Is Kanjertraining soms schadelijk?
Kanjertraining was iets wat ik als een groot pluspunt van onze school heb gezien toen ik mijn kind inschreef. 'Tot ik de negatieve kanten daarvan had ervaren. Nu weet ik het niet meer zo zeker dat deze huis-tuin-en-keuken
psychologie, waar geen wetenschappelijk onderzoek naar is gedaan over
de effectiviteit en de werking, wel zo goed is.
In groep 0 (voor de kids die in januari al 4 worden) gebeurde het eerst met het
vriendinnetje van mijn dochter en daarna met mijn dochter zelf. Het meisje werd al gauw de beste vriendin van mijn dochter en de meiden speelden heel leuk en op een gelijkwaardig niveau samen. De moeder van het vriendinnetje vertelde dat het meisje last had van haar 1 jaar oudere broertje en ook het meisje klaagde over hem dat hij haar speelgoed afpakte, haar soms een mep verkocht, etc. Kortom, dat hij bazig was. Om het meisje te helpen sterker en zekerder te worden, kreeg ze op school tijdens de Kanjertraining “ik ben de baas”-lesjes. Tegen het einde van dat schooljaar werd het meisje zo bazig over mijn dochter dat mijn oppas die dat meemaakte, een klacht bij mij indiende. Het meisje pestte en kleineerde mijn dochter (en die dag ook de oppas). De oppas waarschuwde mij dat dit echt niet kon. De situatie was dusdanig ernstig dat de meisje in verschillende groepen 1 zijn geplaatst.
Toen mijn dochter,dat nogal verlegen was in de buitenwereld, maar niet op haar mondje gevallen is thuis, deze “ik ben de baas”-lesjes kreeg, gebeurde iets vergelijkbaars. Ze werd thuis brutaal en onhandelbaar en ik moest haar zelfs vaker dan gebruikelijk, time-outs geven. Met de eerder opgedane ervaring met het vriendinnetje, was ik er echter al op voorbereid dat dit niet haar gebruikelijke zelf was. Het effect op de verlegenheid van mijn kind was minimaal (als die er al was), maar de negatieve effecten waren behoorlijk, echter gelukkig tijdelijk.
Een ander groot nadeel van de Kanjertaining is het schuld geven aan het slachtoffer (je bent een bang konijntje en je moet niet zo zielig doen). Ook dit
heeft flink in gehakt op mijn kind, dat dan maar niet meer meldde dat ze gepest werd
Deze “ik ben de baas”-lesjes en “blaming the victim” zijn te simplistisch voor
woorden. Als de oplossing zo simpel lag, dan was niemand meer verlegen of onzeker. Wat een veel grotere rol heeft gespeeld bij mijn dochter, was de lieve en grappige juf in groep 1 die haar veel vrijheid gaf. In groep 2 kwam de lockdown welk onverwacht positief effect had op de verlegenheid van mijn dochter. Ze communiceerde via de tablet met de klas (omdat wij wegens gezondheidsredenen langer thuis waren dan de rest) en iedereen wilde met haar praten. Ze werd vrolijk en veel zekerder in haar contacten met de buitenwereld. Maar toen aan het einde van groep 2 ze weer naar school ging en haar (nieuwe) vriendinnetje mijn dochter bij het spel begon uit te sluiten, had ik genoeg van deze “blaming the victim”- pseudotherapie en heb ik de moeder gemeld dat mijn kind niet meer met haar kind mocht spelen. Dit had direct gewenst effect en alles is weer in orde.
Nu in groep 3 echter, keren de “Ik ben de baas”-lesjes terug, en is het weer
zwaar thuis. Mijn dochter is van mening dat zij de baas is en niet de ouders. En dit keer ben ik degene die gepest wordt. Ik heb mijn dochter voorgelicht dat dit toch echt niet waar is dat zij de baas is en dat kinderen die zich ernstig misdragen soms zelfs uit huis worden geplaatst. Dus dat uiteindelijk dan de Nederlandse staat de baas is. Ik vind het echter jammer dat door deze pseudotherapie mijn kind eerder op het slechte pad dan op de goede pad gebracht wordt. Vooral omdat haar onzekerheid weer op gaat spelen.
Begrijp mij goed, de oefeningen in vertrouwen die de kinderen doen zijn volgens mij prima in orde. Maar wat ik ook niet begrijp is het feit dat de ouders erbuiten worden gehouden. Alsof het effect van wat je doet zich alleen tot de school beperkt en alsof alles wat je doet oneindig goed zou zijn. Zulke wondermiddelen bestaan volgens mij niet. De onzekerheid van
mijn dochter (dat mondjesmaat weer terug begint te komen) wordt
verborgen achter bravoure (dat keiharde kanten begint te krijgen).
Soms dien je een wat bijsturen als het mis dreigt te gaan, is mijn mening. Maar hoewel de Kanjertraining de kinderen “leert” om met kritiek om te gaan (het slachtoffer moet dan een ander speelkameraadje zoeken, de pestkop is dus de baas) is kritiek op onze school uit den boze.
Ik ben heel benieuwd wat andere ouders van dit alles vinden. Naar mijn mening leert de Kanjertraining mijn kind een harteloze en keiharde opstelling aan dat de pestkop de baas is (de vlerk is goed materiaal om daar leiders van
de maken). Het leert mijn kind dat het je eigen schuld is als je slachtoffer bent van iemands vervelende of agressieve gedrag. Tot slot leert het onverschilligheid aan (“ik haal mijn schouders op”: nou en dat je iets vindt) en heeft het verborgen racistische elementen omdat de vlerk de zwarte pet op heeft en de kanjer de witte pet.
MoederSterretje schreef op 02-02-2022 om 15:08:
[..]
Hoe bedoel je, zover is het niet gekomen. Heeft de school het niet gemeld? Dan heb je mazzel gehad, volgens mij. Een zomaar switchen is een droom. Scholen hebben een beleid dat ze kinderen van naburige scholen niet opnemen. Want dan blijven ze wel bezig
Ik leef in een geheel andere wereld dan jij merk ik. Succes verder met je windmolens
Ik weet dat dit voor
sommigen vreemd klinkt, maar niemand is hier schuldig. De school /
leraar niet, die denken een goede methode te gebruiken. En ik ook
niet. Het is het Kanjersysteem dat stiekem leert om labels te plakken
en een waardeoordeel daaraan te koppelen.
Als je mazzel hebt dan zijn de labels leuk en het oordeel fijn: je bent een kanjer.
Als je pech hebt, dan krijg je een label dat niet zo leuk is en kunnen de gevolgenminder fijn zijn, zoals het zoontje van Sinlind dat een beetje een nerd was, maar de klas dat niet zo waardeerde.
Jippox schreef op 02-02-2022 om 15:11:
[..]
Ik leef in een geheel andere wereld dan jij merk ik. Succes verder met je windmolens
Nee, dat klopt. Je bent een man, gezond, hoogopgeleid, waarschijnlijk met een goede baan, woont in een goede buurt en de kans is groot dat de directie naar jou luistert en je niet bij de leerplicht zal melden.
Goeie! Om er maar even wat uit te pikken: Toen dit speelde was ik thuisblijfmoeder...
Meesje schreef op 02-02-2022 om 13:33:
[..]
Ik had je reactie op Flanagan gelezen. Daarin geef je aan dat je niks verwacht maar dat je wil dat juf weet dat je dit tegen dochter gezegd hebt. Nou, als dat alles is dan kun je dat ook zeggen. Daarvoor gaf ik ook een optie.
Jij schrijft een heel verhaal over leiderschap door vrouwen, wie naast wie mag zitten enz. Dat werkt alleen verwarrend. Ik schreef mijn reactie niet vanuit vijandelijk oogpunt oid hè. Meer om je te laten zien hoe het ook kan. Om daar een volgende keer je voordeel mee te doen. Want de manier waarop je communiceert speelt ook mee in het resultaat. Je kunt alle gelijk van de wereld hebben, maar als je toon bij de ander te veel weerstand oproept zal degene de inhoud niet eens horen.
Ik kan me jouw weerstand over die kanjertraining namelijk goed voorstellen. Semi-psychologische groepstraining door leraren (dus geen psychologen), lijkt me duidelijk dat daar veel mis kan gaan. En ik ervaar ook dat extraversie hoger wordt gewaardeerd dan introversie, ook los van die training. Men lijkt er al snel vanuit te gaan dat iedereen extravert is en dat een introvert een extravert met een communicatiegebrek is.
Alleen, door zo'n bozige mails te sturen heb je kans dat je je boodschap juist niet overbrengt. En dat de juf denkt 'zie je wel, weer zo'n verongelijkt konijn'....
Supergoede analyse.
Echter, het stadium van lief vragen, smeken, argumenten aandragen en
uitleg geven hebben wij al achter de rug (vandaar dat je de voor deze
forum toegevoegde tekst verwarrend vindt, maar het gaat te ver om
alles hier uit te leggen).
Het lief vragen
wordt enkel uitgelegd als gele pet konijnen gedrag dat je kunt
negeren. Kind thuis houden wil ik niet, want dat is voor mij onzinnig
gedrag dat getuigd van machteloosheid (voor mij te zwart-pet achtig:
het dwingt de school en straft mijn kind alleen maar). Ik vind mijn
kind instrueren hoe te handelen beter. Daarbij informeer ik de school
zodat zij op de hoogte zijn en eventueel ook actie kunnen ondernemen
(hoewel ik dat niet verwacht).
Jippox schreef op 02-02-2022 om 15:29:
Goeie! Om er maar even wat uit te pikken: Toen dit speelde was ik thuisblijfmoeder...
Des te meer mazzel!
Weet je zeker dat je niet kan switchen? Mijn kinderen zijn van school geswitcht. Iedereen kan een keer een verkeerde keuze maken. Ook kan een kind enorm gepest worden op school. De methodiek kan niet goed zijn of niet bij je kind passen.
Ik heb eerst een gesprek gehad met de directeur van de nieuwe school. Daarna mochten mijn kinderen een keer een dag meedraaien (om van beide kanten te kijken hoe het zou gaan) en daarna mochten ze van mij kiezen wat ze wilden (nieuwe school gaf gelijk al aan dat het goed zat en dat de kinderen welkom waren) naar deze school of onderwijs afmaken op de oude basisschool. Ze kozen voor de nieuwe school. Vervolgens oude school geïnformeerd en kinderen formeel overgeschreven. Het was spannend dat wel want maak je wel de juiste beslissing maar niet ingewikkeld en niemand heeft dwars gelegen.
De meeste ouders switchen niet dus ik geloof niet dat ze dan bezig blijven.
Het was ook in de regio. Zelfde dorp. Paar minuten verder fietsen.
Mijn zoon kon ook switchen, zonder problemen. Beste keus ever.
Hadden we eerder moeten doen, veel eerder want zoon heeft nog steeds best last van zijn pestverleden.
En weet je wat.... bij mijn zoon op de nieuwe school hebben ze ook de kanjertraining!!
Maaar ... er wordt nauwelijks nadruk opgelegd, wat ze ook hebben is een babbelspel, met een hele goede leerlingbegeleider en dan spreken ze in kleine groepjes over dingen die ze bezig houden. Werkt voor mijn zoon ( en zijn klasgenoten) heel goed. Ze doen wel eens wat met die kanjertraining maar niet zo uitgebreid. Ze hebben daar dus ook een andere methode daarnaast om elkaar beter te leren kennen en meer begrip te hebben voor elkaar. Zoals ik al eerder zei: die kanjer training mag je van mijn part het raam uit gooien maar gaat met name verkeerd als er teveel nadruk op werd gelegd of wordt ingezet als antipest programma,wat het overduidelijk niet is.
Als ik alles zo lees lijkt het mij beter om ergens anders te kijken.
Je mag hier alle frustraties van je afschrijven maar op een gegeven moment moet je toch iets doen... lijkt mij. Iets waar je dochter het meest mee geholpen is. Wat dat is, is soms best lastig.
Sterkte er mee TO
Als je niet zou kunnen switchen zou school toch niet zeggen 'zoek maar een andere school'? Dan zeiden ze 'heb je pech, je kunt toch niet weg hier' (of iets in die trant).
Die andere ouders die weggingen hebben ook een andere school gevonden.
Je geeft je weerstand tegen de kanjertraining hier duidelijk weer. Vervolgens lees ik in een eerdere post dat je thuis de terminologie van de kanjertraining gebruikt in een gesprek met je dochter. Ook in je mail naar de juf gebruik je diezelfde terminologie. Je bent niet erg consequent.
Ik vind het bijzonder dat als je denkt dat de kanjertraining de ontwikkeling van je kind verziekt of beschadigd, je niet gewoon een andere school zoekt. Als je kind er echt zo veel schade van ondervindt zoals je zelf denkt, dan is dat jou aan te rekenen. Niet school, niet de juf, niet de IB-er en niet de kanjertraining. Jij kiest er voor om haar in deze omgeving te laten zitten terwijl je ons gek genoeg steeds probeert te overtuigen van het feit dat dit ongezond is voor de ontwikkeling van je kind.
Thy schreef op 02-02-2022 om 19:49:
Je geeft je weerstand tegen de kanjertraining hier duidelijk weer. Vervolgens lees ik in een eerdere post dat je thuis de terminologie van de kanjertraining gebruikt in een gesprek met je dochter. Ook in je mail naar de juf gebruik je diezelfde terminologie. Je bent niet erg consequent.
Ik vind het bijzonder dat als je denkt dat de kanjertraining de ontwikkeling van je kind verziekt of beschadigd, je niet gewoon een andere school zoekt. Als je kind er echt zo veel schade van ondervindt zoals je zelf denkt, dan is dat jou aan te rekenen. Niet school, niet de juf, niet de IB-er en niet de kanjertraining. Jij kiest er voor om haar in deze omgeving te laten zitten terwijl je ons gek genoeg steeds probeert te overtuigen van het feit dat dit ongezond is voor de ontwikkeling van je kind.
Ha, ha, ha. Toch weer de schuld van de moeder 
Maakt niet uit dat ik
juist het beste predicaat van de Kanjertraining gebruik: witte pet en
Kanjer En het maakt niet uit dat ik vrij vroeg bij ben, gezien
de dramaverhalen van anderen En het maakt niet uit dat ik
juist onderzoek doe om een afgewogen oordeel te vormen en mijn
kind niet zomaar uit haar vertrouwde omgeving weghaal
Ga je lekker?
Nogmaals:
Ik weet dat dit voor sommigen vreemd klinkt, maar niemand is hier schuldig. De school / leraar zijn niet schuldig, die denken een goede methode te gebruiken. En ik ook niet. Het is het Kanjersysteem dat stiekem leert om labels te plakken en een waardeoordeel daaraan te koppelen.
Oordeel van een deskundige (alleen lezen als je dat wilt):
“In de Kanjertraining worden de maatschappelijke vooroordelen op een
positieve manier gepresenteerd en op een vriendelijke manier
gepropageerd. Maar het blijven vooroordelen. De meeste oefeningen
zijn leuk en leerzaam, echter sommige zijn extreem confronterend en
kunnen zeer kwetsend zijn. Deze oefeningen bevestigen de
maatschappelijke vooroordelen: extraverte mensen, die veel durven
zijn goed en introverte mensen die voorzichtiger zijn, of minder
populair, zijn niet goed, zij hebben een extra pet nodig. Ze zijn
geen leider en vormen zelfs een potentieel gevaar.”
Leene schreef op 02-02-2022 om 17:26:
Mijn zoon kon ook switchen, zonder problemen. Beste keus ever.
Hadden we eerder moeten doen, veel eerder want zoon heeft nog steeds best last van zijn pestverleden.
En weet je wat.... bij mijn zoon op de nieuwe school hebben ze ook de kanjertraining!!
Maaar ... er wordt nauwelijks nadruk opgelegd, wat ze ook hebben is een babbelspel, met een hele goede leerlingbegeleider en dan spreken ze in kleine groepjes over dingen die ze bezig houden. Werkt voor mijn zoon ( en zijn klasgenoten) heel goed. Ze doen wel eens wat met die kanjertraining maar niet zo uitgebreid. Ze hebben daar dus ook een andere methode daarnaast om elkaar beter te leren kennen en meer begrip te hebben voor elkaar. Zoals ik al eerder zei: die kanjer training mag je van mijn part het raam uit gooien maar gaat met name verkeerd als er teveel nadruk op werd gelegd of wordt ingezet als antipest programma,wat het overduidelijk niet is.
Als ik alles zo lees lijkt het mij beter om ergens anders te kijken.
Je mag hier alle frustraties van je afschrijven maar op een gegeven moment moet je toch iets doen... lijkt mij. Iets waar je dochter het meest mee geholpen is. Wat dat is, is soms best lastig.
Sterkte er mee TO
Leene, wat super dat de nieuwe school je kind zo goed bevalt omdat de school de Kanjertraining niet zo intensief gebruikt. Je hebt gelijk als je zegt dat het aan de leraar ligt, hoe deze de training gebruikt.
De deskundige die iknet aanhaalde gaat verder
(alleen lezen als je dat wilt):
“De
verantwoordelijkheid wordt volledig bij het individuele kind gelegd,
dat zich niet leuk genoeg zou gedragen. Een klas is echter een
sociaal systeem met een leider, namelijk de leraar. Het is geen
verzameling individuen, zoals de Kanjertraining doet geloven. De
Kanjertraining creëert een systeem van zelfcontrole en sociale druk
onder de kinderen, welke vooral de (zwakke) leraar die veel controle
wenst erg prettig zal vinden.”
Maar lees eens wat er nog meer speelt (alleen lezen als je dat wilt).
De deskundige zegt ook:
“In de
Kanjertraining gebeurt iets wonderlijks. De slechterik wordt
omgevormd tot de goede held, zelfs de leider. Dit is geen realistisch
beeld van de maatschappij en kan kwetsbare kinderen nog verder in de
problemen brengen. De slechterik is nu goed en het gepeste kind is nu
de slechte pier, die niet in staat is tot veranderen, als ze gepest
blijven. Het is zijn eigen schuld, als hij het pestgedrag niet weet
te negeren. Dat is op het niveau van het individu. Het omdraaien van
de werkelijkheid vormt hier echter het echte probleem en kan nare
psychische en maatschappelijke gevolgen hebben. Er is geen goed of
fout meer. Alles is één geworden en als het mis gaat is het de
schuld van het individu, niet van het systeem. Dit is in strijd met
de sociale psychologie.”
Is dat niet hoe de maatschappij zo langzamerhand werkt?
Maar buiten dat, als ik voor een
school kies waar de Kanjertraining op een “milde” manier wordt
toegepast, is dan ook het verborgen aspect van onderscheid
tussen de goede extravert en de slechte introvert weg of alleen
minder sterk aanwezig?
Want als het alleen minder sterk aanwezig is, dan
wordt mijn kind alsnog geleerd om het (discriminerend) onderscheid
te maken. Heb je wel eens gehoord van de impliciete testen om
discriminatie te meten? Daar is veel onderzoek naar gedaan (zie
“implicit bias” op het net).
Het is zelfs zo dat je als vrouw onbewust kunt leren om vrouwen (dus jezelf) te discrimineren.
Kunnen we nu allemaal de witte pet opzetten en overgaan tot: Negeren.
Ze gaat maar door met ons overtuigen dat kanjertraining slecht is maar heeft daardoor geen tijd om het grootste probleem op te lossen: dochter in een veilige omgeving naar school laten gaan.
Of het is nep.
We komen daar pas achter door te negeren.
Thomass schreef op 03-02-2022 om 08:01:
Kunnen we nu allemaal de witte pet opzetten en overgaan tot: Negeren.
Ze gaat maar door met ons overtuigen dat kanjertraining slecht is maar heeft daardoor geen tijd om het grootste probleem op te lossen: dochter in een veilige omgeving naar school laten gaan.
Of het is nep.
We komen daar pas achter door te negeren.
Ha, ha, ha, Negeren is dus wat de kinderen leren. Daar heb ik het nog niet over gehad. Goed dat je het ter sprake brengt.
