Zo'n spannende tijd! leven jullie een beetje mee?
Hallo geliefd forum,
Zoals sommigen van jullie al weten (omdat ik het al in sommige draadjes heb aangegeven) is het zo'n spannende tijd hier: mijn transgendere kind gaat voor de klas uit de kast komen. Hij is geboren als meisje en gaat woensdag voor de klas zeggen dat hij zich jongen voelt, puberteitsremmers gaat krijgen en voortaan als jongen gaat leven. Hij neemt dan ook zijn nieuwe naam aan. Hij krijgt de hulp van professionals bij de voorlichting (transvisie). Het is ook echt de tijd ervoor (ook volgens de psychologen en psychiaters) maar hij is pas elf! Ach gut, daarnet toen ik hem naar bed bracht, moest hij huilen 'omdat het zo veel is allemaal, maar wel ook heel fijn'.
Jeetje, dan moet ik woensdag dat kind naar school laten gaan, wetend dat hij een van de belangrijkste dingen van zijn leven gaat doen. Het is zo'n teergevoelig joch, mijn hart knijpt samen als ik er aan denk. Het voelt als Daniel in de leeuwenkuil.
En zelf zit ik ook in een emotionele achtbaan: wennen aan de nieuwe naam, dat best moeilijk vinden maar het niet aan je kind willen laten blijken, die is immers alleen maar blij dat hij zijn meisjesnaam kwijt is. Bijna alles moeten regelen rond het naamfeest dat we gaan geven. Ruzie met ex, die ik een mail had gestuurd met de uitnodiging voor de ouders maar die niet reageert. Mail moest snel eruit, hij wordt boos als ik hem ergens aan herinner dus ik heb het maar zonder zijn naam gedaan (en dat deed me pijn, dat wil ik niet). Ik kan immers niet voor hem ondertekenen maar nu is hij weer boos dat hij er niet onder stond (had al twee dagen gewacht op antwoord.
Maar ook ontroering: ouders van de klas zijn een cadeau voor mijn zoon aan het organiseren. Een paar moeders komen spontaan met beschuit met blauwe muisjes, mensen bieden aan bij het feest te helpen, mensen vragen wat ik voor kraamcadeau wil 
En ik, ik loop over, van emotie en ook wel van spanning maar ik heb nauwelijks mensen om dit mee te delen. Dus vandaar: leven jullie een beetje mee?
liefs, MariaR
Ook hier
bij mijn zoon in de klas. Een heel jongensachtig meisje. Was heel goed in voetbal en doste zich op verkleedpartijen altijd uit als ridder of cowboy. Niemand keek er dan ook van op dat hij definitief jongen werd. Sterker nog, het was eigenlijk heel logisch.
Maria
Wat heeft jouw zoon een lieve moeder! Ik lees al heel lang mee op dit forum, ben meestal te druk om in te loggen en mee te schrijven, maar dit moest me even van het hart!
Heel veel plezier woensdag en veel succes voor jullie beiden met de lange weg die nog afgelegd moet worden.
Muusje
Bijzonder
Even mijn andere nick, vooral ook omdat ik over een ander kind praat.
Toen ik, als stagiaire, in een kleuterklas kwam, kwam er ter sprake wie een jongetje en wie er een meisje was. Een klein kleutertje ging de kring rond en wees de kinderen aan: 'jongen, meisje, etc.' Bij een jongetje (met kort koppie en jongenskleren aan) zei ze 'meisje'. De juf verbeterde haar, 'B. is een jongetje'. Waarop zo'n beetje de hele klas in opstand kwam, 'dat zie je toch, B. is een meisje.' De kleuters hadden het feilloos in de gaten. In de loop van de jaren mocht B. ook steeds meer meisje zijn. Lang haar, met staartjes. Meisjeskleren aan. Barbies voor sinterklaas. Etc.
Ik heb geen idee van hun proces verder, maar wat ik dus wel dacht: het zullen niet de kinderen zijn die er moeite mee zullen hebben. Dat zullen de volwassenen zijn, die al teveel gevormd zijn in hoe het hoort.
Wat lijkt het mij lastig om daarin steeds je 'keuze' te moeten verdedigen, die niet eens een echte keuze was.
Ik hoop dat het woensdag feestelijk verloopt, en daar heb ik alle vertrouwen in. Maar ik hoop ook dat er iemand is die jou even kan vasthouden.
Sterkte en succes. (heeft hij een mooie naam gekozen, die jij ook met plezier kan uitspreken?)
Leef zeker mee
Ik heb jaren geleden een transgender kind ontmoet en was zwaar onder de indruk van dat hele proces.
Ik wens jou en je zoon een mooie dag woensdag en een geweldig naamfeest.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Bijzonder mariar
Voor jou als moeder omdat je toch, ondanks dat je je zoon natuurlijk allang kent zoals hij is, omdat je toch ook afscheid moet nemen van het toekomstbeeld dat je kreeg toen je 11 jaar geleden een dochter dacht te krijgen.
Ik vind het heel bijzonder hoe je dit proces, zijn ontwikkeling, altijd zo liefdevol en beschermend hebt beschreven.
Heel toevallig heeft mijn dochter altijd in een klas gezeten met een genderdysfoor kind.
Op de basisschool vanaf de kleuterklas samen met een meisje dat eigenlijk een jongen was, qua uiterlijk, gedrag, bezigheden, enz. Dat kind als door de kinderen inderdaad altijd als zodanig geaccepteerd, het zijn eerder de volwassen omstanders, zoals andere moeders, nieuwe docenten, die er moeite mee hadden. Nu is zij/hij trouwens nog steeds onbeslist, misschien is dat ook een mogelijkheid, een derde geslacht...
En toen dochter op de middelbare kwam zat daar in de klas een meisje, dat als jongen geboren was. Door de klas (ook weer) altijd geaccepteerd, en soms problemen (onvoorstelbaar) bv. met de kleedkamers, (als er weer eens een nieuwe gymleraar was), en heel erg: bij de uitwisselingen. Ze gingen met de klas naar Istanbul, en daar zijn op de school echte problemen geweest omdat op de idkaart stond dat ze een jongen was. Niet alle culturen zijn even tolerant.
Mijn dochter, die niet snel van haar stuk wordt gebracht, is wel eens tot tranen toe woedend geweest op de school omdat ze het zo onvoorstelbaar kwetsend vond, vooral in Turkije. Dus wel een aandachtspunt voor jou, hou dit soort dingen in de gaten, ook later, ook als je er al helemaal vertrouwd mee bent, zo vertrouwd dat je als het ware vergeet dat je zoon ooit in een meisjeslichaam is geboren. Bureaucratie kan dan voor nare dingen zorgen.
Ik ben blij voor jullie, MariaR, voor je zoon met zo'n moeder, en voor jou, omdat het vast heel bijzonder moet voelen om je zoon zo te zien.
Alle goeds gewenst!
Een heel bijzondere tijd voor jullie! Ik wens jullie een prachtig feest en op tijd moed en vertrouwen als er hobbels te nemen zijn!
Snel
Zijn jullie niet veel te snel ? Gaat hij daar niet vreselijk veel spijt van kunnen krijgen ?
Ik heb een nichtje, wilt enkel met jongensspeelgoed spelen, stoere kleding dragen, net als andere kinderen van die leeftijd wel eens hebben, nadien gaat dat soms helemaal voorbij,
Moet daar nu echt zo een groot spektakel van gemaakt worden ?? Wat erg als hij terug verandert..
(ik heb mij vroeger ook een tijd jongen gevoeld en zo gedragen, zonder meer)
Ast
Ik wil me niet te veel gaan verdedigen maar zal je wat korte antwoorden geven:
- nee we zijn niet te snel, het speelt zijn hele leven al,
- heel veel mensen die niets van transgenderisme afweten komen met 'maar ik/ iemand die ik ken was ook heel stoer en dat veranderde', dit is heel wat anders. Ik was stoerder dan hij, maar hij is meer een jongen.
- ja spektakel ja: kind wordt zoveel gelukkiger,
ik vind het moedig dat je een tegengeluid laat horen, maar heb tevens het gevoel dat je noch van de hoed, nog van de rand weet
geloof me de psychiaters/ psychologen weten heus wat ze doen. Als je het kind zou meemaken weet je waar ik het over heb.
Mag ik je aanraden jezelf eerst te informeren voordat je algemeenheden gaat uiten als 'Ik heb een nichtje, wilt enkel met jongensspeelgoed spelen, stoere kleding dragen, net als andere kinderen van die leeftijd wel eens hebben, nadien gaat dat soms helemaal voorbij". Dan heb je namelijk echt echt geen idee wat voor doorwaakte nachten, ampele overwegingen en overleg met deskundigen van alle soorten en maten hieraan vooraf is gegaan. Echt, je hebt geen idee. Nou geeft dat niet, niet iedereen kan alles weten, maar vraag gewoon eerst iets.
Of kijk bijvoorbeeld eens dit fragment:
Petje af
Jij redt het wel Maria, zeker ook met de onbegrijpende buitenwereld. Diepe buiging voor jou!
Maria
Respect...........,
Ik wens jullie beiden een stukje rust en een heel mooi nieuw begin
Ast
Het belangrijkste zeg je niet eens: roept jouw nichtje vanaf dat ze kon praten ook dat ze een jongen wil zijn en hield ze dat vol tot haar elfde?
Ik zat ook op voetbal en speelde liever met jongens maar ik heb nooit geroepen dat ik een jongen wilde zijn.
Inderdaad
Ik zag eruit als een jongen, deed jongensdingen, maar heb me echt nooit een jongen gevoeld. Ik denk dat spelen met seksuele identiteit toch wat anders is dan je echt een jongen te voelen.
Ik denk...
Ik denk ook dat wanneer je aan een ander gaat uitleggen waarom een meisje in wezen een jongen is (of andersom) dat het dan al gauw gaat over speelgedrag, kledingvoorkeur enzo. Maar ik heb zelf gezien aan het kleutertje in de klas, dat het zoveel dieper zit. Maar dat is zo moeilijk in woorden te vatten, zeker voor niet-direct betrokkenen. Dus heb je het over de spidermanbroodtrommel die een hello kitty broodtrommel werd. Of dat spijkerbroeken rokjes werden. Of andersom. En dat is dan weer reden voor anderen om niet te geloven dat het echt zo is.
Toi toi toi!
Wat indrukwekkend allemaal. Ontzettend fijn dat hij zoveel steun krijgt maar evengoed ontzettend spannend natuurlijk! Ik wens jullie veel liefde en plezier!
Groet, Jo Hanna
Mariar
Ik ben ontroerd door je bericht. Wat geweldig hoe je dit aanpakt, met een heus naamfeest. En wat fijn dat ouders van klasgenoten zo positief reageren. Kan me voorstellen dat het erg spannend voor je zoon is en de ouders van klasgenoten zijn toch erg belangrijk want z'n klasgenoten zijn belangrijk. Zelf ben ik ook moeder van een zoon die als meisje ter wereld kwam. Hier werd dat pas duidelijk nadat hij was gaan studeren. Gelukkig gaat 't allemaal prima en ondervindt hij maar weinig onbegrip. 'T is best een zwaar traject, ook voor jou. Voor mij is wel duidelijk dat mijn zoon niet gelukkig kan zijn of worden met 'n vrouwenlijf. En ik wens hem en jouw zoon dat ze gelukkig kunnen zijn.
Alweer kippenvel
Mijn internet ligt eruit. Ik zit nu bij de verre buren de berichtjes te lezen en ik heb al weer kippenvel. De spanning stijgt naarmate we dichter bij woensdag komen. Maar jullie steun helpt echt! Dank jullie wel!
Eindelijk is het dan zover!
Hoi Maria, je kent me nog van een tijdje geleden, toen hebben we een tijdje prive contact gehad. Ik ben heel blij te lezen dat de stap nu echt officieel genomen gaat worden. Heel hartelijk gefeliciteerd jullie allebei! En tegelijkertijd ook sterkte, want het pad zal ongetwijfeld ook hobbels hebben. Maar wat het op gaat leveren, een kind dat zich letterlijk goed in zijn vel voelt zitten, is zoveel waard!
Ik ken persoonlijk een man die geboren is als meisje van dichtbij, vandaar toch maar even onder een andere nick. Het is de broer van mijn schoonzus. Ik ken hem alleen als man, dus. En het is dat ik het weet, maar je zou het nooit zeggen als je hem ontmoet. Heel bijzonder vind ik dat, dat de transformatie zo totaal kan zijn. Inmiddels heeft hij samen met zijn vrouw twee prachtige kinderen, helemaal bijzonder! Natuurlijk met kunst- en vliegwerk, dat wel. Maar dat overkomt meer stellen denk ik dan maar.
Ik wens jullie een hele mooie dag woensdag, maak er maar een spectaculair feest van!
Maria
Wauw...
Heel veel plezier, geluk en liefde voor jou, je gezin en je zoon...! Wat een bofferd is hij met jou als moeder. En geweldig alle reacties, in jullie leven en hier op het forum. Enjoy!!
Heel veel succes morgen!
Ik hoop dat het een goede dag wordt voor jullie.
Loes
een hele mooie nieuwe dag morgen gewenst. Ik hoop op een mooie liefdevolle en positieve dag ! Ja en mensen zoals die vriendin, ach ja dat is niet fijn maar dat soort opmerkingen horen er misschien ook bij, je kan niet verwachten dat iedereen het zelfde vertrouwen in zijn gevoel ervaart.
wauw dit is toch wel heel bijzonder zeg, wat fijn dat je dit zo samen kan beleven, wat spannend inderdaad.
Mooie dag
Ik was jullie situatie al in een paar posts tegengekomen, maar had nog niet gereageerd. Nu ik lees dat morgen De Dag is, will ik je toch graag laten weten dat ik heel veel respect heb voor de manier waarop je met je zoon omgaat en hem de ruimte geeft om te kunnen zijn zoals hij graag wil zijn. Dat is helemaal niet zo vanzelfsprekend.
Voor morgen wens ik jullie samen een heel mooie dag. Zo bijzonder, en ach wat zal je zoon gespannen zijn. Ik heb hier ook een 11jarige, en heb even gepolst hoe hij zo'n bericht zou ontvangen. Hij gaf aan dat hij het wel een beetje raar zou vinden, hij had meteen veel vragen over de praktische gang van zaken, maar hij zei ook dat hij het wel erg knap zou vinden als een meisje een jongen zou worden of omgekeerd. En ook heel knap om dat in de klas aan iedereen tegelijk te vertellen.
Ik vind het geweldig hoe ouders van de klas het hebben opgepakt en hoe iedereen zijn best doet om jouw zoon een warm welkom te geven. Je vriendin... Tja. Ik heb met betrekking tot mijn kinderen ook een keuze in mijn leven gemaakt die niet iedereen begrijpt. Het is soms best moeilijk als je ineens op een muur van onbegrip of afkeur stuit. Of als mensen met adviezen komen die alle zorgvuldigheid die je zelf in acht hebt genomen, teniet doen. Ik probeer dan vooral om niet te diep te gaan discussieren, om niet per se de ander te overtuigen van het gelijk van mijn keuze. Als iemand er anders over denkt, prima. Maar ik heb mijn keuze zo gemaakt, uit volle overtuiging en daar sta ik nog steeds achter. Dat helpt mij in situaties waarin de ander niet zo begripvol is. Misschien heb je daar iets aan?
Voor nu: een spannende en heel emotionele nacht en dag voor de boeg. Ik wens je sterkte waar nodig, maar vooral wens ik jullie een heel gelukkige en plezierige dag, met je zoon als stralend middelpunt.
Morgen
Een geweldig mooie dag gewenst, en petje af voor je zoon en jou!
Lieve maria en zoon
een heel mooie, fijne, en gedenkwaardige dag toegewenst, morgen!
Ik blijf jullie op een afstandje bewonderen en ga morgen regelmatig kijken of je al een update hebt geschreven! Niet te lang mee wachten, he?
Geniet van je bijzondere kind!
liefs,
Jons
Ook vanuit hier
wordt aan jullie gedacht morgen (nu ja, vandaag al). Ik hoop dat het goed gaat en dat jullie een mooie dag hebben!
Aagje
Een bijzondere dag...
...vandaag (met jullie bijzondere zoon)
Het is zover!
Ik hoop dat het een heel fijne dag wordt, een mooi nieuw begin voor je zoon!
Vandaag
Is de nieuwe start van jullie leven. Heel veel geluk en wijsheid toegewenst.
En veel plezier vanmiddag!
Verstuurd met de Ouders Online iPad app.
Gaaf
Zo'n moeder, die het steunt en begrijpt, en wat dapper zijn jullie! Veel geluk in de nieuwe 'staat'!
Spannende dag
Heel, heel veel plezier vandaag!
Rosa van der Zanden
