Mensen met handicap minder betalen

Heel ingewikkeld

Kaaskopje” Dat geld gaat, zo redeneer jij, echt niet naar de werknemer, alleen de werkgever wordt daar beter van. Heb je daar bewijs van? “
Dit laat eens te meer zien hoe ingewikkeld het gesprek tussen jou en mij verloopt. Als je meent dat ik een redenering voer, dan doe je er goed aan die te citeren. Zoek het maar eens terug.

De vraag die je stelt kan ik niet beantwoorden. Ik weet niet waar je het over hebt.
Mijn beste gok is dat je doelt op wat ik in #306 schreef “Nee, de premie gaat niet naar de werknemer. De loonkorting -het cadeautje- gaat zeker naar de werkgever. Een premie is er alleen voor die werknemers die geen gezamenlijk huishouden voeren. ”

Wil je bewijzen van die stelling? Moet ik het voornemen van de regeling nog eens aan je uitleggen? Heb je de links gelezen die er geplaatst zijn? Die van het CBP die meent dat het helemaal niet zal helpen? Heb je gelezen dat ook de staatssecretaris erkent dat sommige mensen erop achteruit zullen gaan?

Of wil je dat ik heel iets anders bewijs?

Waar gaat jouw verhaal nu eigenlijk over: Over deze regeling, of over subsidies in het algemeen?
En, corrigeer me als ik het fout heb, is nu je gedachtengang dat er beter een regeling kan zijn (ook als die slecht is) dan geen regeling omdat geen regeling altijd slechter is?

Het is jammer dat je het collega argument niet begrijpt. Dat is kennelijk te abstract.
Laat het los, het doet er feitelijk niet toe.

Dat jij alleen maar bijval hebt gekregen van collega’s is trouwens logisch. Om jou, maar ook omdat mensen in het algemeen volop kwaad kunnen spreken over anderen, maar graag uitzonderingen maken voor hun buren, directe collega’s, mensen die ze kennen.

Dat gaat natuurlijk nooit over mensen die ze niet kennen.
Minder productieven aannemen geeft gedonder op de werkvloer. Net zoals allochtonen, vrouwen, etc. De bewijzen daarvoor vind je in de cijfers.

Het zal toch niet waar zijn dat je denkt dat er helemaal geen arbeidsdiscriminatie plaats heeft?

Ja. Ik vind het een ingewikkeld gesprek.

Miriam

"...En, corrigeer me als ik het fout heb, is nu je gedachtegang dat er beter een regeling kan zijn (ook als die slecht is) dan geen regeling omdat geen regeling altijd slechter is?"

Nee, Miriam, hoe lees jij in vredesnaam? Je hebt blijkbaar gemist dat de complete verontwaardiging, ook de mijne, de nieuwe regeling betreft. Ik heb de indruk dat ik eerder dan jij wist dat het CBP het nieuwe plan heeft afgeserveerd. Maar als je me vraagt 'wat is beter? geen subsidie of het nieuwe voorstel?', dan zeg ik tandenknarsend het nieuwe voorstel. Je laat me dan namelijk kiezen uit een nóg slechter plan en een slecht plan en dan kies ik uit twee kwaden de beste.

"Dat jij alleen maar bijval hebt gekregen van collega’s is trouwens logisch. Om jou, maar ook omdat mensen in het algemeen volop kwaad kunnen spreken over anderen, maar graag uitzonderingen maken voor hun buren, directe collega’s, mensen die ze kennen."

Ah je legt me het gedrag op Facebook uit!

"Dat gaat natuurlijk nooit over mensen die ze niet kennen.
Minder productieven aannemen geeft gedonder op de werkvloer. Net zoals allochtonen, vrouwen, etc. De bewijzen daarvoor vind je in de cijfers."

Minder productieven die 'normaal' zijn geven inderdaad gedonder op de werkvloer. Mensen die er de kantjes vanaf lopen, altijd onder bepaalde diensten proberen uit te komen e.d.. Maar denk je dat mensen met een beperking ook gedonder geven als bij de collega's bekend is dat collega die beperking hééft? En hoezo geven vrouwen en allochtonen gedonder op de werkvloer? Ben je nu niet in de war met het fenomeen dat allochtonen al kansloos kunnen zijn voor ze die werkvloer ooit gezien hebben? Oh Marokkaanse achternaam, láát maar! En werkelijk vrouwen ook? Is het nog erger dan ik denk? Dan heb je het zeker over typische mannenberoepen? Scheepvaart en zo.

"Het is jammer dat je het collega argument niet begrijpt. Dat is kennelijk te abstract."

Ai...

"Het zal toch niet waar zijn dat je denkt dat er helemaal geen arbeidsdiscriminatie plaats heeft?"

Kan het ook zijn dat jij totaal langs iedereen heen praat en leest, omdat je hier te weinig van weet? Als jouw enige ervaring is dat je ooit in het grijze verleden als werkgever één arbeidsbeperkte werknemer hebt gehad waarvoor je geen subsidie hebt aangevraagd, dan kan ik jóu bijpraten en niet omgekeerd. Maar mijn kennis en ervaring is vast niet abstract genoeg.

Dan had ik het dus goed begrepen

Mijn vraag “En, corrigeer me als ik het fout heb, is nu je gedachtegang dat er beter een regeling kan zijn (ook als die slecht is) dan geen regeling omdat geen regeling altijd slechter is?"
Jouw antwoord “Maar als je me vraagt 'wat is beter? geen subsidie of het nieuwe voorstel?', dan zeg ik tandenknarsend het nieuwe voorstel.“
Oké, ik had het bijna goed dus.
Wat ik daarom niet begrijp is dit verwijt “Nee, Miriam, hoe lees jij in vredesnaam?“ maar wat helemaal mijn pet te boven gaat is dit “Je laat me dan namelijk kiezen uit een nóg slechter plan en een slecht plan en dan kies ik uit twee kwaden de beste”
Hoezo laat ik je kiezen? Ik heb die wet toch niet gemaakt?

Ondanks dat ik de toon van het gesprek vervelend vind worden ( “Ah je legt me het gedrag op Facebook uit! ” vind ik helemaal niet grappig), probeer ik nog een keer of ik je nu dan wel begrijp: Je vindt het huidige wetsvoorstel beter dan niks?

Als dat zo is, dan zijn we het niet eens.

Van het nieuwe plan is nu al bekend dat het tot bezuinigingen gaat leiden, dat groepen erop achteruit gaan. Het is nog niet eens in werking en dat wordt al gezegd.
Als je kijk naar vergelijkbare wetgeving: het wordt in het belang van derden dat iemand een label/etiket/diagnose krijgt, dan zie je dat dat leidt tot het nog verder weg duwen van mensen die werkelijk een lastig lichaam hebben, terwijl er een nieuwe groep mensen met etiketten wordt voorzien terwijl zij eigenlijk niet zoveel last hebben.

Voorbeelden daarvan heb ik al genoemd;WAO en wet Lgf (rugzakje). Zelfde idee, zelfde proces, zelfde resultaat.

Mij is nog steeds niet duidelijk waarom jij meent dat deze regeling beter is dan niks. Nog even los van het feit dat dat de realiteit niet is: het is deze nieuwe regeling of de bestaande.

Miriam

Ik heb vandaag het hele debat gezien, het resultaat is dat Van Ark er nog eens naar gaat kijken, zoals de verwachting is zal er niet veel veranderen, maar dat moet dus eerst blijken. Het ziet er naar uit dat de meerderheid van de kamer bezwaren heeft tegen het nieuwe voorstel, zelfs uit de fracties van de regering. Dat er een andere aanpak nodig is, is tot daar aan toe, maar dat arbeidsgehandicapten niet het minimumloon zullen krijgen, is niet acceptabel. Daar draait bijna alles om.

Wat de vervelende toon betreft, ja sorry, maar door hoe je tegen mij praat werd ik een beetje sarcastisch. Ik loop al langer mee dan vandaag.

Mij is nog steeds niet duidelijk waarom jij meent dat deze regeling beter is dan niks..===
Nog even en je gaat me vragen waarom ik het eens ben met mevrouw Van Ark.

Toch nog even over een labeltje...

Voor je überhaupt het labeltje 'beperkt' opgeplakt krijgt, is er al heel wat gepasseerd. Tenzij het zo duidelijk is, dat er weinig valt te ontkennen. "Beperkt" kost geld. Daar draait de discussie om. Geld en regeltjes en wie zich verantwoordelijk moet voelen voor dat geld en bij wie die regeltjes gelegd moeten worden. Mevrouw Van Ark probeerde dat allemaal bij de arbeidsbeperkten te leggen, geen maatschappijbrede solidariteit met deze groep dus. Dat zal jou met jouw politieke achtergrond ook tegen de borst stuiten. Daarom verbaast het mij zeer dat jij met iets aankomt wat ik net zo erg of erger vind, namelijk dat mensen met een arbeidsbeperking moeten accepteren dat niet voor iedereen passend werk beschikbaar is, geen werk dan dus en dat 'we' werkgevers vooral niet met geld moeten gaan paaien om dat werk alsnog passend te máken. Stel je voor dat die werkgever er beter van wordt... Ten eerste is het niet de persoon met arbeidsbeperking die moet accepteren dat er geen passend werk voor hem is, dat moet de overheid accepteren en daar in álle gevallen fatsoenlijk mee omgaan. Dat fatsoen moet er al zijn voor iemand als arbeidsbeperkt 'belabeld' wordt. Dat doet het UWV liever niet namelijk, want zoals ik eerder al zei 'Beperkt" kost geld. Ze laten iemand liever als 'onbeperkt' tegen lagere kosten de Bijstand in glijden.

Jeetje Miriam

Jij verwijt Kaaskopje een sarcastische opmerking......... Nou van jouw opmerkingen in talloze draadjes lusten de honden geen brood. Dus dat JIJ daar over valt...? Heel apart, zoals je hele manier van communiceren en zgn redeneren.
Je doet net of je Kaaskopje niet begrijpt, niet weet wat zij van de huidige wet vindt en van een wet/regeling om arbeidsgehandicapten beter aan een baan te helpen an sich. Ik geloof er geen bal van, want Kaaskopje heeft dat talloze malen heel duidelijk aangegeven. Maar jij probeert koste wat kost je gelijk te halen, al moet je daardoor nog zo tegenstrijdig zijn of totaal voorbij gaan aan logica en praktijk.

Nu dit weer:
"het wordt in het belang van derden dat iemand een label/etiket/diagnose krijgt, dan zie je dat dat leidt tot het nog verder weg duwen van mensen die werkelijk een lastig lichaam hebben, terwijl er een nieuwe groep mensen met etiketten wordt voorzien terwijl zij eigenlijk niet zoveel last hebben."
Een wet/regeling m.b.t. arbeidsgehandicapten (of die wet nou goed is of niet) is bedoeld om deze groep mensen beter aan een baan te laten komen. Want het blijkt dat dus in de praktijk niet goed gaat. Dat derden (wg) daar beter van zou worden....(?), dat is i.i.g. niet de opzet ervan.
En een nieuwe groep mensen met etiketten wordt voorzien, terwijl zij eigenlijk niet zoveel last hebben????? Hoezo? Dat etiket laten die mensen zichzelf opplakken áls ze ermee geconfronteerd worden dat ze niet goed aan een baan kunnen komen. Niet andersom. Als iemand met een handicap prima aan een baan komt, dan komt diegene helemaal niet in de buurt van het UWV....... en krijgt dus ook geen etiket. Het lukt hem/haar dan blijkbaar zelf. Pas als dat niet lukt, is er reden tot de stap naar het UWV.