Ik brand af op passend onderwijs (docente)
Dit is de titel van een artikel uit het vakbond blad. En het is ook wat ik steeds vaker ervaar. Ik heb dit jaar, op de school waar ik werk, een klas met 27 leerlingen. Van die 27 leerlingen hebben er 8 een diagnose. Van ADHD tot Asperger en van ADD tot ODD. Het is werkelijk een klas waar ik als docente zin krijg om geen les meer te geven.
Toen ik besloot om docente te worden was het omdat ik het geweldig vond om mijn kennis te delen en jongeren proberen te enthousiasmeren voor het vak Frans. Maar in sommige klassen ben ik een baan aan het uitoefenen waar ik niet voor gekozen heb.
En ik ben dus enorm aan het twijfelen. Want ik voel het als niet eerlijk ten opzichte van deze kinderen dat ik daar met zoveel weerzin zit, ze verdienen zeker ook goed les. Maar passend onderwijs is nu eenmal ingevoerd, hoewel het vaak niet werkt of niet voldoende.
Ik ben benieuwd of meer docenten de situatie herkennen. Of ouders.
Sini
die linkse schaar he
Ik heb net met mijn linkshandige zoon bekeken hoe hij dat aanpakt. Hij doet een rechtshandige schaar gewoon andersom en knipt er prima mee. Wat is het probleem precies? Zie ik iets over het hoofd?
Ik ben links
En heb mijn hele leven nog nooit een linkshandige schaar vastgehouden. Geen idee of ik een rechtse schaar verkeerd om houd. Maar knippen gaat altijd prima.
Ingrid
Angela
Nee, ik weet inderdaad niet echt wat je bedoeld met OSM in deze context. Ik weet niks van jou verder af en jij niet van mij dus ik weet helemaal niet of jouw OSM ook mijn OSM zijn.
Bovendien ging het hier om kinderen met een handicap en die komen onder alle lagen van de bevolking voor.
En ja, ik vind het zorgwekkend dat een docent op een MBO die dus les geeft aan 16+ nog steeds zo veel tijd bezig is met opvoeding. Dan is er ergens iets misgegaan. Ik vind het vooral zorgwekkend omdat er op het MBO ook heel veel kinderen zitten die wel gewoon wat willen en kunnen leren. Daar komt MBO docente nu niet meer aan toe als ze al haar tijd kwijt is met pedagogische begeleiding. Natuurlijk snap ik dat ze weinig anders kan maar het blijft zorgwekkend.
Dat zie ik ook bij mijn neef op school. Hij is een harde werker maar niet super slim verder. Dat geeft niet natuurlijk maar hij zit op een VMBO basis opleiding. Hij zat eerst op een VMBO school met een vrij moeilijk publiek. De docenten waren de hele tijd bezig met de klas onder controle te krijgen en de kinderen te begeleiden. Niks tegen die kinderen of tegen de docenten maar voor de kinderen zoals mijn neef was het geen fijne situatie. Als telkens de halve les opgaat aan het oplossen van problemen in de klas is er weinig ruimte voor leren. En kinderen zoals neef die helemaal geen gedragsproblemen hebben komen zo ook in de verdrukking. Nu zit neef op een andere school die kleiner is en waar deze problemen veel minder voorkomen. Die andere school had een hoog percentage moeilijke kinderen maar geen idee waarom. Neef vind het hier veel leuker want de sfeer is veel fijner en ze komen ook echt aan de lessen. Inmiddels zit hij ook op kader dus misschien maakt dat ook wat uit maar het is vooral de school die anders is.
In elk geval vind ik het dus wel zorgwekkend als docenten zoveel tijd kwijt zijn aan kinderen met gedragsproblemen waardoor er weinig tijd over blijft voor lesgeven. Ik heb ook al aangegeven dat mijn eigen zoon in het verleden disproportioneel veel aandacht vroeg van de leerkracht. En zolang je dan alleen mijn zoon hebt gaat het wel maar als je 4-5 kinderen zoals mijn zoon hebt dan blijft er realistisch gezien gewoon nauwelijks tijd over voor de andere kinderen.
Juist Nur
En daarom moer het systeem anders.
Offtopic linkshandige schaar
Even kort en simpel: het snijvlak zit aan de "verkeerde" kant. Het snijdende stuk dat je normaal op de getekende lijn zet zit links bij een rechtshandige schaar.
Ik knip als linkshandige met een rechtshandige schaar. Wil ik heel precies knippen dan moet ik het papier naar rechts kantelen en naar links over de schaar kijken.
Als je niet beter weet of ietwat tweehandig bent, zoals ik, dan went het wel; sterker..ik kan niet knippen met een linkshandige schaar, puur doordat ik het niet van jongs af aan heb aangeboden gekregen.
nur
"Bovendien ging het hier om kinderen met een handicap en die komen onder alle lagen van de bevolking voor"
Nee joh , helemaal niet!
Het gaat om de probleemjongeren die MBO-docente op allerlei vlakken probeert te helpen, jongeren die uit een andere omgeving komen dan waar jij en ik vandaan komen, neem ik zomaar aan (dat bedoel ik dus met ons soort mensen, ik hoop dat jij ook geen erbarmelijke gezinsomstandigheden, geldproblemen, alcohol, drugs, mishandeling meemaakt of meegeeft aan je kinderen en dat je betere mogelijkheden hebt om je kinderen op te voeden). Daarom zeg ik: hoe kan je zeggen dat je het zorgelijk vindt dat MBO'er dit doet en er achter schrijft: ik vind dat dit niet nodig moet zijn. Ja duh, dat vindt iedereen toch?
En ja, ik vind het zorgwekkend dat een docent op een MBO die dus les geeft aan 16+ nog steeds zo veel tijd bezig is met opvoeding. Dan is er ergens iets misgegaan. Ik vind het vooral zorgwekkend omdat er op het MBO ook heel veel kinderen zitten die wel gewoon wat willen en kunnen leren. Daar komt MBO docente nu niet meer aan toe als ze al haar tijd kwijt is met pedagogische begeleiding. Natuurlijk snap ik dat ze weinig anders kan maar het blijft zorgwekkend. >> ja duh maar wat bedoel je nou? Mag MBO'er het niet doen? Wees blij dat zij het doet. En laten we hopen dat meer docenten dit doen maar ondertussen sterker worden om dit aan hun managers aan te geven en zich daarmee te verenigen. En daarmee mee tijd ervoor krijgen, dat er mensen aangenomen worden die samen met de docenten hieraan kunnen werken.
gr Angela
Angela
Zover ik weet ging de discussie over het passend onderwijs en over kinderen met een handicap. Maar uiteraard komen gedragsproblemen ook vaker voor bij kinderen uit moeilijke thuissituaties. Ik vind ook dan de term OSM misplaatst want ten eerste geeft het een soort tweedeling mee en ten tweede komen de problemen die je noemt ook overal voor als is het dan wat meer gecamoufleerd.
Ik zeg niet dat MBO docente wat anders moet doen dan ze doet. Dat kan ook helemaal niet want als er ruzie is in de klas of iemand heeft een uitbarsting moet je wel reageren. Als je mijn zoon in de klas had dan kon je als leerkracht je best voornemen om niet meer al je tijd aan hem te besteden maar dat was in de praktijk ook niet gelukt want hem niet die aandacht geven leidde tot chaos in de klas. Het gaat nu beter met hem maar het was gewoon lastig. Dus nee MBO docente zal niks anders kunnen doen want gedragsproblemen kun je meestal niet negeren. Pas als die opgelost of verminderd zijn kan je iets aan het leren gaan doen. En dat is jammer voor de andere kinderen maar een oplossing is er niet behalve kleinere klassen en andere zaken die geld kosten.
Ik constateer alleen maar dat het problematisch is. Ik heb zelf het effect gezien wat mijn zoon op de klas had. Ik zie ook het effect dat de klas van neef op neef had. Dat was lastig. 1 of 2 kinderen met gedragsproblemen kan je nog wel hebben. Een halve klas kinderen met gedragsproblemen wordt al heel lastig.
Mijn andere kinderen die op het gymnasium zitten hebben hier allemaal niet zo'n last van. Zij kunnen prima zelfstandig leren en ze hebben ook weinig problematische kinderen in de klas. Die stromen vanzelf af of komen er niet in de eerste plaats. Dan hou je nog een paar kinderen over die wat extra aandacht nodig hebben maar de rest van de klas is redelijk zelfredzaam dus dat gaat allemaal prima.
Maar kinderen als mijn neef die helemaal niet zo vlot leren hebben ook aandacht nodig van een docent en juist zij zitten in klassen vol met kinderen uit moeilijke situaties die gedragsproblemen vertonen. Daar kan je wel enigszins in selecteren natuurlijk (neef zit nu ook op een betere school) maar het blijft lastig.
Echter de discussie hier ging primair over kinderen met een handicap zoals adhd, autisme...
Handicap?
nee het gaat er juist over dat in de lerarenkamer bij Sinilind wordt geroepen dat wij leraren toch echt niet in staat zijn om passend onderwijs te geven want al die kinderen zaten vroeger op het speciaal onderwijs en daar zij wij niet voor opgeleid en daar heb ik niet voor gekozen.
Dat werd gelukkig later genuanceerd tot: als er meer lestijd zou zijn dan zou dat voor ieder kind beter zjin. Het zijn vooral de les-geefomstandigheden die zoveel slechter zijn geworden. En ieder kind zou daar wel bij varen. Dan zou adhd door jou geen' handicap' genoemd hoeven worden. Ergens krijg ik namelijk het idee dat bij jou hetzelfde dreigt te gebeuren als bij sinilind: omdat de term passend onderwijs er is heeft ieder kind dat meer tijd nodig heeft van een docent dan een ander, dus een handicap. Ik denk dat dat mij zo triggert hier in dit draadje.
Met meer tijd zou een docent ook tijd kunnen steken in de kern: wat heeft een kind nodig, kan dat in deze tijd/omgeving, kan ik als docent nu iets doen of vraag ik er hulp bij? Dus "passend onderwijs " krijgt ten onrechte de zwarte piet toegespeeld (no pun intended) want ook vroeger waren er heel veel kinderen in de klas met 'iets' afwijkends van het gemiddelde (weren't we all afwijkend, gemiddeld bestaat niet), die gingen echt niet allemaal naar speciaal onderwijs. Dus probeer de zaken toch los te blijven zien van elkaar, maar ja, als docent heb je natuurlijk te maken met het eindresultaat namelijk alles bij elkaar. Zie daar nog maar eens genuanceerd in te blijven, zeker als je manager je niet steunt. En ouders geven aan (wat ik herken) dat je enorm op eieren moet en wilt lopen want ja je kind moet erdoor heen geperst worden op de een of andere manier en dan maar de relatie goedhouden . .
De andere leerlingen in die klas lijden dus soms schade en krijgen minder onderwijs dan wanneer de docenten betere en meer tijd hadden en kleinere klassen hadden. Maar dat is nog steeds niet door 'handicaps' maar door de term 'passend onderwijs' die 'makkelijke kinderen' met ouders die helpen/stimuleren tot norm verheft.
En toen kwam de situatie van MBO-docente. op bepaalde MBO niveaus moeten heel veel kinderen verplicht aanwezig zijn die door niet-stimulerende (soms zelfs zeer negatieve) opvoeding en leefomgeving geen onderwijsperspectief en werkperspectief dreigen te hebben; daar is heel veel meer opvoeden en helpen landen in de maatschappij nodig dan inhoudelijk een vak bijbrengen. Dat er ook gedragsproblemen zijn spreekt dan helaas een beetje vanzelf, maar wat zij meemaakt in haar omgeving en de steun die zij wil verlenen aan die leerlingen is een weer hele andere problematiek dan ADHD'ers in een 3 havo klas bij Frans.
En dat bedoelde ik dus met de gemakkelijke, ongenuanceerde term OSM: de algemene noemer is dat we vrijwel allemaal vinden hier dat er meer geld en tijd naar docenten moet zodat klassen kleiner kunnen worden en de docenten de mogelijkheid krijgen kinderen werkelijk iets te leren. En leerlingen die het makkkelijker hebben, mogen best leren in een klas te zijn met iemand die bepaalde problemen heeft. Mits het voor iedereen werkbaar blijft dus zowel voor alle leerlingen als voor alle docenten. En vanuit onze 'gepriviligeerde' omgeving gaat het hier op OO vaak om de voorbeelden die sinilind aangeeft (en de reacties daarop).
Maar de leerlingenpopulatie van MBO'er (degene die zij aanhaalt dus) - weinig/geen "opvoeding", slechte gezinsomstandigheden, ouders die leerlingen niet kunnen en misschien ook niet willen helpen, drugs, criminaliteit, dat is in mijn optiek echt een heel andere situatie. En daar geldt inderdaad ook dat andere leerlingen, die op dat niveau zitten niet omdat ze verplicht zijn maar omdat ze het zelf willen, niet zouden moeten hoeven lijden daaronder.
gr Angela
publicatie van vandaag
https://www.onderwijsraad.nl/publicaties/2016/passend-onderwijs/item7482
(wat is de onderwijsraad : https://www.onderwijsraad.nl/over-ons/item30)
Passend onderwijs
5 december 2016 | Advies
Twee jaar na invoering van passend onderwijs signaleert de Onderwijsraad een aantal aandachtspunten die succesvolle evaluatie en invoering van passend onderwijs in de weg staan: de ontoereikende informatie op leerlingniveau en het ontbreken van een dekkend ondersteuningsaanbod. Bovendien is de onderwijspraktijk nog te weinig betrokken.
Sinds de invoering van passend onderwijs zijn scholen verantwoordelijk om alle leerlingen die extra ondersteuning nodig hebben een goede onderwijsplek te bieden. De landelijke criteria om in aanmerking te komen voor extra onderwijsondersteuning zijn losgelaten. Dit bemoeilijkt het volgen van leerlingen die extra ondersteuning nodig hebben. De huidige data geven geen betrouwbaar beeld van de uitwerking van passend onderwijs voor deze leerlingen en de leerlingen in de omgeving. De raad adviseert om ervoor te zorgen dat deze informatie snel beschikbaar komt. Dit is nodig om de verantwoordelijkheid van de overheid voor het stelsel waar te kunnen maken. Ook waarschuwt de raad voor een te eenzijdige focus op vermindering van het aantal thuiszitters; andere doelen van passend onderwijs raken hierdoor uit zicht.
Geen dekkend ondersteuningsaanbod
Om elk kind een passende onderwijsplek te bieden, werken scholen samen in samenwerkingsverbanden. Zowel reguliere als speciale scholen zijn opgenomen in deze regionaal georganiseerde samenwerkingsverbanden. Scholen zijn echter terughoudend om zich in een bepaald type aanbod te specialiseren. Een deel van de leerlingen heeft daardoor geen toegang tot de benodigde specialistische ondersteuning. Een grotere variatie aan ondersteuningsvormen is nodig om alle leerlingen een passende plek in het onderwijs te bieden.
De raad is van mening dat samenwerkingsverbanden een actieve rol moeten vervullen bij het afstemmen van de schoolondersteuningsprofielen. Het bestuur van een samenwerkingsverband bestaat echter vaak deels uit de aangesloten schoolbesturen, waardoor sprake is van conflicterende belangen. De governance van samenwerkingsverbanden in passend onderwijs verdient dan ook een nadere uitwerking.
Passend onderwijs speelt zich nog te weinig af in de onderwijspraktijk
In de onderwijspraktijk bestaat een negatief beeld van passend onderwijs. Om de betrokkenheid van leraren en het draagvlak voor passend onderwijs te vergroten, zullen de besturen samen met scholen en leraren de doelen voor passend onderwijs verder moeten concretiseren. Versterking van de deskundigheid van leraren moet volgens de raad zowel binnen schoolteams als via de lerarenopleidingen gebeuren. Aandacht voor de communicatie met ouders is daarbij essentieel.
Lees de volledige publicatie › https://www.onderwijsraad.nl/publicaties/2016/passend-onderwijs/volledig/item7483
Nur
Een 'voordeel' wat ik altijd benut voor kinderen zoals je neef; ik heb vaak half lege klassen, 10-12 leerlingen, die krijgen dan bijna privéles. Ik probeer de differentiëren, bied onderwijs aan op het niveau wat bij de leerling of groepen leerlingen past. Want die zorg die jij noemt, heb ik ook. Maar het kan zeker wel.
Weet je, gister kreeg ik een mailtje van een van mijn leerlingen en ik quote: 'Yessss! Ik ben heel blij met mijn cijfer, dankuwel juf!'
De leerling in kwestie in een jaar of 18 en volgens de wet volwassen maar hij noemt me 'juf', of 'mevrouw' of met m'n voornaam of variaties op dit thema omdat hij niet goed weet hóe hij moet noemen want dat heeft hij thuis niet geleerd. Een beer van een vent, hij is ruim twee koppen groter dan ik ben maar zijn gedrag is van een 15-jarige.
Ik denk dan ook: je hoeft mij niet te bedanken, je hebt 't namelijk zelf gedaan. Ik mailde terug: Ja joh, goed gedaan! Zo'n toets nakijken is een feestje! Goed gewerkt!
Positief bevestigen, blijven herhalen dat hij het kan, iedere kans dat hij er is te baat nemen om hem wat te leren, juist ook aan kinderen zoals de neef van Nur maar uiteraard ook de rest en soms is dat opvoeden maar gelukkig heeft het leren de overhand.
Hoe
moet hij je volgens jou noemen en misschien kun je dan even laten weten hoe je leerlingen je moeten aanspreken?
leren aanspreken
Bij mij raak je ook wel een snaar!
Ik weet niet hoe ik mijn kinderen moet leren anderen aan te spreken. Duidelijke regels hierover zijn er immers niet meer, dus het lijkt mij handig als iedereen duidelijk uitspreekt hoe hij aangesproken wil worden.
Bij middelbare school v dochter wordt de leraar met mevr en meneer aangesproken. Op andere scholen hier leraren gewoon met voornaam. Nogal een verschil.
Dat juf ja
Ik wordt ook aangesproken met juf door studenten van 28 terwijl ik amper ouder ben.
Dat het ovetal anders is klopt. Maar wat je kinderen leert is luisteren hoe iemand zich voorstelt: met voor en achternaam is meestal vootnaam en jij mogen zeggen, met alleen meneer achternaam is dus meneer achternaam.
Dat blijkt al heel snel uit sociale context en die kunnen lezen leren veel kinderen thuis.