Slaande ruzie met familie

Misschien een cursus voor je zelf opkomen ook helpend voor jou? 
Sommige mensen stoppen pas met vervelend gedrag als je heel duidelijk bent. Dus dat ligt op zich niet aan jou. Maar je kunt wel leren, dat je voor dat een grens bereikt wordt, je iemand aanspreekt wat je vervelend vindt.
Omdat jouw man ineens zo reageert zijn er verschillende opties. Of jij gaat per direct weg en uit de situatie. Maar waar naar toe? Of hij gaat ergens afkoelen waar jij geen last van hebt. En daar afspraken over maken lijkt me iets voor nu. 
En dan onderzoeken waar hij zich zo door gaat gedragen. Want het blijven dingen waar je vertrouwen zo door geschaad wordt. Wat hij nu in het verleden heeft gedaan is eigenlijk slap en lelijk. 

Veel sterkte Ariz, het is allemaal verdrietig.
Kun je praten met je man? Het is echt niet oké dat hij je uitscheldt hoor. niet pikken! 
Verder ben ik het, ook na verder nadenken over deze situatie, nog steeds oneens met de mensen die het not done vinden dat ouders hun grenzen trekken in deze. Los van wellicht onacceptabel gedrag van ouders kan ik me (nog steeds) zo goed voorstellen dat ouders een escalatie zoals zich voor gedaan heeft niet trekken. Ik weet bijna zeker dat ik dat ook niet zou trekken. En ik zou veeeel tijd nodig hebben daar overheen te komen. 
Ik zou het al niet trekken om te moeten aanhoren dat mijn kind uitgescholden werd door zijn partner (grrr#%%£¥$^) 
Zelf gevloerd te worden…nee hoor. Mijn kinderen zijn mijn alles en ik zou sterven voor ze maar ik ben geen (letterlijke) boksbal voor hun partner. 
(En ja, ik weet alles van bemoeizuchtige ouders, heb er zelf ook 4…(2 echte en 2 schoonouders) Leuk is anders en het is echt wel hard werken soms, dat waken over grenzen. Maar jee, zo is het leven nu eenmaal soms. Mijn ouders zijn me doodlief, ondanks alles. En ze blijven grensoverschrijdend, hoe veel grenzen ik ook stel. Maar het zijn mijn ouders en ik kan ze niet inruilen. Het enige dat ik kan is de schade voor mezelf beperken en daar ben ik inmiddels aardig goed in geworden. Maar makkelijk wordt het nooit. (Voor mij dan) 

@Pinokkio, zoals haar ouders hun dochter willen beschermen tegen zijn gedrag, zo wilt haar man zijn vrouw beschermen tegen hun gedrag.
Van beide zijden niet okee.
 Wanneer een goede therapie voor zowel Ariz als voor haar man, hen veel inzicht mag geven over hun manier van handelen, kunnen ze hun relatie voortzetten.
Dit alles vergt wel geduld en bevestiging; het is te hopen dat haar ouders hen die ruimte geven. Ariz schreef dat haar ouders de situatie geaccepteerd hebben, dat is fijn voor het proces. 

Flanagan schreef op 04-10-2022 om 08:57:

@Pinokkio, zoals haar ouders hun dochter willen beschermen tegen zijn gedrag, zo wilt haar man zijn vrouw beschermen tegen hun gedrag.
Van beide zijden niet okee.
Wanneer een goede therapie voor zowel Ariz als voor haar man, hen veel inzicht mag geven over hun manier van handelen, kunnen ze hun relatie voortzetten.
Dit alles vergt wel geduld en bevestiging; het is te hopen dat haar ouders hen die ruimte geven. Ariz schreef dat haar ouders de situatie geaccepteerd hebben, dat is fijn voor het proces.

Kan best Flanagan dat man vrouw wilde beschermen maar ik lees het nergens. Ik lees alleen maar over zijn eigen ego beschermen. (En, in beste geval, wellicht zijn eigen lijf. Of hij echt reden had zich fysiek bedreigd te voelen is me niet duidelijk geworden. (Kon hij redelijkerwijs uit situatie stappen)  Gezien zijn vroegere ervaringen met geweld wordt bij hem wellicht eerder eea getriggerd en overlevingsmechanisme in werking gesteld. 

Hoe dan ook zat hele familie ‘blijkbaar’ teveel in/op/ door elkaar en heeft niemand op tijd aan de bel getrokken en wat meer afgegrensd. In die zin was deze uitkomst misschien onvermijdelijk en lijkt me in zekere zin iedereen hierin een stuk verantwoordelijkheid hebben. 
Waarbij ik de ernst van het voorval nog steeds volkomen disproportioneel vind lijken. 

De positie die Ariz heeft is gewoon naar om tussen die twee partijen te moeten bivakkeren. 
En wat Pinokkio zegt, ouders kun je niet inruilen. Maar ze moeten wel jouw keuzes respecteren. 
Wat in dit geheel mist is het normale gesprek. Voor een escalatie plaatsvindt. Wie wat niet trekt tijdig aangeeft en naar een oplossing zoekt. En op vakantie gaan lijkt me gewoon geen goed idee met een bom die op ontploffen staat. 
Mijn vader had zo met bepaalde situaties van die momenten dat we allemaal hem met rust lieten. Normaal vragen om hem ergens mee te helpen lukt hem dan niet meer. Een zwager van mij kwam eens bij een klusje van een meubel in elkaar zetten beneden en zei tegen mijn zus, je vader wordt niet goed. Nou dan wisten wij wat hij bedoelde. Dat is dus het punt dat wij ook stilzwijgend blijven want je kunt op dat moment net de verkeerde opmerking of vraag stellen en je wordt er zenuwachtig van. 
Ik loop meestal ook weg maar ik heb ook geleerd om confrontaties aan te gaan. En ik heb mezelf ook betrapt in situaties zo te reageren. En als je weet wanneer dat opspeelt kun je eruit of het voorkomen. 

Misschien is het een dooddoener maar ik denk dat wij allemaal het liefst een partner zoeken die niet de nare trekken hebben van je opvoeders, wel die weer andere nadelige dingetjes hebben. 
Een ex schoonvader van mij zei ooit; iedereen heeft zo zijn eigenaardigheden. Maar er zijn een paar waar je toch niet te vaak mee geconfronteerd wil worden. Ik vond het wel een bijzondere opmerking en dacht die is makkelijk om alles onder weg te schuiven. 

kleinejongen schreef op 04-10-2022 om 12:50:

De positie die Ariz heeft is gewoon naar om tussen die twee partijen te moeten bivakkeren.
En wat Pinokkio zegt, ouders kun je niet inruilen. Maar ze moeten wel jouw keuzes respecteren.
Wat in dit geheel mist is het normale gesprek. Voor een escalatie plaatsvindt. Wie wat niet trekt tijdig aangeeft en naar een oplossing zoekt. En op vakantie gaan lijkt me gewoon geen goed idee met een bom die op ontploffen staat.
Mijn vader had zo met bepaalde situaties van die momenten dat we allemaal hem met rust lieten. Normaal vragen om hem ergens mee te helpen lukt hem dan niet meer. Een zwager van mij kwam eens bij een klusje van een meubel in elkaar zetten beneden en zei tegen mijn zus, je vader wordt niet goed. Nou dan wisten wij wat hij bedoelde. Dat is dus het punt dat wij ook stilzwijgend blijven want je kunt op dat moment net de verkeerde opmerking of vraag stellen en je wordt er zenuwachtig van.
Ik loop meestal ook weg maar ik heb ook geleerd om confrontaties aan te gaan. En ik heb mezelf ook betrapt in situaties zo te reageren. En als je weet wanneer dat opspeelt kun je eruit of het voorkomen.

Misschien is het een dooddoener maar ik denk dat wij allemaal het liefst een partner zoeken die niet de nare trekken hebben van je opvoeders, wel die weer andere nadelige dingetjes hebben.
Een ex schoonvader van mij zei ooit; iedereen heeft zo zijn eigenaardigheden. Maar er zijn een paar waar je toch niet te vaak mee geconfronteerd wil worden. Ik vond het wel een bijzondere opmerking en dacht die is makkelijk om alles onder weg te schuiven.

Nu is het wel zo dat je eerder verliefd wordt op iemand die dezelfde plussen heeft als je vader, hoorde ik Ester Pearl zo vaak zeggen. Vaak zijn die gericht op de bescherming en/of bezorgdheid van die waar ze veel van houden. Die geldt trouwens ook voor de man; hij wordt meestal sneller verliefd op een meisje die dezelfde karaktereigenschappen heeft als zijn moeder; lekker vertrouwd.

In alle verliefdheid, ben je dan blind voor karaktertrekjes die niet zo fijn zijn, ook al heeft de vader daar dezelfde trekjes van. Verliefdheid zorgt dat je een roze bril op zet.

Aan je vader kan je als dochter niet veel veranderen. Maar je man is jonger, heeft groot belang bij herstel en kan zodoende zich sterker inzetten om dat doel te bereiken. Succes, jullie beiden.

Even terug naar de ideeën die je moeder al heeft hoe feestjes voortaan gevierd moeten worden. Zwem niet in de fuik dat je ouders bepalen hoe het allemaal moet gaan. Natuurlijk gaan ze over hun eigen huis en kunnen ze beslissen dat jouw man niet naar binnen mag. 
Maar stel je zus is jarig, kan kunnen jij en je man gerust naar haar verjaardag. Het is niet jouw verantwoordelijkheid of die van je zus om te regelen dat je ouders je man niet tegenkomen. Als zij hem niet willen zien, dan moet de actie van hen komen. Oftewel feestje is dan zonder je ouders. 

Zelfde geldt voor de verjaardag van je kindje. Jij bepaalt zelf hoe je dat wilt vieren.

Ik heb toen de kinderen klein waren, ook een bepaalde afstand van mijn ouders genomen om redenen waar ik nu niet over ga uit wijden. 
Maar ik deed het voor de harmonie binnen mijn gezin. Wel gezamenlijk verjaardagen, maar veel minder vaak een koffie halen om gezeur en geklaag niet te hoeven aanhoren. Ik vind dat harmonie in je gezin bewaren/ bewaken voor gaat.
Trouwens, wanneer kinderen met 4 jr naar school gaan, nemen die bezoekjes/ oppasafspraken toch vaak af, wegens sport of eigen activiteiten. Dat proces gaat vanzelf. Je hebt het nu iets versneld.

Ariz schreef op 10-10-2022 om 21:06:

een paar dagen zijn weer voorbij ..
Me ouders zijn rustig eronder en me man ook.
Heb met me moeder afgesproken dat we gewoon het beste ervan gaan maken.
Met of zonder elkaar.
Verjaardagen vieren we apart.
Ik heb tegen haar gezegd dat ik wel hoop dat ze eens een kopje koffie bij mij komt drinken.
Ze zei als me man weg was dat ze weleens over een tijdje wou komen.
Het is volgens haar nu niet de tijd om erover te gaan praten.
Alles is nog te vers.
Beide partijen zijn nog boos.
Ze zegt de tijd zal het leren.
En zo denk ik er ook over.
Ze vonden dat ik een goeie keuze heb gemaakt om voor me gezin te kiezen.
Als je het niet nog een kans geeft dan heb je misschien later spijt ervan zegt ze.
Me man is vorige week met mij naar de dokter gegaan voor hulp.
We gaan deze week weer en worden doorverwezen.
Me man probeert wel alles goed te doen nu , en doet zijn best.
Voor mijn vader is het echt klaar.
Hij zegt dat hij het wilt vergeten en dan komt vergeven.
Maar wilt niet meer met hem in contact.
Ik heb tegen me moeder gezegd dat ik ooit wel hoop dat we ons weereens gedag kunnen zeggen of even over koetjes en kalfjes praten.
Ook zij hoopte dat dat ooit weereens zo zou zijn maar zegt dat de tijd zal leren.
Dus voor zover is het oké, maar ik heb wel steeds last van huilbuien en wel erg verdrietig.
Hopelijk voel ik me snel beter.
Want als ik me zo voel ben ik eigenlijk ook maar wanhopig
Bedankt voor jullie berichtjes allemaal 😬

Wat fijn dat het allemaal rustig verloopt nu. 
Meer kun je nu niet doen ook denk ik aan hun relatie, ik zou het laten betijen. 
Rot dat je je zo rot voelt maar ook dat heeft tijd nodig denk ik. Ik zou me na zo’n gebeurtenis ook rot voelen.