Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Ik geloof er eerlijk gezegd niet in dat mannen na een affaire spijt zullen hebben van de daad op zich. Omdat ze die met volle verstand aan zijn gegaan. En hebben voortgezet. En zo gauw de deur thuis werd dichtgetrokken, klopten hun harten vol verwachting en werd ze het thuisfront even geheel vergeten. Het lijkt ook haast iets wat maatschappelijk verantwoord is. Voordat de affaire uit kwam bij ons, kregen we van 2 naaste buren mee dat de buurmannen er een ander op nahielden.
Je kan geen tv serie aanzetten, of er komt overspel in voor. Ik kan me heel goed voorstellen dat de bedriegende partij dan zoiets heeft van: he, iedereen doet het haast, zo slecht is het allemaal niet. Misschien voelen ze er zich er dan nog wel extra het mannetje door. Die van mij heeft wel toegegeven dat hij van zichzelf vond dat ie het allemaal goed voor elkaar had zo.
Dus directe spijt van de bedriegerij, nee. Maar indirect; de voortslepende nasleep en het zien van een totaal gebroken partner, ja, Daarvan kan ik me wel voorstellen dat ze dat liever zouden hebben vermeden.
En dan heb je het gevoel van schaamte nog en een gevoel van wat ik ben stom geweest. Dit kan ook opgevat worden als spijt, maar is naar mijn mening een ander soort spijt dan waarop bedrogenen hopen.
Haaika schreef op 02-09-2023 om 16:11:
Dus directe spijt van de bedriegerij, nee. Maar indirect; de voortslepende nasleep en het zien van een totaal gebroken partner, ja, Daarvan kan ik me wel voorstellen dat ze dat liever zouden hebben vermeden.
En dan heb je het gevoel van schaamte nog en een gevoel van wat ik ben stom geweest. Dit kan ook opgevat worden als spijt, maar is naar mijn mening een ander soort spijt dan waarop bedrogenen hopen.
Nee precies, dat is ook spijt van de gevolgen, want ze wilden heus niet de partner pijn doen. En ze waren zo naief om te denken dat het geheim gehouden kon worden en als het uitkwam, het heus wel mee zou vallen.
De spijt betreft altijd het natraject, nooit de daad zelf volgens mij.
Ennei schreef op 02-09-2023 om 12:14:
Eh een wedstrijd? Dat is wel erg ongelukkig verwoord. Neen dat is het helemaal niet hoor. We trachtten elkaars pijnen te vergelijken of ‘in te schalen’ wat uiteraard quasi onmogelijk is in 2 verschillende levensreferentiekaders en 2 individuen.
Pijn vergelijken is haast een onmogelijk iets, omdat het voelen en ervaren van pijn heel breed en daarnaast ook heel persoonlijk is. Even simpel uitgelegd, de 1 vindt een kies laten boren bij de tandarts superpijnlijk en vraagt een verdoving, de ander vindt dit enkel een ‘vervelend’ gevoel.
Het is niet voor niets dat in de medische wereld de zgn pijnladder wordt gehanteerd (0-10). Daarom is zowel fysieke als psychische pijn niet uit te drukken, laat staan vergelijken tussen individuen!
Ik begrijp wat Izza bedoelde met een wedstrijd, deze uitdrukking wordt wel vaker gebruikt namelijk. Bijv. jouw beste vriendin heeft een ongeneeslijke ziekte en jij kampt met liefdespijn, maar bespreekt dit niet met je beste vriendin want ‘zij heeft het veel zwaarder met haar ongeneeslijke ziekte’. Dan wordt vaak gezegd dat het geen wedstrijdje is en jouw pijn of verdriet en net zo goed mag zijn als het hare.
Dus dat jouw man het overlijden van zijn vader het meest pijnlijke vond en jij zijn bedrog, het mag er allebei zijn en het 1 scoort niet hoger dan het andere, dus jouw ‘verontwaardiging’ is onterecht (vind ik).
miss1984 schreef op 30-08-2023 om 18:56:
Peet, hoe is het met jou? Hoe was jullie vakantie?
Hai Miss...heerlijke vakantie gehad. Altijd zo heerlijk in zo'n vakantiebubbel. Lief dat je het vraagt.🌻
Ennei schreef op 01-09-2023 om 22:42:
In zo’n zoveelste gesprek met mijn man kwam het ter sprake dat het vreemdgaan, en alles er rond, mij het meest getekend en getroffen heeft in dit leven, mij wezenlijk heeft veranderd, mijn (toekomst)visie, kortom rationeel en emotioneel overhoop heeft gehaald.
En mijn levensrugzak bevat al zwaargewichten aan stenen: mijn moeder levenslang in een psychiatrische instelling gekend, weeshuizen, kindverkrachtingen en verwaarlozing, agressieve ex man, dakloos met 2 kinderen. Ik heb desondanks deze stenen een plaats kunnen geven, mijn leven met beide handen vastgegrepen en mijn eigen identiteit weten te vinden.
Ik wil met dit te zeggen alleen maar aangeven wat dit vreemdgaan bij mijn heeft teweeggebracht.
Dit is niet te verwoorden. Deze steen is, hoe gek het misschien mag klinken, zwaarder dan al mijn andere stenen samen.
Ik meende eindelijk gelukkig te zijn in mijn leven, gelukkig met mijn lieve zachtaardige en beminnende man.
En dit is geheel fake geweest.
Mijn leven blijkt als het ware nog te moeten beginnen.
En ja, ik zal wel op zeker moment mijn leven terug vastgrijpen maar hoe mijn standpunt, visie en ik als persoon overhoop ben gehaald heb ik nog nooit tevoren meegemaakt. Waar de vorige stenen littekens hebben achtergelaten, heeft deze laatste steen een stukje uit mij geamputeerd.
Toen ik hem op mijn beurt vroeg wat voor hem het meest getroffen heeft, antwoordde hij ‘de dood van mijn vader’.
Deze uitspraak deed me veel pijn. Natuurlijk mag hij dat vinden en zo voelen maar ik had verwacht dat hij zou zeggen ‘de pijn en schade die mijn vreemdgaan heeft veroorzaakt en wat wij nu hierdoor moeten doorstaan’.
Bij mij komt dit over als zijnde dat zijn huwelijk geen 1e plaats heeft in zijn leven, dat dat vreemdgaan voor hem blijkbaar niet zo’n punt was. Wat voor mij totaal anders ligt.
Wat percipieer ik hier verkeerd? Hoe moet ik dit opvatten?
Ik denk dat het voor iemand die het niet mee gemaakt heeft niet voor te stellen is hoeveel pijn het doet. ( en is natuurlijk ook persoonsgebonden)
De vreemdganger zal nooit voelen hoeveel pijn hij jou heeft gedaan . Gewoonweg omdat hij/ zij die pijn niet kan voelen. Hij / zij zit in een andere rol. En er kan een poging gedaan worden dat je partner zich ingeeft maar dan nog kun je dat gevoel niet hebben.
Ik heb er in het begin ook veel over gelezen en daar kwam ook naar voren dat de pijn echt heftig kan zijn. Het verraad...alsof er een mes in je rug gestoken is. Ik kan me daar wel in vinden. Zo heb ik dat verraad ook ervaren.
Ik had laatst gesprek met man over iemand die we kennen. Zijn vrouw was vreemd gegaan. Inmiddels uitelkaar en nieuwe vriendin . Die man stalkte af en toe die man waar zijn vrouw mee vreemd gegaan was. En stond wel eens heel boos bij ex voor de deur..daar waren veel oordelen over in die vriendengroep. Ook mijn man zei..dat kan toch niet.
ik antwoordde niet meteen. Dit verhaal speelt al van voordat het bij ons gebeurde. Maar nu zei ik. Ik weet het eigenlijk niet. Het is niet goed te praten( agressie) maar ik kan me wel voorstellen wat het met hem gedaan heeft. En dat je daardoor de weg kwijt raakt door dat bedrog. Dat gevoel kun je je alleen in inleven als je dat zelf gevoeld hebt. Man was wel stil. Want ja..ik weet waar ik over praat.
ja mee eens peet. De pijn is even groot als de liefde dus die steek in je hart wil eruit, die pijn, de vernedering... het kost enorm veel kracht om dan kalm en beleefd te blijven. Ik heb mijn man echt een mep in zijn gezicht gegeven toen t uitkwam, en zo ben ik eik totaal niet! Maar de dader voeld idd totaal iets anders, die wil t juist zsm vergeten, alsof t nooit gebeurd is, en dat werkt zo tegenstrijdig naar t slachtoffer toe. Er is iets stuk tussen beiden. Voor altijd.
Titiv schreef op 02-09-2023 om 22:24:
ja mee eens peet. De pijn is even groot als de liefde dus die steek in je hart wil eruit, die pijn, de vernedering... het kost enorm veel kracht om dan kalm en beleefd te blijven. Ik heb mijn man echt een mep in zijn gezicht gegeven toen t uitkwam, en zo ben ik eik totaal niet! Maar de dader voeld idd totaal iets anders, die wil t juist zsm vergeten, alsof t nooit gebeurd is, en dat werkt zo tegenstrijdig naar t slachtoffer toe. Er is iets stuk tussen beiden. Voor altijd.
Ja..ik was eigenlijk nooit echt boos. Laat staan dat ik ( vulkaan) woedeuitbarstingen had. ( vroeger dan)
Probeer daar nu wel voor te waken door eerder mijn gevoel uit te spreken want die woedeuitbarstingen zijn ook vreselijk. Voor beide partijen.
Ja en snap je reactie hoor. Ik was echt superkalm. Mijn antwoord was. " je weet het", en ik draaide me om en liep weg. Was buiten op straat. Toen ik thuiskwam was man weg.
Met" je weet het", wist hij precies wat ik bedoelde.
Was natuurlijk een shock reactie..of althans kwam niet binnen ofzo op dat moment.
hallo! eerste keer hier.
Pas ontdekt dat mn partner (man) me (waarschijnlijk jarenlang) aan het bedriegen is met verschillende mannen (en vrouwen?). Hij weet dat ik het weet, maar praten kan ik nog niet met hem hierover. We hebben 2 kleine kinderen. Mijn hart breekt.. vooral voor hen.. ik weet niet hoe ik nu verder moet
MoederVanTwee schreef op 03-09-2023 om 13:54:
hallo! eerste keer hier.
Pas ontdekt dat mn partner (man) me (waarschijnlijk jarenlang) aan het bedriegen is met verschillende mannen (en vrouwen?). Hij weet dat ik het weet, maar praten kan ik nog niet met hem hierover. We hebben 2 kleine kinderen. Mijn hart breekt.. vooral voor hen.. ik weet niet hoe ik nu verder moet
Wat rot voor je... kan je niet met hem er over praten omdat hij dat niet wil of ben je er zelf nog niet aan toe?
MRI schreef op 03-09-2023 om 14:11:
[..]
Wat rot voor je... kan je niet met hem er over praten omdat hij dat niet wil of ben je er zelf nog niet aan toe?
Ik ben er zelf nog niet aan toe. Hij heeft me wel al een brief geschreven met de 'reden' waarom hij dit gedaan had. Hij heeft denk ik altijd wel geweten dat hij ook interesse had in mannen, maar blijkbaar zit dit toch hoger dan hij zelf wil toegeven..aan zichzelf of de buitenwereld..
mijn kinderen zijn 2&6. Oudste is net begonnen in het 1e leerjaar (belgie). Jongste gaat in januari naar school.. wat een impact dit op hen moet zijn.. de jongste zal 16jaar moeten 'pendelen' tussen mama en papa.. de oudste 12jaar.. vreselijk vind ik die gedachte 😔.
MoederVanTwee schreef op 03-09-2023 om 14:23:
[..]
Ik ben er zelf nog niet aan toe. Hij heeft me wel al een brief geschreven met de 'reden' waarom hij dit gedaan had. Hij heeft denk ik altijd wel geweten dat hij ook interesse had in mannen, maar blijkbaar zit dit toch hoger dan hij zelf wil toegeven..aan zichzelf of de buitenwereld..
Gaat hij definitief overstappen naar de mannen of valt die op beide?? Laat je wel testen op een SOA.
Allereerst een knuffel. Een hel om te ontdekken. Het gevoel van diep verraad als je partner een (sexueel) geheim leven heeft (gehad) naast jou, is impactvol.
Besef dat het niets met jou te maken heeft!
Stop je hoofd niet in het zand. Mocht jij nog niet kunnen praten, schrijf je wel alvast in voor therapie. Diegene kan je helpen om dingen op een rijtje te krijgen. En wel te communiceren. Het gesprek zal gevoer moeten worden. Toch?
Je zet je post in Verder na ontrouw. Denk je daarover na?
Waarmee kunnen wij je hier helpen?
Xxx
Ruud1971! schreef op 03-09-2023 om 14:29:
[..]
Gaat hij definitief overstappen naar de mannen of valt die op beide?? Laat je wel testen op een SOA.
Ik heb geen idee wat hij van plan is. Sinds de geboorte van ons dochtertje (2j) hadden we enkel sex met condoom, omdat ik geen hormonen meer in mn lijf wilde.
MoederVanTwee schreef op 03-09-2023 om 13:54:
hallo! eerste keer hier.
Pas ontdekt dat mn partner (man) me (waarschijnlijk jarenlang) aan het bedriegen is met verschillende mannen (en vrouwen?). Hij weet dat ik het weet, maar praten kan ik nog niet met hem hierover. We hebben 2 kleine kinderen. Mijn hart breekt.. vooral voor hen.. ik weet niet hoe ik nu verder moet
Zoek hulp voor jezelf los van hem. Dit is een heftige situatie waar je echt professionele ondersteuning bij nodig hebt. Belangrijk om te weten is of hij echt homo is en een relatie met jou heeft omdat hij niet uit de kast kon of mocht komen. Of dat hij op beide geslachten valt. In dat laatste geval kan je een open relatie overwegen. Want zijn behoefte aan mannen kan jij natuurlijk niet oplossen. En door alleen met jou te zijn moet hij dat onderdrukken (met de huidige situatie als gevolg). Gezien het gaat om meerdere personen en langdurige contacten zou ik absoluut geen vertrouwen meer hebben in een volledig monogame relatie met jou. Wat hij ook zegt hij kan dat niet. En heeft nu ook kunnen ervaren wat het met hem doet. Ik ken een situatie waarbij de vrouw er een vriendin bij heeft. Alle partijen zijn daarmee akkoord zolang het geen man is (ze is getrouwd met een man).
Maar hoe kan het dat jullie hierover niet kunnen praten?
Oh en laat beiden een soa test doen!! Wisselende contacten tussen mannen is echt een enorm risico!!
