Het moment dat je partner niet wil maar jij wel

Anoniemvoornu schreef op 18-07-2024 om 09:20:

[..]

Dan zorg je toch dat er niets te doen meer is als je weet dat ze geil wordt van een opgeruimd huis?

Anoniemvoornu schreef op 18-07-2024 om 09:27:

dus als je vriendin ligt te slapen heb jij 2 uur de tijd om de takenlijst weg te werken ipv je boos te maken in je nest

Dan maakt ze wel nieuwe taken bij. 

Pippeltje schreef op 18-07-2024 om 09:20:

Dubbele agenda betekent in dit geval dat je net doet of je TV kijkt/geinteresseerd bent daar in, terwijl je eigenlijk alleen je kans op seks zit af te wachten

EmmaT schreef op 18-07-2024 om 09:21:

[..]

Dubbele agenda: doen alsof terwijl je eigenlijk iets anders wil. Dat voelt zij wel aan. En omgekeerd doet zij dat misschien ook wel. Tijd voor een open gesprek, zie de tips van Margaretha.

Ik heb het gevoel dat ik weinig keus heb. Ik kan beginnen over wat ik echt wil, een nee krijgen, en dan staan we nog steeds even ver. 

Pippeltje schreef op 18-07-2024 om 09:13:

Je klinkt als een kleuter die stampvoet als ie geen snoepje krijgt. Ga dan lekker zelf met je piemel spelen! Je kunt toch op een ander moment eens serieus met haar praten er over? Gaan jullie nog wel eens gezellig uit eten of zo iets? Doe je nog moeite om haar te verleiden? Neem je nog wel eens een bloemetje mee voor haar?

Ik heb in het verleden vaker geprobeerd er over te praten maar eigenlijk komen we niet verder dan dat het mijn probleem is en ik er maar mee moet leren leven.

Ja die dingen doen we nog wel. Ik probeer ook nog wel regelmatig wat te doen om haar te verrassen enzo. Op zich loopt onze relatie ook wel goed hoor, op dat ene na dan. Haar verleiden heeft eigenlijk nooit gewerkt. Het is altijd zij die het initiatief neemt en ik die afwacht, net omdat ik altijd een nee krijg als ik wat probeer. 

Margaretha2024 schreef op 18-07-2024 om 09:14:

Vier dingen die me opvallen in je bericht :
- Als jullie eindelijk een momentje samen hebben vertaal jij dat naar : eindelijk tijd voor seks.
- Je gaat op zondagmorgen twee uur wakker naast haar liggen wachten tot zij wakker is, want misschien heb je dan kans op seks.
- Je wordt chagrijnig als het niet komt tot seks.
- Ik lees nergens dat jullie over jullie seksleven en intimiteit praten.
De eerste drie punten leggen een behoorlijke druk op haar, het zal er voor zorgen dat ze seks als extra taak beschouwd en ze zal ontwijkend gedrag gaan vertonen. Ik begrijp je wel, maar het
is echt killing voor een beetje leuke sfeer.

Je vraagt tips voor het moment zelf :

- Niet gaan chagrijnen als ze niet wil.
- Blijf niet in bed liggen wachten tot ze wakker is. Sta gewoon op als je wakker bent en ga je ding doen.
- Beschouw niet elk vrij moment als een kans op seks, maar probeer diverse (nieuwe) dingen uit die je samen kunt doen. Ook dat is intimiteit. Samen sporten bijvoorbeeld bevorderd de zin in seks (sportschool, mountainbiken, wandklimmen, karten, hardlopen, schermen, dansen etc etc) denk breed.
- Praat met elkaar, maar vooral : luister naar elkaar ! Welke minimale frequentie zou voor haar prima zijn en voor jou? Kies de middenweg. Maak afspraken. Klinkt allemaal wat geforceerd, maar je zit nu op een doodlopende weg.

Bedankt voor de uitgebreide reactie. 

Praten over seks gaat moeilijk met haar vind ik. Vooral een beetje omdat ze een sterk beeld heeft van hoe dingen voor mij zijn en niet echt luistert naar hoe ik de dingen ervaar. Ook zijn mannen volgens haar onverzadigbaar wat maakt dat ze gesprekken over hoe vaak we seks hebben naast haar neer legt (want meer seks hebben is gewoon meer water naar de zee dragen). En verder is het ook gewoon een moeilijk onderwerp om aan te snijden, wat ook deels de reden is dat ik niet durf/wil vertellen dat ik zin heb in seks. Ik ervaar dit denk ik als het grootste struikelblok. Niet het feit dat ik zin heb en zij niet, vooral dat ik het niet kan/mag/wil/durf zeggen, omdat zij er dan altijd heel negatief op reageert.

Margaretha2024 schreef op 18-07-2024 om 10:26:

Het is niet uitsluitend jouw probleem, het is jullie probleem want jullie hebben een relatie en een relatie heb je samen. Als jullie huis een lekkend dak heeft is het ook een gezamenlijk probleem.
Je moet wel oppassen voor voorwaardelijkheid. Wat iemand anders ook al aanstipte. Kijk uit dat je geen dingen voor haar gaat doen omdat je er iets (seks) voor terug verwacht want je partner heeft dat feilloos in de gaten en je bezorgd daarmee jezelf alleen maar teleurstelling en haar een schuldgevoel. Want ik durf er wat om te verwedden dat ze zich rot voelt/schuldig voelt/ op eieren loopt hierdoor. Ze maskeert dat misschien met onverschilligheid maar het zal haar ook echt wel iets doen.
Daarom is het zo belangrijk om open met elkaar te praten en dat is inderdaad doodeng, want het is heel kwetsbaar. Je bent bang voor nog meer afwijzing, voor het bagatelliseren of ridiculiseren van je verlangens en behoeften, je kunt bang zijn dat je er niet uitkomt en hoe moet het dan verder?
Ga eens objectief het gesprek aan over ‘dat mannen onverzadigbaar zijn’. Bespreek het eens als interessant gespreksonderwerp zonder het (in eerste instantie) persoonlijk te maken. Hoe is ze tot deze conclusie gekomen? Kun jij het deels onderschrijven? Ben je het met haar standpunt eens of kun je het nuanceren? Hou het luchtig en met humor. Als dit goed gaat kun je andere onderwerpen mbt seksualiteit en intimiteit aankaarten op dezelfde manier. Als het na verloop van tijd veilig en vertrouwd voelt, betrek het dan eens op jullie situatie.
Of ga naar een seksuoloog, maar zo’n voorstel kan een drempel opwerpen waardoor het juist averechts kan werken, wat ik ook wel begrijp.

Dat is dus iets wat bij haar heel moeilijk ligt. Zij ziet dit (het sleept al wel even aan) niet als “ons” probleem en het lukt mij niet haar daarvan te overtuigen. Volgens haar voelt elke man in een relatie zich tekort gedaan omdat ze nu eenmaal een oneindige drang naar seks hebben, en is het bij ons dus prima. Vaak vraagt ze dan ook of ik vind dat ze niet genoeg haar best doet, en dat vind ik dan een moeilijke vraag want ik ben haar dankbaar voor alles wat ik krijg maar tegelijk zitten er dingen dwars.

De reden waarom ze zo denkt is volgens mij dat ze bang is mij “te veel” te geven ofzo. Ze is heel erg bezig met evenwicht en gelijkheid in de relatie (naar taakverdeling, naar inkomsten, …) en ik heb soms het gevoel dat het niet eens echt “geen zin” is maar eerder dat ze zichzelf niet toelaat aan mij toe te geven omdat ze niet wil dat ik meer krijg dan zijn op vlak van seks. Als we seks hebben is die ook altijd heel erg op haar gericht en de dingen die zij fijn vindt. 

Een seksuoloog heb ik eerder al voorgesteld, ze vond dat toen te overdreven. Ik heb het dan later nog vaak gedacht maar heb er niet meer met haar over gesproken.

Anoniemvoornu schreef op 18-07-2024 om 11:23:

[..]

Zijn er kinderen in het spel?

Want ik lees niet waarom jullie bij elkaar zouden moeten blijven eigenlijk , ik lees geen enkele liefde in je berichten

Ik hou van haar. Ik vind dat onze relatie op zich goed werkt. Kinderen zijn er (bewust) niet.

Ik vraag mij gewoon af wat er bij andere mensen gebeurt als een van de twee geen zin heeft want de dingen die ik probeer leiden tot frustraties en andere koppels hebben die frustraties kennelijk niet (jij herkende het bijvoorbeeld niet, hoe los jij het op als jouw partner niet wil maar jij wel of omgekeerd?)

Scriptos schreef op 18-07-2024 om 11:35:

Gezien de voorbeelden die je geeft zit je totaal in je verkeerde energie. Namelijk die van behoeftigheid en afhankelijkheid. Dat is voor haar totaal niet opwindend en werkt beklemmend. En hoewel jij je best doet het te verhullen voelt zij constant die energie.
In plaats van zondag naast haar te liggen twee uur lang kun je ook haar ontzien door taken in het huishouden te doen en maak haar wakker met een ontbijt op bed. Wees romantisch, lief maar ook mannelijk. Geef aan dat intimiteit belangrijk voor je is en werk aan de emotionele band door te praten. Maar ook door te knuffelen, te plagen. Niet gelijk met het idee seks met haar te gaan hebben. Creëer polariteit.

En belangrijk Wees oprecht. Vertel wat de afwijzing met jou doet. Doe niet gezellig terwijl je je van binnen loopt op te vreten, want ook dat soort zelfverloochening zal haar respect alleen maar doen afnemen.

Tot slot nog een boektip: No More Mr Niceguy.
Gok dat je wel wat punten uit het boek zult herkennen.

Het is ook dubbel, toch? Langs de ene kant moet ik mijn behoeften uiten, langs de andere kant mag ik haar niet onder druk zetten. 

Ik heb het boek opgeslagen. 

Scriptos schreef op 18-07-2024 om 12:01:

[..]

Uiten kan op verschillende manieren. Je kunt jezelf op een positieve manier uiten. Door assertief te zijn en over te praten, aan te geven dat je het mist. Maar ook door simpelweg zonder enige terughoudendheid initiatief nemen voor een vrijpartij.

Uiten kan ook negatief. Door zuchtend op de bank naast haar plaats te nemen en te hopen tot zij misschien wel een keer toegeeft aan behoeften die je halfslachtig kenbaar maakt.

Hoe gaat het verder met de intimiteit tussen jullie, raken jullie elkaar nog wel aan en knuffelen jullie nog wel? En misschien een persoonlijke vraag maar is de seks wel goed? Je zal niet de eerste zijn die er even twee minuten opkruipt zich omdraait en gaat slapen. Om vervolgens oprecht geen flauw idee te hebben waarom zij toch nooit zin heeft in seks. Rara.

Maar als ik aangeef het te missen, en er verandert niks, en ik geef het nog eens aan, dan is dat ook wel ongeveer wat ik kan doen. Dit is ook het probleem bij onze gesprekken er over, er zit geen vooruitgang of compromis in. Veel verder dan “dit is het en hiermee moet je het doen” komen we niet. Deels ook omdat ze die noodzaak niet ziet en dit ontneemt mij ook een beetje perspectief wat weer bijdraait aan de frustratie.

De intimiteit is er wel, al ben ik wel degene die altijd de knuffels en zoenen geeft. Zij is gewoon niet zo’n knuffelpersoon. Nooit geweest trouwens. Ze geniet meer van een wandeling, fietstocht, samen eten, dat soort dingen. Dat doen we regelmatig. Wat de seks zelf betreft: ik doe telkens mijn best voor haar. Ze geeft zelf aan dat het nu beter gaat dan vroeger (ik ben haar eerste partner). Wat er wel is is dat ze zichzelf soms niet goed bewust is van wat werkt en wat niet, en dat is elke keer weer zoeken. Langs mijn kant is het dan soms weer vervelend als het lang geleden is om niet te snel te opgewonden te zijn, maar meestal heb ik dat redelijk onder controle. Na de seks geeft ze soms aan dat ze het gemist heeft wat mij doet vermoeden dat het toch redelijk was. Overigens is dit soms ook tegenstrijdig want als ze het eerder al mistte hadden we het gerust eerder al kunnen doen.

_Anoniem_ schreef op 18-07-2024 om 12:08:

Ik denk dat dit werken zal, wees mannelijk, heb ruggengraat, geen woorden maar daden, zorg dat ze op je leunen kan, dat je dingen voor haar regelt, dat ze je soms nodig heeft en ik weet dat ik ontspannen wordt van fijne diepgaande gesprekken, dit werkt bij mijn een verbintenis op en door die verbintenis wil ik seks.

Ik vind dit moeilijk. Ze wil ook altijd zelfstandig zijn, vindt het niet fijn als dingen voor haar worden gedaan die ze zelf kan. Dus ik probeer wel, bv door dingen te veranderen in het huis waar ze zich aan ergert enzo (ik ben iets technischer dan zij), en dat vindt ze wel fijn. Maar als ik zondagochtend haar taken begin te doen dan is ze meteen wakker en wordt ze zenuwachtig omdat ze denkt dat ik het niet zal doen zoals zij het wil. 

Die diepgaande gesprekken zijn er wel, over de toekomst, over wat we fijn vinden, enz. We kunnen het wat dat betreft heel goed vinden met elkaar, zolang het onderwerp maar niet ons eigen seksleven is…