'weinig aandacht voor slimme leerling'
http://www.nu.nl/binnenland/3374765/weinig-aandacht-slimme-scholier.html
In Trouw stond er vanochtend ook een stuk over.
Wat mij betreft volstrekt herkenbaar. Dochter, 8 jaar, groep 5, krijgt pluswerk sinds een tijd. Ik was daar blij mee toen ik dat hoorde. De school ronkt ook met 'extra aandacht voor plusleerlingen' of de website en brochures.
In de praktijk blijkt ze met een ander meisje op de gang uit een plusboek te werken en komt eens in de week, of als de plusmeester niet kan eens in de twee weken, even een gesprekje. Haar eigen meester kijkt nooit in het boek, en met vragen kan ze niet bij hem terecht, omdat hij ook nog eens een combiklas heeft. Ze moet het gewoon helemaal zelf uitzoeken met dat plusboek.
Het ergste vind ik nog wel dat de meester het pluswerk benadert als een beloning. Zo zei hij (volgens dochter) tegen een jongetje: als je niet ophoudt met klieren, kom je natuurlijk nooit in het pluswerk terecht!
Ik dacht: zou hij dat ook zeggen tegen een leerling die juist extra begeleiding nodig heeft?
Kortom, het pluswerk op deze school stelt niet zoveel voor. Het hangt er maar wat bij en de kinderen moeten het helemaal zelfstandig doen.
Nou moet ik zeggen dat dochter daar niet zoveel moeite mee lijkt te hebben, ze vindt het gewoon wel leuk en interessant, maar er zou zoveel meer uitgehaald kunnen worden.
Voor jullie ook herkenbaar of is het beter geregeld?
Jippox
Je leest niet goed. Ik zie de mislukte leerlingen wel. Maar dat zijn niet alleen de intelligenten onder ons. Die problemen komen ook voor op alle andere nivo's. En zelfs nog veel meer.
Kinderen met een gemiddelde intelligentie maar gedragsproblemen, ADHD of beperkte sociale vaardigheden hebben nog veel meer kans om te stranden dan hu zeer intelligente medeleerlingen.
Maar die ouders roepen minder hard. En die ouders kunnen niet klagen dat hun kinderen door hun hoogbegaafdheid problemen hebben op school. De intelligentie staat los van de problemen.
Mijn blik is bepaald niet beperkt. Ik ken genoeg mislukkelingen. Wat een rotwoord. De hoogte van de intelligentie is zelden de oorzaak van problemen op school.
Terug naar het begin...
over pluswerk. Ik de klas van mijn zoontje krijgt wel de helft van de kinderen een of andere vorm van pluswerk. De een met lezen, de ander met rekenen, sommige met alles, anderen gaan naar een plusklasje, weer anderen krijgen filosofie als extra vak... Je zou ook kunnen denken dat het niveau van het standaardwerk ook wel wat omhoog kan. Hier is de populatie op school namelijk niet bijzonder intelligent te noemen, eigenlijk heel gemiddeld met een uitstroom van 50% havo/vwo en 50% vmbo.
Ach, het is wel lastig. Afgezien van wie er meer 'recht' heeft op extra begeleiding, zwakke of slimme leerlingen; het lijkt me wel duidelijk uit de vele reacties dat het misschien makkelijker is om wat gemiddelder te zijn. Erg intelligent zijn is geen garantie voor succes, maar levert wel meer frustratie op als het niet lukt, er is immers zoveel talent! Op de universiteit was ik verbaasd over de grote hoeveelheid minder slimme mensen (minder slim dan bijvoorbeeld ikzelf) die daar toch met een goed eindresultaat de uni verlaten. En van de zeer intelligenten ken ik er net zoveel die er maar niet in slaagden om af te studeren als die er cum laude zijn geslaagd.
Kind heeft ook een rol, denk ik
Zelf was ik als simpel arbeiderskind ook snel klaar op de basisschool en vanaf de derde klas was ik een soort concierge samen met A. Iedereen nam aan dat hij nooit zou leren lezen. Samen deden we het volledige ondersteunende werk op school en in de zesde klas werkten we onze opvolgers in. Veel van geleerd. Op het gymnasium moest ik wel weer wennen aan het leren, maar heb ik zonder veel moeite opgepakt. A. Is een succesvolle ondernemer geworden met alleen lagere school, we hebben nog steeds contact.
Mijn eigen kinderen vonden de basisschool ook erg saai, pluswerk was er mondjesmaat. Mijn twee dochters hebben vooral veel hulpjuf gespeeld, lekker met de kleuters in de weer, en klasgenoten tutoren. Ik hield ze regelmatig een dagje thuis om iets leuks te gaan doen (museum, voorstelling). De middelbare school ging beter, ze haalden uitdaging buiten school en deden en doen het prima.
Zoonlief was lastig op school en ze wilden dat hij getest werd. Werkdiagnose van school uit was dat hij niet aan onze hoge verwachtingen kon voldoen en dat hij ondergesneeuwd werd door zijn slimme oudere zus. Hij bleek hb met performaal veel hoger dan verbaal. Voor ons handig om te weten, school geloofde het niet. Zoon bleef klieren, vwo werd niks en de havo heeft hij wel gehaald met veel geklets van ons, zijn ouders. Hij deed namelijk niets en haalde wel minimale voldoendes, tot frustratie van zijn docenten. Na school mislukt op het hbo en na een periode depri thuiszitten gaan werken. Tot hij er achter kwam wat hij wilde studeren. Moest hij wel even vwo halen, wat naast het werk makkelijk ging. Laatst hadden we het er nog over waarom het nu wel op school gaat en vroeger niet. Volgens hem vooral door dubbele boodachappen vam docenten, jij bent zo slim toch, zoek het maar uit. En verder typisch bij de groep willen horen, niet uit je rol willen stappen. Aan de andere kant heeft hij nu een tweede kans omdat hij makkelijk leert, nu hij zijn eigen verantwoordelijkheid neemt.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Ook herkenbaar
Mijn oudste, ook heel slim en best traag en een makkelijk kind. En daar is nooit veel aan gedaan. Ja hij mocht de helft van de opgaven maken. En nooit iemand heeft ooit bedacht (nee ik ook niet) dat ie zo traag was omdat ie zich doodverveelde. Te weinig uitdaging stompt af. Dus hij zat het grootste deel van de dag maar braaf voor zich uit te staren.
Gelukkig is het op het VO allemaal goedgekomen.
Klopt hombre
"Geef ze een boekenkast of een aansluiting op het World Wide Web!"
Maar dan moeten ze die mogelijkheid wel krijgen. Ik denk dat je kunt contstateren dat nogal wat basisscholen daar niet aan doen. Het gaat niet om zorg die ten koste van andere kinderen moet gaan. Het gaat om onderkennen van het probleem en kijken wat je ermee kunt.
En ik vind een kind dat zich doodongelukkig verveeld op school wel een probleem. Dat zijn dan toch erg lange dagen daar op school. Overigens had ik het verder ook best gevonden als ie halve dagen de concierge had mogen helpen. Alles beter dan apathie en nooit leren leren.
Mama
Ik probeer het nog 1 keer uit te leggen aan de hand van een voorbeeld. Wat jij zegt komt neer op het volgende: Ik geef aan er is een verband tussen (bijvoorbeeld) criminaliteit en Marokkaanse jongeren. Daarop zeg jij: nou maar ik ken Marokkanen die niet crimineel zijn en bovendien zijn er ook niet-Marokkanen die wel crimineel zijn DUS er bestaat geen enkel verband.
Zo'n redenatie klopt natuurlijk niet. Dat zijn geen argumenten, dat is gebrek aan kennis. Verdiep je er dan eens in, zou ik zeggen, voordat je wat roept.
Ginny
"Maar dan moeten ze die mogelijkheid wel krijgen."
Dat dat World Wide Web in de praktijk een probleem is kan ik me wel voorstellen, maar dat een kind dat klaar is met al z'n werkjes geen boek mag lezen, daar snap ik niks van. Dat lijkt me een goed concreet punt om met de juf te bespreken.
Als ik naar mij kinderen kijk
twee kinderen, 1 bewezen HB, 1 met ruim een jaar voorsprong op alle gebieden dus ook niet dom.
De meeste mensen kennen dochter haar geschiedenis. Ze is vanaf dag 1 ongelukkig op school. Mijn jongste zit nu in groep 2 en is het vrolijkste kind wat je kunt hebben.
Ik heb jaren heel veel op het stukje HB zijn geschoven maar dat is niet alleen het probleem. Karakter van het kind speelt ook een belangrijke rol.
Waar mijn jongste tevreden is met de bouwhoek en het spelen in groep 2 was mijn oudste doodongelukkig.
Mijn oudste wil niet spelen, lezen, knutselen, of aanklooien, ze wil vooruit. ze wil moeilijke dingen. Probleem bij haar echter is dat ze zich er niet bij neer kan leggen als ze dat niet kan krijgen en dan wordt ze ongelukkig. Verveling maakte van haar een vreselijk geirriteerd recalcitrant kind. Dat werd alleen maar erger totdat ze nu uiteindelijk depressief is. En nee dat komt niet alleen door HB zijn maar door een combi van HB, karakter, verwachtingen van een kind en omgeving. Zij heeft de extra begeleiding echt heel hard nodig, een eigen leerlijn met werk dat haar uitdaagt. Werk waarbij ze niet op andere kinderen hoeft te wachten maar gewoon haar ding kan doen.
Mijn jongste is heel anders, hij zit nu in plusgroepjers maar zou ook gelukkig zijn zonder. Hij heeft minder begeleiding nodig en zou best wat verveling kunnen hebben. Als hij de juf zou mogen helpen ipv leren zou hij het ook goed vinden.
Ik ken nu redelijk wat HB kinderen en ik zie beide, types. Types als mijn jongste die het prima redden en makkelijk door de school heen rollen en types als mijn oudste, de potentiele uitvallers die je moet helpen.
wat ik echter wel vind, is dat ook de types als mijn jongste uitdagend werk moeten krijgen, gewoon om te voorkomen dat ze straks op het VO uitvallen omdat ze nooit hebben leren leren. Maar extra werk hoeft toch niet zo moeilijk te zijn. rekentijgers, Kien, Acadin, levelwerk. Er is zoveel waar een kind redelijk zelfstandig mee aan de slag kan.
Hombre
Om met je laatste zin te beginnen, ik ben het niet met je eens. Jij zegt 'Ze leren dat ze bijzonder zijn en anders dan anderen klinkt mij niet verstandig in de oren.' Dat leer je ze niet. Ze zijn zo slim dat ze zelf al lang in de gaten hebben dat ze anders zijn. Al voordat jij het zelf in de gaten hebt en vaak ook al voordat de juf het in de gaten heeft. 1 van mijn kinderen wist zich zo snel aan te passen in de kleuterklas dat de juf totaal niet in de gaten had dat hij zelfs maar een beetje bovengemiddeld intelligent was.
Ik denk dat IQ in combinatie met karaktertrekken en omgeving een probleem kan vormen. IQ op zich hoeft geen probleem te zijn, noch (ruim) bovengemiddeld, noch (ruim) ondergemiddeld. Kinderen hebben eigen karakters, die gewoon mee bepalen hoe ze met dingen omgaan. Dat is niet anders voor kinderen die binnen de normaal vallen. Ik ben ervan overtuigd dat veel leerkrachten zichzelf een grote dienst zouden bewijzen als ze er beter mee omgingen. Dufden te compacten en dergelijke. Heel wat kinderen vervelen zich nu een rotje, houden andere kinderen van hun werk, gooien met dingen door de klas enz enz. Allemaal uit verveling. Leg de lat eens flink wat hoger en het probleem is uit de wereld of een stuk minder aanwezig.
Mama
"De hoogte van de intelligentie is zelden de oorzaak van problemen op school. "
Precies... er komt meer bij kijken. De kinderen waar jij het over hebt ken ik ook. Kinderen met een hoog IQ en EQ, die gewoon al een klas hadden over geslagen voor ze in groep 3 kwamen, veel vrienden hebben en nu fluitend het VWO doen.
Vind jij dan werkelijk dat het VWO alleen maar voor de kinderen is met een hoog of bovengemiddeld IQ zonder andere problemen? Want die kinderen moeten het blijkbaar met problemen doen of maar naar de HAVO ofzo? En de ouders moeten dat gewoon accepteren?
Een basisschool kan al zoveel verpesten bij dit soort kinderen en als je dan ook nog eens de pech van bijv een vroege puberteit en andere problemen hebt zit je kind dus op de mavo. Als de basisschool die lastpakken maar blijft vervelen met eerst de gewone stof voor ze wat extra moeten doen en andere onzinnige dingen omdat ze gewoon denken als jij komt dat kind amper op het VWO. Zonde toch? Waar ligt dan het probleem? Bij die ouders die te hoge verwachtingen hebben want hun kind is niet alleen het hoge IQ? Waar zijn de problemen begonnen denk je? Niet elk kind is dat kind wat fluitend de basisschool doorfietst of het nu wel of geen Spaans krijgt of extra rekenen.
Of hombre
In plaats van een flink deel van zijn werkjes een boek lezen. Bij mijn oudste heb ik dat praten met de juf dus nagelaten, maar bij nummer 2 en 3 sta ik daar heel anders in.
Ik vind echt dat de school wat oudste betreft een flinke steek heeft laten vallen. Ze hebben onvoldoende onderkend dat hij, ondanks dat hij de boel niet op stelten zette in de klas, toch niet lekker in zijn vel zat. En als ik toen wist wat ik nu weet, had ik dat ook vast anders aangepakt. En oudste waarschijnlijk ook.
nee, ik vind helemaal niet dat het vwo alleen bedoeld moet zijn voor probleemloze kinderen met een hoog IQ
Net zo als ook de mavo niet alleen is voor probleemloze kinderen met een gemiddeld IQ. En vmbo basis is niet alleen bedoeld voor leerlingen met een wat lager IQ zonder problemen.
Maar dat er op VMBO basis kinderen met problemen zitten accepteert iedereen. Op het VWO zitten ook kinderen met problemen, maar dat probleem is mi niet hun IQ.
Maar ik denk dan ook dat de titel van deze draad niet moet zijn: weinig aandacht voor slimme leerling.
Niet het feit dat ze slim zijn is vermeldenswaardig.
Niet het IQ levert ze problemen op.Er zijn blijkbaar andere dingen. En dat lees je bijna in alle reacties in dit draadje van ouders met een HB kind met problemen. Problemen in contact, moeite met aanpassen, geen aansluiting met klasgenoten, gebrek aan sociale vaardigheden. Het komt allemaal langs.
Of, mama
Veel van die heel slimme kinderen komen in de problemen omdat ze jarenlang verkeerd (of gewoon helemaal niet) zijn begeleid. En omdat die kinderen het daardoor maar opgegeven hebben, depressief zijn geworden, zich zo hebben aangepast aan hun omgeving dat er niets meer uitkomt. Weet je hoe zich dat ook wel uit? In het geen aansluiting hebben, moeilijk contact maken, sociaal onaangepast gedrag.... Klinkt dat herkenbaar?
En dat is dus helemaal niet nodig! Helaas ontbreekt het nogal eens aan enige kennis van zaken, zo blijkt zelfs hier maar steeds weer. En blijft men hangen in het hardnekkige misverstand dat talent zich altijd vanzelf wel toont in goede schoolprestaties.
Wie zich er wel in wil verdiepen: een heel interessant boek hierover is "misdiagnose van hoogbegaafden" door Webb, Amend, Webb en Goerss.
Maar ook op onderstaande sites is een hoop nuttige informatie te vinden:
http://www.hoogbegaafdvlaanderen.be
http://hoogbegaafdheid.slo.nl
Jippox
"En blijft men hangen in het hardnekkige misverstand dat talent zich altijd vanzelf wel toont in goede schoolprestaties."
Interessant. Heb ik zeker een andere discussie gelezen, want dat heb ik niemand zien beweren. (dat heet een stropop-argument)
"Wie zich er wel in wil verdiepen: een heel interessant boek hierover is "misdiagnose van hoogbegaafden" door Webb, Amend, Webb en Goerss.
Maar ook op onderstaande sites is een hoop nuttige informatie te vinden:
http://www.hoogbegaafdvlaanderen.be
http://hoogbegaafdheid.slo.nl"
Het enieg dat ik daaruit afleid is dat er blijkbaar een hele industrie rond de HB hype is ontstaan. Of dat een goeie zaak is is maar sterk de vraag.
Hombre
Ik weet niets van een Hb hype, waar heb je het over?
En wat die 'stropop' betreft. Lees nog maar eens een keertje dan. Er is hier al van alles voorbij gekomen in de trant van 'helemaal niet nodig om slimme kinderen extra aandacht te geven op school, want die komen er vanzelf ook wel'
Het kind maakt het verschil maar de school ook
Hier twee slimme kinderen (hb dus). Oudste verveelde zich dood maar redde zich door veel dromen en te doen op school wat moest. Extra werk was er nauwelijks en als het er was, was het meer van hetzelfde. Op het VO was het even wennen (en ook weer verveling) maar het blijft goed gaan (ze zit nu in 4GYM).
Jongste liep vast in groep 3, werd depressief. Is onderzocht en doorgetoetst. Bleek hb en te functioneren op groep 5 niveau, zonder enige instructie en zonder thuis iets te doen met werkbladen e.d. Hij deed wel veel in zijn hoofd op eigen initiatief.
Versnelling hielp tijdelijk maar was niet genoeg. School kon niet voldoende bieden. Kind is van school veranderd en alle problemen verdwenen als sneeuw voor de zon. Hij is een makkelijk kind, goede sociale vaardigheden, oud voor zijn leeftijd dus de versnelling past hem goed, haalt prima resultaten en gaat komend schooljaar vol enthousiasme en leerzin naar het VO.
Als ouders kunnen wij begeleiden wat we willen, maar als de school niet voldoende kan bieden (en zo veeleisend is zoon echt niet) dan vallen zijn hersenen stil. Zijn hersenen hebben oefening nodig zoals andere kinderen (inclusief hijzelf) lichaamsbeweging nodig hebben. Als dit alleen na school gebeurt omdat school te weinig biedt, dan is hij ingedut tegen de tijd dat hij thuiskomt. Dan is er thuis ook geen energie meer. Inderdaad net zoals mensen met een te saaie baan. Het kost meer energie dan dat het oplevert. Je komt doodmoe thuis.
Met voldoende uitdaging op school komt hij vol energie thuis. Zijn hoofd heeft ruimte om te spelen en te sporten. Een heel gewoon kind dus met een grote behoefte aan hersensport.
Jippox
Nee, ik vind extra aandacht voor slimme kinderen niet nodig (het gaat om het woordje extra, aandacht moet er zijn voor alle kinderen). Dat betekent niet dat ik tegen differentieren ben. Als er al extra aandacht te vergeven is, dan zou ik die geven aan leerlingen met leerstoornissen, problemen op het sociale vlak, enz., of ze nou bovengemiddeld slim zijn of niet.
Weet je wat het is
met slimme kinderen, ze hebben zo snel vanalles door. Ook dat de maatschappij dus 'zo' tegen ze aankijkt, zoals in dit draadje mooi geïllustreerd wordt. Zeker als ze ook nog gevoelig zijn, en de combi hb en hooggevoelig komt nu eenmaal vaker voor. En dat kan knap onzeker maken. Je bent ongelukkig, of gefrustreerd, maar dat ligt niet aan je iq (duh) maar aan je sociale vaardigheden, of aan je karakter. Of je moet gestoord zijn. (hier een diagnose die wrs niet klopt, maar je wilt niet weten met wat voor gevolgen)
Ik ben ervan overtuigd dat dat reden no 1 is waarom zoon hier volledig is vastgelopen, door de houding van school en leerkrachten dat het zo leuk is om zo slim te zijn, en dat zoon maar niet snapte waarom het dan zo lastig voor hem is ipv makkelijk, zoals iedereen beweerde. (zoon hier heeft de pech ook nog erg plichtsgetrouw te zijn, en erg tegen autoriteiten zoals leerkrachten op te kijken)
Wat ik erg moeilijk vind is de houding dat je als ouder zoveel zou willen. Nou, je hebt geen idee hoeveel liever ik een gelukkig kind met een laag iq zou willen hebben dan het ongelukkige kind dat ik nu heb. (theoretisch dan, tuurlijk is kind helemaal goed zoals 'ie is..)
Een iq op hb niveau is uiteraard geen probleem. Maar het aanpassingsprobleem ligt niet bij het kind mi maar bij scholen. En zelfs al zou je kunnen discussiëren over waar oorzaken precies liggen, dan nog denk ik dat antwoorden alleen in de omgeving te vinden zijn. Dan kun je je afvragen wat belangrijker is.
Ik ben er trouwens van overtuigd dat je voor het gemiddelde hb kind helemaal niet veel geld of aandacht hoeft uit te trekken. Zo moeilijk hoeft het allemaal helemaal niet te zijn. Onderwijs moet er zijn voor ieder kind, zeker als je schoolgang verplicht stelt.
Ohja, dat vond ik ook een mooie: waarom zou kind niet een boek mogen lezen als het werk af is. Tsja, sommige kinderen krijgen hun werk dus niet af. En dat kan legio redenen hebben. De reden dat het werk echt zo enorm saai is dat het gewoon niet lukt is blijkbaar geen legitieme.
Mama
"Maar ik denk dan ook dat de titel van deze draad niet moet zijn: weinig aandacht voor slimme leerling.
Niet het feit dat ze slim zijn is vermeldenswaardig."
Daar mis je toch het punt. Ik startte dit draadje, omdat ik het herken: voor slimme kinderen (met of zonder problemen) is er gewoon weinig gerichte aandacht. Dat is onderzocht, dat blijkt, ik en velen met mij herkennen dat.
Ze hebben, of laat ik voor mezelf spreken, ze heeft die aandacht niet nodig omdat ze problemen heeft, maar omdat haar potentieel niet aangesproken wordt. En dát is een gemiste kans.
Voorbeeld
Een voorbeeld: We nemen een slim kind, kind A. A kan in de kleuterklas al lezen en loop op vele gebieden duidelijk voor. Dan gaat A naar groep 3. Daar heeft de leerkracht de handen vol om de hele klas te leren lezen en schrijven. Reuze saai voor A, die dat allemaal allang beheerst. Dus krijgt A ander werk, waar het zelfstandig mee aan de slag mag. In het begin komt A vaak met vragen naar de leerkracht. Maar dat is lastig, want die is al zo druk, dus na een paar afwijzingen ('nu even niet') stopt A daar maar mee.
Ondertussen hebben we kind B waar het lezen helemaal niet wil vlotten. Daar komt de RT-er in beeld. Kind B gaat een paar keer per week apart met de RT-er aan de slag om zo toch bij te kunnen komen bij de klas. Zo werkt B soms in een groepje, soms 1 op 1 en verder samen met de klas.
De ouders van kind A krijgen intussen te horen van de leerkracht: ja, we bieden hem wel van alles aan hoor, maar hij doet er niet zoveel mee. Misschien is het wel te moeilijk voor hem. Bovendien: het gewone werk moet natuurlijk wel eerst af en dat lukt ook niet altijd. En volgens mij, voegt de leerkracht daar nog fijntjes aan toe, vindt A het eigenlijk veel fijner om gewoon met de klas mee te doen!
Wat men hier even over het hoofd ziet, is dat slim zijn nog niet beteken dat zo' n kind als vanzelf ook beheerst over doorzettingsvermogen, concentratie, weet wat de juiste aanpak is, kan plannen, of alleen al weet wat te doen als het er even niet uitkomt en de juf is niet beschikbaar. Bovendien, hoe leuk is het om altijd in je eentje te werken?
Kortom: het alleen maar aanbieden van werk is (vaak) niet voldoende. Het moet natuurlijk ook nog worden begeleid. Zelfstandig werken moet je leren. En dus is die 'extra aandacht' wel degelijk nodig. Heeft de leerkracht daar geen tijd voor (wat vaak het geval is) dan zal bijvoorbeeld een RT-er dat op zich moeten nemen. Maar die is al druk met kind B. En A is toch zo slim? nou die red zich zelf wel!
Eind van het jaar is de voorsprong van A verdwenen. Och, zegt de leerkracht: dat zien we wel vaker hoor, dat kinderen in de kleuterklas een voorsprong hebben maar dat dit later gewoon weer bijtrekt...
Jippox
Jou bijdrage ga ik inlijsten en uit mijn hoofd leren. dit is hoe het bij ons op school gaat, precies. rullig schuift de mening op maar dit is het helemaal.....
dank
Mijk
typen op mijn i-pad is lastig!p
Jippox!
Zo, die zit! En zo herkenbaar, ga zelf maar wat doen tegen kinderen zeggen... Ga maar een kopje thee halen voor de juf. Ga maar de schoolkrant in elkaar nieten. Klusjes die ik zelf op de lagere school de hele dag door kreeg...
Ik ga jouw voorbeeld opslaan en ervoor zorgen dat elke keer als ik weer iemand op onze school hoor zeuren over de overbodigheid van aandacht aan het slimmere deel van de klas, deze eruit komt.
Want nu ik erover nadenk, mijn dochter krijgt ook veel extra werk op school, maar alles wat ze doet is zelf! Zelf met de Kidsweek aan de slag, omdat taal al met 1 les klaar is voor haar. Extra rekenwerk doen ze met hun eigen groepje of op de computer in een ander lokaal. Nu mag ze weer een presentatie maken met 2 andere meisjes, maar powerpoint instructie krijgt ze van 2 groep-8-leerlingen...
Tja
En hier zie ik dus weer het grote voordeel van een grote school, of nog beter: 3 grote scholen naast elkaar die samen de hb kinderen kunnen aanpakken. Hier zit nooit maar 1 kind in een jaar wat slim is en ja het ene kind is wel weer net wat slimmer dan het ander maar helemaal alleen werken aan pluswerk hoeft dus ook weer niet.
Plusgroepje
Het plusgroepje van mijn dochter bestaat geloof ik uit 7 kinderen en dat in een klas van 28 kinderen... Drie van die kinderen gaan ook nog naar de HB-klas 1 keer per week.
En verder
Dank voor jullie reacties Mijk en Trix. Verder is het ook nog zo dat goed verrijkingsmateriaal zo moeilijk moet zijn dat regelmatig begeleiding nodig is. En daarbij moet het werk ook nog geëvalueerd worden. Werken in groepjes met 'plus' kinderen (dat kan ook heel goed klasoverstijgend) is al een verbetering, maar ook daar moet wel (regelmatig) begeleiding bij!
Hier gebeurt een deel van die begeleiding trouwens door ouders en een gepensioneerde juf. Want IB-er, RT-er en leerkrachten hebben er te weinig tijd voor. De Rt-er doet wel wekelijks een uur plusklas voor de bovenbouw. Zelf noemt ze dat deel van haar werk 'de kers op de taart'. Maar volgend jaar gaat ze met pensioen en ik moet nog zien dat er dan nog een plusklas is...
Juist billie
Mijn oudste had zijn werk nooit, maar dan ook echt nooit, af maar als er getoetst moest worden scoorde ie altijd op A+ niveau. Dat zou toch eigenlijk te denken moeten geven, denk ik dan achteraf. Ik voorzie hetzelfde bij mijn jongste, en oh oh, ik heb de messen al geslepen klaar liggen. Die gaat zich wat mij betreft niet jaar in jaar uit zitten te vervelen.
Wat ik er dus van geleerd heb is dat je als ouder vooral ook de juiste vragen moet stellen, en er vooral niet vanuit moet gaan dat als je dit helemaal aan school overlaat dat het dan wel goed komt. Ook niet als school op papier aangeeft veel aandacht te hebben voor hb-kinderen.
En verder vraagt een slim brein veel onderhoud, de link met topsport is hier al terecht gelegd.
Jippox!
Dank je wel. Vierwerf hoera voor deze duidelijke uitleg. Want zo gaat het vaak. Hombre, als jij die sites afdoet als hele industrie rondom de hb-hype, dan blijkt daaruit vooral dat je je er niet in verdiept hebt.
Voorbeeld uit een boek van Tessa Kieboom is heel illustratief. Je ziet een klasje van verschillende dierenkinderen. Een visje in een kom, een schildpadje, een paar zoogdieren en ook een aapje. De opdracht is voor alle dieren hetzelfde: klim in de boom die er staat. Het schildpadje en het visje kunnen dat niet want ze hebben er de capaciteiten niet voor. Ze krijgen RT en andere hulp. Andere kunnen het met minder hulp leren. Het aapje heeft dat al heel vaak gedaan. Hij kan verschillende reacties op die opdracht vertonen. Hij klimt er gapend nog een keer in omdat de juf dat graag wil. Hij klimt er heel snel in om te laten zien dat hij het heel goed kan. Hij denkt: heb ik het al die keren niet goed gedaan dan? en gaat aan zichzelf twijfelen, durft niet te klimmen als de juf kijkt en kruipt zo onopvallend mogelijk in een hoekje. Hij wordt vervelend omdat hij alweer moet doen wat hij al zo lang kan en gaat anderen aan de staart trekken of anders klieren. Goed, het voorbeeld wordt verder uitgebouwd en je kan er misschien wel van alles op afdingen, maar het laat wel zien hoe het zit.
Het dierenrijk
Dus je hebt 30 verschillende diertjes in de klas. Aangezien het een belangrijke taak vd basisschool is leerlingen de basis bij te brengen, lijkt het me om te beginnen logisch dat het visje en de schildpad (?) wat extra aandacht krijgen. Waarom het aapje nu meer aandacht verdient dan de 27 geitjes, kikkertjes, lieveheersbeestjes, enz. wordt me volstrekt niet duidelijk. Ik zou makkelijk voor ieder kind / diertje kunnen betogen dat diegene het met een persoonsgerichte aanpak veel beter zal doen en daar dus recht op heeft. Als de mogelijkheden het toelaten is het ook een goede aanpak, maar dan wel voor alle diertjes. Nogmaals, ik heb niets tegen differentatie, in tegendeel. Tenslotte: dat iemand een andere mening dan de jouwe verkondigt, wil niet zeggen dat diegene zich niet in de materie verdiept heeft. Sterker nog, de inhoud van het betoog van Hombre komt op mij overtuigend over.
Nog even
Ik ben (te?) kritisch over de voorbeelden van Kieboom. Ik wil de zorgen van een aantal van jullie niet als onzin afdoen. Het is heel rot als je kind zich op school niet prettig voelt, en daar wil je als ouder vanzelfsprekend wat aan doen. Tegelijkertijd erger ik me aan een groep ouders IRL die hoogbegaafdheid (alleen) gelijk stellen aan een leerstoornis en daarom extra faciliteiten eist.
De gein is
..dat een slim kind (het woord hb komt mij niet over de lippen) dat ongelukkig wordt op school de hele dag thuis bij de ouders ongelukkig zit te wezen.
En daar kan je als ouder knap ziek van worden.
Inderdaad worden er dan aan het aapje veel hogere eisen gesteld. Dat moet de hele dag zich een houding geven terwijl het nooit, nooit op school ervaart dat je je ergens voor inzet en daardoor nieuwe dingen leert. Niets is zo fijn voor kinderen als door moeilijkheden heengaan en iets nieuws leren.
Mijn visie is dat kinderen dat soort ervaringen nodig hebben. Voor veel andere kinderen in de klas komen dat soort ervaringen met de normale stof, voor die heel slimme kinderen niet.
Het ene slimme kind heeft er meer last van dan het andere. Ik heb beide types in huis, en ik kan toch echt niet tegen het type dat het zwaar heeft op school dat hij/zij daar maar aan moet wennen omdat zijn/haar broer/zus daar geen last van heeft?
