ADHD staat fout in de kinderboeken

Kaaskopje

"Zoals ik het lees is adhd niet in alle gevallen erfelijk, ook andere factoren kunnen de aanleg ervan in de hersenen veroorzaken. Ná de geboorte kunnen omgevingsfactoren de al aanwezige symptomen versterken en beïnvloeden. Dat is dus iets anders dan mevrouw Batstra en haar onderzoekers beweren."

Volgens mij mis je het punt.

M Lavell

Waarom maak je dit onderscheid tussen ADHD en autisme?
Juist op het gebied van autisme is er ook veel discussie op dit gebied en is er volgens sommigen nogal wat misdiagnostiek.

Zullen we dan ook maar stoppen met onderzoek naar allerhande medicijnen? Want die maken de zorg alleen maar duurder en dat gaan de zorgverzekeraars straks vast niet meer betalen.

Onzin natuurlijk.

Ik verbaas mij soms over de weerstand van ouders als het gaat om wetenschappelijk onderzoek naar ADHD. ik heb de indruk dat ieder onderzoek dat laat zien dat er iets erfelijks of biologisch kan worden vastgeld, met gejuich wordt ontvangen. En dat onderzoek naar misdiagnoses of naar omgevingsfactoren als 'populistisch' en 'makkelijk scoren' wordt weggezet. Of 'het heeft toch geen zin, want de scholen willen niet aanpassen'.

Laten we blij zijn dat sommige onderzoekers hun tanden zetten in ADHD. Ook in een draad als deze merk je alweer hoeveel misverstanden er nog steeds bestaan. Ja, er is veel kennis. Maar er is ook nog steeds veel onkunde. In het onderwijs, maar ook bij professionals en ook bij ouders. En mede daardoor verschil van inzicht over wat goed is voor kinderen.

Klopt

daar gaat deze draad niet over, maar jij rept over autisme in dit verband
Maar het is zeker niet volledig wat je zegt, ook autisme wordt vaker gezien als een ontwikkelingsstoornis/ achterstand. (Die ingelopen kan worden)
Verder zijn vanuit bepaalde zienswijzen de schijnbare verschillen tussen ADHD en autisme (als kapstok) soms toch niet zo groot.

Ijsvogeltje

Als die nieuwe medicijnen inderdaad zo duur zijn en blijven, dus ook na afloop van het octrooi, vind ik dat inderdaad. Er is nog genoeg laaghangend fruit waar te weinig in wordt geïnvesteerd, vooral op het gebied van tropische ziektes.

En ik vind het bedroevend dat zelfs de kleinst mogelijke aanpassingen niet worden gedaan door scholen, onder luid gejammer van docenten dat ze het toch al zo zwaar hebben met al die kinderen die vroeger naar het speciaal onderwijs gingen - wat helemaal niet zo is, het zijn er precies evenveel als vroeger. Maar goed, misschien ben ik te cynisch.

Omstandigheden

Ik ben helemaal geen expert maar als ik mijn zoon en andere kinderen met ADHD die ik ken observeer merk ik altijd enorm de invloed van de omstandigheden.
Mijn zoon heeft een ADHD diagnose maar of hij de kenmerken die bij ADHD horen heel duidelijk laat zien verschilt per situatie en ook door de andere omstandigheden.
Als er spanning is, als hij stress heeft, als er veel onzekerheid is, als er iets moeilijks aan de hand, ruzie is met een vriend, ruzie tussen ons als ouders of wat dan ook heeft een enorme invloed op zijn gedrag.
Op een gewone dag dat hij thuis is merken wij (en hijzelf)veel minder van de ADHD eigenschappen. Hij is dan helemaal niet heel druk, kan zich heel redelijk concentreren, zit zichzelf niet in de weg...
En een verandering van school heeft ook een enorme positieve invloed gehad.

Naar mate ik er meer over lees (met name wetenschappelijke artikelen) twijfel ik steeds meer aan wat ADHD precies is, aan de hoeveelheid diagnoses en aan het ontstaan. Daardoor zet ik nu sowieso ook wel wat vraagtekens bij ADHD als erkende diagnose.

ps: het is niet mevrouw Batstra. Het is dokter Batstra.

Autisme/Adhd

Autisme hoort in het zelfde rijtje thuis als ADHD. Een stoornis, niet fysiek aanwijsbaar. En ik ben het eens met Saar, veel gedragsproblemen overlappen elkaar. Er is een vaststaand rijtje met "herkenningspunten", het is maar net waar een vinkje achter past.

Een schisis, open ruggetje, en andere afwijkingen zijn aantoonbaar, fysiek. Horen echt niet in dit rijtje thuis.
Maar dat is ot.

Voor het één ga je naar de kinderarts, voor het ander naar de psychiater. En dat bepaalde omgevingsfactoren adhd kunnen versterken geloof ik zeker.

Maar eigenlijk is dus de vraag is ADHD een afwijking in de hersenen? Misschien, dan gaan we het ooit een ziekte noemen. De wetenschap gaat verder. Zolang er op scans niets te ontdekken valt, blijft het abstract. Een stoornis dus.

Ook is het niet op te lossen met Ritalin, het is geen ziekte die genezen kan worden.

Maar idd, net zoals bij een depressie, medicijnen kunnen de symptomen verlichten.

Wat is er nu eigenlijk nieuw in dit onderzoek? Ik vind discussie's over stoornissen altijd interessant, die zullen er ook altijd blijven.
Juist omdat er niets te bewijzen valt, de mens is op psychisch vlak een mysterie

Jillian.

En daarom lijken oudere kinderen ook langzamerhand te "genezen" van ADHD. Levenservaring, beter met lastige situaties kunnen omgaan, stress beter onder controle, verwachtingen bijstellen.
Maar dat is natuurlijk ook lastig. Op het moment dat je kind op de basisschool zit wil school en de ouders het liefst een kind zo eenvoudig mogelijk door die periode zien te krijgen.

Ook graag op het niveau dat "past". Ook daar kan je vraagtekens bijzetten als je het hebt over stress.

Reactie

Jillian, kritisch blijven, lijkt mij een juiste houding. Daar kun je je privé-afwegingen op baseren. Maar privé-afwegingen zijn geen wetenschappelijke bewijzen. Je hebt gelijk hoor, Batstra is een dokter, maar ook een mevrouw, dus mevrouw Batstra is correct.

Ik heb inmiddels heel wat gelezen over ad(h)d, filmpjes bekeken waarin wordt uitgelegd hoe het zit met dopamine, waarin men laat zien dat er verschillen te zien zijn aan de hersenen zelf e.d.. Dat het daarmee niet klaar is, dat geloof ik ook wel. Ik heb de indruk dat er zeer serieus onderzoek wordt gedaan door wetenschappers van hoogstaande universiteiten. De bevindingen van dit soort wetenschappers kunnen door nieuw inzicht uiteraard veranderen, maar ik hecht toch meer waarde aan wat zij als 'waar' naar buiten brengen, dan wat anderen zonder enige medische, ook op het gebied van de geest, kennis als waarheid poneren.

IJsvogeltje: Laten we blij zijn dat sommige onderzoekers hun tanden zetten in ADHD. Ook in een draad als deze merk je alweer hoeveel misverstanden er nog steeds bestaan. Ja, er is veel kennis. Maar er is ook nog steeds veel onkunde.===

Wetenschappers zitten er echt bovenop en dat is zeer welkom. Waar ik niet zo goed tegen kan, is dat wat al wetenschappelijk is aangetoond, aan de kant wordt geschoven door mensen die daar onvoldoende kennis van hebben, of dat wensen te negeren, omdat ze eigen theorieën ontwikkeld hebben. Dat doet 'de zaak' meer kwaad dan goed. Het lijkt een beetje op hoe homofilie lang gezien werd en in religieuze kringen nog steeds: een ziekte, die je kunt genezen. Als je maar hard genoeg bidt gaat het vanzelf over. Zet hem naast een vrouw en hij vergeet die onzin wel. (of omgekeerd natuurlijk) Batstra is wetenschappelijk geschoold, maar haar opvattingen lijken me van een groot 'natte vinger'-gehalte. Ze wijst de opvattingen en bevindingen van de hand, maar waarop gebaseerd? Voor zover ik kan zien gebaseerd op een mening en niet op feiten. Ze trekt conclusies, mogelijk door wat ze in haar praktijk tegenkomt.

geen dokter

Dames, Laura Batstra is geen dokter. Een dokter is een arts, dat is zij niet.
Wel is ze gepromoveerd gedragswetenschapper. Doctor dus.

Inderdaad

https://nl.linkedin.com/in/laura-batstra-41587967"

"Opleiding
Rijksuniversiteit Groningen
Rijksuniversiteit Groningen
Doctor (dr)"

"psycholoog Laura Batstra, onderzoeker en docent aan de Rijksuniversiteit Groningen"

Ze is natuurlijk wel een zeer nuttig tegengeluid, maar haar uitspraken worden ook te gemakkelijk veralgemeniseert.

Kaaskopje

"Batstra is wetenschappelijk geschoold, maar haar opvattingen lijken me van een groot 'natte vinger'-gehalte. Ze wijst de opvattingen en bevindingen van de hand, maar waarop gebaseerd? Voor zover ik kan zien gebaseerd op een mening en niet op feiten. Ze trekt conclusies, mogelijk door wat ze in haar praktijk tegenkomt."

Ah, daar wringt jouw schoen. Als jij over wetenschappers spreekt, dan bedoel je nadrukkelijk niet Laura Batstra. Want je gelooft niet dat Batstra een echte wetenschapper is? Dat is nogal een uitspraak.

Sorry Kaaskopje, dit neigt eerlijk gezegd een beetje naar het anti-vaccers-cirsus: 'wetenschap is maar een mening'.

Wil

Ik geloof dat wij redelijk op een lijn zitten. Waar ik wel tegenaan hik in je reactie is dat je kennelijk vindt dat een bewezen 'afwijking' opeens ziekte genoemd mag worden, terwijl het in het onbewezen stadium een stoornis zou zijn. Naar mijn idee blijft het een stoornis.

Voor zover ze nu weten gebeurt het tijdens de aanleg van de hersenen. Wat ook gezegd wordt, is dat schade aan de hersenen adhd-kenmerken laat zien. Ik kan daar van mijn kant ook geen stellige feiten op loslaten, maar ik ben geneigd dat dan geen adhd te noemen, maar niet aangeboren hersenletsel. En ja, daar kun je ook bepaald gedrag door vertonen, wat net zo min een ziekte is. Volgens de Nederlandse Encyclopedie: "afwijking in je lichaam of geest of in het functioneren daarvan." Met de gevolgen van die afwijking moet je leren leven, al dan niet met hulp.

IJsvogeltje

Nee het is niet mijn bedoeling dat je het zo opvat. Bovendien ben ik zeer pro-vaccinatie. Ik hou me juist vast aan de wetenschap. Ik zie in de uitspraken van Batstra niet veel wetenschappelijk bewijs terug. Ik heb serieus de indruk dat ze meer op haar intuïtie afgaat dan op wat al wetenschappelijk is aangetoond. Ze noemt armoede en andere omgevingsfactoren óórzaken van adhd, terwijl daar uit wetenschappelijke hoek totaal geen sprake van is. Adhd is er al en omgevingsfactoren kunnen de symptomen meer zichtbaar maken. Daar gaat men in de wetenschap nu van uit. Door haar uitleg worden conclusies getrokken, die ik zeer kwalijk vind. Ik zie uitspraken door anderen gedaan, maar gebaseerd op de opvattingen van Batstra, als dat ouders onmachtig zijn om hun kind de juiste begeleiding of liefde te geven, waardoor een kind in de problemen kan raken, adhd kan krijgen dus. Daar zit je dan als liefdevolle ouder, met een stuiterend of gebrek aan concentratie hebbend kind met de diagnose, het zal maar gezegd worden. Batstra mag haar twijfels hebben, daar is ze vrij in, maar naar mijn idee draagt ze niet bij aan een beter begrip van het fenomeen.

Doctor dokter

Ja, doctor is het inderdaad correcter

Lezen

Ik vraag me af of degenen die zeggen dat Batstra te veel haar persoonlijke overtuiging laat doorklinken in haar "opvattingen", haar boek gelezen hebben. De titel ("Hoe voorkom je ADHD? Door de diagnose niet te stellen) is misleidend (daar zal de uitgeverij wellicht de hand in hebben gehad), maar de inhoud is wat mij betreft genuanceerd en gegrond genoeg.
Ze zegt _niet_ dat adhd niet bestaat. Ze erkent dat er kinderen (+hun verzorgers) lijden. Ze erkent dat ouders over het algemeen allemaal het allerbeste met hun kinderen voor hebben. Ze snapt dat niemand graag meteen een doosje pillen opentrekt. Maar ze pleit wél voor een kritische blik op de hausse aan adhd-diagnoses. En ook voor een zuivere "taal" rondom het fenomeen. Het is _niet_ in de hersenen aangetoond, het is géén hersenziekte. Enfin, ik ga het niet samenvatten, ik zou zeggen: lees haar boek.

Ik vind het (als ouder van 3 IADH-kinderen waar volgens de geldende normen een adhd'er tussen zit) verbijsterend dat ouders zich direct zo aangesproken voelen wanneer iemand kritisch kijkt en onderzoek doet naar een diagnose/maatschappelijk verschijnsel. Waarom voelen mensen zich zo persoonlijk aangevallen? Ik heb me ooit aangemeld op het forum van Balans. Mijn hemel, zodra ik de naam Batstra liet vallen was ik daar persona non grata. Verschrikkelijk, wat een kortzichtigheid.

Kaaskopje

"Ik zie in de uitspraken van Batstra niet veel wetenschappelijk bewijs terug."

Bijzonder dat je dat zegt over een wetenschapper.
Heb je haar onderzoeken bestudeerd? Heb je je verdiept in haar onderzoeksmethoden?
Of baseer je je op korte berichtjes geschreven door een journalist?

Of zit het je dwars dat ze soms andere dingen zegt dan dan jijzelf inmiddels hebt geleerd over ADHD?

"Ze noemt armoede en andere omgevingsfactoren óórzaken van adhd, terwijl daar uit wetenschappelijke hoek totaal geen sprake van is."
Volgens mij mis je nog steeds het punt. Misschien deze draad nog even opnieuw lezen? Het is al een paar keer uitgelegd.

En verder helemaal eens met wat Aleid schrijft.

Aleid.

3 van de 4 kinderen is een iadh kind? Jeetje en is er bij jou sprake van armoede en slechte opvoedmethodes? Als er tenminste methodes bestaan?

Kritisch blijven en onze humor niet verliezen. Fijn ook als je een psych treft die geen doemdenker is.
Adhd kan problematisch zijn maar het is niet, per direct, dodelijk. Dat persoonlijk aangevallen voelen herken ik ook sterk.
Soms ook logisch. Ouders vinden het ook geen "wonder dat dat kind zo druk is". Of je "moet wat strenger zijn", of "ach, iedereen heeft tegenwoordig Adhd".
Iets wat duidelijk aantoonbaar is, is gewoon prettig. "Niemand kan er wat aan doen, Pietje heeft Adhd." Voor vreemd gedrag een verklaring kunnen geven maakt het leven overzichtelijk.

Nou

Een wetenschapper kan best onzin kletsen hoor. Er zijn door de eeuwen heen de raarste theorieën aangehangen, en nog steeds. Ik heb me in mevrouw Batstra niet verdiept, maar het feit dat ze wetenschapper is, betekent op zich helaas niets.

Of Batstra nou onzin kletst of niet, feit is dat een heleboel mensen op basis van haar werk wel onzin kletsen. Daar kan je haar niet aansprakelijk voor stellen, maar het is wel zo en dat betekent dat ouders erop aanslaan. Die mensen horen tot de school van "geef hem mij maar eens een weekje, dan houdt hij wel op met dat gedrag".

Batstra is geen psychiater maar een gedragswetenschapper. Ze heeft er dus belang bij dat er zoveel mogelijk klanten uit de psychiatrie en naar haar eigen vakgebied toe gaan.

Helaas heeft ze het alleen over ouders en opvoeden. Maar waar blijven de kinderen zelf, die door hun drukke gedrag geen vriendjes kunnen vinden? Of een kind dat cognitief niet tot zijn recht komt, waar het erg ongelukkig van kan worden?

Banden

"Jeetje en is er bij jou sprake van armoede en slechte opvoedmethodes? " Ik ben een waardeloze moeder

Voor zover ik weet behandelt Batstra zelf geen patiënten meer, dus om haar er nou van te verdenken dat ze klanten bij de psychiaters weglokt met haar onderzoek....dat is mij een te sterk staaltje complotdenken. Overigens zijn er wél zat onderzoekers/artsen die banden hebben met de farmaceutische industrie én het voorschrijven van psychofarmaca aan mensen met een adhd-diagnose propageren.
https://www.volkskrant.nl/archief/adhd-een-droomdiagnose-voor-de-farmaceutische-industrie~a3283010/

Ik zou zeggen: lees Batstra's boek eens.

(ik pleit noch voor noch tegen medicatie of de diagnose. Ik pleit voor zorgvuldigheid).

Stoornissen

Miriam: ‘ADHD zit niet in je lijf. ADHD is een stempel, een beschrijving van gedrag. Het zit in een protocol.
Je kunt aanleg hebben om bepaald gedrag te ontwikkelen. Door omstandigheden kan dat nog eens extra getriggerd worden. Zodanig dat het binnen de beschrijving ADHD valt.’

Dat geldt toch ook voor bijna alle psychische stoornissen? Kan getriggerd worden door omstandigheden, of juist verminderen door omstandigheden aan te passen. Dat betekent niet dat de stoornis niet bestaat. Ik geloof dat we het vooral nog niet weten. Adhd is nu een afspraak voor een verzameling gedragingen, net als borderline.

Ik ben overigens ook voor zo weinig mogelijk diagnoses, en voor zorgvuldigheid. En vooral voor de balans en nuance: iemand hééft adhd (of iets anders) maar je bént het niet. Je kán er last van hebben, maar niet altijd.

ADHD is een afspraak

Bij een deel van de kinderen met ADHD zal waarschijnlijk werkelijk ergens 'een defect' zijn. Onderzoek laat in ieder geval zien. Daarmee kun je niet de conclusie trekken dat ADHD 'dus ergens in de hersenen' (of waar dan ook maar) zit. Daarvoor is nog veel te veel onduidelijk. Mijn ervaring is overigens dat zowel psychiater als psycholoog wel een dergelijke uitleg geven over ADHD. ik weet de exacte woorden niet meer, maar het zal iets zijn geweest als 'we vermoeden sterk dat er een bepaald stofje in de hersenen onvoldoende wordt aangemaakt'.

Ik merk dat ouders een dergelijke verklaring vaak prettig vinden. Zie je wel, het ligt niet aan mij, er is echt iets aan de hand. In onze maatschappij wordt een fysieke kwaal nu eenmaal beter geaccepteerd dan iets psychisch of psychiatrisch. En over drukke, impulsieve of snel afgeleide kinderen heeft iedereen nu eenmaal een mening (Kaaskopje, dat is altijd al zo geweest hoor, dat is niet een gevolg van Laura Batstra).

ADHD is inderdaad een 'afspraak'. In de DSM is afgesproken hoeveel vinkjes je moet scoren op een bepaalde lijst. En als je genoeg vinkjes hebt, dan heet het dat je ADHD (of ADD, of PDD Nos,...) hebt. Iedere 5 of 10 jaar veranderen die afspraken weer. Dan zijn er andere vinkjes nodig, of zijn namen veranderd.

Ondertussen wordt er onderzoek gedaan naar oorzaken. En soms wordt er wat gevonden, bij sommige mensen. Maar daarmee kun je niet automatisch stellen dat dat voor iedereen met diezelfde diagnose zal gelden. Met mijn kind kan iets heel anders aan de hand zijn dan met de dochter van Kaaskopje, ook al hebben ze dezelfde diagnose.

Volgens mij hoort een arts bij het stellen van een diagnose wel 'andere oorzaken' uit te sluiten. Voedselallergie, overbelaste ouders, ... Maar hoe doe je dat? Dat kan eigenlijk niet. Dus die kinderen krijgen ook een stempel. En daarmee zijn overbelaste ouders dus een 'oorzaak' geworden van ADHD.

O inderdaad

Ik vond het wel apart dat op de poli autisme verder geen systematisch onderzoek was of zelfs niet nagevraagd wat betreft gehoor, zicht, lichamelijke problemen behalve de reeds vastgestelde.
Ze vragen nog eerder naar schulden of andere misere. Ook niet slecht. Tenminste als je daar op kunt doorverwijzen of iets kunt oplossen. Niet als onderdeel van een signaleringslijstje.
De intake wordt dan ook in grote instellingen vaak gedaan door mensen die geen arts zijn.
De eerste de beste psychiater heeft daar toch ook meer bagage voor.
Allergie is ook voor veel artsen nog lang een controversiele diagnose. En ja, ouders die overbelast zijn een kip of ei verhaal.

IJsvogeltje

Als ik eenmaal ergens over bezig ben ga ik verder lezen, dus ik heb iets verder gelezen dan het ene stukje uit de link.

Of baseer je je op korte berichtjes geschreven door een journalist?

Of zit het je dwars dat ze soms andere dingen zegt dan dan jijzelf inmiddels hebt geleerd over ADHD?

Het lijkt wel of je het tegen een kind hebt. Ik sta open voor andere ideeën, maar als ik niet eens ben met wat ik lees, ben ik daar vrij in.

"Ze noemt armoede en andere omgevingsfactoren óórzaken van adhd, terwijl daar uit wetenschappelijke hoek totaal geen sprake van is."

Volgens mij mis je nog steeds het punt. Misschien deze draad nog even opnieuw lezen? Het is al een paar keer uitgelegd.

Jij wilt dat ik jouw punt begrijp, dus misschien kun je die hieronder plakken? Dat ik niet zeg 'oh je hebt gelijk', wil niet zeggen dat ik er niets van begrijp toch?

Ik merk dat ik wat geïrriteerder reageer dan me lief is eigenlijk. Ik maak me er denk ik zelf schuldig aan dat ik jullie wil overtuigen en dat wordt beantwoord met reacties waar ik door overtuigd zou moeten raken. Dat blijkt niet te werken .