Verder na ontrouw - deel 8

Thanks boogschutter! Nee, ben geen schrijver. Al afgewezen voor de schoolkrant 😁.

Hebben jullie voorbeelden van goedbedoelde opmerkingen die juist triggers of lastig te verwerken zijn? Twee voorbeelden:

- mijn vrouw die herhaalt dat ze altijd van mij is blijven houden en nooit bij mij weg heeft willen gaan. Ik kan het geloven. Maar het heeft een soort averechts effect. Namelijk: hoe bestaat het dat je met een andere man zoiets doet terwijl je van me houdt en bij me wilt blijven? Ik had het misschien beter kunnen begrijpen als ze niet van mij hield en overwoog om te stoppen.
- een bericht van luldebehanger die mij op het hart drukte dat mijn vrouw altijd respectvol over mij gepraat heeft. Het roept bij mij alleen maar op: als ze dat deed en niet bij mij weg wilde, wat een immorele zak ben je dan dat je jouw eigen agenda voortzet en probeert haar los te weken?

Ik weet: allemaal emotie die bij een trigger kan opspelen. Ben niet zozeer op zoek naar gedachten hoe ik hier naar moet kijken, daar red ik me wel mee. Ben vooral benieuwd of anderen herkennen dat je juist kunt aanslaan op dingen die goedbedoeld zijn. Al is dat misschien wel precies waar de trigger zit: goede bedoelingen ontvangen waar het tegenovergestelde de ervaring is.

Ik heb dat ook, ik ervaar nu soms dingen als trigger of negatief, terwijl mijn man dat goed bedoelt of bedoelde. Zo vertelde mijn man ongevraagd (soort van trots) dat hij het altijd met condooms had gedaan. Of meermaals zeggen dat hij van mij houdt en of ik wel weet hoeveel hij van mij houdt. En dan denk ik negatief zo van maar het hield jou niet tegen. Oh en ook dit. Mijn man zei vaak ik hou van jou na het uitkomen. Maar ik ontdekte dat hij het ook tegen haar heeft gezegd. Weliswaar maar 1 of 2 keer in al die jaren. Nou ja zei hij, dat verwachtte zij als antwoord op háár liefdesbetuigingen. Betekende niks hoor. Sindsdien betekenen deze woorden niet erg veel meer voor mij. 

Jammer hè. Want zijn vreemdgaan heeft niet alleen gevolgen gehad vwb mijn beeld van het verleden (niet meer echt), maar ook naar de toekomst. Bepaalde plaatsen of hotelketens wil ik niet meer heen. Bepaalde liedjes of zijn woorden triggeren mij. Of betekenen juist niets meer voor mij terwijl dat voorheen wel zo was. 

Ik vraag mij soms af of dat ooit weg zal gaan. Of dat dit voor altijd is. Tijd zal het leren. 

Wat uit lust begon voor beiden werd voor Truus meer. Ze wilde meer. Meer tijd. Meer samen doen. Mijn man als haar man. En mijn man zegt dat hij altijd duidelijk was over haar positie en veel nee zei maar in mijn ogen ging hij er steeds meer in mee. Hij ging dingen met mij met haar combineren. Dat heeft geresulteerd in meer momenten waar zij in mijn leven kwam. Steeds meer over een aantal jaar heen. Dat neem ik hem kwalijk. Hij had haar nooit in mijn leven en dat van de kinderen mogen laten komen. Zij was niet weg te slaan dus dat maakt veel momenten met haar.  Dat maakt vele triggers extra kan ik jullie vertellen. Oh ja hotel met vogel, kent hij ook goed. Maar ze vonden dat te duur worden en bezochten veel goedkopere adresjes. Die van 50 euries. En boekten in begin ook zogenaamde dag hotels, is 4 uurtjes in ochtend of middag hotelkamer boeken en doen of je vergadert. Heel sjiek. 

Oh ja, Truus vertelde wel hetzelfde. Dat mijn man duidelijk was over houden van mij. Niet mij kwijt willen raken. Ze zei 80% houdt hij van jou maar ook van mij dan 20%. 

Alysa schreef op 22-12-2023 om 08:07:

Ik heb dat ook, ik ervaar nu soms dingen als trigger of negatief, terwijl mijn man dat goed bedoelt of bedoelde. Zo vertelde mijn man ongevraagd (soort van trots) dat hij het altijd met condooms had gedaan. Of meermaals zeggen dat hij van mij houdt en of ik wel weet hoeveel hij van mij houdt. En dan denk ik negatief zo van maar het hield jou niet tegen. Oh en ook dit. Mijn man zei vaak ik hou van jou na het uitkomen. Maar ik ontdekte dat hij het ook tegen haar heeft gezegd. Weliswaar maar 1 of 2 keer in al die jaren. Nou ja zei hij, dat verwachtte zij als antwoord op háár liefdesbetuigingen. Betekende niks hoor. Sindsdien betekenen deze woorden niet erg veel meer voor mij.

Jammer hè. Want zijn vreemdgaan heeft niet alleen gevolgen gehad vwb mijn beeld van het verleden (niet meer echt), maar ook naar de toekomst. Bepaalde plaatsen of hotelketens wil ik niet meer heen. Bepaalde liedjes of zijn woorden triggeren mij. Of betekenen juist niets meer voor mij terwijl dat voorheen wel zo was.

Ik vraag mij soms af of dat ooit weg zal gaan. Of dat dit voor altijd is. Tijd zal het leren.

Ik denk dat eigenlijk vrijwel alles wel een trigger is. Bijvoorbeeld als iemand zegt van ik wil(de) je echt niet kwijt. Waarom deed je het dan? Je weet dan dat je alles op het spel zet. Of als iemand zegt er spijt van te hebben. Waar heb je dan spijt van? Dat je het hebt gedaan of dat het uitgekomen is? Weet niet wat me bezielde. Dat gaat misschien op als het eenmalig was en je stomdronken was, maar niet als je een affaire hebt gehad van enkele weken of langer. 

En ga zo maar door.

Panama, dat waren voor mij dingen die in het begin speelden. Vooral vanuit onbegrip en boosheid. Waar ik nog wel emotie bij heb als ik er bewust aan denk. Maar dat popt niet meer op. Dat zegt hij niet meer. Wat ik nu wel zeker weet is dat berouw echt (pas) na de zonde komt. Nou ja eigenlijk pas als ze hun ware liefde kwijtraken na uitkomen van vg.  

Maar daar heb ik geen triggers meer van. Wel de ik hou van je, uitgesproken op momenten die langskomen. In bed. Met oud en nieuw zeker weer. 

Wat is jouw meest pittige trigger hedendaags? 

Thanks voor de bijdragen. Het bezorgde me op een manier een glimlach. Soort van trots vertellen dat je het wel steeds met een condoom hebt gedaan 😁. Kan helemaal voelen wat je zegt. We kunnen samen een hele leuke bloemlezing maken van deze opmerkingen. Bepaalde woorden, plekken, muziek etc kan ik denk ik nooit meer horen/zien zonder bijgedachte. Slaat me niet uit het lood, maar het bepaalt weer even bij wat er is geweest.

Denk het ook Panama. Elke uitleg, maar elke goedbedoelde opmerking, elke andere opmerking, het kan zomaar een trigger zijn. Wat ik mij inmiddels realiseer: ik probeer nog steeds met mijn hoofd te begrijpen wat niet met het hoofd te begrijpen is. Dat is wat ik ook lees en hoor: er zijn geen rationele of logische overwegingen om vreemd te gaan. Maar toch gebeurt het. 

Ik bracht het punt in omdat ik merk: vreemdgaan is niet logisch en te beredeneren. In veel verhalen lees je dat ook terug vanuit de vreemdganger: waarom heb ik het gedaan? Maar dat weten voorkomt helaas niet de triggers en triggers zijn evenmin in het hoofd op te lossen (is mijn ervaring). Merry Christmas allen! Kan ook een periode van extra triggers zijn 😁.

GekkeHenkie100 schreef op 22-12-2023 om 14:22:

Thanks voor de bijdragen. Het bezorgde me op een manier een glimlach. Soort van trots vertellen dat je het wel steeds met een condoom hebt gedaan 😁. Kan helemaal voelen wat je zegt. We kunnen samen een hele leuke bloemlezing maken van deze opmerkingen. Bepaalde woorden, plekken, muziek etc kan ik denk ik nooit meer horen/zien zonder bijgedachte. Slaat me niet uit het lood, maar het bepaalt weer even bij wat er is geweest.

Denk het ook Panama. Elke uitleg, maar elke goedbedoelde opmerking, elke andere opmerking, het kan zomaar een trigger zijn. Wat ik mij inmiddels realiseer: ik probeer nog steeds met mijn hoofd te begrijpen wat niet met het hoofd te begrijpen is. Dat is wat ik ook lees en hoor: er zijn geen rationele of logische overwegingen om vreemd te gaan. Maar toch gebeurt het.

Ik bracht het punt in omdat ik merk: vreemdgaan is niet logisch en te beredeneren. In veel verhalen lees je dat ook terug vanuit de vreemdganger: waarom heb ik het gedaan? Maar dat weten voorkomt helaas niet de triggers en triggers zijn evenmin in het hoofd op te lossen (is mijn ervaring). Merry Christmas allen! Kan ook een periode van extra triggers zijn 😁.

Inderdaad was dat een lastige tijd. Vanwege het geflikflooi in mijn keuken destijds. En het oliebollen bakken met oud en nieuw, want toen biechtte hij op verliefd te zijn op haar. Maar ik heb nu geen last meer van de emoties. Wel nog een vage verwondering: hoe kan het toch in vredesnaam dat hij dat toen deed? Wie was die man die zo iets achterbaks kon doen? Maar die verwondering heeft hij zelf ook. Precies wat je zegt, vreemdgaan is vaak niet te begrijpen, niet vanuit de bedrogen partner maar later vaak ook niet vanuit de vreemdganger zelf. Ze zitten gewoon in een hele rare, verdraaide, mistige wereld lijkt het wel. Eentje waarin dit soort dingen 'gewoon' is. Waar de bijbehorende normen en waarden ineens verdwenen zijn. En achteraf spijt. Ja, achteraf... Maar ik ben allang blij dat hij spijt heeft en niet meer weet en begrijpt wat hem toen bezielde.

Ik kan gelukkig weer oprecht genieten van zijn "Ik hou van jou". Ik kan dat ook weer op waarde schatten en ik geloof hem ook als hij dat zegt. Sterker nog, we zeggen het dagelijks wel tegen elkaar, en dan echt oprecht gemeend. Kijken elkaar daarbij recht in de ogen en houden elkaar dan stevig vast. Het is iedere dag opnieuw een mooi moment. En het initiatief komt net zo vaak van mij als van hem.

Iedereen hele mooie, warme en liefdevolle feestdagen. Met of zonder je ooit vreemdgaande partner.

GekkeHenkie100 schreef op 22-12-2023 om 14:22:

Thanks voor de bijdragen. Het bezorgde me op een manier een glimlach. Soort van trots vertellen dat je het wel steeds met een condoom hebt gedaan 😁. Kan helemaal voelen wat je zegt. We kunnen samen een hele leuke bloemlezing maken van deze opmerkingen. Bepaalde woorden, plekken, muziek etc kan ik denk ik nooit meer horen/zien zonder bijgedachte. Slaat me niet uit het lood, maar het bepaalt weer even bij wat er is geweest.

Denk het ook Panama. Elke uitleg, maar elke goedbedoelde opmerking, elke andere opmerking, het kan zomaar een trigger zijn. Wat ik mij inmiddels realiseer: ik probeer nog steeds met mijn hoofd te begrijpen wat niet met het hoofd te begrijpen is. Dat is wat ik ook lees en hoor: er zijn geen rationele of logische overwegingen om vreemd te gaan. Maar toch gebeurt het.

Ik bracht het punt in omdat ik merk: vreemdgaan is niet logisch en te beredeneren. In veel verhalen lees je dat ook terug vanuit de vreemdganger: waarom heb ik het gedaan? Maar dat weten voorkomt helaas niet de triggers en triggers zijn evenmin in het hoofd op te lossen (is mijn ervaring). Merry Christmas allen! Kan ook een periode van extra triggers zijn 😁.

Ja, inderdaad ook al die goed bedoelde opmerkingen kunnen zo triggeren.

Henkie, Alysia, Panama en Boogschutter, herken heel veel in jullie bijdragen hierboven. 

Denk ook dat veel bedriegers echt niet goed nadenken op moment dat er ze erin stappen:  de gelegenheid doet zich voor, iemand bied zich aan/ geeft veel aandacht. Ze kunnen dit niet weerstaan hebben geen duidelijke grens. Ze overzien niet wat dit als gevolg kan hebben. Als ze dit wel zouden zien, dan zouden ze het niet gedaan hebben (in meeste gevallen)

Ik heb zelf wel een hele duidelijke grens. Ik ben vlak na de ontdekking alleen op vakantie geweest en werd verleid door een erg leuke man. Voelde me daardoor heel geliefd en voelde ook wel spanning. Ik had best wat alcohol op, maar besloot toch dat ik dit niet wilde. Dat ik de situatie niet erger wilde maken door zelf ook de koffer in de duiken met een ander (al had man die wel begrepen en kunnen vergeven gezien de omstandigheden). Maar ja, ik heb dus hele duidelijke grenzen in het dagelijkse leven. (misschien kon ik ook goed mijn grens trekken omdat hij vertelde dat hij getrouwd was... ik wil dit niet een andere vrouw aandoen)

De triggers door woorden die hij ook naar haar schreef en vaak tegen mij zei, die kan ik niet meer horen zonder trigger. Wat wel steeds beter lukt (na 1,5 jaar) is niet elke keer helemaal weg te zakken. Ik doe ook veel mindfullness oefeningen, door bij een trigger met mijn gedacht volledig op mijn ademhaling te focussen. Dit helpt ook. 

Iemand vroeg paar pagina's terug ook over hechtingsproblemen (blauwgeel)

Mijn man had ook echt een vet probleem, hechtingsprobleem. Daar heeft hij heel erg aan gewerkt. Hij heeft intensieve therapie gehad. Dit kan ook door veel lezen over hoe hechting werkt en bij jezelf goed na te gaan hoe je opvoeding gegaan is. Bij mijn man was het een veilig gezin van herkomst, maar toch ging er van alles mis in de hechting. Kan bijv. doordat een ouder zelf mentale problemen had, of omdat je steeds werd vergeleken met broer of zus die alles beter kon dan jij, of omdat er geen echte oprechte aandacht was voor wie jij was en wat jij nodig had. Ik had een heel ander huisje van herkomst, terwijl we op het eerste oog uit een zelfde soort gezin komen. Je moet echt even heel goed kijken en analyseren. Daar kun je veel van leren. 

Wat bij mij nu ook een uitdaging is, nu ruim jaar verder zijn: hoe kan ik er meer afstand van nemen. Van het verleden. Ik kan er toch niets aan veranderen. Man is echt heel erg veranderd en nu de beste versie van zichzelf. Hij beseft nu ook dat hij door zijn hechtingsprobleem (vermijdende hechtingsstijl) zichzelf nooit helemaal heeft kunnen geven. In geen enkele relatie. Dat hij nu pas echt kan voelen hoeveel hij om mij geeft en hoe belangrijk ik ben voor hem. Hij zegt ook steeds: maar ik wilde jou helemaal geen pijn doen (ook een trigger voor mij 😄 ) 

Maar besef na al jullie verhalen te hebben gelezen wel: het heeft alleen zin als je beide met open mind kunt kijken en wilt werken aan je connectie. Ik heb niets verkeerd gedaan, maar ook ik kijk naar mezelf. 

Beste tip die ik mezelf zou geven is: reageer niet te impulsief. Ik had van mezelf verwacht dat ik dat wel zou doen (meteen einde oefening) maar gelukkig reageerde ik heel anders. En gaf het wel tijd.

GekkeHenkie100 schreef op 22-12-2023 om 14:22:

Thanks voor de bijdragen. Het bezorgde me op een manier een glimlach. Soort van trots vertellen dat je het wel steeds met een condoom hebt gedaan 😁. Kan helemaal voelen wat je zegt. We kunnen samen een hele leuke bloemlezing maken van deze opmerkingen. Bepaalde woorden, plekken, muziek etc kan ik denk ik nooit meer horen/zien zonder bijgedachte. Slaat me niet uit het lood, maar het bepaalt weer even bij wat er is geweest.

Denk het ook Panama. Elke uitleg, maar elke goedbedoelde opmerking, elke andere opmerking, het kan zomaar een trigger zijn. Wat ik mij inmiddels realiseer: ik probeer nog steeds met mijn hoofd te begrijpen wat niet met het hoofd te begrijpen is. Dat is wat ik ook lees en hoor: er zijn geen rationele of logische overwegingen om vreemd te gaan. Maar toch gebeurt het.

Ik bracht het punt in omdat ik merk: vreemdgaan is niet logisch en te beredeneren. In veel verhalen lees je dat ook terug vanuit de vreemdganger: waarom heb ik het gedaan? Maar dat weten voorkomt helaas niet de triggers en triggers zijn evenmin in het hoofd op te lossen (is mijn ervaring). Merry Christmas allen! Kan ook een periode van extra triggers zijn 😁.

Wat kan je sommige (veel) dingen toch goed omschrijven. Ik vind 't lastig om te stoppen met proberen te begrijpen - ik ben gescheiden - zijn leven gaat gewoon door met z'n nwe vrouw en dat van mij ligt overhoop. Dat huwelijk van 30 jaar voelt soms zo enorm als verloren tijd. 

elledoris schreef op 22-12-2023 om 19:28:

[..]

Wat kan je sommige (veel) dingen toch goed omschrijven. Ik vind 't lastig om te stoppen met proberen te begrijpen - ik ben gescheiden - zijn leven gaat gewoon door met z'n nwe vrouw en dat van mij ligt overhoop. Dat huwelijk van 30 jaar voelt soms zo enorm als verloren tijd.

Waarom probeer je het niet op een andere wijze te zien? Jullie hebben mooie jaren gehad waar je positief op terug kunt kijken. Dat jullie nu uit elkaar zijn maakt jou of jullie huwelijk niet mislukt. Zie het als een (grotendeels) fijne tijd die nu is afgesloten en plaats maakt voor een nieuw hoofdstuk in je leven. 

Richt je in het nieuwe jaar op jezelf en het op orde krijgen van je leven. En niet langer op je ex en zijn leven. Hij is doorgegaan en het enige dat jij kunt doen is dat voorbeeld volgen. Niemand anders kan dat voor je doen (hoewel er hopelijk fijne mensen zijn om je te helpen). 

Wat betreft houden van. Je kunt van meerdere mensen tegelijk houden. Dat doe je ook van je kinderen. Dus waarom zou dat niet kunnen bij partners? En zoals ik hier ooit las. Bij een langere verhouding is echt geen sprake meer van uitsluitend seks. Dan heb je ook gesprekken, onderneemt dingen samen en deel je zoveel meer en heeft iemand gewoon een parallelle relatie naast die met jou. Die gevoelens ontkennen of bagatelliseren is jezelf voor de gek houden. Natuurlijk komen daar gevoelens bij kijken. Dus dat mensen in zo'n situatie van elkaar gaan houden is niet vreemd. Het betekent niet dat hij niet meer of minder van jou of zijn gezin zou houden. Er komt (net als bij een kind) gewoon extra liefde bij voor een bepaalde persoon. 

Izza schreef op 22-12-2023 om 20:17:

[..]

Waarom probeer je het niet op een andere wijze te zien? Jullie hebben mooie jaren gehad waar je positief op terug kunt kijken. Dat jullie nu uit elkaar zijn maakt jou of jullie huwelijk niet mislukt. Zie het als een (grotendeels) fijne tijd die nu is afgesloten en plaats maakt voor een nieuw hoofdstuk in je leven.

Richt je in het nieuwe jaar op jezelf en het op orde krijgen van je leven. En niet langer op je ex en zijn leven. Hij is doorgegaan en het enige dat jij kunt doen is dat voorbeeld volgen. Niemand anders kan dat voor je doen (hoewel er hopelijk fijne mensen zijn om je te helpen).

Mooie jaren gehad? Met een man waar ik heel veel energie in heb gestoken maar die me vooral aan het lijntje bleek te houden? Wat is daar positief aan? 

hoi, ik ben nieuw op dit forum. Mijn man heeft ongeveer 3 maanden geleden opgebiecht dat hij vreemd ging met iemand die heel dicht bij ons stond. Ik had al langer het gevoel dat er iets niet goed zat...mijn man zat door allerlei omstandigheden al een jaar in een burnout. Lang verhaal. 

Enfin, hij heeft heel veel spijt en we hebben echt iets om voor te vechten; al jaren samen, gezin met kinderen, een goed leven. 

Ik wil het wel zien als een domme misstap, een soort shock therapie om uit de burnout te komen en weer voor ons te kiezen.  Kortom: vergeven. Sindsdien zijn we weer liever, is het contact gegroeid en de intimiteit terug. 

Maar het lijkt alsof hij er al overheen is terwijl ik er nog dagelijks mee bezig ben. Huilbuien, nachtmerries enz. Ik probeer dit voor mezelf te houden en ga dan maar een eind wandelen omdat ik hem niet ook nog meer schuld aan wil praten. Ben ergens al lang al blij dat hij weer een beetje is zoals ik hem kende voor de burnout...

Mijn vraag aan jullie: wat moet ik met mijn dubbele gevoelens?ik lees hier dat mensen jaren later nog steeds last hebben...Ik durf er met niemand over te praten; ik zit ook niet op het negatieve oordeel van familie of vrienden te wachten, laat staan dat het via via bij mijn kids terecht komt. Het voelt alsof ik mezelf speel tegenover de hele wereld, een mooie rol in het toneelstuk van het perfecte huwelijk. Ik weet niet wat ik moet ?

Izza schreef op 22-12-2023 om 20:24:

Wat betreft houden van. Je kunt van meerdere mensen tegelijk houden. Dat doe je ook van je kinderen. Dus waarom zou dat niet kunnen bij partners? En zoals ik hier ooit las. Bij een langere verhouding is echt geen sprake meer van uitsluitend seks. Dan heb je ook gesprekken, onderneemt dingen samen en deel je zoveel meer en heeft iemand gewoon een parallelle relatie naast die met jou. Die gevoelens ontkennen of bagatelliseren is jezelf voor de gek houden. Natuurlijk komen daar gevoelens bij kijken. Dus dat mensen in zo'n situatie van elkaar gaan houden is niet vreemd. Het betekent niet dat hij niet meer of minder van jou of zijn gezin zou houden. Er komt (net als bij een kind) gewoon extra liefde bij voor een bepaalde persoon.

Het zou zomaar kunnen dat je gelijk hebt Izza. Maar als ik de verhalen duidt van de mensen die aan het posten waren gaat het om situaties waar dit niet het geval was. Ik lees verhalen van vreemdgangers die van zichzelf vervreemd zijn, die zouden willen dat ze het niet hadden gedaan. Als iemand een partner had die verscheurd is tussen 2 of meer liefdes dan zie ik de waarde van jouw bijdrage. Maar hier snap ik niet wat je beoogt. Blijf het gerust roepen, maar voor mij onderbreekt het een uitwisseling.