Het moment dat je partner niet wil maar jij wel
Hallo,
Wij zitten in onze relatie met een libidoverschil en dat maakt het misschien wat lastiger, maar ik kan mij voorstellen dat zelfs in relaties waar het wel goed loopt er af en toe momenten zijn waarop de een wil en de ander niet, en ik vroeg mij af hoe jullie daar dan mee om gaan.
Ik heb geprobeerd te googlen maar ik vind alleen lange termijnoplossingen, communicatie, therapie enz. Wat ik vooral wil weten is stel jullie zitten naast elkaar op de bank en de ene wil en de andere niet, hoe gaan jullie daar dan op dat moment mee om. Gebeurt er iets, gebeurt er niets, praten jullie er over of houden jullie het voor jezelf, masturbeert de partner die zin heeft, en zo ja is dat dan in het bijzijn van de partner, zondert die zich af, of is dat stiekem..?
De reden van mijn vraag is dat ik mij regelmatig in deze situatie bevind en ik niet goed weet hoe ik er mee om moet gaan. Ik denk dat iedereen het patroon wel herkent van een werkdag, thuiskomen, eten, huishouden, uurtje tv kijken en gaan slapen. Als ik overdag mijn vriendin gemist heb en we na alles die dag eindelijk een momentje samen hebben, dan is dat voor mij vaak aanleiding om wel wat meer te willen, maar zij is dan op en voor haar hoeft het niet. Ik kan al van een kilometer afstand zien dat er niks zal gebeuren dus ik begin er ook niet over, ga naast haar zitten en kijk mee naar dat tv programma dat me op dat moment eigenlijk niet interesseert. Als ik wel wat zou proberen of er wat van zou zeggen loopt het toch uit op gezucht en een discussie en dat is het zo vlak voor het slapengaan niet waard. Maar acteren alsof er niks aan de hand is vreet ook energie, en ik moet vaak heel veel moeite doen om niet chagrijnig te zijn tegen haar (want zij kan er natuurlijk niks aan doen maar het is niet fijn om zoiets weg te stoppen).
Hetzelfde doet zich ook voor op zondagochtend bijvoorbeeld. Ze slaapt dan graag uit maar door mijn ritme door de week ben ik meestal al vroeg wakker. Twee uur naast haar liggen maakt dan dingen los, maar zodra zij wakker is dan staat ze op om te ontbijten en de dingen te gaan doen die ze gepland had. En dan is het weer hetzelfde, doen alsof er niks aan de hand is.
Daarom vroeg ik mij af hoe dat bij jullie loopt op zo'n moment.
Engeltje schreef op 22-07-2024 om 19:56:
[..]
Dan zeker ja. Of eigenlijk: ik zou als partner dan niet verlangen dat mijn partner de rest van zijn leven seksloos zou moeten doorbrengen.
Dat betekent ook dat je de ander dan de vrijheid moet gunnen om een andere relatie te beginnen, als die ander seks alleen wil binnen de context van intimiteit en liefde.
Wanneer je niet meer van je partner houdt, dus je partner geen liefde en verbondenheid meer kan geven, is het wel zo eerlijk om eerst de relatie te verbreken voor je een andere begint. Als je je partner geen seks meer wil of kan geven, moet dat ook op tafel met als mogelijke consequentie dat de relatie daar eindigt. Iemand aan het lijntje houden is niet eerlijk, en iemand wijs maken dat wat hij wil (een lieffdevolle relatie waar seks een rol in speelt) niet redelijk is, is ook niet eerlijk.
Ik heb geen idee wat ertoe geleid heeft dat de partner van TO nu zo'n negatieve kijk heeft op mannen en hun veronderstelde onverzadigbare en onredelijke verlangen naar seks, maar het staat wel behoorlijk in de weg van het serieus nemen van de emoties van haar partner.
