Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Nina, misschien denk je, maar soms wil hij me wel. En dat kan. Het zou duidelijker zijn als hij je helemaal niet en helemaal nooit meer wil. Maar dan helpt het om te bedenken dat je te maken hebt met iemand die jou tegelijk wel en niet wil. En dan moet je voor jezelf bedenken of je zo iemand zelf nog wel wil. En dat heb je denk ik ook al wel gedaan. Maar omdat je situatie zo verwarrend is is het belangrijk om voor jezelf goed te benoemen wat het probleem precies is.
Haaika schreef op 15-07-2024 om 12:04:
Nina, helemaal eens met Izza hierboven.
Ook al zou hij wel de relatie in stand willen houden, hoe zie jij dat dan voor je met deze man, zonder enig zelfreflectie en empathie. Hij verwijt jou wat hij zelf meermaals heeft gedaan, gekker moet het niet worden toch?
Jij hebt zo weinig te vertellen en voegt je helemaal naar hem, hoezo zou hij jou niet gewoon weer besodemieteren en weer vreemd gaan, als jullie weer bij elkaar zijn?
Deze man klinkt als een zeer onbetrouwbaar en onprettig persoon en het feit dat ie te pas en te onpas dronken en stoned is, is ook niet bepaald goed en veilig voor jullie kinderen.
Wat vind je daar zelf van? Laat jij je kinderen met een gerust hart bij hem achter?
Als ik het heb over zijn contacten, noemt hij dit " dingen die nooit echt wat zijn geweest" en dat mijn ik een veel grotere fout heb gemaakt dan hij
Nina, kan het zo zijn dat jij het gebruik van zijn drugs tolereert, omdat hij dan ‘meer open en liever’ is voor/tegen jou? Dat dit er in de loop der jaren soort van ingeslopen is en jij er daarom geen probleem van maakt?
Jouw man heeft professionele hulp nodig, op vele vlakken, maar vlgs mij ontbreekt het hem volledig aan enige zelfreflectie. In zijn ogen ligt alles aan jou, maar besef je ook dat zelfs relatietherapie jullie problemen niet gaan oplossen als hij niet bereidt is daarnaast óók aan zichzelf te gaan werken?
Wat mijn voorgangers ook al schreven, het intiem zijn is niet goed voor jou, al begrijp ik jouw ‘(wan)hoop’ ook. Hoe kunnen jullie nu denken dat het voor verbinding gaat zorgen? Nadien geeft hij steeds aan niet meer van je te houden, dat jij alles hebt verpest, hij klaar is met de relatie etc. Hij is weer even zn kwakkie (sorry) kwijt, maar het heeft niets met enige liefde te maken, laat staan dat er enige verbinding kan ontstaan.
Ik zou, als ik jou was, professionele hulp voor mezelf zoeken. Is er een POH (praktijkondersteuner) werkzaam bij je huisarts?
RoodVruchtje schreef op 15-07-2024 om 13:56:
Nina, kan het zo zijn dat jij het gebruik van zijn drugs tolereert, omdat hij dan ‘meer open en liever’ is voor/tegen jou? Dat dit er in de loop der jaren soort van ingeslopen is en jij er daarom geen probleem van maakt?
Jouw man heeft professionele hulp nodig, op vele vlakken, maar vlgs mij ontbreekt het hem volledig aan enige zelfreflectie. In zijn ogen ligt alles aan jou, maar besef je ook dat zelfs relatietherapie jullie problemen niet gaan oplossen als hij niet bereidt is daarnaast óók aan zichzelf te gaan werken?
Wat mijn voorgangers ook al schreven, het intiem zijn is niet goed voor jou, al begrijp ik jouw ‘(wan)hoop’ ook. Hoe kunnen jullie nu denken dat het voor verbinding gaat zorgen? Nadien geeft hij steeds aan niet meer van je te houden, dat jij alles hebt verpest, hij klaar is met de relatie etc. Hij is weer even zn kwakkie (sorry) kwijt, maar het heeft niets met enige liefde te maken, laat staan dat er enige verbinding kan ontstaan.
Ik zou, als ik jou was, professionele hulp voor mezelf zoeken. Is er een POH (praktijkondersteuner) werkzaam bij je huisarts?
Ja, dat besef ik steeds meer. Dat er al langer veel meer niet goed zat. Ik heb vaak aangegeven dat ik het blowen iedere avond te veel vond. Maar dat wuifde hij dan weg en zei dat hij er wel weer mee ging minderen.
ik wil ook niet terug naar hoe het was. Ik zit inderdaad ook te kijken naar hulp voor mezelf. Om mijn zelfvertrouwen op dat gebied weer omhoog te krijgen.
Maargoed, ik ga ook alle kanten op qua emoties. Ene moment denk ik: zoek het uit, andere moment wil ik weer alle moeite doen. Dat heeft ook tijd nodig. Ellende is het.
Nina0011 schreef op 15-07-2024 om 14:11:
[..]
Ja, dat besef ik steeds meer. Dat er al langer veel meer niet goed zat. Ik heb vaak aangegeven dat ik het blowen iedere avond te veel vond. Maar dat wuifde hij dan weg en zei dat hij er wel weer mee ging minderen.
ik wil ook niet terug naar hoe het was. Ik zit inderdaad ook te kijken naar hulp voor mezelf. Om mijn zelfvertrouwen op dat gebied weer omhoog te krijgen.
Maargoed, ik ga ook alle kanten op qua emoties. Ene moment denk ik: zoek het uit, andere moment wil ik weer alle moeite doen. Dat heeft ook tijd nodig. Ellende is het.
Lieve Nina, dat is heel logisch en volkomen normaal. Je wereld staat letterlijk op zijn kop. Maar... soms moet je met je verstand een keuze maken. En je gevoel de tijd geven om daar achteraan te hobbelen. Jij moet voor jezelf en voor je kinderen besluiten dat dit een ongezonde situatie is, en dat daar een eind aan moet komen.
Jouw man is destructief bezig. Voor hemzelf, voor jou en voor jullie kinderen. Iemand die blowt en drinkt is hoe dan ook GEEN goede vader en geen relatiemateriaal. Los van wie er nu het foutst is geweest. Misschien is hij zelf ook (nog) niet zeker van zijn zaak, dat kan best en hij zou de eerste niet zijn (weet ik alles van), maar hij manipuleert je. Hij trekt je aan en stoot je af. En ook dat zou nog niet eens zo heel erg zijn, maar hij wil alleen maar met je naar bed als hij gebruikt heeft. Niet omdat hij nou nog zoveel van je houdt of aan de relatie wil werken. Door drank en drugs vallen remmingen weg, en komen primitieve behoeften meer naar boven. Oftewel, lust. Ik ben bang dat RoodVruchtje gelijk heeft en dat hij alleen maar toenadering zoekt als hij hoge nood heeft. Ga daar niet meer in mee! Besluit dat het over is, en wees de wijste. Zet je verdriet zoveel mogelijk om in woede, niet omdat je nou per se erg boos op hem moet zijn, maar omdat woede ervoor zorgt dat je in de actiestand komt. Ga dingen regelen. Verdiep je in een scheiding en pluis uit hoe jij er financieel voor staat en hoe jij de scheiding en jullie leven daarna eruit wil laten zien. Zet dat op papier, dan heb je een mooie basis voor als jullie inderdaad de scheiding gaan regelen.
Het is heel triest allemaal en het is vooral heel naar dat jij nou ook nog eens de knoop door moet hakken, maar dat lijkt me echt noodzakelijk. En dat wil wat zeggen hoor, ik ben hier eigenlijk altijd degene die roept dat scheiden altijd nog kan. Maar in dit geval zeg ik echt: maak je los van hem. Een verslaafde is echt slecht nieuws voor zijn omgeving. En hij vertoont geen zelfinzicht. Legt voortdurende de schuld bij een ander. Je gaat nooit voor elkaar krijgen dat hij clean wordt. Dus beperk het verlies en ga aan de slag.
Sterkte.
Nina0011 schreef op 15-07-2024 om 13:47:
[..]
Als ik het heb over zijn contacten, noemt hij dit " dingen die nooit echt wat zijn geweest" en dat mijn ik een veel grotere fout heb gemaakt dan hij
Natuurlijk zegt hij dit. De schuld bij jou neerleggen is makkelijker. Kijken naar je eigen gedrag en fouten vraagt zelfinzicht. En dat ontbreekt op dit moment volledig.
Net als motivatie om te stoppen met gebruiken. Hij is een verslaafde en afkicken kan niet voor een ander. Dat moet je vanuit eigen motivatie doen. En op dit moment dient die verdoving een doel dus blijft hij gebruiken.
Verder Volledig eens met pen. Neem zelf een beslissing en werk aan jezelf en je eigen leven. Jij loopt hier schade door op. En daarmee jouw kinderen ook. Verdienen die geen sterke en gezonde moeder? En uit deze situatie gehaald te worden. Wees daarin ook voor hen een voorbeeld (van een gezonde relatie en hoe om te gaan met anderen en verslavingen).
Natuurlijk is het heel (emotioneel) onvolwassen zoals hij met deze situatie omgaat. Maar het laat ook zien dat hij niet geleerd heeft om het anders te doen. Dat hij veel verdriet, pijn, angst heeft. Misschien is het vrijen juist wel een manier om zich dan heel even veilig en geborgen te voelen. Even tegen het denken in voelen dat het goed is.
Maar ook dan: het is destructief. Het maakt de situatie moeilijker in plaats van beter. En daarom is begrenzen vanuit jou inderdaad heel erg hard nodig. Allereerst voor jouzelf. Maar het is ook de manier waarop jij hem kunt helpen. Hij heeft nu de keuze: ga ik destructief of constructief dit proces aan? Ga ik als slachtoffer door het leven of ga ik de pijn aankijken? Kijkt hij naar jou of is hij bereid om naast jou ook naar zichzelf te kijken. Jij kunt dat niet voor hem doen. Hij wel, maar waarschijnlijk wel met hulp.
Je geeft zelf al aan dat zijn pijn over jouw affaire begrijpelijk is. En dat is ook zo. Maar wat hij heeft gedaan is voor jou heel pijnlijk (er niet voor je zijn, minimaal tot twee keer toe grenzen overschrijden, hoe hij nu met je omgaat). Wat nu gebeurt: de pijn wordt gewogen. Alsof het een erger is dan het ander. Hij mag voelen, vertellen en verwerken wat zijn pijn is. En jij wat jouw pijn is. Dat moet naast elkaar komen te staan. Maar niet op hetzelfde moment. Als het over zijn pijn gaat moet het daar even over gaan. Maar op een ander moment moet het ook over jouw pijn kunnen gaan.
