Mensen met handicap minder betalen

"Betalen voor wat ze waard zijn".

Dat vind ik wel erg negatief gevonden. Als je jezelf weinig waard vindt zal die uitstraling er ook zijn naar een werkgever, ja, dan kom je niet veel verder. Mét of zonder handicap.

Een uitkering zou mij persoonlijk meer dat gevoel geven.
Mijn gevoel van eigenwaarde zou er iig zeker niet beter van worden.

Betalen naar waarde is totaal iets anders dan betalen naar productiviteit. Als we gaan betalen naar waarde dan heeft half Nederland recht op loonsverhoging, te beginnen met de vuilnisman. Die zijn van onschatbare waarde.

Ach Ad

Als iemand met een vlekje heb je een stigma. En dat is niet altijd terecht. Mijn voorstel? Ik vind het niet slecht om deze mensen met subsidie in dienst te nemen. Maar daarna zou (onafhankelijk) beoordeeld moeten worden of deze mensen ook in een normale schaal ingedeeld kunnen worden. De schaal die bij hun functie hoort dus. Als iemand op 80% kan functioneren, vult de overheid die 20% aan. Uitgaand van een voltijdse werkweek. En de risico's voor de werkgever verminderen bij uitval die gerelateerd is aan de aandoening (is nu ook zo, arbeidsparticipanten vallen onder de vangnetregeling).
En ik heb overigens ook een "vlekje". Gelukkig een goede baan. Maar ze nemen mij beslist nergens anders meer aan, durven ze niet. Al ervaren.

wil 40

= Komt dat niet uit een potje? =

Ja, komt ook uit een potje, maar dat gaat dan buiten de gehandicapte om. Die heeft daar geen omkijken naar. Dat regelt de werkgever, of zijn secretaresse.
Als gehandicapte is het vaak al moeilijk genoeg om alle ballen in de lucht te houden.

Eerlijk loon

Ik krijg net zo goed betaald als mijn collegae terwijl ik ook een handicap heb. Je ziet m niet goed, dus dat scheelt bij solliciteren. Toch zeggen mijn behandelaren altijd verbaasd te zijn dat ik dit werk doe.

Ik moet zeggen dat ik wel blij ben met mijn normaal betaalde baan, de kosten voor hulpmiddelen zijn namelijk ongeveer 1000 per jaar, dat kan ik nu gelukkig zelf betalen. Het UWV betaald het namelijk niet en mijn werkgever ook niet.

Het lijkt mij niet meer dan normaal dat je gewoon betaald wordt voor het werk wat je doet. Ik volg Marc de Hond, dat geeft een goed beeld van het leven als plotseling gehandicapte en de regeldrift waar je mee te dealen hebt.

daar zit het probleem

"Ja, komt ook uit een potje, maar dat gaat dan buiten de gehandicapte om. Die heeft daar geen omkijken naar. Dat regelt de werkgever, of zijn secretaresse."

Volgens mij is de conclusie na heel veel jaren dat veel werkgevers daar helemaal geen zin in hebben, en dus gewoon niet doen.

Dit voorstel is van de VVD, en dat is bij uitstek de partij die het voor ondernemers makkelijker wil maken. Idee erachter is dat ondernemers daardoor bereidwilliger zijn om mensen met een handicap aan te nemen.

Ondernemers zijn (over het algemeen) geen idealisten. Ze moeten hun bedrijf runnen, en kiezen daarvoor de beste mensen die ze kunnen krijgen voor het beschikbare budget. Als ze twijfels hebben over de productiviteit van iemand, of de risico's te hoog inschatten, dan nemen ze hem niet aan. Er zijn wel stimuleringsmaatregelen (zo moeten bedrijven die een grote opdracht voor de overheid doen vaak een x % van de opdrachtsom gebruiken om iemand-met-afstand-tot-de-arbeidsmarkt aan het werk te helpen), maar verder ligt er geen dwang bij ondernemers. Heel vervelend als je zelf een handicap hebt, maar vanuit ondernemersperspectief natuurlijk prettig. Je zult zelf maar een bedrijf(je) hebben en geen vrijheid te hebben in de mensen die je aanneemt (en betaalt).

Voor een deel wijkt het nieuwe voorstel (wat overigens nog uitgewerkt + goedgekeurd moet worden) volgens niet af van de huidige situatie: de overheid compenseert evt. mindere productiviteit. (Maar is dat überhaupt wel te beoordelen? Wordt de medewerker-met-handicap hierdoor niet altijd veel kritischer beoordeeld dan anderen?) De regellast wordt (als dit doorgaat) bij de werkgever weggehaald en bij de medewerker neergelegd. Wenselijk voor ondernemers, maar voor mensen met een handicap niet bepaald plezierig. Wéér een regel-ding erbij. En dan is er ook nog iets met pensioen en spaargeld... Tja, het blijft natuurlijk wel een VVD-voorstel, dat is wel duidelijk.

En de grote vraag is natuurlijk: gaan mensen met een handicap hierdoor inderdaad makkelijker aan het werk komen?

Dat is inderdaad de vraag, gaat het helpen?

Een vriend van mij heeft een klein bedrijf, drie werknemers, waarvan een in de Wajong. Tenminste dat was zo. Maar na de eerste periode ging de subsidie omlaag, terwijl de productiviteit van de deze werknemer absoluut minder was dan de andere werknemers. Dit werd voor mijn vriend te duur want hij kon de uren van deze werknemer niet doorbelasten naar de particuliere klant. Die zagen ook dat er te weinig efficiënt gewerkt werd.

Als de subsidie gelijk was gebleven, dan was voor mijn vriend de compensatie hoog genoeg geweest om door te gaan met deze werknemer. Maar dat was niet zo, dus heeft hij deze werknemer moeten ontslaan. Hij heeft overigens wel een ander plekje gevonden voor hem.

Een regeling zoals nu voorgesteld, zou voor hem betekend hebben dat hij deze medewerker kon aanhouden.

Lente

Het hele idee is door een door VVD te noemen. Ze doen het voorkomen als voordeel voor de werknemer, maar het voordeel zit vooral bij de werkgever. Zolang de werknemer bij de werkgever in dienst is, snijdt het mes aan twee kanten. Zodra de werknemer geen contractsverlenging krijgt, zit de werknemer met de gebakken peren.

Werk moet lonen

Dat is overigens een van de motto's van het UWV. Dus hoef je 'maar' 70% van de paar honderd euro die je nog betaald krijgt in te leveren. Ofwel; wordt verrekend met de IVA uitkering. Ik heb uitgerekend wat ik nu, met mijn paar uur werk, aan inkomen heb tegenover een volledige IVA uitkering, zonder 'bijverdienen'. Het verschil is krap eur 100... Nu is werk niet alleen geld en ik heb die andere factoren altijd belangrijker gevonden. Onderdeel blijven van de maatschappij, contacten met collega's, nuttig voelen, zinnige tijdsbesteding etc etc. Daar doe ik het voor cq blijf ik door gaan.

Wil40, mijn totale inkomen is er behoorlijk op achteruit gegaan ja, vanaf toen ik nog volledig een normaal salaris kon verdienen. Toeslagen krijg ik niet; ik heb een werkende partner. Pensioen gelukkig straks wel. Ik heb de mazzel dat arbeidsongeschiktheid is gedekt in het pensioenfonds van mijn werkgever. Opbouw loopt voor zo'n 80% premievrij door.

Oplossingsgericht

Ik denk dat de semantiek bepalend is wat mij betreft, een werkgever die een aanvulling vraag op de loonkosten, is anders dan een gehandicapte die een aanvullende uitkering krijgt.

Mensen met een arbeidsbeperking moeten voor de prestatie die ze neerzetten soms heel hard werken. Ik denk dat het voor niemand zo is, dat ze het probleemloos doen. En in plaats van waardering, krijg je te horen dat je minder krijgt en een uitkering moet aanvragen. Waarom zou het inkomen van een partner in deze beoordeling mee moeten tellen? Dat is met een WW uitkering toch ook niet het geval? Over het pensioen zijn we het wel eens.

Een jaar zoeken naar werk met een handicap is echt fundamenteel anders dan voor de rest van je leven. Dit is net zoiets als zeggen, toen ik mijn been brak zat ik ook in een rolstoel.

Kaaskopje

"Het hele idee is door een door VVD te noemen. Ze doen het voorkomen als voordeel voor de werknemer, maar het voordeel zit vooral bij de werkgever. Zolang de werknemer bij de werkgever in dienst is, snijdt het mes aan twee kanten. Zodra de werknemer geen contractsverlenging krijgt, zit de werknemer met de gebakken peren."

Dat is ook volkomen logisch. De werkgever is de sleutelfiguur in het hele verhaal. Als het voor een werkgever aantrekkelijk is om iemand te werk te stellen kan het werken. Maakt de overheid het onaantrekkelijk dan neemt hij hem of haar niet aan.

Dwingt de overheid de werkgever dan heeft de gehandicapte een vreselijke positie in het bedrijf. Deze zgn. VVD oplossing is m.i. fe enige redelijke aanpak (de details kun je nog over twisten). Kijk naar het verhaal van Lente's vriend. Zo zit de wereld in elkaar. Verplaats je toch eens in de positie van een (kleine) werkgever. Niet altijd en eeuwig dat geklaag over VVD beleid. Denk zelf in plaats van elkaar na te praten.

Pirata

"Als iemand met een vlekje heb je een stigma. En dat is niet altijd terecht. Mijn voorstel? Ik vind het niet slecht om deze mensen met subsidie in dienst te nemen."

Met een lokkertje binnenhalen.

"Maar daarna zou (onafhankelijk) beoordeeld moeten worden of deze mensen ook in een normale schaal ingedeeld kunnen worden. De schaal die bij hun functie hoort dus."

Onafhankelijk bestaat helaas niet.

"Als iemand op 80% kan functioneren, vult de overheid die 20% aan. Uitgaand van een voltijdse werkweek."

Dus als een salaris van 5000 bij de functie hoort, betaalt de werkgever 4000 en past de overheid 1000 bij? Dat lijkt mij erg onredelijk en bovendien te duur voor de belastingbetaler. De overheid moet een behoorlijk bestaansminimum garanderen en gehandicapten hrlpen om aan een baan te komen. Meer hoeft niet, de overheid moet ook zirgen dat de lasten laag blijven. Geen open einde regeling.

"En de risico's voor de werkgever verminderen bij uitval die gerelateerd is aan de aandoening (is nu ook zo, arbeidsparticipanten vallen onder de vangnetregeling)."

Lijkt me redelijk.

Ad Hombre

Ik zit van nature al zo in elkaar dat ik me in de andere partij verplaats. Ik praat niemand na, ik denk zélf na. Het raakt mij persoonlijk en ik word er boos over. Niet alleen vanwege de kans dat ik hiermee te maken zal krijgen, maar voor iedereen die ermee te maken zal krijgen. Dus ook jongeren die nog 50 jaar voort moeten op de arbeidsmarkt.

Het gaat niet alleen om mensen die amper kunnen functioneren, het gaat ook om mensen die naar de universiteit zijn geweest, maar niet aangenomen worden vanwege hun beperking en alles wat daar tussenin zit. En dan mag je je hand op gaan houden bij de gemeente, voor een volwaardig minimumloon, zodat de werkgever er niet mee lastig gevallen hoeft te worden. En dan wordt je gekort op je WW als je de pech hebt daar weer gebruik van te moeten maken. Je kunt het ook omdraaien: de overheid moet het de werkgever makkelijker maken en daar dus op inzetten. Zonder daar de werknemer mee lastig te vallen en zonder (een deel van) de bekostiging ervan direct of achteraf bij de werknemer neer te leggen. Ja, dat kost 'ons' allemaal belastinggeld. Erg hè?

Natuurlijk is het mooi als meer mensen aan het werk raken, maar niet ten koste van hun recht op waar iedereen die werkt recht op heeft. Een volwaardig inkomen, onafhankelijk van wat man/vrouw en/of kind verdient en WW op basis van het laatst verdiende loon en niet op basis van een deel van het laatst verdiende loon. Want de rekeningen gaan ook niet deels verder.

Jezus Ad

"Met een lokkertje binnenhalen". Dat heet "aantrekkelijker maken". Jij koopt zeker ook nooit iets in de aanbieding?

En "onafhankelijk bestaat niet". Beetje om je heen aan het meppen? Onafhankelijk van de werknemer/werkgever. Heet nu UWV, bijvoorbeeld.

En ja, zoals jij het schetst bedoel ik het ongeveer. Kun je grenzen aan stellen, maar het is vele malen goedkoper dan potentiele arbeidskrachten in een uitkering te laten zitten. Of ze onrechtvaardig te behandelen door ze bij voorbaat al in het minimumloon te houden.
Anyway, zowel mijn idee als het VVD-idee zijn nog niet voldoende uitgewerkt.

Pirata

'"Met een lokkertje binnenhalen". Dat heet "aantrekkelijker maken". Jij koopt zeker ook nooit iets in de aanbieding?'

Zeker wel, maar als ik een mobiel abonnement koop met de eerste 3 maanden 50% korting trap ik daar mooi niet in. Net zo min als die ondernemers. Iemand in dienst nemen terwijl je van te voren weet dat dat na een periode X duurder wordt, maar zonder dat je weet hoeveel? Ik zou er als ondernemer mooi voor passen.

"En "onafhankelijk bestaat niet". Beetje om je heen aan het meppen? Onafhankelijk van de werknemer/werkgever. Heet nu UWV, bijvoorbeeld."

Nee, Pirata, ik meen dat serieus. Het is heel erg lastig om iets als productiviteit objectief vast te stellen. Tenzij je natuurlijk heel simpel meetbaar werk doet. Als je per uur 100 units produceert en een niet-gehandicapte 130, dan is dat makkelijk rekenen, maar zo simpel is het zelden. En als het niet simpel is kan een 'UWV' (of wie dan ook) makkelijk uit sympathie voor de werkgever of juist de werknemer verkeerde beslissingen nemen. De enige manier om te beslissen wat iemand waard is is om het aan de markt te vragen. Je weet pas wat je auto echt waard is als je hem op marktplaats zet.

"En ja, zoals jij het schetst bedoel ik het ongeveer. Kun je grenzen aan stellen, maar het is vele malen goedkoper dan potentiele arbeidskrachten in een uitkering te laten zitten. Of ze onrechtvaardig te behandelen door ze bij voorbaat al in het minimumloon te houden."

Ik heb het al eerder gezegd, maar als de arbeid van een gehandicapte meer waard is dan een minimumloon zou ik niet weten waarom hij of zij vast zou zitten aan dat minimumloon (en je maakt mij niet wijs dat de VVD daar anders over denkt). Maar dan is er natuurlijk ook geen loonsubsidie. Volgens mij is dat hele 'een gehandicapte mag niet meer verdienen dan het minimumloon' argument een stropop.

Kan je meer verdienen dan het minimumloon? Dan heb je die hele regeling niet nodig. And good for you!

Je kunt een veelverdienende IT-er zijn als je in een rolstoel zit. Geen centje pijn. Je kunt een wereldberoemde (en rijke: $20.000.000) geleerde zijn als je niet eens kunt praten!

"Anyway, zowel mijn idee als het VVD-idee zijn nog niet voldoende uitgewerkt."

Misschien moeten jullie er dan samen eens naar kijken...

Maar

Het gaat toch niet om gehandicapten die via een gewone sollicitatie procedure zijn binnengekomen en die op hetzelfde niveau functioneren als een niet-gehandicapte? Die krijgen geen loonsubsidie maar een gewoon loon.

Het gaat om mensen die enige afstand tot de arbeidsmarkt hebben en door hun handicap minder productief zijn. Werkgevers aarzelen vaak om deze mensen aan te nemen en dit kan inderdaad een steuntje in de rug zijn om de werkgever aan te moedigen om iemand wel aan te nemen.

Kyana

Precies. Maar op een of andere manier moet dit voorstel de grond in geboord worden met de meest emotionele argumenten die mensen kunnen verzinnen.

Waarom?
- het is de vvd
- ondernemers mogen gehandicapten minder betalen

Van die twee feiten schiet de rechtgeaarde socialist direct in de aanvalsstand. Verder lezen, laat staan verder denken, hoeft niet meer.

Kyana

En waarom aarzelen deze werkgevers? Van kleine werkgevers kan ik me nog voorstellen dat het domweg niet praktisch en ook te duur is als je constant bij een werknemer moet blijven rondhangen om bij te springen, maar bij grote werkgevers ligt dat alweer anders. De tendens is dat je het vlot moet oppakken, anders ga je geld kosten. Ze kijken niet naar 'is de gemiddelde productiviteit e.d. gemiddeld voldoende?', nee, voldoende is te weinig. Het streven is dat iedereen hoog presteert. Doe je dat niet dan ben je te duur, want wat ze met een 'normaal' persoon hádden kunnen verdienen, telt als verlies. Hoe fijn is het dan als je een zak met geld van de overheid kunt aanvragen om zo je sociale neus alsnog op te kunnen zetten? En dan is zelfs dát teveel werk? Maar goed, Jantje wordt onder de nieuwe regels aangenomen en Jantje moet zelf de aanvulling gaan regelen. Die bijdrage gaat niet naar de werkgever, zodat deze vanuit zijn salarisrekening (geen idee of dat zo werkt) gewoon het loon kan aanvullen, nee, dat geld wordt direct op naam van Jantje gezet, waarmee het geen compensatie voor de werkgever is, maar bíjstand aan Jantje. Letterlijk bijstand. Dus toch nog een verhipte uitkering, terwijl je er gewoon 8 uur voor op je werk zit (9 met pauze) en over die uitkering bouw je geen rechten op. Dus ondanks dat je je stinkende best doet, wordt je later gekort. Mag ik daar 'emotioneel' op reageren?

Voor gezonde mensen is het misschien lastig om je voor te stellen hoe het is voor mensen met een beperking. Uit eigen ervaring weet ik dat het al heel wat is om het UWV in de stand van 'het lukt niet op eigen houtje' te krijgen. Of je er blij mee moet zijn om het predicaat arbeidsgehandicapt of 'afstand tot de arbeidsmarkt' of 'arbeidsbeperking' te krijgen? Nee natuurlijk niet. Liever 'normaal'. Maar met 'normaal' word je niet geholpen. Als je op een gegeven moment dan wél geholpen wordt en met die hulp een leuke baan vindt en krijgt, is dat natuurlijk geweldig. Maar nogmaals dat je daar zelf om moet bedelen bij de gemeente en op een dag de rekening van krijgt door minder te krijgen dan 'normaal' deugt van geen kant. Net wat ik al zei, er komen niet minder rekeningen binnen, dat gaat gewoon door.

Wat typisch VVD betreft, de VVD redeneert áltijd vanuit de werkgever, want het is een ondernemerspartij.

raar

Doe het dan net zo als bij de participatiewet. Dit zijn mensen uit de bijstand die moeilijk plaatsbaar zijn om allerlei redenen. Deze mensen worden begeleid door de Gemeente om ze plaatsbaar te krijgen bij een bedrijf (o.a. onderwijs in concierge functies). Werkgever betaalt gewoon het minimumloon en uiteraard is er gewoon pensioenopbouw, alleen krijgt de werkgever een loonkostenvoordeel.

bieb63

Ik schat in dat het voor de werkgevers i.d.d. minder rompslomp is, en dat maakt wel degelijk uit. De werkgever neemt iemand aan voor het salaris dat hij of zij waard is voor het bedrijf en hoeft niet speciaal voor die ene werknemer subsidies aan te nemen en te administreren.

Wat dat pensioen betreft, lees ik net dat iemand met een minimumloon sowieso geen pensioen opbouwt. Dus waarom een gehandicapte met een minimumloon dan wel, zou ik zeggen?

Het minimumloon wordt dan wel als een hoogtepunt van de beschaving gezien, maar het betekent in de praktijk helaas ook, dat mensen die om wat voor reden dan ook niet aan de minimumproductiviteit komen niet aan een baan komen. Bedrijven zijn geen liefdadigheidsinstellingen (al doen ze soms alsof).

Dus om voor een beperkte - goed te onderscheiden - groep dat minimumloon dan af te schaffen en het verschil bij te passen uit de staatskas lijkt mij behoorlijk redelijk. (tenzij hij of zij natuurlijk een goedverdienende partner of eigen vermogen heeft)

Het probleem komt natuurlijk als nieuwe groepen mensen (denk eens aan al die ADHD-ers en ASS-ers) ook gaan claimen dat ze gehandicapt zijn. Dan worden dit soort regelingen al gauw weer onbetaalbaar... Zeventig jaar verzorgingsstaat hebben ons wel geleerd dat de mens van nature geneigd is tot misbruik van sociale regelingen.

Kaaskopje

"Wat typisch VVD betreft, de VVD redeneert áltijd vanuit de werkgever, want het is een ondernemerspartij."

Ondernemers kunnen soms heel goed zonder werknemers, dat noemen we dan een ZZP-er.

Maar werknemers zijn volledig afhankelijk van ondernemers. Als ze al niet direct je loon betalen, dan betalen ze wel indirect de belasting waarvan je loon wordt betaald.

Ik zou dus maar *heel* dankbaar zijn dat er ondernemers zijn! Ondernemers blij, iedereen blij (nou ja, bijna iedereen)!

In de Sovjet Unie (ja, daar gaat ie weer) hebben ze het geprobeerd zonder ondernemers, was een leuk experiment. Met alleen de staat als werkgever. Dat bleek niet zo goed te gaan.

Bieb

Precies, daar heb ik totaal geen moeite mee. Zo betaalt de samenleving in zijn geheel, maar nu wordt de rekening bij de werknemer zelf gelegd. Niet letterlijk door hem ervoor te laten betálen, dat moest er nog bij komen, maar door te korten op wat normaal is. Iemand die boven de 50 is (of is dat inmiddels ook al opgetrokken naar en hogere leeftijd?) is ook goed voor een bijdrage van de overheid en daar merk je als werknemer verder niets van. Iemand die boven de 56 jaar is, heeft recht op wat extra hulp. Dat is uitstekend, de overheid discrimineert dus niet op leeftijd. Dat zal ook in brede kring gesteund worden, want we worden tenslotte allemaal ouder (als je niet ziek wordt o.i.d.) en we moeten nu eenmaal doorwerken tot we 67 en ongetwijfeld stapsgewijs nog ouder zijn, maar kennelijk wel op 'gebrek'. Dan komt solidariteit kennelijk wel in het gedrang. Als dat overkomt als gejammer en geklaag, helaas. Als je vanaf je jeugd al tegen van alles en nog wat aanloopt, raakt de rek er een beetje uit om alles maar acceptabel te vinden. Het is bijna jammer dat ik intelligent genoeg ben om er over na te kunnen denken. Maar dat is vast te negatief.

Toch is het raar

Wat Kaaskopje zei: "Net wat ik al zei, er komen niet minder rekeningen binnen, dat gaat gewoon door"

En het is nog erger. Minder loon, maar juist extra rekeningen. Van het eigen risico, bijbetalen aan medicatie en behandelingen die niet of maar deels vergoed worden, een dure aanvullende verzekering nodig, omdat er veel chronische ziektes uit de lijst met chronische ziektes gehaald zijn. Dan die belachelijke parkeerkosten als je regelmatig een paar uur in het ziekenhuis bent etc.

En ook deze mensen kunnen kinderen hebben die bijles nodig hebben, die het het beste doen op medicatie die niet vergoed wordt, die brilletjes nodig hebben, die ernstig ziek worden, etc.

En juist als de partner ook een bescheiden inkomen heeft, vallen deze mensen net buiten recht op ondersteuning op welke manier dan ook. Wij hadden altijd ruim voldoende inkomen en toch redden we het nu niet. Zoveel tegenslag in korte tijd, daar kun je je niet op voorbereiden. Nou ja, wij hebben dat gedaan door altijd genoeg te sparen, maar dat is wel eindig.

We betalen wel net zoveel gas, water, licht, ozb, verzekeringen en andere vaste lasten. Logisch, maar op een gegeven moment, als je uitbezuinigd bent, houdt het op. Het is dus bijna onmogelijk om, als je eenmaal in bepaalde omstandigheden zit, (weer) een "normaal" leven te kunnen leiden? De rijken steeds rijker en de armen steeds armer?

Wij zijn geen chronische uitkeringsgerechtigden, maar man heeft na faillisement van zijn werkgever en een poosje WW een baan gekregen waar hij 40% salaris en daar bovenop andere vergoedingen heeft ingeleverd. Beter dan de bijstand en wij werken liever, dus ook voor het humeur is het beter, maar wel spaargeld opmaken dus. Jammer, maar het is niet anders. Dan is het alleen wel heel zuur, dat ik, als ik straks evt. weer aan de slag kan, geen aanvulling kan krijgen, omdat mijn man een inkomen heeft, terwijl we daar niet van rond kunnen komen.

Ik begrijp het echt niet. Zolang er nog bestuurders zijn, waarvan ook maar overwogen wordt om het salaris met 50% te verhogen en mensen tonnen aan gouden handdrukken meekrijgen, terwijl er op de werkvloer van datzelfde bedrijf tegelijkertijd massa-ontslagen vallen, heb ik gewoon een raar gevoel bij dit soort ideetjes. En uiteraard is het voor de kleine ondernemers een ander verhaal, maar zoals het ook met de uitkeringsgerechtigden gaat, zullen ook in het bedrijfsleven de goeden helaas onder de kwaden lijden.

Kaaskopje.

"Precies, daar heb ik totaal geen moeite mee. Zo betaalt de samenleving in zijn geheel, maar nu wordt de rekening bij de werknemer zelf gelegd. Niet letterlijk door hem ervoor te laten betálen, dat moest er nog bij komen, maar door te korten op wat normaal is."

Er wordt niet gekort op wat normaal is, er wordt aangevuld tot het minimumloon als je daar recht op hebt. Dispensatie waar tot nu toe subsidie voor gegeven wordt aan de werkgever.
Die dispensatie wordt nog steeds betaald uit gemeenschapsgeld.

De 25% rijksten van Nederland betalen 75% van het belastingeld, dus wat is er mis met de solidariteit? Uit die pot zal ook de dispensatie moeten komen, niet anders dan subsidiegeld toch?

Even zonder naam.

Hoe vervelend ook, maar dat telt voor iedereen die in korte tijd enorm inkomensverlies heeft. Door ontslag, faillissement, ziekte, overlijden enz. Ik ben mij ervan bewust dat het iedereen kan overkomen.
We hebben er of zelf ervaring mee of we hebben iemand dichtbij die het overkomt.

Het rondje bezuinigingen komt dan voorbij, huis in de verkoop enz.

Maar ik vind dat toch een andere discussie. Het gaat er nu om wat de nieuwe regeling qua inkomsten voor gehandicapten gaat betekenen.
Ik heb er nog geen inzicht in of jij er persoonlijk op achteruit gaat met dit nieuwe voorstel.

Het niet opbouwen van pensioen over geld waar je premie voor afdraagt vind ik bijvoorbeeld een vreemd verhaal.

Oplossing voor hoge ziektekostenpremie.

Jongeman, 21 jaar, gaat niet naar school en werkt 10/15 uur per week. Mankeert niets, kan fulltime werken. Tijdje lanterfanten moet kunnen
Sabbatical jaartje klinkt positiever.

Moet 87 euro aan ziektekostenpremie betalen, krijgt 95 euro zorgtoeslag.
Waarom? Ouders hebben genoeg inkomsten, werken beide en zijn financieël verantwoordelijk voor hun thuiswonende zoon.

Waarom zorgtoeslag? Hij krijgt het gewoon, dus aanpakken, begrijp ik, zou ik ook doen. Mag van mij verdeeld worden, per maand, om bij iedereen de ziektekostenpremie te verlagen.

Geen idee om hoeveel geld dit gaat wat naar mijn idee naar de verkeerden gaat.

Maar ook dit is ot...maar aangezien chronisch zieken meer kosten maken past het er wel een beetje bij.

Minimumloon en pensioen

Een pensioen is meestal gebaseerd op 70% van je gemiddeld verdiende loon (vroeger eindloon). Dat is inclusief AOW wat op zichzelf 70% van het minimumloon is (voor een alleenstaande). Daarom betalen mensen met het minimumloon meestal geen pensioenpremie, ze komen immers met alleen AOW al aan 70% van hun salaris.

Ik hoop dat ik het niet snap

Ik begrijp denk ik iets niet helemaal. Ik heb altijd ruim boven minimumloon verdiend. Door een aandoening ben ik volledig in de wia gekomen (wga). Mijn pensioen is premievrij geworden, omdat ik op dit moment 100% arbeidsongeschikt ben. Hoera, er zit een keer iets mee.

Stel dat ik straks weer wat beter kan fuctioneren en een baan vind. Dan kan het dus zo zijn dat ik onder het minimumloon betaald krijg, veel minder dan ik ooit verdiend heb, dat mijn pensioen vervalt, want ik ben niet meer 100% arbeidsongeschikt en dat ik geen aanvulling krijg tot het mimimumloon, omdat mijn man een door grote terugval in inkomen, een zeer bescheiden inkomen heeft.

Dan gaan we er dus nog verder op achteruit? Ik hoop toch echt dat ik dit niet goed begrijp. Pak dan eerst de jongeren die nog nooit de moeite hebben gedaan om hun handen uit de mouwen te steken en die desondanks in te dure auto's rondrijden eens aan. Hoe die aan bepaalde uitkeringen komen heb ik nooit begrepen (en ik snap wel meer niet). Misschien dat mensen die al een arbeidsverleden hebben van 30 of 40 jaar en die -na jaren met hun aandoening doorgeploeterd te hebben- tenslotte toch uitvallen, iets minder hard aangepakt kunnen worden.

Mensen in die leeftijdscategorie hebben het nl. ook zonder beperking al moeilijk zat om aan de slag te komen.

Even zonder naam

Pensioen dat je al hebt opgebouwd blijft staan. Dat zal dan niet zo hoog zijn, meestal tellen de jaren voorafgaand aan je pensioen het hardst mee, maar je krijgt het wel bovenop je AOW. Als het echt heel weinig is biedt de pensioenverstrekker meestal aan om het in een keer af te kopen.