Man wil substantieel bedrag lenen/geven aan broer in scheiding, ik heb zorgen
Mijn zwager, broer van mijn man, gaat scheiden. Ze hebben twee kleine kinderen, zijn vrouw kan het huis overnemen, hij kan dit niet op basis van zijn inkomen. Ook de overwaarde die hij meekrijgt, zal te laag zijn om zelf een woning te kopen in de buurt van hun huidige woning - iets wat ze graag willen vanwege de kinderen.
Mijn man en ik zijn eind 40. Mijn man heeft een eigen adviesbedrijf, ik heb een zeer goedbetaalde baan.
Mijn man heeft veel stress van zijn werk, dat geen dalen kent, alleen normaal druk en zeer druk. Het is een eigen bedrijf, het geld wordt verdiend op basis van 'uurtje, factuurtje', dus er wordt alleen geld verdiend als er uren worden gemaakt.
Ik heb een baan bij een grote organisatie, in de top maar ook in de luwte van de organisatie. Ik heb er geen fulltime klus aan. Wel houdt mijn aanstelling/benoeming over 3 jaar op en dan moet ik op zoek naar een nieuwe klus, binnen of buiten de organisatie. Hoewel ik daar niet direct stress van heb, zal het niet eenvoudig zijn om een positie te krijgen met een vergelijkbaar salaris.
We hebben het financieel dus meer dan goed.
Mijn man wil nu zijn broer financieel helpen door een gift of lening, of door een (achtergestelde) hypotheek te verstrekken. Het zal dan naar mijn inschatting om 100.000 euro gaan. Mijn zwager kan dit niet terugbetalen, de komende jaren niet, en in de toekomst naar alle waarschijnlijkheid ook niet.
Ik begrijp deze wens van mijn man, maar zelf heb ik er zorgen over.
Mijn man zegt al jaren dat hij wil stoppen met zijn werk en het niet meer lang volhoudt. Hij weet niet wat hij hierna wil doen, maar hij komt er niet aan toe om hierover na te denken zolang hij het zo druk heeft. Hij heeft stress, paniekaanvallen die hij al jaren met antidepressiva onder controle houdt, en op momenten van zijn pieken hebben we als gezin best een kluif om het gezellig te houden. Ik vind de hele situatie ongezond voor mijn man, hij ziet dit zelf ook zo, maar hij wil/kan nog niet stoppen omdat hij in zijn optiek nog niet voldoende financiele middelen heeft. Onze hele financiele huishouding is om deze redenen gebouwd rondom het 'eerder stoppen' van mijn man. Zijn beeld is dat hij nog een jaar of 3 op deze voet verder gaat en dan stopt. Wat mij betreft kan en mag dit eerder als dit qua gezondheid nodig is, maar hij geeft aan dat hij geld nodig heeft voor als hij stopt, om iets nieuws op te zetten.
Concreet betekent dit dat mijn man alles wat er in zijn BV binnenkomt, in zijn BV houdt, en dat ik met mijn geld spaar en het huis aflos. Geld uit de BV van mijn man wordt alleen in de vorm van een lening aan ons in prive verstrekt, omdat dat fiscaal beter is. Kortom, het geld van mijn man blijft bij hem, ik stop mijn geld vooral in "ons gezamenlijk". Soms vind ik het een vervelende constructie maar omdat ons huwelijk prima is en we zijn geld (nu) niet nodig hebben, is er niet echt een reden om hierover te klagen.
Nu zit mijn zwager in een lastige situatie en mijn man probeert hem te helpen. Samen met zijn ouders is hij bezig met een plan voor een nieuwe woning voor mijn zwager. Toen ik hem van de week vroeg of hij nu van plan is zijn eigen plannen opzij te zetten en toch door te blijven werken, gaf hij aan dat dit iets is waar hij zelf over gaat.
Dit is natuurlijk waar, en toch zit het me niet lekker. Ik maak me zorgen om zijn gezondheid en ik wil met hem oud worden. Het geven of lenen van een groot bedrag aan zijn broer maakt dat zijn huidige plan om over een jaar of 3 te stoppen, min of meer in de prullenbak kan. En in de tweede plaats steekt het me dat er nu ineens wel geld uit de BV kan worden getrokken, wat voorheen echt niet de bedoeling was.
Ik heb mijn man aangegeven dat ik wil dat hij met mij afstemt voor hij toezeggingen gaat doen, maar het gesprek erover wekt aan beide kanten wrevel op. Mijn man vindt dat hij zelf kan bepalen, ik heb het gevoel dat mijn mening er niet toe doet en dat een toch al scheve situatie steeds schever wordt: mijn man bepaalt, ik betaal. Zodra ik dit laatste benoem, raakt mijn man enorm geirriteerd.
Hoe kan ik het gesprek met mijn man op een goede manier voeren, hebben jullie tips? Vinden jullie dat hij zijn broer moet helpen, en vinden jullie dat ik hier ook iets over te zeggen heb? Het gaat hier niet om gelijk of ongelijk, maar om het vinden van een goede oplossing voor ons als gezin en voor mijn zwager.
MamaE schreef op 28-02-2025 om 11:49:
[..]
Ik zou dan toch eerder kiezen voor zelf een huis kopen de broer dat huis laten huren. Wonen is niet gratis en het onderpand is dan van jou. Later kunnen jouw kinderen het huis overkopen of erven en verkopen en hebben ze er zelf ook nog wat aan. Van een oom erven ze niets, terwijl zijn kinderen wel van hem erven. Ik zou dat wel meewegen.
het kan fiscale voordelen hebben om niet zelf dat huis te hebben want dan ben je ook verantwoordelijk voor onderhoud en geniet de bewoner huurrechten.
Een familiehypotheek is dan verstandiger want dan dient dat huis nogsteeds als onderpand.
Misschien hebben jullie iets aan mijn verhaal. Ik heb een flink bedrag (maar bij lange na geen ton) aan een familielid uitgeleend. Geven wilde ik niet, want dan betaalt de ontvanger schenkingsbelasting. We hebben de belastingdienst gevraagd hoe we er zeker van kunnen zijn dat het bedrag niet als schenking gezien zou worden. We moesten de lening op papier zetten. Er moest een marktconforme rente gerekend worden en de rente moet ook daadwerkelijk aan mij betaald worden, dat doet de lener maandelijks. Eens per jaar schenk ik die rente terug, tot het maximale belastingvrije schenkingsbedrag dat voor dat jaar geldt. We hebben een creatieve oplossing voor de aflossing bedacht, met in mijn achterhoofd dat ik het bedrag kan missen en ik de lener het bedrag gun, mocht het aflossen toch niet lukken.
In jullie geval kunnen jullie het bedrag niet echt missen. Ik zou het dus niet uitlenen, als je zwager het niet terug kan betalen. Het risico is te groot.
De optie van de BV een huis laten kopen en dat voor een zacht prijsje aan je zwager verhuren, klinkt mij al verstandiger in de oren, maar dan is er nog minder geld voorhanden om eerder te stoppen met werken. Dus ik denk dat het lief bedoeld is van je man, maar dat het helaas geen realistisch plan is.
tsjor schreef op 28-02-2025 om 09:01:
Je man wil doorgaan met zijn werk, ondanks tegenzin en gezondheidsproblemen, omdat hij niet afhankelijk wil zijn van jou. En jullie samen hebben een levensplan bedacht waarin dat nodig is om nog 3 jaar vol te houden en dan te kunnen stoppen met werken.
Je zou nog eens kunnen kijken naar jullie eigen concept. Hoe erg is het als hij nu wel stopt (mooie plaatje voor de buitenwereld weg?). Jij hebt voldoende inkomen om jullie leven vol te houden (ook al beschouw je het dan als 'eigen geld', zie de eventuele overwaarde van je huis dat je naar mate wil delen), dus dat zou dan toch echt gezinsinkomen moeten zijn. Kan 'over drie jaar stoppen' ook later worden, of met minder vermogen, of dat ieder toch nog wat langer blijft werken in ander werk met minder stress?
Ik zeg dit vooral om je te adviseren om uit je eigen krampachtige situatie te komen, het is namelijk bijzonder schadelijk voor je man, hij wordt er doodziek van. Dat zou mijn eerste zorg zijn. Als je dat los laat zijn er wellicht heel nieuwe perspectieven mogelijk. Minder geld, minder vermogen, maar wel meer gezondheid en meer levensvreugde.
Wat betreft terugbetalen kun je altijd nog denken aan een openstaande vordering die bij een eventueel overlijden wordt opge-eist
De suggestie van de bv die een woning koopt en dan verhuurt vind ik creatief.
Er zijn al goede suggesties gedaan. Niet alleen je man, zeker ook je zwager en vooral ook de ouders van je man zouden inderdaad samen rond de tafel kunnen gaan zitten. Leidend is dan de vraag van zwager. Dat hij een goed onderkomen wil is niet alleen in zijn belang, maar ook in het belang van de twee jonge kinderen. De huizenmarkt is een gigantisch groot probleem op dit moment, maar wie weet wat er nog mogelijk is als je je inschrijft voor een huurwoning etc. Eventueel geld lenen van familie is eigenlijk de laatste oplossing.
Tsjor
Hij Tsjor, dank voor je feedback. Het is alleen niet zo dat ik uit een krampachtige situatie moet raken, het is mijn man die voor nu niet wil stoppen. Ik bied hem al jaren die mogelijkheid en hij weet ook dat hij wat mij betreft anytime kan stoppen. Soms zijn er periodes dat het beter gaat en dan denkt hij er even niet over na. Maar de gedachte aan stoppen komt steeds terug.
Het zelf kopen van een woning en dan verhuren, vanuit de BV of anderszins, is ook iets wat op tafel ligt.
IMI-x2 schreef op 28-02-2025 om 13:17:
Misschien hebben jullie iets aan mijn verhaal. Ik heb een flink bedrag (maar bij lange na geen ton) aan een familielid uitgeleend. Geven wilde ik niet, want dan betaalt de ontvanger schenkingsbelasting. We hebben de belastingdienst gevraagd hoe we er zeker van kunnen zijn dat het bedrag niet als schenking gezien zou worden. We moesten de lening op papier zetten. Er moest een marktconforme rente gerekend worden en de rente moet ook daadwerkelijk aan mij betaald worden, dat doet de lener maandelijks. Eens per jaar schenk ik die rente terug, tot het maximale belastingvrije schenkingsbedrag dat voor dat jaar geldt. We hebben een creatieve oplossing voor de aflossing bedacht, met in mijn achterhoofd dat ik het bedrag kan missen en ik de lener het bedrag gun, mocht het aflossen toch niet lukken.
In jullie geval kunnen jullie het bedrag niet echt missen. Ik zou het dus niet uitlenen, als je zwager het niet terug kan betalen. Het risico is te groot.
De optie van de BV een huis laten kopen en dat voor een zacht prijsje aan je zwager verhuren, klinkt mij al verstandiger in de oren, maar dan is er nog minder geld voorhanden om eerder te stoppen met werken. Dus ik denk dat het lief bedoeld is van je man, maar dat het helaas geen realistisch plan is.
Hi IMI-x2, dit is een goed voorbeeld van een creatieve oplossing, dank je wel daarvoor. Dit kan ik meenemen in de plannen. Is er geen schema/verplichting voor aflossing in deze situatie?
IMI-x2 schreef op 28-02-2025 om 13:17:
Misschien hebben jullie iets aan mijn verhaal. Ik heb een flink bedrag (maar bij lange na geen ton) aan een familielid uitgeleend. Geven wilde ik niet, want dan betaalt de ontvanger schenkingsbelasting. We hebben de belastingdienst gevraagd hoe we er zeker van kunnen zijn dat het bedrag niet als schenking gezien zou worden. We moesten de lening op papier zetten. Er moest een marktconforme rente gerekend worden en de rente moet ook daadwerkelijk aan mij betaald worden, dat doet de lener maandelijks. Eens per jaar schenk ik die rente terug, tot het maximale belastingvrije schenkingsbedrag dat voor dat jaar geldt. We hebben een creatieve oplossing voor de aflossing bedacht, met in mijn achterhoofd dat ik het bedrag kan missen en ik de lener het bedrag gun, mocht het aflossen toch niet lukken.
In jullie geval kunnen jullie het bedrag niet echt missen. Ik zou het dus niet uitlenen, als je zwager het niet terug kan betalen. Het risico is te groot.
De optie van de BV een huis laten kopen en dat voor een zacht prijsje aan je zwager verhuren, klinkt mij al verstandiger in de oren, maar dan is er nog minder geld voorhanden om eerder te stoppen met werken. Dus ik denk dat het lief bedoeld is van je man, maar dat het helaas geen realistisch plan is.
Dat werkt inderdaad prima als je het geld wil uitlenen zonder dat je er rente op wil ontvangen. Zo adviseren wij dit ook in dit soort situaties.
Echter, met een ton in het achterhoofd houdende, en het feit dat die 100k uit de B.V. moet komen, schiet je er gewoon financieel bij in. Je moet 100k uit de B.V. halen, die je middels een leningovereenkomst, dividend of RC zelf uit de B.V. moet halen. Alledrie de opties kosten je geld. De een minder dan de andere, dat wel. En, ook niet onbelangrijk, een 100k vordering in Box 3 kost je ook gewoon weer rendementsheffing.
Woning kopen in de B.V. zou ik ZEKER niet als optie zien. Dan ga je dus nu aftikken in de B.V. over de huurinkomsten en moet je straks ook nog een keer af tikken over de meerwaarde van het huis. Vastgoed in een B.V. stoppen op die manier, zou ik echt ten aller strengste af raden.
tsjor schreef op 28-02-2025 om 12:43:
'Een bank zal er dus niet mee akkoord gaan als er naast dit geld ook nog een ton wordt geleend via familie.' Dit klopt in elk geval niet, weet ik uit eigen ervaring.
Tsjor
Mijn eigen ervaring is dat een bank dat niet per definitie afwijst, maar wel in mindering brengt op het maximaal te lenen bedrag. M.a.w.; voor je leencapaciteit heb je er niet zoveel aan.
AnnaPollewop schreef op 27-02-2025 om 20:30:
[..]
Je kan wel gelijk op de kist springen om je man te verdedigen maar je geeft zelf aan dat het hem nogal over de schoenen loopt in zijn werk en dat hij dat niet al te lang meer wil en kan volhouden. Dat is wat sterker dan het gewoon zat zijn. Dat hij zoveel harder moet werken dan hij zelf comfortabel vindt doet mij toch afvragen of jullie niet met wat minder toe kunnen, zeker nu jij alles nu al zo goed voor elkaar hebt financieel en hij eigenlijk ook.
Dat hij graag de schijn ophoudt tegen zijn ouders dat hij het allemaal goed voor elkaar heeft en totaal geen problemen ondervindt, klinkt naast het harde werken en blijkbaar vooral veel geld moeten verdienen ook als een bron van mogelijke problemen. Als hij open kaart speelt scheelt dat ook stress bij hem en verwachtingen bij zijn familie.
Wie weet is de kans dan wat groter dat je man gezellig zijn pensioen haalt. En voor het zelfvertrouwen van zwager is het misschien wel goed als hij weet dat zijn broer ook maar gewoon een mens is.
Hai AnnaPollewop, dank je wel voor je reactie. Ja, we kunnen zeker met minder toe, dat weet mijn man ook. Maar het gaat niet alleen om geld. Mijn man is een bedrijf begonnen met iets waar zijn hart ligt of lag. Gaandeweg is de stress daarbij steeds groter geworden, maar dat doet niet af aan het feit dat hij zijn werk altijd erg leuk heeft gevonden en dat het belangrijk voor hem is. Dus het is ook een proces om daar afscheid van te nemen, zeker als je nog niet weet wat je dan wel wil gaan doen.
De laatste zin, over dat de broer van mijn zwager ook maar een mens is, vind ik een leuk perspectief. Ze kijken in zijn familie enigszins tegen mijn man op, terwijl hij inderdaad ook maar een mens is.
TrefleQ schreef op 27-02-2025 om 22:12:
Ik vind zéker dat jij hier iets over te zeggen hebt, om heel veel redenen. Zoals:
- jullie zijn een gezin, een eenheid, natuurlijk besluit je over dit soort zaken samen. Dat is inherent aan het partners zijn.
- jullie investeren beiden tijd en geld in je gezin. Maar jouw man beschouwd dit als (enkel) zijn geld. Waarvan hij bepaalt waar het heen gaat. Samen delen we loloef en leed, maar niet míjn geld?
- het geld uitlenen/weggeven of zelf houden heeft grote impact op jouw toekomst. Je kans om een relaxte man te krijgen, gezamelijke fijne rustigere jaren wordt aanzienlijk kleiner.
Er zijn vast meer redenen, maar deze komen het eerst in me op.
Dank je wel TrefleQ, dat je de dialoog terugbrengt naar de vragen die ik in het openingstopic stelde. Ja, ik geloof ook dat ik hier iets over te zeggen heb. Gelet op de opstelling van mijn man de afgelopen dagen denk ik ook dat die boodschap bij hem goed is overgekomen.
Anna Cara schreef op 28-02-2025 om 06:46:
Je vraagt volgens mij vooral naar hoe jouw zorg en kanttekeningen te gaan bespreken met je man?
Het is misschien juist wel goed dat je (al dan niet handig in jouw optiek) hebt gezegd dat ton lenen effect heeft op jullie (zijn) toekomst. Je man denkt er misschien nu wel over na. En is uit zijn bubbel gehaald van we regelen dat wel ff voor mijn broer.
Ik zou op zeer korte termijn een gesprek plannen met je man. En op rustige toon zeggen dat je zorgen hebt over zijn gezondheid en jullie toekomst. Dat je begrijpt dat je man zou willen bijdragen aan zijn broer. Mooie eigenschap. Maar dat er ook over 3 jaar bij jou vrijwel zeker salaris vermindering komt. En dat zo een bedrag vrijwel zeker weggeven in perpectief moet worden gezet. Kan je man bijv nog wel eerder stoppen met werken? En jij? En hoe zit het met wat het jullie eigenlijk toch letterlijk kost (bv minder in, belasting?)
En dat je concreter wil bespreken hoe dit aan te vliegen. Zoals met gesprek fin adviseur. Want het heeft wél effect op jullie! Je bemoeit je niet met zijn bedrijf maar wel met jullie toekomst. Waarbij jullie beiden eerder met pensioen willen gaan wordt meegenomen.
Of topic: Overigens lees ik dat je verwacht dat mailtjes gaan gelden bij verfeling als jullie huwelijk stopt. Ik vraag mij sterk af of dat wel zo rechtsgeldig als het er op aankomt.
hai Anna Cara, ja, ik mijn vraag ging er vooral over of mijn wens om me hiermee te bemoeien gerechtvaardigd is, en hoe ik dan het gesprek het beste aan zou gaan. Het eerdere, niet zo genuanceerde, gesprek heeft hem inderdaad al wel aan het denken gezet, want ik merk een wat andere houding dan 'dat bepaal ik zelf'. Ik ben er ook van overtuigd dat er praktische hobbels gaan komen waardoor er nog een verdere realiteitscheck gaat komen.
Van mijn verwachte wijziging over 3 jaar weet mijn man ook en dat bespreken we ook geregeld. Onlangs hebben we ons droomhuis aan ons voorbij laten gaan omdat we niet weer opnieuw aan een hoge hypotheek willen vastzitten, nu onze huidige woning bijna is afbetaald.
Voor wat betreft off topic: ik ben jurist van origine en heb mijn vermogenspositie goed geregeld. Ik maak me daar niet druk om, bij een (niet te verwachten) echtscheiding zou ik in een woning gaan wonen van een veel lagere waarde dan nu het geval is, en ik zou die direct kunnen aflossen als ik zou willen.
Hou er wel rekening mee dat je door verhuurder te worden ook een andere relatie krijgt. Het zijn dan geen broers meer maar er ontstaat een afhankelijkheidsrelatie. Jouw broer is verhuurder en verantwoordelijk voor het onderhoud en beheer van de woning. Wat als broer keuzes maakt waar jullie niet achterstaan?
Ik zou zaken en privé beter gescheiden houden. Geld geeft zeggenschap.
Elpisto schreef op 28-02-2025 om 14:06:
[..]
Dat werkt inderdaad prima als je het geld wil uitlenen zonder dat je er rente op wil ontvangen. Zo adviseren wij dit ook in dit soort situaties.
Echter, met een ton in het achterhoofd houdende, en het feit dat die 100k uit de B.V. moet komen, schiet je er gewoon financieel bij in. Je moet 100k uit de B.V. halen, die je middels een leningovereenkomst, dividend of RC zelf uit de B.V. moet halen. Alledrie de opties kosten je geld. De een minder dan de andere, dat wel. En, ook niet onbelangrijk, een 100k vordering in Box 3 kost je ook gewoon weer rendementsheffing.Woning kopen in de B.V. zou ik ZEKER niet als optie zien. Dan ga je dus nu aftikken in de B.V. over de huurinkomsten en moet je straks ook nog een keer af tikken over de meerwaarde van het huis. Vastgoed in een B.V. stoppen op die manier, zou ik echt ten aller strengste af raden.
Dank je Elpisto, dit is het fiscale argument dat (de accountant van) mijn man gebruikt om waar mogelijk het geld in de BV te laten zitten zolang we het niet nodig hebben. Dit is ook een van de praktische hobbels waar mijn man tegenaan gaat lopen. Want hij is dan wel gul en makkelijk, maar ook niet gek.
HS26 schreef op 28-02-2025 om 14:07:
[..]
Mijn eigen ervaring is dat een bank dat niet per definitie afwijst, maar wel in mindering brengt op het maximaal te lenen bedrag. M.a.w.; voor je leencapaciteit heb je er niet zoveel aan.
Dat is niet mijn ervaring. Ik heb dezelfde constructie gedaan als IMI-xv. Tsjor
'het is mijn man die voor nu niet wil stoppen.' Dus je man staat nu op het punt dat hij moet kiezen: geld 'lenen' aan zijn broer en dan langer werken als hij hetzelfde perspectief wil houden, met als probleem dat hij er doodziek van wordt; geld lenen aan zijn broer en dan toch stoppen met werken, daarna 'afhankelijk' zijn van jou; geen geld lenen aan zijn broer.
En dan nog allerlei constructies, die te maken hebben met wat wil wil de broer, wat kan de broer, wat willen de ouders etc. etc.
Als het gaat om de vraag of jij je ermee moet/kunt bemoeien, dan zou ik kijken naar waar het jou raakt. Er zijn huwelijkse voorwaarden, er zijn afspraken over de ervaring en beleving van 'mijn geld', er is een relatie en er is een gezin. Ik denk dat dat zo'n beetje de raakvlakken zijn, waarop jouw inbreng van belang is.
Tsjor
tsjor schreef op 28-02-2025 om 12:43:
'Een bank zal er dus niet mee akkoord gaan als er naast dit geld ook nog een ton wordt geleend via familie.' Dit klopt in elk geval niet, weet ik uit eigen ervaring.
Tsjor
Toevallig heb ik dit net van een financieel adviseur gehoord. Als een bank zegt dat iemand maximaal 300000 kan lenen en diegene gaat niet onderhands, maar openlijk 100000 van een ander lenen, verlaagt de bank het bedrag dat ze willen uitlenen.
Toevallig heeft mijn zoon net een hypotheekaanvraag getekend waarbij dit wel geregeld is. Ik moet wel zeggen dat banken op allerlei gebied heel veel eigen regeltjes hebben. Tsjor
