Steeds rigider moeten worden?

Terug naar het begin

Gewoon weer terug naar het uitgangspunt, en dat expliciteren: dit is de regel, maar in zeer uitzonderlijke gevallen (of hoe je dat dan ook formuleert) kan daarvan worden afgeweken. Je kan dan eventueel nog wat richtlijnen geven over wat in de gegeven situatie een bijzonder geval is. Bijvoorbeeld: aanvangstijd is X. Na aanvangstijd geen toegang. Bij een laat aankomen door omstandigheden die niet in de risicosfeer van de student liggen kan van deze regel worden afgeweken.

Dat betekent in concreto: wekker niet afgegaan - geen uitzondering. Trein een uur vastgestaan wegens koe op de rails: wel uitzondering mogelijk.

Het is niet per se onmogelijk om een regeling te maken met een nette en beperkte mogelijkheid voor uitzonderingen in daadwerkelijk uitzonderlijke gevallen. Als jullie binnen de organisatie juristen hebben rondlopen zou ik die erop zetten, die hakken vaker met dat bijltje. Leg uit wat de bedoeling is, dan moeten zij in staat zijn een regeling op te stellen die recht doet aan alle belangen.

Wel de regels duidelijk opstellen, en duidelijk bekend maken aan iedereen. Wie dan nog wil zeuren, mag natuurlijk zeuren (vrijheid van meningsuiting, niet waar) maar hoeft niet op coulance te rekenen.

Groeten,

Temet

Tot een half uur

Zorg dat het eerste halfuur geen inloophalfuur wordt, maar alleen toegang op het starttijdstip en precies een half uur later, daar tussenin niet. Dat scheelt heel veel in het storen omdat het maar 1x gebeurt, je bent als laatkomer wel een half uur van je toets kwijt, dus gemakzuchtig 10 minuten te laat komen zit er niet in.

herkenning

Mijn man heeft een aantal jaar op een HBO gewerkt (deels als docent). Hij ergerde zich kapot aan de vele studenten die niet de stof beheersen (t.g.v. eigen luiheid/desinteresse) maar dan wel dachten met een vlotte babbel hun cijfer nog even op te kunnen halen. En dan de heilige verontwaardiging als dat niet lukte.
De verhalen over het altijd overal over in discussie gaan en het vinden dat men volkomen recht heeft op coulance, uitzonderingen, begrip, extra hulp of domweg 'een voldoende'.... Het was vrijwel dagelijkse kost destijds. Ik vrees dat het wel een beetje een generatie dingetje is… Vooral ook het bij een ander leggen van een probleem: zelf niet (genoeg) leren/werken, maar verwachten dat de docent wel een makkelijke oplossing heeft voor die onvoldoende.

Mijn man doet nu heel ander werk trouwens, hij wil niet terug in het onderwijs, maar heeft wel regelmatig te maken met stagiaires en afstudeerders. Daar komt hij dezelfde dingen ook weer tegen.

Ja jammer

Je zou denken je hebt met volwassen mensen te maken die als doel hebben om iets te leren en daarmee een diploma te behalen dus die kunnen ook op enigszins volwassen wijze met regels omgaan. Helaas kunnen veel studenten dat niet. Veel andere mensen overigens ook niet. Heel jammer. Dus dan heb je geen andere keuze dan strakke regels. Wat heel vervelend is. Ik heb zelf ook op een HBO les gegeven dus ik herken dat wel. Inderdaad oeverloos gezeik over de cijfers, of ze iets later mogen inleveren en dit of dat. Ik ben geen politie agent en ik ben ook geen groot pedagoog dus ik heb geen zin om constant allerlei regels te handhaven. Ik wil best uitzonderingen maken maar vaak mocht dat niet eens om dat die regels centraal zijn vastgesteld. Wat ook het voordeel heeft dat ik daar naar kan verwijzen.

Wat helpt is dat ik veel regels helemaal niet vaststel. Inleveren van essays en papieren is tot een bepaalde datum. Wil je iets later inleveren dan zul je daarvoor toestemming moeten hebben van de administratie. Niet van mij. Dus ik kan mensen doorverwijzen. Tentamens ben ik meestal niet eens bij of alleen de eerste 5 minuten om instructies te geven. Verder zijn er surveillanten. Die mogen de regels handhaven. Dus zelfs al zou ik willen kan het niet.

Op dit moment geef ik colleges aan een universiteit. Niet in Nederland overigens.Hier zeuren de studenten minder bij de docenten. Wel bij de administratie maar voor de docenten hebben ze meer ontzeg.

Te laat komen tijdens grote hoor colleges maakt me niks uit. Daar heb je toch geen controle op. Tijdens werkgroepen is het wel van belang want die zijn kleiner dus dan kom je er gewoon niet meer in na de eerste vijf minuten. En aangezien je maar 3 werkcolleges mag missen per vak per jaar is dat pech. Zeker bij de 1e jaars moet je niet te veel uitzonderingen maken. Die zijn nog zo onvolwassen. Bij de 3e jaars en hoger is het al een heel ander verhaal. Daar kan je wat soepeler zijn.

Inderdaad zitten er onder de 1e jaars altijd heel veel studenten die daar niet zouden horen te zitten. Dat maakt het was lastiger maar aan de andere kant wil je mensen ook de gelegenheid geven het te proberen. Ze krijgen een kans. Sommigen grijpen die kans en andere niet. Na het 1e jaar stopt hier ongeveer de helft.

Vroeger was het inderdaad relaxter. leuker ook. Ik vond de universiteit in de jaren 70/80 fijner dan nu.

Beperk jezelf

Ik zou het zoveel mogelijk praktisch oplossen. Waar jij in jou lessen last van hebt of ziet dat anderen daar last van hebben dat los je praktisch op. Misschien wel in overleg met de studenten waar het over gaat. Het is een leerpunt. Hoe voorkom je dat lestijd verloren gaat in onrust en concentratieverlies door binnendruppelende leerlingen?
Misschien helpt het al als er een paar plaatsen bij de deur zijn, achter in de rij, waar men naar binnen kan sluipen en rustig kan gaan zitten om mee te doen want daar gaat het om.
Niet voor aan want dan leiden ze met hun uitpakkerij de daarachter zittende leerlingen af.
En studenten die hetzelfde kunstje steeds herhalen spreek je apart aan. Ik zie dat het je niet lukt om op tijd te komen. Wat heb je nodig dat het wel gaat lukken? Je wil toch ook storingen voor anderen en voor jezelf voorkomen en het hele verhaal volgen? Of boeit de studie je niet?
Is het een optie om niet deel te nemen aan de les? Niet alles lessen zijn verplicht op het HBO. Kies daar dan voor als je te laat komt.
Ik zou het toch zoveel mogelijk op maat doen.
En ik begrijp het wel er trekt zoveel meer aan de studenten tegenwoordig vergeleken met vroeger. Om dat in balans te houden is gewoon veel ingewikkelder geworden maar dat kun je wel leren.

Temet

"Bij een laat aankomen door omstandigheden die niet in de risicosfeer van de student liggen kan van deze regel worden afgeweken. "

Maar dat IS de huidige situatie. Dus we hebben nu eindeloze verzoeken ivm omstandigheden die zogenaamd niet in de risicosfeer van de student liggen.

Huis uitgezet. Door ouders het huis uitgezet. Door oma buitengesloten. Moet mee met vader naar de dokter, als tolk. Financiële problemen. Vluchtelingenproblematiek, echt of verzonnen. Familiegedoe. Kansrijk voor topsport. Kansrijk als ondernemer en ik moet nú mijn product op de markt brengen. Psychische problemen. "Maar ik heb ADD, ADHD, autisme, pdd-nos, asperger, depressie, epilepsie". "Mijn begeleid-wonen-begeleider was er vandaag niet en dan kan ik niet op tijd zijn". Baantje liep uit en als ik wegga word ik ontslagen. Mijn vriend is neergestoken. Mijn broer is beroofd.

Echt, er is geen beginnen aan om dat allemaal te onderscheiden van waar en niet waar. Zoals ik al zei: het zijn geen uitzonderingen. Het zijn dagelijkse verhalen. Een jurist kun je daar helemaal niet op zetten. Voor een hogeschool heb je dan meerdere fulltime juristen nodig, alléén vanwege de naleving van de regeltjes.

De oplossing van MoederMop is een praktische voor de tentamens. Zoiets is, in elk geval voor één aspect van het geheel, wellicht haalbaar.

Dan blijft nog over alle andere dingen die ik noemde, het gaat niet alleen om het binnenkomen bij tentamens.

Ik denk dat Jaina gelijk heeft: er zitten een heleboel studenten die er helemaal niet thuishoren. Die moet je er zo snel mogelijk uit hebben, dan kun je je energie stoppen in mensen die de kansen willen krijgen. Het is alleen zo treurig dat daarbij ook wel eens een brave student met échte pech sneuvelt.

Pieter

Sommigen lijken het niveau gewoon niet te hebben. Anderen vertonen gedrag dat gewoon niet op een hbo (of elke andere omgeving waar eisen aan je gesteld worden) thuishoort. Wat de achtergrond daarvan is kun je eindeloos over bomen.

Pieter

Sommigen hebben het niveau niet. Die werken wel en proberen het wel maar het lukt niet. Dat kan. In elk geval hebben ze het kunnen proberen. Bij de meesten is het echter een kwestie van gebrek aan inspanning en te weinig doen. Dus misschien hebben die in de basis wel de intelligentie maar de eisen er om heen (organisatie, zelf discipline, time management zijn te hoog) en/of het sociale leven is te interessant.
Verder heb je ook wel veel 1e jaars die enorm onderuit gaan in het 1e jaar omdat ze niks doen en dan het jaar opnieuw doen en dan gaat het veel beter.
Hier gaat elk jaar ongeveer de helft van de eerste jaars door naar het tweede jaar. Een groot deel van de 1e jaars die het jaar niet halen die haken af en een ander deel doet het jaar opnieuw.

Dat jaar opnieuw

Is in Nederland niet meer mogelijk. Het moet in 1 keer goed. Persoonlijk vind ik dat de druk enorm opgevoerd is en dat stresst studenten behoorlijk. Vandaar ook het gezeur over cijfers. En de docenten van nu studeerden zelf in de tijd dat alles bijna kon. Een basisbeurs die je 6 jaar kon krijgen voor een doctoraal dat 4 jaar duurde. Niets terug betalen als je het niet haalde, ov de hele week.
Ik had mijn doctoraal geneeskunde in 4 jaar om daarna de co-schappen te gaan doen, maar mijne medestudenten die er langer over deden zijn absoluut geen mindere dokters geworden.
Kijk maar eens naar de studieduren van onze politici. Je zult schrikken.
Al dat opjagen en grote groepen door een studie heen jagen, geeft dat studenten overal over gaan zeuren.

regels

Hallo,

Misschien heb je wat aan deze regels?

Voor het begin van een tentamen:
- Studenten moeten 10 minuten voor de aangegeven starttijd aanwezig zijn.
- Studenten tekenen de presentielijst (indien aanwezig) en gaan zitten met de studentenpas en ID-kaart op tafel.
- Studenten moeten hun studentenpas en identificatiebewijs altijd bij zich hebben!
Als een student één van beide passen niet bij zich heeft wordt hij/zij uitgesloten van deelname aan de toets
- Jassen, tassen, telefoons, eigen kladpapier etc moeten voorin het lokaal gelegd worden en absoluut NIET mee worden genomen naar de tafel.
- Boeken mogen alleen mee worden genomen als dit uitdrukkelijk is aangegeven.
- Verder wordt er alleen een pen/potlood meegenomen en eventueel wat drinken.
- Kladpapier kun je eventueel van de surveillant krijgen.

Tijdens het tentamen:
- Niet spreken in het lokaal.
- Niet eten in het lokaal.
- De eerste 30 minuten mag niemand het lokaal verlaten.
- I.g.v. ordeverstoring wordt de student uit het lokaal verwijderd. Hij/zij mag niet meer terug komen.
- De laatste 15 minuten mogen studenten het lokaal niet meer verlaten.
- Indien de student klaar is binnen deze laatste 15 minuten dient het werk ingeleverd te worden en de student weer plaats te nemen op zijn/haar plek.
(Vermoeden van) fraude:
- Bij vermoeden van fraude moet het werk ingeleverd worden.
- Student dient daarna het lokaal te verlaten, TENZIJ hij/zij nog een ander tentamen tijdens dezelfde zitting moet maken. Deze mag dan wel gemaakt worden.

Aan het eind van het tentamen:
- De aangegeven tijd mag niet overschreden worden.
- Uitbreiding van de tijd is enkel toegestaan na uitdrukkelijk, schriftelijke toestemming van de examencommissie.
- Alle stukken dienen ingeleverd te worden. Ook het uitgereikte kladpapier.

Zo werkt dat nu eenmaal

Volgens mij maak je de verkeerde analyse.
In #1 geef je als voorbeeld dat de starttijd wel een inloopuur lijkt. Dat lijkt op nonchalant gedrag. Toenemend nonchalant gedrag kennelijk. In #8 zeg je dat de studenten zo vaak een formeel beroep op uitzondering doen. Kennelijk veel vaker dan je gewend bent. Allemaal uitzonderingen, het zijn er zoveel.

Tja, dat kan kloppen.

Studenten worden namelijk steeds meer rigide aan regels gehouden. Ze moeten meer zelf betalen en mogen minder lang over de studie doen. Tenzij.... Coulance. Coulanceregelingen zijn er altijd.
De kwestie is dat je in het tiende jaar niet aan hoeft te komen met een verhaal over je ouders, je oma, ADHD of vluchtelingstatus als je al de jaren daarvoor zwijgzaam gebruik hebt gemaakt van coulance.
Duo, of hoe die club tegenwoordig ook heet, wil bewijzen zien dat je het moeilijk had.

Hoe meer gehonoreerde verzoeken, hoe groter de kans dat ook tegen die tijd je verzoek wordt gehonoreerd.

Studenten kunnen zich niet meer permitteren te denken dat het zo'n vaart niet zal lopen.

overal

het zal wel een combinatie zijn van factoren; strengere eisen mbt studie, maar ook de prestatiedruk in de maatschappij, onderwaardering voor laaggeschoolde beroepen. Je ziet het al bij ouders, die hemel en aarde bewegen om kinderen tenminste op de havo te krijgen. En over de middelbare school hoor ik ook gekke verhalen: ouders die proberen onvoldoendes van zoon of dochter ongedaan te krijgen met excuses als " ...maar het is niet gezegd dat Pietje op dat spiekbriefje heeft gekeken tijdens het proefwerk. Wie zegt trouwens dát het een spiekbriefje was?" Studenten van nu hebben dat gewoon meegekregen in de opvoeding.

Dat verklaart het gedrag niet

Zeker, studenten worden steeds meer beknot in hun studiemogelijkheden. Maar dat verklaart dit gedrag niet.

Ik denk dat Miriam en Mach het beeld hebben van de student die wel wil, maar in de problemen komt en daarom een beroep wil doen op regelingen. Dat zijn de braveriken in mijn verhaal. Dat zijn de studenten waar wij de coulanceregelingen voor bedoeld hebben.

Jullie focussen nu op dat te laat komen bij tentamens. Ik zei al: dat is één voorbeeld. Denk ook aan asociaal gedrag, overlast, intimidatie, fraude, dat soort dingen.
De collegezaal uitgestuurd worden wegens ronduit asociaal gedrag (en dan bedoel ik niet wiebelen op de stoel), en dan gaan klagen dat hij het tentamen niet gehaald heeft omdat hij de stof niet snapt. En dan een beroep doen op coulance wegens ADD.
Dat heeft niks met de beperking van de studiefinanciering te maken.

Jouw observatie

Volgens mij gaat het over jouw observatie. Dat is trouwens vast niet alleen jouw observatie, je collega's zullen het ook zo ervaren. Ik twijfel niet aan de juistheid van die observatie: het beroep op coulanceregelingen neemt toe. Vast en zeker.
Ik twijfel wel aan je interpretatie. Je maakt er een gedragskwestie van alsof de beste verklaring gezocht moet worden in een hand over hand toenemende lamlendige leepheid. Juist daarom ook denk je dat de oplossing zit in steeds strenger doen, steeds meer rigide zijn, steeds meer twijfelen aan verzoeken (vluchtverhalen, etc.)

Je ADD voorbeeld vind ik een slecht voorbeeld. Ik begrijp de constructie ook niet. Alsof je het over zijn moeder hebt die uit zijn naam klaagt. Volgens mij kan dat niet. Of heb je het of die enkele uitzondering van 15 die in het hbo is beland?

Ik ken geen feitelijke aanwijzingen die je gedachte ondersteunen. Ik zie geen logisch geheel in de vermoedens die je hebt die toch nog het meest weg hebben van gemopper over de jeugd van tegenwoordig.

Ik zie wel dat leerlingen en studenten steeds vaker en steeds eerder op woorden gevangen worden, op regels gepind worden, en in processen gemangeld. Iedereen die dacht dat het zo'n vaart niet zou lopen weet dat de vaart er juist goed in zit. Wie valt doet niet meer mee. Dat betekent dat je je vast moet klampen aan alle relingen die er zijn als je struikelt.

Volgens mij heeft de Ombudsman (of was het iemand anders?) ook al eens iets over het verschijnsel dat je meemaakt geschreven. Ik zal eens kijken of ik dat stuk nog kan vinden. Daar werd tamelijk helder uitgelegd hoe moeilijk het leven wordt als alle partijen op hun strepen gaan staan en juist coulance inleveren.

Het onderwijs is daar sinds jaar en dag voorbeeld van.

maar hé

mirjam, hoe erg is het dat als je valt dat je niet meer mee mag doen?
wie bepaalt of die regels misschien juist niet nog streng genoeg zijn?
Angela

Angela67

Ik vind het lastig om te bepalen hoe streng je moet zijn. Maar omdat alles lijkt te draaien om een zo hoog mogelijke opleiding in Nederland krijg je studenten doe eigenlijk het niveau niet aankunnen in het voorgeschreven tempo.
Geef ze wat meer tijd. Maar nee, in NL heb je een bsa en haal je je p niet in een jaar kan je verdwijnen.
En je mag ook niet opnieuw beginnen met een zelfde spoort opleiding op andere lokatie.
Ook studenten die op kamers ver van huis gewoon erg moeten wennen hebben pech. Presteren zul je!!
Ik hoop dat het door mij verfoeide leenstelsel als positieve bijwerking heeft dat de studiedruk afneemt. Omdat je dan hopelijk zelf kunnen bepalen hoe lang ze over de studie doen. Gewoon langer lenen.
Met al die studenten die 20 jaar geleden 7 jaar of langer over hun studie deden is het ook gewoon goed gekomen. ( als je politiek tenminste goed vindt..... Mark rutte 7 jaar, pechtold 11 jaar, Buma 7 jaar Balkende 8 jaar, Samsom
8 jaar en ga zo maar door)

kwaliteitsdefinities

als we vinden dat het kwaliteitswaarde "10" heeft als je in 4 jaar xxx leert, waarom zou je dan iemand 6 jaar geven en dan ook kwaliteitswaarde 10 geven?
het gaat kennelijk niet alleen erom dat je in die vier jaar een hoeveelheid kennis opdoet maar ook dat je op tijd kunt komen, beleefd kunt zijn en etc.etc.
(ik zet het even erg zwart wit neer) (maar dit is kennelijk waar we in Nederland veel waarde aan hechten)
gr Angela

Langs het punt

Angela, je wedervraag gaat langs het punt.

De kwestie die Theekopje aansnijdt is dat steeds meer mensen (en mogelijk om de gekste redenen) een beroep doen op coulance. Ik zal het nog sterker maken: die coulance eisen ipv afwachten wat er in die richting wordt uitgedeeld.

Die observatie is juist en komt niet alleen op scholen voor. Het is overal, ook bij de gemeente, het openbaar vervoer, bij de zorgverzekering en nog meer. Het gaat niet over een gedragsverandering vanwege een epedimische vorm van kwade inborst of luie lamlendigheid. Het is een maatschappelijke reactie van zelfverdediging op toenemend op worden vangen, daden pinnen, etc.

Soms uit bezuinigingsoverwegingen (zorgverzekeraar, belastingen, uitkeringen,) maar soms ook uit puur gewin. Het feitelijk in de val laten lopen van mensen (woekerpolissen, energiecontracten, telefoonaanbieders, ongewenste abonnementen).

Ook het onderwijs is in toenemende mate in die vorm georganiseerd. Van basisschool tot en met universiteit. Uitsluiting, de leerlingengroep liever niet als klant willen hebben, is daarbij - net als bij verzekeren, bankzaken, woningverhuur, zorg - een belangrijk element. Je ziet het in dit draadje ook terug. De conclusie is snel getrokken: die leerlingen horen gewoon niet op dit niveau.

Waarna de selectienormen nog scherper worden en het beroep op coulance nog vaker klinkt.

Het een wakkert het ander aan om het simpele feit dat bij een soepele omgang de mensen die werkelijk coulance nodig hebben, daar geen beroep op hoeven te doen. Ze krijgen het gewoon. Ze hoeven het niet te vragen. Om die reden weet je helemaal niet hoe groot die groep werkelijk is. Mensen uit die groep die bij instantie A hun neus stoten (geen coulance gekregen want de aanvraag niet optijd oid) zullen in het vervolg op hun tellen passen.

ja en?

Mirjam je schrijft vanalles, maar langs mijn vraag heen.

Jouw betoog gaat over: "De kwestie die Theekopje aansnijdt is dat steeds meer mensen (en mogelijk om de gekste redenen) een beroep doen op coulance. Ik zal het nog sterker maken: die coulance eisen ipv afwachten wat er in die richting wordt uitgedeeld."

Mijn vraag gaat over: hoe erg is dat de regels strikter worden en je als student NEE krijgt op een coulance-"eis"?

Is het niet net als met rekenonderwijs: nu het meetelt bij de slaagcijfers op het VO gaat men pas rekenonderwijs geven. "Gewoon streng zijn en naar beneden duwen, dan gaat het daar wel veranderen". (For the record: ik ben het niet per definitie ergens mee eens of oneens).

Dus maak het nou niet te breed, je neemt meteen de hele maatschappij mee terwijl TS wel invloed kan hebben op de onderwijsomgeving, (Cirkel van invloed, cirkel van betrokkenheid enzo . . . ) maar niet ook op alle andere omgevingen.

gr Angela

Miriam

"Je ADD voorbeeld vind ik een slecht voorbeeld. Ik begrijp de constructie ook niet. Alsof je het over zijn moeder hebt die uit zijn naam klaagt. Volgens mij kan dat niet. Of heb je het of die enkele uitzondering van 15 die in het hbo is beland?"

Ik zei al: wij hebben een speciale doelgroep. Een doelgroep die niet doorsnee is voor het HBO.

Het voorbeeld dat ik gaf komt letterlijk voor. De student klaagt zelf, niet zijn moeder. Ik weet niet waar je die vandaan haalt.

Maar als je niet gelooft wat ik zeg wordt de discussie moeilijk.

Theekopje

Hmm...dus eigenijk snap je wel hoe het komt, maar het irriteert je toch mateloos. Ik denk dat deze leerlingen wel degelijk kunnen studeren, maar dat zij hierbij hulp/begeleiding nodig hebben, meer dan een "gewone" student. Wordt dat geboden op de school waar je les geeft? Regels verzwaren helpt deze leerlingen echt niet. Het zal alleen voor meer frustratie en uitval zorgen. Het is ook laaiend irritant. ( mijn zoon kan door zo'n stomme rigide regel pas in september afstuderen ipv binnenkort)
Leerlingen die last hebben van autisme, add, adhd etc etc hebben ook last van het feit dat hulp niet voor het oprapen ligt, en tegenwoordig ook om een eigen bijdrage vraagt. Ik ben nu al geld opzij aan het zetten voor de eigen bijdrage die ik betaal voor de psycholoog waar mijn andere zoon heengaat...

Langs het punt

"Mijn vraag gaat over: hoe erg is dat de regels strikter worden en je als student NEE krijgt op een coulance-"eis"?"
Het helpt niet tegen het probleem dat Theekopje aansnijdt. Het probleem wordt er alleen maar erger van. Hoe meer rigide, hoe zwaarder een beroep op coulance moet worden aangezet om het gehonoreerd te krijgen.
Het gevolg is juridisering tot op de bilnaad.

De kwestie die TS aansnijdt is breed. Rigide regels in een andere omgeving hebben ook gevolgen voor hoe mensen omgaan met regels op school. Op hun hoede en met een tas vol bewijzen voor een beroep op coulance, mocht dat nodig zijn.

Aan de vervolgvraag die je stelt (zou he beter zijn voor de kwaliteit van het onderwijs om meer rigide te doen), kom de kwestie die TS aansnijdt daarom al niet toe.

Wel anders

Het is natuurlijk wel anders als je echt een speciaal publiek hebt en dat dit ook bekend is. Ik kan me voorstellen dat een andere aanpak nodig is. Als het echter een gewone reguliere opleiding is dan mag je ook verwachten dat men zich aan de eisen en regels houdt.

Het is natuurlijk inderdaad wel zo dat door zaken als bindend studie advies de marge kleiner is voor studenten waardoor je dus eerder zult hebben dat studenten proberen om toch in beroep te gaan tegen een beslissing of gebruik willen maken van een coulance regeling. Dat is ook goed te begrijpen. Als er een heel jaar of veel geld vanaf hangt dan probeer je het natuurlijk. Nee heb je en ja kun je krijgen.

Wie wil zeuren mag zeuren

Wat ik niet helemaal begrijp uit je voorbeeld Theekopje, is hoe je die situatie nu kunt betrekken op de noodzakelijkheid om meer rigide te worden.

Zo'n student heeft toch nooit coulance gekregen neem ik aan?
Je kunt de heer in kwestie toch terplekke vertellen dat ie een eindje moet gaan fietsen?

Ik dacht dat je het over zijn moeder had - met een leger juristen omringd desnoods - omdat je het voorbeeld in je kwestie betrekt. Het is, zoals je het presenteert, een typisch voorbeeld van een zeurpiet. Maar die zijn toch niet nieuw?

Je doet er niks aan trouwens. Wie wil zeuren mag zeuren.

Verder

Wat ik altijd doe om discussies over cijfers te vermijden is een standaard emailtje sturen dat ze kunnen komen op het tijdstip dat is vastgesteld om de examens in te zien. Dan komen heel veel niet eens opdagen (ook die gemaild hebben). Doen ze wel de moeite om te komen dan wil ik ze graag uitleggen hoe ik tot een cijfer ben gekomen. Ik ga verder helemaal niet via email ergens op in. Er is een vast tijdstip van inzage en dan is er alle tijd voor een discussie maar daar buiten niet. Rigide? Ja, ergens wel maar anders is er geen beginnen aan.

Verder vermijd ik sowieso discussies per email zo veel mogelijk. Ik heb een wekelijks spreekuur en daar kan je langskomen. Via email wil ik wel een korte vraag beantwoorden, dat is geen probleem maar geen discussies over van alles.

Administratieve zaken verwijs ik door naar de administratie.

Werk niet voorbereiden voor de colleges? Meestal maakt het me niks uit. Is alleen jammer voor hun want ik ga niet later nog eens uitleggen. Bovendien krijgen ze een cijfer voor hun participatie tijdens de werkcolleges dus ze hebben alleen zich zelf er mee.

Storend gedrag verzoek ik ze gewoon om weg te gaan.

Dus ja redelijk rigide inderdaad. Bij de 1e jaars is dat ook wel nodig. Ik zou het liever anders doen maar ze gedragen zich nu eenmaal vaak nog niet zo volwassen. Het wordt beter naar mate ze verder komen. Ten eerste vallen er veel af en ten tweede worden ze serieuzer . Master studenten zijn echt een heel ander verhaal. Dan ben ik ook vele malen soepeler en denk meer mee. Dat zijn ook kleinere groepen en die werken goed dus dat is echt heel anders.

rigide

zijn werkt vast heel goed. Daar vallen nl lijkt me de meeste mensen op uit. Het sorteert zichzelf. Dan ben je in ieder geval al van de grootste groep af die er niet hoort. Dan wordt het vanzelf ook leuker en makkelijker.

gewoon nee zeggen / regels handhaven

dat bedoel ik toch ook? Dus Mirjam, jij bedoelt hetzelfde maar nam een beetje een lange omweg .

Er wordt wel eens gesuggereerd (o.k., nu trek ik het ook breder, maar da's effe ot) dat ouders teveel vrienden zouden willen zijn met hun kinderen en ergens proef ik dat ook bij het al dan niet handhaven van regels op een HBO.

It's the real world ('later als je groot bent werkt het ook zo') dus nee, soebatten of eisen helpt niet. Verzoek indienen via afgesproken methode met uitleg kan altijd (neem ik aan - je moet wel de mogelijkheid bieden).
gr Angela

Rigide

Waarom wordt 'coulance' formeel vastgelegd? Zodra je dat vastlegt, is het geen coulance meer maar zijn het regels net als alle andere. Is het niet veel werkbaarder om alleen de daadwerkelijke (strikte) regels vast te leggen, en dan coulance te gebruiken om te bepalen hoe strikt die worden gehandhaafd? Zonder de formele procedures e.d. Wellicht naïef, maar ik zie het werken op de school van jongste en de (ene) opleiding van oudste.

Mijn oudste kan overigens soms erg allergisch reageren op rigiditeit. Hij is dan ook gestopt met een opleiding (propedeuse summa cum laude) om die reden. Daar was weinig flexibiliteit mogelijk zonder formele procedures, wat onevenredig veel energie kostte. Helaas.