Nog geen stage
In september moet mijn zoon met stage beginnen voor zijn MBO-opleiding, maar hij heeft nog steeds geen stage-adres. Ik maak me daar (ogenschijnlijk dan) drukker over dan hij. Ik push hem om te bellen, mails te sturen, maar natuurlijk werkt dat averechts. Dat snap ik ook wel. Hij is bijna 19.
Ik weet nog wel dat we op de informatie-avond te horen kregen dat de school voor een stage zou zorgen. Er werd zelfs uitgelegd dat ze niet wilden dat je contact opnam met bedrijven, omdat die bedrijven anders ‘gek werden van de aanvragen’. Oké. Gek genoeg was ik hierdoor ook wel gerustgesteld. Wel zeiden ze er nog bij dat stage erg belangrijk is en dat je zonder stage-periode niet verder kunt met je examenjaar.
Ik hoor eigenlijk nooit iets van de school, zeker niet sinds mijn zoon meerderjarig is. Dus hoe het is gegaan, zijn mijn zoon’s woorden. Hij kreeg twee keer een adres door van de school, om contact op te nemen. Eén keer bleek het te gaan om een stage waarin om iemand van een andere studierichting werd gevraagd. En één keer ging het om een verkapte zwangerschapsvervanging, zonder begeleiding. Dingen die al bij het eerste telefonisch contact duidelijk werden, dus dit had school ook kunnen weten. Vlak voor de vakantie kreeg hij te horen dat hij nu ook zelf wel mocht zoeken! Een week later ging de school dicht en de vakantieperiode brak aan.
Ik ben wel behoorlijk geïrriteerd over hoe de school zich hier van af maakt. Het is vakantie, dus niemand die hier over gaat is bereikbaar. Dat geldt natuurlijk ook bij bedrijven zelf! Ik baal ook van mezelf, dat ik niet in mei druk op de ketel heb gezet. Ik denk dat de bedrijven die open staan voor stagiaires allang voorzien zijn. Het lijkt me lastig met corona-naweeën om nu een stagiaire te plaatsen of te begeleiden, iets wat het afgelopen jaar natuurlijk helemaal onmogelijk was. Misschien zijn ze dan wel wat coulanter, geen idee?
Hoe gaat dit bij jullie kinderen op de scholen?
En deze bedrijven hebben vacatures dus wellicht ook wel een stageplek:
https://checkmark.nl/vacatures/?utm_source=google&utm_medium=cpc&gclid=Cj0KCQjw6s2IBhCnARIsAP8RfAiO4LtIjOpvkwrRrN5BxLjj0R403Ry1gBLVNgMXT5vUz8on00AtShUaAuUlEALw_wcB
Wat mij een beetje teleurstelt van MBO is dat men wel adressen verstrekt en de opdracht schrijf/mail/bel; maar dat er niet gewoon een paar lessen aan besteed worden waarbij de studenten ter plekke in de les een brief opstellen en versturen, een bedrijf bellen en proberen een stage te regelen.
Het is erg spannend voor iemand die dat nog nooit gedaan heeft, en dan is wat extra begeleiding wel zo handig ipv alleen maar te mopperen dat ze het op hun beloop laten.
Mijn zoon zat een paar jaar terug, dus voor corona, op het MBO en daar was de begeleiding ongeveer nul. De school vindt wel dat alles heel duidelijk is, maar ik vond dat als ouder niet eens dus hoe moeten die pubers dat dan uitzoeken.
Er moet elk jaar stage gelopen worden, je weet hoeveel leerlingen je hebt, dus waarom is het zo moeilijk om die stages vanuit school te regelen en over de kinderen te verdelen?
Dat zou zoveel stress schelen.
Lena55 schreef op 11-08-2021 om 10:56:
Ik werk als docent op het mbo en herken de lastige zoektocht naar een stage. Ik weet natuurlijk niet hoe het op de opleiding van jouw zoon is gegaan. Maar wij starten al in maart/april met het matchen van studenten aan een stageplek voor na de zomer.
<knip>
Mijn ervaring is toch dat het veel praatjes zijn, maar weinig actie. En natuurlijk is het allemaal pech en school is 'onduidelijk' of 'niet goed geregeld'. Terwijl een deel het wel altijd op orde heeft. Als het hem echt niet lukt, weet hij vast waar hij hulp kan vragen. Laat hem maar even zweten zou ik zeggen. Uiteindelijk moeten ze dan toch op de blaren zitten. Dat is ook onderdeel van het leerproces.
Ik vind dat dus een rare manier van mensen iets leren, ze in het diepe gooien en dan maar afwachten of ze in alle stress toevallig iets goeds doen of leren van hun "fouten".
Ja, er zijn kinderen die het wel op orde hebben. Maar is dat een reden om de rest maar gewoon aan hun lot over te laten? Als je 20 kinderen het water inschopt zullen ze ook niet allemaal verdrinken maar bij zwemles stel ik me toch iets anders voor. Mensen die erg veel stress hebben, gaan daar zeker geen goede beslissingen door nemen laat staan er iets van leren. Het betekent wel dat zo'n jongen een jaar verkloot en dan naar een ander MBO verder weg moet, want een jaar overdoen kan ook niet vreemd genoeg.
MBO leidt mensen op die praktisch werk gaan doen, niet om allerlei dingen erom heen te kunnen. Hoeveel metselaars geven in hun dagelijkse werk een presentatie, vullen een scrum board in of maken een verslag?
Ik snap dat een docent veel smoesjes hoort, maar ik vermoed dat een docent soms ook geen idee heeft wat er in de verschillende jongeren omgaat en dan gemakshalve het meeste maar als onwil wegschuift.
Veel ziekenhuizen willen wo-ers, geen hbo-ers. Mensen van opleidingen waar ze al banden mee hebben gaan voor op mensen van andere opleidingen.
Mijn man is zelf werkzaam in de ziekenhuisbranche en heeft ook al flink gelobbyd, tevergeefs.
Sanquin bijvoorbeeld, mag ook niet. Sluit niet goed genoeg op zijn studie aan. Er worden nogal al wat eisen gesteld aan die stage.
Stage zoeken.... Herken het gedoe helemaal. Vooral als je kind op school gaat in B, maar in A woont en de opleiding daar vaste contracten heeft met stage-aanbieders in de omgeving. En dat je daar dus niet tussen komt, omdat je in B naar school gaat Dus maar op stage 25 km verderop.
Verder dus ook zelf stages moeten zoeken.
Gelukkig is er www.stagemarkt.nl
Hier is dat stage gedoe gelukkig alweer een paar jaar geleden. Hoor om mij heen, dat het nog altijd lastig is, vooral omdat er veel thuis gewerkt moet worden.
Heb nog wel een tip over TS, wellicht kan hij hier ook informeren? Wageningen Bioveterinary Research
WendelmoedM schreef op 11-08-2021 om 14:06:
[..]
Ik vind dat dus een rare manier van mensen iets leren, ze in het diepe gooien en dan maar afwachten of ze in alle stress toevallig iets goeds doen of leren van hun "fouten".
Ja, er zijn kinderen die het wel op orde hebben. Maar is dat een reden om de rest maar gewoon aan hun lot over te laten? Als je 20 kinderen het water inschopt zullen ze ook niet allemaal verdrinken maar bij zwemles stel ik me toch iets anders voor. Mensen die erg veel stress hebben, gaan daar zeker geen goede beslissingen door nemen laat staan er iets van leren. Het betekent wel dat zo'n jongen een jaar verkloot en dan naar een ander MBO verder weg moet, want een jaar overdoen kan ook niet vreemd genoeg.
MBO leidt mensen op die praktisch werk gaan doen, niet om allerlei dingen erom heen te kunnen. Hoeveel metselaars geven in hun dagelijkse werk een presentatie, vullen een scrum board in of maken een verslag?
Ik snap dat een docent veel smoesjes hoort, maar ik vermoed dat een docent soms ook geen idee heeft wat er in de verschillende jongeren omgaat en dan gemakshalve het meeste maar als onwil wegschuift.
Maar waar zou volgens jou dan eigen verantwoordelijkheid moeten beginnen? Want of je nou een mbo-er of wo-er bent, alles is spannend en moeilijk als je het voor de eerste keer moet doen. Maar de volgende keer dat je het doet gaat het om een baan, dus dan kun je er beter al mee geoefend hebben. Niemand geeft je dan meer een lijstje met banen of contactpersonen.
Heel veel mensen lopen studievertraging op om strubbelingen met praktische zaken, dat is rot, maar ja dat zijn de eerste stapjes naar het echte leven. Een opleiding kan vakinhoudelijk helpen maar niet met alles aan het handje vasthouden.
Ik heb je links naar hem doorgestuurd SuzyQFive! Wie weet kan hij er nog iets mee.
Kind? Hij is 19!! Tijd om hem los te laten en het hem zelf te laten regelen. Ook dat hoort bij volwassen worden en een studie en stage doen.
Ik vind het ook wat gek dat je geïrriteerd bent omdat de school geen contact met jou maakt. Waarom zouden ze dat doen? Jij zit toch niet op die school?
Patatje15 schreef op 11-08-2021 om 14:37:
[..]
Maar waar zou volgens jou dan eigen verantwoordelijkheid moeten beginnen? Want of je nou een mbo-er of wo-er bent, alles is spannend en moeilijk als je het voor de eerste keer moet doen. Maar de volgende keer dat je het doet gaat het om een baan, dus dan kun je er beter al mee geoefend hebben. Niemand geeft je dan meer een lijstje met banen of contactpersonen.
Heel veel mensen lopen studievertraging op om strubbelingen met praktische zaken, dat is rot, maar ja dat zijn de eerste stapjes naar het echte leven. Een opleiding kan vakinhoudelijk helpen maar niet met alles aan het handje vasthouden.
Daar ben ik het wel mee eens hoor. Mijn zoon is zo’n dodo die eerst heel lang hoopt dat zaken hem in de schoot worden geworpen en pas op het allerlaatste moment paniekerig beseft dat hij zelf aan de bak moet en dan eigenlijk te laat is. Ik heb hem tot nu toe aan laten modderen, hij is volwassen en woont op kamers, maar die schop onder zijn kont moet er toch maar komen. Wij zijn er ook bij gebaat als hij die studie zonder ellenlange vertraging en extra studieschuld afrondt, we hebben nog meer studerende kinderen die we ondersteunen.
Zijn jongere broer daarentegen, regelt het allemaal prima zelf, wil helemaal geen hulp. En zijn nog jongere broer doet een opleiding waar zoveel vraag naar is dat hij al een stageplek heeft voordat zijn opleiding überhaupt is begonnen.
ik hoor veel verschillen tussen mbo’s. Het hangt ook veel af van de richting. Sommige scholen wijzen plekken aan, andere scholen gooien leerlingen in het diepe…. Zoon heeft moeten solliciteren en kan uiteindelijk op 2 plekken terecht. Hij heeft nu geregeld dat hij bij beide plekken mag komen, allebei een halve periode. Enig dingetje is nog dat hij lang moet reizen en vroeg moet beginnen. Hij zal nog moeten bedenken hoe hij er op tijd moet komen…. Dat kwartje lijkt nog niet gevallen te zijn… ik wacht ongeduldig af tot hij zelf tot inkeer komt..,
Ik ken iemand die dit vorig jaar had. Die stond toen op het punt dat de opleiding zelfs niet meer kon doorgaan. Vervolgens is ze via een Facebook-oproep wel aam een stageplek gekomen.
Wat me vooral stoort is de manier waarop het gaat. Zeg dan meteen dat je zelf voor een plek moet zorgen, maar verander niet voor de vakantie even de spelregels – omdat je als leraar/stagebegeleider op vakantie gaat – door de verantwoordelijkheid opeens bij de leerling te leggen. Die staat dan mooi met z'n rug tegen de muur, want bedrijven zitten natuurlijk net zo goed met vakanties.
Ook deze school is wel in april/mei begonnen. Het is natuurlijk een jaarlijks terugkerend iets. Maar in juni kwam er dan een mail die werd geforward naar mijn zoon. Daarboven stond: 'Je kunt contact met hen opnemen!'. Dit bedrijf vroeg zelf om een stagiaire, kan ook nog. Mijn zoon heeft de volgende dag gebeld en toen bleek bij een beetje doorvragen dat er in september niemand was om hem te begeleiden, want diegene zou hij namelijk juist moeten vervangen, dat was het idee! De school had dat toch al kunnen tackelen, maar heeft dus zelf geen contact met dat bedrijf gehad, alleen die mail één-op-één naar mijn zoon gestuurd.
Toen mijn zoon dat heeft teruggekoppeld kreeg hij weer een mail-correspondentie opgestuurd met de woorden: 'Ik zou er gewoon voor gaan!'. Je kon erin lezen dat ze geen plek hadden, maar misschien wel een uitzondering wilden maken voor een getalenteerd iemand. Toen mijn zoon belde, zagen ze er toch vanaf. Dat is ook lekker voor je zelfvertrouwen, want hij had wel z'n portfolio opgestuurd. Met als gevolg dat mijn zoon nu aan het zwoegen is om zijn portfolio beter te maken, want hij is ervan overtuigd dat hij daarom is afgewezen. Eerlijk gezegd denk ik dat hij dat ook heeft aangegrepen, zo lang hij daar nog mee bezig is, krijgt hij ook geen afwijzingen. Maar de tijd begint te dringen en op school is niemand bereikbaar.
In het vak van mijn zoon is presentatie wel erg belangrijk (gezien ook dat portfolio). Ze hebben leerlingen vooral laten presenteren in andere klassen. Hij kan prima uitleggen hoe en wat hij heeft gedaan, maar zo ver is hij dus niet eens gekomen. Als het niet lukt, moet hij naar school komen en daar bezig zijn met solliciteren. Ik heb geen idee met hoeveel leerlingen hij dan straks zal zitten. Mijn zoon is geswitched van richting en is nu een beetje vogelvrij, ofwel, heeft met slechts een paar leerlingen contact. Zou ook kunnen dat hij daarom een beetje tussen wal en schip is geraakt (uit het zicht van de stagebegeleider).
anomarie schreef op 11-08-2021 om 14:50:
ik hoor veel verschillen tussen mbo’s. Het hangt ook veel af van de richting. Sommige scholen wijzen plekken aan, andere scholen gooien leerlingen in het diepe…. Zoon heeft moeten solliciteren en kan uiteindelijk op 2 plekken terecht. Hij heeft nu geregeld dat hij bij beide plekken mag komen, allebei een halve periode. Enig dingetje is nog dat hij lang moet reizen en vroeg moet beginnen. Hij zal nog moeten bedenken hoe hij er op tijd moet komen…. Dat kwartje lijkt nog niet gevallen te zijn… ik wacht ongeduldig af tot hij zelf tot inkeer komt..,
Mijn zoon kwam heel trots vertellen dat hij zijn eind-stage plek gevonden had. Zo'n 250 km van huis. 
Maar het is helemaal goed gekomen. Samen met een klasgenoot tijdelijk een huis gehuurd (zelf geregeld) en een heerlijke tijd gehad.
Ik vond dit al een eind weg, tot ik op de diploma uitreiking hoorde dat er ook stage gelopen was in Malta, Amerika en Australië.
Leanne schreef op 11-08-2021 om 16:01:
Wat me vooral stoort is de manier waarop het gaat. Zeg dan meteen dat je zelf voor een plek moet zorgen, maar verander niet voor de vakantie even de spelregels – omdat je als leraar/stagebegeleider op vakantie gaat – door de verantwoordelijkheid opeens bij de leerling te leggen. Die staat dan mooi met z'n rug tegen de muur, want bedrijven zitten natuurlijk net zo goed met vakanties.
Ook deze school is wel in april/mei begonnen. Het is natuurlijk een jaarlijks terugkerend iets. Maar in juni kwam er dan een mail die werd geforward naar mijn zoon. Daarboven stond: 'Je kunt contact met hen opnemen!'. Dit bedrijf vroeg zelf om een stagiaire, kan ook nog. Mijn zoon heeft de volgende dag gebeld en toen bleek bij een beetje doorvragen dat er in september niemand was om hem te begeleiden, want diegene zou hij namelijk juist moeten vervangen, dat was het idee! De school had dat toch al kunnen tackelen, maar heeft dus zelf geen contact met dat bedrijf gehad, alleen die mail één-op-één naar mijn zoon gestuurd.
Toen mijn zoon dat heeft teruggekoppeld kreeg hij weer een mail-correspondentie opgestuurd met de woorden: 'Ik zou er gewoon voor gaan!'. Je kon erin lezen dat ze geen plek hadden, maar misschien wel een uitzondering wilden maken voor een getalenteerd iemand. Toen mijn zoon belde, zagen ze er toch vanaf. Dat is ook lekker voor je zelfvertrouwen, want hij had wel z'n portfolio opgestuurd. Met als gevolg dat mijn zoon nu aan het zwoegen is om zijn portfolio beter te maken, want hij is ervan overtuigd dat hij daarom is afgewezen. Eerlijk gezegd denk ik dat hij dat ook heeft aangegrepen, zo lang hij daar nog mee bezig is, krijgt hij ook geen afwijzingen. Maar de tijd begint te dringen en op school is niemand bereikbaar.
In het vak van mijn zoon is presentatie wel erg belangrijk (gezien ook dat portfolio). Ze hebben leerlingen vooral laten presenteren in andere klassen. Hij kan prima uitleggen hoe en wat hij heeft gedaan, maar zo ver is hij dus niet eens gekomen. Als het niet lukt, moet hij naar school komen en daar bezig zijn met solliciteren. Ik heb geen idee met hoeveel leerlingen hij dan straks zal zitten. Mijn zoon is geswitched van richting en is nu een beetje vogelvrij, ofwel, heeft met slechts een paar leerlingen contact. Zou ook kunnen dat hij daarom een beetje tussen wal en schip is geraakt (uit het zicht van de stagebegeleider).
En toch lees ik hier ook weer veel excuses en een afwachtende houding in. Er zijn in juni twee mails verstuurd zonder match? Dan is het toch duidelijk dat de suggesties vanuit de opleiding ook geen garantie zijn en dat als je in september aan de slag wilt er zelf achteraan moet. In het beste geval kom je via de opleiding ergens waar toevallig nog een plekje over was, terwijl een stageperiode zo'n mooie kans kan zijn. Ik zag tijdens mijn opleiding heel duidelijk dat de mensen die het verst kwamen gemotiveerd waren en zelf initiatief namen ipv suggesties af te wachten.
En er zijn weinig bedrijven op het onderwijs na die het zich kunnen veroorloven om in de zomerperiode helemaal stil te liggen, in het slechtste geval blijft een mail 2 weken liggen tot de juiste persoon weer achter zijn bureau zit, maar daar ben je na 1 belletje ook achter.
Leanne schreef op 11-08-2021 om 16:01:
Het is natuurlijk een jaarlijks terugkerend iets.
Je weet voordat je aan een bepaalde opleiding begint al hoe vaak en hoe lang je stage moet lopen.
Natuurlijk hoef je niet alles in het eerste jaar al te regelen maar om het op de laatste weken aan te laten komen is best wel laks.
Daar kan je toch echt de school de schuld niet van geven.
