Man wil substantieel bedrag lenen/geven aan broer in scheiding, ik heb zorgen
Mijn zwager, broer van mijn man, gaat scheiden. Ze hebben twee kleine kinderen, zijn vrouw kan het huis overnemen, hij kan dit niet op basis van zijn inkomen. Ook de overwaarde die hij meekrijgt, zal te laag zijn om zelf een woning te kopen in de buurt van hun huidige woning - iets wat ze graag willen vanwege de kinderen.
Mijn man en ik zijn eind 40. Mijn man heeft een eigen adviesbedrijf, ik heb een zeer goedbetaalde baan.
Mijn man heeft veel stress van zijn werk, dat geen dalen kent, alleen normaal druk en zeer druk. Het is een eigen bedrijf, het geld wordt verdiend op basis van 'uurtje, factuurtje', dus er wordt alleen geld verdiend als er uren worden gemaakt.
Ik heb een baan bij een grote organisatie, in de top maar ook in de luwte van de organisatie. Ik heb er geen fulltime klus aan. Wel houdt mijn aanstelling/benoeming over 3 jaar op en dan moet ik op zoek naar een nieuwe klus, binnen of buiten de organisatie. Hoewel ik daar niet direct stress van heb, zal het niet eenvoudig zijn om een positie te krijgen met een vergelijkbaar salaris.
We hebben het financieel dus meer dan goed.
Mijn man wil nu zijn broer financieel helpen door een gift of lening, of door een (achtergestelde) hypotheek te verstrekken. Het zal dan naar mijn inschatting om 100.000 euro gaan. Mijn zwager kan dit niet terugbetalen, de komende jaren niet, en in de toekomst naar alle waarschijnlijkheid ook niet.
Ik begrijp deze wens van mijn man, maar zelf heb ik er zorgen over.
Mijn man zegt al jaren dat hij wil stoppen met zijn werk en het niet meer lang volhoudt. Hij weet niet wat hij hierna wil doen, maar hij komt er niet aan toe om hierover na te denken zolang hij het zo druk heeft. Hij heeft stress, paniekaanvallen die hij al jaren met antidepressiva onder controle houdt, en op momenten van zijn pieken hebben we als gezin best een kluif om het gezellig te houden. Ik vind de hele situatie ongezond voor mijn man, hij ziet dit zelf ook zo, maar hij wil/kan nog niet stoppen omdat hij in zijn optiek nog niet voldoende financiele middelen heeft. Onze hele financiele huishouding is om deze redenen gebouwd rondom het 'eerder stoppen' van mijn man. Zijn beeld is dat hij nog een jaar of 3 op deze voet verder gaat en dan stopt. Wat mij betreft kan en mag dit eerder als dit qua gezondheid nodig is, maar hij geeft aan dat hij geld nodig heeft voor als hij stopt, om iets nieuws op te zetten.
Concreet betekent dit dat mijn man alles wat er in zijn BV binnenkomt, in zijn BV houdt, en dat ik met mijn geld spaar en het huis aflos. Geld uit de BV van mijn man wordt alleen in de vorm van een lening aan ons in prive verstrekt, omdat dat fiscaal beter is. Kortom, het geld van mijn man blijft bij hem, ik stop mijn geld vooral in "ons gezamenlijk". Soms vind ik het een vervelende constructie maar omdat ons huwelijk prima is en we zijn geld (nu) niet nodig hebben, is er niet echt een reden om hierover te klagen.
Nu zit mijn zwager in een lastige situatie en mijn man probeert hem te helpen. Samen met zijn ouders is hij bezig met een plan voor een nieuwe woning voor mijn zwager. Toen ik hem van de week vroeg of hij nu van plan is zijn eigen plannen opzij te zetten en toch door te blijven werken, gaf hij aan dat dit iets is waar hij zelf over gaat.
Dit is natuurlijk waar, en toch zit het me niet lekker. Ik maak me zorgen om zijn gezondheid en ik wil met hem oud worden. Het geven of lenen van een groot bedrag aan zijn broer maakt dat zijn huidige plan om over een jaar of 3 te stoppen, min of meer in de prullenbak kan. En in de tweede plaats steekt het me dat er nu ineens wel geld uit de BV kan worden getrokken, wat voorheen echt niet de bedoeling was.
Ik heb mijn man aangegeven dat ik wil dat hij met mij afstemt voor hij toezeggingen gaat doen, maar het gesprek erover wekt aan beide kanten wrevel op. Mijn man vindt dat hij zelf kan bepalen, ik heb het gevoel dat mijn mening er niet toe doet en dat een toch al scheve situatie steeds schever wordt: mijn man bepaalt, ik betaal. Zodra ik dit laatste benoem, raakt mijn man enorm geirriteerd.
Hoe kan ik het gesprek met mijn man op een goede manier voeren, hebben jullie tips? Vinden jullie dat hij zijn broer moet helpen, en vinden jullie dat ik hier ook iets over te zeggen heb? Het gaat hier niet om gelijk of ongelijk, maar om het vinden van een goede oplossing voor ons als gezin en voor mijn zwager.
" Toen ik hem van de week vroeg of hij nu van plan is zijn eigen plannen opzij te zetten en toch door te blijven werken, gaf hij aan dat dit iets is waar hij zelf over gaat."
Ik denk dat je man zich in het nauw gedreven voelt want hij snapt zelf ook wel dat dit niet klopt.
Jullie hebben samen de boel ingericht zoals die is ingericht, en zijn beslissingen hebben voor het hele gezin gevolgen. En ik vermoed dat hij dit zelf ook beseft maar dat hij dat idee wegduwt en zich verschanst in "ik bepaal het zelf" omdat hij nu niet overziet hoe hij zowel zijn broer als zijn gezin kan helpen.
Maar hij heeft natuurlijk wel ongelijk, want inderdaad: dat hij bepaalt en jij betaalt, dat is feitelijk ook gewoon waar.
Zou het kunnen helpen als je hem voorstelt om samen - misschien eerst jullie twee, en nadien samen met zijn ouders - eens om tafel te gaan zitten met een financieel adviseur om te bekijken hoe je zowel zijn broer naar beste vermogen kan helpen als ook kan zorgen dat hij op een nette manier zijn werk kan afbouwen zodat hij niet afknapt. Dat dus het uitgangspunt is dat jij mee wil werken aan het helpen van zijn broer (dan hoeft hij hopelijk niet in de verdediging te schieten) terwijl je ondertussen ook de belangen van je eigen gezin niet uit het oog verliest. Zo te lezen heb jij er helemaal geen principiële bezwaren tegen om broer te helpen, het is meer dat je de gevolgen voor je eigen gezin vreest (en gelijk heb je).
Als je er financieel goed bij zit dan moeten de kosten van het inhuren van zo'n expert van buiten ook te dragen zijn. Ja, het is even een uitgave, maar het is een investering die het waard is om goede plannen kunnen te maken voor de nabije (en misschien de wat verdere) toekomst.
En hoe is zijn arbeidsongeschiktheidsdekking? Want als hij door de stress acuut afknapt dan is het financieel waarschijnlijk helemaal geen lolletje. En huwelijksproblemen zorgen natuurlijk ook voor dikke stress. Hopelijk kunnen jullie met hulp van buiten zorgen dat de problemen een beetje behapbaar worden en je man uit zijn overlevingsstand kan komen. En zelf vermoed ik dat de hulp van buiten hier vooral zou moeten bestaan uit financieel advies, eerder nog dan relatietherapie. Dat laatste is misschien ook wel een keer nuttig, maar het eerste lijkt me nu nuttiger, en bovendien waarschijnlijk beter te verkopen aan je man.
Zomaar een ton weggeven zou ik absoluut niet doen. Tenzij je dat geld verder niet meer nodig hebt. Hij kan het niet terugbetalen.
Verder begrijp ik dat jij alles betaald binnen jullie huishouden. Jij spaart ook nog eens. Jouw man draagt dus niet bij maar blijft zijn geld in zijn bedrijf houden. Dat is voor jou geen verstandige keuze. Jij hebt geen zeggenschap over zijn bedrijf en het vermogen in de bv. Maar hij is wel eigenlijk van jullie huis en gezamenlijke spaarpot.
Heel sneu voor zwager maar een woning huren of elders goedkoper kopen kan ook. En anders heeft hij nog ouders. Kijk eens goed naar jouw eigen inkomen en vermogen.
Dat je elkaar helpt is mooi maar ik zou nooit een ton willen lenen als ik weet dat ik die niet kan terugbetalen. Zwager wordt daar toch ook niet gelukkig van? Zeker niet van een broer die het eigenlijk niet kan missen.
Is een voorschot op de erfenis van de ouders misschien een idee? Komt er ook geen ellende van, want met familie moet je wandelen, niet handelen.
En het is natuurlijk onzin dat je man hier alleen over gaat, we hebben het over flinke bedragen, een lening die invloed heeft op jullie gezinsleven en toekomst.
Hallo Temet, dank je wel voor je reactie. Een financieel adviseur hierbij trekken is een goede suggestie.
Het klopt dat ik er geen problemen mee heb om mijn zwager te helpen, maar inderdaad niet ten koste van mijn eigen gezin. Ik heb mijn man ook al aangegeven dat ik snap dat hij zijn broer wil helpen en dat ik daar achter sta. Je hebt gelijk dat hij zich misschien wat in het nauw gedreven voelde, want ik had niet helemaal de juiste toon te pakken in ons gesprek en in het algemeen houdt mijn man ervan om de controle over zaken te hebben.
Mijn man heeft verder een goede arbeidsongeschiktheidsverzekering en we hebben een goed huwelijk, relatietherapie hebben we niet nodig.
Izza schreef op 27-02-2025 om 13:36:
Zomaar een ton weggeven zou ik absoluut niet doen. Tenzij je dat geld verder niet meer nodig hebt. Hij kan het niet terugbetalen.
Verder begrijp ik dat jij alles betaald binnen jullie huishouden. Jij spaart ook nog eens. Jouw man draagt dus niet bij maar blijft zijn geld in zijn bedrijf houden. Dat is voor jou geen verstandige keuze. Jij hebt geen zeggenschap over zijn bedrijf en het vermogen in de bv. Maar hij is wel eigenlijk van jullie huis en gezamenlijke spaarpot.
Heel sneu voor zwager maar een woning huren of elders goedkoper kopen kan ook. En anders heeft hij nog ouders. Kijk eens goed naar jouw eigen inkomen en vermogen.
Mijn bericht teruglezend kan ik me voorstellen dat je dit zo opschrijft, maar mijn man draagt wel gewoon bij aan de kosten van de huishouding. Het gaat om het 'extra' geld, dat vanuit hem dus in zijn BV blijft terwijl mijn geld in de gezamenlijke pot verdwijnt. Het is een verstandige keuze vanuit fiscaal perspectief, en zolang mijn huwelijk goed is heb ik geen reden om hierover te klagen, ook al voelt het wat eenzijdig. Zijn BV is zijn pensioen en dat is uiteindelijk ook bedoeld voor ons samen.
Mocht het allemaal toch mis gaan tussen ons, dan weet mijn man ook dat de verhoudingen scheef zijn geweest en dat er geen 50% van de overwaarde van de woning naar hem zal gaan. Dat heb ik in mailtjes vastliggen.
wil40 schreef op 27-02-2025 om 14:21:
Dat je elkaar helpt is mooi maar ik zou nooit een ton willen lenen als ik weet dat ik die niet kan terugbetalen. Zwager wordt daar toch ook niet gelukkig van? Zeker niet van een broer die het eigenlijk niet kan missen.
Is een voorschot op de erfenis van de ouders misschien een idee? Komt er ook geen ellende van, want met familie moet je wandelen, niet handelen.
En het is natuurlijk onzin dat je man hier alleen over gaat, we hebben het over flinke bedragen, een lening die invloed heeft op jullie gezinsleven en toekomst.
Hai Wil40,
Ik zou ook geen geld willen lenen dat ik niet kan terugbetalen. Als ik heel eerlijk ben, geef ik liever geld weg aan mijn zwager (een lager bedrag) dan dat ik hem geld leen. Maar dit lijkt mijn zwager niet of niet voldoende te helpen.
Het lastige is dat de familie van mijn man niet weet van de gezondheidsproblemen van mijn man. Zij zien alleen de succesvolle zoon/broer. Niemand weet ook van de plannen om binnen afzienbare tijd te stoppen. Het is niet aan mij om dit in de familie van mijn man te bespreken. Mijn schoonouders weten wel dat mijn man in het verleden wat gezondheidsproblemen heeft gehad, maar niet dat dit nog steeds speelt, welke impact dit heeft, en wat onze financiele strategie is.
Een voorschot op de erfenis van mijn schoonouders wordt ook besproken op dit moment, maar dat zal voor mijn zwager waarschijnlijk niet genoeg zijn. Bovendien moeten mijn schoonouders dit ook maar kunnen missen.
Cato45 schreef op 27-02-2025 om 14:44:
[..]
Mijn bericht teruglezend kan ik me voorstellen dat je dit zo opschrijft, maar mijn man draagt wel gewoon bij aan de kosten van de huishouding. Het gaat om het 'extra' geld, dat vanuit hem dus in zijn BV blijft terwijl mijn geld in de gezamenlijke pot verdwijnt. Het is een verstandige keuze vanuit fiscaal perspectief, en zolang mijn huwelijk goed is heb ik geen reden om hierover te klagen, ook al voelt het wat eenzijdig. Zijn BV is zijn pensioen en dat is uiteindelijk ook bedoeld voor ons samen.
Mocht het allemaal toch mis gaan tussen ons, dan weet mijn man ook dat de verhoudingen scheef zijn geweest en dat er geen 50% van de overwaarde van de woning naar hem zal gaan. Dat heb ik in mailtjes vastliggen.
Wat is het fiscale perspectief er achter dan? Ik zie die namelijk niet zo. Pensioen in eigen beheer is in 2017 afgeschaft, de saldi zal rente op ontvangen worden die a VPB belast wordt. Zeker ook omdat je aan geeft dat de gelden die wel vanuit de B.V. komen, via een "lening-constructie" uitgekeerd worden. Dat is een mooi "accountant verdraaiing" van een rekening-courant DGA hebben, waar rente over berekend wordt en de B.V. ook gewoon weer VPB over betaald.
Maar goed, dat ter zijde. Er komt bij mij i.v.m. die B.V. wel direct een ander probleem op: Wordt het geld rechtstreeks vanuit de B.V. geleend, of vanuit jullie privé? Just my 2 cents als accountant, maar dat gaat op beide manieren problemen opleveren. Je leent namelijk, als zwager geen cent betalen kan, geld uit. Dat dient tegen een marktconforme rente te zijn, anders wordt het als een onzakelijke lening aangemerkt en zou je zo maar eens met schenkbelasting in de weer kunnen komen. In het geval van dat jullie het eerst naar privé halen vanuit de B.V., er vanuit gaande dat je dit ook weer via de RC DGA doet, ga je dus zelf privé rente moeten betalen over dat saldo om vervolgens geen euro terug te zien? M.a.w.: Het kost je geld om dat geld uit de B.V. te halen, en je leent het uit, terwijl er een grote kans is dat je het geld niet terug ziet.
Nog los van de bezwaren die je hebt op basis van de situatie die je beschrijft, die ik me best kan voorstellen, lijkt me beide niet echt een hele fijne oplossing eerlijk gezegd.
Cato45 schreef op 27-02-2025 om 14:51:
[..]
Hai Wil40,
Ik zou ook geen geld willen lenen dat ik niet kan terugbetalen. Als ik heel eerlijk ben, geef ik liever geld weg aan mijn zwager (een lager bedrag) dan dat ik hem geld leen. Maar dit lijkt mijn zwager niet of niet voldoende te helpen.
Het lastige is dat de familie van mijn man niet weet van de gezondheidsproblemen van mijn man. Zij zien alleen de succesvolle zoon/broer. Niemand weet ook van de plannen om binnen afzienbare tijd te stoppen. Het is niet aan mij om dit in de familie van mijn man te bespreken. Mijn schoonouders weten wel dat mijn man in het verleden wat gezondheidsproblemen heeft gehad, maar niet dat dit nog steeds speelt, welke impact dit heeft, en wat onze financiele strategie is.
Een voorschot op de erfenis van mijn schoonouders wordt ook besproken op dit moment, maar dat zal voor mijn zwager waarschijnlijk niet genoeg zijn. Bovendien moeten mijn schoonouders dit ook maar kunnen missen.
Eens met jou, liever minder weggeven dan een grote lening die geen lening is, omdat jullie er misschien niets van terugkrijgen. Lastige situatie. Ik zou zeker er bij betrokken willen zijn, geen man die dit op eigen houtje gaat regelen en samen alle voors en tegens voor nu en de toekomst, goed bespreken. Als jij er niet achter staat gaat dit tussen jullie problemen geven in de toekomst, het gaat wringen.
Je man hoeft ook niet persé zijn gezondheid in de familie te bespreken, maar hij kan misschien wel aangeven dat er plannen waren om het wat rustiger aan te gaan doen en dat de financiële toekomst wat onzeker is. Dat hij daarom goed moet nadenken over de lening.
Als ik het advies van Elpisto zo lees, zitten er toch best wel wat haken en ogen aan.
Ik zou er sowieso ook niet zo happig op zijn om zomaar een ton uit te lenen. Het lijkt mij dat hier óf gedoe in de familie óf gedoe in jullie relatie van komt.
Elpisto schreef op 27-02-2025 om 15:37:
[..]
Wat is het fiscale perspectief er achter dan? Ik zie die namelijk niet zo. Pensioen in eigen beheer is in 2017 afgeschaft, de saldi zal rente op ontvangen worden die a VPB belast wordt. Zeker ook omdat je aan geeft dat de gelden die wel vanuit de B.V. komen, via een "lening-constructie" uitgekeerd worden. Dat is een mooi "accountant verdraaiing" van een rekening-courant DGA hebben, waar rente over berekend wordt en de B.V. ook gewoon weer VPB over betaald.
Maar goed, dat ter zijde. Er komt bij mij i.v.m. die B.V. wel direct een ander probleem op: Wordt het geld rechtstreeks vanuit de B.V. geleend, of vanuit jullie privé? Just my 2 cents als accountant, maar dat gaat op beide manieren problemen opleveren. Je leent namelijk, als zwager geen cent betalen kan, geld uit. Dat dient tegen een marktconforme rente te zijn, anders wordt het als een onzakelijke lening aangemerkt en zou je zo maar eens met schenkbelasting in de weer kunnen komen. In het geval van dat jullie het eerst naar privé halen vanuit de B.V., er vanuit gaande dat je dit ook weer via de RC DGA doet, ga je dus zelf privé rente moeten betalen over dat saldo om vervolgens geen euro terug te zien? M.a.w.: Het kost je geld om dat geld uit de B.V. te halen, en je leent het uit, terwijl er een grote kans is dat je het geld niet terug ziet.
Nog los van de bezwaren die je hebt op basis van de situatie die je beschrijft, die ik me best kan voorstellen, lijkt me beide niet echt een hele fijne oplossing eerlijk gezegd.
Het fiscale perspectief erachter is dat je een euro die je niet nodig hebt, in je BV laat tot je hem wel nodig hebt. Op die manier stel je belastingbetaling over die euro uit. Er wordt natuurlijk wel gewoon een salaris vanuit de BV uitgekeerd, dat wordt aangewend voor het huishouden. Dat lenen door een DGA uit de BV aan banden is gelegd, dat weet ik. RC wordt jaarlijks netjes gladgestreken.
Het lenen of schenken van geld aan mijn zwager is nog slechts een idee dat nog niet verder is uitgewerkt, maar dit zal niet rechtstreeks vanuit de B.V. kunnen worden gedaan, omdat daar geen grondslag voor is. Dat zou een doeloverschrijding opleveren. Maar er is alleen een idee, nog geen uitgewerkt plan, dus hoe het eruit zou moeten zien, dat weet ik niet. Dank voor je tips, ik neem ze mee.
wil40 schreef op 27-02-2025 om 15:45:
[..]
Eens met jou, liever minder weggeven dan een grote lening die geen lening is, omdat jullie er misschien niets van terugkrijgen. Lastige situatie. Ik zou zeker er bij betrokken willen zijn, geen man die dit op eigen houtje gaat regelen en samen alle voors en tegens voor nu en de toekomst, goed bespreken. Als jij er niet achter staat gaat dit tussen jullie problemen geven in de toekomst, het gaat wringen.
Je man hoeft ook niet persé zijn gezondheid in de familie te bespreken, maar hij kan misschien wel aangeven dat er plannen waren om het wat rustiger aan te gaan doen en dat de financiële toekomst wat onzeker is. Dat hij daarom goed moet nadenken over de lening.
Dat ben ik met je eens Wil40, ik vind dat mijn man hier niet helemaal open in hoeft te zijn, maar het zou wel helpen als hij iets meer informatie aan zijn familie geeft.
Wat ik niet goed begrijp; zwager krijgt zijn deel van de overwaarde en heeft daarnaast nog een ton nodig? Ik weet dat de huizenmarkt drama is maar is een stapje terug doen en kleiner of minder fraai wonen geen optie? Het klinkt als forse bedragen die hij niet terug kan betalen. Elke bank zal hier bij de hypotheekverstrekking ook moeilijk over doen.
Lizzyliz schreef op 27-02-2025 om 15:55:
Als ik het advies van Elpisto zo lees, zitten er toch best wel wat haken en ogen aan.
Ik zou er sowieso ook niet zo happig op zijn om zomaar een ton uit te lenen. Het lijkt mij dat hier óf gedoe in de familie óf gedoe in jullie relatie van komt.
Precies. Als de bank mijn zwager niet meer geld wil/kan lenen dan hij nodig heeft, dan heeft dat als reden dan mijn zwager de draagkracht niet heeft. Een extra lening in prive zal dan ook zijn draagkracht te boven gaan. Mijn zwager verdient niet veel en zit aan het eind van zijn carriere, het zal daarom heel veel moeite kosten om iets van zo'n lening terug te betalen.
Het probleem is natuurlijk, en dat snap ik ook, dat in de huidige huizenmarkt een betaalbaar huis vinden, of dat nou koop of huur is, zo goed als onmogelijk is als alleenverdiener.
Dat mijn man wil helpen in deze situatie, daar sta ik wel achter, maar ik wil meebeslissen en ik heb mijn twijfels over de omvang van een lening/schenking. Als ik de reacties zo lees, dan lijken dat geen onredelijke wensen en zorgen.
Wil die broer dit bedrag uberhaubt wel aannemen? Het is nogal een bedrag namelijk.
HS26 schreef op 27-02-2025 om 16:01:
Wat ik niet goed begrijp; zwager krijgt zijn deel van de overwaarde en heeft daarnaast nog een ton nodig? Ik weet dat de huizenmarkt drama is maar is een stapje terug doen en kleiner of minder fraai wonen geen optie? Het klinkt als forse bedragen die hij niet terug kan betalen. Elke bank zal hier bij de hypotheekverstrekking ook moeilijk over doen.
De helft van de overwaarde zal ongeveer 100.000 euro zijn. Hoeveel hij kan lenen bij de bank, weet ik niet, maar dat zal niet veel zijn. Het gaat niet om meer of minder fraai of groter of kleiner wonen, het gaat om het vinden van een woning in de stad waar hij nu met zijn ex en kinderen woont. Geen bovenmatig dure stad, maar er wordt veel overboden. Dat hij een lening aan mijn man niet kan terugbetalen, dat is duidelijk en als het al wel zou kunnen, dan is het niet op de termijn waarop mijn man dit geld zou willen/kunnen gebruiken.
