Verplicht gesprek GGD door verzuim-wat moet ik ermee?
Zoon van bijna 14 is de afgelopen 4 maanden 5 keer ziek gemeld en dat is voor de school (hij zit in de 2e van de brugklas) reden een melding te doen bij de GGD. Volgende week heb ik een verplicht en vertrouwelijk gesprek met een verpleegkundige. Ik weet niet wat ik er van moet denken. De school heeft aan mij nooit een oorzaak gevraagd voor het verzuim. Zoon is in de genoemde periode 2 keer ziek geweest, 1 keer hebben we met het gezin "gespijbeld" wegens een 18-jarige verjaardag en 2 keer had hij heel slecht geslapen en was hij zo moe van een week school dat ik hem een dag thuis heb laten blijven.
We hebben in het gezin een paar hele slechte slapers, zoon is daar 1 van. Bovendien is hij zeer gevoelig voor geluid en sociale verhoudingen op school en hij is aan het eind van de week heel erg moe. Hij heeft een tijd thuisondwijs gehad, wat hij heerlijk vond, en ik vind het bewonderenswaardig hoe hij zich nu redt op een enorme en drukke school. Hij heeft verder een paar goede vrienden die 1 of 2 jaar ouder zijn in de klas, maar als er gepest wordt of kinderachtig wordt gedaan tegen leerlingen of leerkrachten trekt hij zich dat enorm aan.
Nu zit ik dus in mijn maag met het gesprek. Zijn we op het matje geroepen of wil men ons helpen? Gaan ze wat we zeggen doorvertellen aan school en zal dat invloed hebben op het advies voor havo of vwo? Moeten we eerlijk zijn of is dat onverstandig? Heeft iemand hier ervaring mee of advies?
Hier...
In de periode van dit topic kreeg ik een soortgelijke uitnodiging voor mijn zoon. Dat heb ik hier destijds ook in een bericht gezet. Verschil was wel dat wij naar de schoolarts moesten en niet naar de verpleegkundige en dat onze afspraak wel verzet kon worden.
Het regelmatige verzuim werd bij mijn zoon vooral veroorzaakt doordat hij niet lekker in zijn vel zat op school. Op het moment dat die brief kwam, was voor mij al wel duidelijk dat zoon niet op zijn huidige school zou blijven, maar mede door wat ik hier las, wilde ik die afspraak als het even kon niet verzetten.
Op de dag van de afspraak kwam er helaas toch wat tussen en in overleg met de verpleegkundige die de telefoon oppakte heb ik de afspraak toen afgezegd. Aangezien we bezig waren met een andere school, vond ze het niet meteen nodig om de afspraak te verzetten.
Helaas bleek een overgang naar een andere school op korte termijn niet mogelijk te zijn en een paar weken voor de meivakantie escaleerde de situatie op de huidige school en gaf zoon aan het daar echt niet meer te trekken. Door dit topic was ik toch best terughoudend geworden over die schoolarts, maar ik zat inmiddels toch ook met mijn handen in het haar. Kon hem moeilijk tot de zomervakantie thuis houden. Heb daarom zelf maar opgebeld of ik toch een afspraak kon krijgen en gelukkig was dat mogelijk.
Zoon zag enorm op tegen het bezoek aan de schoolarts en ik hoopte vooral dat een en ander niet verkeerd uit zou pakken. Voor ons pakte het in ieder geval heel goed uit en ook zo’n ervaring wil ik toch graag delen. Schoolarts constateerde dat zoon in ieder geval flink overspannen was door school, maar vermoedde ook dat hij een trauma op had gelopen door de huidige school. Zoon vertelde tegen de schoolarts dat het thuis heel goed met hem ging en ook dat hij zich verheugde op een nieuwe school, maar zodra het over de huidige school ging, klapte hij helemaal dicht.
Schoolarts heeft aangegeven dat zoon er inmiddels weer aan toe was om langzaam op te gaan bouwen, maar dat dat waarschijnlijk beter niet op de huidige school kon. Schoolarts had een voorkeur voor wennen op de nieuwe school tot de zomervakantie, om de landing na de vakantie ook gemakkelijker te maken.
Wat het hier gaat worden weten we nog niet, daar gaan we nog over in overleg, maar ik heb nu in ieder geval steun dat ik hem maandag niet naar school hoef te sturen. Zo kan het dus ook.
Terecht hoor anoniem
Goede ervaringen zijn belangrijk. hopelijk zijn er meer. Helaas heb je geen garantie, dat maakt het wat kwetsbaar.
Eens
Helemaal eens AnneJ! Hier in het verleden juist hele slechte ervaringen op gedaan nav een valse melding en daarom deel ik best vaak je mening over ‘dit soort’ instanties. Zat nu echter met mijn handen in het haar. Dit kon verkeerd uitpakken, maar nog langer thuis houden ook. Ik hoopte dat men pro-activiteit op prijs zou stellen en dit keer pakte het dus goed uit en ik hoop dat we nu op redelijk korte termijn tot een oplossing gaan komen voor mijn zoon en ik denk dat het wel wat gemakkelijker wordt moet de diagnose van de schoolarts.
Het blijft echter allemaal zo subjectief en je bent gewoon afhankelijk van 1 persoon. Als die ene persoon net een hele andere kijk heeft dan jij als ouder, is die persoon immers de deskundige die een heel leger van zogenaamde hulptroepen achter je aan zou kunnen sturen.
