Buitenlandse achternaam en werk

MarSy

"En dan dus pas na je 30ste eens beginnen? Niet echt een optie wil je nog gezonde kinderen krijgen."

Mijn vriendin heeft op haar 42e nog een kerngezond kind op de wereld gezet. Nou zou ik niemand aanraden zolang te wachten maar tot je dertigste is vrij gebruikelijk onder hoger opgeleiden:

http://www.nationaalkompas.nl/bevolking/geboorte/verschillen-sociaaleconomisch/

"Middelbaar opgeleide vrouwen uit dit cohort waren gemiddeld 28,3 jaar en hoogopgeleiden 31,0 jaar" (leeftijd eerste kind)

dat het kan

Betekend niet dat je het moet doen.

Het is algemeen bekend dat de kans op gezonde kinderen na je 30ste afneemt, ook wordt je minder makkelijk zwanger na je 30ste.je eerste kind voor je 30ste krijgen is wel zo handig.

Daarbij vind ik het stom dat omdat je een bepaald beroep wil uitoefenen waar je toevallig jaaaren voor moet studeren je dan maar moet wachten met kinderen krijgen!

Welke vrijheid?

" Maar ik ben er geen voorstander van dat de eisen verlaagd worden omdat er meer vrouwen mee moeten kunnen doen."
Ook dat is in deze context een seksistische opmerking.
Kinderen krijgen en voor ze moeten zorgen is namelijk niet alleen iets dat vrouwen aangaat.

Overigens kiezen artsen juist vaak voor een "vroege" zwangerschap. Zij weten waarom wachten juist niet zo'n goed idee is.

Ondertussen vind ik het jammer dat je nu toch weer je eigen insteek, ik wil het liever over vrijheid hebben, hebt verlaten. Sterker nog: dat je meent dat allerlei beperkingen van die vrijheid, het moment waarop je een gezin begint bijvoorbeeld, de regel moeten zijn.

Of bedoel je juist dat: de vrijheid - jouw vrijheid - om "de ander" een leefstijl op te dringen?

Maar...

Is het probleem niet gewoon dat (veel) vrouwen niet de offers willen brengen die een baan op topniveau (of zeer goed betaalde normale baan zoals chirurg) vereist? Of omdat ze geen partner vinden die dan wel de thuisrol op zich neemt? Dat komt waarschijnlijk niet alleen doordat ze het niet willen maar ook doordat 'de maatschappij' niet accepteert dat ze het wel zouden willen.
Mij lijkt het wel wat, 50 uur per week werken en dan thuis iemand die alles regelt en verzorgt. Het zou alleen niet mijn partner moeten zijn, want een thuisman vind ik niet zo aantrekkelijk. Ik verdien helaas niet genoeg om een huishoud(st)er te betalen, waardoor ik ook die carriere niet kan najagen omdat ik de kinderen niet aan hun lot wil overlaten tot 's avonds laat.
Het is wel seksistisch dat ik een beetje meewarig kijk naar 'thuismannen', daar ben ik me van bewust. Ik vraag me dan toch af wat er mis met ze is en of ze echt niet kunnen werken. Misschien dat de volgende generatie daar beter in wordt.

Nee

Nee hoor. Het probleem is dat de zittende orde wil dat het werk gaat zoals zij dat altijd gedaan hebben. Dat is eerst en vooral zonder enige last en ruggespraak van een gezin (papa moet werken is een heilig excuus). Vervolgens is het tot ver in de meest idiote details een spel dat bol staat van krachtmeting en competitie. Ook als dat gevaarlijk is. Liever met zijn allen naar de kelder en blijvende schade aan lijf en leden, dan gebruik maken van de moderne technieken. Vrouwen mogen doen wat mannen doen, maar alleen als ze het precies zo doen en er in competitie hun plaats mee weten af te dwingen.
Mijn dochter, hogere zeevaartschool werktuigkundige, voelde zich uiteindelijk ook echt niet meer veilig aan boord.
Dat het schip en alle veiligheid kon de mannen werkelijk gestolen worden. Niets ging zoals het moest. Alles alleen maar zoals de mannen het wilden.

Dat zeg ik toch ook niet? Ik zeg nergens datje opleiding moet veranderen, maar het is raar dat je volgens jou nog niet aan kinderen zou moeten beginnen omdat je nog bezig bent met een opleiding. Terwijl juist voor je 30ste kinderen krijgen beter is.

Vesper

Helaas is mijn man zo iemand waar iets mis mee is en daardoor thuisman en ik de 'hoofd'-kostwinner, althans als ik werk heb. Ik vind het op ons inkomensniveau altijd érg interessant klinken dat ik de hoofdkostwinner ben. Ik moet me toch érgens belangrijk door voelen, haha.
Maar ik vind het best naar dat er meewarig naar mijn man wordt gekeken. Er zijn bovendien zoveel mogelijkheden waardoor iemand op een bepaald tijdstip niet werkt. Iemand die thuis werkt, iemand die 's nachts werkt, iemand die al vanaf 4 uur op is en na afloop de kinderen van school haalt, etc..

MarSy

"Dat zeg ik toch ook niet? Ik zeg nergens datje opleiding moet veranderen"

Nee, maar MK vond het allemaal getuigen van sexisme geloof ik. Het is lastig om met twee of drie mensen tegelijk te discussieren.

", maar het is raar dat je volgens jou nog niet aan kinderen zou moeten beginnen omdat je nog bezig bent met een opleiding. Terwijl juist voor je 30ste kinderen krijgen beter is."

Voor je 20e is vast het beste, maar de meeste mensen vinden het toch beter te wachten tot ze wat gesettled zijn. Als je dan weet dat je een hyperzware opleidingstijd tegemoet gaat lijkt het mij verstandiger om te wachten. Da's mijn mening. Als je van uitdagingen houdt, ga gerust je gang, maar kom dan niet hier klagen dat het zo zwaar is.

Marsy

Je gehamer op dat het beter is om voor je 30ste kinderen te krijgen, werkt ook een beetje op mijn zenuwen, om eerlijk te zijn. Misschien is er een ideale leeftijd op biologisch vlak, maar dat wil niet zeggen dat een paar jaar erboven af te raden is. Ik heb twee prima "gelukte" kinderen na mijn 30ste gekregen. Het kind wat niet "gelukt" is, kreeg ik op mijn 27ste. Zo kan ik er wel meer noemen die voor de 30 kinderen hebben gekregen met kleinere en zwaar grotere beperkingen en erna gezonde 'normale' kinderen.

kaaskopje

Het is vanuit biologisch oogpunt. Dat door omstandigheden het anders gaat kan natuurlijk altijd, je kan daar niet in kiezen. Overigens maakt het wel uit of je na ke 30ste je eerste kind krijgt of de tweede of meer, omdat je lichaam zwanger is geweedt gaat het allemaal wst makkelijker

De dokter weet waarom

Kaaskopje"Je gehamer op dat het beter is om voor je 30ste kinderen te krijgen"
Dat is voor artsen in opleiding geen vraag maar een weet.

Hoewel het relatief nieuwe kennis is. Toen ik op een laboratorium verloskunde werkte was er nog niet zoveel bekend over de relatie tussen leeftijd en problemen om zwanger te worden en te blijven.

Er is sprake van voortschrijdend inzicht.

De meeste vrouwen krijgen rond hun 30e kinderen. Op dit leeftijd zijn de meeste artsen nog bezig met hun specialisatie. Van het aios salaris kunnen zij zich geen au pair veroorloven, los van het feit dat niet iedereen dat wil.

Dat zij later in staat zijn om alle vormen van kinderopvang te kunnen betalen doet niet terzake.

Maar wat Miriam zegt zie ik ook: artsen in spe die al rond hun 26e hun eerste kind krijgen.

overigens

Een aupair mag maar 20 uur werken en vier uur op en dag dus dan heb je al twee aupairs nodig Ad om het een beetje rond te breien. Een aupair is dus echt geen kinderopvangmethode https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2014/09/12/au-pair-hoeft-voortaan-minder-te-werken

Miriam

In het grijze verleden heb ik ooit gelezen dat 28 jaar de ideale leeftijd was. Ook toen was al bekend, dat met het stijgen van de leeftijd het moeilijker kan worden om zwanger te worden. Ik neem daarom direct aan dat voor de 30 jaar "beter" is, maar dat wil niet zeggen dat het dan móet. Je moet er niet van in paniek raken dus. Er worden ook zat kinderen boven de 30 jaar geboren.

Trivia

Je hebt ook nog een partner mag ik aannemen? Of moet die ook chirurg zijn om het plaatje rond te kunnen breien...? In dat geval zijn twee au pairs ook geen probleem.

Tudje

"@Ad; gewoon echt nieuwsgierigheid: heeft jouw vrouw een goeie carrière?"

Niet bepaald, ondanks een hoog iq en een vrij recente masteropleiding...

"En waar is zij daarin tegenaan gelopen en hoe opgelost?"

Vooral tegen zichzelf vrees ik. Op een of andere manier heeft ze moeite om in een hierarchische werksituatie te functioneren. Met haar laatste 'baas' (een vrouw trouwens) kon ze zo slecht overweg dat ze een paar jaar terug maar ontslag genomen heeft. Sindsdien is ze werkzoekend. Gelukkig verdien ik genoeg dat dat zonder rampen kan, maar toch. Stel je voor dat ik dat zou doen. Niet erg geemancipeerd he?

Ik zou het graag aan sexisme, racisme of leeftijdsdiscriminatie wijten maar veel anders kunnen we er niet van maken.

Geen tips voor jou dus.

Zet gewoon uit je hoofd dat een aupair een kinderopvangmethode is. Dat is het niet.

20 jaar

Kaaskopje, inmiddelsis die meest gunstige leeftijd vastgesteld op 20 jaar.
Zie http://www.ik-wil-zwanger-worden.nl/leeftijd.html

Hoe later, hoe groter de kans op problemen,
Daar hoef je niet van in paniek te raken, maar het is wel verstandig om er rekenig mee te houden.

De gedachte van vroeger dat zwanger worden altijd nog kan is inmiddels toch echt wel achterhaald.

Miriam

Een vrouw schijnt tussen 20 en 25 het meest vruchtbaar te zijn. Zwanger worden kan nog steeds altijd nog, maar als je erg graag kinderen wilt kan het verstandig zijn om niet te wachten op het ideale moment. Dus dat je klaar bent met van alles en nog wat.

Ik kwam een artikel tegen over door Erasmus MC ontwikkelde modellen waarmee je kunt nagaan wat de beste leeftijd is om aan een gezin te beginnen.

http://www.nu.nl/werk-en-prive/4089285/model-berekent-ideale-leeftijd-starten-gezin.html

Van uitstel komt afstel

Kaaskopje "Zwanger worden kan nog steeds altijd nog"
Nee dus. De kans op zwanger worden neemt af. Meer precies en zoals beschreven in het onderzoek dat je aanhaalt: de kans op het realiseren van het gewenste gezin (aantal kinderen) neemt af.
Dat komt omdat zwanger worden lastiger is, maar ook omdat een verlies van een zwangerschap er in tijd ook nig eens extra inhakt.

Jij bent op je 26 begonnen met het realiseren van je gezin. Uiteindelijk heeft dat na je 30e tot een gezin met 2 kinderen geleid. Als je later was begonnen dan was het mogelijk niet tot 2 kinderen gekomen, zie dat onderzoek.

In relatie tot deze discussie: de stelling dat het stel dan de kinderen maar even uit moet stellen is onjuist. van uitstel komt afstel.

Mijn zoon en zijn vrouw hebben ervoor gekozen om aan het vinden van haar opleidingsplaats prioriteit te stellen. Nu ze onder de pannen is kan het gezin beginnen. Voor zoon betekent dat wel dat hij nu al er rekening mee moet houden dat hij niet zijn droomcarriere zal kunnen realiseren. Zijn specialisatieplek is nu gebonden aan de vestigingsplaats van het gezin en de specialisatieplaats van zijn vrouw.

Bovendien gaat hij natuurlijk ook zorgen in dat gezin.

Hij wordt een specialist met verplichtingen elders. Dan sta je niet bovenaan de verlanglijstjes. Verschil is dat hij wel uitgenodigd zal worden voor sollicitatiegesprekken. Seksime werkt ook andersom: dat is een getrouwde man. Die zal wel een zorgende vrouw achter zich hebben. Ipv : dat is een vrouw, die zal wel kinderen willen/hebben.

Wat herkenbaar M Lavell

Mijn afdeling is in augustus verhuisd van mijn woonplaats naar Amsterdam. Mijn oudste zoon is inmiddels 13 jaar. Ik werk al jaren bij dezelfde werkgever. Mijn kinderen hebben nog nooit "last" gehad van mijn werk. Man en ik zorgde dat ze op tijd van school/BSO gehaald werden, schooldingen, afspraken, ziekte alles konden wij onderling regelen zonder dat mijn werkgever of mijn kinderen daar last van hadden.

Mijn man heeft een internationale baan en is zeker een keer per twee weken een paar dagen in het buitenland. Hij werkt ook vaak 's avonds omdat ze in sommige landen juist dan aan het werk zijn.

Nu is het opeens wel een probleem. Ik ben van 10 minuten fietsen naar een reistijd met het openbaar vervoer gegaan van maximaal 3 uur per dag. Op mijn oude afdeling (pand) was flexibel werken en thuis werken geen enkel probleem. Wij doen dit ook in Amsterdam nog steeds omdat het soms niet anders kan. Als ik mijn kinderen naar school breng ben ik daarna pas tussen half 10 en 10 uur op kantoor. Werk ik thuis zit ik om half negen helemaal klaar. Hetzelfde met ophalen van de BSO. De BSO sluit om zes uur. Dat haal ik niet als ik tot 5 uur moet werken. Dat geeft dus problemen op de dagen waarop mijn man in het buitenland zit.

Helaas hebben wij nu te maken met " echte " mannen. Managers die om een of andere reden allemaal tegen flexibel werken zijn. Tegen thuis werken. En waarom? ik heb het ze gevraagd en het enige antwoord was dat ze dat niet nodig vonden. Nu geeft het nog geen problemen maar je voelt het aankomen dat onze flexibiliteit teruggedraaid gaat worden.

Terugdraaien is niet nodig. Niemand vindt het een probleem op mijn afdeling als er mensen thuis werken of iets indien nodig uren aanpassen. Maar het gaat gebeuren en dat betekent dat ik hier niet meer kan blijven werken. Iedereen moet een aantal dagen naar kantoor komen zodat je wel contact houdt met de afdeling. Zo gaat het al jaren goed en opeens zou het een probleem zijn.

Ik ben dus maar vast op zoek naar iets anders. Het valt mij zo tegen. Zo'n grote werkgever en zo vreselijk inflexibel en ouderwets.

Oja, en ik had mijn eerste kind op mijn 28ste (eerder ging niet want toen had ik nog geen partner en dat is wel handig als je zwanger wil worden) en mijn vierde op mijn 34ste.

http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/media/339720
Vooral in de steden steeds meer hoger opgeleidde vrouwen Ongewenst Kinderloos.
Vanmorgen op Radio 1 met Halina Rijn.

Mieke(ot)

Als je nog geen lid van een vakbond bent is nu misschien een moment. Feitelijke wijzigingen in de arbeidsvoorwaarden kunnen ook niet zomaar. En het terugdringen van de mogelijkheden voor flexibel werken lever indirecte discriminatie naar geslacht op, en ik mag hopen dat het College voor de Rechten van de Mens (de vroegere Commissie Gelijke Behandeling) dat niet door de vingers ziet, als je de zaak voorlegt. Zo'n oordeel is op zich niet bindend trouwens, maar maakt je positie wel veel sterker.

Dus je hoeft een dergelijke beleidswijziging niet per se zomaar over je kant te laten gaan. Of je puf hebt voor zo'n confrontatie is natuurlijk weer een andere vraag.

Groeten,

Temet

uitstel en afstel

Op zich is het logisch dat als de vruchtbaarheid afneemt, er mogelijk minder kinderen worden geboren dan gewenst als je later aan een gezin begint (zie Miriams posting 143).

Er speelt wel nog iets anders mee, heb ik in mijn omgeving gezien. Er wordt zoveel nadruk gelegd op de verhoogde risico's van een zwangerschap op latere leeftijd dat sommige vrouwen die later aan kinderen beginnen, om wat voor reden dan ook, een eerste zwangerschap nog wel aandurven omdat ze zo graag een kind willen en God zegene de greep, maar niet aan een tweede zwangerschap durven te beginnen omdat ze kennelijk het idee hebben dan het noodlot te tarten. De ene vrouw legt de grens rond de 35, de andere bij 40, maar ik heb echt de indruk dat er bij veel mensen het idee bestaat dat je een soort Russische roulette speelt als je na leeftijd X nog zwanger wordt. Dus dan maar niet - geheel los van de vraag hoeveel moeite het deze individuele vrouw zou hebben gekost om zwanger te worden.

En dat terwijl de kans op een gezonde zwangerschap en dito kind ook voor een vrouw van 40+ fors groter is dan de kans op complicaties.

Groeten,

Temet

"Oude moeders".

Onder de 35 heb je kans van 1 op 10 op een miskraam. Boven de 35 is die kans 1 op 5 en boven de 40 is dat 1 op 3.
Boven de 45 eindigt de helft op een miskraam.

Boven de 40 heb je een kans van 1 op 100 op een kindje met down. Een twintigplusser heeft een kans van 1 op 1500.
De vlokkentest is niet voor niets beschikbaar voor vrouwen boven de 35.

Mijn huisarts vond mij ooit eigenlijk al te oud voor mijn eerste kind, ik was begin 30.

wil40

"Boven de 40 heb je een kans van 1 op 100 op een kindje met down. Een twintigplusser heeft een kans van 1 op 1500.
De vlokkentest is niet voor niets beschikbaar voor vrouwen boven de 35."

Maar toch:
"Ongeveer eenderde van alle kinderen met het Downsyndroom heeft een moeder van 36 jaar of ouder"

(dus tweederde heeft een moeder *jonger* dan 36!)

http://www.nationaalkompas.nl/gezondheid-en-ziekte/ziekten-en-aandoeningen/aangeboren-afwijkingen/downsyndroom/welke-factoren-beinvloeden-de-kans-op-het-downsyndroom/

wil40

"De vlokkentest is niet voor niets beschikbaar voor vrouwen boven de 35."

Nog een vervelend stukje statistiek:
"Na een vlokkentest is het risico op een miskraam, als gevolg van de vlokkentest, 0,5%."

Verlies je alsnog een gezond kindje vanwege de test!

Maar goed dat er nu NIPT is: http://www.downsyndromenipt.info/

Kans

http://www.gezondheidsnet.nl/zwanger/zwangerschap-op-latere-leeftijd

"Risico blijft klein
Toch is het niet allemaal kommer en kwel. De kans dat een zwangerschap op latere leeftijd goed afloopt, is nog altijd veel groter dan de kans op complicaties. Het risico op problemen neemt wel toe, maar blijft desondanks klein."

Ik heb weleens meer cijfers gezien. Down is daarbij een uitzondering. Andere afwijkingen komen vaker voor maar in een laag percentage.

Geen reden om een zwangerschap op latere leeftijd niet aan te gaan. Er zijn ook voordelen zoals grotere financiële stabiliteit, meer levenservaring.
Een veeleisende studie volgen en afmaken naast een fulltime baan en kleine kinderen is niet voor veel mensen weggelegd en vereist een 'ideale' situatie en 'ideale' werkgeven en partner.