je kind helpen
Omdat ik het draadje "koken" niet verder wil vervuilen begin ik een nieuw topic. Ik hoop dat we hier verder kunnen.
Ik beken dat ik:
-de surprises samen met de kinderen maak, maar mijn aandeel is groot.
- dochter krijgt in groep 8 pluswerk rekenen als huiswerk. Ze moet dan allerlei raadsels oplossen op rekengebied. Ik vind het zo een onzin dat ik dat zelf doe. Ze leert hier echt niks van. De juf heeft het nooit gemerkt.
- dochter, brugklas gym., kwam in tijdnood door het vele huiswerk en ik heb de gehele boekbespreking gemaakt inclusief de powerpoint. Ze haalde een 9,5.
- Ik kaft de boeken.
Ik zorg voor alles maar daar staat tegenover dat ik geen onvoldoendes wil zien.
Ik help dus vrij veel maar ik vind het leuk om te doen en de cijfers zijn goed.
Met wat helpen jullie?
Twijfel
Ik begin nu toch echt wel te twijfelen aan mijn aanpak bij het werkstuk van jongste. Was het dan de bedoeling dat ik haar al weken van tevoren regelmatig aanspoorde cq aan het werk zette? Hoeveel tijd moet er eigenlijk in zo'n werkstuk van 12 pagina's zitten?
Ook vraag ik me af hoe 'erg' het is als een kind zich prima voelt op een te laag schoolniveau. Dat is de discussie die ik met mijn ex heb, die almaar roept 'als ze maar gelukkig is'. Kind zou zich waarschijnlijk prima voelen op een VMBO waar ze mag timmeren en frobelen, maar de Cito's zeggen havo (allemaal II). Het overig schoolwerk neigt naar een treetje lager maar de juffen noemen haar slim. Erg lastig dilemma. Hopelijk wordt het wat duidelijker de komende twee jaar.
katniss
Het blijft altijd heel lastig. Hoeveel kinderen zijn er niet, die later 'het licht' zien. Ik ken vele mensen die ooit begonnen zijn op de MAVO, daarna HAVO, daarna VWO en daarna HBO of WO. Misschien is dat opstromen nu lastiger dan vroeger, maar je kunt er wel uit concluderen dat veel kinderen, toen en nu, op ca. 12 jarige leeftijd nog niet (kunnen) laten zien wat ze later evt. wel kunnen.
Ook zijn toetsten moment opnames én zeggen ze natuurlijk niet alles. De drive en inzet spelen ook een rol, en die heeft niet ieder kind op die leeftijd, of misschien sowieso niet in zich.
Hoe dan ook, het blijft lastig. Je kind doodongelukkig op de HAVO omdat het het niet aan kan (misschien wel wbt intelligentie maar niet wbt hetgeen gevraagd wordt) versus een kind op het VMBO-T dat daar slapend doorheen gaat, ook niet fijn.
Overigens weet ik niet over welk VMBO je het hebt. Timmeren en fröbelen horen niet bij VMBO-TL, maar bij basis. Met HAVO scores lijkt mij VMBO-TL dan de laagste keuze. Ik zou zeggen: brugklas VMBO-TL/HAVO, dan zal de tijd het leren.
Bibi
doen wat goed voelt.
@Katniss; weken van tevoren een werkstuk maken is denk ik niet nodig. Je kind is een potentieel HAVO leerling en dus ga ik ervan uit dat ze het werkstuk ongeveer een week van tevoren ook prima kan maken en op tijd klaar kan hebben. Wat het niveau betreft: je kind haalt II scores op de Cito's. Dan hoort ze op de HAVO. Lager is echt zonde. Vooral rekenen en begrijpend lezen tellen zwaar mee. Indien ze daar een mooie II score op heeft, kan ze prima de HAVO doen. Bovendien is opstromen moeilijker dan afstromen.
Wat het helpen betreft; ik denk dat elke ouder vooral moet doen waarbij hij/zij zich prettig voelt. Het kind dient zich uiteraard ook prettig te voelen. Overigens vind ik dat een kind wat heel goed is op school ook hulp verdient, net als een kind die moeilijker meekomt op school. Beiden verdienen aandacht.
Hiernaast is het belangrijk om te kijken of een kind daadwerkelijk nog iets leert van de opdracht. Bij mijn pleegzoon zou ik nimmer een powerpoint geheel zelf maken. Hij dient het zelf te leren, dus kijk ik mee terwijl hij het maakt. Ik zit er dus naast. Bij mijn oudste dochter is dit een geheel ander verhaal. Daar laat ik me sporadisch, indien nodig, graag gebruiken als assistente. Daar hebben we beide geen enkel probleem mee.
Ja vind ik ook
Zo sta ik er ook in, liever zo hoog mogelijk instromen. Maar als er dan wekelijks projectjes komen heb ik daar weinig zin in. Mijn oudste ziet die dingen als de krenten in de pap, leuk om een mooi werkstuk of verslag te maken, maar jongste doet het liefst kale sommen zonder gedoe. En dan alleen omdat het moet, zo snel mogelijk. Met wat meer aandacht zou ze waarschijnlijk nog I'en halen.
poldep
Natuurlijk heb je gelijk dat een kind dat gemakkelijk leert ook aandacht en begeleiding verdient. Het ging mij meer om het helemaal voor je kind te doen, zo'n werkstuk of boekbespreking maken. Dat zou ik ook niet voor een kind doen dat meer begeleiding nodig heeft. Stel dat jouw kind een toets moet maken en in de gelegenheid is om jou te What's appen om antwoorden op de toetsvragen te krijgen. Zou jij dan die antwoorden geven? Ik vind dat vergelijkbaar met een werkstuk of boekbespreking maken voor een kind.
appels en peren
Juf je vergelijkt appels met peren. Een boekbespreking bestaat uit meerdere stappen. Het boek lezen en een presentatie voorbereiden m.b.v. een powerpoint en als laatste het presenteren zelf. Het boek leest het kind zelf. Daar zit het meeste werk in en daarnaast presenteert ze het zelf en niet ik. De powerpoint maken is slechts een uurtje werk. Iets wat ze zelf zeer goed kan en dus is het leren leren hier niet van toepassing. Mama fungeert hier als assistente meer niet.
De antwoorden geven op een toets is uiteraard onzinnig omdat je dan nooit kan weten of de stof wel beheerst wordt. Hiernaast is het overbodig bij uitmuntende leerlingen.
Appels en peren
Natuurlijk gaat de vergelijking niet helemaal op mbt een boekbespreking (ook al denk ik er iets anders over dan jij), maar als je het over een werkstuk hebt wel.
Eerlijk gezegd, zou het niet in mij op komen om mijn kinderen schoolwerk uit handen te nemen. Of dit nu een surprise is, een werkstuk, of het smsen van toetsantwoorden. Ik begrijp dat je hier onderscheid in kunt maken, maar voor mij komt het allemaal op hetzelfde neer.
Als ze iets niet willen doen, moeten ze zelf beslissen of het de moeite waard is om toch te doen. Ze moeten leren om prioriteiten te stellen. School is daarvoor de uitgelezen mogelijkheid. Ik zou mijn kinderen die leerschool niet willen ontnemen.
tijd
Een werkstuk zelf maken is teveel werk. Ik moet immers ook tijd overhouden voor rekenraadsels *lol*
Bovendien vrees ik dat mijn dochter het werkstuk niet goed genoeg zal vinden.
poldep
Je spreekt jezelf steeds tegen wat betreft de kwaliteit van jouw werk. Enerzijds kan je dochter het veel beter dan jij, anderszijds zeg je:
"Ik ga ervan uit dat er er wel meer ouders helpen. Als je al die gelikte powerpoint-presentaties ziet dan kan dat niet anders. Hetzelfde geldt voor de surprises."
Met andere woorden, ouders leveren massaal beter werk af dan hun kinderen. Met uitzondering van jouw dochter, uiteraard.
M.a.w.
het is ondenkbaar dat andere kinderen eveneens beter werk kunnen afleveren dan hun ouders.
katniss
Inderdaad, timmeren en fröbelen (al val ik wel weer over die benaming) is iets wat je op basis/kader doet en dan pas in het derde jaar en dat is maar 1 examenvak wat telt als 2! Een kind wat graag timmert moet dus altijd nog wachten tot de derde.
VMBO bevat ook gewoon mavo en daar is het gewoon hetzelfde pot nat als HAVO: allemaal leervakken naast tekenen, handvaardigheid en muziek.
Poldep,
Het lijkt erop dat men nog het meest valt over die 9,5.
Kan jij er wat aan doen, het had ook een 7,5 kunnen zijn. Als je kind door tijdnood, jou een werkstuk in elkaar zou hebben laten flansten met haar info en jouw foto's en hier een 7,5 voor had gehaald, had je kind geleerd ook in korte tijd iets nog voor elkaar te krijgen ipv nu je kind een "op de bek gaan- moment" ontzeggen.
Ik vind dat elke moeder die haar kind helpt met een taak waarmee een cijfer wordt gehaald, niets kan zeggen over Poldep, ook al zit haar kind op het gym. Daarnaast heeft Poldep niet gevraagd wat men ervan vond maar of dit herkenbaar was.
grapje
@Linda Ik had het hier over de basisschool werkstukken en powerpoints. Die zien er gewoon TE goed uit. Op het VO is dat een heel ander verhaal, die zijn wat ouder.
Wat het helpen betreft vind ik dat elke ouder zelf mag bedenken waar de grenzen liggen. De ene ouder zal wel het gehele werkstuk maken en de ander vindt dat niet kunnen.
allochtonen
Ik heb er persoonlijk echt totaal geen moeite mee als ik merk dat surprises er heel mooi uitzien of als een spreekbeurt te goed in elkaar zit. Het is overduidelijk dat het gemaakt is door ouders maar so what? Het zegt toch niks over jouw eigen kind of wel?
Zo zit er een meisje bij mijn dochter in groep 8 die geen computer thuis heeft en ouders heeft die slecht Nederlands spreken. Zo iemand is altijd van harte welkom bij ons thuis om gebruik te maken van de computer en printer. Ze heeft samen met ons een prachtige powerpoint gemaakt. Wat is daar erg aan vraag ik me af? Het meisje heeft leren omgaan met powerpoint en is zelfverzekerd aan haar presentatie begonnen op school. Prachtig toch?
nee
Nee hoor. Ik val helemaal niet over die 9 1/2. Ik val over het feit dat het verhaal steeds verandert. Eerst wordt dochter geholpen omdat ze geen tijd heeft en anders op haar bek gaat. Er wordt dan gevraagd of dat erg is of een leerling die er verder prima voor staat een keer op haar bek gaat en of dat misschien wel een leermoment zou zijn geweest. Dan wordt gezegd dat dochter, als ze het even snel in elkaar geflanst had, ook wel een 8 zou hebben gehad. Dan valt mij de mond open: is een 8 op je bek gaan? Nee toch? Ook is eerst het hele werk door poldep gemaakt en dan de powerpoint. Ik ben de weg een beetje kwijt. Ik stel dus vragen om het mij duidelijk te krijgen.
Verder was de beginvraag: wat doen jullie voor de kinderen en werd er gezegd dat er een boekbespreking was gemaakt waarvoor een 9,5 was gemaakt want dochter had geen tijd.
Reactie van een aantal is: ik zou dat ook doen en een aantal ik zou dat niet doen want zus en zo en bla bla. Niks mee, toch?
En voor mijn part maak je een boekbespreking omdat je het eigenlijk stiekem wel heel leuk vindt om boekbesprekingen te maken, ook prima, als je het maar gewoon zo zegt.
Priscilla
Ik dacht dat het duidelijk was maar blijkbaar niet. Sorry!
Het verhaal is dat ik dus de powerpoint heb gemaakt en een A4tje met steekwoorden. Is het zo duidelijk?
Allochtonen?
poldep, je komt nu weer met een heel ander voorbeeld. Je hebt iemand die thuis niet een computer heeft (maakt niet uit of diegene allochtoon of autochtoon is) geholpen. Dat is toch heel wat anders dan voor iemand iets maken? Ik snap Priscilla wel.
Nou ja
Helpen is helpen in mijn optiek Juf. Waar de grenzen liggen mag elke ouder (en gelukkig maar) zelf bepalen. Dat is dus geheel jouw interpretatie.
Cito
Even een andere vraag. Wat vinden jullie van ouders die hun kinderen op Cito training doen of die zelf bijles thuis geven? Is dat wel geoorloofd of vinden jullie dat ook een vorm van vals spelen?
niet begrepen
Nee, dat was mij helemaal niet duidelijk want in de beginpost staat: "kwam in tijdnood door het vele huiswerk en ik heb de gehele boekbespreking gemaakt inclusief de powerpoint" Vandaar dus dat ik dacht dat de powerpoint maar een onderdeel was. Pas in de laatste paar postings wordt alleen de powerpoint gezegd. Vandaar dat ik de draad kwijt ben.
"Ik denk dat als ik had geweigerd ze ook wel een 8 of hoger had gehaald. Dochter kennende zou ze de presentatie in een uurtje hebben gemaakt" Dan denk ik: dat is toch niet op je bek laten gaan? Een uurtje op een opdracht die al een tijd geleden opgegeven is, dat is toch niet iets waardoor een brugklasser helemaal in tijdproblemen komt. Vandaar dat ik denk dat het heel erg goed zou zijn als je je dochter niet werk uit handen neemt, ongeacht of het zinvol is of niet, of ze er iets van leert of niet, maar haar juist helpt met hoe ze efficienter met haar tijd om kan gaan. Daar heeft ze dan hulp bij nodig. En ja, ik vind het zorgwekkend dat als jij het niet had gedaan en dochter ff wat in elkaar gezet had ze een 8 had gehad en dat dat kennelijk niet goed genoeg is.
cito
Nee, ik vind helpen, overhoren etc niet valsspelen want dat is niet het eindresultaat maar een hulpmiddel op weg er naar toe. Zou ik vervolgens het proefwerk maken, dat weer wel.
maar maar..
Maar wat nou als door die Cito training een kind een 545 score behaalt of I score die toegang geeft tot het VWO. Heel veel ouders hebben namelijk geen geld om hun kind Cito training te laten volgen. Of ze hebben de kennis niet om bijles te geven. Is dit dan eerlijk?
Kunst- en vliegwerk
zal heus het verschil niet maken. Een kind dat alleen op zo'n manier op het vwo terechtkomt (wat al niet waarschijnlijk is), krijgt het heel zwaar. Misschien pas in de bovenbouw, maar toch.
Priscilla
Je hebt gelijk, het is steeds een ander verhaal bij Poldep. Volgens mij is het verzonnen.
maar poldep
Je gaat bijles toch niet vergelijken met citotrainingen?
Bijles: extra uitleg waarna je kind zelf de toetsen maakt.
Citotraining: extra trucjes waardoor je kind iets meer kans heeft op een beter cijfer maar daar ligt altijd nog een advies van de leerkracht naast. Een kind haalt met citotraining echt niet meer dan 1 niveau hoger. Als een kind dat wel doet zat er iets mis met de les van de basisschool. Cito toetst namelijk wat je geleerd hebt en als je dat met een training omhoog kan brengen schort er dus wat aan die lessen.
mee eens
@margret whatever.
@barvaux ik ben het met je eens.
Er hoeft geen verschil te zitten tussen bijles en citotraining
Met een citotraining kijk je hoe een kind de vragen beantwoordt, welke redenering erachter zit en op welk gebied de meeste fouten zitten.
Vervolgens ga je begeleiden op die gebieden waar ruimte zit.
Het lijkt net bijles.....
Helaas hebben basisscholen niet de gewoonte om fouten te analyseren of om 1-op-1 te volgen hoe een kind tot de antwoorden komt. Vooral dat eerste is erg, want dat is vrij snel te doen voor een school.
Bijles of citotraining zal meestal niet meer dan 1 niveau resultaat opleveren. Als het nog meer is, dan is de school/leerkracht niet 'gewoon laks' maar 'gewoon slecht'.
Bijles/citotrainingen
Bijles komt voor uit onvermogen: een kind snapt iets nog niet en de uitleg op school is niet toereiken. Ik heb geen enkel bezwaar tegen bijles geven of laten geven. Het enige wat ik niet ga doen is hun schoolwerk voor ze maken. Ik wil ze wel helpen, zeker als ze iets niet begrijpen of niet goed kunnen. Dan geef ik graag extra uitleg of help ze op weg. Zo zie ik bijles ook.
Iets helemaal voor ze maken wat ze prima zelf kunnen of wat ze juist helemaal niet kunnen zou ik niet doen. Kunnen ze het zelf dan mogen ze het ook zelf doen. Raken ze in tijdnood dan mogen ze zelf met de consequentie daarvan omgaan. En die valt in de praktijk meestal best mee als ze iets met een goede reden niet af hebben. De meeste leerkrachten hebben best begrip zolang je maar een goede reden hebt. En heb je die niet dan is het je eigen schuld en draag je zelf de gevolgen. Als ze het niet kunnen dan zou ik het ook niet helemaal voor ze maken. Wel hulp geven maar niet helemaal zelf maken want daar zouden ze niks van leren.
Hulp geven vind ik dus ook echt wezenlijk anders dan iets helemaal voor ze doen.
Citotraining heb ik ze nog niet laten volgen. Hier is dat tot nog toe niet nodig geweest. Een kind op de vrije school waar geen cito's gemaakt werden en twee kinderen die uit zichzelf hoge scores haalden. Ik zou het wel overwegen als ik een kind zou hebben wat moeite heeft met de vraagstelling in die toetsen. Dat kan je dan trainen. Maar je kan ze nog zoveel laten trainen thuis ze moeten die toets uiteindelijk zelf maken.
poldep
Ik begrijp het even niet:
"Maar wat nou als door die Cito training een kind een 545 score behaalt of I score die toegang geeft tot het VWO. Heel veel ouders hebben namelijk geen geld om hun kind Cito training te laten volgen. Of ze hebben de kennis niet om bijles te geven. Is dit dan eerlijk"
Maar dat is toch ook niet de bedoeling....? Dát sommige ouders dat doen is wat anders, maar is niet de insteek van de CITO toets. Ik heb hier niks in CITO training gedaan. Is een ding van school, niet van mij als ouder. Heeft niets te maken of ik hier wel of geen geld voor (over) had. Simpelweg omdat dat ook niet aan de ouders gevraagd wordt, of beter gezegd niet de essentie van de CITO toets (of welke toets dan ook wordt gehanteerd) is.
Bibi
