'weinig aandacht voor slimme leerling'

Ja en nee

Ja ik herken het 'plusgroepje' dat in de praktijk niet zo heel veel voor lijkt te stellen.

Maar ik zie ook dat er bij ons op school veel, heel veel gedifferentieerd wordt, waardoor er soms wel op 6 niveau's les wordt gegeven (combinatie klassen). Ik neem m'n petje er voor af.

Maar het zal vast erg school specifiek zijn. Zo gaat er nu extra naar mijn kind gekeken worden omdat hij mbt lezen stagneert. Terwijl hij nogsteeds een jaar voorloopt. Het kan dus prima.

Nu even weinig tijd maar zeer herkenbaar hier. Zeker voor de slimme maar langzame kinderen. Eerst de basisstof af en dan pas extra werk. Maar de basisstof is zo saaaaiiiii en die komt dus nooit af. Mijn oudste, zeer intelligent maar met grote kloof heeft een verwerkingssnelheid van 89. Hij werk dus erg langzaam. Kwam op de basisschool nooit toe aan extra werk. Ik reageer later nu moet nu weg.

De grote gemene deler

De basisschool is ontworpen als one-size-fits-all systeem en alles wat daarbuiten valt is toegift; de kers op de taart. Ook daar wordt fors bezuinigd, dus inmiddels is het meer een rozijn op het biscuitje.
Mijn 3 HB kinderen zijn niet of nauwelijks aan pluswerk toegekomen, omdat het inderdaad een zoethoudertje voor snelle (en lastige) kinderen is, niet per se voor de slimmerds. Als je ze niet iets geeft waarmee ze bezig kunnen zijn als het gewone werk af is worden ze lastig, dus op de gang met een eigen boekje dan maar. Op de school is er niet of nauwelijks motivatie (verschilt per school) om uit kinderen te halen wat erin zit. Kinderen die niet lastig worden terwijl zij zich dodelijk vervelen met de reguliere stof en die saaie sommen niet af krijgen of vervelings-fouten maken komen niet in aanmerking voor pluswerk. Mijn jongste zoon heeft het probleem van de verveling nu opgelost om snelheidswedstrijden te doen met een vriendje (dat zich ook verveelt). Het gevolg is dat beide inmiddels zesjes en onvoldoendes staan.
Met mijn kinderen heb ik er nu 15 jaar basisschool op 5 verschillende scholen opzitten (nuances verschillen, maar de werkwijze en ambitie is overal hetzelfde) en ik ben behoorlijk moe gestreden. Eruit halen wat erin zit is iets wat we thuis zelf doen buiten schooltijd. Voordeel voor school is dat mijn kinderen niet lastig zijn als ze zich vervelen, maar creatieve uitwegen zoeken.

heel herkenbaar

pluswerk wordt wel gegeven maar niet nagekeken. Er wordt niet gestimuleerd om het te doen, er wordt niet gecontroleerd of kinderen wel iets afmaken. Het is er, en daar is het mee gezegd. Op de basisschool van mijn kinderen was voorheen in groep 7/8 lessen spaans, schaken, kunst etc maar alles is wegbezuinigd. Gezien de bezuinigingen die er zijn mogen we blij zijn dat ze nog een uur in de week een plusklasje hebben.
En ik kan me voorstellen dat ze voorrang geven aan kinderen met dyslexie oid dan kinderen die meer kunnen.

neemt niet weg dat ik blij ben dat oudste bijna naar de middelbare gaat. Ze heeft de lagere school echt uit moeten zitten. Er is echt niet uit gehaald wat er in haar zit, maar och... ze is het denk ik zonder al te veel schade (onzekerheid, faalangst, ...) doorgekomen.

jongste zit in groep 5, hopelijk komt ze het ook zonder al te veel kleerscheuren door maar het lijkt fout te gaan. en dan is er weinig hulp.

Zeker op de basisschool (de naam zegt het al) wordt er weinig extra aandacht besteed aan slimme leerlingen. De leraar moet er in de eerste plaats voor zorgen dat alle leerlingen de basis leren. Ik zelf sta hier volledig achter: wat een zegen om goed te kunnen leren, de wereld ligt voor je open! Ik ben blij dat ik in een tijd ben opgegroeid dat een hoge intelligentie als iets positiefs werd ervaren en niet als een soort handicap die extra aandacht verdient. Dit zal wel slecht vallen hier, maar ik vind verveling in vergelijking met de problemen waar sommige andere leerlingen tegenaan lopen niet zielig.

Zo siobo

pijnlijk domme reactie van je. Als je ergens nou echt totaal niets van afweet, zoals je zeer duidelijk laat blijken met deze reactie, waarom dan toch je ermee bemoeien??

Inhoud

Waarom zo een op de persoon gerichte reactie? En concludeer je nou werkelijk uit de andere mening (dat neem ik maar aan) die ik verkondig dat ik niets van het onderwerp afweet? Jammer, maar van hoogbegaafdheid weet ik heel wat af, ook uit eigen ervaring. Met leerproblemen en andere zaken die het kinderen op school erg moeilijk maken, heb ik persoonlijk geen ervaring. Maar ik vind wel dat die kinderen als eerste extra aandacht verdienen, en aangezien er maar weinig extra aandacht te vergeven is...

Siobo

"Dit zal wel slecht vallen hier, maar ik vind verveling in vergelijking met de problemen waar sommige andere leerlingen tegenaan lopen niet zielig."

Ledigheid is misschien des duivel's oorkussen, maar ik ben er ook van overtuigd dat uit verveling veel goeds kan komen. Dan leer je wat je echt wilt. Natuurlijk wringt het, maar dat met ook. Het leven moet nou eenmaal wringen. Zeker als je jong bent.

En, HB, een IQ van 130+? Dat is in mijn omgeving niet zo bijzonder hoor. (voordat Jippox losbrandt)

En, moedermop, motivatie die van buiten moet komen is niet veel waard.

Aanvulling

Ik heb het nadrukkelijk over kinderen die 'alleen maar' erg slim/ hoogbegaafd zijn. Als zij het sociaal of op ander terrein moeilijk hebben, moet daar uiteraard ook extra ruimte voor zijn.

Interessant

Ik vind het wel een interessante discussie: in tijden van harde bezuinigingen moeten er harde keuzes gemaakt worden.
Zou een leraar theoretisch gesproken als hij moet kiezen zijn/haar prioriteit bij de extreem zwakke leerlingen moeten leggen of juist bij de extreem slimme?

Idealiter bij beide, maar wat als dat niet meer kan? Is de " schade" door weinig extra begeleiding en ondersteuning op school voor kinderen die meer begaafd zijn net zo groot als voor kinderen die minder begaafd zijn? Is natuurlijk enorm kort door de bocht maar toch.
Ik ben wel benieuwd naar jullie mening.

Jeetje donderkopje

Wat een vraag? Wie moet er dan aandacht krijgen. In eerste instantie zeg je natuurlijk de achterblijvers maar als moeder van hb kinderen weten hoe vreselijk het is als je niet mag door gaan, als je alles al weet en dat iedere dag weer. Moet je dan kinderen helpen die minder voor de gemeenschap kunnen betekenen of juist de gene die misschien wel het verschil kunnen maken. Maar wie zegt dat de kinderen die minder goed kunnen leren geen verschil kunnen maken.
Jeetje, nee ik vind gewoon dat ieder kind les moet krijgen op zijn/haar niveau. Nu heb ik een zoon op het VWO die nu na ruim een halfjaar weer zo nu en dan ongelukkig is omdat de kinderen in zijn klas nog steeds niet net zo slim zijn als hij en dat hij niet anders wil zijn. Hoogbegaafden zijn andersdenkende en dat is misschien moeilijk voor de leraar maar het is zeker moeilijk voor het kind. Gelukkig krijg zoonlief nu wel ondersteuning op de middelbare school. De basisschool kan hier nog heel wat van leren.

Van hb wordt probleem gemaakt

Iedereen die vlot door het VWO loopt heeft een bovengemiddeld IQ en zal op de basisschool weinig uitdaging hebben gekregen. Is dat erg? Ik heb zelf nooit iets uitgevoerd op het bo en ook niet in de 1e klassen VWO. In de 4e moest ik meer aan de bak, dat was even schrikken maar ook dat went. Heel dat HB-gedoe vind ik zo overdreven, wees blij dat je kind hersens heeft. En vooral niet laten testen, dan krijgt zo'n kind weer een etiket opgeplakt en moet er ineens een rugzakje/pgb komen want er is een probleem. Gek hè dat die gezondheidszorg wordt.

Clairy

Lastig hoor

hier ook een hb-gezin (waarschijnlijk, maar niet getest ofzo). Ik hink ook een beetje op twee gedachten; enerzijds val ik ook over al teveel hb-gedoe, maar je kunt er best last mee hebben. Ik heb zelf ook nooit wat te doen gehad op het basisonderwijs, vwo ook zonder kleerscheuren doorgekomen (geen fantastische cijfers, maar ook geen onvoldoendes) en pas op het wo kwam ik in problemen. Toen kwam ik niet meer weg met alleen de stof doorlezen (vaak ook wel) en heb ik toch best wel lang over mijn studie gedaan. Ik kies nog steeds de weg van minste weerstand, omdat ik nooit heb geleerd ergens moeite voor te doen. Ik red me nu redelijk hoor, maar het knaagt wel.

Ik zie hier op school dat er best wordt geprobeerd om zoon werk op zijn niveau aan te bieden (hij zit in groep 4-5, 7 jaar). Heeft deels een klas overgeslagen en krijgt voor de rest veel pluswerk. Helaas werkt hij erg langzaam en komt hij voor sommige vakken zoals rekenen niet vaak aan het pluswerk toe. Als de juf hem eerst het pluswerk laat doen, komt er helemaal niks af (omdat het pluswerk hem zo moeilijk lijkt! Toch nu al faalangst?)

Lopende band?

Als een verveling 'creatief maakt' en er veel ander goeds uit kan komen, waarom staan volwassenen dan niet in de rij voor een baantje aan de lopende band? Waarom zoeken ze waar mogelijk naar een 'betere' baan? Heel gezond toch, verveling?

Een beetje verveling is goed. Maar een boel verveling sloopt je. Hb kinderen hebben een boel verveling,

Ja nou!

zeker! Je moet wel een bepaald karakter hebben om er wat van te kunnen maken ondanks de verveling! Ik denk ook dat de meeste (jonge) kinderen nog niet zo assertief zijn om bij de juf te melden dat ze zich vervelen.

Had ik trouwens met enige moeite mijn wo-studie afgerond, ging ik daarna academisch geschoold werk doen. Man, man. Dat was dan ook weer niet bijzonder spannend. Wordt die studie aan het eind toch interessant vanwege je eigen onderzoek, is er in de betaalde wereld nauwelijks geld voor diepgang. Tegenwoordig ben ik beeldend kunstenaar, dat prikkelt de geest meer. Brengt alleen niet zoveel brood op de plank:-/

Ach ja

Ach ja, de HB-discussie. Die hadden we al even niet meer gehad.

Ik denk trouwens helemaal niet dat mijn kind HB is, maar 'alleen' slim. Het enige wat ik constateer is dat ze met haar leerstof op de gang zit en geen vragen mag stellen aan haar meester, en dat die niet weet wat ze doet en het niet nakijkt. Of ze nu slim zou zijn of juist niet, dat is toch gewoon een vreemde situatie?

Verveling

"Als een verveling 'creatief maakt' en er veel ander goeds uit kan komen, waarom staan volwassenen dan niet in de rij voor een baantje aan de lopende band? Waarom zoeken ze waar mogelijk naar een 'betere' baan? Heel gezond toch, verveling?"

Je snapt het niet, Fred (geeft niet, niet iedereen kan een HB-er zijn, geintje...). Verveling is goed omdat vervelend is, omdat het het kind aanzet zijn eigen weg te zoeken. Als je je hele leven afhankelijk bent van anderen om je uitdagingen te bieden wordt je een treurig (H geval.

"Een beetje verveling is goed. Maar een boel verveling sloopt je. Hb kinderen hebben een boel verveling,"

Geef ze een boekenkast of een aansluiting op het World Wide Web!

Denk je dat Einstein afhankelijk was van zijn school om zich niet te vervelen? Bill Gates? Steve Jobs?

Ergens snap ik wel waarom docenten geneigd zijn dit te doen..

Toch snap ik ook wel waarom een leraar geneigd is de zwakkere te helpen. Bij zwakkere leerlingen zijn de problemen veel concreter.

Er moet geknokt worden om deze kinderen bepaalde basisvaardigheden te leren, waarmee zij zich zelfstandig kunnen redden in de maatschappij. Voor hen is het erop of eronder. Of een startkwalificatie, zelf je eigen zaken kunnen regelen, en je eigen brood verdienen, of er altijd bij bungelen, van een uitkering moeten leven, iemand nodig hebben die de formulieren voor je in vult.

De problemen van slimme kinderen zijn wat dat betreft veel minder grijpbaar. Hoe het voelt om niet er uit te halen wat er in zit, om totaal ongemotiveerd te raken om te leren.. dat zijn veel abstractere dingen dan de concrete problemen die ik hierboven noemde.

Ik praat niks goed, maar als een docent maar zoveel tijd heeft, en hij moet kiezen tussen die twee, dan voelen de problemen van de zwakke leerling vaak als 'urgenter' aan.. denk ik.

Hb drama

Ilva: "Nu heb ik een zoon op het VWO die nu na ruim een halfjaar weer zo nu en dan ongelukkig is omdat de kinderen in zijn klas nog steeds niet net zo slim zijn als hij en dat hij niet anders wil zijn."

Wauw, heb jij hem dit gevoel voor drama aangepraat of heeft ie dat helemaal zelf uitgevonden? Naar de toneelschool met die kerel!

Wat ik me afvraag...

Met al die slimme kinders, ik heb er zelf ook twee, al zijn die niet aantoonbaar hoogbegaafd. (Ik vind het al een kunst op zich om dat goed te testen, ben zelf niet zo onder de indruk van de iq-testen die ze op kinderen loslaten om daar dan vervolgens veel te veel aan te koppelen.)
Maar wat ik me dus afvraag; zijn jullie zelf vroeger voldoende uitgedaagd op school? mamahippie is wel een leuk voorbeeld die noemt hoe haar eigen schoolloopbaan en nu werk is verlopen. Maar ik merk dat er tegenwoordig vragen gesteld worden die vroeger helemaal niet gesteld werden! En dat is goed hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar op mijn oude basisschool kan ik me niks aan verbreding of verdieping herinneren... wel kinderen die niet goed konden leren en die dan ofwel wat extra hulp kregen ofwel naar de lom-school gingen, maar slimme kinderen? ach ze waren er vast wel ergens
groetjes, Tess

Verveling.

Van volwassenen kun je dat vragen. Van een kind niet. Jij denkt dat een kind zichzelf met het www wel even op gaat leiden? Misschien lukt het dat de echt groten. Of eigenwijze hb pubers.

Maar de meeste hb kinderen hebben ook gewoon les en begeleiding nodig. Anders hangen ze maar wat in de leegte, en zijn ze hun motivatie kwijt tegen de tijd dat hun hersens wel rijp zijn om hun eigen weg te vinden.

Je stuurt een gewoon kind toch ook niet naar een ZMLK school zodat hij door de verveling leert zijn eigen weg te vinden?

Kortzichtig

Een aantal reacties hier vind ik erg kortzichtig (of gewoonweg dom). Er zijn slimme kinderen die vastlopen omdat ze zich jaar in jaar uit, iedere dag weer te pletter vervelen, omdat ze gaan onderpresteren, faalangst ontwikkelen, depressief worden of noem maar op. Kinderen die vastlopen op school en die daar hun hele verdere leven last van hebben. Waarom is dat minder erg als je intelligent bent?
En nodig is het niet, want het kan vrij eenvoudig worden voorkomen. Namelijk door ieder kind de kans te geven iets te leren op school. Het is net zo stompzinnig om te stellen dat een dyslect maar gewoon wat meer zijn best moet doen met lezen, als om te stellen dat een hoog intelligent kind het maar gewoon moet doen met het standaard schoolwerk en de eigen fantasie.

Vroeger

Op de lagere school mocht ik vanaf de 4e klas omdat ik alles af had verhalen gaan schrijven, de hond van de meester uit laten, koffie zetten, tekenen, enz.enz. Best leuk hoor. Maar in de gymnasiumbrugklas liep ik vervolgens wel vast. Faalangst, geen idee hoe ik het werk aan moest pakken. 5 jaar later de school met een mavo diploma verlaten.
Van mijn broer zeiden ze op de lagere school dat hij niks kon. Geen idee waar hij heen moest. Mavo zou te moeilijk zijn, maar iets met zijn handen kon hij al helemaal niet. Mijn ouders moesten maar zien. Broer is via mavo-mts-hts-universiteit uiteindelijk in 2 richtingen (informatica en wiskunde) afgestudeerd.
Hoezo was het vroeger beter? Ik ben blij dat mijn kinderen op de basisschool wel aan het werk worden gezet. Dat mijn oudste nu gymnasium kan combineren met een topsportacademy zodat hij ook daar uitdaging vindt. Dat mijn tweede 2 klassen over heeft kunnen slaan, een eigen programma draait en in een plusklas zit. En ja, hij verveelt zich dus nog steeds op school (thuis nooit) maar dit is nu wel op een niveau waar die verveling nog hanteerbaar is.

Maar hoe moet het wel?

Wanneer ben je wel tevreden over de basisschool? Volgens mij is het haast onmogelijk.

Hier een neef met een hoog IQ maar een slechte basisschool en slechte middelbare school en andere problematiek thuis. Na het brugklasjaar kon hij naar de mavo en op dit moment moet hij heel hard trekken om mavo3 te halen. Dit soort kinderen zijn al voor een groot deel verpest door de basisschool. Het gaat niet om de kinderen die eventjes moeten leren leren op het VWO!

Gruffalo: "Ze heeft de lagere school echt uit moeten zitten. Er is echt niet uit gehaald wat er in haar zit, maar och... ze is het denk ik zonder al te veel schade (onzekerheid, faalangst, ...) doorgekomen. "

Ik wil er even op wijzen dat niet alleen slimme kinderen de basisschool moeten uitzitten. Mijn oudste, slimmer dan gemiddeld was er ook helemaal klaar mee al realiseerde hij zich dat pas toen hij op het VO zat en mijn dyslectische zoon zou het liefst groep 8 overslaan volgend jaar om op het VO van zijn keuze te kunnen beginnen.

Onderpresteren

De discussie betreft het basisonderwijs, toch? Inherent aan het onderwijssysteem is dat alle leerlingen onderpresteren. En Jippox, ik vind niet dat je een afwijkende mening zo makkelijk als 'dom' of 'kortzichtig' bestempelen kunt. Op die manier is het niet echt prettig discussieren namelijk.

Strategie

De strategie die hier gebruikt wordt is de strategie van het bagatelliseren.

Van een beetje verveling is nog nooit iemand minder geworden. En op de basisschool presteert niemand op de toppen van zijn kunnen. Da's toch niet erg? Hoort bij het leven, dat ís nou eenmaal niet perfect.

Maar bij hb kinderen zijn deze dingen van een heel andere orde. Niet een beetje verveling, maar jarenlang geestdodend werk. Niet 'niet op de toppen van je kunnen' presteren, maar zwaar onder je niveau.

En de verhalen van mensen die zichzelf verveeld hebben, en vinden dat ze er er creatief mee hebben leren omgaan, en dat daar iets goeds uit gekomen is..

Uit een vervelende jeugd zijn de mooiste boeken gekomen, wijze levenslessen, en de hartverscheurende muziek. Maar dat neemt niet weg dat een vervelende jeugd gewoon vervelend is, en dus niet wenselijk.

Ik zou mijn kind niet expres een moeilijke tijd geven 'omdat daar toch ook zoveel moois uit voort kan komen'.

Hombre en clairy en anderen

Twee dingen. Als we geen problemen met onze kinderen hadden gehad, was het niet bij ons opgekomen om ze te laten testen. En schermen met Einstein, Gates en andere slimmerds die het wel gemaakt hebben is makkelijk, maar zet er wel even het heel hoge percentage HB-ers tegenover die nu buschauffeur of vakkenvuller zijn. HB zijn hoeft helemaal geen drama te zijn. Maar dat je dan door verveling je weg wel vindt is ook niet waar. Dat geldt misschien voor een paar HB-ers die het karakter hebben om dat uit te buiten.

Het kan best

Even terug naar de discussie: kan het anders? Ja hoor, op school bij mijn dochter bijvoorbeeld. Ze krijgt slechts zéér beperkt 'gewoon' rekenen en voor de rest rekentijgers. Dat wordt iedere week in de plusklas nagekeken en uitgelegd. Taal is gedifferentieerd naar hoger niveau en als de rest groep 4 boeken leest, leest zij een moeilijk boek.
En zo kan ik nog wel even doorgaan. Gewoon in een volle klas, waarin ook een spellingclubje is voor de zwakke spellers en een leesgroepje voor de zwakke lezers.
De leerkracht vindt het een uitdaging om iedereen op niveau les te geven en dat niveau wordt niet alleen afgemeten aan CITO, dus als ze een keer een B haalt blijft ze ook in de plusgroep.
Het kan dus best, binnen het budget, maar een school moet willen!

En of het luxe is vergeleken met vroeger? Tja, vroeger ging ik op zaterdag met een kwartje nar het badhuis om te douchen. Daar heb ik niks vreselijks aan overgehouden, maar daar wil ik ook niet naar terug. Maar liever dat dan me weer uuuuuuuren vervelen zoals op de basisschool. Wat een crime.
Loes

Hb ouders

De dramatiek, de mengeling van borstklopperij en slachtoffergedrag die je hier vaak ziet zodra het over dit onderwerp gaat staat me eigenlijk een beetje tegen. Ik vraag me ook af of het niet vooral een probleem van de ouders is. De verwachtingen en angsten van de ouders die ze op hun kinderen projecteren.

Want, nee, niemand past perfect in een basisschool, want we zijn allemaal anders. Maar individueel onderwijs wil je ook niet want je kind moet leren omgaan met anderen en met alle sterke punten en gebreken die die andere kinderen met zich meebrengen. Met een juf die misschien (waarschijnlijk?) minder slim is dan het kind zelf, maar waar hij toch veel van kan leren. Net het echte leven. En dan is de basisschool misschien wel de plek waar ze dat het best kunnen ervaren, daarna wordt er gesplitst en gedifferentieerd op niveau.

Want straks op het VO, op de universiteit, op de werkvloer is ook niet alles gebouwd rond de HB-persoon. Nee, ook (vooral) een HB persoon heeft takt en sociale vaardigheden nodig om zijn HB-specialisaties tot bloei te laten komen. En ja, dat leer je in een 'normale' omgeving, met 'normale' kinderen met verveling en onbegrip. Allemaal verschillende kinderen, allemaal hun eigen sterktes en zwaktes. Laat die kids het zelf rooien en versterk hun problemen niet door er een etiketje op te plakken en er dramatisch over te gaan doen op fora en tegen juffen en god weet waar nog meer. Zijn die uouders niet gewoon zelf wanhopig op zoek naar erkenning en het gevoel serieus genomen te worden?

Als het aan mij ligt krijgen mijn kinderen nooit een test. Ik hoef niet te weten dat mijn oudste zoon HB is (net als oma's, opa's, ooms, papa, mama, etc. etc...), en hij hoeft het *zeker* niet te weten. Maar hij gaat wel op z'n zesde zelf op youtube en in de bieb op zoek naar boeken en filmpjes over hart en bloedsomloop. En boeken en films over vliegtuigcrashes en vliegtuigtechniek. Krijgt ie allemaal niet op school en dat vind ik prima. Het is zijn eigen initiatief en zijn eigen zoektocht in de wereld en die houdt niet op als het gerinkel van de laatste schoolbel verstomt.