Verstoorde relatie man - mijn moeder
Goedenavond allemaal,
Helaas heb ik al jarenlang last van de verstoorde relatie tussen mijn man en mijn moeder. In het verleden zijn er een aantal heel vervelende situaties geweest, waarin mijn moeder toen heel naar heeft gereageerd en met name mijn man de boeman is geweest. We praten over jaren geleden.
Wat mij betreft zijn die kwesties allang verleden tijd en is mijn moeder voor onze dochter een lieve oma, maar mijn man houdt zich aan zijn principes. De deur is dicht en blijft dicht wat hem betreft.
Het hele jaar door gaat dit verder wel. Mijn moeder is bij mij nog steeds welkom.
Alleen die verstoorde relatie treft elk jaar weer onze dochter’s verjaardag. Mijn man wil gewoon niet in één ruimte met mijn moeder zijn. Hij zal er niet zijn op het moment dat mijn moeder er is.
En daar word ik heel verdrietig van. Ik voel me zo rot naar onze dochter toe, ik zou het zo teleurstellend voor haar vinden als óf haar vader óf haar oma niet op haar verjaardag zouden zijn!!
Daarbij voel ik me erg schuldig en verantwoordelijk voor het gedrag van hen beiden. Met de mening van andere visite heb ik minder moeite.
Eigenlijk moet ik kiezen tussen mijn man en mijn moeder en dat is al jaren zo. Ik wil niet kiezen, ik heb met geen van beiden ruzie en onze dochter houdt ook van hen allebei.
Wat zouden jullie doen?
Temet schreef op 03-07-2024 om 14:45:
Flanagan, ik lees nergens dat TO wil dat man haar moeder vergeeft. Het enige wat ze zo te zien wil is dat hij niet probeert om haar te dwingen haar moeder buiten de deur te houden tijdens de verjaardag van dochter.
Man maakt er een machtsspelletje van: je moet doen wat ik wil want anders vind je je moeder belangrijker dan je man. Vanwege iets dat tien jaar geleden is gebeurd, als ik het goed begrijp. Man hoeft oma niet aardig te vinden, of te vergeven. Hij hoeft alleen maar geen drama te schoppen als oma op de verjaardag van zijn dochter komt. Maar dat is kennelijk teveel gevraagd, en dat lijkt me niet terecht.
Het is zijn dochter lijkt me, TO kan ook op een andere dag met oma afspreken om iets leuks te doen voor de verjaardag van kleindochter
Dat mindfullness zou wel een goed idee kunnen zijn. Als het me helpt om rustiger en minder gestresst met alles om te gaan.
Ik probeer soms te mediteren om rustiger te worden. Meestal hou ik dat dan een paar dagen vol en dan versloft het weer.
Bewust een andere aanpak proberen: bewust loslaten en me niet druk maken. En wat luchtiger voor mezelf worden.
Ik kan mijn moeder en mijn man niet veranderen, ik kan er alleen zelf anders naar kijken en over denken.
Welke van die twee boeken is de beste wat dat betreft? Ze lijken me allebei interessant.
Ik weet niet of je er wat aan hebt maar zelf heb ik een aantal acupunctuur behandelingen gehad om een goede nachtrust te krijgen en daardoor overdag minder moe te zijn. Mijn nachtrust is inderdaad een stuk beter geworden maar ook merk ik dat ik me rustiger voel, voorheen kon ik me snel opgefokt voelen maar dat is een stuk minder geworden, ik kan dingen beter over me heen laten komen zonder te stressen. Natuurlijk kan het toeval zijn maar het is wel prettig om nu meer rust te ervaren.
Tientje84 schreef op 03-07-2024 om 21:06:
Dat mindfullness zou wel een goed idee kunnen zijn. Als het me helpt om rustiger en minder gestresst met alles om te gaan.
Ik probeer soms te mediteren om rustiger te worden. Meestal hou ik dat dan een paar dagen vol en dan versloft het weer.
Bewust een andere aanpak proberen: bewust loslaten en me niet druk maken. En wat luchtiger voor mezelf worden.
Ik kan mijn moeder en mijn man niet veranderen, ik kan er alleen zelf anders naar kijken en over denken.
Welke van die twee boeken is de beste wat dat betreft? Ze lijken me allebei interessant.
Die mindfulnesstraining ( Arkin) heeft een andere opzet dan alleen mediteren. Het maakt je bewust van je keuzes en je automatisme tot oordelen. Het doet je stil staan bij prioriteiten zodat je tijd maakt voor jezelf om te ‘ mediteren’ ; quality- time voor jezelf.
De boeken zijn allebei interessant en vullen elkaar aan . In de kracht kwetsbaarheid gaat het volgens mij meer om relazen van mensen die door Brene uitgelegd werden waarom mensen moeite kregen met zichzelf vinden; vaak zichzelf wegschrijvend.
aanvullend: in moed tot imperfectie las ik het begrip bezield leven. Ik dacht eerst dat met geloof te maken had, maar het had met iemands bewustzijn heel veel van zichzelf te houden.
‘In eerste instantie richtte ze haar onderzoeken op moeilijke emoties; schaamte, angst en kwetsbaarheid. Ze kwam veel mensen tegen die ondanks die moeilijke emoties een fantastisch en inspirerend leven leidden. Bezield leven, noemde Brown dat. Leven vanuit het gevoel dat je de moeite waard bent in plaats van stilstaan bij wat anderen ervan zullen vinden.’
Zulk een eye-opener!
Ik vind het jammer voor je dochter dat zowel haar vader als haar oma zich niet over hun eigen drempels heen kunnen zetten een middag 'normaal' te doen in elkaars aanwezigheid zonder echt contact.
Ik snap overigens ook wel dat je man boos is op je moeder omdat hij de schuld kreeg van jouw ziek zijn en je moeder daar nooit echt excuses voor heeft gemaakt. Ik vind dat nogal wat en ik zou daar zelf ook niet zomaar overheen kunnen stappen.
MamaE schreef op 04-07-2024 om 00:11:
Ik vind het jammer voor je dochter dat zowel haar vader als haar oma zich niet over hun eigen drempels heen kunnen zetten een middag 'normaal' te doen in elkaars aanwezigheid zonder echt contact.
Ik snap overigens ook wel dat je man boos is op je moeder omdat hij de schuld kreeg van jouw ziek zijn en je moeder daar nooit echt excuses voor heeft gemaakt. Ik vind dat nogal wat en ik zou daar zelf ook niet zomaar overheen kunnen stappen.
Zeker als ze nu zegt dat ze niet weet wat ze fout gedaan heeft. En ze heeft het opgegegeven, maar kan het moeilijk accepteren? Het klinkt of je moeder het er nog vaak over heeft.
kaatjecato schreef op 03-07-2024 om 12:00:
[..]
Heeft jouw moeder destijds excuses aangeboden aan jouw man voor het feit dat zij hem de schuld gaf van iets waar hij niks aan kon doen? Heeft zij daarna moeite gedaan om dichter tot elkaar te komen? Dat lijkt mij in geval belangrijk.
Los daarvan vind ik jouw man ook manipuleren. Hij maakt jouw verantwoordelijk voor iets waar hij ook kan zorgen dat hij jou ontziet en de relatie met je moeder gunt, en jouw dochter met haar oma (ook als hij haar niet mag).
Vertoont jouw man vaker dit soort gedrag? Dat hij jou verantwoordelijk maakt voor zijn welzijn of humeur?
Dus tegen de man van to wordt gewoon gezegd dat hij de oorzaak is van to haar psyghische problemen en daar moet hij maar overheen stappen, ik snap man wel , een (angst)stoornis is niet alleen naar voor degene die hem heeft , zeker als het zo heftig is en een kind in het spel is en als dan je schoonmoeder ook nog jou de schuld geeft , en dan vind je eigen vrouw dat je manipuleert...
Ik vind ik dat er nogal hard geoordeeld wordt over de man. Als iemand mij zo kwetst dat ik diegene niet meer wil spreken ga ik ervan uit dat mijn partner die wens respecteert en me niet confronteert met diegene in mijn eigen huis. Jij hebt het kunnen vergeven omdat het jou moeder is maar bij hem zit er duidelijk nog pijn.
MamaE schreef op 04-07-2024 om 00:11:
Ik vind het jammer voor je dochter dat zowel haar vader als haar oma zich niet over hun eigen drempels heen kunnen zetten een middag 'normaal' te doen in elkaars aanwezigheid zonder echt contact.
Ik snap overigens ook wel dat je man boos is op je moeder omdat hij de schuld kreeg van jouw ziek zijn en je moeder daar nooit echt excuses voor heeft gemaakt. Ik vind dat nogal wat en ik zou daar zelf ook niet zomaar overheen kunnen stappen.
Ik ook niet, als de situatie andersom waren de reacties waarschijnlijk een stuk milder.
die man geeft duidelijk een grens aan en ja ik vind to ook verantwoordelijk als ze zo over zijn grenzen heen walst. En ik vind het heel netjes nog dat hij aangeeft dan zelf wel te vertrekken
Anoniemvoornu schreef op 04-07-2024 om 06:25:
[..]
Dus tegen de man van to wordt gewoon gezegd dat hij de oorzaak is van to haar psyghische problemen en daar moet hij maar overheen stappen, ik snap man wel , een (angst)stoornis is niet alleen naar voor degene die hem heeft , zeker als het zo heftig is en een kind in het spel is en als dan je schoonmoeder ook nog jou de schuld geeft , en dan vind je eigen vrouw dat je manipuleert...
Dit inderdaad. Ik vind ook dat er wel weer heel hard uitgehaald wordt naar de man. Zeker als we het hebben over "meerdere voorvallen" zoals in de openingspost staat, en het dan gaat over zoiets.
Als man dan ook nog het gevoel krijgt dat vrouwlief hem totaal niet serieus neemt daarin, kan ik me best voorstellen dat hij er zo rigoreus in is. Ga er maar aan staan, steun en toeverlaat zijn in een periode waarin jij je niet goed voelt en dan als dank op je bordje krijgen dat je de oorzaak van die problemen bent.
Heb je er wel eens bij stilgestaan, dat hij er misschien ook moeite mee kan hebben, dat je het niet voor hem opgenomen hebt?
Valeria schreef op 04-07-2024 om 05:59:
[..]
Zeker als ze nu zegt dat ze niet weet wat ze fout gedaan heeft. En ze heeft het opgegegeven, maar kan het moeilijk accepteren? Het klinkt of je moeder het er nog vaak over heeft.
Er wordt eigenlijk nooit meer met mijn moeder hierover gesproken. Niet door mij en ook niet door haar. Ze zeggen eerlijk gezegd helemaal niets tegen elkaar als ze elkaar zien.
Anoniemvoornu schreef op 04-07-2024 om 06:25:
[..]
Dus tegen de man van to wordt gewoon gezegd dat hij de oorzaak is van to haar psyghische problemen en daar moet hij maar overheen stappen, ik snap man wel , een (angst)stoornis is niet alleen naar voor degene die hem heeft , zeker als het zo heftig is en een kind in het spel is en als dan je schoonmoeder ook nog jou de schuld geeft , en dan vind je eigen vrouw dat je manipuleert...
Ik snap mijn man ook wel, ik begrijp dat hij destijds zo gekwetst is dat hij niets met mijn moeder te maken wil hebben. Daarom zorg ik er het hele jaar voor dat zij elkaar niet zien, niet met feestdagen en ook niet met onze eigen verjaardagen.
Nu heeft mijn man haar vorige week na lange tijd weer gezien vanwege de uitvaart van mijn stiefvader en dat was voor hem echt weer genoeg.
Ik zou het voor mezelf accepteren als hij er een paar uur niet is, het gaat alleen om onze dochter. Zij is waar het bij mij om draait, het is haar feestje. En op haar feestje is iedereen welkom die zij wil.
Misschien ben ik degene die manipulatief is en de hakken in het zand zet, is dat het?
Die man kan alle gelijk van de wereld hebben en moeder kan best een manipulatief serpent zijn, maar dat neemt niet weg dat de dochter heel erg van oma houdt en haar graag op haar verjaardag wil zien.
Los het conflict op, maar niet op de verjaardag zelf. Het feit dat manlief dreigt zijn dochter te vertellen dat mama liever heeft dat oma op haar verjaardag is dan dat hij komt vind ik echt beneden de maat. Zo ga je als volwassen man niet met conflicten om.
rutiel schreef op 04-07-2024 om 13:02:
Die man kan alle gelijk van de wereld hebben en moeder kan best een manipulatief serpent zijn, maar dat neemt niet weg dat de dochter heel erg van oma houdt en haar graag op haar verjaardag wil zien.
Los het conflict op, maar niet op de verjaardag zelf. Het feit dat manlief dreigt zijn dochter te vertellen dat mama liever heeft dat oma op haar verjaardag is dan dat hij komt vind ik echt beneden de maat. Zo ga je als volwassen man niet met conflicten om.
Helemaal mee eens. Maar hoe moet TO het conflict oplossen? Die lui zeggen geen woord tegen elkaar.
"Misschien ben ik degene die manipulatief is en de hakken in het zand zet, is dat het?"
Het feit dat jij zo reageert nadat iemand je hier manipulatief noemt vind ik zorgwekkend. Als je zo snel aan je zelf gaat twijfelen is een stevige basis in je zelf ontwikkelen misschien een uitdaging voor je? Zoals ik het lees zijn je moeder en je man allebei nogal koppig en zit jij er tussen in. Wordt het niet tijd om eens streng te worden en ferm te spreken tegen de partijen dat zij het omwille van de (klein) kinderen zodanig bij moeten leggen dat ze in een ruimte kunnen zijn? En dan mag jij er, onder erkenning dat het voor je man niet makkelijk moet zijn geweest tien jaar terug, tussenuit.
