Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Theekannetje schreef op 02-10-2023 om 18:02:
Pennestreek is een heel wijs persoon. Ik kan me het meest vinden in haar advies. Ik voel het ook zo aan dat Titiv en haar man nog niet rijp zijn om uit elkaar te gaan. Als Titiv nu haar huwelijk opblaast zal zij al haar pijn en verdriet gewoon meenemen. Soms kan dit niet anders, maar beter vermijden om op deze onafgewerkte manier afscheid te moeten nemen… Met andere woorden … ook als ze uit elkaar gaan zou het beter zijn om een paar issues eerst op te lossen. Maar daarvoor moet je inderdaad met twee zijn. Misschien echt eens hulp inroepen van buitenaf om uit de vicieuze cirkel te raken. Het is inderdaad de communicatie die schort. Begeleiding inroepen of de rest van hun leven met open wonden rondlopen, eer ze nu samen zijn of apart. Twee jaar is lang maar eigenlijk ook weer niet in het licht van een mensenleven na een zwaar trauma. Ik zou nooit aan Titiv durven zeggen wat het beste is, scheiden of blijven. Zo lang ze zelf twijfelt, is het te vroeg, denk ik zelf … Maar dan moet de aanpak wel veranderen. De oude aanpak heeft duidelijk niet gewerkt..
Maar is dat het wel? Ik heb vrijwel alle posts van Titiv gelezen en als ik het een en ander goed begrijp, is het vooral haar man die toch blijft vervallen in, voor Titiv, onwenselijk gedrag. Als je je partner bedrogen hebt, is het wel dodelijk dat iemand blijft liegen over zaken die misschien heel onnozel klinken, maar voor iemand die bedrogen is niet onnozel zijn.
Die discussie is hier destijds direct gevoerd: Ik accepteer geen enkele leugen meer. Ik ben in 5 maand genoeg voorgelogen voor een heel leven. Daar moet je mee doen wat je wil, maar ik ga daar niet meer mee akkoord. Dat was misschien wel de belangrijkste voorwaarde die ik mezelf en haar opgelegd heb: Als ik er nu achter kom dat er zaken zijn waar ze over liegt, dan heb ik het geprobeerd, maar dan is mijn partner niet langer de juiste persoon voor mij.
Itsme1981 schreef op 03-10-2023 om 14:37:
Ik heb zoveel mogelijk jullie berichten gelezen. Ook ik ben erachter gekomen dat mijn partner 2.5 jr bezig was met 3 dames, allemaal kende ze mij en onze kinderen. Alsof er een bom ontplofte, ik was in shock, want van alle mannen op de wereld juist hij. Ik geloofde het niet, vond mezelf zo onwijs dom dat ik nooit wat gemerkt had. Was ik dan zo naïef of liet ik hem te vrij? Ik vertrouwde hem volledig. Ik wilde alles maar dan ook alles weten, hij vertelde steeds verschillende verhalen. Ruim een jaar geknokt samen bij relatietherapie, bleek hij ineens contact te hebben met een collega. Weer een terugslag. Er zijn dagen dat het goed met me gaat maar kan ook om de kleinste dingen ineens compleet uit het veld geslagen worden. Zijn nu paar jaar verder, dat van zijn collega was afgelopen december. Ik kan het moeilijk van mij afzetten, vertrouw hem gewoon niet en ben veranderd in een onzeker typje. Totaal niet wie ik ben en vind mezelf ook echt niet leuk nu. Ik probeer met jullie mee te lezen over de ervaringen en misschien tips 😃
Dus na relatietherapie van een jaar vervalt hij in eerder gedrag en heeft hij een nieuwe affaire, ditmaal met een collega? Wat ontzettend pijnlijk. Hij kreeg dus eigenlijk een nieuwe kans nadat hij je blijkbaar met maar liefst 3 dames bedrogen had, en ging vervolgens weer in de fout.
Wat maakt dat je blijft?
Pennestreek schreef op 30-09-2023 om 17:45:
[..]
Mensen veranderen nu eenmaal niet van de ene op de andere dag. En leerprocessen nemen ook tijd. Ik zie hier echt een communicatieprobleem, en dat kan verholpen worden. Ik vind dat ze samen nog steeds niet écht in de relatie geïnvesteerd hebben. Niet echt onderzocht hoe het beter kan worden. En als er kinderen in het spel zijn vind ik dat je echt alles uit de kast getrokken moet hebben voor je de knoop doorhakt.
Ik denk dat Titiv dat gevoel ook heeft. Er is nog niet samen gevochten maar tegen elkaar.
Met je laatste zin ben ik het volmondig eens. Met het vetgedrukte zeer zeker niet. Als 1 van de 2 partners besluit de spelregels ineens eenzijdig en stiekem te veranderen, mag de andere partner gewoon besluiten niet meer mee te willen spelen. Ook als er kinderen in het spel zijn. Prima als sommigen besluiten de relatie nog een kans te geven, ook prima als anderen besluiten dat niet te doen.
Elpisto schreef op 03-10-2023 om 15:40:
[..]
Maar is dat het wel? Ik heb vrijwel alle posts van Titiv gelezen en als ik het een en ander goed begrijp, is het vooral haar man die toch blijft vervallen in, voor Titiv, onwenselijk gedrag. Als je je partner bedrogen hebt, is het wel dodelijk dat iemand blijft liegen over zaken die misschien heel onnozel klinken, maar voor iemand die bedrogen is niet onnozel zijn.
Die discussie is hier destijds direct gevoerd: Ik accepteer geen enkele leugen meer. Ik ben in 5 maand genoeg voorgelogen voor een heel leven. Daar moet je mee doen wat je wil, maar ik ga daar niet meer mee akkoord. Dat was misschien wel de belangrijkste voorwaarde die ik mezelf en haar opgelegd heb: Als ik er nu achter kom dat er zaken zijn waar ze over liegt, dan heb ik het geprobeerd, maar dan is mijn partner niet langer de juiste persoon voor mij.
Ja maar nu komt Titivman met het argument dat hij niet met haar verdriet om kon gaan en daarom wel moest liegen. Ik vind dat slachtoffergedrag en niet flink.
Nee het is niet af tussen Titiv en haar man omdat het op deze manier nooit af kan komen: het blijft een toxische cirkel waarbij de een de ander dingen belooft maar die beloftes niet volhoudt en toch weer liegt, de ander wel weet dat die beloftes geen stand houden maar hem toch mist en dan, als ze er weer achter komt, wordt ze kwaad en is 'nu voorgoed gedaan'. Waarna het weer opnieuw begint.
Het blijft in een cirkeltje ronddraaien en volgens mij weet Titiv dit ook. Ik zeg het nogmaals: probeer het eens helemaal anders: een tijd echt geen contact, allebei apart met een therapeut praten en na een half jaar of langer zien wat er van de beloftes terecht is gekomen.
Itsme1981 schreef op 03-10-2023 om 14:37:
Ik heb zoveel mogelijk jullie berichten gelezen. Ook ik ben erachter gekomen dat mijn partner 2.5 jr bezig was met 3 dames, allemaal kende ze mij en onze kinderen. Alsof er een bom ontplofte, ik was in shock, want van alle mannen op de wereld juist hij. Ik geloofde het niet, vond mezelf zo onwijs dom dat ik nooit wat gemerkt had. Was ik dan zo naïef of liet ik hem te vrij? Ik vertrouwde hem volledig. Ik wilde alles maar dan ook alles weten, hij vertelde steeds verschillende verhalen. Ruim een jaar geknokt samen bij relatietherapie, bleek hij ineens contact te hebben met een collega. Weer een terugslag. Er zijn dagen dat het goed met me gaat maar kan ook om de kleinste dingen ineens compleet uit het veld geslagen worden. Zijn nu paar jaar verder, dat van zijn collega was afgelopen december. Ik kan het moeilijk van mij afzetten, vertrouw hem gewoon niet en ben veranderd in een onzeker typje. Totaal niet wie ik ben en vind mezelf ook echt niet leuk nu. Ik probeer met jullie mee te lezen over de ervaringen en misschien tips 😃
Wat rot voor jou zeg. Ik vind het ergste nog wat ik vet heb gemaakt.
Wat heeft hij zelf indertijd gezegd over zijn eigen beweegredenen voor het beginnen van iets met die drie dames. Klinkt seksverslaafd voor mij. Wat zei de relatietherapeut er over?
MRI schreef op 03-10-2023 om 16:07:
[..]
Ja maar nu komt Titivman met het argument dat hij niet met haar verdriet om kon gaan en daarom wel moest liegen. Ik vind dat slachtoffergedrag en niet flink.
Nee het is niet af tussen Titiv en haar man omdat het op deze manier nooit af kan komen: het blijft een toxische cirkel waarbij de een de ander dingen belooft maar die beloftes niet volhoudt en toch weer liegt, de ander wel weet dat die beloftes geen stand houden maar hem toch mist en dan, als ze er weer achter komt, wordt ze kwaad en is 'nu voorgoed gedaan'. Waarna het weer opnieuw begint.
Het blijft in een cirkeltje ronddraaien en volgens mij weet Titiv dit ook. Ik zeg het nogmaals: probeer het eens helemaal anders: een tijd echt geen contact, allebei apart met een therapeut praten en na een half jaar of langer zien wat er van de beloftes terecht is gekomen.
Nou ja, vandaar mijn reactie ook. Laten we wel zijn, onderzoek wijst uit dan 6 a 7/10 vreemdgangers het vaker doen dan 1 keer. En we willen allemaal graag geloven dat onze partners bij die 4 a 3 personen horen die het niet weer doen.
Maar ik heb het 1 keer mee gemaakt, een tweede keer nooit meer. En daar hoort liegen en de waarheid verdraaien wat mij betreft bij. Nu vind ik per definitie dat leugens tussen geliefden geen plek aan de tafel kan hebben, omdat dit indirect impliceert dat er een barriere is die er voor zorgt dat er gelogen wordt. Maar zeker in een relatie waarin bedrog onderdeel van de discussie is geweest, is liegen een goede manier om de relatie definitief de nek om te draaien.
elpisto jij zegt precies waar ik voor sta, je kunt eens liegen maar niet nog eens. Dit was dus ook een steek in mn al gebroken hart. Kijk ik moet echt niet alles weten, kleine details of stomme dingen die er niet toe doen, ik vertel ook niet alles wat erin me omgaat of wat ik doe op een dag maar iets achterhouden en erover liegen terwijl het vertrouwen al geschaad is is gewoon bedrog vind ik, het was welliswaar geen vreemdgaan maar wel iets waarvan hij wist dat t mij enorm zou kwetsen. Hij heeft wel in een aantal diepe gesprekken aangegeven dat hij t niet durfde te zeggen omdat hij zich er idd bewust van was dat t me zou kwetsen, hij zegt ook dat dat fout en dom is maar dat de angst te groot was na alles. Ook voeld hij zich opgesloten sinds t hele vreemdgaan waardoor hij t gevoel heeft niet meer weg te kunnen met vrienden, en ook teveel stress heeft van t verdriet wat hij heeft veroorzaakt maar nog veel van me houd en niet wil opgeven. Omdat hij daarin nu wel open is sta ik er nog voor open. Idd wat benoemd word; er is nog teveel tussen ons om nu op te geven. We zouden mekaar missen en met verdriet blijven lopen. Afstand en mekaar ruimte geven is wat we nu doen en vooral van mijn kant, soms moet je iemand loslaten om te zien of ie terug komt. Voor nu is t goed zo maar ik wacht niet jaren natuurlijk. Wat komt dat komt en wat gaat dat gaat.
MRI schreef op 03-10-2023 om 16:07:
[..]
Ja maar nu komt Titivman met het argument dat hij niet met haar verdriet om kon gaan en daarom wel moest liegen. Ik vind dat slachtoffergedrag en niet flink.
Nee het is niet af tussen Titiv en haar man omdat het op deze manier nooit af kan komen: het blijft een toxische cirkel waarbij de een de ander dingen belooft maar die beloftes niet volhoudt en toch weer liegt, de ander wel weet dat die beloftes geen stand houden maar hem toch mist en dan, als ze er weer achter komt, wordt ze kwaad en is 'nu voorgoed gedaan'. Waarna het weer opnieuw begint.
Het blijft in een cirkeltje ronddraaien en volgens mij weet Titiv dit ook. Ik zeg het nogmaals: probeer het eens helemaal anders: een tijd echt geen contact, allebei apart met een therapeut praten en na een half jaar of langer zien wat er van de beloftes terecht is gekomen.
En dat lijkt mij in het geval van Titiv echt het allerbeste advies. Ik zie namelijk ook niet zozeer een communicatieprobleem, maar simpelweg onwil bij de man van Titiv. Hij wil gewoon niet met haar verdriet omgaan of haar verwijten aanhoren, hij wil gewoon "weer normaal" doen en als dat niet kan, dan is het nog Titiv's schuld ook. Want ja, hij kon niet omgaan met haar verdriet en toen MOEST ie wel liegen. Ik vind dat verdacht veel op gaslighting lijken.
En zelfs als dit niet een doelbewuste tactiek is van hem, maar gewoon een totaal gebrek aan inzicht in wat de gevolgen zijn van zijn daden: het cirkeltje blijft. Want zo lang hij niet wil of kan inzien wat zijn gedrag met haar doet, verandert er niks.
Gewoon nul contact (behalve het hoognodige in verband met de kinderen) lijkt mij het allerbeste advies. Want zij kan zijn gedrag niet veranderen, dat kan hij alleen zelf. En dat kan of wil ie blijkbaar niet. Dan valt er weinig te therapie-en of te praten, lijkt me.
Alleen wonen en helemaal geen contact hebben zou zomaar eens tot gevolg kunnen hebben dat Titiv haar man op enig moment niet eens mist en zich bevrijd gaat voelen. Dat is dan een risico wat haar man maar moet accepteren.
Titiv schreef op 03-10-2023 om 16:14:
elpisto jij zegt precies waar ik voor sta, je kunt eens liegen maar niet nog eens. Dit was dus ook een steek in mn al gebroken hart. Kijk ik moet echt niet alles weten, kleine details of stomme dingen die er niet toe doen, ik vertel ook niet alles wat erin me omgaat of wat ik doe op een dag maar iets achterhouden en erover liegen terwijl het vertrouwen al geschaad is is gewoon bedrog vind ik, het was welliswaar geen vreemdgaan maar wel iets waarvan hij wist dat t mij enorm zou kwetsen. Hij heeft wel in een aantal diepe gesprekken aangegeven dat hij t niet durfde te zeggen omdat hij zich er idd bewust van was dat t me zou kwetsen, hij zegt ook dat dat fout en dom is maar dat de angst te groot was na alles. Ook voeld hij zich opgesloten sinds t hele vreemdgaan waardoor hij t gevoel heeft niet meer weg te kunnen met vrienden, en ook teveel stress heeft van t verdriet wat hij heeft veroorzaakt maar nog veel van me houd en niet wil opgeven. Omdat hij daarin nu wel open is sta ik er nog voor open. Idd wat benoemd word; er is nog teveel tussen ons om nu op te geven. We zouden mekaar missen en met verdriet blijven lopen. Afstand en mekaar ruimte geven is wat we nu doen en vooral van mijn kant, soms moet je iemand loslaten om te zien of ie terug komt. Voor nu is t goed zo maar ik wacht niet jaren natuurlijk. Wat komt dat komt en wat gaat dat gaat.
En terecht. Kom op zeg, hij heeft je gedurende een lange tijd bedrogen. Wat had hij dan gedacht, dat jij hem nu nog op zijn blauwe ogen zou vertrouwen en je hem gewoon van alles laat doen, zonder daar iets bij te voelen?
Ik ben helemaal voor vergeven en verder gaan. Maar er voetschoots van uit gaan dat je vanaf het moment van uitkomen weer verder kunt met het leventje dat je leidde, is een utopie. Het wil niet zeggen dat je je partner dingen zou moeten verbieden, maar zo vanzelfsprekend als dingen waren, zijn ze gewoon niet meer.
Het feit dat hij het liegen voor zichzelf goed praat, is een teken dat hij dus nog steeds bepaald wanneer de waarheid hem goed uit komt en wanneer niet. En dat zou voor mij een hele harde no go zijn: De waarheid is de waarheid. Of ik de waarheid nou leuk vind, of niet. Maar het is wel de basis van een gezonde relatie, zeker nadat je dit mee gemaakt hebt. Daar zal hij zich van doordrongen moeten zijn en ik krijg zeker ook na die opmerkingen van hem absoluut niet het idee dat dat het geval is, want eigenlijk legt hij de schuld bij jou neer.
Ik heb iets soortgelijks mee gemaakt toevallig een week geleden, als in het verschuiven van de verantwoordelijkheid. Ik kwam wat later dan normaal bij een voetbaltraining weg, omdat we nog bezig waren met het rondmaken van de selecties. Ik kom thuis en tref een partner aan die pislink is met de opmerking " waar kom je in hemelsnaam weg" terwijl ze wist dat ik op het voetbalveld was. Zij projecteerde haar angst dat ik ook vreemd zou gaan, een angst die ze nog steeds niet kwijt is blijkbaar, op mij omdat ze zelf die stap gezet heeft. Heeft ook even een goede discussie/kleine ruzie opgeleverd, omdat ze niet wou inzien hoe belachelijk dat was.
Juist om uitvluchten zoals “ik lieg omdat ik bang ben van je te kwetsen” te ondervangen is een therapeut nuttig. Die kan het gesprek zo leiden dat zij beiden vrij zouden moeten kunnen spreken. Een goede therapeut zou dat er toch moeten kunnen uithalen. Het is meer in die zin wat ik bedoel met leren communiceren.
Ik heb ook geen hoge dunk van het gemanoeuvreer van Titivman, het is bijzonder flauw, en Titiv laat het toe. Maar toch denk ik dat een neutrale therapeut dit kan doorbreken. Het proberen waard.
Verder ben ik het in mijn persoonlijk verhaal met Elpisto eens, nog eens liegen is buiten. En blijkbaar ben ik overtuigend genoeg, mijn man weet dat ik het meen.
Ook die projectie herken ik … ook mijn man laat soms blijken dat hij bang is dat ik ook ontrouw zou zijn. Wat zeer onnozel is, want hij heeft daar absoluut geen reden voor, behalve dat hij het zelf gedaan heeft. Echt zot.
Theekannetje schreef op 03-10-2023 om 20:18:
Juist om uitvluchten zoals “ik lieg omdat ik bang ben van je te kwetsen” te ondervangen is een therapeut nuttig. Die kan het gesprek zo leiden dat zij beiden vrij zouden moeten kunnen spreken. Een goede therapeut zou dat er toch moeten kunnen uithalen. Het is meer in die zin wat ik bedoel met leren communiceren.
Ik heb ook geen hoge dunk van het gemanoeuvreer van Titivman, het is bijzonder flauw, en Titiv laat het toe. Maar toch denk ik dat een neutrale therapeut dit kan doorbreken. Het proberen waard.
Verder ben ik het in mijn persoonlijk verhaal met Elpisto eens, nog eens liegen is buiten. En blijkbaar ben ik overtuigend genoeg, mijn man weet dat ik het meen.
Ook die projectie herken ik … ook mijn man laat soms blijken dat hij bang is dat ik ook ontrouw zou zijn. Wat zeer onnozel is, want hij heeft daar absoluut geen reden voor, behalve dat hij het zelf gedaan heeft. Echt zot.
Nou hier ook. Nog een keer..en dan is het klaar. Deze kans die hij gekregen heeft is al een wonder op zich. Had hij zelf nooit verwacht te zullen krijgen.
Itsme1981 schreef op 03-10-2023 om 14:37:
Ik heb zoveel mogelijk jullie berichten gelezen. Ook ik ben erachter gekomen dat mijn partner 2.5 jr bezig was met 3 dames, allemaal kende ze mij en onze kinderen. Alsof er een bom ontplofte, ik was in shock, want van alle mannen op de wereld juist hij. Ik geloofde het niet, vond mezelf zo onwijs dom dat ik nooit wat gemerkt had. Was ik dan zo naïef of liet ik hem te vrij? Ik vertrouwde hem volledig. Ik wilde alles maar dan ook alles weten, hij vertelde steeds verschillende verhalen. Ruim een jaar geknokt samen bij relatietherapie, bleek hij ineens contact te hebben met een collega. Weer een terugslag. Er zijn dagen dat het goed met me gaat maar kan ook om de kleinste dingen ineens compleet uit het veld geslagen worden. Zijn nu paar jaar verder, dat van zijn collega was afgelopen december. Ik kan het moeilijk van mij afzetten, vertrouw hem gewoon niet en ben veranderd in een onzeker typje. Totaal niet wie ik ben en vind mezelf ook echt niet leuk nu. Ik probeer met jullie mee te lezen over de ervaringen en misschien tips 😃
Heftig. Dus eigenlijk is het nog een keer gebeurd terwijl jullie bezig waren met jullie herstel. Hoe ga je hiermee om? Lijkt mij heel moeilijk .
Wat zegt jouw man hier zelf over dat dit gebeurd is?
Sterkte!!
Itsme1981 schreef op 03-10-2023 om 14:37:
Ik heb zoveel mogelijk jullie berichten gelezen. Ook ik ben erachter gekomen dat mijn partner 2.5 jr bezig was met 3 dames, allemaal kende ze mij en onze kinderen. Alsof er een bom ontplofte, ik was in shock, want van alle mannen op de wereld juist hij. Ik geloofde het niet, vond mezelf zo onwijs dom dat ik nooit wat gemerkt had. Was ik dan zo naïef of liet ik hem te vrij? Ik vertrouwde hem volledig. Ik wilde alles maar dan ook alles weten, hij vertelde steeds verschillende verhalen. Ruim een jaar geknokt samen bij relatietherapie, bleek hij ineens contact te hebben met een collega. Weer een terugslag. Er zijn dagen dat het goed met me gaat maar kan ook om de kleinste dingen ineens compleet uit het veld geslagen worden. Zijn nu paar jaar verder, dat van zijn collega was afgelopen december. Ik kan het moeilijk van mij afzetten, vertrouw hem gewoon niet en ben veranderd in een onzeker typje. Totaal niet wie ik ben en vind mezelf ook echt niet leuk nu. Ik probeer met jullie mee te lezen over de ervaringen en misschien tips 😃
Oh meid, wat naar. De fases die je doorgaat zijn herkenbaar. Vreemdgaan door je partner is zo impactvol. Ook ik werd onzeker over van alles, maar ook mijzelf. Blijf jezelf goed voor ogen houden dat vreemdgaan niets zegt over jou als trouwe partner. Maar over jouw man. Dat hij weer behoefte had om intiem te worden met een ander, is funest.
Blijkbaar wilde jouw man jou niet kwijt en heb je besloten om verder met hem te willen na het uitkomen. Maar ook dus nadat jullie in therapie gingen en je ontdekte dat hij met een collega punikte.
Waar wil je precies tips over?
Xxx
Theekannetje schreef op 03-10-2023 om .Ook die projectie herken ik … ook mijn man laat soms blijken dat hij bang is dat ik ook ontrouw zou zijn. Wat zeer onnozel is, want hij heeft daar absoluut geen reden voor, behalve dat hij het zelf gedaan heeft. Echt zot.
Mijn man heeft dit ook gezegd. Kwestie van: Zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten.
MRI schreef op 03-10-2023 om 16:10:
[..]
Wat rot voor jou zeg. Ik vind het ergste nog wat ik vet heb gemaakt.
Wat heeft hij zelf indertijd gezegd over zijn eigen beweegredenen voor het beginnen van iets met die drie dames. Klinkt seksverslaafd voor mij. Wat zei de relatietherapeut er over?
Hij geeft aan dat hij het niet wilde maar iets in hem het triggerde om het wel te doen, ik kan daar dus echt helemaal niks mee. Nu wil hij het onderwerp het liefst vermijden, terwijl ik juist wel de behoefte heb om het erover te hebben, zodat we kunnen proberen te voorkomen dat het weer mis gaat. Bij relatietherapie zeiden ze dit soort dingen kunnen gebeuren en horen bij het leven 🙄 uiteindelijk zijn we daar gestopt, want erover praten samen lukt niet en hij raakt er enorm geirriteerd over
