'weinig aandacht voor slimme leerling'

Door dat kieboomvoorbeeld

Heb ik nu vooral te doen met de schildpadden en vissen, die in een boom moeten klimmen. Wat een laagbegaafd voorbeeld is dat, sorry dat ik het zeg.
Het hele punt is dat er alleen maar apen in de klas zitten. Snelle apen en langzame apen. Etterige apen en onhandige apen en lieve apen en pleasende apen. En al die apen hebben een reden voor hun gedrag. En vrijwel al die apen komen aandacht te kort om 'eruit te halen wat er inzit'.
Daar wil ik niet mee zeggen dat differentiatie dus niet broodnodig is, of dat hb-kinderen niet moeten zeuren.
Ik wil er vooral mee zeggen dat het een valse tegenstelling is, het vergelijken van aandacht voor achterblijvers met die voor voorlopers. En dat we allemaal apen zijn. Dat ook.

Maar

Maar wat moet school dan doen, volgens jullie? Wat moet school dan aanbieden? Wat moet school nog meer doen (uiteraard wel met middelen en de overige leerlingen voor ogen houdend)? Zoals al eerder gezegd, kijkend naar mijn eigen kind heeft school redelijk wat uit de kast gehaald maar dochter had daar nog niet genoeg aan, andere slimmerds uit haar jaar en andere leerjaren wel.

Siobo

Waarom reageer je niet op mijn berichten? Volgens mij licht ik duidelijk toe waarom extra begeleiding wèl nodig is. Vind je dat ook allemaal onzin dan?

Geen onzin

Al jouw argumenten slaan naar mijn idee op leerlingen met andere problemen dan hun hoogbegaafdheid, en dus op problemen die los staan van intelligentie. Hoogbegaafdheid is niet hetzelfde als een leerstoornis, al zijn bepaalde leerproblemen in verband te brengen met hoogbegaafdheid. Het gaat mij om die extra aandacht, het belang van differentatie (in hoeverre dt mogelijk is op een basisschool) onderken ik. Dat bepaalde problemen vaker voorkomen bij hoogbegaafden mag volgens mij niet betekenen dat er structureel extra faciliteiten voor deze groep ingezet worden. Dat gaat namelijk weer ten koste van andere leerlingen, die op hun beurt per definitie ook gebaat zijn bij extra aandacht. Natuurlijk moet je kinderen die in de knoop (dreigen te) raken helpen, ook als het kind bovengemiddeld intelligent is, dat betwist ik niet. Ik vind het geen onzin wat je beweert, ik denk alleen dat de oorzaak van de door jou genoemde problemen (deels) ergens anders ligt.

Kop van bericht is "weinig aandacht voor..."

En dat is nou waar o.a. Jippox en ik het over hebben. Siobo, jij blijft roepen dat we EXTRA aandacht willen voor slimme kinderen, maar ik ben al gelukkig met EVENVEEL aandacht als voor de gemiddelde groepsgenoot. En dus niet veel minder aandacht zoals vaak gebeurt. Niet met een plusboekje op de gang en zoek het maar uit. Niet de concierge helpen met koffie rondbrengen. Maar gewoon compacten, want dat is voor een leerkracht niet meer werk. En dan moeilijker werk, zodat een leerling op zijn eigen niveau moet nadenken en leren. En daar mag dat kind dan ook gewoon instructie voor verwachten. Ook dat het wordt nagekeken. Dat is iets dat er ook nogal eens bij inschiet. Dan zit een kind ander werk te doen en wordt er later helemaal niet meer naar gekeken. Slimme kinderen zijn geen superkinderen.
Ik had gehoopt dat dat nu eens duidelijk was, dat we helemaal geen extra aandacht vragen. Dat we voor gerichte aandacht en begeleiding willen.
Dat voorbeeld van dat dierenklasje kan je natuurlijk lekker uit zijnverband trekken. Maar er zitten gewoon ook schildpadjes en visjes en hertjes en tijgertjes enz bij ons op school. Sorry voor degenen die vinden van niet, maar ik zie ze wel. Een goede school zal er voor hun ook uit laten komen wat in ze zit. Aan een visje en een (water)schildpadje kun je bij zwemles weer andere eisen stellen en 50 meter hardlopen zal voor het tijgertje een makkie zijn. Ieder zijn talent, maar geef elk individu wel de mogelijkheden om het uit te bouwen. Niet meteen met extra aandacht, maar vooral met gerichte aandacht.

Inderdaad, gewoon evenveel aandacht als het gemiddelde kind in d

Dus compacten van het gewone werk, werk waar kind iets van kan leren, instructie, en nakijken van het werk. Voor de meeste slimme kinderen (hb of niet) is dat voldoende. Kinderen die niet gemiddeld zijn, mogen van mij best extra aandacht krijgen, ik snap het belang daarvan.
Voor de kinderen waar dat niet genoeg voor is, kan een andere oplossing gevonden worden (Leonardoklas, buitenschoolse plusklas of iets dergelijks). Dan is het wel belangrijk dat school onderkent dat ze dit kind niet kunnen bieden wat het nodig heeft. Als de reguliere scholen zich verbeteren, hoeven minder ouders uit te wijken naar speciale klassen.

Wanda en extra

"Waarom reageer je niet op mijn berichten? Volgens mij licht ik duidelijk toe waarom extra begeleiding wèl nodig is. Vind je dat ook allemaal onzin?"

Op deze vraag geef ik antwoord, en Jippox heeft het hier toch echt over extra begeleiding...

Siobo

welk ander probleem dan? Een 6 jarige die ver voorloopt in groep 3 heeft behoefte aan passend werk, maar nog niet de vaardigheden om dit zelfstandig te doen. Net zoals alle 6 jarigen moet hij dit nog leren. Die 'andere' 6 jarigen doen dat stapje voor stapje in de volgende jaren, maar die slimme moet dat zo maar vanzelf maar kunnen?

Evenveel of extra

Het is maar van waar je kijkt: het kind heeft evenveel nodig als een ander kind, namelijk instructie van het werk, eventueel de mogelijkheid om vragen te stellen tijdens het werk en vervolgens dat het werk wordt nagekeken en nabesproken.
Maar omdat het ander werk is dan het werk van rest van de klas, kost het de leerkracht natuurlijk wel extra tijd...

Ja juist ja

Geen Extra aandacht, maar gewoon gelijke aandacht.

Op de school van mijn kinderen, krijgen de slimme kinderen amper instructie. Ze moeten het zelf proberen. Op zich vind ik dat helemaal prima: want van proberen ga je leren. Maar ik denk dat als een school eerlijk, ze zich realiseert dat dat wel op een andere wijze gecompenseerd zou moeten worden.

Overigens vind ik het verder prima als ze een gedeelte van de tijd ook vullen met het helpen van de conciërge of het assisteren bij het leren lezen in groep 3. Ook daar ga je van leren.

Extra tijd is maar tijdelijk en beperkt

Als een kind begint met extra werk, bijvoorbeeld rekentijgers, dan duurt het even voor de manier van werken duidelijk is. Die manier is heel anders dan het gewone werk, wel een heel passende uitdaging. Dat vraagt wat extra tijd. Als kind eenmaal gewend is, is alleen nog nakijken nodig en bij fouten wat aandacht voor: wat is er mis gegaan.
Dit geldt voor heel wat soorten extra werk. Na wat gewenning (lees: instructie) kan een kind best veel zelf. Het nakijken lijkt me evenveel werk als elk ander kind, het is alleen ander werk. Het nakijken kan zelfs door kind zelf gedaan worden (antwoordenlijst) maar dan moet het wel nabesproken worden.
Goede scholen kunnen dit prima, combineren slim met andere klassen, laten kinderen tutor-rekenen met een ouder kind uit groep 8, etc.

Reactie

Als het alleen om differentatie en niet om extra faciliteiten gaat, zijn we het toch eens? En Annet, hoe ziet een gemiddeld kind eruit? Ik kan me er geen voorstelling bij maken namelijk...

En ik wil toch nog eens benadrukken dat uit geen enkel kind 'gehaald wordt wat er in zit'. De groep normaalbegaafde leerlingen is net zo goed heterogeen: sommige leerlingen fietsen met gemak door hun basisschooltijd heen, anderen lopen tegen problemen aan. Eigenlijk vormen hoogbegaafde leerlingen dus geen uitzondering...

Siobo, helaas is differentiatie soms gelijk aan extra faciliteit

Sommige scholen doen alsof differentiëren enorm veel werk geeft en heel speciaal is. Ze doen alsof het een extra faciliteit is. Ze bieden het niet of nauwelijks aan.
Andere scholen vinden het normaal en nemen het mee in het dagelijkse werk.
Ik weet dat uit geen enkel kind gehaald wordt wat er in zit. Helaas!
Natuurlijk is de groep normaalbegaafde leerlingen heterogeen. Dat zit natuurlijk in veel meer zaken dan alleen het cognitieve niveau dat ze nodig hebben.
Ik bedoel met een gemiddeld kind een kind dat cognitief voldoende heeft aan het geboden niveau in de klas, de instructie die voor iedereen geldt. En natuurlijk zitten daar ook verschillen in, dat ontkent niemand. Alleen deze discussie gaat erover dat de slimme leerling te weinig aandacht krijgt (in de praktijk dus geen aandacht). Dan heeft het niet zoveel zin om er andere discussies bij te halen. Ik geloof direct dat allerlei groepen te weinig aandacht krijgen. Maar dat brengt de discussie niet verder, die wordt dan zinloos.

Ik heb begrepen dat het Nederlandse onderwijs erg goed is in het onderwijs aan kinderen die ondergemiddeld tot gemiddeld cognitief presteren. Dat is knap. Tegelijk presteren ze minder goed met kinderen die bovengemiddeld slim zijn. Ik hoop dat ook voor die laatste kinderen gezocht mag worden naar betere methoden en technieken, zonder dat anderen zich benadeeld voelen.

Siobo

Je draait er omheen. Hoe kun je differentiëren zonder extra faciliteiten? Je zul als school het materiaal, de kennis en de tijd (voor begeleiding) moeten hebben om te kunnen differentiëren. Als je eigenlijk bedoelde dat je inziet dat die 'extra aandacht' toch eigenlijk wel nodig is, dan zijn we het inderdaad eens.

Maar hoe moet een leerkracht dat doen?

Ik ben het er helemaal mee eens dat ieder kind onderwijs op zijn/haar niveau verdient.
Maar hoe moet een leerkracht dat doen in de praktijk?
Stel je hebt een klas met 25 kinderen. 1 Heeft PPD-NOS, 1 ADHD, 1 is dyslectisch, 1 hoogbegaafd, 5 "gewoon" erg slim, 3 kunnen niet zo goed leren en de andere 13 vallen in de middenmoot. Maar daarvan is van 1 kind moeder ziek, van 1 de kat net dood, 1 wordt gepest, 1 heeft net een broertje of zusje gekregen, 1 heeft vaak buikpijn en 1 een moeilijke thuissituatie.
In hoeveel stukjes moet een leerkracht zich verdelen om ieder kind te geven wat het nodig heeft?
Ik kan me voorstellen dat een leerkracht dan kiest voor de kinderen die het zichtbaar het meest nodig hebben.
En ik denk dat dat bij hb niet zo zichtbaar is. Iemand die slim is komt er wel...die gedachte.
Jammer, maar wel de gevolgen van "passend onderwijs"

Idd beperkte mogelijkheden

Een vriendin van mij is leerkracht, zij heeft 28 kinderen in de klas van gymnasium tot praktijkonderwijs niveau. Zij is zich er erg van bewust dat ze niet alles voor iedereen kan zijn en dat er dus keuzes gemaakt worden.

Overigens heb ik ook een slimme, versnelde zoon met problemen op sociaal gebied. Dat heeft echter niets met zijn intelligentie te maken, hij is gewoon sociaal onhandig en wil graag alles op zijn manier doen. Ik probeer hem uit te leggen dat samen spelen zo niet werkt. Dat is ook samen doen, samen keuzes maken. Helaas is hij op dit gebied gewoon minder intelligent, maar hopelijk gaat het kwartje ooit vallen (hij is pas 7)

Oke dan

Moeilijk hoor, want iedereen is het er zo'n beetje over eens dat kinderen die in de knel dreigen te komen geholpen moeten (mogen?) worden. Het punt is dat je dan vaak te laat bent, met gevolgen die misschien niet meer omkeerbaar zijn. Bovendien is de 'extra ondersteuning' die je dan moet geven juist arbeidsintensief en wrs duur.
Het in de knel komen kun je bij veel slimme leerlingen voorkomen, door een aantal maatregelen. Hier en daar wat overdaad wellicht, want niet al die slimme kinderen waren in de knel gekomen. Maar doorgaans zijn ze gelukkiger dan, socialer (Gonniegans!) en het komt de algehele sfeer in de klas echt wel ten goede als er een sfeer is waarin iedereen zichzelf mag zijn. Wat niet terugkomt in deze discussie is dat hoogbegaafde kinderen (rot woord, maar gemaakt voor de onderwijsindustrie mi) niet alleen sneller leren, maar ook echt op een andere manier. Ze denken echt anders en kunnen ook in de knel komen doordat ze met de reguliere methodes gewoon echt niet uit de voeten komen. Hoogbegaafde kinderen zijn lang niet altijd de goed presterende kinderen.
Mijn wens is iig nooit geweest dat er uit mijn kind gehaald werd wat erin zat, ik wil niet eens weten waar hij nu dan was geweest. Maar ik wilde alleen maar dat hij met een beetje plezier naar school ging.
Uit dochter wordt ook zeker niet gehaald wat erin zit, en dat vind ik wel jammer, maar geen halszaak. Ze gaat met redelijk plezier en redt zich iig wel. Of zoon zich zal kunnen redden is maar de vraag.

Geen ervaring maar...

Ik weet niet meer van hoogbegaafdheid dan wat ik er hier (en op andere plaatsen) over heb gelezen, maar vind dit wel een interessant draadje.
Waarschijnlijk omdat dit zo ver van mijn bed is, net zoals regulier onderwijs. (Mijn dochter zit op een ZMLK-school en daarvoor op een kinderdagcentrum)
Ik vraag me (zoals ik hierboven ook al schreef) hoe dat dan in de praktijk zou moeten werken.
Ieder kind op eigen niveau en met eigen methodes werken? Is daar tijd en geld voor?
En moet een leerkracht dan kennis, kunde en inzicht hebben in al die verschillende "problemen"?
Want mij lijkt dat de aanpak van een autist weer anders werkt dan die van een kind met bijvoorbeeld hoorproblemen. En de aanpak van een hoogbegaafd kind weer anders is dan die van een kind met ADHD.
En waar blijven de "normale" kinderen dan?

Ja het kan

als ik kijk naar de school van mijn oudste dan zie ik daar dat het kan. oke mijn oudste loopt dan vast maar er zijn zat HB'ers die het wel goed doen.
ieder kind heeft zijn eigen planning, met zijn eigen werk op zijn eigen niveau. er is instructie op vaste momenten, de slimme kinderen slaan die over en werken dan zelfstandig en kinderen die extra nodig hebben krijgen vaak nog extra instructie. Er is heel veel pluswerk in huis op verschillend niveau. Er is een plusklasjuf die 6! plusklassen draait. In het verleden zelfs al eens 8, inclusief kleuters.
Voordeel is misschien dat dit een vrij kleine school is met genoeg aandacht voor de individuele leerling en een dirk die echt gevoel heeft voor de HB'ers.
Ik heb echter niet het idee dat het heel veel meer kost, het is gewoon creatief plannen en lesgeven.

Volgens mij

is het vaak gewoon een kwestie van even een ander perspectief. Dat doet de ene leerkracht makkelijker dan de ander. Voorbeeld: Mijn dochter las begin groep 4 al hele boeken. Kreeg daar ook wel complimentjes voor maar raakte helemaal in de war toen juf aankwam met een: Ik ken al alle letters diploma.
Juf vond het zielig om dochter geen diploma te geven. Dochter stopte met boeken lezen (want je snapt het niet mam dat is nog niet de bedoeling).

De tijd die het koste om dit recht te breien was echt meer dan de tijd die het gekost had om dochter een 'hoera ik lees al een boek' diploma te maken. (Niks had ik ook prima gevonden, gewoon aai over de bol en 'jij kon dat al he' had volstaan). En dan bof ik nog met een kind dat verteld wat ze denkt.....

Mijk

Mijn idee van verandering

Er zijn veel scholen die weten hoe het moet maar ook daar gaat het met sommige kinderen fout. Om te zorgen dat het met alle hb kinderen in ieder geval goed gaat met het aanbieden van stof denk ik dat het toch makkelijker voor een school (en goedkoper) is om niet al vanaf de kleuterklassen of groep 3 te verdiepen.

Laat ze eerst gewoon de hele lesstof tot groep 8 doorlopen en ze meedraaien met rekenen in de groep waar ze zijn, dus groep 3 kinderen draaien mee in de lessen van groep 5 of 6 of wat dan ook. Goedkope oplossing en toch voldoende aandacht en kind is niet alleen bezig.
Zo ook dus met taal: meedraaien op niveau waar het hoort.

Het zal dan helaas wel weer een soort montessorisysteem worden maar dat moet dan maar.

Als het kind klaar is moeten VO scholen kinderen sneller kunnen aannemen en met een groep leeftijdsgenoten 1 klas vormen. Dus zo snel mogelijk van die basisschool af als kind dat zelf wil maar dan WEL in een klas met leeftijdsgenoten komen. Een goedkopere oplossing als dat hele Leonardosysteem.

Als kind nog niet oud genoeg is voor het VO ga je dan pas verdiepen, dan zijn er ook meer kinderen die daar zijn aangekomen al zullen die van leeftijd verschillen. Verdiepen dus tot kind klaar is voor dat VO met jongere kinderen.

het probleem is dat je dan kinderen hebt die met 9 klaar zijn met de basisschool.
Ik heb laatst op het hb-kind forum gelezen over een kind dat met 8 of 9 klaar was met de basisschool.
De basisschool gaf aan haar niets meer te kunnen bieden, ook niet voldoende op verrijkingsgebied want je moet 1 of 2 jaar volledig verrijken. Ze hadden echter ook geen VO-school die het kind wilde aannemen want veel te jong. en dan? Dan heb je als ouder een 'klein' probleem.

Dochter is met een aantal vakken ook al klaar met de basisschool maar het in ieder geval met spelling en rekenen nog wel wat te doen.

Trouwens

verder zou ik jouw idee geweldig vinden hoor, van mij zou het zo mogen. ik zie het aan dochter, die kan niet wachten totdat ze eindelijk van het vo afmag.
ze is klaar met de stof en met de kinderen. als ze mocht kiezen zou ze morgen zo naar het gym gaan

Lijkt mij ook een goed idee p

Al zal een kind dan ergens af en toe een sprongetje maken. Onze school ondervangt dit deels door met niveaugroepen te werken, maar dat is dus niet altijd toereikend.
Overigens werkt een Jenaplan ook ongeveer zo geloof ik, dat is toch wat bedoeld wordt met de stamgroepen?

Ik vind het eigenlijk allemaal wel prima, wil ook best zelf voor de extra uitdaging zorgen. Probleem is vaak ook dat je afhankelijk bent van het inzicht en het meedenkvermogen van de leerkracht. Ik vind dat op school van oudste er in ieder geval 1 juf is geweest die het echt gemist heeftj, en dat was het kantelpunt in zijn basisschoolcarriere.
Ik heb er in ieder geval van geleerd dat werktempo en schoolresultaten niet alles zeggen en dat de meeste leerkrachten bij een hb kind alleen uitgaan van een zeer mondig en nogal lastig kind. De kleine stille slimmerik wordt gauw over het hoofd gezien.

Lisbeth

Dat hoeft helemaal geen probleem te zijn als die kinderen maar met 10 jarigen in de klas zitten maar dat was toch wel voldoende duidelijk? VO scholen moeten meer van dit soort kinderen verzamelen, dan wordt het normaler en door ze bij elkaar te zetten is het hetzelfde als een Leonardo maar een heel stuk goedkoper en makkelijker in te richten voor basisscholen.

Verder stond er ook bij dat je hele jonge kinderen wel moet verdiepen en samen laten werken, daar zal dan wel iets van een landelijk programma voor moeten komen (ook goedkoop, voor het hele land hetzelfde) voor kinderen van 8/9 jaar.

Hmm

Ik ben het met de eerste zin van het Trouw-artikel al niet eens, waarin ze zeggen dat er veel aandacht is voor zwakke leerlingen. Eigenlijk vind ik dat er voor de onderste en bovenste uitschieters niet veel mogelijkheden zijn in een gemiddelde klas. Ook al hebben veel lesmethoden tegenwoordig differentiatie ingebakken, dat gaat de uitschieters niet genoeg helpen. Dus aan beide zijden van het spectrum blijft het sappelen.

skik

Wel jammer

Ik vind het wel jammer dat ik nu geen tegengas verder krijg over mijn idee, behalve van Lisbeth want ik kan ook niet geloven dat jullie het er allemaal mee eens zijn, of wel?

Differentiatie

De basisschool is al eenheidsworst, daar kun je dan inderdaad eenheidsworst HB naast zetten, maar waarom dan niet hetzelfde voor dyslecten, kinderen met dyscalculi, PDD-NOS, ADD etc. etc. met een HB variant, een gemiddelde variant en een variant voor de tragere leerlingen per doelgroep. Waarom zouden kinderen die juist bovengemiddeld getalenteerd op intellectueel gebied voor getrokken moeten worden boven alle anderen? Dus komen er ook varianten voor zeer getalenteerde jonge sporters en muzikanten en zo kan ik nog wel even doorgaan. Kortom ik zie de besparing niet.

Mooi tegengas

Bedankt voor je reactie maar ik begrijp het niet zo. Door dit systeem houdt de leerkracht waarschijnlijk meer tijd over voor de andere kinderen omdat er niet of alleen aan het eind verdiept hoeft te worden. Verder: als je het aan het eind doet hoef je niet in elke groep verdiepingen aan te bieden maar alleen na het doorlopen van de volledige leerstof van de basisschool. Alle kinderen die daardoor heen zijn kun je, als ze nog te jong zijn, samen laten verdiepen. Met een beetje geluk heb je dan al snel genoeg kinderen om daar een leerkracht voor te zetten en als het even kan gaan ze met z'n allen naar het VO.

Wat wil je dan met de groepen uit je voorbeeld? Iedereen bij elkaar zetten blijkbaar? Dat gaat niet lukken omdat er gewoon te weinig van zijn en ze extra hulp nodig hebben. Het volstaat niet om een dyslect die anderhalf jaar achter loopt maar 2 groepen omlaag te zetten. Die moet juist extra begeleiding krijgen. HB'ers hoeven dat niet als ze maar vanaf het begin op hun eigen niveau kunnen werken, meedoen met een groep of meer hoger dus als daar hun niveau ligt en als ze klaar zijn kunnen ze met z'n allen naar het VO.

Leg eens uit wat je nu precies wil?