Spaarbuffer volgens Nibud

Alkes, loterij

Ik zal voor je duimen donderdag.

skik

tja kaaskopje

Ik zou niet weten waarom het niet mag, hier zijn ze toch echt wel modern, ook geen enkel gedoe meer met welke verbouwing dan ook (je kunt er voor kiezen om toestemming te vragen met garantie of dat gewoon niet te doen en dan zie je later wel of je nog iets moet betalen).

Hier hebben alle huurders de mogelijkheid gekregen om zonnepanelen te nemen waarbij wij maar een klein beetje voordeel hebben maar geen kosten. Plaatsen was gratis en alles boven de 30 euro per maand steken we in onze eigen zak. Dat is al twee jaar iets meer dan 110 euro. Als ik die dingen gewoon zou willen hebben dan regel ik dat gewoon, ik woon hier toch nog minstens 30 jaar

o en ik zeur

De voornaamste reden dat ik geen buffer heb is omdat ik slecht ben in sparen Ik heb een inkomen waarbij dat eigenlijk best makkelijk zou kunnen. Maar mocht ik de donderdag de loterij winnen, dan kan er zeker wel een OO-etentje vanaf skik

Nog harder duimen dan

Gezellig!

skik

Kaaskopje/Hanne

Kaaskopje, daarom zei ik ook dat dat met kinderen lastiger is maar dat ik even het principe bedoelde dat mensen snel een spaardoel uit het oog verliezen.
Ik denk bv dat als mensen het geld dat zij met loten verliezen opzij hadden gezet, die wasmachine betaald had kunnen worden. Het is de keuze die je(algemeen bedoelt) maakt.

Hanne: há, nee geen strafexpeditie. Het is simpel, je stelt een doel en laat je er alleen in geval van nood vanaf brengen. Dat vraagt discipline, maar geld vliegt niet naar je toe.

Triva

Zo zie je maar dat de ene verhuurder niet de andere is en bedrijven die ze verhuren hebben aangegeven het niet op huurhuizen te doen. Onze verhuurder heeft kennelijk besloten dat wij niet in aanmerking komen.

Was

Je kan de was inderdaad met de hand doen. Mijn moeder heeft dat vroeger ook een poosje gedaan. Zij vond het niet leuk en klaagde erover bij haar moeder. Haar moeder lachte en zei 'kind dat doe ik al mijn hele leven' En dat klopte, mijn oma heeft tot de dag van haar dood nooit een wasmachine gehad en heeft altijd de was met de hand gedaan. Mijn moeder heeft het maar een poosje hoeven doen en was erg dankbaar voor haar wasmachine. Dus ja, in noodgevallen kan je best met de hand wassen. Leuk is het niet maar het is wel te doen.
Overigens kan een tweedehandswasmachine ook een prima keuze zijn en nog lang meegaan.

Kyana

Ja het kan wel. Toch was ik blij dat we naar een wasserette konden.

De was op de hand?

Vreselijk, ik zie me al met de dekbedovertrekken in een emmer.
Mijn oma en gezin gingen 1x per week in bad en ze waste de ene week het onderlaken en de andere week het bovenlaken.
Een jurk hing voor netjes klaar voor de zondag en doordeweeks een schort.
Er was een wasketel en een wringer. Hoe doe ik dat met de hand?

Ik heb minstens 5 wasmachine's vol per week. Dat is te halveren, die hoeveelheid, maar dan nog moet ik er niet aan denken in een emmertje.

Bij onze gemeente kunnen minima overigens een aanvraag indienen voor een wasmachine.

Zit wel wat in...

Heb je een koophuis gaat ineens een leiding in de badkamer lekken, het bad zelf ook nog en de geavanceerde milieuvriendelijke warmteterugwinnende boiler blijkt niet zo duurzaam als geadverteerd.

Kosten nieuwe badkamer en CV-ketel (die voldoende warm water kan leveren om de boiler te vervangen) na aftrek van schadevergoeding opstalverzekering 20k. Gelukkig hadden we die buffer

Triva

"ik woon hier toch nog minstens 30 jaar "

If you want to make God laugh, tell him your plans.

Het vervelende van dit soort draadjes is

Dat de bedragen een eigen leven gaan leiden.

Ik geloof zomaar dat Ads badkamer niet de mijne is, hoewel die van mij ook best mooi is. En ik geloof ook zomaar dat wij na aftrek van bijdrage inboedel/opstalverzekering er nog een aanvullende 5.000 ingestopt zouden hebben om de badkamer nog mooier te maken.

Het pijnlijke van dit soort draadjes is ook

dat ik zo met mijn snufferd gedrukt wordt op dat geld op de rekening zo prettig is, maar dat dat niet voor iedereen is weggelegd. Je kunt discussiëren over hoe je het verstandig aanpakt, maar los daarvan... het moet je ook meezitten. Zo, standje zelfbeklag weer uit .

Kaaskopje

Ik ben alles kwijtgeraakt, mijn huwelijk, daarmee versneld mijn kinderen, mijn huis en alles wat daar in stond, mijn baan raakte ik kwijt, ik kan niet fulltime werken i.v.m. gezondheid, ben 2 jaar werkloos geweest, ben eenzaam als de pest en weet dat het leven geen feestje is. Ik moet er altijd voor mezelf zijn, doe alles alleen en heb geen partner om ook maar iets mee te delen.

Door mijn scheiding is mijn spaarpot wat extra gegroeid maar dat is geen luxe geld maar iets dat ik straks hard nodig heb om mijn pensioen aan te vullen en de jaren naar het uitgestelde AOW te overbruggen. Toeslagen heb ik niet.
Buiten dat had ik liever het huwelijk behouden en langer met mijn kinderen gehad.

Ik leef zuinig en kan daardoor sparen. Ben zuinig met water en vooral energie en doe geen onzin/impulsaankopen. En nee, soms gaat dat sparen maanden niet, maar toch vul ik een pot met wisselgeld en betaal daar mijn thuiskapster weer van bijvoorbeeld.

Er kan veel maar je moet het willen en doen. Je moet willen snoeien in je gewoontes. Je begint met 1 euro per week of dag en maakt er een sport van. Lukt het niet dan houdt het even op tot je weer een euro overhebt. Ja en bij een ander staat er voor jouw ene euro 100 euro, maar dat blijft nu eenmaal een feit en is afhankelijk van allerlei factoren ( jeugd opleiding, inzet, gezondheid, omgeving enz).

Aster

Hoezeer ik ook met jouw meeleef, krijg ik het gevoel, dat ik eigenlijk mijn mond had moeten houden. Is jouw ellende groter dan mijn ellende, of hoe moet ik je reactie zien? Heb ik het meer aan mezelf te wijten, dan jij?

Het enige waar ik me sóms een beetje sip over voel, is dat er zelden iets mogelijk is, omdat het er gewoon niet is. Soms mag je dat gevoel toelaten, om het snel weer weg te stoppen en weer opgewekt door te gaan.

Door alles tot een minimum terug te brengen ten gunste van een spaarrekening, zorg ik misschien wel beter voor de toekomst, maar dan komt het er op neer dat we nú onze keel aan de kapstok moeten hangen (hopelijk ken je deze uitdrukking ) zodat we het over 12 jaar béter hebben. Dat vind ik een beetje onzinnig. Sparen om de wasmachine te kunnen vervangen vind ik een realistisch doel, die past bij wat we binnen krijgen. (Het wasseretteverhaal ging over 12 jaar geleden.) De kapper hoort bij de maandelijkse kosten. 20 Euro voor man en mij samen.

Nee

Het is geen wedstrijd, gelukkig niet. Ik reageer op wat je zelf omschrijft als zelfbeklag.
Daarbij kreeg ik het gevoel dat het komt omdat het niet meezit en dat ik het dan mooi kan vertellen, maar dat jij meer redenen hebt waarom het niet kan.
Daarom wilde ik zeggen dat iedereen zijn of haar omstandigheden heeft. Het ene sluit het andere niet altijd uit.

In mijn ex-gezin gingen we door studie van heel arm naar best rijk. Maar ik bleef hetzelfde uitgavepatroon houden: weinig en bescheiden. Omdat ik dat kan en omdat ik een ex had die het al duur vond als ik lucht inademde en ruimte innam
Na de scheiding was ik dat uiteraard kwijt en daarom leef ik strak. Om het straks beter te hebben. Jij leeft misschien(dat weet ik niet maar iets dergelijks zeg je of denk ik dat je zegt) meer in het nu of meer gespreid.
Dat kan, maar het is een keuze.
Ik haal de riem nu aan om het straks, als ik het niet meer kan verdienen door werk uit arbeid, iets ruimer te hebben. Ook een keuze.

Ik snap je gevoel goed, ik zit in een soortgelijk schuitje. Ik weet hoeveel wanhoop je kunt voelen als het niet gaat om welke kleur auto het gaat maar of je te eten hebt die dag. En natuurlijk wil je wel eens niet na hoeven denken wat je uitgeeft.
En daarom ben ik standaard creatief geworden en merk dat, hoe klein ook, er vaak nog wel ergens ruimte is.
Een vriendin van mij vond dat de rek er uit was. Met een klein en snel gemaakt overzicht van inkomsten sten en vaste lasten kon ze per maand zo nog min. 50 euro besparen en opzij zetten. Twee krantabonnementen ( van de 3)eraf, onderhandelen over haar mobiele internet( wat gebruik je en staat dat in verhouding tot waar je voor betaald) en die (sorry voor het woord) klote loten nooit(!) meer kopen. Dat is 600 op jaarbasis. Korter douchen, lampjes minder aan, deuren dicht.. ik betaalde 90 euro per maand en kreeg in december bijna 450 euro terug. Ik laat het bedrag niet aanpassen, want ben het gewend uit te geven, dus volgend jaar weer een leuk bedrag.
Ik zeg het niet om commentaar te hebben, zo vals ben ik niet. Maar er zijn vaak nog opties over zonder te leven als een aalmoezenier. Je moet alleen niet naar anderen kijken.
Hopelijk begrijp je mijn post nu beter.

Aster

Oh, nu heb ik het gevoel dat ik weer veel te lange tenen had .

Ik leef in het nu, omdat dat al een hele klus is. Het kan erger. We zitten niet op bijstandsniveau, dus ik realiseer me dat we in dat opzicht nog niet mogen klagen. We zitten met een gezellige regeling van de belastingdienst, maar er schijnt licht aan het eind van de tunnel, dus dat zal mijn sneue gevoel ook weer een stuk minder maken. Over het algemeen ben ik wel een tevreden mens .

Geniet nu het is later dan je denkt.

Ik lees hier een aantal mensen dat nu sober leeft om later wat meer te besteden te hebben. Daar is/was sparen een goede methode voor. Doen we zelf ook.
Vergeet echter niet om nu ook (een beetje) te genieten/leuke dingen te doen. Binnen de familie van mijn man ken ik twee stellen die op het vrekkerige af spaarzaam leefden om als ze eenmaal aan pensioen toe waren te gaan genieten. Drie maanden met de caravan gaan trekken door Frankrijk en Spanje, nog een keer naar familie in Amerika, de plannen waren groot.
Bij beide stellen is er weinig van de plannen gerealiseerd. Van het ene stel raakte de vrouw gehandicapt door een ongeval, het andere stel kreeg te maken met kanker. Eerst bij de een toen bij de ander. Gelukkig een soort die goed te opereren was. Ze zijn nu allemaal rond de 80 jaar en doen nog mee maar niet meer de grote reizen en zo.
Sparen voor later is leuk maar nu een keer genieten van zomaar een taartje moet je vooral niet vergeten. Je weet tenslotte niet hoeveel later er nog komt.

idd Stickertje

Er moet een balans zijn. Ik heb dat gezien bij mijn opa en oma. Altijd hardwerken en na hun pensioen zouden ze leuke dingen gaan doen. Opa iss 66 geworden, oma een jaar ouder. Wij zijn tegen die tijd nog niet met pensioen. Althans de berekening voor mij staat op 69+3 maanden.
Maar de grote wijziging op relatief korte termijn 1-1,5 jaar houd ik toch wel al graag rekening mee voor zover ik het kan overzien.

Lekker naar de film of uit eten doen we graag, maar dat hoeft ook niet elke week of meer keer per week. Verre reis is leuk, maar hoeft ook niet elk jaar. Genieten hoeft ook niet perse geld te kosten. Ik heb net genoten van een portie wentelteefjes, in het zonnetje op mijn balkonnetje met een lekker kopje thee. Dat vind ik vaak leuker dan hele dure dingen en zeker leuker dan het volgende frutsel voor in huis.

En als je dan toevallig geld overhoud zoals in mijn geval stapelt het op. Nog wat mazzel erbij, wel begonnen na school op bijstandsniveau maar daar ook qua uitgaven best lang in blijven hangen. En als je van dat niveau naar 3x modaal gaat en je blijft je uitgaven op iets meer dan bijstandsniveau houden dan gaat het heel hard natuurlijk.
En ik daag mijzelf graag uit. Deze week wil ik tot zondag niet meer dan € 20 uitgeven (vanaf afgelopen zaterdag). Ik eet de vriezer leeg, kijk wat ik nog kan maken met wat ik in huis heb en het gaat lukken want ik heb nu nog € 15.

In het kader van erger kan het niet

Nico Haak

Uw laatste jas meneer

Ja 'k weet wel, iedereen moet werken
Om tenminste niets te merken
Van wat je zoal met geld kan doen
Maar men kan vaak overdrijven
Er zijn er die maar aan 't werken blijven
En aan niets anders denken, dan aan poen

Maar uw laatste jas meneer, die heeft geen zakken
't Is echt geen grap meneer, kom 'n pilsje pakken
Ja, je moet zo af en toe ook eens een bruine bakken
Want uw laatste jas meneer, die heeft geen zakken
O nee, geen zakken, nee, geen zakken

En neem nou maar gewoon oom Klaas
Vele jaren eigen baas
Verdiende geld als water, maar kijk nou
Gezelligheid kon hem niet deren
Bijtijds in bed en vroeg uit de veren
Er was nog zoveel wat 'ie hebben wou

Maar ook ome Klaas z’n jas, die had geen zakken
't Is echt geen grap meneer, kom 'n pilsje pakken
Ja, je moet zo af en toe ook eens een bruine bakken
Want ook ome Klaas z’n jas, die had geen zakken
O nee, geen zakken, nee, geen zakken

Ik heb een neef, die leeft zo netjes
Nooit eens tijd voor binnenpretjes
Wil geen vrouw, want die kost hem te veel
En gaat de bel, dat is al jaren
Dan pakt 'ie zelf, om z'n hond te sparen
Daardoor ziet die goser groen en geel

Maar ook m’n neef z’n jas meneer, die heeft geen zakken
't Is echt geen grap meneer, kom 'n pilsje pakken
Ja, je moet zo af en toe ook eens een bruine bakken
Want ook m’n neef z’n jas meneer, die heeft geen zakken
Geen zakken, oh nee, geen zakken

Ja uw laatste jas meneer, die heeft geen zakken
't Is echt geen grap meneer, kom 'n pilsje pakken
Ja, je moet zo af en toe ook eens een bruine bakken
Want uw laatste jas meneer
Zakken
Lalala…

Ach

Als wij het geld niet opmaken voor we dood gaan hebben de kinderen een fijn spaarpotje.

skik

Skik

Maar jij hebt een royale buffer. Als jij alleen maar geniet blijft er misschien zelfs nog over voor de kinderen. Nu niet genieten, en sparen om later te genieten en er komt geen later dat vind ik zo sneu.
Je hele leven spaarzaam zijn om later te genieten, nooit eens zomaar een ijsje eten, want dat doen we later wel. Dan ben je volgens mij verkeerd bezig. Ik roep ook steeds tegen mijn ouders: Maak het maar op, ik hoef niks te erven, dan gaat er ook nog veel naar de fiscus. Vier wat he te vieren hebt en geniet.

Stickertje

Volgens mij eet Skik echt wel een ijsje als ze daar zin in heeft.
Klopt dat Skik?

Er is spaarzaam en spaarzaam. Spaarzaam als je niet of nauwelijks genoeg geld hebt om te dingen te doen en te sparen en (zoals ik vermoed dat het bij Skik is), genoeg geld hebben om ruim te leven en dan niet alles uitgeven omdat het kan, maar terughoudend en selectief met uitgaven om te gaan. En als je veel of in elk geval ruim voldoende inkomsten hebt, spaar je dan "vanzelf".

Skik wel die heeft genoeg

Het gaat mij om mensen die nu spaarzaam leven om later te gaan genieten. De stellen in de familie van mijn man. Nooit een ijsje of patatje kopen zomaar, omdat je daar zin in hebt. Thuis eet je toch voordeliger. Elke financiële meevaller oppotten voor straks. Ik ga straks 4 oranje tompoezen halen, omdat het Koningsdag is. Ik haal ze bij de baketbakker maar Lidl heeft ze ook, voor 1 euro. Als je zelfs dat niet meer doet om te sparen om later te genieten dan is je leven wel heel erg ontdaan van "leuke dingen".
Dan heb ik het overigens niet over mensen die die euro echt niet hebben maar toch niet makkelijk rond komen.

Genieten

Mijn man had een oudoom en -tante. Zij waren kinderloos en hebben een sober leven geleid. Sinds hun trouwen nooit meer nieuwe meubels e.d. gekocht, nooit gereisd, extreem zuinig met boodschappen en met een kwartje naar de telefooncel. Na hun dood bleek dat ze twee ton hadden gespaard van één blue collar inkomen. Hadden ze er maar wat leuks mee gedaan. Nu ging het naar tweedegraads familieleden.

Zo sober leven wij niet, maar onbekommerd spenderen zit gewoon niet in onze natuur. Zo zijn we beiden ook niet opgevoed, het zal ook wel genetisch zijn. Ik haal trouwens net iets meer plezier uit het vinden van een koopje dan die enkele keer dat ik iets luxe/duurs koop. En de financiële rust die een buffer geeft vind ik ook heel waardevol. Hoewel dat ook relatief is, want aan de banken- en economische crises kan je zien dat geld ook zomaar weg kan zijn.

skik

Aster: strak leven met sparen als hoofddoel

Inderdaad, dat moet je willen. Prachtig als je je daar goed bij voelt en geweldig als je daar een flink spaarbedrag aan overhoudt.

Maar ik wil (mijn man nog minder) niet zo leven. Nu hebben wij prima pensioenopbouw, dat scheelt een boel. Wat extra spaargeld voor die tijd zou mooi zijn maar is niet strikt noodzakelijk. Dus we sparen en we leven. Houden van leuke dingen doen en van mooie dingen. We geven ook best veel geld uit aan vakanties. En we sparen ook nog veel. Ik zou wat meer willen sparen, mijn man wat meer willen uitgeven.

Aagje

Dat bedoel ik skik

2 ton sparen van een arbeidersloon en nooit wat leuks doen. Om "later" te gaan genieten. Geld dat dan naar verre familie gaat, waarom leef je dan zo sober? Een goed financieel plan en prijsbewust leven is prima maar het moet wel leuk zijn. Vieren wat er gevierd kan worden op een manier die je je kan veroorloven zonder in de problemen te raken. Koffie met een zelfgebakken cake voor op je verjaardagsfeest is prima het hoeft geen taart van de banketbakker te zijn.
Onbekommerd spenderen zit ook niet in onze aard maar als ik door onvoorziene omstandigheden niet thuis kan zijn rond etenstijd dan haal ik wel ergens iets te eten, zodat ik niet helemaal flauw van de trek nog naar huis moet rijden.
Oranje tompoezen horen erbij op Koningsdag, eerst van de HEMA nu van de banketbakker en, als het later niet meer lukt financieel, misschien die van de Lidl.

Sparen

"Inderdaad, dat moet je willen. Prachtig als je je daar goed bij voelt en geweldig als je daar een flink spaarbedrag aan overhoudt. "

Het heeft iets calvinistisch. Ik heb eigenlijk nooit gespaard, maar dankzij de woningmarkt (ingestapt in 1990) heb ik toch een vermogen dat ik anders nooit bij elkaar had kunnen sparen, zeker nu de markt weer flink aantrekt. Dus dat zuinig zijn is helemaal niet nodig