Verplicht voor je ouders zorgen

Onderscheid en pijn

Het gaat bij euthanasie niet om de oorzaak van de ziekte (die zijn tenslotte allemaal van lichamelijk oorsprong). Het gaat om de verschijnselen die ermee gepaard gaan. Bij dementie heb je nu eenmaal geen lichamelijke pijn. Je hebt helememaal geen pijn...ja in je hart, emotionele pijn. En dat wordt vooralsnog niet aangemerkt als 'pijn' die het rechtvaardigd om euthanasie te plegen.
Dat is het onderscheid.
Mijn zegen hebben ze trouwens...als er morgen minder strenge voorwaarden zouden komen om euthanasie te plegen zou ik er zeker acherstaan. Maar helaas is het nog niet zo...
In België schijn je wat 'makkelijker' in het beginstadium van dementie wél euthanasie te kunnen eisen/verkrijgen. Maar dan moet het in een zeer pril stadium zijn zodat je nog wel aanspreekbaar bent én moet ook al vaststaan dat je écht een vorm van dementie hebt. Dat laatst ontbreekt echter ook erg vaak. Je wordt meestal dement verklaard op de verschijnselen die het vertoont en als je die al hebt bén je al te ver dement om aanspreekbaar te zijn. Want een prille dementie kan ook een despressie zijn of een sluimerende ontsteking of een psychische aandoening etc.etc. De vormen die aantoonbaar zijn in een eerder stadium vormen een minderheid. Voor de grote meerderheid helpt dus een aanpassing naar de wetgeving in België (of een veranderd denken/meewerken van artsen) ook al niets.
groeten albana

Dat is allang gebeurd tonny

Dat is allang gebeurd Tonny....sinds begin dit jaar zijn alle verzorgingshuizen al verplicht om een scheiding aan te brengen in woonkosten en zorgkosten en servicekosten(maaltijden, receptie, onderhoud gebouw). Bij mijn 'baas' is dat al geregeld voor die tijd, dus was het invoeren vrij gemakkelijk. Bij andere (ouderwets ingerichte verzorgingshuizen) geeft dat wél grote problemen. De bestemming in het bestemmingsplan van de gemeente is namelijk anders dan in een woonzorgcomplex. Je kunt pas 'zelfstandig wonen' als je woning een 'eigen' huisnummer heeft. In een verzorgingshuis betaal je ook b.v. geen gas, licht, kabel, afvalstoffenheffing enz. Dat gaat allemaal vanuit 1 adres. Het woonzorgcomplex. Al die gemeentelijke bestemmingsplannen moeten dus 'aangepast' worden en eigenlijk gaat dat alleen als je een eigen voordeur hebt aan een straat of in een flat en een eigen gasmeter en watermeter enz. Bij ons is daar op 'gebouwd' dus was het om te zetten. Maar dat is bepaald niet overal zo. En ook wij hebben problemen om gemeentelijke regels. Nou is de gemeente wel bereid mee te denken en dingen aan te passen, maar je weet hoe ambtelijke molens draaien hé?
Zo werden al onze cliënten pats-boem vanuit het niets toen het bestemmingsplan veranderd was (en ze dus een eigen zelfstandige woning hadden) opeens afgesloten van de kabel. Ze woonden niet meer op adres A en dus had alleen het gezamelijk gedeelte nog kabel. De woningen niet meer. Dat was voorzien en (dachten ze) geregeld...maar de kabelmaatschappij bleek door hun eigen interne afspraken onmachtig om daar zich aan te houden. Die hebben geen 'uitzonderingen' op regels. Idem dito hebben we problemen gehad met gas, licht en water, gemeentelijke belastingen enz.
Die zijn allemaal wel getackeld door onze leidinggevende dus hebben ze niet zonder water of gas gezeten en werd de toevoer op zich geregeld, maar b.v. de aanmaningen bleven maar in hun brievenbus vallen en daar worden oude mensen niet erg blij van Ook een kwestie van de ene afdeling van het waterleidingbedrijf weet niet wat de andere afdeling heeft afgesproken.
Het was een heel gedoe...met veel onrust en onzekerheden voor de bewoners.
Nu is dat allemaal geregeld, maar over 2 jaar gaat de verzelfstandiging van wonen helemaal doorgevoerd worden en moeten de mensen óok weer helemaal zélfstandig hun gas, licht en water betalen. Dus wederom moet alles veranderd worden...krijg je weer dat gedoe en die onrust.
Voor ouderwetse woonzorgvoorzieningen waarbij je b.v. 2 kamers hebt aan een inpandige gang en de post nog rondgebracht wordt door de receptie ofzo is het helemaal 'lastig'. De gemeente wil en kán het bestemmingsplan niet veranderen en geen eigen adressen aan die woningen toewijzen. Dus kan er geen energiemeter worden geplaatst en dus voldoe je niet aan de voorwaarden voor zelfstandig wonen en dus krijg je problemen met het vergoedingensysteem enz. enz...Omdat we nu in een soort 'tussenfase' zitten is dat jaar nog geen groot probleem. Weliswaar voldoe je niet (helemaal) aan de voorwaarden, maar vergoedingen krijg je nog wel...Over 2 jaar is die tussenfase afgelopen.
Hoe ze dat gaan oplossen is mij een raadsel. Nieuwe opnames op de oude voorwaarden mág niet meer met ingang van 2013 dus er zal steeds meer leegstand komen in die oude stijl verzorgingshuizen, maar zeker is dat er over 2 jaar nog mensen wonen die nog onder de oude regelgeving vallen en in leven zijn en er dus nog wonen. Die kunnen nooit allemaal 'overgeplaatst' worden naar wél aan de nieuwe regels voor zelfstandig wonen 'appartementen nieuwe stijl' dus. Dat zijn er namelijk enorm veel minder én ze voldoen misschien niet eens aan de nieuwe voorwaarden. Die kunnen ook niet meer naar 'huis' want dat hebben ze niet meer (verkocht, huur opgezegd etc.). Die komen dus in een soort 'niemandsland' terecht waar op dit moment nog niks voor is bedacht.
Misschien gebeurd dat wel wordt er 'iets' bedacht. Ik weet dat onze directie in overleg is met de woningcoöperatie en gemeenten om woningen voor senioren te 'bewaren' (leeg te laten staan) voor ouderen die nu in woonzorgvoorzieningen wonen en dan over 2 jaar in de problemen komen. Geen ouderen van onze eigen woonzorgvoorzieningen, maar van nog zelfstandig opererende woonzorgvoorzieningen oude stijl in de regio. W.s. gaan er daar een aantal van falliet over 2 jaar...en dan? Dan komen ze bij onze stichting en die heeft geen plaats...nou ja, je snapt het denk ik.
Kortom het is een heel gedoe met geldstromen en regelgeving, waar niet altijd alle onderdelen op zijn ingesteld (gemeente, woningcoöperaties, waterleidingbedrijven) en voorbereid.
En het wordt nog véél erger.
groeten albana

Splitsing wwon - en zorgkosten

Inderdaad Albana, dat is met ingang van dit jaar ingevoerd.

Maar ik had nog niet helder dat het zo'n enorme verschuiving wordt als dr appartementen die nu deel uitmaken van een verzorgingshuis technisch ( meters, aansluitingen) niet zo makkelijk tot zelfstandige wooneenheden kunnen worden verklaard. Wordt ook veel extra werk voor mantelzorgers/ familie als allerlei zaken niet meer centraal worden geregeld. Pfoe, dat wordt wat.
Maar - waar een wil is, is een weg. Veel werk aan de winkel!

Dat bestaat al langer dan begin dit jaar

mijn schoonmoeder betrok in 2009 een zorgcentrum waarbij ze zelfstandig woonde, maar waarbij een basiszorg ingekocht kon worden/aanwezig was. Uiteindelijk heeft ze daar ongeveer 2 jaar gewoond met de laatste 8 maanden buiten het zorgcentrum om 24-uurszorg op indicatie van de specialist (palliatief terminaal)

Maar hoe moet het eigenlijk met overblijvende partner in eigen w

als iemand wordt opgenomen in een verzorgingstehuis, bv ernstig hersenletsel, en de partner is nog in leven en woont in het eigen huis. Huis vrij, of voor een groot deel vrij, en je bent boven de 70.
Huis veel te laag verkopen, zodat het snel gaat (mag dat eigenlijk zomaar van de belasting, krijgen de nieuwe eigenaren dan geen naheffing) of een soort hypotheek krijgen van de gemeente? Heeft een gemeente daar in deze tijd wel de middelen voor?
Stel je verkoopt het, waar ga je zelf dan heen? Iets nieuws huren? Maar er is niets te huur, woningen/doorstromen staat vrijwel stil?

Ik zou zelf denken aan ombouw van leegstaande kantoorpanden, maar gebeurt dat in deze tijd wel (investeren in woningbouw is in deze tijd zeer onaantrekkelijk)?

Met andere woorden, ik zie het op dat vlak uiterst somber in.

mirjam

Maar mirreke

waarom zou de nog wel thuiswonende partner het huis (veel te laag) moeten verkopen, hypotheek bij de gemeente moeten nemen, iets nieuws moeten huren? Gewoon lekker blijven wonen zou ik denken. Omdat het huis als hoofdverblijf dient valt het onder box 1 en wordt de waarde van die stenen niet meegerekend voor de berekening van de eigen bijdrage van het verzorgingshuis. Lijkt mij.
En dat is natuurlijk leeftijdsonafhankelijk. Ook bij veel jongere mensen dan 70+ kan het voorkomen dat een van de partners institutionele verzorging nodig heeft en de ander in het eigen huis blijft wonen.
Kari

Langer dan een jaar

Ja natuurlijk...voordat een nieuwe maatregel werkelijkheid wordt en 'verplicht' uitgevoerd wordt is er eerst een periode waarin het 'uigeprobeerd' mag worden onder de oude regelgeving nog. Dat is bij ons ook gebeurd. Sinds vorig jaar werken wij dus al met de nieuwe regelgeving. Maar die regelgeving is dit jaar 'verplicht' geworden...tenminste de uitvoering ervan. De voorwaarden aanpassen (de zelfstandige appartementen b.v.) daar is nog 2 jaar de tijd voor. Pas dan krijg je grote problemen met declaraties als je niet aan de voorwaarden voldoet.
Ook voldoen wij al sinds vorig jaar aan de voorwaarden.
Hoe ze dat gaan oplossen met verzorgingshuizen 'oude stijl' die dat niet voor elkaar krijgen is nog onduidelijk.
groeten albana

Kari

kari zegt:
"Gewoon lekker blijven wonen zou ik denken. Omdat het huis als hoofdverblijf dient valt het onder box 1 en wordt de waarde van die stenen niet meegerekend voor de berekening van de eigen bijdrage van het verzorgingshuis. Lijkt mij. "

Ook dat is afgelopen sinds dit jaar (of was het nu over 2 jaar? ben het even kwijt) Dan wordt al je 'bezit' dus ook je gedeelte huis dat je 'vrij' hebt meegerekend.
Met een maximum van 2500 euro en 20.000 euro mag je over houden.
In werk, recht en geld staat er een lijntje over.
De w.o.z. waarde wordt dan verrekend met de hypotheekschuld en het overige deel wordt erbij gerekend. In rondom 10 een week of 2 geleden was er ook nog een hele discussie over...Want hoe moeten mensen daadwerkelijk aan dat geld komen? Dat zit in de stenen...
Wat mij ook opvalt in deze hele materie dat er maar allemaal verschillende maatregelen zijn die elkaar eerder tegenwerken dan ondersteunen. Deze maatregel 'jaagt' mensen hun huis uit, terwijl ze juist willen dat mensen daar zo lang mogelijk blijven wonen..sterker nog in een verzorgingshuis wonen is vrijwel onmogelijk alleen als je al érg afhankelijk bent van hulp.
groeten albana

Centraal regelen

Ja dat wordt een hele financiële klus voor kinderen/mantelzorgers etc. En er komt nog méér bij want een heleboel dingen worden niet meer 'vergoed' door de awbz, die zijn er gewoon uitbezuinigd. Van boodschapjes doen tot begeleiding en welzijn...Allemaal kleine dingetjes..maar je zal ze maar allemaal moeten doen even 'erbij'.

Er komen ook nog 's gewoon héél veel minder verzorgingshuisplaatsen...ongeveer 33% van het aantal dat er 2 jaar geleden nog was. Idem dito met verpleeghuisplekken. Het worden óf compleet zelfstandige woningen waar je thuiszorg hebt of alsnog verzorgingshuiswoningen die dan ook een scheiding in wonen en zorg hebben. Die compleet zelfstandige woningen moeten ook hun eigen eten/drinken regelen, ook de warme maaltijd b.v. ze kunnen ook voor andere dingen géén beroep doen op het verzorgingshuis (b.v. urine naar dokter brengen, huisarts bellen) en ook niet op de thuiszorg. Dat soort dingen moeten de mantelzorgers er dan ook nog 'even' bij regelen...

Wat betreft leegstaande appartementen...ik weet al 1 verzorgingshuis dat de leegkomende appartementen nu verhuurt aan studenten. Lijkt me ook geen geweldige combi met de oude mensen trouwens..Maar dat zou een optie zijn. Er studentenhuizen van maken dus. Want ook in studentenhuizen mag je met meerdere personen op 1 adres wonen. Moet je wel in een stad zitten waar veel studenten studeren.
groeten albana

Kari, daarom was het ook mijn vraag

Ik dacht toch ook begrepen te hebben dat je dan dus kunt gaan dokken. Waarom was mijn vraag specifiek voor ouderen? Omdat die al helemaal geen kans meer hebben om bv een extra hypotheek te nemen, of hun hypotheek te verhogen. Ik geloof er echt niet in dat gemeenten, die het financieel ook veel zwaarder krijgen en ook nog veel meer taken op hun bord erbij hebben gekregen, nog een soort van leeninstantie gaan spelen voor mensen die hun huis moeten opeten maar het niet verkocht krijgen of niet willen verkopen.
Maar inderdaad, je zou die jonge partner maar zijn, partner overkomt wat en moet revalideren, bv. een jaar. Dan ben je arm daarna, of liever maximaal 24 duizend euro armer. Want stel een half afgelost huis, dan heb je bv een ton of meer. Inderdaad, als je het zo bekijkt zou het juist weer beter zijn niet af te lossen. Ik heb eerlijk gezegd geen idee of daarvan eerst kosten worden afgetrokken en ook bv. levensonderhoud per kind oid, net zoals bij het berekenen van de alimentatie wordt gedaan. Lijkt mij wel eigenlijjk, maar is dat ook zo?
Ik krijg steeds meer de indruk dat het hele beleid wat de laatste anderhalf tot twee jaar over Nederland is uitgestort, erg hapsnap is, en juist verkeerd om werkt. En hier dus ook weer. ik denk ook dat veel ouderen eerder zullen gaan schenken. En ook nu zou je een constructie kunnen bedenken waarbij ouders kind langzamerhand het huis schenken, en zelf alleen huur betalen.
Dat komt m.i. vooral omdat de maatregelen eigenlijk als donderslag bij heldere hemel komen, en ook veel extremer blijken dan de bedoeling zou zijn. Dat laatste kan ik me overigens niet voorstellen, dat moet toch eerst doorgerekend zijn.

Ja jullie snappen het helemaal...

Alleen begrijp ik (van rondom 10 daarvoor wist ik het ook niet) dat je je hypotheek niet hoeft op te hogen, maar dat de gemeente je het leent, voorschiet of wat dan ook...
Ja ik denk ook dat alle regelingen hapsnap zijn en niet op elkaar aansluiten maar elkaar tegenwerken.
Inderdaad is schenken aan je kinderen de beste optie.
Alleen ben ik bang dat dat niet lang meer duurt...dan komen ze het ook bij die kinderen halen...
Ik denk ook dat het effect van al deze maatregelen nog niet helemaal doorgedrongen is in ned. Bij de meeste ouderen trouwens wel...dáárom zijn die in alle staten en staan ze op de blokkades...Alleen interesseert het de rest van ned. amper...
groeten albana

Ja, mijn vraag ook

Albana, heb je een link waarin die plannen beschreven staan? Ik kan er niet zoveel over vinden. Wel natuurlijk dat per 2013 het box 3 vermogen meetelt, maar daar valt de waarde van een huis wat als eigen woning dient buiten. Waar vind jij de plannen dat er per 2015 ook naar het box 1 vermogen gekeken wordt?
Dat de verhoogde eigen bijdrage dan als een soort lening voor je wordt betaald met het huis als onderpand, dat lijkt me logisch want zo gaat het bij de bijstand ook. Je hoeft dan dus niet je huis uit, maar als het huis verkocht wordt (bij ouderen: als de laatste partner overlijdt of niet meer thuis kan wonen) dan gaat een deel van de opbrengst naar de gemeente/instantie die het geld geleend heeft. Daar lijkt me dan toch niet zoveel mee mis: De zorgbehoeftige heeft uiteindelijk zijn eigen vermogen aangewend voor zorg. Het is dan niet zo dat de staat (wij allemaal) daarvoor heeft betaald en uiteindleijk de kinderen een vermogens-erfenis in de schoot krijgen.
Voor jongeren is het zuurder als je nog lang niet aan het eind begint te raken van je wooncarrière en je moet een extra "lening" op je huis nemen om zorgkosten te voldoen. Dat raakt niet je komende erfgenamen maar jezelf. Eigenlijk zouden (als deze plannen er zijn en echt doorgaan) de jongeren de barricaden op moeten! Oftewel, die journalist heeft gelijk: pluk de dag, anders plukken wij u.
Kari

Over zorg voor elkaar

'In de Volkskrant van 12 februari stond een artikel van T. de Kok waarin hij pleitte voor de pil van Drion voor ouderen die afhankelijk worden van zorg. Hij vindt 'dat alle ouderen de verantwoordelijkheid hebben om te overdenken hoe zij hun kinderen de zorg kunnen besparen'. Hij wenst zijn naderende ouderdom niet af te wentelen op zijn dochter.

Ik hoop dat mijn ouders daar anders in zitten en een beroep op mij doen als dat nodig is. Ik geloof namelijk dat mensen aan elkaar gegeven zijn.

'Ik wil jou niet lastigvallen met mijn pijn, verdriet, aftakeling' is de bijl aan de wortel van het samenleven, van omzien naar elkaar. De essentie van samenleven. Het leven is niet alleen mooi en glorieus, maar ook afzien. Soms verdriet en pijn. Dat wordt dragelijk als mensen elkaar dragen. Met genoemd opinieartikel wordt weer een stap gezet richting het instrumenteel omgaan met leven. In die benadering is een leven alleen nog van waarde wanneer het iets oplevert. Het in volheid geleefd kan worden. Dat terwijl tot de volheid van leven ook de dalen behoren die de pieken afwisselen.'

(deel uit artikel Mona Keijzer in de Volkskrant)

Terug naar draadstartster

'In Duitsland zijn kinderen bij wet verplicht om voor hun (oude) ouders te zorgen. Er gaan stemmen op om ook in Nederland zulk een verplichting in te stellen.
Ik ben het daar niet mee eens want ik vind dat het krijgen van kinderen een keuze is. Kind zijn daaraan tegen is geen keuze.'

Kind zijn is geen keuze. Nee, het meeste waarmee je het leven begint is geen eigen keuze. Als we zo gaan beginnen
Het leven is niet eerlijk, het leven is geen wedstrijd, het leven is geen bedrijf.

Het leven is een geschenk waarmee je iets goeds mag doen.

Jongeren

"Eigenlijk zouden (als deze plannen er zijn en echt doorgaan) de jongeren de barricaden op moeten! "

Ja, het dringt bij de jongeren nog niet echt door dat al die maatregelen hen ook gaan raken.

Jongeren

Jongeren leven in het hier en nu, en hebben het druk met de bezuinigingsplannen voor het onderwijs, en hun studie.

Fulltime model

Een oplossing van het probleem zou het afstappen van het fulltime model zijn.

Wie een baan heeft, werkt vaak 40 uur, zorg komt daarnaast. Dikke stress als de overheid terug treedt en er meer mantelzorg verwacht wordt.

Andere mensen kunnen maar geen werk vinden, omdat de fulltimers alles al doen.

Dat kunnen we toch veel eerlijker verdelen? Dan kunnen veel meer mensen financieel voor zichzelf zorgen, en is er meer ruimte en tijd voor dingen als mantelzorg.

Fred

Werkgevers zien dat helaas anders, sterker nog, ze willen graag terug naar meer fulltime medewerkers.(Kon mijn zoon voorheen nog 12 uur per week werken op een callcentre naast zijn studie, nu kan dat niet meer, men neemt alleen aan voor 20 uur per week of meer)

Precies fio

opties tot deeltijds werken worden minder, hoorde een werkgever zeggen dat hij afwilde van "die huisvrouwtjes" die altijd maar een paar dagen in de week wilden werken en op zoek was naar fulltime krachten. Genant om te horen trouwens.
Ook voor jongeren die wel bezig zijn met hun toekomst en daar hard voor leren en willen werken, is het bijna onmogelijk (hier althans) om deeltijds te werken, sowieso een bijbaan/baan te vinden.

Tonny

Tonny: "Het leven is een geschenk waarmee je iets goeds mag doen."
Dankjewel. Die had ik precies even nodig.

Bericht van draadstartster

N.a.v. het bericht van Tonny hier een reactie van draadstartster.
Ik stelde daarin dat kind zijn geen keuze is. De reactie van Tonny raakt eigenlijk precies wat ik bedoel.
Tonny:Kind zijn is geen keuze. Nee, het meeste waarmee je het leven begint is geen eigen keuze. Als we zo gaan beginnen
Het leven is niet eerlijk, het leven is geen wedstrijd, het leven is geen bedrijf.
Het leven is een geschenk waarmee je iets goeds mag doen.

Mijn moeder zei ook altijd het leven is een geschenk. Ze was en is geen gemakkelijke vrouw en het heeft mij jaren van therapie gekost om hier mee om te gaan. Ik ben de enige van de kinderen die nog contact met haar heeft. Het kost mij best wel moeite om mijn grenzen te bewaken. Waarom moet iemand voor altijd zo'n impact op mijn leven hebben. Zij moest kinderen hebben, als publiek. Ik begrijp best dat dit niet bij iedereen zo is maar ik vind dat je als ouder je goed moet realiseren waarom je kinderen neemt. Wil je dat die kinderen verantwoordelijk voor je zullen zijn later? Of zorg je zelf dat je genoeg spaart dat je hulp in kunt kopen voor als dat nodig is? Ik kies voor het laatste. Ik wil mijn kinderen later nooit 'gebruiken'

Mimikok

'ik vind dat je als ouder je goed moet realiseren waarom je kinderen neemt. Wil je dat die kinderen verantwoordelijk voor je zullen zijn later? Of zorg je zelf dat je genoeg spaart dat je hulp in kunt kopen voor als dat nodig is? Ik kies voor het laatste. Ik wil mijn kinderen later nooit 'gebruiken'

Je hebt een erg zware tijd doorgemaakt doordat je moeder een complex karakter had. Dat bepaalt nu je kijk op het kiezen voor kinderen. Begrijpelijk.

Van oudsher waren kinderen 'oudedagsvoorziening'. Dat is eeuwen zo geweest en daarbij stelde niemand vragen. Pas sinds 'Drees' is dat veranderd, mijn moeder heeft in haar functie als wijkverpleegster nog meegemaakt dat kinderen binnen gebrouilleerde familiebetrekkingen het geld bij bejaarde ouders naar binnen gooiden omdat ze beslist geen contact wilden. Dat is afschuwelijk.

Ouders en kinderen zijn niet elkaars eigendom. Nooit. Maar ze mogen elkaar wel als geschenk zien om iets goeds van het leven te maken. De mate van geven en ontvangen kent pieken en dalen door de jaren heen, dat hoort bij het leven. Niet alles is in geld af te wegen.

Sturen met belasting?

"Werkgevers zien dat helaas anders, sterker nog, ze willen graag terug naar meer fulltime medewerkers."

De regering kan hier ook in sturen, met loonbelasting. 3 dagen werken voordelig, 4 of meer juist duur.

Komen we wel in een heel andere discussie terecht, en in een gebied waar ik weinig kaas van gegeten heb.

Eigen vermogen en huis

Ik heb geen wetteksten paraat(en ook eigenlijk geen tijd om die op te zoeken)...mijn info heb ik voornamelijk via werk en via media...maar er is ook door verschillende nieuwsprogramma's en media aandacht aan besteed...
Hier o.a. vind je een interessant stuk:
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3390097/2013/02/07/Rijke-generatie-Stapeling-van-maatregelen-raakt-gepensioneerden-hardst.dhtml

En hier staan ook 2 voorbeelden die dus nu aan de orde zijn:
http://www.refdag.nl/nieuws/politiek/herinvoeren_vermogenstoets_awbz_taai_proces_1_712191
Ook 1 uit de praktijk:
Bij ons woont een meneer die zijn huis al 2 jaar niet verkocht krijgt....hoewel hij dat graag wil en al enorm gezakt is met de prijs. Maar het huis moet behoorlijk verbouwd worden en is vrijstaand dus het heeft wel een behoorlijk w.o.z. waarde en op de markt is het 'niets' waard. Ook heeft deze meneer nog hypotheek op zijn huis.
Zijn eigen bijdrage kan deze man niet betalen....Omdat hij géén spaargeld heeft (is op aan betalen hypotheek en makelaar) of niet genoeg in ieder geval en dat gaat maandelijks om best veel. Tot zijn huis is verkocht moet er 'ergens' geld vandaan komen...Hij heeft geen kinderen en geen naaste familieleden die het hem kunnen lenen. Deze situatie is ontstaan na januari 2013...en er is nog geen oplossing voor zover ik weet....
Er zijn ook regels m.b.t. hoe lang het duurt voor je huis meetelt...ik dacht dat dat 2 jaar was. De eerste 2 jaar telt je huis dus niet mee als vermogen, daarna wél. Voor de meesten geld dat dus nog niet. Die vallen of onder de oude regeling óf ze wonen er nog geen 2 jaar. Deze meneer valt precies in de nieuwe regeling én woont er 2 jaar...Dit soort gevallen zal enorm toenemen binnenkort.
Omroep Max heeft er ook al veel aandacht aan besteed en andere actualiteitenprogramma's ook.
groeten albana

Kind zijn is geen keuze

Dat kind zijn geen keuze is onderschrijf ik volledig...
Maar wat ik zelf niet zo zie is de laatste zin van Mimi:
"Wil je dat die kinderen verantwoordelijk voor je zullen zijn later? Of zorg je zelf dat je genoeg spaart dat je hulp in kunt kopen voor als dat nodig is? Ik kies voor het laatste. Ik wil mijn kinderen later nooit \'gebruiken\' "
Ik vind het woord 'gebruiken' niet van toepassing...ik vind het geen gebruiken, ik doe iets voor jouw en jij doet iets terug. Dat terugdoen is dan geen 'gebruiken' maar een soort 'betaling' in natuara voor wat ik voor jouw heb gedaan. Zo zie ik het.
Hoewel het eerste 'ik doe iets voor jouw' geen keuze is omdat je niets te kiezen hebt over welke ouders je krijgt...
Maar dat is onderdeel van hoe onze maatschappij is ingericht. Dat zie je ook terug b.v. met erven...het ene kind van die ouders erft een vermogen en de andere van andere ouders niets...En het ene kind verwend wordt met veel aandacht van zijn ouders en het andere kind het maar 'moet uitzoeken'.
Het ene kind hard moet bijwerken tijdens z'n studie om dat te bekostigen en het andere kind door z'n ouders flink financiëel ondersteund wordt.
Dat is net zo oneerlijk...mijn inziens. Ook daar heb je niets in te kiezen, toch?
groeten albana

Over het fulltime-model

Als ik moet kiezen tussen fulltime werken of 30 uur en daarnaast mantelzorgen, blijf ik liever fulltime werken. Die mantelzorg is niet aan werktijden gebonden en loopt snel uit de hand. Tenminste, bij mijn ouders. Als ze het idee krijgen dat ik beschikbaar ben word ik vervolgens voor ieder wissewasje lastig gevallen.

Tja, wat zijn wissewasjes, en wat is mantelzorg

en hoe fulltime is fulltime.

'Die mantelzorg is niet aan werktijden gebonden en loopt snel uit de hand.'
Ja, dat klopt. Als bejaarde ouders naar de dokter/tandarts moeten, kun je dat niet in het weekend plannen. Veel klusjes en andere dingen kunnen niet in de avonduren, al is het maar omdat hoogbejaarde mensen dan geen energie meer hebben.
Daarnaast valt het voor hen niet mee om een energiek rondrazend persoon om zich heen te hebben terwijl ze zelf op hoge leeftijd zijn en niet meer uit de voeten kunnen. Bij mensen op leeftijd moet je je tempo aanpassen, geduld tonen, dat is niet anders. Het lijkt me knap ingewikkeld om naast een fulltime baan (plus reistijd) mantelzorger te zijn.

Dan zegt draadstartster: 'hulp inkopen' maar of dat zo eenvoudig is? Er zijn 101 kleine dingen die iemand op gegeven moment niet zelf meer kan/ kan regelen, en niet bij elk klusje is makkelijk een betaald alternatief te verzinnen.

Maar albana

de voorbeelden die je geeft en de artikelen gaan niet over mensen waarvan nog een partner in het huis woont, maar over de situatie dat iemand in een verzorgingshuis woont, een eigen huis heeft waar hij niet meer woont en door dat bezit een verhoogde eigen bijdrage moet betalen. Dat is nú al ingegaan, en of dat nou zo oneerlijk is daar kun je ook anders naar kijken. Bovendien was het voor 1997 ook al zo dat vermogen meegewogen werd.
Het is zuur voor wie het betreft en anders had gepland, maar het is eigenlijk ook vreemd als de staat veel meebetaalt aan de verzorging van mensen die een aardig bedrag op de bank (of in een huis) hebben. Laten we dat meebetalen bewaren voor mensen die het echt zelf niet hebben, dat is al belasting genoeg denk ik.
Die meneer uit jouw voorbeeld kan waarschijnlijk via de gemeente zo'n constructie krijgen waarin de verhoogde eigen bijdrage een lening is op het huis. Of hij moet zijn huis verkopen voor wat iemand ervoor wil geven en niet o.b.v. de WOZ-waarde of wat hij zelf vindt dat het waard is. Ieder huis is (snel) te verkopen, is een kwestie van prijs. Is nog beter voor hem ook, want nu wordt zijn vermogen berekend op een te hoge WOZwaarde en als het verkocht is op het geld van de verkoop.
Het voorbeeld van Iet, tja, het is jammer voor Iet dat ze haar spaargeld moet gaan aanspreken, tot ze "nog maar" 20.000 euro over heeft. Maar is het dan een goed idee om iemand die zorg nodig heeft dit van staatswege zodanig te vergoeden dat diegene er flink van kan sparen? Toen de bomen nog tot in de hemel groeiden was dat zo. Nu worden die zorgkosten niet meer op zo'n manier op de gemeenschap gelegd maar ook op diegene zelf.
Kari