere inzichten geven, laten zien dat er andere manieren zijn om ergens mee om te gaan. Maar als er dan na jaren nog steeds 0 verandering is, dan ga ik me een beetje ergeren. Niet omdat ze niet naar me luistert, dat hoeft ze niet. Maar omdat ze wel steeds opnieuw over dezelfde dingen komt klagen. Laat dat dan.

Ik gun haar dochter een leuke (relatie met haar) moeder. En ik gun TS oprecht ook een betere relatie met haar dochter. Maar daar moet ze wel wat voor doen. Namelijk van het voetstuk afkomen waar ze zichzelf op geplaatst heeft.

Ze heeft het niet maar wil het wel

Dat gelijk hebben dan he, ze wil horen dat wij vinden dat ze gelijk heeft, dat dochter moet luisteren. Ze kan het niet alleen dus wil ze van ons horen wat ze moet doen om dochter te laten luisteren. Dan verwijs ik naar wellicht een Belgisch forum, waar meer ouders zitten die vinden dat dat voetstuk onder hun voeten hóórt.
Onze Nederlandse adviezen gaan haar niet helpen.

Paar jaar geleden stonden wij op een camping in Frankrijk naast een Belgisch echtpaar. Met die vrouw heb ik een heel verhelderend gesprek gehad over de relatie met je kinderen. Zij was dat ouderlijke voetstuk gewend. Belgische kinderen keken naar je op, gehoorzaamden en zeiden U tegen ouders.
Ze was onder de indruk van de manier waarop wij met de pubers omgingen. Geen U maar wel respectvol, geen orders van ouder naar kind, zoals: Jij gaat nu afwassen! Na wat gezeur over niet willen afwassen. Maar een grapje van: Ik vind het prima als je nu de afwas niet doet maar bedenk wel dat we, als ik straks die kippenpoten van de barbecue haal en je vader de frites heeft gehaald bij de snack, borden nodig hebben om van te eten. Er zijn er nog 2 dus jouw kip en frites kunnen wel in het gras, toch? En de puber ging afwassen.
Op een camping hoor je soms toch meer van elkaar dan je wilt, hoe wij met elkaar omgingen werkte voor haar heel verhelderend, ze vond de lossere verhoudingen in ons gezin positief. Zag in dat de sterke hiërarchie in Belgische gezinnen minder gezond was dan ze altijd dacht. Ze had overigens zelf geen kinderen.

Let wel

Het is niet aan mij alle Belgen hier "weg te jagen" hoor. Als ze open staan voor Nederlands advies dan krijgen ze dat van mij en als ze er iets aan hebben helemaal fijn. Als ze er niets mee (kunnen) doen, ook goed.
Maar als je zoals Sonja op zoek bent naar de bevestiging dat je gelijk hebt dan heb je wellicht meer aan gelijk gestreden.

Lekker ondernemend

Als het kan zoals het moet dan moet het maar zoals het kan. Je dochter en haar vriend zijn oplossingsgerichte doeners zo te lezen. Je dochter laat zich niet uit het veld slaan, is een doorzetter en denkt en handelt out of the box. Ik denk dat je heel tevreden kunt zijn over je opvoeding!

En verder zou ik het maar gauw gaan goedmaken.

een belg

haha, grappig, welke stereotypes ik hier lees.
Was zelfs jaren geleden hier actief, maar dan jaren niet meer geweest, tot ik vandaag nog een keer wilde kijken en op dit draadje stootte. Ik ga mij niet laten wegjagen Ik kreeg hier jaren geleden prachtige tips, dus of we dan werkelijk zoveel verschillen, is volgens mij enkel maar een perceptie.

In grote lijnen zal het zeker kloppen, de verschillen tussen Nederlanders en Belgen. Ik vind ook persoonlijk de Nederlandse kinderen brutaal, te bijdehands en te vrijgevochten, maar dat vind ik ook van de ouders. Dit is enkel een perceptie die ik heb en vast en zeker is dat niet zo, dus helemaal niet slecht bedoeld.
Aan de andere kant, mijn kinderen hebben nog nooit U tegen mij gezegd, maar als ik wil dat ze een klusje doen, dan moeten ze dat idd ook doen. Doen ze het niet, dan mij goed, maar dan ga ik ook evengoed in staking en komt de boodschap wel aan. Dus in dat opzicht, blijf ik er toch niet over zeuren want dat helpt bij een 19-jarige en 16-jarige toch niet.

Wat de dochter van de opstarter betreft, ik zou het er toch ook zeer lastig mee hebben. Ik zou haar toch samen met hem terug naar huis halen en hem zeker niet wegduwen. Ze is nog vrij jong en ik denk niet dat die relatie zal blijven duren, dus beetje tanden bijten maar dochter toch opnieuw aanhalen. Stop om haar te vragen met de jongen te breken maar leer hem zelf beter kennen. Ze zal dat niet verwachten waardoor ze volgens mij zelf tot inkeer zal komen. Nu jaag je haar alleen maar tegen jou in het harnas.

De manier waarop uit huis gaan

Mijn dochter is enig kind en is toch wat verwend. Twee dagen nadat zij haar diploma behaalde is ze bij hem ingetrokken in het kraakpand, hier wat verder in de buurt. Haar vriend kenden wij niet tot een paar dagen geleden. Zij kende hem al vanaf januari. Ondertussen is de politie langs geweest en mogen zij blijven omdat de eigenaar die in America woont hiermee akkoord is. Ze moeten wel water en elektriciteit betalen. Na een jaar zal dit pand gesloopt worden en wil ze naar Gent verhuizen waar hij een zelfstandige activiteit wil uitbaten. We hebben ons ook bij de politie aangemeld en daar zei men dat haar vriend een speciale was, verder wilden ze er niets meer over kwijt. Ik was al opgelucht dat ze niet zeiden dat het een gevaarlijke was. Ze is ondertussen al 2 x thuis gekomen om dingen op te halen en ze vond het ook lastig dat het op deze manier moest gebeuren. De tang die zij had meegenomen diende wel om het slot open te breken. Met haar vriend die 11 jaar ouder is hebben wij nog geen verder contact gehad. Enerzijds vind ik dat deze man van 29 mijn dochter van ons heeft ontnomen. Hij beseft goed genoeg de gevolgen wat dit heeft voor een meisje van 18 dat pas afgestudeerd is en nog werk moet zoeken m.a.w. nog niet genoeg financiële middelen heeft om al zelfstandig te gaan wonen. Wij zien dat dus als egoïstisch en geen verantwoordelijkheidszin. Anderzijds beweert zij zich nu vrij te voelen en gaat en staat waar ze wil. Ze beweert gelukkiger te zijn alhoewel zij soms nog wiet neemt. Aangezien geen van beiden een auto hebben is het onderhouden van dat huisje met grote tuin ook niet gemakkelijk. Ik vraag haar niet met de jongen te breken maar anderzijds zou ze toch iemand beter kunnen tegenkomen, van haar leeftijd of iets ouder met een vaste job, een auto of die al zelfstandig woont. Dat maakt het toch gemakkelijker. Eigenlijk heeft ze voor de moeilijke weg gekozen. In de winter zal het immers koud zijn in dat huisje en moeten ze met hout of met een elektrische radiator verwarmen. Het positieve is dat ze zal moeten leren sparen en verantwoordelijk zijn. Soms denk ik toch meisje waar ben je aan begonnen, je had het hier zo goed, alles werd voor jou gedaan. Er kan een verschil zijn tussen Belgen en Nederlanders qua karakter maar daar is niets mis mee. Nederlanders zijn wellicht vrijer opgevoed en Belgen iets conservatiever. Haar vriend is een Nederlander. Had hij de normale weg gevolgd was er niets mis mee. Maar de manier hoe het hier verlopen is hebben mijn man en ik het nog altijd moeilijk mee.

"de normale weg"

Ik begrijp best dat je niet blij bent over hoe de dingen zijn gelopen en dat je je zorgen maakt over je dochter. Maar je zou je toch eens kunnen afvragen of wat jij 'de normale weg' noemt, misschien niet per se passend is voor je dochter? En of de druk die van jullie uitgaat om die weg toch te volgen, misschien heeft bijgedragen aan de manier waarop de zaken zich hebben ontwikkeld? Op mij komt het in ieder geval verstikkend en eerlijk gezegd ook wat liefdeloos over. Hou je van je dochter om wie ze echt is? Of hou je van je dochter zoals je volgens jullie zou moeten zijn?

Is het mogelijk voor jullie als ouders om oprecht met je dochter in gesprek te gaan over wat zij wil en belangrijk vindt in haar (volwassen!) leven en te kijken hoe je daar een bijdrage aan kan leveren? In plaats van vol te houden dat ze alleen op jullie manier gelukkig kan worden en haar te bekritiseren om de fouten die ze maakt.

Tja

"Ik vraag haar niet met de jongen te breken maar anderzijds zou ze toch iemand beter kunnen tegenkomen, van haar leeftijd of iets ouder met een vaste job, een auto of die al zelfstandig woont"

Een dominee met een auto zou mijn oma zeggen, dan ben je geestelijk en materieel voorzien.

Raar eigenlijk dat ik die raad nooit opgevolgd heb. Had ik het maar wel gedaan!

Hereniging met dochter

De relatie met de dochter is hersteld. Ze doet nu 2 maanden een vakantiejob hier in de straat. Dikwijls komt ze voor of na haar werk nog eens langs. Ik heb de indruk dat ze wel gelukkig is sinds ze zelfstandig kan wonen en eigen verantwoordelijkheid kan nemen. Haar vriend is hier in de buurt ook aan het solliciteren voor een job. Ze heeft me verteld dat wonen in dat kraakpand voor haar een test is of het goed zit met haar vriend. Als ze langskomt komen we wel beter overeen. Ik help haar met de dingen die zij nodig heeft. Voor een samenkomst met haar vriend vind ik het nog te vroeg. Ik moet sommige zaken die gebeurd zijn nog wat verwerken. Als de relatie blijft duren en hij het dus ook serieus met haar meent ben ik wel bereid om hem beter te leren kennen.

Fijn

Er is weer prettig contact, jullie nemen elkaar zoals je bent. Je ziet wat de zelfstandigheid haar oplevert. Zij neemt jou in vertrouwen. Jij helpt haar. En je houdt de moeite met de jongen bij jezelf. Mettertijd komt dit vast wel op z’n pootjes terecht.

Jo Hanna

Ja je dochter blijft toch je dochter. Ze kan alleen maar uit haar fouten leren. Haar vriend is 11 jaar ouder en moest toch beter weten. Je laat toch geen meisje van 18 in een kraakpand intrekken. Een verzoening zit er nu en in de toekomst met hem er niet bepaald in. Wij kunnen moeilijk begrip opbrengen om zijn manier van leven met onze dochter die hier toch een goede opvoeding heeft genoten.

Beperkt zicht Sonja

"Haar vriend is 11 jaar ouder en moest toch beter weten. Je laat toch geen meisje van 18 in een kraakpand intrekken. "

Je houdt er wel erg ideaaltypische opvattingen op na. Misschien dat het jou zelf gelukt is om daar aan te voldoen? Hoe kom je daar eigenlijk bij? Hoeveel jaar mag er tussen zitten als er een relatie ontstaat? Drie jaar? 0 jaar? En hoe wou je dat gaan afdwingen dan? Denk je dat alleen mensen van een bepaald leeftijdsverschil zich tot elkaar aangetrokken voelen en verliefd worden en daar werk van maken?

Dus niet alleen als er een machtsverhouding is door een werkgeversrelatie of hulpverleningsrelatie moet degene het beter weten, maar ook als je ouder bent dan de ander dan moet je het 'beter' weten? Hoeveel ouder weet je het beter? En wat weet je dan beter?

Het probleem is dat je niet altijd volgens ideaaltypen te werk kunt gaan. Zeker niet in de woningmarkt. Eerst 3 ton bij elkaar sparen voor je een eigen huis betrekt? Misschien haal je dat niet of nog net voordat je met pensioen gaat.

Wachten tot je aan de beurt bent voor een sociale woning? En dan een wachttijd van minimaal 10 jaar. En dan geen gezin stichten? Of een gezin stichten en inwonen bij ouders? Zal ook wel niet goed zijn? Want je sticht pas een gezin als je werk hebt en een eigen huis.

Emigreren? Ook niet goed want te ver weg van jou? Caravanpark? Ook niet goed want daar kun je je niet inschrijven?

Je dochter moet zich klein maken en thuis blijven en haar leven stil laten staan totdat ze aan jou voorwaarden kan voldoen? Jou beeld van hoe een verantwoordelijke volwassene zich in de kaders behoort te gedragen?

Iemand van 18 jaar is volwassen voor de wet. Die mag zelf kiezen. Al gaat ze met een bejaarde van 90! En kraken helpt een signaal uitzenden dat de overheid en maatschappelijke organisaties hier hard nodig zijn voor de gemeenschap.

Negatief

Sonja, je bent wel erg negatief over deze jongen hoor. Ik snap dat het schrikken is, heus. Je moet bijkomen, je dochter is pas net achttien (wat is dat nou helemaal, vergeleken met 29). Als dit nou allemaal nog maar net geleden gebeurd is, dan vind ik je eerste negatieve reactie best begrijpelijk.

Maar je ziet zelfs geen verzoening aankomen, terwijl je wel de indruk hebt dat je dochter gelukkig is. Daar ging het toch om? Of is "hoe het hoort" stiekem toch belangrijker dan of zij gelukkig is?

En eerder schreef je al:

"Als de relatie blijft duren en hij het dus ook serieus met haar meent ben ik wel bereid om hem beter te leren kennen."

Nouhou, denk ik dan, je mag blij zijn als hij bereid is om jóu beter te leren kennen.