Zijn er nog kinderen zónder rugzakje?
Ik verbaas me er soms over. Ik verbaas me erover dat vrijwel iéder kind tegenwoordig wel "iets" heeft. Is het geen aandoening in het spectrum van ADHD/PD-NOS/Autisme, dan wel op zijn minst een gluten- of koemelkallergie, maar helemaal zónder iets lijken er geen kinderen meer te bestaan. Laatst was ik op een feestje, gezien de omstandigheden geen grootse happening, er waren ca. 15 mensen aanwezig. En dan zitten er toch 3-4 moeders met elkaar te praten over de ervaringen die ze hebben met de schoolleiding, jeugdzorg, begeleiding, want... hun zoon/dochter heeft (vul maar in) en niemand begrijpt het en de jeugdzorg klooit maar aan en de school snapt het ook al niet, en ga zo maar door.
En je hoort tegenwoordig bijna niet anders. Iéder kind lijkt wel iéts te hebben waardoor het "speciaal" is en speciale aandacht nodig heeft.
Ik denk wel eens: bestaan er ook nog gewone kinderen zónder al dat gedoe, die gewoon, zoals bij kinderen hoort, af en toe lastig zijn, de kont tegen de krib gooien, zónder dat dat meteen een etiketje heeft?
SuzyQFive schreef op 26-03-2022 om 00:46:
[..]
Bij ons komt er in elke eerste klas nog wel een kind met dyslexie bovendrijven bij de screening.
Zelf hebben we bij mijn jongste dochter al sinds groep 3 (nu groep 7) het vermoeden dat ze dyslectisch is maar ze scoort te goed op de Cito’s en ‘mag’ dus niet getest worden.
Nee het wordt niet vergoed, testen mag altijd.
Pejeka1 schreef op 26-03-2022 om 09:06:
Begrijp me goed, ik erken dat bepaalde aandoeningen bestaan en ik juich het alleen maar toe dat die herkend, erkend en behandeld worden. Het lijkt alleen zo véél voor te komen tegenwoordig. En dan vraag ik me gewoon wel eens af: willen we soms niet té graag een etiketje ergens op plakken, in plaats van gewoon te accepteren dat iedereen op zijn eigen manier "anders" is?
Reageer nu eens op het voorbeeld wat hier net boven stond, van yette, 8:42. Zo is het. De aandoeningen komen niet veel meer voor, ze hadden toen een andere naam: dom bij dyslexie bijv.
Wieder schreef op 26-03-2022 om 09:16:
Vroeger zaten ouderen die slecht ter been waren, achter de geraniums. Je zag nooit rollators of scootmobielen op straat (duh, die waren er niet. Net zoals hulp voor kinderen met een rugzakje) en nu lijkt íedere bejaarde wel zo'n ding te hebben en zitten ze lekker buiten in het zonnetje te kletsen. Ik ben wel blij eigenlijk, met voortschrijdende technieken en inzichten.
Precies! En wat een rugzakje met een voedselallergie te maken heeft begrijp ik ook niet.
Pejeka1 schreef op 26-03-2022 om 09:06:
Begrijp me goed, ik erken dat bepaalde aandoeningen bestaan en ik juich het alleen maar toe dat die herkend, erkend en behandeld worden. Het lijkt alleen zo véél voor te komen tegenwoordig. En dan vraag ik me gewoon wel eens af: willen we soms niet té graag een etiketje ergens op plakken, in plaats van gewoon te accepteren dat iedereen op zijn eigen manier "anders" is?
Mijn kind bleek een IQ boven de 100 te hebben maar in combinatie met extreme dyslexie werd het vmbo-basis. Als we de test niet hadden gedaan dachten we echt dat school gelijk had: hij is gewoon dom (niet dat de leerkrachten dat zo zeiden, maar dat was de enige verklaring waarom hij zo slecht scoorde), dat zei de rest van de klas wel. Je ziet nu jaren later dat dat IQ er echt wel uitkomt maar het was voor hem echt fijn om te weten dat hij niet dom was. Zonder dyslexie-etiketje was hij nooit zover gekomen als waar hij nu is. Ik ben niet dom!
Toevallig dacht ik hier vanochtend ook aan na een gesprekje bij de sport.
Mijn kinderen zijn normaal, niks bijzonders aan. Maar ik kletste met twee moeders met kinderen met allerlei etiketjes en bijzonderheden. Ik begreep dat zij tegen van alles aanlopen en dat de kinderen op school allerlei extra hulp en plannen van aanpak krijgen. Goed dat dat kan natuurlijk.
in mijn zeer nabije omgeving is ook een moeder die dit zo extreem opppakt dat zij bezig is om haar kinderen thuisonderwijs te mogen gaan geven. Zij vindt dat haar kinderen niet op een gewone school passen (en met die kinderen is nou het echt niks mis).
Maar ik dacht toen wel: die kinderen moeten later normaal in de maatschappij mee kunnen draaien. Op je werk gaat je baas ook echt niet speciaal voor jou apart dingen regelen of toestaan dat jij er langer over doet of het allemaal op je eigen manier doet. Terwijl ze dat dan wel al hun hele leven gewend zijn. Dat lijkt me later best lastig.
Hymer schreef op 26-03-2022 om 11:42:
Maar ik dacht toen wel: die kinderen moeten later normaal in de maatschappij mee kunnen draaien. Op je werk gaat je baas ook echt niet speciaal voor jou apart dingen regelen of toestaan dat jij er langer over doet of het allemaal op je eigen manier doet. Terwijl ze dat dan wel al hun hele leven gewend zijn. Dat lijkt me later best lastig.
Uiteraard is het goed om in de maatschappij mee te kunnen draaien, maar of er met je beperkingen rekening gehouden wordt hangt geheel van de werkgever af.
Mijn huidige is echt top op dat gebied. Ze zien mijn kwaliteiten en houden met liefde rekening met mijn beperkingen.
Maria87 schreef op 26-03-2022 om 09:41:
Alle kinderen zijn normaal. De meeste volwassenen echter niet
En dit!
Lollypopje schreef op 26-03-2022 om 11:45:
[..]
Uiteraard is het goed om in de maatschappij mee te kunnen draaien, maar of er met je beperkingen rekening gehouden wordt hangt geheel van de werkgever af.
Mijn huidige is echt top op dat gebied. Ze zien mijn kwaliteiten en houden met liefde rekening met mijn beperkingen.
Fijn
Zo hoort het ook
Een baan kun je wel uitkiezen op je kwaliteiten en vaardigheden. Niet iedereen is geschikt voor elke baan. Mijn werkgever weet niet van mijn etiketje maar ik heb een baan die bij me past en ik loop eigenlijk nergens echt tegenaan.
Overigens ben ik het er wel mee eens dat niet altijd alles volledig aangepast kan en hoeft te worden voor één iemand.
Hymer schreef op 26-03-2022 om 11:42:
Toevallig dacht ik hier vanochtend ook aan na een gesprekje bij de sport.
Mijn kinderen zijn normaal, niks bijzonders aan. Maar ik kletste met twee moeders met kinderen met allerlei etiketjes en bijzonderheden. Ik begreep dat zij tegen van alles aanlopen en dat de kinderen op school allerlei extra hulp en plannen van aanpak krijgen. Goed dat dat kan natuurlijk.
in mijn zeer nabije omgeving is ook een moeder die dit zo extreem opppakt dat zij bezig is om haar kinderen thuisonderwijs te mogen gaan geven. Zij vindt dat haar kinderen niet op een gewone school passen (en met die kinderen is nou het echt niks mis).
Maar ik dacht toen wel: die kinderen moeten later normaal in de maatschappij mee kunnen draaien. Op je werk gaat je baas ook echt niet speciaal voor jou apart dingen regelen of toestaan dat jij er langer over doet of het allemaal op je eigen manier doet. Terwijl ze dat dan wel al hun hele leven gewend zijn. Dat lijkt me later best lastig.
Maar de maatschappij evolueert toch juist? dus de dingen die we nu belangrijk vinden om kinderen te leren en de mogelijkheden die we bieden aan iedereen om je beter te kunnen ontwikkelen maken juist dat onze kinderen in hun volwassen leven beter kunnen functioneren omdat ze meer kansen hebben gekregen nu. En zij zijn dan de volwassenen van straks. Dus het wordt er alleen maar beter van!
gr Angela
Tsja, 1 van mijn kinderen heeft ook een etiketje.
Mijn moeder zei dat ze wilde dat zulk soort hulp er ook was, toen wij (haar kinderen) klein waren.
Aangezien mijn broer duidelijk hetzelfde heeft, maar daar nooit iets mee gedaan is.
Dus ik zie wel degelijk dat dit voordelen heeft.
Suusje. schreef op 26-03-2022 om 11:27:
[..]
Nee het wordt niet vergoed, testen mag altijd.
Uiteraard, dan moet je wel €1800 op de plank hebben liggen en nog eens €1300 voor het vervolgtraject. Wij hebben dat niet liggen. ‘Gelukkig’ heeft ze nu net voor de derde keer een V gehaald voor DMT en daarbinnen ook geen groei sinds de vorige keer, nu hopen dat het ook daadwerkelijk een E-score is. De andere Cito’s zijn prima.
Ik heb niet het hele topic gelezen, maar ik snap je vraag.
Anderzijds zie ik ook een schoolsysteem wat veranderd. En niet echt gunstig wat mij betreft.
25 jaar geleden kwamen wij rond 8.30 op school aan en speelden een kwartier buiten; is hier afgeschaft wegens Corona, en nu ivm geen toezicht.
Wij hadden een uur en een kwartier middagpauze, waarbij we eerst een halfuur op het gemak aten (zonder filmpjes op een scherm!) en daarna nog eens 3 kwartier buiten speelden.
Dan kwamen wij altijd op de fiets (5km) en na schooltijd gingen we hutten bouwen of skeeleren.
Nu; voor school; hup naar binnen op je stoel. Continu rooster dus om 12u gaat het scherm aan en heb je een kwartier om al apathisch schermstarend gedachteloos je lunch naar binnen te werken. Dan een halfuurtje naar buiten.
Schrijven doen we niet meer, 80% is tablet onderwijs.
Ondertussen vinden we het allemaal raar dat kinderen druk en onrustig zijn en motorisch onder ontwikkeld.
Als er hier vriendjes komen spelen is bij sommige het eerste wat ze vragen een scherm. Nee dat krijg je niet, eerst 3u buiten spelen daarna een halfuur gamen.
Ik weet gewoon, thuis is dat een hele middag na school.
Er zullen echt kinderen zijn met allerlei aandoeningen maar ik gok dat een deel daarvan al genezen zou zijn als ze gewoon wat meer gelegenheid hadden om te rennen en zichzelf ‘uit te laten’.
Ik vind het soms lastig mijn kind op te voeden in een dergelijke omgeving en koester zijn beste vriendjes die een vergelijkbare opvoeding krijgen.
En ja daar zit ook een jongetje bij met AdHD. Maar ouders doen er echt alles aan om buiten school de ideale leefomgeving te creëren, en op school is het alleen maar gezeur en moeilijk, lastig.
Zijn vader is enerzijds blij met diagnose, want zelf altijd stempel ‘lastig kind’ maar eigenlijk is er daaronder nog niet veel veranderd. Hij mocht van de meester (1985) als hij het niet meer hield even een rondje rond het schoolplein; dat mag zijn kind niet terwijl dat in vaders ogen het enige is wat ie soms nodig heeft...
Nee ga maar met een koptelefoon in een snoezelruimte zitten.
MamaE schreef op 26-03-2022 om 11:50:
Een baan kun je wel uitkiezen op je kwaliteiten en vaardigheden. Niet iedereen is geschikt voor elke baan. Mijn werkgever weet niet van mijn etiketje maar ik heb een baan die bij me past en ik loop eigenlijk nergens echt tegenaan.
Overigens ben ik het er wel mee eens dat niet altijd alles volledig aangepast kan en hoeft te worden voor één iemand.
Natuurlijk kan niet iedereen alles. Maar als je een gemiddeld IQ hebt èn ernstige dyslexie, is het toch wel fijn dat je tegenwoordig niet meer (zoals 30-40 jaar geleden) naar de lomschool wordt gestuurd en later op zoek moet naar een baan waarbij je (nagenoeg) niks hoeft te schrijven.
@Pejeka, jij hebt toch pleegkinderen (gehad) als ik het me goed herinner?
Zaten daar ook kinderen met rugzakjes bij?
