Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
GekkeHenkie100 schreef op 10-10-2023 om 16:57:
Voor mij is het heel helpend geweest dat er online ruimte was voor iets waar in het fysieke leven (bij mij) zo weinig ruimte voor was. Ik heb heel veel gehad aan:
- mensen die (kwetsbaar) over hun ervaring vertelden, daar voelde ik iets van verbondenheid in
- mensen die vertelden over hun weg en lessen, hier kon ik uit filteren wat mij hielp
- begripvolle en steunende reacties, omdat ik daar iets van erkenning voelde die in het echte leven niet kon (even de boosheid lucht geven)
- vragen die mensen stelden waardoor verschillende perspectieven plek kregen (hoe kijk je naar Truus, hoe kijk je naar je partner, hoe kijk je naar je eigen rol)
Ik heb geen zak gehad aan reacties om:
- gelijk te halen
- eigen pijn te projecteren
- erop te wijzen dat mensen verkeerde keuzes maken
- off topic onderwerpen als ‘niet iedereen is van de monogamie’
Voor mij zit het verschil tussen een prettige en onprettige bijdrage niet zozeer in wat iemand zegt/ vindt, maar hoe je iets formuleert (en misschien ook met welke intentie).
Een mooi moment om even te zeggen: bedankt voor al jullie fijne, mooie, grappige bijdragen!
Henk, ik ben het helemaal met je eens en zie dit ook als de gelegenheid om mensen te bedanken voor hun reacties waar ik ook uit kon filteren, daar het mij ook ontbrak aan fysieke klankborden.
Flanagan
Titiv schreef op 10-10-2023 om 16:42:
izza de manier hoe je weer af komt met mensen die gelukkig zijn met hun bedrieger..... serieus? Vind jij dat zelf niet verbitterd klinken?
Mensen noemen zichzelf op dit en andere draadjes toch ook "bedrogene" of "bedrogen partner"? Dit is gewoon de tegenhanger daarvan. En je bent toch ook bedrogen? Ik noem dingen bij de naam en zoals ze zijn. Wil niet zeggen dat iedereen altijd een bedrieger zal zijn. Maar zekerheden heb je nooit in het leven.
En dit is voor mij een afgesloten hoofdstuk in mijn leven. Ik heb er (anders dan dat ik hier veel lees) geen last meer van. Niet verbitterd maar juist erg gelukkig.
Ik vind het erg fijn om hier ervaringen te lezen hoe bedrog te verwerken is , dit gaat op veel verschillende manieren kom ik achter .
Iedereen wil hier zijn verhaal delen wat al erg dapper is vind ik.
Hopelijk lukt mij dat in de toekomst ook.
Maar vind het jammer om hier discussie te lezen onderling . Ik denk dat iedereen hier reageert met de beste bedoelingen omdat we allemaal zwaar beschadigd zijn en we dit niemand gunnen toch ?
Ik loop zelf erg tegen het probleem aan dat ik me erg klote blijf voelen en een op gejaagd gevoel blijf houden . Herkent iemand dit ?
We krijgen beide hulp omdat we beide erg bespeeld zijn en tegen elkaar opgezet zijn waar we beide erg last van hebben. ( meer vertel ik liever niet hier maar kan via een privé bericht)
Flanagan schreef op 10-10-2023 om 17:50:
[..]
Ik schreef of bedoelde niet "wat zeur je nou, je man is niet eens vreemdgegaan". Dat vind ik namelijk helemaal niet. Ik schreef dat ontrouw in veel varianten kan voorkomen en haalde daarvoor meerdere voorbeelden aan. Jammer dat je die nuance niet ziet.
Voorzichtig met details van een andere forummer omgaan is een beetje een gek argument als diezelfde details gewoon op een openbaar forum, in hetzelfde draadje te lezen zijn, vind je ook niet? Ik heb hier meermaals over mijn eigen situatie geschreven, dat mag je van mij in dit draadje dan ook gewoon herhalen.
RoodVruchtje schreef op 10-10-2023 om 16:19:
[..]
Kom op, ik lees nu voor de 2e keer dat men valt over het woord ‘meehuilen’, maar het is echt toch gewoon een vaak gebruikte omschrijving/uitdrukking hoor. Was je er ook zo over gevallen als men het woord ‘meepraters’ had gebruikt? Gaan we hier nu ook al vallen over een zeer vaak gebruikte algemene uitdrukking?
Meehuilen of meepraten is een uitdrukking die men gebruikt voor mensen die zelf niet nadenken of zelf geen bewuste beslissingen nemen en zijn dus negatief gekleurde termen. Misschien niet zo bedoeld, maar geen al te goede woordkeuze.
"En gelukkig maar want die laat zien dat je ook gelukkig (en in sommige gevallen nog gelukkiger) kunt worden als je voor jezelf kiest ipv voor een bedrieger. Daarnaast zijn er genoeg verhalen van mensen die weer gelukkig zijn met hun bedrieger."
Kijk, en toen kwam de aap uit de mouw.
Een oordeel waar ik in het dagelijks leven constant mee geconfronteerd werd door omstanders en daar had ik nou werkelijk waar niks aan. De veroordeling spat er vanaf. Ik vraag me oprecht af waarom je mee schrijft... waar jou behoefte ligt om mensen dit steeds te blijven zeggen?
De reden dat ik mee schreef was om mijn verdriet te delen met andere omdat ik niet wist wat er gebeurde en ik advies kwam vragen, maar ook pijnlijke momenten mee maakte waarop ik door kreeg dat ik niet goed voor mezelf zorgde en ik hiermee aan de slag kon omdat forumleden mij daarop wezen.
De tips, de handvaten waren echt heel waardevol. Mijn leven heeft het echt veranderd en ik heb hier meer geleerd omdat ik er over kon praten met mede forumleden, het uiten van mijn gevoelens en emoties aan hun omdat ik daar mijn hele leven aan voorbij was gegaan en mezelf maar voor lief nam.
De steun die ik toen voelde was toen dagelijks merkbaar.
En daarom schrijf ik nog steeds mee, zodat andere hier hopelijk ook mee geholpen zijn.
Kim, dat opgejaagde gevoel herken ik heel goed. Bij mij kwam het voort vanuit boosheid omdat ik alles opkropte. Zou het vanuit daar kunnen komen?
Ik probeer mee te denken 
1980kim schreef op 10-10-2023 om 19:47:
Ik vind het erg fijn om hier ervaringen te lezen hoe bedrog te verwerken is , dit gaat op veel verschillende manieren kom ik achter .
Iedereen wil hier zijn verhaal delen wat al erg dapper is vind ik.
Hopelijk lukt mij dat in de toekomst ook.
Maar vind het jammer om hier discussie te lezen onderling . Ik denk dat iedereen hier reageert met de beste bedoelingen omdat we allemaal zwaar beschadigd zijn en we dit niemand gunnen toch ?
Ik loop zelf erg tegen het probleem aan dat ik me erg klote blijf voelen en een op gejaagd gevoel blijf houden . Herkent iemand dit ?
We krijgen beide hulp omdat we beide erg bespeeld zijn en tegen elkaar opgezet zijn waar we beide erg last van hebben. ( meer vertel ik liever niet hier maar kan via een privé bericht)
Kim, goed dat jullie hulp ingezet hebben. En ja, ook deze gevoelens speelden bij mij. Ik vond het leven niet veel glans meer hebben. Voelde mij soms zo intens rot en verdrietig. Verzonk er soms in. Een opgejaagd gevoel had ik soms ook. Ik leerde om te beseffen dat de emotie maar kort duurde, maar dat mijn gedachtes mij verder meenamen. Mijn tip: zoek direct afleiding. Ga wandelen of huppelen of puzzelen. Je zal zien dat je dan snel aan niets denkt. Of in ieder geval iets anders.
Stopzetten van je gedachtes helpt echt.
Xxx
Mooie spreuk van de dag die ik graag deel:
Het leven wat je voor je hebt is veel belangrijker dan het leven wat achter je ligt. Maak er vandaag een prachtige dag van. Leef.
hoi dames, vind het echt jammer dat het een soort discussie forum geworden is. In de tijd dat ik hier met mijn verhaal kwam was ik op zoek naar mensen welke doorgegaan zijn met hun relatie ondanks ontrouw. Ik heb toen veel steun en begrip gekregen. Ik wilde graag succes verhalen lezen van stellen welke hier door heen gekomen zijn. De laatste tijd lijkt het meer een wie heeft er gelijk show... misschien is het handig hiermee te stoppen en elkaar weer gewoon te helpen? Als ik nu het forum open heb ik niet eens zin alle berichten te lezen door het gekibbel!
ToSweet1989 schreef op 12-10-2023 om 15:03:
hoi dames, vind het echt jammer dat het een soort discussie forum geworden is. In de tijd dat ik hier met mijn verhaal kwam was ik op zoek naar mensen welke doorgegaan zijn met hun relatie ondanks ontrouw. Ik heb toen veel steun en begrip gekregen. Ik wilde graag succes verhalen lezen van stellen welke hier door heen gekomen zijn. De laatste tijd lijkt het meer een wie heeft er gelijk show... misschien is het handig hiermee te stoppen en elkaar weer gewoon te helpen? Als ik nu het forum open heb ik niet eens zin alle berichten te lezen door het gekibbel!
tja het is een draadje voor mensen die overspel hebben meegemaakt. Niet per se voor mensen die doorgaan na ontrouw. Op een forum verschillen mensen van mening en discussiëren daarover. Dat kan je niet vermijden, tenzij je bijvoorbeeld een gesloten facebook groep aanmaakt.
ToSweet...helemaal met je eens. Op een gegeven moment is alles wel gezegd geloof ik en dan wordt het een beetje welles nietes..
Ik heb een vraag aan iedereen...ik heb het vooral moeilijk als we naar bed gaan, dan maken mijn hersens ineens overuren. Dat begint al als we tanden staan te poetsen. Ik wil dan geen vragen gaan stellen want ik denk dat ik sowieso alles al heb gevraagd maar man merkt dan wel heel goed dat ik het moeilijk heb. Het gevolg is dat we dan tot één of twee uur liggen te praten en als je dan de volgende dag moet werken dan breekt dat op een gegeven moment wel op. Ik heb al vanalles geprobeerd, tellen, liedje zingen in mijn hoofd, ergens anders over beginnen, hij eerst naar bed, ik eerst naar bed.... maar niks helpt echt.
Herkend iemand dit en wat hebben jullie daaraan gedaan? Alle tips zijn welkom😊
@mri snap je punt maar ik gaf ook aan waarom ik me.hier aangemeld had. Dit was een forum waar het 3.5 jaar geleden ging over er samen uitkomen na bedrog... forums over wel of niet samen doorgaan of hoe werkt een scheiding zijn er al genoeg... en volgens mij is nu aan de meeste mensen te merken ( ook mensen die hier nu niet meer komen ) dat we de discussies beetje zat zijn en elkaar gewoon willen helpen
@boogschutter ja heel herkenbaar zelfs zo erg gehad dat we beiden echt slaaptekort kregen en besloten hebben ermee te stoppen ( het praten in bed ) probeer anders een avond in de week hiervoor te reserveren... desnoods schrijf je je vragen op maar ga het niet meet op de momenten in bed bespreken...
ToSweet1989 schreef op 12-10-2023 om 15:35:
@mri snap je punt maar ik gaf ook aan waarom ik me.hier aangemeld had. Dit was een forum waar het 3.5 jaar geleden ging over er samen uitkomen na bedrog... forums over wel of niet samen doorgaan of hoe werkt een scheiding zijn er al genoeg... en volgens mij is nu aan de meeste mensen te merken ( ook mensen die hier nu niet meer komen ) dat we de discussies beetje zat zijn en elkaar gewoon willen helpen
@boogschutter ja heel herkenbaar zelfs zo erg gehad dat we beiden echt slaaptekort kregen en besloten hebben ermee te stoppen ( het praten in bed ) probeer anders een avond in de week hiervoor te reserveren... desnoods schrijf je je vragen op maar ga het niet meet op de momenten in bed bespreken...
Nee, dat was het niet. Het is begonnen, jaren geleden met: verder na ontrouw. Dit is deel "zoveel" . Verder na ontrouw kan op veel manieren, waaronder doorgaan, (tijdelijke) scheiding. Daarom is de discussie zo breed geworden.
Ben het wel met je eens dat het een grammofoonplaat geworden is op iedereen die niet "ruimdenkend/flowerpower" is, maar dat is dan maar zo. Gewoon zelf blijven inbrengen en halen wat je wilt en nodig hebt.
ToSweet1989 schreef op 12-10-2023 om 15:35:
@mri snap je punt maar ik gaf ook aan waarom ik me.hier aangemeld had. Dit was een forum waar het 3.5 jaar geleden ging over er samen uitkomen na bedrog... forums over wel of niet samen doorgaan of hoe werkt een scheiding zijn er al genoeg... en volgens mij is nu aan de meeste mensen te merken ( ook mensen die hier nu niet meer komen ) dat we de discussies beetje zat zijn en elkaar gewoon willen helpen
Nee hoor, ik praat al zeker vijf jaar mee in dit draadje en ben al zeven jaar alleen. Er zijn overigens nergens forums waar je kan praten over als je een relatie wel moet verbreken met iemand maar nog steeds van iemand houdt... Ik vind dat ik ook het recht heb om mijn verhaal te doen. Ik heb jarenlang geprobeerd mijn relatie te redden ten koste van mijzelf. Ik zie hier mensen die dit 'werken aan de relatie'doen en waarbij dit heel mooi lukt, met alle moeilijkheden die het ook meebrengt (Miss, Pennestreek) maar ik kan ook wel eens diepe compassie voelen voor mensen die tegen alle rode vlaggen in maar blijven volhouden in een toxische dynamiek. Zoals ik deed. En het lijkt mij dat daar best af en toe een suggestie naar toe mag. Niet om iemand af te kraken maar uit empathie, omdat je het zelf hebt ervaren hoeveel jaren van je leven dat kost en hoeveel pijn en verdriet het deed en nog steeds doet. Omdat je dat een ander niet gunt.
Ik proef een tendens van mensen die zich alleen maar positief bekrachtigd willen voelen. Dat kan je wensen maar a. dan kan het zijn dat je jezelf voor de gek aan het houden bent (zoals ik deed) en b. door het willen buitensluiten van vraagtekens bij een bepaalde dynamiek kan je makkelijk in een tunnelvisie belanden en dan nog c. het hoort niet de functie van een forum. Op een zusterforum was ook een draadje van minnaressen. Daar kwamen ook mensen commentaar geven (ik o.a.) van 'waar ben je nu eigenlijk mee bezig?"
Natuurlijk moet iedereen haar keuze bepalen. Maar alleen maar zeggen 'aw wat erg, ja dat heb ik ook, maar ga door hoor meid' lijkt hulp, maar hoeft dat niet altijd per se te zijn.
