Afstromen wegens ziekte?
Bij voorbaat excuus voor dit lange en complexe verhaal. Ik zit erg in mijn maag met deze onverkwikkelijke situatie waar vooral mijn zoon onder lijdt en ik wil als het kan deze situatie in goede harmonie met school oplossen.
Mijn (hb)zoon van 13 zit in 3 Gymnasium; een Gymnasium+ dat enkele jaren geleden opgezet is door een reguliere scholengemeenschap voor meer- en hoogbegaafde kinderen. Hij is door school enthousiast binnengehaald als voorbeeldleerling voor dit specifieke Plus-Gymnasium. Hij doet het redelijk goed, ondanks zijn ADHD en problemen met executieve vaardigheden. Hij is geen studiebol maar haalt met minimale moeite zessen en zevens en enkele achten. Alleen wiskunde is een probleem; daar staat hij een onvoldoende voor. Met extra studiebegeleiding en steun van zijn wiskundedocent verwacht men echter wel dat hij het zal kunnen; zeker wiskunde A. Hij kreeg en krijgt extra begeleiding en ondersteuning van de leerlingbegeleider (zoon heeft een rugzakje) en we hadden/hebben prima en warm contact met school. Daarnaast loopt hij bij een kinderpsychiater voor zijn ADHD en andere zaken.
Vanaf het begin van dit schooljaar was hij erg moe, had hij vaak hoofdpijn, was hij misselijk en niet lekker; hierdoor moest hij vaak verzuimen. Uiteraard had dit invloed op zijn prestaties en cijfers; zijn eerste rapport was dan ook niet zo goed als anders maar toch nog verbazingwekkend redelijk. Zijn gezondheidsklachten werden steeds erger; na bloedprikken bleek begin december dat hij Pfeiffer had, al langere tijd (vermoedelijk opgelopen in de zomervakantie; zijn tante heeft het ook en zij zijn samen op vakantie geweest). Hierdoor en omdat hij er al zo lang mee rondgelopen had inclusief hard trainen met selectievoetbal, zou het herstel lang kunnen duren. De huisarts zei dat hij echt goed de tijd moest nemen om te herstellen. Dus stoppen met voetbal en niet naar school gaan. Dit hebben we op school verteld en die begreep het volkomen. Hij kon thuis blijven zolang hij nodig zou hebben.
Maandelijks hadden we een evaluatiegesprek op school. Omdat hij zoveel achter liep en in het belang van zijn gezondheid heeft school na de Kerstvakantie duidelijk gemaakt dat zoon dit jaar zou moeten doubleren. Jammer maar begrijpelijk; dat vond zoon ook.
Begin vorige maand voelde zoon zich weer iets beter en wilde hij wel weer naar school. Hij is altijd met plezier naar school gegaan. In overleg met school is er een aangepast, beperkt rooster gemaakt zodat hij weer zou kunnen wennen. Dit bleek echter nog iets te veel van het goede en vroeg teveel van zijn gezondheid; hij had nog steeds vaak hoofdpijn en bleef oververmoeid. Dus hij kon dat rooster helaas niet volhouden. School begreep dit; het was ook nu weer geen enkel probleem.
Anderhalve week geleden hadden we weer een gesprek en nu zei school opeens dat we er niet van uit moesten gaan dat zoon op ditzelfde niveau zou mogen blijven; afstromen naar het Atheneum of zelfs het Havo zou er waarschijnlijk in zitten. Omdat hij dit jaar niet zou kunnen laten zien dat hij het huidige niveau zou aankunnen. Dit zou besloten worden in de eindvergadering; als twee-derde van de docenten tegen blijven zitten op het huidige niveau zou stemmen, zou hij moeten afstromen. Omdat men dus zou twijfelen of hij qua gezondheid de werkdruk aan zou kunnen (volgend schooljaar). Aan zijn motivatie, inzet en cognitieve capaciteiten wordt niet getwijfeld. Het staat als volgt op zijn tweede rapport dat we anderhalve week geleden meekregen: "Doubleren is wel een feit. Maar op welk niveau? Laat maar zien de komende periode".
Dit viel ons heel rauw op ons dak; zoon en ik waren sprakeloos. Zoon is heel verdrietig en gefrustreerd en ik ben heel boos en bovenal teleurgesteld. Ik heb contact opgenomen met 5010 en daar zei men dat deze afstroomverplichting om deze reden zeer onredelijk en discutabel zou zijn; ik zou dit kunnen aanvechten en een klacht kunnen indienen. Zover willen we het natuurlijk liever niet laten komen. School zou volgens 5010 eventueel wel afstromen mogen adviseren (alhoewel de reden discutabel zou zijn) maar niet verplichten.
Zoon en ik hebben uitvoerig gepraat en hebben sowieso besloten dat hij stopt met (dit) Gymnasium en Atheneum gaat doen. Omdat hij o.a. graag Spaans en Duits wil houden. Latijn en Grieks vindt hij erg leuk en het gaat hem best goed af maar omdat hij E&M wil gaan doen, zijn de moderne vreemde talen handiger. Daar heeft hij toch ook iets meer affiniteit mee. We hebben het ook even gehad over een andere school maar hij wil heel graag op deze school blijven. Daarnaast zijn de andere scholen hier niet echt goed ingespeeld op zorgleerlingen en/of hb kinderen. Ik heb school onze beslissing gemaild; het lijkt hun een goede beslissing maar ze zeggen uiteraard niets toe en blijven op de vlakte. Die Havo hangt dus nog steeds als een molensteen om zijn nek.
Er is nu weer een aangepast, beperkt rooster zodat zoon vanaf maandag langzaam weer kan wennen. Maar vorige week is ook gebleken dat zoon verziend is dus dit verklaart (een deel van zijn) chronische hoofdpijn, vermoeidheid en wazig zien. Hij krijgt dus volgende week een bril. Hopelijk gaat het dan beter en kan hij dan ook weer volledig naar school. Wat sowieso zwaar is omdat hij natuurlijk geen conditie meer heeft, nog snel moe is en een heel ander ritme heeft gekregen. Dus het is erg wennen. Maar school verbindt dit dus kennelijk als voorwaarde om te stellen: "je kan weer gewoon naar school, je bent dus volledig hersteld en kan dus ook het Atheneum aan". Hij mag van school ook pas mee met schoolreisje eind mei als hij voor die tijd volledig naar school is gegaan. Zoon verheugt zich al twee jaar op dit reisje van drie dagen en zeker nu hij stopt met het Gymnasium zou dit de laatste kans zijn. Toen zoon dit hoorde, zei hij meteen: "zie je wel, ze willen gewoon van me af". In het licht van de gebeurtenissen behoorlijk to the point.
Wij moeten zoals het er nu voor staat dus wachten tot de eindvergadering op het definitieve besluit. En die onzekerheid is killing voor zoon. Voor hetzelfde geld moet hij van school toch naar het Havo. En dat past totaal niet bij hem. Daar is iedereen die hem kent, inclusief de kinderpsychiater, het over eens. Hij wil het ook absoluut niet.
Maar nu het opvallendste: de afgelopen jaren blijken er meer kinderen te (hebben) moeten afstromen vanwege allerlei vage en discutabele redenen. Wij kennen er nu al 10. Allemaal kinderen zoals mijn zoon; zeer slimme kinderen met bijbehorende en bijkomende problematieken. Kinderen voor wie dit Gymnasium in eerste instantie is opgezet. Ik heb contact gehad met een aantal ouders (een aantal van deze kinderen waren/zijn vriendjes van zoon) en onze ervaringen en verhalen komen schrikbarend overeen. Al die ouders zijn boos en teleurgesteld en een aantal ouders heeft hun kind dan ook uiteindelijk van deze school gehaald en op een andere school gedaan. Wij denken dat school deze leerlingen gewoon kwijt wilt om zo het imago van dit Gymnasium op te poetsen en zich met mooie cijfers en statistieken te profileren. Doubleren staat niet goed, dan maar afstromen. En zo schiet dit Gymnasium zijn doel voorbij; juist de leerlingen voor wie het bedoeld zou zijn, zijn de dupe. School legt de schuld bij de kinderen terwijl het overduidelijk is dat school nog niet genoeg kennis en capaciteiten heeft om deze vorm van onderwijs aan te kunnen bieden. Daar hebben wij tal van bewijzen voor.
Waar het om gaat is dat onze kinderen hier onder lijden. En wij zijn vooral heel erg teleurgesteld. Dit Gymnasium zou de oplossing zijn voor heel slimme kinderen; kinderen die vaak al hele nare ervaringen hebben gehad op het basisonderwijs en die snakken naar er- en herkenning, peers en uitdaging.
Wij willen binnenkort als ouders met elkaar om de tafel zitten en een gesprek over dit alles met school aangaan en indien nodig verdere actie ondernemen. Juist ook om te voorkomen dat toekomstige leerlingen van dit beleid de dupe gaan worden.
Maar ondertussen weet ik niet wat ik nu het beste kan doen. Wat zoon en ik feitelijk willen en wat zoon vooral nodig heeft is nu een toezegging van school dat hij Atheneum kan gaan doen. Ongeacht of hij nu wel of niet volledig naar school kan gaan de komende periode (die bijna niets meer voorstelt). Zoon wil nog steeds gewoon naar school ondanks deze rotsituatie(!). Hij heeft zelfs al zijn docenten gemaild om te vragen wat hij kan doen aan leer- en lesstof. Maar hij heeft natuurlijk erg veel stress door dit gebeuren. Zijn kinderpsychiater vindt deze hele gang van zaken ook belachelijk en niet in het belang van mijn zoon zijn geestelijke en lichamelijke gezondheid. Hij wil hier op korte termijn met school over praten. Dit heb ik ook aangegeven op school en school vindt dit prima. (Zucht, ze vinden alles maar prima en lijken fantastisch mee te werken maar ondertussen...)
Kortom, zoon heeft het behoorlijk voor zijn kiezen gehad dit schooljaar. Pfeiffer, stress, verziendheid, moeten stoppen met zijn geliefde voetbal, moeten doubleren en nu wellicht zelfs naar het Havo. Terwijl hij toch gemotiveerd is gebleven en blijft; zijn best blijft doen. Hij is de laatste tijd veel zelfstandiger en wijzer geworden. Wat hij heeft gepresteerd dit jaar ondanks alles is heel knap. En dan zou hij daar nu gewoonweg voor gestraft worden? Om wat eigenlijk? Wij gaan ervan uit, net als de kinderpsychiater en de huisarts, dat zoon na de zomervakantie gewoon weer helemaal hersteld is en prima Atheneum kan doen. Alleen de onzekerheid en stress nu is hem funest; net als wat er van hem gevraagd wordt in de komende (te korte) periode. Hij weet het even niet meer. Het klopt niet. Bovenal, dit mag volgens mij (en anderen) niet.
Wat vinden jullie? Wat is wijsheid? Laat ik voorop stellen dat ik ten eerste zou willen dat zoon de komende tijd zonder stress en onzekerheid naar school kan gaan en ten tweede dat dit wordt opgelost in goede harmonie. Ik wil het liever niet op de spits drijven tenzij noodzakelijk. Ik heb me al op Internet suf gegoogelt naar vergelijkbare zaken, onderwijs wet- en regelgeving, jurisprudentie en ik heb de schoolgids en bestuursreglementen van voor tot achter doorgeplozen maar zo'n school dekt zich natuurlijk van alle kanten in. Begrijp ik ook wel. Maar hier moet hoe dan ook iets aan gedaan worden; niet alleen in het belang van mijn zoon als ook in het belang van al die andere kinderen.
Een voorstel
Soms heeft het zin om zelf een goed voorstel te doen. Zonder rancune. Gewoon aangeven dat je snapt dat school aan het overleggen en nadenken is hoe het verder moet. Jij denkt dat het voor je zoon goed is om tot de zomer op eigen aangeven zo goed mogelijk mee te doen, inclusief het schoolreisje, en dan volgend jaar te doubleren.
De verwachting is dat je zoon dan hersteld zal zijn. Meer is het niet en hoeft er niet van gemaakt te worden.
En inderdaad zou het goed zijn om dit als een algemeen probleem als ouders met het schoolbestuur aan te kaarten.
In elk geval hoop ik dat verder de zaak op orde is. Huiswerk en leerstofplanners op de electronische leeromgeving, de mogelijkheid om bij ziekte om thuis te werken en zorgcoordinatoren en leerkrachten die meedenken inoplossingen en niet in meer puzzels voor een kind. Richt er op dat je het eenvoudig wil houden.
Wat naar
Wat een nare situatie zeg! Ik heb niet veel verstand van zaken maar 1 ding valt me op: de motivatie van de school om te laten afstromen is dus zijn gezondheid icm de werkdruk. Ik zou dan met een verklaring van professionals aankomen, in dit geval de huisarts en de psychiater dat er geen enkele belemmering is etc. Die docenten zijn toch geen artsen!?
Verder snap ik zijn teleurstelling mbt het schoolreisje maar dat begrijp ik om eerlijk te zijn wel van de school. Zo'n reisje is al best heel wat voor de begeleiders en ze willen het risico niet nemen met een kind dat niet fit is.
En ik wens jou en je zoon sterkte. Het is best veel voor een jochie van 13 jaar wat er allemaal gebeurd is! Ik hoop op een goede uitkomst voor jullie beiden.
AnneJ
AnneJ, dat is inderdaad een goed plan. In die richting zat ik al te denken. Dus op korte termijn weer een gesprek aanvragen en dit voorstellen. Maar in plaats van "alleen" doubleren dus onze keuze voor het Atheneum. Wat voor school afstromen is, terwijl het feitelijk niet afstromen naar een lager niveau is. En wat zij dus ook willen.
Wat de rest betreft: de meeste docenten stellen het zeer op prijs dat zoon uit zichzelf heeft gemaild en gevraagd naar wat hij nu kan doen terwijl hij zo achter loopt. Maar slechts vier van de 16 docenten hebben tot nog toe ook daadwerkelijk gereageerd. Zoon weet ondanks de elo dus nog niet echt wat hij nu thuis kan doen en wat hij in de les kan doen. Al met al heeft hij toch ruim een halfjaar gemist. Het is zijn eer te na om voor spek en bonen in de klas te zitten, ook al heeft hij er nu weinig aan. Hij wil wel het gevoel hebben dat het zinnig is wat hij allemaal nog doet.
Mussie
Die zoon van mij is een kanjer hoor
En ja, school gooit het nu op gezondheid terwijl het nog niet zo lang geleden zou gaan om motivatie en inzet.
Dat hij om de door school genoemde reden niet mee zou mogen op schoolreisje valt ergens nog wel te begrijpen en alhoewel zoon het er erg moeilijk mee heeft zullen wij er, als het er op aan komt, geen halszaak van maken. Echter in combinatie met het hele gebeuren kan je je afvragen of e.e.a. niet als pressiemiddel wordt gebruikt dan wel als middel om zoon (om de verkeerde redenen) te motiveren. Ik krijg er toch een nare smaak van in de mond.
Dat schoolreisje is eind mei, na twee en een halve week meivakantie. Daarna is het nog maar een maand tot aan de eindvergadering.
Huisarts en kinderpsychiater staan gelukkig achter ons. Maar is het voldoende?
Overigens
Het helpt trouwens ook niet dat er docenten zijn (allen zijn ze speciaal aangesteld voor dit "hoogbegaafdenonderwijs") die opmerkingen maken als: "Je bent toch zo slim? Waarom stel je dan zulke domme vragen?" of "Jij hebt geen extra uitleg nodig, want je zit niet voor niets op dit Gymnasium".
En sinds dit jaar zijn de twee klassen samengevoegd tot een grote klas van 31 leerlingen. Waarvan minstens de helft dus ook nog eens AD(H)D heeft o.i.d. naast meer- of hoogbegaafd zijn. Zo kan je toch niet goed onderwijs geven, zeker niet op dit niveau, aan deze kinderen.
Het is niet zozeer verdieping/verbreding als wel veel en zwaar. Iedere dag minstens een toets en dan nog vier toetsweken per jaar. Plus projectweken. De stof gaat zo snel dat er in diverse vakken al eind vierde kas eindexamen gedaan kan worden. Maar van topdown onderwijs geven in de gedachte van Jelle Jolles komt weinig tot niets...
De leerlingen die ze kennelijk willen zijn gemiddeld begaafde leerlingen zonder problematieken. Maar zo werven ze niet. Dus mooie praatjes maar loze beloften...
prioriteiten
Wat je beschrijft over school dat kan natuurlijk niet. Ik mis alleen de andere kant van het verhaal. Uit je verhalen over dit schooljaar zie ik niet echt dat school prioriteit krijgt.
Recent bijvoorbeeld doordat zoon, ondanks zijn ziekte en achterstand op school, begint aan een bijbaantje en eerder toen zoon ondanks zijn ziekte nog lang door bleef gaan met sporten.
Ik kan me voorstellen dat school daardoor toch denkt dat gymnasium plus ook komend schooljaar wellicht geen haalbare kaart is.
Het verbaast mij....even ot
Dat minstens de helft van de hb in zijn klas adhd hebben. Hoe kan dit? Trekt dit type onderwijs kinderen met adhd of hebben veel hb kinderen adhd? Ik ben nieuwsgierig omdat mijn kids, alle drie hb ook prikkelgevoelig zijn en dus veel adhd eigenschappen hebben.
Wizzer
Hij is gestopt met voetballen zodra bleek dat hij Pfeiffer had. En ook daarvoor heeft hij al vele trainingen en wedstrijden moeten afzeggen omdat hij het fysiek niet meer kon opbrengen.
Dat bijbaantje van een paar uur op zaterdag is juist goed voor hem; hij voelt zich daardoor gemotiveerd en zo kan hij ook een beetje werken aan conditie opbouwen. Het is beter dan thuis of buiten wat moeten rondhangen. Voor dat bijbaantje hoeft hij niet te lezen, op een schoolbord te kijken en vroeg op te staan; allemaal zaken waar hij nu nog logischerwijs moeite mee heeft. School juichte het ook toe dat hij dit ging doen.
Wij hebben de prioriteiten heel duidelijk: eerst gezondheid, dan school, dan dat bijbaantje. En eerlijk gezegd, als ik in zoon zijn schoenen zou staan, zou ik helemaal klaar zijn met die school. Zeker als je weet dat je toch blijft zitten. En zeker in deze situatie. Maar hij wil zich bewijzen en alles meepikken wat hij nu nog kan meekrijgen, omdat hij daar volgend jaar profijt van heeft. Het mag alleen niet ten koste gaan van zijn gezondheid en iedere dag of halve dag op school levert hem hoofdpijn op, wazig zien en hij is doodmoe. Vooral omdat het zo inspannend is wat lezen betreft.
Hoe dan ook, aangezien zijn cijfers gewoon voldoende waren, is dit geen valide reden om hem verplichten af te stromen.
Wendyra
Er zijn vele overlappende symptomen tussen AD(H)D en hoogbegaafd zijn. Er wordt daardoor ook helaas vaak misgediagnosticeerd. Maar de combi ADHD of ADHD-kenmerken en hb komt inderdaad heel veel voor. Denk aan problemen met executieve vaardigheden, plannen, gebrekkig tijdsbesef, van de hak op de tak springen, andere manieren om informatie te vergaren, verwerken en toepassen en het denken in andere, ingewikkelde strategieën. Dit stelt ook o.a. het bureau voor hb kinderen in het onderwijs wat aan school verbonden is en waar zoon en vele vrienden/klasgenoten kwamen/komen voor begeleiding.
Als je even zoekt op Internet is er hierover veel literatuur te vinden. Waar het om gaat is dat hoe je het beestje dan ook bij zijn naam noemt, het onderwijs rekening moet houden met deze problematieken. Zeker als het zich als zodanig profileert.
Bijbaantje
Fijn toch, dat hij een bijbaantje heeft! Tuurlijk is school belangrijk maar een bijbaantje moet kunnen hoor, zeker als hij ook dat sporten al heeft moeten laten vallen. lijkt me juist wel goed voor hem.
Ik vind het maar een rare gang van zaken. Wat bezielt die school?
nee
In dit geval vind ik niet dat een bijbaantje moet kunnen. Op het moment dat zoon met dit baantje begon was hij lichamelijk blijkbaar nog niet eens in staat om volledig naar school te gaan. De prioriteiten liggen hier mijns inziens duidelijk fout. Als er energie over is of conditie opgebouwd moet worden kan hij beter weer voorzichtig beginnen met sporten.
kijk
het kan natuurlijk ook best zo zijn dat zijn herstel zo lang duurt omdat hij het zwaar heeft. Niet iedereen met Pfeiffer is een jaar uit de running, meestal niet. En aan een bloedtest is alleen te zien dat het heel recent of langer geleden is. Hoe lang weet je nooit. Kan ook 10 jaar geleden zijn.
Pfeiffer blijft langer hangen als je om wat voor reden al overbelast bent. Dan zou een niveau lager misschien best fijn voor hem zijn. Als ik lees over de moeite en hoeveelheid huiswerk lijkt het me allemaal ook best veel. Mijn gewone niet hoogbegaafde VWO dochter is echt elke dat met een uur wel klaar.
Misschien krijgt hij wat meer lucht als hij naar het atheneum gaat. En dan kan hij ook weer voetballen.
verwachtingen bijstellen
Ik begrijp heel goed dat jullie teleurgesteld zijn en meer verwacht hadden van deze school. Maar ik vind ook dat je heel erg negatief doet over eventueel afstromen naar de Havo (een molensteen om je kinds nek zelfs). Er ligt nogal wat druk op je zoon, hij is hoogbegaafd en moet dus het VWO doen, ondanks ADHD en andere problemen. Natuurlijk moet je zelf zo hoog mogelijk inzetten; doubleren naar het athenuem in dit geval. Maar daarnaast zou ik, voor het geval dat, afstappen van zo negatief doen over de Havo. Zoek de pluspunten: meer tijd voor voetbal en bijbaan, en kijk hoe je zoon via de Havo naar het VWO kan (vakkenpakket). Hij is nog erg jong, tijd zat. Doe minder boos en negatief, neem het leven meer zoals het komt. Ontspan.
wat een ellende, Elisa
Ik heb niet echt veel tips, behalve dat school H erg goed aangeschreven staat voor onderwijs aan kinderen met "iets", met een zorgzame zorgcoördinator. Misschien toch eens met haar praten?
Zelf hebben we voor een school in de naburige gemeente gekozen, maar dat is ook niet allemaal koek en ei. Mijn dochter wil graag opstromen en wij dachten dat het allemaal in orde was, want ze had ruim de voorwaarden in het overgangsprotocol gehaald. Nu blijkt dat het toch niet mag vanwege "inzet".
Ik kreeg geen gehoor bij mentor en teamleider, dus nu ga ik hogerop, keurig volgens de klachtenprocedure in de schoolgids. Het is te belangrijk om op zijn beloop te laten en ik hoef niet zo nodig aardig gevonden te worden. Het is wel moeilijker dan op de basisschool, want daar liep je gewoon binnen.
Ik zou dus beide doen: hogerop, maar ook de mogelijkheden op school H eens bekijken.
Feitelijk blijven
Elisa, ik lees in jouw bericht een hoop aannames en je haalt er ook van alles bij wat er zijdelings wel mee te maken heeft, maar wat je geen barst verder helpt. Concentreer je op het belangrijkste en dat is dat je zoon het volgend jschooljaar op het voor hem juiste niveau zit.
Doubleren omdat je kind door ziekte te veel stof heeft gemist is goed mogelijk en daar zijn jullie het al over eens. Jullie zijn het ook met de school eens om van richting te veranderen en atheneum te gaan doen ipv gymnasium. Dat de school dat als afstromen ziet is niet interessant, het is een visie van de school dat gym hoger zou zijn, maar wettelijk is er geen verschil in mogelijkheden voor vervolgstudies, dus wat kan jullie dat schelen.
Gewoon duidelijk zijn naar de school toe met ja we gaan accoord met doubleren en 'afstromen' naar atheneum, maar zeker niet met afstomen naar HAVO. Daar is hij HB, 2x versneld, zeker niet op zijn plaats en ik betwijfel zeer dat HAVO voor ADHD-problemen makkelijker is, ik denk eerder moeilijker.
Wees ook niet te uitgebreid in details met de school waarom hij nou precies niet naar school gaat. Het is niet handig om 'hoofdpijn vanwege (school)stress' op te geven als reden. Hij heeft een zware vorm van Pfeiffer gekregen en hoofdpijn omdat hij een bril nodig heeft. Klaar, gewoon fysieke aandoeningen die genezen en verholpen kunnen worden en waarvan het niet de taak van de docenten is om in te schatten hoe dat gaat verlopen. Verklaring van artsen moeten volstaan. Zodra je stress op school erbij haalt, valt het wel onder hun bevoegdheden. Niet doen dus.
Schoolreisje is leuk, maar niet zo belangrijk dat je daarvoor alles wat je wilt moet riskeren. Laten rusten dus, als hij beter is gaat hij met artsverklaring dat hij beter is anders niet. Je kunt niet op twee paarden wedden.
Of je zoon wel of geen bijbaan heeft is natuurlijk niet van belang voor school. Het zou echter kunnen zijn dat als je zoon verzuimd voor ziekte, maar wel werkt dat opgevat wordt als een kind wat eigenlijk van school weggehouden wordt op te werken. Net datgene waarvoor de schoolplicht ingesteld is. Dus dan heb je 3 mogelijkheden om te zorgen dat je hierdoor de school niet meer beslissingsmacht geeft dan ze nu hebben.
1) ophouden met bijbaantje
2) fulltime naar school
3) artsverklaring van kinderpsychiaters dat zoon werkt op terapeutische basis.
Verlies je nou echter niet in zaken als 'school stuurt lastige kinderen weg', op de bres met andere ouders op dat dit andere kinderen niet overkomt, ens. Allemaal heel mooi en nobel, maar ze gaan niet goed samen met het in gesprek blijven met school. Of je kunt natuurlijk een ander atheneum overwegen, want naar wat je schrijft is deze school nou ook niet zo geweldig met de omgang met kinderen als jouw zoon die HB met een vlekje hebben.
Andere bril
Als ik jouw posts lees dan krijg ik de indruk dat je focus vooral is wat je kind allemaal zou moeten kunnen bereiken op basis van zijn mogelijkheden en hoe je de onvolkomenheden kunt vereffenen om dat mogelijk te maken. Ik lees (en dat kan irl anders zijn) dat je vooral vindt dat je kind (en jij) recht heeft om op basis van zijn iq en inzet een bepaalde opleiding te voltooien.
Ik ben benieuwd of je er ook anders naar kunt kijken. Een opleiding voltooien is niet het logisch gevolg van die twee dingen. Het hangt ook af van omstandigheden, kansen, andere fysieke en mentale aspecten dan iq en gedrevenheid. Jouw zoon is niet de eerste en de laatste die niet tot bloei kan komen vanwege de optelsom der delen. En die delen zijn voor een deel ook de zijne, net als zijn iq. Ik krijg de indruk dat waar je zijn iq en gedrevenheid op een voetstuk plaatst, je zijn andere kanten, die eerder uitdagingen zijn als een onrecht beschouwt.
Ik denk dus dat oplossing bij jou ligt. Ik denk door te accepteren dat het gehele plaatje nou eenmaal is wat het is je de weg vrijmaakt naar een ontspannen situatie waarin jij en je zoon tot hun recht kunnen komen, als de tijd daar is. Je zoon is niet de eerste die door omstandigheden en beperkingen een schooltrip moet missen, such is life.
De havo uit het verdomhoekje halen en accepteren dat je kind een andere route gaat volgen en straks misschien "gewoon" 18 is als hij zijn vwo papiertje heeft en niet meer het kind is wat je kunt omschrijven dat twee jaar jonger is dan zijn gym klasgenoten is volgens mij de eerste stap naar een meer ontspannen situatie.
Ik meen te weten dat je al heel veel hebt meegemaakt en je zult ongetwijfeld vinden dat jij op basis daarvan wel accepteert maar ik lees vooral vechten tegen ipv accepteren en anticiperen op de negatieve aspecten.
gewoon blijven zitten?
dat is toch een optie? op dezelfde school? (hoewel het vertrouwen waarschijnlijk wel een deuk heeft opgelopen). Ligt ook aan vrienden op school denk ik (nieuwe klas..).
Tjee Primavera
Ik vond hier ook een paar dagen iets van, maar kreeg niet goed onder woorden gebracht wat nu precies. Ik vind dat je de kern van de zaak mooi verwoord hebt.
Elisa, ik denk dat je gelijk hebt dat je kind niet op de Havo thuishoort. School denkt daar anders over. Ik zou dan wel heel erg graag willen weten op basis van welke argumentatie ze menen dit te moeten doen. Daar zou je met school over in gesprek moeten raken. De rest, inclusief bijbaan, is bijzaak.
Eigenlijk.....
Bedankt voor je uitleg over mijn vraag.
Eigenlijk is het niet eens doubleren want hij is toch nog heel jong? Hij komt dan gewoon bij leeftijdsgenoten te zitten. Jammer dat de school niks van hb kinderen begrijpt en of niet aan het belang van de kinderen denkt. Succes met het vinden van een oplossign......
Eens
Eens met Primavera maar ook met Moos. Je kan wel zeggen dat je kind niet op het Havo hoort maar uiteindelijk moet hij het wel zelf waarmaken op het VWO. Of dat nou gymnasium of atheneum is. Als het niet lukt, dan hoort het kind uiteindelijk wel op het Havo. Hoog IQ of niet heeft daar feitelijk niks mee te maken.
Maar Elisa, ik zou inzetten op een overstap naar het Atheneum en stoppen met het bijbaantje wat het blijkbaar toch energie kost. School gaat voor, want zelfs als hij naar het Atheneum mag gaan moet hij het daar volgend schooljaar alsnog waarmaken. Anders is Havo echt de enige optie.
eens met primavera en ook snap ik school wel.
Ik snap de school wel.
Als je te ziek bent om naar school te gaan, dan ben je ook te ziek voor een schoolreis van drie dagen of een bijbaan. Dat klinkt toch niet zo extreem?
Tenzij je ziek wordt van school. Maar dat betekent dan misschien wel dat je niet op je plek zit op school. Dat het al met al, toch te moeilijk voor je is. Niet eens zozeer qua lesstof, maar qua omstandigheid. Dan zou afstromen een oplossing kunnen zijn.
Ik zou nu deze maanden inzetten op zoveel mogelijk naar school. Als het niet gaat, halverwege de dag dan maar ziek melden en naar huis toe. Maar laten zien dat je gemotiveerd bent en dat je het kan. Dus de volgende dag om half negen, sta je er weer.
En daarnaast zo veel mogelijk rusten. Huiswerk maken en verder niets.
Cijfers
Alles wat er door school en jou bijgehaald wordt gaat je zoon bij het laatste cluster geen ander advies geven. Zijn de cijfers gemiddeld/hoog genoeg zodat doubleren in Atheneum 3 zin heeft? Of moet hij er zo hard voor knokken, misschien ten koste van zijn gezondheid om er 6jes uit te persen zodat HAVO de juiste keuze is? Dat het afstroom advies voor even als een molensteen om zijn nek hangt, herken ik zeker. School zal nu nog geen 100% toezeggingen doen, de cijfers zijn nog niet compleet voor dit jaar. Van slimme kinderen wordt geacht dat ze fluitend het VWO doen. Onzin natuurlijk. Ik als moeder kon mijn zoon duidelijk maken dat zijn persoonlijkheid niet afhangt van zijn iq of leerresultaten en dat afstromen geen falen is.
Als ouders bij elkaar gaan zitten en je wantrouwen over school en hun beleid uitspreken gaat eerder averechts werken.
Hoe begaan ze ook zijn met je kind, uiteindelijk tellen de cijfers op het rapport waarmee je je verhaal moet hardmaken. Zijn die niet voldoende voor Atheneum 3 dan is het een kwestie van accepteren dat HAVO de juiste optie is. Wordt het dan HAVO3 of 4? Je zoon is erg gemotiveerd om het Atheneum te doen, die optie is er altijd nog na het behalen van een HAVO diploma.
Je schrijft een stuk over het harde werken, de toetsweken, het huiswerk, de examens die al in eerdere schooljaren beginnen, de grote klassen enz. Ik lees daar geen zaken die op andere reguliere scholen anders zijn. Ook zit je zoon intussen in de 3e. de begeleiding van de eerste brugjaren is ook anders langzamerhand. Er wordt zelfstandigheid gevraagd, overzicht enz.
"Wat de rest betreft: de meeste docenten stellen het zeer op prijs dat zoon uit zichzelf heeft gemaild en gevraagd naar wat hij nu kan doen terwijl hij zo achter loopt. Maar slechts vier van de 16 docenten hebben tot nog toe ook daadwerkelijk gereageerd. Zoon weet ondanks de elo dus nog niet echt wat hij nu thuis kan doen en wat hij in de les kan doen."
Het is niet handig om iedere docent apart te mailen (16 personen), het duurt veel te lang voordat je van iedereen antwoord krijgt. Of zelfs helemaal niets hoort. Een mailtje naar de mentor, die verzameld bij de collega`s de hoofdzaken en dan kan je op één antwoord wachten.
via de mentor
Dat zou fijn zijn maar pas op het speciaal onderwijs heeft dochter kans dat ze met hulp van de mentor iets geregeld krijgt.
Op het reguliere onderwijs werd ze door de mentor van dat jaar gewoon van het kastje naar de muur gestuurd en elke leerkracht, al opende die zijn mail slechts 1x per maand, moest apart benaderd worden.
Ik heb weleens geprobeerd een trage leerkracht te pakken te krijgen. Na 6x bellen, tijdens mijn werk notabene, nog niet gelukt.
Dat is echt te optimistisch gedacht.
Als je achter was had je er gewoon een dagtaak aan om weer 'bij' te komen. Daarom is het zo belangrijk dat de electronische leeromgeving op orde is en dat huiswerk en lesplannen daarop staan zodat je direct weet waar je wat in te halen hebt.
mwah
Ik zou bij ons op school wel de individuele leerkrachten mailen, maar de mentor zou het ook oppakken, bij ons op school.
Je hebt die individuele leraren wel nodig. Zij zijn degene die zo meteen gaan stemmen in de rapportvergadering. Dus ik zou inzetten op mijn relatie met hen. Daarvoor moeten ze je zoon dus wel in de klas zien. (voorin met een vlaggetje...)
Misschien krijg je wel geen antwoord, omdat de leraren het ook niet weten. Het is niet zo dat ze van ieder kind precies in het hoofd hebben, waar dat kind nu precies is met zijn leervorderingen. Het valt niet mee om dan een concreet plan te presenteren. Dan verwacht je best veel van ze. Ze hebben veel aan hun hoofd.
Misschien is het handig om zelf een voorstel te doen. Zo van:
'Ik ga waarschijnlijk doubleren en wil volgend jaar goed voorbereid beginnen. Voor uw vak zoek ik naar een manier om mij zo goed mogelijk voor te bereiden op volgend jaar. Ik heb in het leerboek gekeken en zag dat ik vooral .... en .... gemist heb/nog lastig vind. Ik denk erover om in mijn vrije tijd en in de vakantie hard te werken aan de volgende onderwerpen/paragrafen: .... Vindt u dit een goed plan of heeft u een ander voorstel?'
Primavera wat een goed stuk heb je daar geschreven. Complimenten.
Is het niet zo dat kinderen met een etiket helaas daar last van hebben? Dus ook al zijn ze super slim, ze hebben toch klachten waar ze rekening mee moeten houden. Je zoon heeft het al heel moeilijk, dan is er toch niks mis met een lager niveau? Of ben je bang voor onderpresteren? Ik ken je achtergrond helaas niet.
Je zoon is 13 en heeft nog het overgrote deel van zijn middelbare school tijd voor zich. De school is niet wat jullie dachten wat het was in begeleiding en specifieke aandach. Je wilt nu naar het VWO, een gangbaarder schooltype. Ik zou zeggen: van school switchen.
Loes
Hmm een lager niveau
Ik ben het niet helemaal eens met het gemak waarmee sommigen hier een lager niveau zouden accepteren. Vooral omdat in dit geval het niveau niet te hoog gegrepen is, maar een jaar ziekte roet in het eten gooide.
Zelf heb ik een zoon die ook verplicht moest afstromen. Het leren gaat hem nu ongelooflijk gemakkelijk af, zo gemakkelijk dat hij er hartstikke lui van wordt en langzamerhand genoegen gaat nemen met 6jes en zeventjes, net als zijn medeklasgenoten. Hij begon het jaar met allemaal negens en tienen. Maar nu steekt dat typisch Nederlandse kwaaltje (kop niet boven het maaiveld uitsteken, doe maar gewoon enz.) de kop op, en wil hij vooral niet anders zijn dan zijn klasgenoten.
Ik baal daar ontzettend van. Verder, ik heb een kind dat ook qua denkwijze, opvattingen en gesprekken duidelijk een vwo-kind is. Hij kan dat niet goed kwijt in de les en het wordt nu op school niet gevoed.
Dat is erg jammer. ik mis bij zoon dus de uitdaging, en doorzettingsvermogen, leerhouding ed, is erg afgenomen.
Ik zou wat jou betreft dus niet zomaar akkoord gaan met afstromen naar HAVO.
afstromen?
Je zegt dat je kind voordat het ziek werd goede cijfers haalde alleen niet voor wiskunde. Toen was er toch geen reden om af te stromen?
Waarom is die er nu dan wel, als het kind ziek is geweest? Dan zou ik zeggen: blijven zitten, want hij heeft een groot deel van de stof niet gehad. Ook dus niet naar Atheneum, maar gewoon Gym.
Dat je zelf toch aangeeft naar het Atheneum te willen afstromen, wekt de indruk dat Gym dus toch te zwaar is? Dan heeft school kennelijk toch een punt?
Syl en Mirreke
Syl, heeft TS al ergens uitgelegd. Heeft met Spaans/moderne talen te maken, met pakketkeuze dus.
Mirreke, helemaal met jou eens. Hoezo naar de Havo na een ziekteperiode?
Reacties
Tjee wat een boel reacties! Ik zal proberen om wat meer inhoudelijk op de reacties in te gaan:
Doubleren is een feit; dat heeft school vier maanden geleden al duidelijk gemaakt. Omdat hij teveel lesstof heeft gemist. Zoon wilde echt nog proberen om alles in te halen maar school heeft dit toen afgekapt door dus stellig duidelijk te maken dat hij dat niet hoefde te proberen omdat ze hem hoe dan ook zouden laten zitten; met het oog op zijn gezondheid. En het is ook echt doubleren dus dat komt zwart op wit te staan en heeft ook gevolgen voor de rest van zijn schoolloopbaan. Dat hij wat jonger is, doet verder niet ter zake; er lopen er wel meer rond die zo jong zijn; zeker op dit Gymnasium en ook op het Atheneum.
Afstromen zou dan naar 3 Havo of 3 Atheneum worden. Het Havo is echt niet geschikt voor zoon. Om diverse redenen die al zijn genoemd. Hij zou niet tussen gelijkgestemden en peers zitten, zich vervelen, gaan onderpresteren en nog erger. Daarnaast zou hij dan ook een van zijn geliefde vakken Spaans of Duits moeten laten vallen en dit is nu juist een belangrijke reden om voor het Atheneum te kiezen. Zeker als hij effectief gaat leren leren en zijn executieve vaardigheden verbeteren, waar hij nu extra hulp bij krijgt, zou hij het Atheneum met gemak kunnen doen. Daaraan twijfelt niemand. Het belangrijkste: hij zou er plezier in hebben.
Een andere school willen we allebei liever niet. De twee andere middelbare scholen die in aanmerking komen hebben allebei hun mindere kanten, zeker als het gaat om hb en/of ADHD leerlingen. School H sprak en spreekt ons allebei niet aan; ook drie jaar geleden al niet. Daarnaast is het toch fijner om op een school te blijven die vertrouwd is en waar je iedereen kent.
Dit specifieke Gymnasium zien we echter natuurlijk helemaal niet meer zitten en dat is een van de redenen waarom we akkoord zouden gaan met "afstromen" naar het Atheneum alhoewel profiel- en vakkenkeuze (Spaans en Duits) daarvoor de belangrijkste reden is. Zoon komt hoe dan ook in een andere klas op een ander niveau dus nu is het een geschikt moment om juiste keuzes te maken en beslissingen te nemen.
Hij heeft de afgelopen jaren met redelijk gemak en relatief weinig inspanning doorlopen; zeker voor een kind met ADHD dat ook nog eens nooit heeft leren leren. Met uitzondering van wiskunde en in de toetsweken hoefde hij nooit meer dan 30 minuutjes per dag aan zijn huiswerk te besteden en soms haalt hij dat niet eens. Als je dan gemiddeld een 7 staat met uitschieters naar boven en een enkele uitschieter naar beneden (wiskunde) dan kan je rustig stellen dat hij dat niveau aan kan.
Zoals gezegd, zijn eerste rapport dit jaar was gewoon net als alle andere rapporten van de afgelopen paar jaar; misschien iets minder omdat hij toen al ziek en wellicht ook al verziend was. Op basis van dat rapport zou hij gewoon moeten doorstromen. De tweede en derde rapportperiode heeft hij gemist en school heeft gezegd dat het hier niet om cijfers gaat; ook de komende periode niet want ze weten wel wat hij in zijn mars heeft. Ze verwachten niet van hem dat hij nu zo bij gaat komen met alle lessen dat hij alle toetsen mee kan maken, laat staan goede cijfers gaat halen. Het eindrapport zal niet gebruikt worden als representatie van zijn prestaties, functioneren en cognitieve capaciteiten.
De mentor was degene die zei dat zoon het beste alle docenten kon mailen; dat heeft hij dus ook meteen diezelfde dag gedaan. Uiteraard gaat hij ook alle docenten persoonlijk aanspreken want hij wil er nog echt wel iets van maken en niet voor spek en bonen in de klas zitten.
Het is volgens de huisarts wel zeer aannemelijk op basis van de klachten en de tijdsperiode dat zowel mijn zoon als zijn tante (mijn zus) die Pfeiffer allebei in de zomervakantie hebben opgelopen toen mijn zoon samen met zijn tante en haar kinderen op vakantie was. Mijn zus liet haar bloed testen nadat ze van mijn zoon en de Pfeiffer had gehoord en daaruit kwam dus ook Pfeiffer.
Of zoon ook al verziend was in de periode na de zomervakantie en nu kan natuurlijk iets gezegd worden; klachten als hoofdpijn, wazig zien en oververmoeidheid kunnen zowel daarbij passen als bij Pfeiffer.
Tja, dat voetballen. Zoon was er kapot van dat hij moest stoppen. En ook omdat hij hoorde dat men eerst dacht dat hij zich al die maanden aanstelde. En hij heeft nadat wij zijn trainer en zijn team verteld hadden dat hij Pfeiffer had en daardoor zo vaak niet kon trainen en moest stoppen geen enkele reactie gehad van zijn team en trainer. Van iedereen, ook van docenten en klasgenoten, kreeg hij e-mails en beterschapskaarten en van zijn team niets. Dat heeft er behoorlijk ingehakt bij zoon. Hij wil niet meer voetballen. Zes jaar in dat team; er een heleboel ingestoken; geholpen bij het winnen van diverse competities en dan laten ze je gewoon vallen. Hij zou toch volgend jaar niet meer in de selectie terug mogen komen. Hij is er klaar mee. Voor hem is een team als een familie; samen uit, samen thuis. Je helpt elkaar. Dus dit was een enorme teleurstelling.
Vandaar dat ik hem dat plezier en het zelfvertrouwen gun voor die paar uurtjes werken. Voor zoon voelt het alsof iedereen hem liever kwijt dan rijk is; nu heb ik hem duidelijk gemaakt dat dit echt niet zo is en dat hij het niet persoonlijk op moet vatten maar voor een kind van 13 zijn de gebeurtenissen van het afgelopen jaar heel zwaar. Dat hij er toch het beste van probeert te maken en het koppie niet helemaal laat hangen zegt genoeg over hem.
Binnenkort hebben we weer een gesprek op school. We zullen dan aangeven dat we akkoord gaan met "afstromen" naar het Atheneum; niet vanwege zijn gezondheid icm werkdruk maar vanwege profiel- en vakkenkeuze. Met afstromen naar het Havo gaan we niet akkoord.Ik zal dan ook aangeven dat zowel zijn huisarts als de kinderpsychiater geen enkele reden zien om aan te nemen dat zoon volgend schooljaar niet hersteld is en welk niveau dan ook niet zou aankunnen qua gezondheid.
Zoon zit nu Spaans te leren voor morgen. Hij heeft veel last van hoofdpijn en van zijn ogen, maar hij wil laten zien dat hij het serieus neemt. Hij wil zo graag Atheneum gaan doen; hopelijk gaat school daarmee akkoord... Ik kan me eigenlijk niet voorstellen waarom ze dat niet ok zouden vinden maar zo langzamerhand ben ik nergens meer zeker van...
