Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
zoals ik al eerder zei ik snap dat alle kanten benoemd mogen worden maar jullie zijn het toch met me eens dat het alleen nog maar erover gaat waar dit forum voor staat.... boodschap is duidelijk iedereen mag inbrengen wat hij/ zij vind maar kunnen we gewoon weer gezellig babbelen hier ipv hele verhalen over het hoe en wat van dit forum? En inderdaad MRI tuurlijk snap ik ook dat je jouw kant wil laten zien alleen als ik uit mijn eigen standpunt van toen kijk was ik op zoek naar succesverhalen ivp scheidingsverhalen en max88 misschien omschreef ik dat net verkeerd maar 3.5 jaar geleden kreeg ik hier heel veel steun in en daarmee bedoelde ik dat het voor mij toen een forum was waar ik steun kon vinden in doorgaan met met man ipv alle verhalen aanhoren want om me heen hoorde ik juist van iedereen dat ik moest scheiden en ik was juist op zoek naar verhalen die wel het samen overwonnen hadden....
ToSweet1989 schreef op 12-10-2023 om 17:42:
zoals ik al eerder zei ik snap dat alle kanten benoemd mogen worden maar jullie zijn het toch met me eens dat het alleen nog maar erover gaat waar dit forum voor staat.... boodschap is duidelijk iedereen mag inbrengen wat hij/ zij vind maar kunnen we gewoon weer gezellig babbelen hier ipv hele verhalen over het hoe en wat van dit forum? En inderdaad MRI tuurlijk snap ik ook dat je jouw kant wil laten zien alleen als ik uit mijn eigen standpunt van toen kijk was ik op zoek naar succesverhalen ivp scheidingsverhalen en max88 misschien omschreef ik dat net verkeerd maar 3.5 jaar geleden kreeg ik hier heel veel steun in en daarmee bedoelde ik dat het voor mij toen een forum was waar ik steun kon vinden in doorgaan met met man ipv alle verhalen aanhoren want om me heen hoorde ik juist van iedereen dat ik moest scheiden en ik was juist op zoek naar verhalen die wel het samen overwonnen hadden....
Misschien kun je wat meer hoofdletters en interpunctie gebruiken? Dit leest wat lastig.
Tja maar jij kan daar naar op zoek zijn maar dat is nog geen argument om niet niet ook kanttekeningen te mogen plaatsen als je vermoed dat mensen in een uitzichtloze situatie maar blijven proberen de relatie te redden ten nadele van haarzelf.
1980kim schreef op 10-10-2023 om 19:47:
Ik loop zelf erg tegen het probleem aan dat ik me erg klote blijf voelen en een op gejaagd gevoel blijf houden . Herkent iemand dit ?
Ja, heel herkenbaar. Bij mij hielp het heel erg om te gaan sporten om mijn lijf tot rust te brengen. Enorm gevoel van stress. In begin draaide ik een bepaalde playlist steeds opnieuw. Leek wel een zombie. Heel raar gevoel. Is nu gelukkig beter, maar nog wel up's en down's. Denk ook te maken met hormonen die soms opspelen. Daar was ik altijd al gevoelig voor.
Veel sterkte Kim!
Boogschutter schreef op 12-10-2023 om 15:26:
Ik heb een vraag aan iedereen...ik heb het vooral moeilijk als we naar bed gaan, dan maken mijn hersens ineens overuren. Dat begint al als we tanden staan te poetsen. Ik wil dan geen vragen gaan stellen want ik denk dat ik sowieso alles al heb gevraagd maar man merkt dan wel heel goed dat ik het moeilijk heb. Het gevolg is dat we dan tot één of twee uur liggen te praten en als je dan de volgende dag moet werken dan breekt dat op een gegeven moment wel op. Ik heb al vanalles geprobeerd, tellen, liedje zingen in mijn hoofd, ergens anders over beginnen, hij eerst naar bed, ik eerst naar bed.... maar niks helpt echt.
Herkend iemand dit en wat hebben jullie daaraan gedaan? Alle tips zijn welkom😊
Ik herken dit heel erg. Urenlange gesprekken, vaak tot diep in de nacht. Steeds dezelfde vragen die in mij opkomen, of herinneringen aan bepaalde momenten.
Ik probeer dit nu ook wat meer te bewaren voor een goed moment. Goed slapen is ook heel belangrijk nu. Maar ik word ook vaak wakker 's nachts, meer dan vroeger.
Mijn man begint nu zelf ook wel over dingen waar hij mee zit, waar hij zich schuldig over voelt. Dat is wel fijn, dan hoef ik er niet steeds zelf over te beginnen. Ik merk dat de gesprekken dan ook fijner zijn.
Malende gedachten, slapeloosheid, telkens opnieuw hetzelfde vragen, opgejaagd gevoel, de radartjes die nooit stilstaan … Al deze dingen herinner ik me als de dag van gisteren. Bij mij heeft alleen de tijd geholpen. Het is echt een vecht- of vluchtscenario bij levensbedreigende situaties. Een trauma ervaring. De tijd heeft dat bij mij geheeld. Mijn man deed er alles aan om me tegemoet te komen, maar het rare is dat dat niet helpt. Daarvoor is het gevoel van veiligheid teveel beschadigd en dat komt langzaam terug naarmate de tijd verstrijkt en er geen akkefietje meer voorvallen. Heeft bij mij toch 3 jaar geduurd. Nu ben ik weer volkomen mezelf en rustig en slaap ik weer als een roosje. Dus het wordt beter. Wat ook helpt is bewust denken “nu neem ik even pauze en denk ik er niet aan” . Wat je wil weten of bespreken kan morgen ook nog. x
Bij mij heeft dat herkenbare gevoel z'n 4 jaar geduurt.
Eens met Theekannetje, de tijd was inderdaad de sleutel bij ons.
Het praten met man voor het slapen gaan herken ik dan weer niet. Dat deed ik direct na de afwas.
Savonds draaide ik me in bed om en was ik te lang en te vaak heel erg boos waardoor ik juist in een verharde stugge modus raakten en niks mij nog uitmaakte. Een soort afgevlakte overlevingsstrategie.
Later begon ik aan een mindfulness training en meditatie.
Dit heeft mij erg geholpen en daarom mediteer ik nog steeds iedere avond kort voor ik ga slapen. Even tijd voor mezelf maken.
Ik heb sinds kort de White Noise ontdekt.
Op de meditation moments app staan er een paar gratis op.
Dat werkt echt goed bij me en slaap de gehele nacht door. Onderstaand een korte toelichting die ik zag staan, misschien helpt het iemand van jullie ook:
Wat is white noise?
White noise is een combinatie van geluiden op
verschillende frequenties die hoorbaar zijn voor
het menselijk oor. Vaak klinkt het als een sissend
geluid. White noise helpt je niet alleen om
sneller in slaap te vallen, maar zorgt er ook voor
dat je door blijft slapen.
Het geluid van white noise maskeert storende
geluiden van buitenaf. En hoewel sommige
mensen geloven dat het beter is om in
complete stilte te slapen, is white noise voor
mensen in bepaalde leefsituaties een uitkomst
Als je in een drukke straat woont bijvoorbeeld of
een huisgenoot hebt met een ander slaapritme
kan white noise voordelen bieden."
Weet iemand of er meer sites met forums zijn met om verhalen te lezen van lotgenoten online ?
Uiteindelijk is dit een forum over verder na ontrouw. Dat kan zowel samen als apart zijn. En beide keuzes zijn prima. De realiteit is nu eenmaal geen sprookje. En het is goed om ook verhalen te lezen van mensen die er alleen weer sterker uit zijn gekomen en weer gelukkig zijn geworden. Juist ook omdat zovelen nog jaren blijven hangen in trauma of verdriet.
1980kim schreef op 12-10-2023 om 21:34:
Weet iemand of er meer sites met forums zijn met om verhalen te lezen van lotgenoten online ?
Er zijn er zoveel; alle damesbladen die een forum hebben, hebben wel vergelijkbare draadjes. Ook daar wordt overigens wel eens een tegengeluid gehoord (sterker nog: beduidend meer dan hier).
Lotgenoten-contact zonder andere geluiden: besloten Facebook-groep.
Lieve allemaal, toen ik te horen kreeg dat mijn man vreemdging met een vriendin was de schok groot. Ik wist snel dat ik wilde onderzoeken of onze relatie verder gezet kon worden. Maar hoe kon ik omgaan met de enorme emoties. Mijn verdriet en later boosheid. Met mijn frustratie. En ook omdat mijn man op het dominante af stuurde op het beste is 'niet meer over hebben en doorrrr'. De ruzies, ik die huilde bij de eerste vrijpartijen. Onze volledige huwelijk van 20 jaar zag als onecht. Is natuurlijk onzin. Maar jee wat komt er veel psychologische druk op van alles. En Truus die weer contact ging zoeken. Hubby die weer contact zocht. Ik zat in een film waar ik niet in wilde zitten.
Ik zocht naar ervaringsdeskundigen die ook de relatie verder hadden gezet. Of het hadden geprobeerd. En die tips gaven over hoe dingen aan te pakken. Welke boeken. Wat werkte. Wat niet werkte. Hoe therapie wel of niet hielp. Hoeveel tijd het kon nemen.
Ik heb veel gehad aan het topic. Een warm bad. Vooral luisterend oor ook.
Daarom mijn tip want dit topic is waardevol, zeker als je net in de rollercoaster terecht komt. Of weer wat heftigs gebeurd rondom vg. Dus haal uit elke post wat jou aanspreekt. En laat andere berichten voor wat ze zijn.
Xxx
Thanks Anna Cara. Jij bent een van degenen waar ik graag de berichten van las (en lees). Omdat je zo’n rauwe inkijk gaf in het proces. De lach en de traan.
Ik heb het vreemdgaan als het zwaarste ervaren dat ik heb meegemaakt. Dat heeft te maken met een wat het raakt (existentiële veiligheid, vertrouwen en leven met de ranzige beelden en herinneringen). Maar het heeft er ook mee te maken dat ik mijn proces niet in de openheid heb gebracht. Terwijl dit zo op mij drukte was het gewoon gezicht in de plooi en groot houden. Het forum is daarin zo’n warm bad geweest. De plek waar ik even met mijn ‘geheim’ terecht kon.
Ik heb wel een paar mensen in vertrouwen genomen. Dat is deels heel goed en deels heel complicerend geweest. Mijn vrouw, de enkele mensen die ik het vertelde, de therapeut: ze hebben echt fantastisch geluisterd en gesteund. Maar steeds voelde ik hierin dat ze ten diepste niet voelden wat ik voelde. Gewoon omdat ze het (gelukkig) niet hebben meegemaakt. En ook dat heeft me hier op een manier zo goed gedaan. Zonder dat je elkaar kent of ontmoet toch het besef dat hier mensen zijn die dat gevoel begrijpen. Op hun eigen manier en met hun eigen verhaal.
Die plek gun ik ook die mensen die dit helaas nog mee gaan maken.
GekkeHenkie100 schreef op 13-10-2023 om 09:51:
Thanks Anna Cara. Jij bent een van degenen waar ik graag de berichten van las (en lees). Omdat je zo’n rauwe inkijk gaf in het proces. De lach en de traan.
Ik heb het vreemdgaan als het zwaarste ervaren dat ik heb meegemaakt. Dat heeft te maken met een wat het raakt (existentiële veiligheid, vertrouwen en leven met de ranzige beelden en herinneringen). Maar het heeft er ook mee te maken dat ik mijn proces niet in de openheid heb gebracht. Terwijl dit zo op mij drukte was het gewoon gezicht in de plooi en groot houden. Het forum is daarin zo’n warm bad geweest. De plek waar ik even met mijn ‘geheim’ terecht kon.
Ik heb wel een paar mensen in vertrouwen genomen. Dat is deels heel goed en deels heel complicerend geweest. Mijn vrouw, de enkele mensen die ik het vertelde, de therapeut: ze hebben echt fantastisch geluisterd en gesteund. Maar steeds voelde ik hierin dat ze ten diepste niet voelden wat ik voelde. Gewoon omdat ze het (gelukkig) niet hebben meegemaakt. En ook dat heeft me hier op een manier zo goed gedaan. Zonder dat je elkaar kent of ontmoet toch het besef dat hier mensen zijn die dat gevoel begrijpen. Op hun eigen manier en met hun eigen verhaal.
Die plek gun ik ook die mensen die dit helaas nog mee gaan maken.
Ja, inderdaad. Dat is het voor mij ook. Wij hebben er ook voor gekozen het niet naar buiten te brengen. Alleen heel summier tegen paar goede vrienden. Die weten niet alles. Is dan soms heel moeilijk niets te laten merken. Veel mensen merkten wel iets bij mij. Maar er waren toevallig in mijn leven nog een paar tegenslagen waar ik dan naar kon verwijzen. (overlijden in familie en ziekte kind).
Maar voor mij was het vreemdgaan ook het aller moeilijkste en zwaarste wat ik heb meegemaakt. Ook al kan ik nu begrijpen waarom het zo gelopen is, toch voel ik nog steeds regelmatig de pijn van het bedrog en het niet eerlijk en open kunnen zijn van mijn man.
In ons geval was het een probleem van hem dat al vanaf zijn kindertijd speelde: zijn grens niet aan kunnen geven aan anderen en verslaaft zijn aan aandacht van anderen. En stress met nog meer stress bestrijden. Heel toxic.
En aan de buitenkant zag je niets. Aan de buitenkant gewoon een brave lieve zorgzame man en vader, die alles voor ons deed.
Zo moeilijk om te beseffen dat er ook een andere kant was, een zwarte kant. Een kant die ook hem alleen ellende bracht. Dat ziet hij nu heel helder, na de nodige therapie. De therapeut hield hem een hele grote spiegel voor.
Elk verhaal is anders, elk verhaal heeft zijn oorsprong en reden. Maar de tips en het herkennen van mijn achtbaan is zo waardevol. ♥️
1980kim schreef op 12-10-2023 om 21:34:
Weet iemand of er meer sites met forums zijn met om verhalen te lezen van lotgenoten online ?
Dit is de beste die ik heb kunnen vinden.
Ook ik heb mij gesteund gevoeld door alle verhalen en steun van mensen met gelijklopende ervaringen die dat diep verdriet ook hebben doorvoeld en als geen ander begrijpen waarover het gaat. Anna Cara zegt het mooi: een warm bad en een luisterend oor. Geen diepe liefde zonder pijn. In goede en kwade dagen. Velen geloven er nog in. Met alle respect voor mensen die andere keuzes maken 🙏❤️
Hou me nog even vast en voel hoe ons vuurtje nog steeds brand want aan het einde van de dag draaid het om jou en mij.
Een stukje uit t liedje Bitterzoet van Bibi Breijman.
Een erg mooi liedje over t overspel van waylon. Was rond dezelfde tijd toen mijn man alles opbiechtte dus komt binnen...
Zo haal ik veel steun uit muziek maar ook dit forum sleepte me door de donkerste dagen ❤️🩹
Man woont terug thuis sinds gisteren.
Na heel veel praten en apart wonen ben ik klaar voor een nieuwe start. Hij heeft me laten zien toen we apart woonde dat t nog niet voorbij is. Ik geef hem niet nog een kans maar hij mij, een kans op helen en nieuw geluk want die kans kreeg ik niet de afg 2 jaar van hem. Hij heeft zich voor mij bewezen, ik weet dat velen denken t was maar een stomme leugen maar liegen na vreemdgaan is t domste wat je kan doen en dat heeft hij geweten.
Apart wonen was t slimste wat ik gedaan heb en dit forum heeft me sterk gemaakt om die stap te zetten.
Het is tijd voor nieuw geluk voor mij.
Dankjulliewel allemaal 💞
